D - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Poznań

Sygn. akt VI K 270/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 14 lipca 2015r.
Sąd Rejonowy Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu
Wydział VI Karny w składzie:
Przewodniczący: SSR Beata Monarcha
Protokolant: sekr. sąd. Anna Michałowicz
w obecności prokuratora ----po rozpoznaniu dnia 07.01.2015r.
sprawy Ł. F.
urodz. (...) w W., syna E. i U.
oskarżonego o to, że:
w dniu 24 sierpnia 2014r. w P. będąc uprzednio skazanym za umyślne przestępstwo podobne, w ciągu 5 lat po odbyciu
co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności, posiadał wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu
narkomanii środek odurzający w postaci ziela konopi innych niż włókniste – marihuany o wadze netto 9,57 grama,
tj. o przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w
zw. z art. 64 § 1 kk
1. Oskarżonego Ł. F. uznaje za winnego popełnienia przestępstwa z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o
przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 kk dokonanego w sposób wyżej opisany i za to na podstawie art. 62
ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 58 § 3 kk w zw. z art. 34 § 1 i 2 kk i
art. 35 § 1 kk w zw. art. 4 § 1 kk wymierza mu karę 2 ( dwóch ) lat ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania
nieodpłatnej kontrolowanie pracy na cele społeczne w rozmiarze 20 ( dwudziestu ) godzin w stosunku miesięcznym.
2. Na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek dowodów rzeczowych w postaci
ziela konopi w dwóch woreczkach foliowych zabezpieczonych do sprawy zgodnie z postanowieniem o dowodach
rzeczowych z dnia 06.03.2015r.
3. Na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka wobec oskarżonego na rzecz
Stowarzyszenia (...) w P. nawiązkę w wysokości 500 ( pięćset ) zł.
4. Na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 2 ust. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądza od
oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w wysokości 70 zł. i wymierza opłatę w wysokości 300 zł.
/-/SSR Beata Monarcha
UZASADNIENIE
Oskarżony Ł. F. w dniu 24.01.2015r. zakupił w P. W. w P. od mężczyzny, którego danych osobowych nie znał, środek
odurzający w postaci ziela konopi innych niż włókniste ( marihuany ) o łącznej wadze 9,57 grama za kwotę 350 zł.
Narkotyk znajdował się w dwóch woreczkach foliowych. Oskarżony już wcześniej kupował w tym miejscu i u tej samej
osoby narkotyki.
Oskarżony cierpi na ból nogi i nie pomagają mu wystarczająco zażywane leki przeciwbólowe. Wobec powyższego pali
on marihuanę.
Funkcjonariusze policji – K. Z. i P. W. w dniu 24.01.2015r. pełnili służbę w patrolu pieszym i o godz. 16.20
patrolując kawiarenkę internetową w przejściu podziemnym Dworca PKP wylegitymowali grupę osób, wśród których
był oskarżony. Ponieważ zachowywał się nerwowo i funkcjonariusze policji ustalili w systemie, iż oskarżony miał
wcześniej problemy z narkotykami, poddano go przeszukaniu, w trakcie którego ujawniono woreczek foliowy, w
którym znajdowały się dwa mniejsze woreczki z zawartością suszu roślinnego barwy zielono – brunatnej. Oskarżonego
poddano także badaniu przy użyciu testera i stwierdzono wysoką zawartość marihuany.
Zabezpieczony susz roślinny został poddany ekspertyzie, która potwierdziła, iż jest to ziele konopi innych niż włókniste
( marihuana ) - środek odurzający z grupy I-N i IN –N o łącznej wadze 9,57 grama.
Oskarżony działał w warunkach powrotu do przestępstwa określonego w art. 64 § 1 kk.
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: wyjaśnień Ł. F. ( k. 106-107 w zw. z k. 35-37 ), zeznań świadków:
K. Z. ( k. 108 w zw. z k. 10 ) i U. F. ( k. 109 ), dokumentów zabranych w aktach sprawy: protokołu zatrzymania osoby
( k. 2 ), protokołu przeszukania osoby ( k. 4-6 ), protokołu użycia narkotestu ( k. 7 ), odpisu wyroku ( k. 52-59 ), karty
karnej ( k. 59-60 ), ekspertyzy ( k. 63-64 ), dokumentacji lekarskiej ( k. 98-104 ).
Oskarżony Ł. F. przyznał się do popełnienia zarzuconego mu przestępstwa i wyjaśnił, że narkotyki, które miał przy
sobie posiadał na własny użytek. Marihuanę kupił w P. W. od mężczyzny, którego danych nie zna, ale już wcześniej
od niego kupował narkotyki. Nadto podał, że ostatnio dosyć często pali marihuanę, ponieważ po wypadku i operacji
nogi nie ustaje ból, a narkotyki pomagają mu. Stwierdził, że gdy był z kolegą w (...) w kafejce, weszli policjanci, kazali
wyciągnąć wszystko, co miał przy sobie i wtedy wyjął zakupioną marihuanę.
Sąd dokonał ustaleń faktycznych w sprawie na podstawie wyjaśnień oskarżonego, ponieważ są logiczne, spójne i
konsekwentne. Nadto w pełni korelują z zeznaniami funkcjonariusza policji, który dokonał ujawnienia u oskarżonego
narkotyków, protokołu przeszukania i ekspertyzy.
Świadek K. Z. potwierdził., iż patrolując wraz z P. W. kawiarenkę internetową w przejściu podziemnym Dworca
PKP wylegitymował grupę osób, wśród których był oskarżony. Ponieważ Ł. F. zachowywał się nerwowo i ustalono
w systemie, iż miał wcześniej problemy z narkotykami, poddano go przeszukaniu i ujawniono woreczek foliowy, w
którym znajdowały się dwa mniejsze woreczki z zawartością suszu roślinnego barwy zielono – brunatnej. Oskarżony
natomiast sam przyznał, iż jest to marihuana. Nadto poddano go badaniu przy użyciu testera i stwierdzono wysoką
zawartość marihuany.
Zeznania funkcjonariusza są spójne i logiczne oraz zgodne z wyjaśnieniami oskarżonego. Świadek jest osobą obcą dla
oskarżonego i brak jakichkolwiek podstaw do uznania, iż ma on bezpośredni interes w złożeniu obciążających zeznań.
Sąd, wobec powyższego, dokonał ustaleń faktycznych w sprawie na podstawie jego zeznań.
Świadek U. F. – matka oskarżonego potwierdziła, że syna bardzo boli noga i zażywa leki przeciwbólowe, które jednak
nie pomagają. Stwierdziła jednakże, iż nie widziała, aby syn zażywał narkotyki i nie mówił jej o tym.
Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania zeznań świadka, ale nie wnoszą one istotnych okoliczności do sprawy.
Dokumenty zebrane w aktach sprawy nie budzą wątpliwości Sądu i nie były kwestionowane przez żadną ze stron.
Protokół przeszukania osoby potwierdza ujawnienie przy oskarżonym dwóch woreczków foliowych z zawartością
suszu roślinnego a oskarżony nie wniósł zastrzeżeń do sposobu przeszukania. Ekspertyza zabezpieczonego suszu
potwierdziła, iż jest to ziele konopi innych niż włókniste ( marihuana ) - środek odurzający z grupy I-N i IN –N.
Sąd zważył, co następuje:
Art. 62 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii przewiduje odpowiedzialność karną dla sprawcy, który wbrew
przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe.
Oskarżony nie kwestionował faktu posiadania środków odurzających w postaci marihuany – przyznał, że znalezione
przy nim dwa woreczki z suszem roślinnym należą do niego. Nadto okoliczność tą potwierdzają zeznania świadka –
funkcjonariusza policji i protokół przeszukania osoby oraz wykonana do sprawy ekspertyza. W ten sposób oskarżony
wyczerpał wszystkie znamiona przestępstwa z art. 62 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.
Art. 64 § 1 kk przewiduje, że sprawca, który uprzednio skazany na karę pozbawienia wolności popełnia przestępstwo
umyślne w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary za umyślne przestępstwo podobne, działa w warunkach
powrotu do przestępstwa.
Oskarżony został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Chodzieży o sygn. II K 135/07 z dnia 29.06.2007r. za czyny
z art. 59 ust.1 i art. 62 ust 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, którą
odbył w okresie od 18.03.2010r. do 16.12.2011r. z zaliczeniem okresu od 01.04.2007r. do 10.07.2007r. Zatem za
przestępstwo podobne odbywał on karę co najmniej 6 miesięcy pobawienia wolności, a następnie w ciągu 5 lat po
jej odbyciu popełnił niniejsze przestępstwo. W ten sposób oskarżony działał w warunkach recydywy określonej w art.
64 § 1 kk.
Sąd uznał zatem, że oskarżony Ł. F. wyczerpał wszystkie znamiona zarzuconego mu przestępstwa z art. 62 ust. 1 Ustawy
o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 kk.
Rozważając rodzaj i wysokość kary, którą należy orzec wobec oskarżonego Sąd brał pod uwagę zgodnie z art. 53
kk okoliczności przedmiotowe i podmiotowe. Przestępstwa dotyczące narkotyków stanowią poważne zagrożenie
społeczne, którego nie można lekceważyć. Z tego względu skazując za podobne czyny należy mieć na uwadze, że
bezpieczeństwo społeczeństwa w niemałym stopniu zależy od stosowania właściwej represji, która w szczególności
powinna, uwzględniając całokształt zaistniałego zdarzenia, stanowić jeden z istotnych elementów zwalczania oraz
zapobiegania tej kategorii przestępczości.
Wzgląd na społeczne oddziaływanie kary nie oznacza jednak rezygnacji z celów zapobiegawczych i wychowawczych,
które ma ona osiągać w stosunku do oskarżonego. Wymierzając karę, Sąd musi również uwzględnić właściwości i
warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu a także
jego stosunek i ocenę tego czynu.
Kierując się powyższymi ustaleniami Sąd uznał, że karą uwzględniającą stopień społecznej szkodliwości czynu
zarzuconego Ł. F. a jednocześnie nie przekraczającą stopnia jego winy oraz biorącą pod uwagę cele zapobiegawcze i
wychowawcze w stosunku do niego, będzie kara 2 lat ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej
kontrolowanej pracy na cele społeczne w rozmiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym.
Dotychczasowa karalność oskarżonego za czyny podobne stanowi okoliczność obciążającą, a poza przyznaniem się do
winy brak jest innych okoliczności łagodzących. Sąd wziął też pod uwagę, iż oskarżony – jak wyjaśnił – pali marihuanę
z uwagi na odczuwany ból w nodze. Okoliczność ta jednak nie może stanowić o bezkarności oskarżonego, bowiem w
pełni świadomie naruszył on – znane mu z uwagi na wcześniejszą karalność – obowiązujące zakazy prawne.
Sąd jednak uznał, że można oskarżonemu dać jeszcze jedną szansę na krytyczną analizę swojego dotychczasowego
zachowania. Kara ograniczenia wolności ma, w ocenie Sądu, bardziej wychowawcze oddziaływanie niż wnioskowana
przez obrońcę na rozprawie kara grzywny. Wprawdzie stan zdrowia oskarżonego z uwagi na ból nogi może stanowić
pewne utrudnienie w wykonywaniu pracy społecznej, ale charakter tej pracy zawsze jest dostosowywany do możliwości
skazanego. Nie ma więc żadnych podstaw do uznania w chwili obecnej, że kara ograniczenia wolności nie będzie
mogła być wykonana przez oskarżonego. Nadto podkreślenia wymaga, iż Sąd wyznaczył prace w najniższym wymiarze
miesięcznym – 20 godzin, mając także na względzie pracę zarobkową wykonywaną przez oskarżonego.
W pełni zasadne było nadto orzeczenie nawiązki na cel związany ze zwalczaniem i zapobieganiem narkomanii. Jej
wysokość Sąd wyznaczył na kwotę 500 zł. uznając, że będzie ona stosowną dolegliwością finansową dla oskarżonego
mającą wpłynąć na krytyczną analizę jego zachowania.
Sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa zabezpieczonych środków odurzających.
Orzeczone wobec oskarżonego kara i środki uwzględniają również, zdaniem Sądu, potrzeby w zakresie kształtowania
świadomości prawnej społeczeństwa.
Zasądzając koszty postępowania i opłatę, Sąd uznał, że nie będzie to stanowiło nadmiernego obciążenia dla
oskarżonego.
/-/SSR Beata Monarcha