Wiersza dwusercowa na węgorze - Narodowe Muzeum Morskie w
Transkrypt
Wiersza dwusercowa na węgorze - Narodowe Muzeum Morskie w
Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku Wiersza dwusercowa na węgorze Numer inwentarza: CMM/OR/264 Tytuł: Wiersza dwusercowa na węgorze Autor: nieznane Czas powstania: około 1975 Rodzaj: etnografia Miejsce powstania: nieznane Miejsce pozyskania: Gorzęcin, Polska Materiał: wiklina Technika: plecionkarstwo Materiał i technika Witki wiklinowe łączone w trzy stożki opisowo: (jeden długi, zewnętrzny i dwa krótkie, wewnętrzne) plecionym warkoczem wiklinowym; przymocowanie krótszych stożków wewnątrz jako „serc” wierszy. Dział: MUZEUM RYBOŁÓWSTWA W HELU Darczyńca: Marian Lewandowski z Gorzęcina Lokalizacja: magazyn Data dodania: 27/07/2012 Data modyfikacji: 17/08/2012 Bibliografia: Zygmunt Kłodnicki, Tradycyjne rybołówstwo śródlądowe w Polsce, Wrocław 1992; Maria Znamierowska-Prüfferowa, Tradycyjne rybołówstwo ludowe w Polsce na tle zbiorów i badań terenowych Muzeum Etnograficznego w Toruniu, Toruń 1988; karta katalogu naukowego muzealiów etnograficznych, autor: Teresa Klim ; KZ - I - 75/9 Opis: Wiersza jest rybackim narzędziem pułapkowym, którego nad dolną Wisłą używa się do połowu węgorzy i minogów. Serca wierszy to wiklinowe lejki, które kierują ryby do środka i uniemożliwiają im wycofanie się z wnętrza pułapki. Dwusercowa odmiana wierszy posiada dwa serca. Rybak wyciąga połów przez okienko wycięte w końcowej części narzędzia. Strona 1 z 1