Jezus jest Panem Szabatu / Mk 2,23-36

ducha odurzenia; takie oczy, by nie mogli widzieć, i takie uszy, by nie mogli słyszeć aŜ po
dzień dzisiejszy. A Dawid powiada: Niech stół ich stanie się sidłem, pułapką, kamieniem
potknięcia i odpłatą! Niech oczy ich się zaćmią, by nie mogli widzieć, a grzbiet ich trzymaj
zawsze pochylony!
Rz 11,25 Nie chcę jednak, bracia, pozostawiać was w nieświadomości co do tej tajemnicy
- byście o sobie nie mieli zbyt wysokiego mniemania - Ŝe zatwardziałość dotknęła tylko
część Izraela aŜ do czasu, gdy wejdzie do Kościoła pełnia pogan.
2 Kor 3,14 Ale stępiały ich umysły. I tak aŜ do dnia dzisiejszego, gdy czytają Stare
Przymierze, pozostaje nad nimi ta sama zasłona, bo odsłania się ona w Chrystusie.
Ef 4,17-18 To zatem mówię i zaklinam [was] w Panu, abyście juŜ nie postępowali tak,
jak postępują poganie, z ich próŜnym myśleniem, umysłem pogrąŜeni w mroku, obcy dla
Ŝycia BoŜego, na skutek tkwiącej w nich niewiedzy, na skutek zatwardziałości serca.
1 Krl 13,6 Wobec tego król zwrócił się do męŜa BoŜego, mówiąc: «PrzejednajŜe oblicze
Pana, twego Boga, i pomódl się za mnie, abym odzyskał władzę w swojej ręce!» Wtedy mąŜ
BoŜy przejednał oblicze Pana i wnet król odzyskał władzę w swojej ręce i znowu stała się
taką, jak poprzednio.
Łk 17,14 Na ich widok rzekł do nich: «Idźcie, pokaŜcie się kapłanom!» A gdy szli, zostali
oczyszczeni.
J 5,8-9 Rzekł do niego Jezus: «Wstań, weź swoje łoŜe i chodź!» Natychmiast wyzdrowiał
ów człowiek, wziął swoje łoŜe i chodził. JednakŜe dnia tego był szabat.
J 9,7 i rzekł do niego: «Idź, obmyj się w sadzawce Siloam» - co się tłumaczy: Posłany. On
więc odszedł, obmył się i wrócił widząc.
Hbr 5,9 A gdy wszystko wykonał, stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich,
którzy Go słuchają,
6. A faryzeusze wyszli i ze zwolennikami Heroda zaraz odbyli naradę
przeciwko Niemu, w jaki sposób Go zgładzić.
Ps 109,3-4 osaczyli mnie nienawistnymi słowami i bez przyczyny mnie napastowali.
OskarŜali mnie w zamian za miłość moją; a ja się modliłem.
Łk 6,11 Oni zaś wpadli w szał i naradzali się między sobą, co by uczynić Jezusowi.
Łk 20:19-20 W tej samej godzinie uczeni w Piśmie i arcykapłani chcieli koniecznie
dostać Go w swoje ręce, lecz bali się ludu. Zrozumieli bowiem, Ŝe przeciwko nim skierował
tę przypowieść. Śledzili Go więc i nasłali na Niego szpiegów. Ci udawali poboŜnych i mieli
podchwycić Go w mowie, aby Go wydać zwierzchności i władzy namiestnika.
Łk 22,2 Arcykapłani i uczeni w Piśmie szukali sposobu, jak by Go zabić, gdyŜ bali się
ludu.
Mk 8,15 Wtedy im przykazał: «UwaŜajcie, strzeŜcie się kwasu faryzeuszów i kwasu
Heroda!».
Mk 12,13 Posłali natomiast do Niego kilku faryzeuszów i zwolenników Heroda, którzy
mieli pochwycić Go w mowie.
Stronice te zawierają Słowa Pisma Świętego.
Dlatego powinny być uczczone i godnie traktowane!
IX Niedziela Zwykła w roku B:
Mk 2,23-3,6
23.
Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat wśród zbóŜ, uczniowie
Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy.
24. Na to faryzeusze rzekli do Niego: Patrz, czemu oni robią w szabat to,
czego nie wolno?
25. On im odpowiedział: Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy
znalazł się w potrzebie, i był głodny on i jego towarzysze?
26. Jak wszedł do domu BoŜego za Abiatara, najwyŜszego kapłana, i jadł
chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał równieŜ
swoim towarzyszom.
27. I dodał: To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla
szabatu.
28. Zatem Syn Człowieczy jest panem szabatu.
3.1. Wszedł znowu do synagogi. Był tam człowiek, który miał uschłą rękę.
2. A śledzili Go, czy uzdrowi go w szabat, Ŝeby Go oskarŜyć.
3. On zaś rzekł do człowieka, który miał uschłą rękę: Stań tu na środku!
4. A do nich powiedział: Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego czy coś
złego? śycie ocalić czy zabić? Lecz oni milczeli.
5. Wtedy spojrzawszy wkoło po wszystkich z gniewem, zasmucony z powodu
zatwardziałości ich serca, rzekł do człowieka: Wyciągnij rękę!
Wyciągnął, i ręka jego stała się znów zdrowa.
6. A faryzeusze wyszli i ze zwolennikami Heroda zaraz odbyli naradę
przeciwko Niemu, w jaki sposób Go zgładzić.
23. Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat wśród zbóŜ,
uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy.
Mt 12,1-8 Pewnego razu Jezus przechodził w szabat wśród zbóŜ. Uczniowie Jego,
odczuwając głód, zaczęli zrywać kłosy i jeść. Gdy to ujrzeli faryzeusze, rzekli Mu: «Oto
Twoi uczniowie czynią to, czego nie wolno czynić w szabat». A On im odpowiedział: «Nie
czytaliście, co uczynił Dawid, gdy był głodny, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu
BoŜego i jadł chleby pokładne, których nie było wolno jeść jemu ani jego towarzyszom,
tylko samym kapłanom? Albo nie czytaliście w Prawie, Ŝe w dzień szabatu kapłani naruszają
w świątyni spoczynek szabatu, a są bez winy? Oto powiadam wam: Tu jest coś większego
niŜ świątynia. Gdybyście zrozumieli, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niŜ ofiary, nie
potępialibyście niewinnych. Albowiem Syn Człowieczy jest Panem szabatu».
Pwt 23,25-26 Gdy wejdziesz do winnicy swego bliźniego, moŜesz zjeść winogron do
syta, ile zechcesz; lecz do swego koszyka nie weźmiesz. Gdy wejdziesz do zboŜa bliźniego
swego, ręką moŜesz zrywać kłosy, lecz sierpa nie przyłoŜysz do zboŜa swego bliźniego.
24. Na to faryzeusze rzekli do Niego: Patrz, czemu oni robią w szabat
to, czego nie wolno?
Mk 2,7 «Czemu On tak mówi? On bluźni. KtóŜ moŜe odpuszczać grzechy, oprócz jednego
Boga?»
Mk 2,16 Niektórzy uczeni w Piśmie, spośród faryzeuszów, widząc, Ŝe je z grzesznikami i
celnikami, mówili do Jego uczniów: «Czemu On je i pije z celnikami i grzesznikami?»
Mt 7,3-5 Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki we własnym oku nie
dostrzegasz? Albo jak moŜesz mówić swemu bratu: Pozwól, Ŝe usunę drzazgę z twego oka,
gdy belka tkwi w twoim oku? Obłudniku, wyrzuć najpierw belkę ze swego oka, a wtedy
przejrzysz, aŜeby usunąć drzazgę z oka twego brata.
Mt 15,2-3 «Dlaczego Twoi uczniowie postępują wbrew tradycji starszych? Bo nie myją
sobie rąk przed jedzeniem». On im odpowiedział: «Dlaczego i wy przestępujecie przykazanie
BoŜe dla waszej tradycji?
Mt 23,23-24 Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo dajecie dziesięcinę
z mięty, kopru i kminku, lecz pomijacie to, co waŜniejsze jest w Prawie: sprawiedliwość,
miłosierdzie i wiarę. To zaś naleŜało czynić, a tamtego nie opuszczać. Przewodnicy ślepi,
którzy przecedzacie komara, a połykacie wielbłąda!
Hbr 12,3 Zastanawiajcie się więc nad Tym, który ze strony grzeszników taką wielką
wycierpiał wrogość przeciw sobie, abyście nie ustawali, złamani na duchu.
Wj 20:10 Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie moŜesz przeto w
dniu tym wykonywać Ŝadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój
niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród
twych bram.
Wj 35,2-3 Sześć dni będziesz wykonywał pracę, ale dzień siódmy będzie dla was świętym
szabatem odpoczynku dla Pana; ktokolwiek zaś pracowałby w tym dniu, ma być ukarany
śmiercią. Nie będziecie rozpalać ognia w dniu szabatu w waszych mieszkaniach».
Lb 15,32-36 Gdy Izraelici przebywali na pustyni, spotkali człowieka zbierającego drwa w
dzień szabatu. Wtedy przyprowadzili go ci, którzy go spotkali przy zbieraniu drew, do
MojŜesza, Aarona i całego zgromadzenia. Zatrzymali go pod straŜą, bo jeszcze nie zapadło
postanowienie, co z nim naleŜy uczynić. Pan zaś rzekł do MojŜesza: «Człowiek ten musi
umrzeć - cała społeczność ma go poza obozem ukamienować». Wyprowadziło go więc całe
zgromadzenie poza obóz i ukamienowało według rozkazu, jaki wydał Pan MojŜeszowi.
Neh 13,22 Następnie rozkazałem lewitom, by się oczyścili i poszli czuwać przy bramach,
Ŝeby rzeczywiście święcono dzień szabatu. I o tym pamiętaj teŜ, BoŜe mój, i miej litość nade
mną według wielkiego miłosierdzia Twego.
Iz 56,2 Błogosławiony człowiek, który tak czyni, i syn człowieczy, który się stosuje do
tego: czuwając, by nie pogwałcić szabatu, i pilnując swej ręki, by się nie dopuściła Ŝadnego
zła.
Iz 58,13 Jeśli powściągniesz twe nogi od przekraczania szabatu, Ŝeby w dzień mój święty
spraw swych nie załatwiać, jeśli nazwiesz szabat rozkoszą, a święty dzień Pana czcigodnym, jeśli go uszanujesz przez unikanie podróŜy, tak by nie przeprowadzać swej woli
ani nie omawiać spraw swoich,
szabatu!» Pan mu odpowiedział: «Obłudnicy, czyŜ kaŜdy z was nie odwiązuje w szabat wołu
lub osła od Ŝłobu i nie prowadzi, by go napoić? A tej córki Abrahama, którą szatan
osiemnaście lat trzymał na uwięzi, nie naleŜało uwolnić od tych więzów w dzień szabatu?»
Na te słowa wstyd ogarnął wszystkich Jego przeciwników, a lud cały cieszył się ze
wszystkich wspaniałych czynów, dokonywanych przez Niego.
Łk 14,1-5 Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat
spoŜyć posiłek, oni Go śledzili. A oto zjawił się przed Nim pewien człowiek chory na wodną
puchlinę. Wtedy Jezus zapytał uczonych w Prawie i faryzeuszów: «Czy wolno w szabat
uzdrawiać, czy teŜ nie?» Lecz oni milczeli. On zaś dotknął go, uzdrowił i odprawił. A do nich
rzekł: «KtóŜ z was, jeśli jego syn albo wół wpadnie do studni, nie wyciągnie go zaraz, nawet
w dzień szabatu?»
Mk 9,34 Lecz oni milczeli, w drodze bowiem posprzeczali się między sobą o to, kto z nich
jest największy.
5. Wtedy spojrzawszy wkoło po wszystkich z gniewem, zasmucony z
powodu zatwardziałości ich serca, rzekł do człowieka: Wyciągnij
rękę! Wyciągnął, i ręka jego stała się znów zdrowa.
Ps 95,10 Tamto pokolenie budziło we Mnie wstręt przez lat czterdzieści, i powiedziałem:
«Są oni ludem o sercu zbłąkanym i moich dróg nie znają».
Iz 63,9-10 W miłości swej i łaskawości On sam ich wykupił. On wziął ich na siebie i nosił
przez wszystkie dni przeszłości. Lecz oni się zbuntowali i zasmucili Jego Świętego Ducha.
Więc zmienił się dla nich w nieprzyjaciela; On zaczął z nimi walczyć.
Łk 19,40-44 Odrzekł: «Powiadam wam: Jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą». Gdy był
juŜ blisko, na widok miasta zapłakał nad nim i rzekł: «O gdybyś i ty poznało w ten dzień to,
co słuŜy pokojowi! Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami. Bo przyjdą na ciebie
dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd. Powalą na
ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą i nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, Ŝeś nie
rozpoznało czasu twojego nawiedzenia».
Ef 4,30 I nie zasmucajcie BoŜego Ducha Świętego, którym zostaliście opieczętowani na
dzień odkupienia.
Hbr 3,10 Rozgniewałem się przeto na to pokolenie i powiedziałem: Zawsze błądzą w
sercu. Oni zaś nie poznali dróg moich,
Iz 42,18 Głusi, słuchajcie! Niewidomi, natęŜcie wzrok, by widzieć! Kto jest niewidomy,
jeŜeli nie mój sługa, i głuchy, jak posłaniec, którego posyłam? Kto jest niewidomy, jak mój
wysłannik i głuchy, jak Sługa Pański? Widzeń mnóstwo, lecz ich nie przestrzegają; otwarte
mają uszy, ale nikt nie słucha.
Iz 44,18 Tacy nie mają świadomości ani zrozumienia, gdyŜ mgłą przesłonięte są ich oczy,
tak iŜ nie widzą, i serca ich, tak iŜ nie rozumieją.
Mt 13,14-15 Tak spełnia się na nich przepowiednia Izajasza: Słuchać będziecie, a nie
zrozumiecie, patrzeć będziecie, a nie zobaczycie. Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy
stępiały i oczy swe zamknęli, Ŝeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym
sercem nie rozumieli: i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił.
Rz 11,7-10 CóŜ zatem? Izrael nie osiągnął tego, czego skwapliwie szukał; osiągnęli
jednak wybrani. Inni zaś pogrąŜyli się w zatwardziałości, jak jest napisane: Dał im Bóg
Łk 14,1 Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat
spoŜyć posiłek, oni Go śledzili.
Łk 20:20 Śledzili Go więc i nasłali na Niego szpiegów. Ci udawali poboŜnych i mieli
podchwycić Go w mowie, aby Go wydać zwierzchności i władzy namiestnika.
J 9,16 Niektórzy więc spośród faryzeuszów rzekli: «Człowiek ten nie jest od Boga, bo nie
zachowuje szabatu». Inni powiedzieli: «Ale w jaki sposób człowiek grzeszny moŜe czynić
takie znaki?» I powstało wśród nich rozdwojenie.
3. On zaś rzekł do człowieka, który miał uschłą rękę: Stań tu na
środku!
Iz 42,4 Nie zniechęci się ani nie załamie, aŜ utrwali Prawo na ziemi, a Jego pouczenia
wyczekują wyspy.
J 9,4 Potrzeba nam pełnić dzieła Tego, który Mnie posłał, dopóki jest dzień. Nadchodzi
noc, kiedy nikt nie będzie mógł działać.
1 Kor 15,58 Przeto, bracia moi najmilsi, bądźcie wytrwali i niezachwiani, zajęci zawsze
ofiarnie dziełem Pańskim, pamiętając, Ŝe trud wasz nie pozostaje daremny w Panu.
Gal 6,9 W czynieniu dobrze nie ustawajmy, bo gdy pora nadejdzie, będziemy zbierać
plony, o ile w pracy nie ustaniemy.
Flp 1,14 I tak więcej braci, ośmielonych w Panu moimi kajdanami, odwaŜą się bardziej
bez lęku głosić słowo BoŜe.
Flp 1,28-30 Tylko sprawujcie się w sposób godny Ewangelii Chrystusowej, abym ja - czy
to gdy przybędę i ujrzę was, czy teŜ będąc z daleka - mógł usłyszeć o was, Ŝe trwacie mocno
w jednym duchu, jednym sercem walcząc wspólnie o wiarę w Ewangelię, i w niczym nie
dajecie się zastraszyć przeciwnikom. To właśnie dla nich jest zapowiedzią zagłady, a dla was
zbawienia, i to przez Boga. Wam bowiem z łaski dane jest to dla Chrystusa: nie tylko w
Niego wierzyć, ale i dla Niego cierpieć, skoro toczycie tę samą walkę, jaką u mnie
widzieliście, a o jakiej u mnie teraz słyszycie.
1 P 4,1 Skoro więc Chrystus cierpiał w ciele, wy równieŜ tą samą myślą się uzbrójcie, Ŝe
kto poniósł mękę na ciele, zerwał z grzechem,
4. I dodał: To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek
dla szabatu.
Oz 6,6 Miłości pragnę, nie krwawej ofiary, poznania Boga bardziej niŜ całopaleń.
Mt 12,10-12 A był tam człowiek, który miał uschłą rękę. Zapytali Go, by móc Go
oskarŜyć: «Czy wolno uzdrawiać w szabat?» Lecz On im odpowiedział: «Kto z was jeśli ma
jedną owcę, i jeŜeli mu ta w dół wpadnie w szabat, nie chwyci i nie wyciągnie jej? O ileŜ
waŜniejszy jest człowiek niŜ owca! Tak więc wolno jest w szabat dobrze czynić».
Łk 6,9 Wtedy Jezus rzekł do nich: «Pytam was: Czy wolno w szabat dobrze czynić, czy
wolno źle czynić; Ŝycie ocalić czy zniszczyć?»
Łk 13,13-17 WłoŜył na nią ręce, a natychmiast wyprostowała się i chwaliła Boga. Lecz
przełoŜony synagogi, oburzony tym, Ŝe Jezus w szabat uzdrowił, rzekł do ludu: «Jest sześć
dni, w których naleŜy pracować. W te więc przychodźcie i leczcie się, a nie w dzień
25. On im odpowiedział: Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid,
kiedy znalazł się w potrzebie, i był głodny on i jego towarzysze?
Łk 10:26 Jezus mu odpowiedział: «Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz?»
1 Sm 21,4-7 A teraz jeśli masz pod ręką pięć chlebów, podaruj mi je lub cokolwiek się
znajdzie!» Kapłan odrzekł Dawidowi: «Zwykłego chleba pod ręką nie mam: jest tylko chleb
święty. Czy jednak młodzieńcy powstrzymali się chociaŜ od współŜycia z kobietą?» Dawid
odrzekł kapłanowi: «Tak jest, zabronione nam jest współŜycie z kobietą jak zawsze, gdy
wyruszam w drogę. Tak więc ciała tych młodzieńców są czyste, choć to wyprawa zwyczajna.
Tym bardziej czyste są ich ciała dzisiaj». Dał więc kapłan ów święty chleb, gdyŜ nie było
innego chleba prócz pokładnego, usuwanego sprzed oblicza Pana w tym celu, by w dzień
usunięcia połoŜyć chleb świeŜy.
26. Jak wszedł do domu BoŜego za Abiatara, najwyŜszego kapłana, i
jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał równieŜ
swoim towarzyszom.
2 Sm 15,35 PrzecieŜ tam będą z tobą Sadok i Abiatar - kapłani. O kaŜdej sprawie, którą
usłyszysz z domu królewskiego, doniesiesz kapłanom Sadokowi i Abiatarowi.
1 Krl 2,26-27 Kapłanowi zaś Abiatorowi król rozkazał: «Idź do Anatot, do posiadłości
twojej, gdyŜ zasługujesz na karę śmierci, ale dziś ciebie nie zabiję, bo niosłeś Arkę
Przymierza Pańskiego wobec mego ojca Dawida i dotknęło cię to całe cierpienie, które
dotknęło mego ojca». Tak więc Salomon odsunął Abiatara, by nie był kapłanem Pańskim, i
aby wypełnić, co Pan zapowiedział rodowi Helego w Szilo.
Wj 29,32-33 I będzie spoŜywał Aaron i jego synowie mięso barana i chleb, który jest w
koszu przy wejściu do Namiotu Spotkania. I będą jeść to, co było przebłaganiem za nich, aby
ich wprowadzić w czynności kapłańskie i oddzielić jako świętych. Nikt zaś z niepowołanych
nie będzie tego jadł, gdyŜ jest to rzecz święta.
Kpł 24,5-9 Następnie weźmiesz najczystszej mąki i upieczesz z niej dwanaście placków.
KaŜdy placek z dwóch dziesiątych efy. Potem ułoŜysz je w dwa stosy, po sześć w kaŜdym
stosie, na czystym stole przed Panem. PołoŜysz na kaŜdym stosie trochę czystego kadzidła to będzie pamiątka chleba, ofiara spalana dla Pana. KaŜdego szabatu przygotują to przed
Panem jako dar nieustanny od Izraelitów, jako wieczne przymierze. To będzie dla Aarona i
dla jego synów. Będą to jedli w miejscu poświęconym. Jest to rzecz najświętsza dla niego
spośród ofiar spalanych dla Pana. Ustawa wieczysta».
27. I dodał: To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie
człowiek dla szabatu.
Wj 23,12 Sześć dni będziesz pracował, a dnia siódmego zaprzestaniesz pracy, aby
odpoczęły twój wół i osioł i odetchnęli syn twojej niewolnicy i cudzoziemiec.
Pwt 5,14 lecz w siódmym dniu jest szabat Pana, Boga twego. Nie będziesz wykonywał
Ŝadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja słuŜąca, ani twój
wół, ani twój osioł, ani Ŝadne twoje zwierzę, ani obcy, który przebywa w twoich bramach;
aby wypoczął twój niewolnik i twoja niewolnica, jak i ty.
Neh 9,13-14 Potem na górę Synaj zstąpiłeś i rozmawiałeś z nimi z nieba; i dałeś im
przepisy słuszne, wskazówki niezawodne, prawa dobre i przykazania. I Twój święty szabat
im oznajmiłeś, i przez sługę Twego, MojŜesza, nadałeś im przykazania, przepisy i Prawo.
Iz 58,13 Jeśli powściągniesz twe nogi od przekraczania szabatu, Ŝeby w dzień mój święty
spraw swych nie załatwiać, jeśli nazwiesz szabat rozkoszą, a święty dzień Pana czcigodnym, jeśli go uszanujesz przez unikanie podróŜy, tak by nie przeprowadzać swej woli
ani nie omawiać spraw swoich,
Ez 20:12 Dałem im takŜe szabaty, aby były znakiem między Mną a nimi, aby poznano, Ŝe
Ja jestem Pan, który ich uświęca.
Ez 20:20 Święćcie teŜ moje szabaty, które niech będą znakiem między Mną a wami, aby
poznano, Ŝe Ja jestem Pan, Bóg wasz.
Łk 6,9 Wtedy Jezus rzekł do nich: «Pytam was: Czy wolno w szabat dobrze czynić, czy
wolno źle czynić; Ŝycie ocalić czy zniszczyć?»
J 7,23 JeŜeli człowiek moŜe przyjmować obrzezanie nawet w szabat, aby nie przekroczono
Prawa MojŜeszowego, to dlaczego złościcie się na Mnie, Ŝe w szabat uzdrowiłem całego
człowieka?
2 Kor 4,15 Wszystko to bowiem dla was, aŜeby w pełni obfitująca łaska zwiększyła
chwałę BoŜą przez dziękczynienie wielu.
Kol 2,16-17 Niechaj więc nikt o was nie wydaje sądu co do jedzenia i picia bądź w
sprawie święta czy nowiu, czy szabatu! Są to tylko cienie spraw przyszłych, a rzeczywistość
naleŜy do Chrystusa.
28. Zatem Syn Człowieczy jest panem szabatu.
Mk 3,4 A do nich powiedział: «Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego czy coś złego?
śycie ocalić czy zabić?» Lecz oni milczeli.
Łk 13,15-16 Pan mu odpowiedział: «Obłudnicy, czyŜ kaŜdy z was nie odwiązuje w szabat
wołu lub osła od Ŝłobu i nie prowadzi, by go napoić? A tej córki Abrahama, którą szatan
osiemnaście lat trzymał na uwięzi, nie naleŜało uwolnić od tych więzów w dzień szabatu?»
J 5,9-11 Natychmiast wyzdrowiał ów człowiek, wziął swoje łoŜe i chodził. JednakŜe dnia
tego był szabat. Rzekli więc śydzi do uzdrowionego: «Dziś jest szabat, nie wolno ci nieść
twojego łoŜa». On im odpowiedział: «Ten, który mnie uzdrowił, rzekł do mnie: Weź swoje
łoŜe i chodź».
J 5,17 Lecz Jezus im odpowiedział: «Ojciec mój działa aŜ do tej chwili i Ja działam».
J 9,5 Jak długo jestem na świecie, jestem światłością świata». To powiedziawszy splunął na
ziemię, uczynił błoto ze śliny i nałoŜył je na oczy niewidomego, i rzekł do niego: «Idź, obmyj
się w sadzawce Siloam» - co się tłumaczy: Posłany. On więc odszedł, obmył się i wrócił
widząc. A sąsiedzi i ci, którzy przedtem widywali go jako Ŝebraka, mówili: «CzyŜ to nie jest
ten, który siedzi i Ŝebrze?» Jedni twierdzili: «Tak, to jest ten», a inni przeczyli: «Nie, jest
tylko do tamtego podobny». On zaś mówił: «To ja jestem». Mówili więc do niego: «JakŜeŜ
oczy ci się otwarły?» On odpowiedział: «Człowiek zwany Jezusem uczynił błoto, pomazał
moje oczy i rzekł do mnie: "Idź do sadzawki Siloam i obmyj się". Poszedłem więc, obmyłem
się i przejrzałem».
J 9,14.16 A tego dnia, w którym Jezus uczynił błoto i otworzył mu oczy, był szabat.
Niektórzy więc spośród faryzeuszów rzekli: «Człowiek ten nie jest od Boga, bo nie
zachowuje szabatu». Inni powiedzieli: «Ale w jaki sposób człowiek grzeszny moŜe czynić
takie znaki?» I powstało wśród nich rozdwojenie.
Ef 1,22 I wszystko poddał pod Jego stopy, a Jego samego ustanowił nade wszystko Głową
dla Kościoła,
3.1. Wszedł znowu do synagogi. Był tam człowiek, który miał uschłą
rękę.
Mt 12,9-12 Idąc stamtąd, wszedł do ich synagogi. A był tam człowiek, który miał uschłą
rękę. Zapytali Go, by móc Go oskarŜyć: «Czy wolno uzdrawiać w szabat?» Lecz On im
odpowiedział: «Kto z was jeśli ma jedną owcę, i jeŜeli mu ta w dół wpadnie w szabat, nie
chwyci i nie wyciągnie jej? O ileŜ waŜniejszy jest człowiek niŜ owca! Tak więc wolno jest w
szabat dobrze czynić». Wtedy rzekł do owego człowieka: «Wyciągnij rękę!» Wyciągnął, i
stała się znów tak zdrowa jak druga.
Łk 6,6 W inny szabat wszedł do synagogi i nauczał. A był tam człowiek, który miał uschłą
prawą rękę. Uczeni zaś w Piśmie i faryzeusze śledzili Go, czy w szabat uzdrawia, Ŝeby
znaleźć powód do oskarŜenia Go. On wszakŜe znał ich myśli i rzekł do człowieka, który miał
uschłą rękę: «Podnieś się i stań na środku!» Podniósł się i stanął. Wtedy Jezus rzekł do nich:
«Pytam was: Czy wolno w szabat dobrze czynić, czy wolno źle czynić; Ŝycie ocalić czy
zniszczyć?» I spojrzawszy wkoło po wszystkich, rzekł do człowieka: «Wyciągnij rękę!»
Uczynił to i jego ręka stała się znów zdrowa. Oni zaś wpadli w szał i naradzali się między
sobą, co by uczynić Jezusowi.
1 Krl 13,4 Kiedy król Jeroboam usłyszał słowo męŜa BoŜego, które wypowiedział do
ołtarza w Betel, natychmiast wyciągnął znad ołtarza rękę, wołając: «Schwytajcie go!» A
wtedy uschła mu ręka, którą wyciągnął ku niemu, i nie mógł jej cofnąć ku sobie.
2. A śledzili Go, czy uzdrowi go w szabat, Ŝeby Go oskarŜyć.
Ps 37,32 Występny czatuje na sprawiedliwego i usiłuje go zabić,
Iz 29,20-21 bo nie stanie ciemięzcy, z szydercą koniec będzie, i wycięci będą wszyscy, co
za złem gonią: którzy słowem przywodzą drugiego do grzechu, którzy w bramie stawiają
sidła na sędziów i odprawiają sprawiedliwego z niczym.
Jer 20:10 Tak, słyszałem oszczerstwo wielu: «Trwoga dokoła! Donieście, donieśmy na
niego!» Wszyscy zaprzyjaźnieni ze mną wypatrują mojego upadku: «MoŜe on da się zwieść,
tak Ŝe go zwycięŜymy i wywrzemy swą pomstę na nim!»
Dn 6,5 Wobec tego zwierzchnicy i satrapowie usiłowali znaleźć podstawę do oskarŜenia
Daniela w sprawach królestwa. Nie mogli jednak znaleźć podstawy ani Ŝadnego wykroczenia
bo był on wierny i nie moŜna było w nim znaleźć Ŝadnego zaniedbania ani błędu.
Łk 6,7 Uczeni zaś w Piśmie i faryzeusze śledzili Go, czy w szabat uzdrawia, Ŝeby znaleźć
powód do oskarŜenia Go.
Łk 11,53-54 Gdy wyszedł stamtąd, uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli gwałtownie
nastawać na Niego i wypytywać Go o wiele rzeczy. Czyhali przy tym, Ŝeby go podchwycić
na jakimś słowie.