DOPEŁNIENIE (5) - Słownik polszczyzny XVI wieku
Transkrypt
DOPEŁNIENIE (5) - Słownik polszczyzny XVI wieku
Słownik polszczyzny XVI wieku - wersja elektroniczna hasło: DOPEŁNIENIE (stan na dzień: 15-11-2015) www.spxvi.edu.pl strona 1/1 DOPEŁNIENIE (5) sb n N sg dopełnieni(e) (5). Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w. s. v. dopełnić. Uzupełnienie, wypełnienie braku; complementum, supplementum Mącz (5) : Complementum. Nápełnienie/ Dopełnienie. Mącz 304c; Supplementum. Dopełnienie/ Doſipánie. Mącz 304d. dopełnienie czego (1): WujNT 530 cf Szereg. Szereg: »pomnożenie i dopełnienie« (1): ſpráwiedliwośći pomnożenie y dopełnienie/ pochodzi z vczynkow á nie z ſámey wiáry WujNT 530. Przen: Urzeczywistnienie, spełnienie [czego] (1) : Nie ſámá wiárá ma być w nas/ ále y miłość/ ktora ieſt wſzytkich cnot dopełnienie. WujNT 673. a. Listwa, obramowanie [czego] (1) : Náwyſz iego [ołtarza] był łokieć/ y łokieć na ſſerzą/ á dopełnienie iego [et definitio eius] áż do kráiu iego/ w około dłoń iedná Leop Ez 43/13. Synonimy: dołożenie, pomnożenie, skończenie. Cf DOPEŁNIĆ LZ