Uznawalność kwalifikacji mieszkańców Europy poprzez system

Marzanna Tyburska – Ekspert ECVET
uczestnik spotkania w Paryżu
Uznawalność kwalifikacji mieszkańców Europy poprzez system ECVET
Wyzwania XXI wieku zmuszają mieszkańców euroregionu do poszukiwań nowych sposobów
współfunkcjonowania różnych edukacyjnie społeczności.
Warunkiem tej współpracy jest spójna polityka społeczna, która umożliwia wprowadzanie
rozwiązań systemowych, zrozumiałych przez wszystkich zainteresowanych. Budowanie
społeczeństw opartych na wiedzy, z ułatwionym dostępem do europejskiego rynku pracy oraz
dbałość o obywateli każdego kraju w kontekście myślenia o całym euroregionie, stało się
podstawą dyskusji i poszukiwań rozwiązań systemowych.
Ustanowienie europejskich ram odniesienia na rzecz zapewnienia jakości w kształceniu
i szkoleniu zawodowym (Zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 czerwca 2009
r.) poprzez wprowadzenie europejskich ram kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie
(ERK) i krajowych ram kwalifikacji (KRK) oraz europejskiego systemu transferu osiągnięć
w kształceniu i szkoleniu zawodowym (ECVET) ma to umożliwić.
Prace dotyczące ww zagadnień trwają w Parlamencie Europejskim od wielu lat i są dowodem
na systematyczne i konsekwentne działania. Jeśli prześledzimy akty prawne, wykorzystane
przez autorów Słownika kluczowych pojęć związanym z krajowym systemem kwalifikacji z
Instytutu Badań Edukacyjnych w Warszawie, to przekonamy się, że zmiany, które są także
naszym, polskim udziałem, są mocno zaawansowane.
Podstawą ich wprowadzania jest dyskusja na poziomie krajowym i międzynarodowym,
w celu klarowności rozumienia pojęć i uznawanych wartości. Im więcej takich ,,roboczych
spotkań”, tym mniej niedomówień i nadinterpretacji w czasie realizacji.
Spotkania różnych grup zawodowych, uruchamianie międzynarodowych projektów,
organizowanie konferencji i debat, aby wymieniać doświadczenia pomiędzy ludźmi z różnych
państw, to syndrom europejskich trendów.
Jedno z nich miało miejsce 11 i 12 grudnia 2012 roku i było skierowane do pracowników
oświaty
zainteresowanych europejskim systemem transferu i akumulacji punktów
w szkolnictwie zawodowym. Odbyło się w Paryżu, pod hasłem: ECVET seminar for
qualification designers.
Grupa 12 uczestników z 8 europejskich państw (Estonii, Chorwacji, Czech, Anglii, Irlandii,
Francji, Portugalii, Polski) dyskutowała o krajowym i europejskim wymiarze tego systemu.
Seminarium prowadziło 3 Ekspertów Bolońskich (z Francji, Norwegii, Belgii), starając się
przekazać maksimum swojej wiedzy i umiejętności z tego problemu, organizując
jednocześnie pracę grupy w taki sposób, aby umożliwić wymianę poglądów i doświadczeń
przez reprezentantów poszczególnych krajów.
Prowadzący przedstawili wszystkie możliwe aspekty tego zagadnienia:
 historyczny przegląd najważniejszych wydarzeń legislacyjnych od 2002 roku,
 kontekst uczenia się formalnego i pozaformalnego,
 oczekiwania beneficjentów systemu ECVET,
 zasadność realizacji kompetencji ponadprzedmiotowych,
 efekty kształcenia w kontekście wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych oraz
w odniesieniu do oczekiwań rynku pracy,
 budowanie jakości kwalifikacji poprzez możliwość walidacji efektów kształcenia,
 znaczenie oceny efektów kształcenia w aspekcie uznawalności kwalifikacji w innym
kraju,
 efekty kształcenia w wymiarze punktowym ECVET jako wybór i decyzję
poszczególnych krajów europejskich.
Widać było, że przedstawiciele wszystkich obecnych na seminarium krajów rozumieją
konieczność wprowadzenia jasnego sposobu walidowania osiągnięć zawodowych
europejczyków, a ujawniające się podobieństwa bądź różnice dotyczą jedynie sposobu dojścia
do ich wprowadzenia.
Podczas realizowanych ćwiczeń uczestnicy zauważali dużą jednomyślność w interpretacji
elementów systemu ECVET na poziomie różnych państw oraz dostrzeganie potrzeb i
oczekiwań interesariuszy rynku pracy.
Wnioski są oczywiste:
 najważniejszą sprawą jest obecnie otwartość na potrzeby osób korzystających z
europejskiej mobilności, w zakresie sposobów transferu i walidacji ich kwalifikacji
zawodowych,
 promowanie postawy akceptacji zmian systemowych dotyczących kształcenia
i doskonalenia zawodowego wprowadzanych w celu realizacji ww potrzeb
europejskiego rynku pracy,
 poszukiwanie czytelnych sposobów motywowania do rozwoju zawodowego obywateli
w poszczególnych krajach poprzez uruchamianie indywidualnych ścieżek rozwoju,
w ramach działającego krajowego systemu walidacji.
Wyżej przedstawione konkluzje kryją się w europejskim systemie transferu osiągnięć w
kształceniu i szkoleniu zawodowym (ECVET), który powinien ułatwiać perspektywę uczenia
się przez całe życie, a więc Lifelong Learning (LLL) jakby powiedział obywatel Europy.