15 Stycznia
Transkrypt
15 Stycznia
NR 3(36)/1 PO GÓRACH, DOLINACH... 15 Stycznia 1995 r. NR 3(36) 15 Stycznia 1995 Wieczór sylwestrowy - rodzinne “Te Deum” Wielu ludzi wieczór ten spędziło na balach i zabawach. W rodzinach chrześcijańskich wieczór ten jest okazją do refleksji nad przemijaniem, nad włwściwym korzystaniem z powierzonego nam czasu, z wykorzystania danych nam łask. R. Tagore stwierdza: “Czas jest nieskończony w Twoim ręku Panie. Twoich minut nikt nie policzy. Mijają dnie i noce, wieki zakwitają i więdną jak kwiaty, ale Ty umiesz czekać! Twoje stulecia następują po sobie ulepszając mały, dziki kwiatuszek. My nie mamy czasu do stracenia.” Moi rozmówcy tak wspominają: “Złamałem rękę, akurat przed świętami. Byłem niespokojny, bo mama była w szpitalu. Kiedy wrócił tata ze szpitala i krzyknął: masz śliczną siostrzyczkę, to nie zwaŜając na moją rękę ściskaliśmy się ogromnie. W sylwestra zgromadzeni wokół choinki wszyscy zgodnie śpiewaliśmy rodzinne “Te Deum.” Rafał “W sylwestrowy wieczór byliśy w kościele na Mszy św. a później w gronie przyjaciół wspominaliśmy stan wojenny i śmierć ks. Jana Popiełuszki. Tylu naszych znajomych i krewnych odwiedziło nas, krzepiąc dobrym słowem i drobnymi podarunkami. Bóg pozwolił nam przeŜyć jeszcze ten jeden rok. Dziękujemy mu za to.” Renciści “Od 5 lat mieszkamy we Frankfurcie, ale zawsze przyjeŜdŜamy na święta do Ustronia. Tu mieszka moja siostra, za którą ogromnie tęsknię, ale najbardziej za moim rodzinnym Ustroniem. Tęsknoty nie wynagrodzi Ŝaden pieniądz tam zapracowany. W sylwestrowy wieczór jakŜe błogo brzmi piosenka “Ojcowski dom”. W tym dniu zawsze, choć na chwilę, odwiedzam perafialny kościół, by podziękować za wszystko Bogu i przeprosić, Ŝe tak mało czasu poświęcam modlitwie.” Janusz “Jest mi smutno, bo duŜo czsu straciłam na rozrywki i zbędne znajomości, a zapomniałam o nauce i przykazaniach wobec rodziców, a zwłaszcza wobec Boga. Dobrze, Ŝe przyszło opamiętanie i to właśnie w sylwestrowy wieczór. Teraz nie mam czasu do stracenia. Mateńko Nieustającej pomocy pomóŜ mi!” Osiemnastolatka Wieczór ostatniego dnia roku kalendarzowego przeŜywany był pod znakiem wdzięczności Panu Bogu za otrzymane łaski. Hymn dziękczynny “Magnificat” wyśpiewano w wielu rodzinach. Opr. Daniela Łabuz O NAŚLADOWANIU CHRYSTUSA Zaprawdę, gdy przyjdzie dzień sądu,niezapytają nas o to, cośmy czytali, lecz o to, cośmy czynili, ani o to, czegośmy się nauczyli, ale czyśmy Ŝyli poboŜnie. Powiedz mi, gdzie są teraz owi panowie i nauczyciele, których dobrze znałeś, gdy jeszcze Ŝyli i słynęli z wiedzy? JuŜ ich stanowiska zajęli inni i nie wiem, czy kiedykolwiek ktoś o nich wspomni. Za Ŝycia wydawali się być kimś, a teraz o nich się milczy. Tomasz a Kempis Czy Opatrzność Boska czuwa nad nami? Zdarzyło się to w noc Sylwestrową z 1994 na 1995 roku. Jak to jest zwyczajem w rodzinach Ustronia, wszyscy oczekiwaliśmy na Nowy Rok. Siedząc wokól stołu tak jak w wigilię, prowadziliśmy miłe rozmowy, bo do nas dołączyła pięcio-osobowa rodzina mieszkająca obok. Nikt się nie spodziewał, Ŝe moŜe się zdarzyć coś przykrego. Nagle pod nasze okno podjechał ktoś na motorze. Chwilę trwał warkot, więc moja córka wyszła na balkon, by zaobserwować co się stało. Wychodząc zostawiła drzwi balkonowe na całą szerokość otwarte. Wychyliła się i w tym momencie wpadł, a właściwie przeleciał nad stołem kamień wielkości męskiej pięści i uderzył w meblościankę, Ŝłobiąc w drzwiach 2 odrapania. Dlaczego mówię o opiece Opatrznośći BoŜej? Dlatego, bo na drodze przelotu kamienia jeszcze przed 5 minutami przed zdarzeniem siedziała w fotelu 12 letnia dziewczynka, którą wtedy zachęciliśmy by się przesiadła między rodziców i przez co uniknęła uderzenia. Dlatego, Ŝe tym kamieniem mogła zostać uderzona moja córka. Dlatego, Ŝe tym kamieniem mógł zostać uderzony ojciec dziewczynki. Dlatego, Ŝe ten kamień rzucony z wielkim rozmachem lub złością mógł Zniszczyć drzwi i naczynia na stole. Córka zaobserwowała sprawcę. Był to młody, moŜe 14letni chłopak, blondyn, w modnym ubraniu. Nie posądzamy go o chęć zemsty na nas. Raczej przypuszczamy, Ŝe to był odruch młodzieńczeń złości, Ŝe mu ktoś, coś zakazał, moŜe dokończenie na str.2 15 Stycznia 1995 r. PO GÓRACH, DOLINACH... (dokończenie ze str. 1) na dyskotece? Jako poszkodowani nie mamy zamiaru go poszukiwać. Przebaczamu mu, ale równocześnie prosimy dzieci i grupy młodzieŜowe, zastanawiajcie się co chcecie uczynić! Rodzice! Czuwajcie więcej nad swymi dziećmi. Nie pozwalajcie im na wszystko! Ojcze! Matko! Gdy zauwaŜysz, Ŝe Twoje dziecko często wpada w złość, buntuje się, jest opryskliwe, starajcie się z nim spokojnie porozmawiać. Zaproponujcie mu rozmowę partnerską w czasie której zachęćcie go, by powiedział co go gniewa, co go dręczy. Takie zachowanie rodziców z dzieckiem ułatwia młodemu w wyładowywaniu się, pozwala na poznanie tego co jest dobre, a co szkodliwe dla współŜycia w rodzinie. Dziecko buntujące się, zdradza, Ŝe coś go gnębi, Ŝe czegoś nie rozumie, lub swą butnością chce pokazać, Ŝe się niczego nie boi. I tu waŜne jest w jaki sposób Ty Ojcze lub Matko odzywasz się do dziecka. Od ciebie zaleŜy czy ten młody członek rodziny będzie szanował Was i Was naśladował. Gniew nie przychodzi z zewnątrz, gniew rodzi się w nas więc starajmy się go poanować. Kończąc, dziękujemy BoŜej Opatrzności za opiekę w tę noc a równocześnie prosimy Boga: bądź zawsze z nami i z tymi młodocianymi. Parafianka M.D. Opłatek w szkole Grudzień to dla uczniów jak i nauczycieli miesiąc pierwszych dłuŜszych ferii od początku foku szkolnego. Nic więc dziwnego,Ŝe tak jedni, jak i drudzy z utęsknieniem wyczekują ostatniego dzwonka w starym roku. Przez kilka następnych dni, myśli o szkole, lekcjach, klasówkach ustępują miejsca wydarzeniom rodzinnym, związanym z przeŜywaniem świąt. Szkoła, pojmowana w pierwszym rzędzie jako miejsce pracy i nauki, jest równieŜ miejscem kontaktów osobowych uczniów i nauczycieli. Wychowawcy, poprzez aranŜowanie szeregu działań starasją się upodmiotowić ucznia, przekonać go, Ŝe szkoła niekoniecznie musi wiązać się z codziennym stresem i garbieniem się w ławkach. Szkoła tętni Ŝyciem takŜe i po lekcjach, dając młodzieŜy moŜliwość wykazania się własną inwencją organizatorską, oraz twórczością w róŜnych dziedzinach. PoŜądane jest aby działania były stymulowane przez samych uczniów, przy roli wychowawcy ograniczonej do nadzoru pedagogicznego i niezbędnej pomocy. Miesiącem takiej aktywności jest grudzień. Grono pedagogiczne wspólnymi siłami starają się wykreować nastrój przedświąteczny w szkole w duchu polskiej tradycji. Jest więc miejsce na choinkę - duŜą w świetlicy i mniejsze w poszczególnych klasach, na dekoracje, na BoŜonarodzeniowe gazetki. Kulminacyjnym momentem dzielenia się radością nadchodzących świątsą organizowane w ostatnich dniach przed feriami wigilijne spotkania wychowawców ze swoimi wychowankami w klasach. MoŜna temu nadać róŜną formę, najczęściej jednak jest to wzajemne dzielenie się opłatkiem, składanie Ŝyczeń, śpiewanie kolęd oraz wspólne spotkanie przy stole, zastawionym przygotowanymi często przez samych uczniów wypiekami. Jest teŜ okazja do wzajemnego poznania się, bardziej bezpośrednio, spontanicznie, inaczej niŜ poprzez szablonowe kontakty lekcyjne. NR 3(36)/2 Spotkania takie wyzwalają w młodzieŜy wiele dobra, co owocuje szeregiem inicjatyw dzielenia się nim z tymi, którzy go najbardziej potrzebują np. wychowankami Domów Dziecka, czy rodzinami w bardzo trudnej sytuacji materialnej. MoŜna na przykład w okresie przedświątecznym paczki z odzieŜą i słodyczami rodzinom wielodzietnym z róŜnych rejonów Polski, szczególnie dotkniętych duŜym bezrobociem. MoŜna zorganizować spotkania w Domach Dziecka połączone z wręczaniem skromnych upominków. Tak drogi czytelniku, są jeszcze takie szkoły i młodzieŜ, która ma czas i serce by się tym zajmować. TeKam 21 stycznia - Dzień Babci 22 stycznia - Dzień Dziadka Kochane Babcie! Kochani Dziadkowie! Kochajcie mądrze swoje wnuczęta. Nie zaspokajajcie wszystkich ich kaprysów. Wymagajcie szacunku dla siebie! Bądźcie dla nich przyjaciółmi, nie słuŜącymi! Uczcie ich słuŜyć innym, a zasługa Wasza będzie wielka przed Bogiem! Postępujcie jako dzieci światłości, bo owocem światłości jest wszelka dobroć, sprawiedliwość i prawda. Efez 5,8 - 9 Babciu, czy juŜ ci mówiłam, Ŝe masz złote serce? Babciu, czy juŜ ci mówiłem, Ŝe masz złote ręce? A ja, czy mówiłam, Ŝe świetnie gotujesz? i zawsze tak cierpliwie mych zmartwień wysłuchujesz? Gdy mama ani tata nie mają czasu dla mnie ty go zawsze posiadasz, więc kocham cię ogromnie! Dziadku, czy juŜ ci mówiłem, Ŝeś najlepszy przyjaciel? Dziadku, a czy ci mówiłem, Ŝe ufam ci najbardziej? (fragmenty wierszy M. Terlikowskiej i W. Chotomskiej) Z okazji Święta Babci i Dziadka organizujemy konkursy: - młodzszych dzieci: Obraz Babci lub Dziadka - farbą albo kredką - dla młodzieŜy: Opowiadanie - “Babcia, Dziadek moim drogowskazem w Ŝyciu”. Prace prosimy składać w zakrystii do 29stycznia 1995r. Wręczenie nagród nastąpi 2 lutego 1995r. podczas wieczornej Mszy św. o godz. 18.00. Najciekawsze prace zaprezentujemy takŜe na łamach gazetki “Po górach, dolinach...” Daniela Łabuz NR 3(36)/3 PO GÓRACH, DOLINACH... 15 Stycznia 1995 r. PokaŜ mi co czytasz, co oglądasz... MoŜe nie brzmi to bardzo przekonywująco, ale to, co czytamy i oglądamy, jest pewnego rodzaju identyfikatorem, wyznacznikiem zainteresowań. “Bravo”, “Popcorn” w rękach naszych jedenasto- i dwunastolatków prezentuje zdjęcia, reportaŜe i sprawozdania z tras koncertowych licznych gwiazd muzyki pop; przekazuje wyznania gwiazdorów, których najwaŜniejszą rzeczą w Ŝyciu jest muzyka. Następuje prezentacja gwiazd na koncertach i ... w łóŜku. Dowiadujemy się o róŜnorodnych perypetiach miłosnych i sukcesach na tym polu. Teksty dotyczące sprawozdań z koncertów informują bez ogródek o wszelkich ekscesach na scenie, wulgarnych gestach... W relacjach z koncertów muzycy pojawiają się jak półbogowie, którzy uszczęśliwiają swych fanów. Seks traktuje się instrumentalnie, jest niezastąpionym wabikiem i pewnym chwytem. Młodociany widz powinien akceptować wszystko, co podryguje na scenie. Wykonawcy odnoszą sukcesy, ale nie ma to Ŝadnego związku z nauką w szkole, dobrymi manierami, respektowaniem przyjętych norm obyczajowych i moralnych. Redakcje chętnie wyławiają “wybryki” gwiazd i informują np. o wyrzuceniu z przedszkola za uderzenie dziewczynki, lekcewaŜeniu nauki szkolnej, o dwudziestokrotnym pobycie w areszcie lidera jednej z grup i o trafieniu na listę przebojów prosto z więzienia. Przykłady godne naśladowania! Gdy gwiazdy zwierzają się, nastolatki dowiadują się, Ŝe ciemnoskóra Anita przestała “czytać Biblię, bo została napisana przez męŜczyzn, którzy mieli tylko jeden cel gnębienie kobiet”. Masa kolorowych zdjęć towarzyszy zgiełkowi nascenie i widowni, wszystko to barwne i zabawne, i takie seksy... Obok złotych myśli gwiazd muzyki pop ilustrowane magazyny młodzieŜowe zajmują się równieŜ problemami intymnymi. Zaskakujące bywają listy, głównie czytelniczek, zwierzające się w sposób niezwykle śmiały ze swych doświadczeń erotycznych. śeruje się na erotycznej ciekawości poprzez odpowiednie zdjęcia, historyjki seksskandali i miłosne przygody rówieśników. W kwestiach światopoglądowych redakcje “Popcornu”, “Bravo” i ”Dziewczyny” unikają raczej otwartego formułowania zakazów i nakazów; nie potępiają aborcji, ale uznają Ŝycie za wartość najwyŜszą. Z szokującymi wyznaniami piętnasto- i szesnastolatek sąsiadują spokojne i rzeczowe porady psychologów i seksuologów, które przekreśli umieszczone na nastpnej stronie kolejne lovestory, którego modnie ubrani bohaterowie z reguły kończą swe perypetie w łóŜku. Z czego mogą skorzystać nasze uczennice w “Dziewczynie” i “Brawo Girl”? Naiwne “Flirty towarzyskie” naszych prababek zastępuje rzeczowy instruktarz pani doktor w rubryce “Miłość i poŜądanie”. Kolejne porady noszą kształt wspomnień z jej Ŝycia erotycznego, które odsłania z ujmującą szczerością. Nie mamy wątpliwości, Ŝe takie wprowadzenie w Ŝycie dorosłych zapamiętają... Zdaniem Witolda Bobińskiego prezentowanie przede wszystkim seksu zakładając, Ŝe tylko o tym myślą nastolatki, albo powinny to czynić, jeŜeli nie jest deprawacją, jest świadomym wypaczaniem psychiki tysięcy czytelników, z których co najmniej połowa to uczniowie szkół podstawowych. “Brawo”, “Brawo Girl”,” Dziewczyna” i “Popcorn” “ukazują Ŝycie jako kalejdoskop z kryształkami mody, miłości i seksu migoczącymi w takt najnowszej muzyki”. Opracowano na podst. art. Witolda Bobińskiego pt. “Cały ten zgiełk czyli odlot do krainy naiwności”. “SŁOWO” - o tęsknocie za “rajem utraconym” KaŜdego roku w innym kraju odbywa się Światowy Kongres Bibliotekarzy (JFLA). W sierpniu 1994roku 60-ty Kongres odbył się w Hawanie Stolicy Kuby. Rząd Fidela Castro o przyznanie organizacji Kongresu zabiegał przez 6 lat, jest to bowiem prestiŜ dla kraju oraz wielki biznes dla gospodarki. W Kongresie tym udział wzięło ponad 2000 delegatów z około 100 krajów świata w tym i z Polski. To co delegaci zobaczyli, co później zrelacjonowali w setkach gazet i czasopism określano jako wielkie współczucie i przeraŜenie. Znaleziono odpowiedź - charakterystyczne ucieczki rodzin kubańskich na tratwach przez Ocean do Stanów Zjednoczonych to nie choroba społeczna, to konieczność ratowania Ŝycia. To co zobaczyli delegaci w Hawanie określali jednoznacznie - to czas apokalipsy, który własnemu narodowi stworzył Fidel Castro Przywódca Partii Komunistycznej. Więc jak tam jest? Wędrując ulicami Hawany widzi się wspaniałą zieleń, przestrzeń urbanistyczną i wysokie bloki mieszkalne obecnie w stanie kompletnej ruiny. Nie remontowane od wielu lat bloki w większości mają zawalone piętra, rozlatujące się klatki schodowe, ale tam wszędzie jakoś mieszkają ludzie. Od stycznia ‘94 władze komunistyczne zezwoliły mieszkańcom hodować w blokach drób i prosiaki. Jest to bardzo uciąŜliwe, koguty wciąŜ pieją w Hawanie (mówili delegaci Kongresu) lecz ta indywidualna hodowla pozwala ratować się ludziom przed wielkim głodem. Rozpadła się teŜ sieć wodociągowa. Widzi się ogromne kolejki z wiaderkami i bańkami po wodę do nielicznych studni w mieście. Podobnie długie kolejki ludzi stoją codziennie po ziemniaki i arbuzy. Na prawie wszystkie artykuły podstawowego uŜytku tj. mydło, proszki, garnki, talerze, odzieŜ, buty itd. od ponad 25 lat kubańczycy otrzymują kartki. Kartki wydają Komitety Blokowe. Kubanka raz na 2 lata musi podjąć trudną decyzję wybrać kartkę albo na majtki, albo na biustonosz. Dzieciom powyŜej 3 roku Ŝycia nie przysługuje juŜ kartka na mleko. Dzieci szkolne raz na pół roku otrzymują kartki na zeszyty, ołówki i pióra. Zgubienie lub kradzieŜ pióra czy ołówka to prawdziwy dramat dziecka i rodziców. Jak zdobyć kolejny ołówek?... to prawie niemoŜliwe, dopiero po otrzymaniu kolejnej kartki. Jeszcze gorsza jest sytuacja ludności w wioskach. Występuje tam ogromne marnotrawstwo produktów rolnych i owoców, które leŜą pod drzewami i na polach. Płodów rolnych nie ma czym zwieźć, samochody rozsypują się nie remontowane wcale od lat. W całym kraju brak benzyny, części zamiennych, brakuje cementu, piasku, gwoździ itp. śycie w Hawanie jakby zamarło. Ludzi widzi się na przystankach wcześnie rano i wieczorem, gdy wracają z pracy. W autobusach ogromne przepełnienie, bo kursują rzadko. (dalszy ciąg relacji z Ŝycia ludzi w socjalisrycznej Kubie nastąpi) na podst.art.”Koguty pieją wHawanie Tygodnik Powszechny nr 47/94 15 Stycznia 1995 r. PO GÓRACH, DOLINACH... Intencje Mszalne Niedziela - 15.1.95 7.30 dziękczynna Opatrzności BoŜej za otrzymane łaski i dobrodziejstwa z okazji 70 rocznicy urodzin męŜa Franciszka z prośbą o łaskę zdrowia i dalszą opiekę 9.30 za + Stanisławę Broda od współlokatorów bl. 3 oś. Manhatan 11.30 w intencji dzieci jednorocznych ich rodziców i chrzestnych 18.00 za + Annę Błaszczyk zd. Stec od córki z rodziną Poniedziałek - 16.1.95 8.00 dziękczynna Opatrzności BoŜej i MBNP za otrzymane łaski i dobrodziejstwa w starym roku z prośbą o nowe dla całej rodziny w nowym roku 18.00 za + Franciszka Stokłosę w 2 rocznicę od matki, małŜonki,córki i syna Wtorek - 17.1.95 8.00 za + Bernarda Gemlik od małŜonki Środa - 18.1.95 8.00 za + Marię CzyŜ od małŜonka 18.00 ku uczczeniu MBNP w intencji wszystkich jej czcicieli szczególnie proszących i dziękujących publicznie Czwartek - 19.1.95 8.00 za + Stanisława Korczyka w 7 rocznicę 18.00 za + Franciszka w 100 rocznicę urodzin, za + Andzrzeja w 30 dzień od pogrzebu Piątek - 20.1.95 8.00 dziękczynna Opatrzności BoŜej i Matce BoŜej Uzdrowienia Chorych za szczęśliwy przebieg operacji z prośbą o łaskę powrotu do zdrowia dla brata Leona 18.00 za ++ Mariannę i Feliksa Nowaczek Sobota - 21.1.95 8.00 za ++ rodziców Hildegardę i Jana Rogowskich 18.00 o błogosławieństwo BoŜe w rodzinie Hernik Niedziela - 22.1.95 7.30 za + brata Rudolfa Bukowczana w 1 rocznicę 9.30 dziękczynna Opatrzności BoŜej za otrzymane łaski i dobrodziejstwa z okazji 80 rocznicy imienin i urodzin Czyrnik z prośbą o dalszą opiekę zdrowie i błogosławieństwo BoŜe 11.30 za ++ rodziców Pielat i Cholewa oraz ++ pokrewieństwo z obu stron 18.00 za ++ rodziców Karolinę i Karola Kidoniów NR 3(36)/4 ZDROWYM BYĆ W zimie organizm ludzki szczególnie potrzebuje wypoczynku. W miesiącach zimowych uklad nerwowy wegetatywny, który steruje procesami Ŝyciowymi, zwalnia niektóre nasze funkcje. Aktywność człowieka jest wtedy obniŜona, zwiększa się podatność na choroby. Najlepszym terenem zimowego wypoczynku są góry. Suche, zimne powietrze działa korzystnie na krąŜenie krwi. Sporty zimowe doskonale regenerują nasze siły i odpręŜają psychicznie, niestety nie wszyscy mogą z nich korzystać. Natomiast kaŜdy powinien wybrać się na codzienny lub chociaŜ niedzielny spacer z rodziną. Szczególnie polecam dolinę Dobki - spokojną i cichą; proponuję spacer przez las świerkowy pod Małą Czantorią w stronę góry Tuł; piękny o tej porze roku jest brzeg Wisły od Lipowca do Nierodzimia porośnięty sosnami. Dzięki bioprądom emitowanym z drzew człowiek łatwiej wypoczywa i regeneruje siły. Na organizm ludzki najkorzystniej oddziałują drzewa szpilkowe: modrzew, sosna, świerk, jodła, cis, jałowiec. Ta grupa drzew oczyszcza nasze powietrze i uzupełnia w nich tlen i olejki eteryczne. Dodatkowo, dzięki związkom Ŝywicznym zatrzymują na sobie i niszczą wiele bakterii chorobotwórczych, pyłów i sadzy. Częste spacery po lesie leczą; taka kuracja klimatyczno ruchowa usuwa niespodziewanie szybko takie objawy nadciśnienia jak: bóle i zawroty głowy, zakłócenia snu i kołatanie serca. Korzystajmy jak najczęściej z naturalnych, tanich metod leczenia i zapobiegania chorobom. Anna Suchanek STARA BEZIMIENNA POEZJA Będąc jeszcze mały, Ot, taki maleńki, KsiąŜki z wierszykami Nie brałem do ręki. Bo nie potrafiłem Pisać, ani czytać, Lecz dziś śpieszę babcię Wierszykiem powitać. Przyjmij więc Ŝyczenia Od Twojego wnuczka. Wiele juŜ przeŜyłaś. Mądre rady Twoje, Które zaskarbiło Wdzięczne serce moje. Niech złotym kluczykiem Otworzę Twój skarbczyk... MoŜe jeszcze dla mnie Pięknych bajek starczy. Niech przez długie lata Bóg pobłogosławić Raczy Twoje Ŝycie, Wszystkie Twoje sprawy. Niech Cię darzy zdrowiem, IŜycia radością. A Twój wnuczek szczerą, "Po górach, dolinach..." Redaguje kolegium: ElŜbieta KoŜdoń-Buchta (sekr.red.), Jolanta Kamińska, Daniela Łabuz (red.naczelny), Maria Pasterna, Teresa Pawłowska, Halina Puchowska, Anna Suchanek, ks.Tadeusz Serwotka, ks.Zygmunt Siemianowski (red.odpowiedzialny), Krzysztof Suchanek(red.techniczny), Józef Twardzik. Redakcja zastrzega sobie prawo skracania nadesłanych materiałów i zmiany tytułów. Wydawca: Fundacja "Źródło" Kraków, Adres Redakcji Gazety: 43-450 Ustroń ul. M.Konopnickiej 1, tel 23-23 i 22-31.