Staruszkowie Uśmiechnij się, proszę, do mnie oraz do naszych

Transkrypt

Staruszkowie Uśmiechnij się, proszę, do mnie oraz do naszych
Staruszkowie
Uśmiechnij się, proszę, do mnie
oraz do naszych wspomnień,
bo wtedy choć na chwilę
robi się lżej i... milej...
Choć wicher życia wieje,
my mamy wciąż nadzieję
na ptaków gwar radosny
kolejnej wspólnej wiosny.
Niech mocny uścisk dłoni
z twych oczu łzy odgoni
bo my – jak drzewa stare –
głęboką mamy wiarę...
I jeszcze w nas została
miłości skrzynie cała,
więc starczy jej na długo...
...może na młodość drugą ?
Marcin Urban 27.01.2005.