analiza ilościowa - Wydział Chemii
Transkrypt
analiza ilościowa - Wydział Chemii
ANALIZA ILOŚCIOWA Analiza ilościowa – ustalenie składu ilościowego badanego materiału. Można ją prowadzić: metodami chemicznymi - metody wagowe - metody miareczkowe metodami fizycznymi i fizykochemicznymi analiza klasyczna analiza instrumentalna Analiza miareczkowa – polega na tym, że do roztworu zawierającego oznaczaną substancję wprowadza się niewielkimi porcjami, tzw. „miareczkami” równoważną chemicznie ilość odczynnika w postaci roztworu mianowanego, tj. roztworu o dokładnie znanym stężeniu. Roztwór mianowany – roztwór o dokładnie znanym stężeniu. dr Henryk Myszka - Uniwersytet Gdański - Wydział Chemii Punkt równoważnikowy – moment, w którym została doprowadzona ilość odczynnika równoważna chemicznie ilości składnika oznaczanego. Punkt końcowy miareczkowania – np. moment, w którym wskaźnik zmienia barwę. Błąd miareczkowania – różnica między punktem końcowym a punktem równoważnikowym. Błąd miareczkowania powinien być jak najmniejszy: 0,05 ÷ 0,1 %. Krzywa miareczkowania – obraz zmian zachodzących w roztworze podczas miareczkowania. Reakcje chemiczne w analizie miareczkowej muszą spełniać kilka warunków: ♦ przebieg reakcji między substancją a wprowadzanym odczynnikiem powinien być bardzo szybki, ♦ reakcja między substancją oznaczaną a odczynnikiem musi przebiegać stechiometrycznie, ♦ wprowadzany odczynnik nie może wchodzić w reakcje z innymi substancjami obecnymi w roztworze, ♦ musi istnieć odpowiedni wskaźnik, umożliwiający zauważenie końca miareczkowania. dr Henryk Myszka - Uniwersytet Gdański - Wydział Chemii Klasyfikacja metod miareczkowych 1) metody oparte na łączeniu się jonów - alkacymetria - kompleksometria - precypitometria (metody wytrąceniowe) 2) metody oparte na reakcjach redoks - manganometria - chromianometria - bromianometria - cerometria - jodometria dr Henryk Myszka - Uniwersytet Gdański - Wydział Chemii ALKACYMETRIA Podstawą alkacymetrii jest reakcja kwasu z zasadą: H+ + OH− → H2O HA + OH− → H2O + A− H+ + B → H2O + BH+ Zmiana pH podczas miareczkowania: mocnego kwasu mocną zasadą mocnej zasady mocnym kwasem dr Henryk Myszka - Uniwersytet Gdański - Wydział Chemii Zmiana pH podczas miareczkowania: słabego kwasu mocną zasadą słabej zasady mocnym kwasem HA + OH− → H2O + A− H+ + B → H2O + BH+ dr Henryk Myszka - Uniwersytet Gdański - Wydział Chemii Zmiana pH podczas miareczkowania kwasu fosforowego(V) mocną zasadą. Automatyczny titrator dostępny w handlu. Sposoby identyfikacji PR w alkacymetrii : • wskaźniki, m.in. oranż metylowy, fenoloftaleina, błękit bromotymolowy • pomiar wartości pH pehametrem • inne metody (potencjometria, konduktometria) dr Henryk Myszka - Uniwersytet Gdański - Wydział Chemii PRECYPITOMETRIA Miareczkowa analiza wytrąceniowa polega na wydzielaniu oznaczanej substancji w postaci trudnorozpuszczalnego osadu przy użyciu mianowanego roztworu drugiej substancji. Punkt końcowy PK miareczkowania strąceniowego można wyznaczyć za pomocą: • wskaźników wizualnych • elektrometrycznie (potencjometria, konduktometria, amperometra) dr Henryk Myszka - Uniwersytet Gdański - Wydział Chemii Oznaczanie chlorków metodą Mohra Obojętny roztwór chlorku, zawierający pewną ilość chromianu potasu (K2CrO4) jako wskaźnika, miareczkuje się mianowanym roztworem AgNO3. Gdy praktycznie cała obecna w roztworze ilość jonów Cl− wydzieli się w postaci białego osadu AgCl : Cl− + Ag+ → AgCl ↓ nadmiar roztworu AgNO3 wytrąca chromian srebra (Ag2CrO4), którego czerwonobrunatne zabarwienie wskazuje końcowy punkt miareczkowania: CrO42− + 2 Ag+ → Ag2CrO4 ↓ W tej metodzie wykorzystuje się różnice w rozpuszczalności tych dwóch soli. Związek KSO So AgCl 1,0 ⋅ 10–10 1,0 ⋅ 10–5 Ag2CrO4 9,0 ⋅ 10–12 1,3 ⋅ 10–4 dr Henryk Myszka - Uniwersytet Gdański - Wydział Chemii REDOKSYMETRIA ♦ Redoksymetria skupia metody oparte na reakcjach utleniania i redukcji. ♦ Reakcja redoks może przebiegać wówczas, gdy potencjały utleniające obu reagujących układów mają wartości różne. ♦ W miarę przebiegu reakcji różnica między potencjałami obu składników maleje. ♦ W momencie zrównania się potencjałów utleniających obu układów ustala się w roztworze stan równowagi dynamicznej. Podczas miareczkowania: reduktora roztworem utleniacza potencjał utleniający roztworu wzrasta. utleniacza roztworem reduktora potencjał utleniający roztworu maleje. Punkt równoważnikowy PR miareczkowania redoks można wyznaczyć za pomocą: • wskaźników wizualnych • elektrometrycznie, np. potencjometrycznie dr Henryk Myszka - Uniwersytet Gdański - Wydział Chemii MANGANOMETRIA (mianowany roztwór KMnO4 ) Przebieg redukcji anionu manganianowego(VII) zależy od środowiska: +7 MnO4– + 8 H+ + 5 e → Mn2+ + 4 H2O b. fioletowa +7 roztwór bezbarwny (Eo = 1,52 V) +4 MnO4 + 2 H2O + 3 e → MnO2 + 4 OH – (Eo = 0,60 V) – b. fioletowa brunatny osad +7 +6 b. fioletowa roztwór zielony MnO4– + e → MnO42– Przykłady oznaczeń : - oznaczanie żelaza(II) Fe2+, - oznaczanie nadtlenku wodoru (H2O2), - oznaczanie azotanów(III) NO2– dr Henryk Myszka - Uniwersytet Gdański - Wydział Chemii CHROMIANOMETRIA (mianowany roztwór K2Cr2O7 ) Przebieg redukcji anionu dichromianowego opisuje równanie: +6 Cr2O72– + 14 H+ + 6 e → Cr3+ + 7 H2O b. pomarańczowa (Eo = 1,23 V) b. zielononiebieska Przykłady oznaczeń : oznaczanie żelaza(II) Fe2+, oznaczanie miedzi(I) Cu+ . CEROMETRIA (mianowany roztwór Ce(SO4)2 ) Kationy Ce4+ w śr. kwaśnym należą do najsilniejszych środków utleniających: Ce4+ + e → Ce3+ (Eo = 1,72 V) b. żółta Przykłady oznaczeń : oznaczanie żelazocyjanków [Fe(CN)6]4–, azotanów(III) NO2– . dr Henryk Myszka - Uniwersytet Gdański - Wydział Chemii