Rozdział IV USTALENIE WYSOKOŚCI EMERYTURY
Transkrypt
Rozdział IV USTALENIE WYSOKOŚCI EMERYTURY
ROZDZIAŁ IV – Ustalanie wysokości emerytury 52 Rozdział IV USTALENIE WYSOKOŚCI EMERYTURY Sposób określania wysokości emerytury jest różny w zależności od wieku osoby uprawnionej do tego świadczenia. Dla ubezpieczonych urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r. wysokość emerytury jest obliczana na zasadach obowiązujących przed reformą systemu emerytalnego 1999 r. Natomiast ubezpieczeni urodzeni po 31 grudnia 1948 r. a przed 1 stycznia 1969 r. mogły wybrać, czy chcą być objęte starym systemem, tzn. chcą ulokować całą swą składkę emerytalną na indywidualnym koncie obsługiwanym przez ZUS w ramach I filaru, czy też, do 31 grudnia 1999 r. zdecydowały się na wybór jednego z otwartych funduszy emerytalnych w ramach II filaru, co skutkuje koniecznością przekazania części składki emerytalnej do wybranego funduszu emerytalnego. Jeżeli osoby te skorzystały z tej drugiej opcji, tzn. przystąpiły do otwartego funduszu emerytalnego, nie mogą nabyć prawa do emerytury w wieku wcześniejszym, niż ogólny wiek emerytalny, wynoszący dla kobiet 60 lat, a dla mężczyzn – 65 lat. Z kolei osoby urodzone po 31 grudnia 1968 r. obowiązkowo muszą ulokować część składki emerytalnej na indywidualnym koncie obsługiwanym przez ZUS, a część składki w jednym z otwartych funduszy emerytalnych (jest to tzw. obowiązkowy podział składki między I i II filar). 1. Wysokość emerytury na zasadach dotychczasowych Wysokość emerytury ustalanej według zasad dotychczasowych uzależniona jest od następujących składników: wysokości podstawy wymiaru emerytury, uwzględnionego okresu składkowego i nieskładkowego, kwoty bazowej, obowiązującej w dacie powstania prawa do świadczenia. Podstawę wymiaru emerytury stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne lub na ubezpieczenie emerytalne, według przepisów prawa polskiego, z okresu kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych z ostatnich 20 lat kalendarzowych ROZDZIAŁ IV – Ustalanie wysokości emerytury 53 poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o świadczenie.1 Pamiętać należy, że oprócz podstawy wymiaru składek do podstawy wymiaru emerytury dolicza się inne składniki przysługujące ubezpieczonemu (kwoty zasiłków chorobowych, wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, etc.). Niezbędnym elementem przy ustalaniu wysokości emerytury na starych zasadach jest kwota bazowa. Kwota bazowa stanowi 100% przeciętnego wynagrodzenia, pomniejszonego o potrącone od ubezpieczonych składki na ubezpieczenie społeczne, w poprzednim roku kalendarzowym. Kwota bazowa jest ustalana corocznie i obowiązuje od 1 marca każdego roku kalendarzowego do końca lutego następnego roku kalendarzowego.2 Emerytura wynosi: 24% kwoty bazowej, po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych, po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych, - z uwzględnieniem szczególnych regulacji. Emeryturę, której podstawę stanowi podstawa wymiaru wcześniej przyznanej renty lub emerytury przyjętej do obliczenia świadczenia przedemerytalnego, oblicza się od tej samej kwoty bazowej, którą ostatnio przyjęto do ustalenia podstawy wymiaru, a następnie podwyższa się w ramach waloryzacji przypadających do dnia nabycia uprawnień do emerytury. Osobie, której przy ustalaniu prawa do emerytury uwzględniono okresy pracy w gospodarstwie rolnym, jako okresy uzupełniające, oblicza się wysokość przysługującego świadczenia jako część świadczenia według zasad ogólnych, z uwzględnieniem pracy w gospodarstwie rolnym, proporcjonalnie do udziału okresów składkowych i nieskładkowych w okresie stanowiącym sumę okresów składkowych, 1 Szczegółowe zasady ustalania podstawy wymiaru emerytury opisane zostały w Rozdziale III niniejszego Poradnika. 2 Od 1 marca 2008 r. do 28 lutego 2009 r. kwota bazowa wynosi 2.275,37 zł. – Komunikat Prezesa GUS z dnia 11 lutego 2008 r. (M.P. Nr 13, poz. 140).