kształcenie ekonomiczne w szkolnictwie ogólnokształcącym w
Transkrypt
kształcenie ekonomiczne w szkolnictwie ogólnokształcącym w
Wiesław Danielak Uniwersytet Zielonogórski KSZTAŁCENIE EKONOMICZNE W SZKOLNICTWIE OGÓLNOKSZTAŁCĄCYM W RAMACH POLSKO-NIEMIECKIEGO PROJEKTU EKOPOS Aktualnie coraz więcej miejsca poświęca się zagadnieniom jakości kształcenia w procesie edukacji. W artykule przybliżono założenia programowe edukacji ekonomicznej realizowanej w ramach polsko-niemieckiego projektu EKOPOS, opracowanego w Instytucie Kształcenia Ekonomicznego (IKE) Uniwersytetu w Oldenburgu. W Instytucie wypracowano strategiczną koncepcję edukacji, określaną mianem „Modelu Oldenburskiego”, ukierunkowaną na wspieranie kształcenia ekonomicznego w Polsce przy wykorzystaniu bogatych doświadczeń szkolnictwa niemieckiego. Program adresowany jest do krajów, w których dokonano transformacji i otwarty jest dla szkół średnich i wyższych oraz instytucji, które się z nim identyfikują. Instytut Kształcenia Ekonomicznego Uniwersytetu w Oldenburgu specjalizuje się w zakresie metodologii nauczania ekonomii w szkołach różnego typu w Niemczech. Opracowuje koncepcje e-learningowe i realizuje wspierane internetowo kursy podwyższania kwalifikacji nauczycieli w krajach Europy Środkowej i Wschodniej. 1. Determinanty współczesnych przemian społeczno-gospodarczych i ich wpływ na rozwój edukacji Wykształcenie odgrywa szczególną rolę, gdyż pozwala uzyskać nie tylko stosowną wiedzę, ale również pozwala na umiejętne dostosowanie się do zachodzących zmian. Zasoby wiedzy, odpowiednie kwalifikacje oraz umiejętność innowacyjnego myślenia w dużej mierze powiązane są z jakością kształcenia. Rosnące znaczenie edukacji ma swój wymiar globalny, poprzez m.in. lansowanie koncepcji rozwoju gospodarki opartej na wiedzy, gdzie dominującym paradygmatem jest uczenie się przez całe życie. Dlatego w społeczeństwie informacyjnym istotną rolę odgrywają te jednostki, które nastawione są na ciągły proces uczenia się poprzez umiejętne pozyskiwanie i wykorzystanie wiedzy. Należy rozwijać umiejętności przystosowania się do zmian, do nowych sytuacji, akceptowania niepewności i złożoności zjawisk1. Znaczącą rolę w tym procesie mają do odegrania oferty edukacyjne szkół, od których w dużej mierze zależeć będzie jakość kwalifikacji przyszłych kadr, które powinny ewoluować w kierunku kształcenia kompetencji pozwalających umiejętnie konkurować na europejskim rynku pracy. 1 S. Włoch, W poszukiwaniu innowacyjnego modelu kształcenia nauczycieli, [w:] Z. Andrzejak, L. Kacprzak, K. Pająk (red.), Polski system edukacji po reformie 1999 roku. Stan, Perspektywy, Zagrożenia, tom 2, Poznań-Warszawa 2005, s. 221, http://www.pila.21.edu.pl/referaty.php, [20.05.2005]. 1 Ulegający przemianom system edukacji stawia szereg wymagań także nauczycielom, którzy muszą wykazywać się większą samodzielnością i odpowiedzialnością za wybór i tworzenie programów nauczania i wychowania, czy projektowanie i ocenianie procesu uczenia się2. Współcześnie lansowana koncepcja rozwoju gospodarki opartej na wiedzy wymusza wzrost znaczenia wiedzy dla rozwoju gospodarczego, w konsekwencji, którego następuje zapotrzebowanie na kształcenie ekonomiczne, które nabiera szczególnego znaczenia. Sprzyja ono pozyskaniu przez ludzi młodych wiedzy pozwalającej zrozumieć zmieniającą się rzeczywistość, jak również wyzwolić mechanizmy adaptacji do niej. Temu celowi służy realizowany polsko-niemiecki program edukacji ekonomicznej EKOPOS. Podejmowane próby podążania za zmianami wymuszają potrzebę pozyskiwania wiedzy i informacji ze zdywersyfikowanych źródeł. Wyrabianie umiejętności właściwego diagnozowania i prognozowania obecnych procesów i zjawisk jest wyzwaniem, które musi być wpisane w realizację dotychczasowych programów i metod nauczania w kontekście obserwowanych zmian zachodzących w globalnym otoczeniu. Narzędziami wspierającymi proces edukacji ekonomicznej, mającej na celu właściwe przygotowanie młodych ludzi do mądrego i sprawnego pełnienia w przyszłości ról zawodowych i społecznych jest niewątpliwie udział w projekcie EKOPOS. Program realizowany jest w ramach przedmiotu podstawy przedsiębiorczości. Do realizacji projektu wytypowano w dwóch etapach trzynaście najlepszych szkół o profilu ekonomicznym i ogólnokształcącym z województwa lubuskiego (dziewięć szkół w styczniu 2003 roku, kolejne cztery we wrześniu 2004 roku). Głównym kryterium doboru były sukcesy szkół w Olimpiadzie Wiedzy Ekonomicznej. Olimpiada cieszy się dużym zainteresowaniem młodzieży, o czym świadczy fakt, iż zajmuje ona 5 miejsce pod względem liczby uczestników na 26 ogólnopolskich olimpiad przedmiotowych3. Olimpiada okazała się najskuteczniejszą formą wyłaniania najbardziej utalentowanej młodzieży, bowiem laureaci to wyselekcjonowana grupa młodzieży z bardzo dobrą znajomością nowoczesnej wiedzy ekonomicznej obejmującej nie tylko ściśle rozumiane nauki ekonomiczne, lecz także wybrane zagadnienia nauk o zarządzaniu. 2. Istota, koncepcja celów i treści polsko-niemieckiego projektu EKOPOS Pomysł opracowania polsko-niemieckiego projektu EKOPOS, czyli „Ekonomii do Polskich Szkół” zrodził się w Instytucie Kształcenia Ekonomicznego (IKE) w Uniwersytecie im. Carla von Ossietzky’ego w Oldenburgu po wydaniu w 2002 roku rozporządzenia ministerialnego o wprowadzeniu przedmiotu podstawy przedsiębiorczości do programu nauczania w liceach ogólnokształcących w Polsce. Niniejszy projekt jest niejako wkomponowany w reformę programową polskiego sytemu edukacji. Intencją nowych podstaw programowych jest położenie większego akcentu na procesy związane ze zdobywaniem wiedzy, na rozwój umiejętności i kształtowanie postaw4. 2 S. Cichoń, Nowa reforma edukacji - lepsza jakość kształcenia, [w:] Z. Andrzejak, L. Kacprzak, K. Pająk (red.), Polski system edukacji po reformie 1999 roku. Stan, Perspektywy, Zagrożenia, tom 2, Poznań-Warszawa 2005, s. 216, http://www.pila.21.edu.pl/referaty.php, [20.05.2005]. 3 www.pte.pl 4 S. Cichoń, op.cit., s. 221. 2 IKE specjalizuje się w zakresie metodologii nauczania ekonomii w Niemczech. Prowadzi badania w zakresie dostosowywania nowych zagadnień teoretycznych edukacji ekonomicznej do zmieniających się realiów w praktyce. Opracowuje koncepcje e-learningowe i realizuje wspierane internetowo kursy podwyższania kwalifikacji. IKE opracował ogólną strategię wprowadzenia edukacji ekonomicznej do szkolnictwa ogólnokształcącego w postaci tzw. Modelu Oldenburskiego (schemat 1). Przez „Model Oldenburski” należy rozumieć koncepcję strategiczną, ukierunkowaną na wspieranie kształcenia ekonomicznego w Polsce przy wykorzystaniu bogatych doświadczeń niemieckich (szkolnictwa niemieckiego tabela 1). Model ten zakłada, że w celu wprowadzenia edukacji ekonomicznej do szkolnictwa ogólnokształcącego należy5: • stworzyć warunki ramowe, w których można będzie realizować edukację ekonomiczną; • rozwijać współpracę pomiędzy instytucjami i organizacjami, które w sposób zaangażowany wspierają rozwój edukacji ekonomicznej w szkole; • kształcić i dokształcać nauczycieli; • opracowywać środki, materiały i koncepcje niezbędne do nauczania. IKE przeprowadza również projekty zagraniczne, specjalizuje się w krajach Europy środkowej i wschodniej. Projekty krajowe i zagraniczne realizuje przeważnie we współpracy z partnerami spoza uniwersytetu (public private partnership). Partnerami są fundacje, zrzeszenia, ministerstwa, instytuty kształcenia i doskonalenia nauczycieli oraz krajowe i zagraniczne szkoły wyższe6. Realizacja projektu EKOPOS bazuje na doświadczeniach zdobytych przy realizacji podobnego projektu Wirtschaft in die Schule7 (WIS), przeprowadzonego przez IKE z dużym powodzeniem w Niemczech. Na bazie doświadczeń zebranych w projekcie WIS i przy uwzględnieniu wytycznych MENiS ułożono podstawę programową do projektu EKOPOS. 5 A. Adamczak-Waschow, W. Danielak, Edukacja ekonomiczna w szkołach ogólnokształcących na przykładzie polskoniemieckiego projektu EKOPOS, [w:] D. Fic (red.), Edukacja globalna i regionalna – jej rozwój i instytucjonalizacja, Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra 2004, s. 207. 6 www.ioeb.de 7 „Wirtschaft in die Schule” (WIS) - tłumaczenie: Ekonomia do szkół. 3 Schemat 1. „Model Oldenburski” wdrażania kształcenia ekonomicznego w szkolnictwie ogólnokształcącym Ogólne warunki: - wieloletnie doświadczenie, - rodzaje szkół, - liczba godzin przedmiotu, - programy autorskie Kształcenie nauczycieli Formy audiowizualne Możliwości kształcenia: - kształcenie uniwersyteckie, - kształcenie przez internet KSZTAŁCENIE EKONOMICZNE Media Multimedialne pomoce naukowe i programy edukacyjne Sponsorzy Fundacja Bertelsmann Stiftung Formy drukowane EWE AG OLB IHK IÖB DRIÖB Ministerstwo Nauki i Kultury w Dolnej Saksonii Źródło: Opracowanie własne na podstawie materiałów Instytutu Kształcenia Ekonomicznego (IÖB), Uniwersytet Oldenburg, 2003. W fazie przygotowawczej projektu dużą rolę odegrała Szkoła Główna Handlowa w Warszawie, gdzie opracowano założenia programowe i zainicjowano współpracę pomiędzy Instytutem a zainteresowanymi stronami (w tym Polskim Towarzystwem Ekonomicznym Oddział w Zielonej Górze). W okresie tym powstało wiele koncepcji metodologicznych i programowych, które zostały wsparte bogatym zapleczem doświadczeń wypracowanych w IKE. Wykorzystanie tych doświadczeń, 4 zwłaszcza przy opracowywaniu materiałów programowych do nauczania przedsiębiorczości było bardzo cenne8. Tabela 1. System kształcenia w Niemczech DALSZE KSZTAŁCENIE (RÓŻNE FORMY KSZTAŁCENIA: OGÓLNE, ZAWODOWE, PRACA NAUKOWA) PROMOCJA UKOŃCZENIE STUDIÓW DYPLOM (DYPLPM MAGISTRA, EGZAMIN PAŃSTWOWY, BACHELOR, MASTER) UNIWERSYTET UIWERSYTET TECHNICZNY III POLITECHNIKA poz. AKADEMIA edu AKADEMIA SZTUK ZAWODOWA kacji PIĘKNYCH Świadectwo WYŻSZA SZKOŁA kwalifikujące PEDAGOGICZNA do dalszego WYŻSZA SZKOŁA MATURA kształcenia MUZYCZNA WYŻSZA SZKOŁA ADMINISTRACJI SYSTEM KSZTAŁCENIA W NIEMCZECH Klasy 13 12 ZAKOŃCZENIE MATURA KWALIFIKUJĄCE DO SZKOŁY OBRANIA ZAWODU FACHOWEJ MATURA SZKOŁA WYŻSZE KSZTAŁCENIE FACHO KLASY ZAWODOWE WA GIMNAZJALNE Podstawowy 11 Wiek SZKOŁA SZKOŁA 18 17 W RÓŻNYCH ZAWODOWA FACHOWA rok 19 TYPACH SZKÓŁ 16 kształcenia 10 15 zawodowego szkolny albo kooperatywny MAŁA MATURA (SZKOŁA REALNA) PO 10 LATACH 8 H. Kamiński, J. Brdulak , Edukacja ekonomiczne w obliczu procesu transformacji w Polsce, Oldenburg 2003, s. 6. 5 UKOŃCZENIE SZKOŁY (SZKOŁA GŁÓWNA) PO 9 LATACH Klasy Wiek SYSTEM KSZTAŁCENIA W NIEMCZECH 16 10 9 SZKOŁA ŚREDNIA 8 POWSZECHNA SZKOŁA REALNA 7 6 15 14 SZKOŁA ZINTEGROWANA GIMNAZJUM SZKOŁA GŁÓWNA 13 12 11 10 5 4 POZIOM 3 PODSTAWOWY 9 SZKOŁA PODSTAWOWA 8 7 2 1 POZIOM PRZEDSZKOLE 6 PRZEDSZKOLNY 5 Źródło: Opracowanie własne na podstawie materiałów Instytutu Kształcenia Ekonomicznego (IÖB), Uniwersytet Oldenburg, 2003. Założenia programowe potwierdzają tezę, że kształcenie ekonomiczne nie powinno być zaliczane do kształcenia zawodowego. Współcześnie w warunkach wpływu procesu globalizacji ważne jest, by młodzi ludzie umieli radzić sobie w różnych sytuacjach życiowych i zawodowych. Jest to istotny cel nauczania w ogóle, który można wesprzeć poprzez wprowadzenie edukacji ekonomicznej do kształcenia ogólnego. Edukacja ekonomiczna powinna stać się integralną częścią kształcenia ogólnego9. Celem strategicznym „Modelu Oldenburskiego” jest rozwijanie, wspieranie i upowszechnianie edukacji ekonomicznej, przy stosowaniu systemowych rozwiązań zmierzających do10: • opracowania ogólnej koncepcji edukacji ekonomicznej i odpowiednich materiałów do nauczania (podręczniki, zeszyty ćwiczeń, materiały dla nauczycieli, publikacje, środki audiowizualne, środki multimedialne); • przygotowania i przeprowadzenia szkoleń podwyższających kwalifikacje wykładowców, nauczycieli, studentów i młodych naukowców (nowe kierunki studiów, wspierane internetowo studia zaoczne, regionalne kursy itp.); • przygotowania, przeprowadzenia i oceny projektów pilotażowych w polskich szkołach ogólnokształcących; • tworzenia podstaw prawnych i warunków organizacyjnych w zakresie: planów nauczania, ilości godzin, podziału godzin na poszczególne przedmioty, 9 H. Kamiński, F. Kaiser, Metodyk des Ökonomie-Unterrichts. Grundlagen eines handlungsorientirten Lernkonzepts mit Beispilen, Bad Heibrunn/Obb, 1999 s. 20. 10 H. Kamiński, J. Brdulak ,op. cit., s. 34. 6 • uwzględniania zróżnicowania regionalnego w Polsce w celu uzyskania efektu synergii celu pozyskiwania i wymiany wyników badań i doświadczeń naukowych pomiędzy uniwersytetami i placówkami szkolnictwa wyższego. Istota realizowanego projektu ukierunkowana jest na jakościowe doskonalenie kształcenia ekonomicznego w szkołach średnich w celu wyrobienia umiejętności11: • szerokiego i otwartego spojrzenia na otaczającą nas rzeczywistość społeczno-gospodarczą, • myślenia w kategoriach systemowych o gospodarce i jej związkach z różnymi przejawami życia społecznego, • stosowania uzyskanej wiedzy w sytuacjach praktycznych, • formułowania samooceny własnych umiejętności przez ucznia, • rozwijania nawyku pracy zespołowej i skutecznego komunikowania się. Szczególny nacisk kładzie się przy formułowaniu celów nauczania ekonomicznego na powiązanie teorii z praktyką poprzez wykorzystanie różnorodnych metod dydaktycznych. Treści kształcenia zostały ukształtowane w ten sposób, aby uczniowie posiedli wiedzę i inicjatywę do działania, która pozwoli im sprostać różnorodnym wyzwaniom ich ekonomicznej egzystencji. Ciągłe poszerzanie wiedzy ukierunkowane jest na przyswajanie określonych umiejętności na rzecz odchodzenia od wiedzy encyklopedycznej. Szczegółowe cele i treści kształcenia przedstawione zostały w sposób logiczny, konsekwentny i spójny w propozycji metodologicznej „Szkoły Oldenburskiej”. Zawarte w poszczególnych modułach bogate treści nauczania są wynikiem wieloletnich prac badawczo-wdrożeniowych w zakresie kształcenia ekonomicznego w Niemczech. Bazowanie i wykorzystanie doświadczeń europejskich w zakresie nauki ekonomii stanowi niewątpliwie cenną alternatywę zwłaszcza w sytuacji zmian treści kształcenia w szkolnictwie polskim. Realizacja projektu obejmuje cały szereg różnorodnych czynności i działań ukierunkowanych nie tylko na opracowanie materiałów do nauki (podręcznik12, zeszyt ćwiczeń, testy, programy komputerowe, pomoce dydaktyczne itp.), ale przede wszystkim przygotowanie i prowadzenie szkoleń podwyższających kwalifikacje nauczycieli. 3. Metody i techniki pracy ukierunkowane na zdobywanie nowych umiejętności Rozwijanie kompetencji fachowych, społecznych, praktycznych i umiejętności uczenia się wymaga zastosowania metod praktycznego nauczania. W procesie kształcenia należy stosować metody wypróbowane i znane już z jednoczesnym zastosowaniem metod kompleksowych zorientowanych na praktyczne (aktywne) działanie, tj. studium przypadku, pytania do eksperta, mapa myśli (MindMapping), analiza karykatur, wyszukiwanie informacji w Internecie, realizacja projektów oraz zakładanie i praca w szkolnych firmach13 (Tabela 2). Stosowanie różnorodnych technik w procesie nauki służy pozyskiwaniu nowych umiejętności. Analizowanie tekstów, statystyk czy poszukiwanie w zasobach internetu lub w gazetach ważnych informacji, sprzyja pozyskiwaniu wiedzy. Zastosowanie „metod aktywnych” jest konsekwencją 11 Tamże, s. 9. Opracowanie podręcznika do nauki podstaw przedsiębiorczości staje się szczególnie istotne, z uwagi na to, że ma on znaczący wpływ na mierzenie jakości pracy szkoły. 13 F. Kaiser, H. Kamiński, op. cit., s. 27. 12 7 adaptacji standardów obowiązujących w krajach Unii w polskim szkolnictwie. Niewątpliwą zaletą „metod aktywnych” jest wykorzystanie możliwości tkwiących w uczniu, odejście od werbalizmu i metod podających na rzecz metod propagujących eksperyment, badanie, aktywne uczestnictwo w procesach poznawczych, a co z tym idzie zaangażowanie emocjonalne powiązane z oczekiwaniem na efekty pracy14. Tabela 2. Metody i techniki pracy ćwiczące umiejętności Techniki ćwiczące Metody bazujące Wiązka metod na znajomości i technik Metody różnych technik umiejętności Analiza (tekstów, Metoda tekstu statystyk, przewodniego, karykatur) Studium przypadku Metoda Wypowiedź projektowa ustna (wykłady, Metoda dylematu, rozmowy, Dyskusja za i Firmy referaty) przeciw, uczniowskie Inscenizacja Szukanie informacji Pytania do eksperta, (gazety, Praktyczne internet) poznawanie zakładu Warsztat przyszłości Źródło: Opracowanie własne na podstawie materiałów Instytutu Kształcenia Ekonomicznego (IÖB), Uniwersytet Oldenburg, 2003. W ramach uczenia się zakładane są firmy uczniowskie, wymagające zaangażowania osób o różnych umiejętnościach do realizacji złożoncyh zadań. Firmy uczniowskie są w szkołach polskich tak jak i niemieckich metodą rzadko stosowaną, lecz bardzo skuteczną. Nie należy tu ich mylić z firmami symulacyjnymi, ponieważ firmy uczniowskie funkcjonują naprawdę, jednak od prawdziwych 15 firm różnią się tym, że nie są zorientowane na zdobycie środków, lecz na praktyczną naukę . Praca w firmie uczniowskiej pozwala wyrobić umiejętności, które stają się przydatne w późniejszej pracy zawodowej. 14 P. Krzyżewski, Wpływ aktywnych metod nauczania na kształtowanie się autorytetu nauczyciela, [w:] P. Waśko, M. Wrońska, A. Zduniak (red.), Polski system edukacji po reformie 1999 roku. Stan, Perspektywy, Zagrożenia, tom 1, Poznań-Warszawa 2005, s. 371, http://www.pila.21.edu.pl/referaty.php [20.05.2005]. 15 C. Holtel, op.cit., s. 11-13. 8 Instytut Kształcenia Ekonomicznego promuje i zachęca szkoły do zakładania firm uczniowskich. W tym celu niemiecki IKE opracował szereg materiałów wspomagających zakładanie firm uczniowskich. Instytut wspiera również współpracę firm uczniowskich na skalę międzynarodową. Dzięki temu uczniowie mają możliwość poznania zasad funkcjonowania firm oraz złożonej rzeczywistości gospodarczej w różnych krajach. Uczą się od siebie nawzajem i mimo różnic międzykulturowych i barier językowych, pracują nad wspólnymi projektami. Przykładowo firma uczniowska „Nomik Agencja Reklamowa” z Zespołu Szkół Ekonomicznych w Międzyrzeczu wykonała zlecenie na projekt agroturystyczny prezentowany na Targach Turystycznych we Frankfurcie nad Odrą. Projekt obejmował wykonanie folderu reklamującego podmioty działające w turystyce (gospodarstwa agroturystyczne, hotele, domy letniskowe, wypożyczalnie kajaków, campingi). Ponadto nawiązano współpracę ze szkolną agencją reklamową „EinzigArt” z Helene-Lange-Schule z Oldenburga, w celu opracowania kartek pocztowych z okazji wejścia Polski do Unii Europejskiej. Równie ważne jak metody są środki nauczania i uczenia się przedsiębiorczości. Duży nacisk kładą twórcy projektu na stosowanie multimedialnych środków nauczania. Technologie informacyjne stają się integralną częścią edukacji, stąd ważne jest wykształcenie u uczniów niezbędnych umiejętności posługiwania się nimi, gdyż sprzyjają samokształceniu, aktywności, kreatywności czy samodzielności uczenia się16. Na lekcjach przedsiębiorczości, a zwłaszcza w ramach pracy w firmie uczniowskiej uczniowie korzystają intensywnie z internetu. Jak profesjonaliści obsługują programy komputerowe, tworzą strony internetowe, których przykładem jest strona www.uf-o.pl, opracowana przez „Nomik”, prezentująca firmy uczniowskie szkół biorących udział w polsko-niemieckim projekcie. Zakończenie Bazowanie i wykorzystanie doświadczeń europejskich w zakresie edukacji ekonomicznej stanowi niewątpliwie cenną alternatywę zwłaszcza w sytuacji zmian treści kształcenia w szkolnictwie polskim. Zastosowanie kompleksowych metod nauczania i uczenia się zmierza do elastycznego i skutecznego stosowania wiedzy w nowych sytuacjach. Koniecznym staje się ukierunkowanie procesu nauczania na rozwiązywanie rzeczywistych problemów. Realizacja projektu obejmuje cały szereg różnorodnych czynności i działań ukierunkowanych nie tylko na opracowanie materiałów do nauki, lecz wykorzystanie kompleksowych metod zorientowanych na praktyczne działanie, jak również przygotowanie i prowadzenie szkoleń podwyższających kwalifikacje nauczycieli. Szczególne miejsce we współczesnym procesie edukacji mają takie wartości jak: wiedza, inteligencja, umiejętność łącznia teorii z praktyką, arbitraż etyczny w połączeniu z szybkością reakcji i znajomością współczesnego świata, ze szczególnym uwzględnieniem świata uczniowskiego, pełna gotowość do permanentnej nauki i kształtowania własnej i uczniowskiej ciekawości poznawczej17. 16 M. Wrońska, Rzeczywistość edukacyjna a rzeczywistość generowana przez media-technologie definiujące współczesność w dydaktyce, [w:] Z. Andrzejak, L. Kacprzak, K. Pająk (red.), Polski system edukacji po reformie 1999 roku. Stan, Perspektywy, Zagrożenia, tom 2, Poznań-Warszawa 2005, s. 287. http://www.pila.21.edu.pl/referaty.php [20.05.2005]. 17 P. Krzyżewski, op cit., s. 375. 9 Niewątpliwie wspólne wysiłki i dążenia zmierzają do osiągnięcia efektów synergii ze współpracy wszędzie tam, gdzie jest to możliwe. Bibliografia A. Adamczak-Waschow, W. Danielak, Edukacja ekonomiczna w szkołach ogólnokształcących na przykładzie polsko-niemieckiego projektu EKOPOS, [w:] D. Fic (red.), Edukacja globalna i regionalna jej rozwój i instytucjonalizacja, Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra 2004. Brettschneider V., Ausbildung von Ökonomie-Lehrkräften im europäischen Bildungsraum, [w:] D. Fic (red.), Edukacja i nauka w społeczeństwie informatycznym, Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra 2004. S. Cichoń, Nowa reforma edukacji - lepsza jakość kształcenia, [w:] Z. Andrzejak, L. Kacprzak, K. Pająk (red.), Polski system edukacji po reformie 1999 roku. Stan, Perspektywy, Zagrożenia, tom 2, Poznań-Warszawa 2005, http://www.pila.21.edu.pl/referaty.php, [20.05.2005]. D. Fic, Europejski wymiar edukacji w warunkach globalizacji, [w:] D. Fic (red.), Globalny i regionalny wymiar edukacji, Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra 2003. C. Holtel, Wir gründen eine Schülerfirma!, Oldenburg 2004. H. Kamiński, J. Brdulak J., Edukacja ekonomiczne w obliczu procesu transformacji w Polsce, Oldenburg 2003. H. Kamiński, K. Eggert, Das Thema Globalisierung im Wirtschaftsunterricht, [w:] D. Fic (red.), Edukacja i nauka w społeczeństwie informatycznym, Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra 2004. Kamiński H., Kaiser F, Metodyk des Ökonomie-Unterrichts. Grundlagen eines handlungsorientirten Lernkonzepts mit Beispilen, Bad Heibrunn/Obb 1999. P. Krzyżewski, Wpływ aktywnych metod nauczania na kształtowanie się autorytetu nauczyciela, [w:] P. Waśko, M. Wrońska, A. Zduniak (red.), Polski system edukacji po reformie 1999 roku. Stan, Perspektywy, Zagrożenia, tom 1, Poznań-Warszawa 2005, http://www.pila.21.edu.pl/referaty.php [20.05.2005]. R. Richter, E.G. Furubotn, Neue Institutionenökonomik Eine Einführung und kritische Würdigung, Tübingen 1999. S. Włoch, W poszukiwaniu innowacyjnego modelu kształcenia nauczycieli, [w:] Z. Andrzejak, L. Kacprzak, K. Pająk (red.), Polski system edukacji po reformie 1999 roku. Stan, Perspektywy, Zagrożenia, tom 2, Poznań-Warszawa 2005, http://www.pila.21.edu.pl/referaty.php [20.05.2005]. M. Wrońska, Rzeczywistość edukacyjna a rzeczywistość generowana przez media-technologie definiujące współczesność w dydaktyce, [w:] Z. Andrzejak, L. Kacprzak, K. Pająk (red.), Polski system edukacji po reformie 1999 roku. Stan, Perspektywy, Zagrożenia, tom 2, PoznańWarszawa 2005, Netografia http://www.pila.21.edu.pl/referaty.php [20.05.2005]. www.ekopos.pl www.ioeb.de www.uf-o.pl 10 Abstract These days more and more attention is being given into issues connected with the quality of education through process of education. The article shows the foundations of programmer of economic education, which is realized as the Polish- German EKOPOS project, compiled in The Economic Education Institute of Oldenburg University. The Institute prepared the strategic conception of education called “Oldenburg’s Model”, which is directed on supporting the economic education in Poland with the help of German schools’ wide experience. The project was designed for those countries, which passed the transformation and has been opened for high schools, academies, colleges and other institutions which identifies with them. The Economic Education Institute of Oldenburg University specializes in methodology of teaching economy in various types of schools in Germany. It prepares e-learning conceptions and supporting Internet courses served scaling up of qualification of teachers from Middle and East Europe. Nota o autorze Autor jest adiunktem na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Zielonogórskiego. Jego zainteresowania dotyczą problematyki edukacji ekonomicznej; uczestniczy w realizacji polsko-niemieckiego projektu EKOPOS. 11