Wiersza dwusercowa na węgorze - Narodowe Muzeum Morskie w

Transkrypt

Wiersza dwusercowa na węgorze - Narodowe Muzeum Morskie w
Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku
Wiersza dwusercowa na węgorze
Numer inwentarza: CMM/OR/264
Tytuł: Wiersza dwusercowa na węgorze
Autor: nieznane
Czas powstania: około 1975
Rodzaj: etnografia
Miejsce powstania: nieznane
Miejsce pozyskania: Gorzęcin, Polska
Materiał: wiklina
Technika: plecionkarstwo
Materiał i technika Witki wiklinowe łączone w trzy stożki
opisowo: (jeden długi, zewnętrzny i dwa
krótkie, wewnętrzne) plecionym
warkoczem wiklinowym;
przymocowanie krótszych stożków
wewnątrz jako „serc” wierszy.
Dział: MUZEUM RYBOŁÓWSTWA W HELU
Darczyńca: Marian Lewandowski z Gorzęcina
Lokalizacja: magazyn
Data dodania: 27/07/2012
Data modyfikacji: 17/08/2012
Bibliografia: Zygmunt Kłodnicki, Tradycyjne
rybołówstwo śródlądowe w Polsce,
Wrocław 1992; Maria
Znamierowska-Prüfferowa,
Tradycyjne rybołówstwo ludowe w
Polsce na tle zbiorów i badań
terenowych Muzeum Etnograficznego
w Toruniu, Toruń 1988; karta
katalogu naukowego muzealiów
etnograficznych, autor: Teresa Klim ;
KZ - I - 75/9
Opis: Wiersza jest rybackim narzędziem
pułapkowym, którego nad dolną
Wisłą używa się do połowu węgorzy i
minogów. Serca wierszy to wiklinowe
lejki, które kierują ryby do środka i
uniemożliwiają im wycofanie się z
wnętrza pułapki. Dwusercowa
odmiana wierszy posiada dwa serca.
Rybak wyciąga połów przez okienko
wycięte w końcowej części narzędzia.
Strona 1 z 1