w dialogu ciał gwiaździstej nocy czar rozmów gwar

w dialogu ciał
gwiaździstej nocy czar
rozmów gwar
orkiestra tango gra
na sali wieczność trwa
to Czart
zaprosił nas
na bal
szukamy naszych ciał
lawirujemy na parkiecie
wśród nieznajomych par
kolory tańczą wokół nas
oślepia biżuterii blask
w taflach luster
wykrzywione twarze
na twarzach
ostre makijaże
nagle
pojawiasz się
i niepostrzeżenie
wirujemy w tłumie
w trzydziestej trzeciej
z życia
scenie
dłonie się plączą
do nieprzytomności
w jedwabiu sukni
utkanej z zazdrości
że ona ma
cię za dnia
widzę ogień
twych oczu
czuję ciała żar
piekący ból stóp
i słyszę krzyk twych
rozchylonych ust
chwilo trwaj
szepczesz na ucho
niczym Faust
w twoich ramionach
na pół pękł świat
w muzyki takt
na koszuli
został zdrady
smak
aż wieczór
głośny od śmiechu
w kołysce naszych bioder
zgasł
skończył się
dialog ciał
a rankiem
w ciszy pauz
budzi się ze mną
tylko dzień
cała drżę
takie chwile
tańczy się
raz