Streszczenie rozprawy doktorskiej

Lek. Sylwia Miernik
Ocena żywotności mięśnia sercowego za pomocą
GSPECT oraz PET-CT u chorych z przewlekłą pozawałową
niewydolnością serca
STRESZCZENIE
Ocena żywotności mięśnia sercowego jest istotna w przewidywaniu poprawy
czynności lewej komory serca po rewaskularyzacji.
Metodą referencyjną do oceny żywotności mięśnia sercowego jest badanie PET-CT,
jednak z uwagi na wysoki koszt badania, metoda ta jest mniej dostępna i mało
wykorzystywana w diagnostyce kardiologicznej. Z tego powodu do diagnostyki żywotności
szeroko wykorzystywane jest badanie SPECT. W badaniu własnym porównano czułość
i swoistość GSPECT i PET-CT oraz oceniono zgodność tych dwóch metod diagnostycznych
w wykrywaniu żywotnego mięśnia sercowego. Podjęto również próbę wyselekcjonowania
grupy chorych, u których badanie GSPECT ma zbliżoną wartość diagnostyczną
i prognostyczną do PET-CT.
Przeanalizowano zgodności GSPECT i PET-CT we wszystkich segmentach mięśnia
sercowego oraz osobno w segmentach normokinetycznych i nienormokinetycznych.
Porównywano GSPECT do PET-CT jako metody referencyjnej. Analizie poddano 36 pacjentów
(łącznie 612 segmentów mięśnia serca, w tym 254 segmenty nienormokinetyczne)
z pozawałowym uszkodzeniem mięśnia sercowego i nietypowymi dolegliwościami ze strony
układu sercowo-naczyniowego, zakwalifikowanych wstępnie do rewaskularyzacji. Grupę
badaną stanowiło 33 mężczyzn i 3 kobiety, średnia wieku 62,44 lata (STD 10,31), średnia
EF=35,19% (STD 8,63%). Porównywano zgodność GSPECT z PET-CT w wykrywaniu żywotnego
mięśnia serca w zależności od obszaru mięśnia sercowego oraz od wielu zmiennych
charakteryzujących chorego (tj. wiek, płeć, BMI, EF, EDV, SYNTAX SCORE, NT-proBNP, klasa
NYHA, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, przebyta wcześniej rewaskularyzacja). Zgodność
GSPECT i PET-CT większa jest u chorych z mniejszym uszkodzeniem mięśnia sercowego, tzn.
z EF > 30%, niskim NT-proBNP (< 400pg/ml), niskim SYNTAX SCORE (0-22) i w klasie NYHA I
1
(NYHA II w przypadku segmentów nienormokinetycznych). Zgodność GSPECT z PET-CT
większa jest u chorych z zaburzeniami gospodarki węglowodanowej niż u chorych bez
zaburzeń gospodarki węglowodanowej, przy czym u chorych z cukrzycą zgodność jest
większa niż u chorych ze stanami przedcukrzycowymi.
Zgodność badania GSPECT oraz PET-CT w ocenie żywotności mięśnia sercowego jest
największa w grupie chorych z cukrzycą i frakcją wyrzutową lewej komory powyżej 30%.
Największa zgodność występowała w segmentach ściany bocznej, a najmniejsza w koniuszku.
Porównując zakresy unaczynienia trzech tętnic wieńcowych zaobserwowano, że największa
wartość diagnostyczna GSPECT w porównaniu z PET-CT jest w obszarach zaopatrywanych
przez gałąź okalającą (co odpowiada ścianie bocznej serca) – w tych obszarach nie tylko
zgodność ale również czułość i swoistość są największe. Czułość i swoistość GSPECT
względem PET-CT w segmentach nienormokinetycznych nie przekracza 80% i w związku
z tym GSPECT i PET-CT nie można uważać za metody porównywalne dla oceny żywotności
mięśnia sercowego.
2