kwas moczowy - "Aqua-Med" ZPAM – KOLASA sp.j

Transkrypt

kwas moczowy - "Aqua-Med" ZPAM – KOLASA sp.j
KWAS MOCZOWY
ODCZYNNIKI
BIOLABO
Metoda z urikazą
Odczynnik do ilościowego oznaczania kwasu moczowego
w ludzkiej surowicy, osoczu i moczu.
BIOLABO
PRODUCENT :
WYŁĄCZNY DYSTRYBUTOR :
BIOLABO SA,
AQUA-MED ZPAM – KOLASA sp. j.
02160, Maizy, France
Wólczańska 212, 90-531 Łódź
NR KAT. R80351 R1 2 x 30 mL R2 2 x 30 mL
NR KAT. 80001
R3 1 x 5 mL
R1 2 x 100 mL R2 2 x 100 mL R3 1 x 5 mL
AQUA-MED
Tel. : 0-42 636 38 02, 636 37 51
IVD DO DIAGNOSTYKI IN VITRO
Fax : 0-42 637 02 96
ZNACZENIE KLINICZNE (1) (2)
PRZYGOTOWANIE ODCZYNNIKÓW
U ludzi kwas moczowy jest głównym produktem katabolizmu
nukleozydów purynowych: adenozyny i guanozyny.
Główną przyczyną wzrostu stężenia kwasu moczowego są pierwotna
dna (związana
z metaboliczną nadprodukcją lub zmniejszonym
wydzielaniem kwasu moczowego) lud dna wtórna do chorób nerek,
podawania
leków
(środki
moczopędne,
chemioterapeutyki...)
Hiperurikemia może być również wynikiem pierwotnego defektu
enzymów metabolizmu puryn lub chorób hematologicznych.
Hipourikemia jest znacznie rzadziej obserwowana niż hiperurikemia.
Dodać szybko zawartość butelki R1 (enzymy) do butelki R2 (bufor).
ZASADA (1) (3)
Urikaza działa na kwas moczowy z utworzeniem allantoiny, dwutlenku
węgla i nadtlenku wodoru. Nadtlenek wodoru w obecności peroksydazy
reaguje
z
chromogenem
(aminoantypiryną
i
dichlorohydroksybenzenosulfonianem) uwalniając czerwony kompleks chinonoiminę. Absorbancja mierzona w 520 nm (490-530) jest
proporcjonalna do stężenia kwasu moczowego w próbce.
ODCZYNNIKI
R1
TRWAŁOŚĆ I PRZECHOWYWANIE
Przechowywać w 2-8°C i chronić przed dostępem światła.
• Nie otwarte :
Odczynniki są trwałe do daty ważności na opakowaniu.
• Po otwarciu :
Odczynnik roboczy jest trwały minimum przez 1 miesiąc, jeśli jest
wolny od kontaminacji.
Trwałość wzorca (R3) : Kilka tygodni (przenieść potrzebną ilość,
zamknąć ponownie i przechowywać w 2-8°C)
Wyrzucić odczynnik, jeśli zmętniał lub jeśli absorbancja w 520 nm>
0.100.
Zestaw może być transportowany minimum 1 tydzień w temperaturze pokojowej.
Niezhemolizowana surowica lub osocze (heparyna lub EDTA).
Mocz : rozcieńczony przed oznaczeniem wodą destylowaną (1+9).
ENZYMY
µmol/L
U/L
mmol/L
U/L
BUFOR
Dichlorohydroksybenzenosulfonian 2 mmol/L
Tris pH 8.0 w 25°C
50 mmol/L
Konserwant
R3
Butelka R1 : Używać nieostrego narzędzia do usunięcia aluminiowego kapsla.
POBIERANIE I PRZYGOTOWANIE PRÓBEK (4)
Sześciocyjanożelazin potasowy (II) 42
Peroksydaza
> 450
Aminoantypiryna
0,150
Urikaza
> 120
R2
Wymieszać delikatnie do całkowitego rozpuszczenia (ok. 2 minuty).
WZORZEC
Kwas moczowy 10 mg/dL (595 µmol/L)
ŚRODKI OSTROŻNOSCI
Odczynniki BIOLABO są przeznaczone do profesjonalnego użytku w
diagnostyce in vitro.
• Używać odpowiedniej ochrony (fartuch, rękawiczki, okulary).
• Nie pipetować ustami.
• Zanieczyszczoną skórę czy zanieczyszczone oczy przepłukać dużą
ilością wody i zasięgnąć porady lekarza.
• Odczynniki zawierają azydek sodowy (stężenie < 0.1%), który może
reagować z miedzią i ołowiem kanalizacji. Wylewając spłukać dużą
ilością wody.
• Pozostałe informacje są zawarte w Karcie Charakterystyki Substancji
Niebezpiecznej.
• Odpady : Przestrzegać przepisów obowiązujących w danym kraju.
Wszystkie próbki powinny być traktowane jako potencjalnie zakaźne –
zgodnie z zasadami dobrej praktyki laboratoryjnej stosować odpowiednie
środki ostrożności. Przestrzegać przepisów obowiązujących w kraju.
Kwas moczowy w próbce jest trwały przez :
• 3 dni w temperaturze pokojowej.
• 1 tydzień w 2-8°C.
• 6 miesięcy zamrożony w – 20°C.
Dodać NaOH dla alkalizacji moczu i uniknięcia precypitacji kwasu
moczowego.
INTERFERENCJE (3) (5)
Wysokie stężenia bilirubiny lub kwasu askorbinowego mogą powodować
ujemną interferencję. Bardzo lipemiczne lub silnie zhemolizowane próbki
mogą powodować fałszywy wzrost stężenia kwasu moczowego.
Pacjenci na terapii witaminą C : Dla obniżenia interferencji, pozostawić
próbki na 2 godziny w temperaturze pokojowej przed wykonaniem
oznaczenia.
Obszerniejszy przegląd czynników wpływających na to oznaczenia znajduje się w
publikacji Young D.S.
NIEZBĘDNE NIE DOSTARCZONE MATERIAŁY
1. Podstawowe wyposażenie medycznego laboratorium medycznego.
2. Normalne i patologiczne surowice kontrolne.
KALIBRACJA
• Wzorzec (R3) wchodzący w skład zestawu lub BIOLABO-Multikalibrator
NR KAT. R95015.
• Lub jakikolwiek kalibrator spójny pomiarowo z metodą referencyjną czy
materiałem referencyjnym.
Częstotliwość kalibracji zależy od właściwego funkcjonowania aparatu i trwałości
odczynnika.
Zaleca się kalibrację w następujących przypadkach :
1. Przy użyciu nowej serii odczynnika.
2. Po serwisowaniu aparatu .
3. Jeśli uzyskane wyniki kontroli są poza zakresem, nawet po użyciu nowej butelki
świeżej surowicy kontrolnej.
Wersja : AT 80001 24 02 2005
KONTROLA JAKOŚCI
PROCEDURA MANUALNA
•
BIOLABO EXATROL-N (wartości prawidłowe) NR KAT. R95010.
•
BIOLABO EXATROL-P (wartości patologiczne) NR KAT. R95011.
•
Surowice kontrolne odwołujące się do tej same metody.
•
Zewnętrzny program kontroli jakości.
Zaleca się kontrolowanie w następujących przypadkach :
•
Raz na serię.
•
Minimum raz w ciągu 24 godzin.
•
Przy zmianie butelki odczynnika.
•
Po serwisowaniu aparatu.
Jeśli kontrola jest poza zakresem, podjąć następujące działania :
1. Powtórzyć test z tą samą kontrolą.
2. Jeśli kontrola jest nadal poza zakresem, przygotować świeżą
surowicę kontrolną i powtórzyć test.
3. Jeśli kontrola jest nadal poza zakresem, użyć nową butelkę
świeżego kalibratora i powtórzyć test.
4. Jeśli kontrola jest nadal poza zakresem, wykalibrować nową
butelkę odczynnika.
5. Jeśli kontrola jest nadal poza zakresem, skontaktować się z
działem technicznym BIOLABO lub lokalnym dystrybutorem.
Pozwolić aby odczynniki i próbki osiągnęły temperaturę pokojową.
WARTOŚCI OCZEKIWANE (4)
mg/dL
KWAS MOCZOWY
[µmol/L]
Dzieci(*)
2.0 - 5.5
[119 - 327]
Mężczyźni
3.5 - 7.2
[208 - 428]
Kobiety(**)
2.6 - 6.0
[155 -357]
Surowica lub osocze
Odpipetować do prawidłowo
oznakowanych probówek :
Ślepa
Wzorzec
Badana
Odczynnik roboczy
1 mL
1 mL
1 mL
250-750 mg/24godz.
25 µL
Wzorzec
25 µL
Wodę destylowaną
Wymieszać. Pozostawić na 5 minut w 25°C. Odczytać
w 520 nm (490-530) wobec próby ślepej odczynnikowej.
Barwa jest trwała przez 30 minut.
absorbancję
Uwagi :
1. Surowica, osocze lub mocz rozcieńczony wodą destylowaną (1+9).
2. Procedury na automatyczne analizatory są dostępne na życzenie.
Skontaktować się z działem technicznym BIOLABO.
3. Próbka : objętość 20 µL może być użyta (zwiększona liniowość, ale
nieco niższa czułość).
OBLICZENIA
Obliczyć wynik następująco :
Surowica lub osocze :
Wynik =
Mocz
25 µL
Próbkę (Uwaga 1)
Abs (pr. badanej)
Abs (wzorca)
x stężenie wzorca
[1.48-4.43 mmol/24 godz.]
(*) Wyższe wartości u noworodków.
(**) Niższe wartości w czasie ciąży.
Każde laboratorium powinno wyznaczyć swoje własne zakresy wartości
prawidłowych dla populacji, dla której świadczy usługi laboratoryjne.
Rozcieńczony mocz (1+ 9) : Pomnożyć powyższy wynik przez
współczynnik rozcieńczenia 10.
PIŚMIENNICTWO
(1)
CHARAKTERYSTYKA DZIAŁANIA
(2)
W serii
N = 20
Poziom
prawidłowy
Poziom
wysoki
Między
seriami
N = 20
Poziom
prawidłowy
Poziom
wysoki
Średnia
mg/dL
5.32
8.97
Średnia
mg/dL
5.26
9.02
SD mg/dL
0.049
0.049
SD mg/dL
0.12
0.12
CV %
0.9
0.55
CV %
2.2
1.3
(3)
Granica wykrywalności : ok. 0.3 mg/dL
Czułość dla 10 mg/dL : Abs. ok. 0.370 w 520 nm.
Badanie porównawcze z komercyjnie dostępnym odczynnikiem:
y = 0,9953 x – 0.025
r = 0,9923
LINIOWOŚĆ
Reakcja jest liniowa do minimum 20 mg/dL (1190 µmol/L).
Jeśli powyżej, rozcieńczyć próbkę roztworem soli i powtórzyć
oznaczenie uwzględniając współczynnik rozcieńczenia przy obliczaniu
wyniku. Liniowość zależy od stosunku próbka/odczynnik.
(4)
(5)
TIETZ N.W. Text book of clinical chemistry, 3rd Ed. C.A. Burtis, E.R.
Ashwood, W.B. Saunders (1999) p. 1245-1250.
BERNARD S. Biochimie clinique - Instruments et techniques de laboratoire Diagnostiques médicaux chirurgicaux.2cd éd.1989 p153-156 Ed. MALOINE
PARIS.
FOSSATI, P., PRENCIPE L., and BERTI G., Use of 3.5-dichloro-2Hydroxybenzene sulfonic acid / 4 Amino phenazone chromogenic system in
direct enzymatic assays of uric acid in serum and urine. Clin. Chem. :
26(227-231) 1980
Clinical Guide to Laboratory Test, 3rd Ed., N.W. TIETZ (1995) p. 624-626.
YOUNG D.S., Effect of Drugs on Clinical laboratory Tests, 4th Ed. (1995)
p 3-609 to 3-622
Wyprodukowano we Francji
Wersja : AT 80001 24 02 2005