1 Talent literacki poświęcił twórczości pedagogicznej. Stworzył
Transkrypt
1 Talent literacki poświęcił twórczości pedagogicznej. Stworzył
Talent literacki poświęcił twórczości pedagogicznej. Stworzył, wypróbował i opisał metody wychowawcze, które realizował w stworzonych przez siebie placówkach wychowawczych. Od 1896r. (miał 18 lat) ukazywały się jego artykuły i humoreski, felietony i szkice w tygodniku "Kolce", a od 1898r. w czasopiśmie "Głos". Od 1901r. pisze artykuły o wychowaniu, w których wypowiada się pod pseudonimami: Hen, Ryk, Hen-Ryk, h.g, G. Wkrótce głównym problemem twórczości stawało się dziecko, jego pozycja w społeczeństwie, warunki, potrzeby oraz szkoła. Pierwsza książka, którą wydał nosiła tytuł Dzieci ulicy (1901r.). Pisał powieści i opowiadania przeznaczone przede wszystkim dla człowieka dorosłego. Miały one za zadanie uczulić społeczeństwo na krzywdę dziecka, na brak zrozumienia dziecięcych problemów przez świat dorosłych i zwrócić uwagę rodziców na przyczyny ich niepowodzeń w wychowaniu dzieci. Najbardziej znane to: Bobo Spowiedź motyla Feralny tydzień Jak kochać dziecko (1920) Prawo dziecka do szacunku (1929) Momenty wychowawcze (1919) Prawidła życia (1930) Pedagogika żartobliwa (1939) Korczak stworzył także wiele utworów literackich, poetyckich, satyry obyczajowe, utwory dramatyczne, naturalistyczne powieści społeczne, felietony i pamiętniki, tj.: Dzieci ulicy (1901) Dziecko salonu (1906) Koszałki opałki (satyra obyczajowa) (1905) Sam na sam z Bogiem (1922) dramat Senat szaleńców (wyst. 1931) 1 W najbardziej twórczym, dojrzałym okresie życia napisał utwory przeznaczone wyłącznie dla dzieci i młodzieży. Są to: Jośki, Mośki i Srule (1909) Józki, Jaśki i Franki (1910) Sława Kiedy znów będę mały (1925) Bankructwo małego Dżeka (1924) Kajtuś czarodziej Uparty chłopiec Król Maciuś Pierwszy (1922) Król Maciuś na wyspie bezludnej (1923) Ludzie są dobrzy Niektóre z nich już od momentu powstania zostały entuzjastycznie przyjęte przez dziecięcego czytelnika w Polsce. To właśnie pod wpływem dzieci Korczak napisał dalsze dzieje Króla Maciusia. Same dzieci przysyłały listy do autora, w których proponowały całe sceny mającej powstać książki. To zainteresowanie dzieci książkami i ich bohaterami było najpiękniejszą nagrodą dla Korczaka za jego zasługi w literaturze dziecięcej. Zawsze twierdził, że najlepszymi krytykami są dzieci i należy ich oceny brać całkiem poważnie. Janusz Korczak pozostał na zawsze w pamięci ludzkiej człowiekiem wielkiego umysłu i dobroci. Był znakomitym pedagogiem, praktykiem i teoretykiem wychowania, autorem książek dla dzieci, lekarzem, dramaturgiem i społecznikiem. 2