pismo do sejmowej Komisji PSR
Transkrypt
pismo do sejmowej Komisji PSR
Komisja Polityki Społecznej i Rodziny Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Sprawa dotyczy: poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, druk sejmowy nr 2651 UWAGI OBYWATELSKIE Szanowni Państwo Posłowie! Składam na Państwa ręce uwagi do Sprawozdania Podkomisji nadzwyczajnej do rozpatrzenia poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (druk nr 2651). I. W art. 1 pkt 3 ww projektu ustawy, dotyczącym dodania art. 110a, sformułowanie w art. 110a ust. 1: „Wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem art. 110 ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5, jest wyższy niż 250%” uważam za wybiórcze, nierówne i krzywdzące emerytów oraz jako tworzenie kolejnych wyjątków. Wszystkie osoby, które mają obliczony „wwpw” za okres przed 1999 r. i ograniczony do 250% powinny mieć prawo do ponownego obliczenia emerytury, NIEZALEŻNIE od momentu przyznania emerytury oraz tego, czy osiągały zarobki po nabyciu uprawnień emerytalnych. W tym duchu wypowiada się Pierwszy Prezes SN RP w swojej opinii do projektu ustawy, cytat: „…naprawienie „błędu” ustawodawcy powinno polegać na umożliwieniu przeliczenia wszystkich emerytur, przy wyliczaniu których zastosowano wskazane ograniczenie, a nie na przeliczeniu podstawy wymiaru emerytury tylko z uwzględnieniem zarobków osiąganych po nabyciu uprawnień…”. II. W art. 1 pkt 4 ww projektu ustawy, dotyczącym zmian w art. 174, po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Przy ustalaniu kapitału początkowego do okresów, o których mowa w art. 7 pkt 5 stosuje się art. 53 ust. 1 pkt 2.”. Takie sformułowanie również wybiórczo i nierówno traktuje osoby, które przebywały na urlopach wychowawczych, zawężając grupę „beneficjentek” jedynie do tych, które będą miały uwzględnione te zmiany w kapitale początkowym, POMIJAJĄC osoby przebywające na emeryturach nie obliczanych metodą kapitałową (na zasadach przed 1999 r.). Regulacja powinna obejmować WSZYSTKIE osoby, które korzystały z urlopów wychowawczych i mają ten okres uznawany do tej pory z przelicznikiem 0,7% podstawy. W tym przypadku również Pierwszy Prezes SN RP w swojej opinii do projektu ustawy uważa to za niewłaściwe, cytat: „…proponowana regulacja stawia osoby urodzone po 1948 r. w lepszej sytuacji w stosunku do ubezpieczonych urodzonych przed 1949 rokiem, którzy okres urlopu wychowawczego sprzed 1999 roku mają uwzględniony w rozmiarze 1/3 posiadanych okresów składkowych i z przelicznikiem 0,7% podstawy…”. Uważam, że powyższe przepisy proponowane w projekcie ustawy, zawężające krąg osób, które zostają nimi objęte, mają na celu jak największe ograniczenie kosztów wprowadzenia ustawy, co skutkuje nierównym traktowaniem i może budzić poważne zastrzeżenia natury konstytucyjnej. W związku z powyższym zwracam się z prośbą do Komisji Polityki Społecznej i Rodziny o dokładne zapoznanie się z treścią i skutkami zmian projektowanych w ustawie emerytalnej oraz z apelem o objęcie proponowanymi zmianami wszystkich, będących w podobnej sytuacji, a nie tylko grup obecnie wskazanych w projekcie. 2