kwas moczowy - "Aqua-Med" ZPAM – KOLASA sp.j
Transkrypt
kwas moczowy - "Aqua-Med" ZPAM – KOLASA sp.j
KWAS MOCZOWY ODCZYNNIKI BIOLABO Metoda z urikazą Odczynnik do ilościowego oznaczania kwasu moczowego w ludzkiej surowicy, osoczu i moczu. BIOLABO PRODUCENT : WYŁĄCZNY DYSTRYBUTOR : BIOLABO SA, AQUA-MED ZPAM – KOLASA sp. j. 02160, Maizy, France Wólczańska 212, 90-531 Łódź NR KAT. R80351 R1 2 x 30 mL R2 2 x 30 mL NR KAT. 80001 R3 1 x 5 mL R1 2 x 100 mL R2 2 x 100 mL R3 1 x 5 mL AQUA-MED Tel. : 0-42 636 38 02, 636 37 51 IVD DO DIAGNOSTYKI IN VITRO Fax : 0-42 637 02 96 ZNACZENIE KLINICZNE (1) (2) PRZYGOTOWANIE ODCZYNNIKÓW U ludzi kwas moczowy jest głównym produktem katabolizmu nukleozydów purynowych: adenozyny i guanozyny. Główną przyczyną wzrostu stężenia kwasu moczowego są pierwotna dna (związana z metaboliczną nadprodukcją lub zmniejszonym wydzielaniem kwasu moczowego) lud dna wtórna do chorób nerek, podawania leków (środki moczopędne, chemioterapeutyki...) Hiperurikemia może być również wynikiem pierwotnego defektu enzymów metabolizmu puryn lub chorób hematologicznych. Hipourikemia jest znacznie rzadziej obserwowana niż hiperurikemia. Dodać szybko zawartość butelki R1 (enzymy) do butelki R2 (bufor). ZASADA (1) (3) Urikaza działa na kwas moczowy z utworzeniem allantoiny, dwutlenku węgla i nadtlenku wodoru. Nadtlenek wodoru w obecności peroksydazy reaguje z chromogenem (aminoantypiryną i dichlorohydroksybenzenosulfonianem) uwalniając czerwony kompleks chinonoiminę. Absorbancja mierzona w 520 nm (490-530) jest proporcjonalna do stężenia kwasu moczowego w próbce. ODCZYNNIKI R1 TRWAŁOŚĆ I PRZECHOWYWANIE Przechowywać w 2-8°C i chronić przed dostępem światła. • Nie otwarte : Odczynniki są trwałe do daty ważności na opakowaniu. • Po otwarciu : Odczynnik roboczy jest trwały minimum przez 1 miesiąc, jeśli jest wolny od kontaminacji. Trwałość wzorca (R3) : Kilka tygodni (przenieść potrzebną ilość, zamknąć ponownie i przechowywać w 2-8°C) Wyrzucić odczynnik, jeśli zmętniał lub jeśli absorbancja w 520 nm> 0.100. Zestaw może być transportowany minimum 1 tydzień w temperaturze pokojowej. Niezhemolizowana surowica lub osocze (heparyna lub EDTA). Mocz : rozcieńczony przed oznaczeniem wodą destylowaną (1+9). ENZYMY µmol/L U/L mmol/L U/L BUFOR Dichlorohydroksybenzenosulfonian 2 mmol/L Tris pH 8.0 w 25°C 50 mmol/L Konserwant R3 Butelka R1 : Używać nieostrego narzędzia do usunięcia aluminiowego kapsla. POBIERANIE I PRZYGOTOWANIE PRÓBEK (4) Sześciocyjanożelazin potasowy (II) 42 Peroksydaza > 450 Aminoantypiryna 0,150 Urikaza > 120 R2 Wymieszać delikatnie do całkowitego rozpuszczenia (ok. 2 minuty). WZORZEC Kwas moczowy 10 mg/dL (595 µmol/L) ŚRODKI OSTROŻNOSCI Odczynniki BIOLABO są przeznaczone do profesjonalnego użytku w diagnostyce in vitro. • Używać odpowiedniej ochrony (fartuch, rękawiczki, okulary). • Nie pipetować ustami. • Zanieczyszczoną skórę czy zanieczyszczone oczy przepłukać dużą ilością wody i zasięgnąć porady lekarza. • Odczynniki zawierają azydek sodowy (stężenie < 0.1%), który może reagować z miedzią i ołowiem kanalizacji. Wylewając spłukać dużą ilością wody. • Pozostałe informacje są zawarte w Karcie Charakterystyki Substancji Niebezpiecznej. • Odpady : Przestrzegać przepisów obowiązujących w danym kraju. Wszystkie próbki powinny być traktowane jako potencjalnie zakaźne – zgodnie z zasadami dobrej praktyki laboratoryjnej stosować odpowiednie środki ostrożności. Przestrzegać przepisów obowiązujących w kraju. Kwas moczowy w próbce jest trwały przez : • 3 dni w temperaturze pokojowej. • 1 tydzień w 2-8°C. • 6 miesięcy zamrożony w – 20°C. Dodać NaOH dla alkalizacji moczu i uniknięcia precypitacji kwasu moczowego. INTERFERENCJE (3) (5) Wysokie stężenia bilirubiny lub kwasu askorbinowego mogą powodować ujemną interferencję. Bardzo lipemiczne lub silnie zhemolizowane próbki mogą powodować fałszywy wzrost stężenia kwasu moczowego. Pacjenci na terapii witaminą C : Dla obniżenia interferencji, pozostawić próbki na 2 godziny w temperaturze pokojowej przed wykonaniem oznaczenia. Obszerniejszy przegląd czynników wpływających na to oznaczenia znajduje się w publikacji Young D.S. NIEZBĘDNE NIE DOSTARCZONE MATERIAŁY 1. Podstawowe wyposażenie medycznego laboratorium medycznego. 2. Normalne i patologiczne surowice kontrolne. KALIBRACJA • Wzorzec (R3) wchodzący w skład zestawu lub BIOLABO-Multikalibrator NR KAT. R95015. • Lub jakikolwiek kalibrator spójny pomiarowo z metodą referencyjną czy materiałem referencyjnym. Częstotliwość kalibracji zależy od właściwego funkcjonowania aparatu i trwałości odczynnika. Zaleca się kalibrację w następujących przypadkach : 1. Przy użyciu nowej serii odczynnika. 2. Po serwisowaniu aparatu . 3. Jeśli uzyskane wyniki kontroli są poza zakresem, nawet po użyciu nowej butelki świeżej surowicy kontrolnej. Wersja : AT 80001 24 02 2005 KONTROLA JAKOŚCI PROCEDURA MANUALNA • BIOLABO EXATROL-N (wartości prawidłowe) NR KAT. R95010. • BIOLABO EXATROL-P (wartości patologiczne) NR KAT. R95011. • Surowice kontrolne odwołujące się do tej same metody. • Zewnętrzny program kontroli jakości. Zaleca się kontrolowanie w następujących przypadkach : • Raz na serię. • Minimum raz w ciągu 24 godzin. • Przy zmianie butelki odczynnika. • Po serwisowaniu aparatu. Jeśli kontrola jest poza zakresem, podjąć następujące działania : 1. Powtórzyć test z tą samą kontrolą. 2. Jeśli kontrola jest nadal poza zakresem, przygotować świeżą surowicę kontrolną i powtórzyć test. 3. Jeśli kontrola jest nadal poza zakresem, użyć nową butelkę świeżego kalibratora i powtórzyć test. 4. Jeśli kontrola jest nadal poza zakresem, wykalibrować nową butelkę odczynnika. 5. Jeśli kontrola jest nadal poza zakresem, skontaktować się z działem technicznym BIOLABO lub lokalnym dystrybutorem. Pozwolić aby odczynniki i próbki osiągnęły temperaturę pokojową. WARTOŚCI OCZEKIWANE (4) mg/dL KWAS MOCZOWY [µmol/L] Dzieci(*) 2.0 - 5.5 [119 - 327] Mężczyźni 3.5 - 7.2 [208 - 428] Kobiety(**) 2.6 - 6.0 [155 -357] Surowica lub osocze Odpipetować do prawidłowo oznakowanych probówek : Ślepa Wzorzec Badana Odczynnik roboczy 1 mL 1 mL 1 mL 250-750 mg/24godz. 25 µL Wzorzec 25 µL Wodę destylowaną Wymieszać. Pozostawić na 5 minut w 25°C. Odczytać w 520 nm (490-530) wobec próby ślepej odczynnikowej. Barwa jest trwała przez 30 minut. absorbancję Uwagi : 1. Surowica, osocze lub mocz rozcieńczony wodą destylowaną (1+9). 2. Procedury na automatyczne analizatory są dostępne na życzenie. Skontaktować się z działem technicznym BIOLABO. 3. Próbka : objętość 20 µL może być użyta (zwiększona liniowość, ale nieco niższa czułość). OBLICZENIA Obliczyć wynik następująco : Surowica lub osocze : Wynik = Mocz 25 µL Próbkę (Uwaga 1) Abs (pr. badanej) Abs (wzorca) x stężenie wzorca [1.48-4.43 mmol/24 godz.] (*) Wyższe wartości u noworodków. (**) Niższe wartości w czasie ciąży. Każde laboratorium powinno wyznaczyć swoje własne zakresy wartości prawidłowych dla populacji, dla której świadczy usługi laboratoryjne. Rozcieńczony mocz (1+ 9) : Pomnożyć powyższy wynik przez współczynnik rozcieńczenia 10. PIŚMIENNICTWO (1) CHARAKTERYSTYKA DZIAŁANIA (2) W serii N = 20 Poziom prawidłowy Poziom wysoki Między seriami N = 20 Poziom prawidłowy Poziom wysoki Średnia mg/dL 5.32 8.97 Średnia mg/dL 5.26 9.02 SD mg/dL 0.049 0.049 SD mg/dL 0.12 0.12 CV % 0.9 0.55 CV % 2.2 1.3 (3) Granica wykrywalności : ok. 0.3 mg/dL Czułość dla 10 mg/dL : Abs. ok. 0.370 w 520 nm. Badanie porównawcze z komercyjnie dostępnym odczynnikiem: y = 0,9953 x – 0.025 r = 0,9923 LINIOWOŚĆ Reakcja jest liniowa do minimum 20 mg/dL (1190 µmol/L). Jeśli powyżej, rozcieńczyć próbkę roztworem soli i powtórzyć oznaczenie uwzględniając współczynnik rozcieńczenia przy obliczaniu wyniku. Liniowość zależy od stosunku próbka/odczynnik. (4) (5) TIETZ N.W. Text book of clinical chemistry, 3rd Ed. C.A. Burtis, E.R. Ashwood, W.B. Saunders (1999) p. 1245-1250. BERNARD S. Biochimie clinique - Instruments et techniques de laboratoire Diagnostiques médicaux chirurgicaux.2cd éd.1989 p153-156 Ed. MALOINE PARIS. FOSSATI, P., PRENCIPE L., and BERTI G., Use of 3.5-dichloro-2Hydroxybenzene sulfonic acid / 4 Amino phenazone chromogenic system in direct enzymatic assays of uric acid in serum and urine. Clin. Chem. : 26(227-231) 1980 Clinical Guide to Laboratory Test, 3rd Ed., N.W. TIETZ (1995) p. 624-626. YOUNG D.S., Effect of Drugs on Clinical laboratory Tests, 4th Ed. (1995) p 3-609 to 3-622 Wyprodukowano we Francji Wersja : AT 80001 24 02 2005