dokumentacja - Wydział Medycyny Weterynaryjnej
Transkrypt
dokumentacja - Wydział Medycyny Weterynaryjnej
WYDZIAŁ MEDYCYNY WETERYNARYJNEJ Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie DOKUMENTACJA WYDZIAŁOWEGO SYSTEMU ZAPEWNIENIA I DOSKONALENIA JAKOŚCI KSZTAŁCENIA PROJEKT Wydanie I Egzemplarz nr 1 Zatwierdzone: Uchwała Rady Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie …....................... 1 Projekt opracowali: Prof. dr hab. Marian Binek Dr hab. Marcin Bańbura, prof. nadzw. SGGW Dr hab. Marta Kupczyńska, prof. nadzw. SGGW Dr Borys Błaszczak – grafika i formatowania Warszawa, lipiec – sierpień 2013 rok 2 JAKOŚĆ KSZTAŁCENIA można zdefiniować, jako stopień spełnienia wymagań dotyczących procesu kształcenia i jego efektów, formułowanych przez interesariuszy (stakeholders), przy uwzględnieniu uwarunkowań wewnętrznych i zewnętrznych. za: Pojęcie jakości kształcenia i uwarunkowania jej kwantyfikacji w uczelniach wyższych. Dr hab. inż., prof. PG, Piotr Grudowski, Mgr Kajetan Lewandowski. Katedra Zarządzania Jakością i Towaroznawstwa, Wydział Zarządzania i Ekonomii, Politechnika Gdańska. http://zif.wzr.pl/pim/2012_3_1_29.pdf WYDZIAŁOWY SYSTEM ZAPEWNIENIA I DOSKONALENIA JAKOŚCI KSZTAŁCENIA jest dokumentem: opisującym wszystkie działania na rzecz jakości kształcenia, określa odpowiedzialność osób objętych systemem za wykonywanie przypisanych działań, wskazuje sposób wykorzystywania informacji o sukcesach i niepowodzeniach w realizacji przypisanych zadań oraz wykorzystywania tych informacji do prowadzenia racjonalnej polityki kształcenia, kadrowej i finansowej wydziału. 3 Spis treści 1. Prezentacja wydziału .................................................................................................................. 6 1.1. Krótka historia Wydziału ...............................................................................................................7 1.2. Forma prawna ...............................................................................................................................7 1.3. Stan dzisiejszy ................................................................................................................................8 1.3.1. Lokalizacja Wydziału Medycyny Weterynaryjnej ..................................................................9 1.3.2. Struktura Wydziału Medycyny Weterynaryjnej ..................................................................11 1.3.3. Aktualne dane charakteryzują aktywność naukowo-badawczą i dydaktyczną Wydziału Medycyny Weterynaryjnej ..................................................................................................................12 1.4. Posiadane uprawnienia do nadawania stopni naukowych .........................................................15 1.5. Biblioteka.....................................................................................................................................16 1.6. Sprawy studenckie ......................................................................................................................16 1.7. Organizacje i kluby studenckie ....................................................................................................16 1.8. Studenckie koła Naukowe ...........................................................................................................17 2.1. Wprowadzenie ............................................................................................................................19 2.2. Cele ..............................................................................................................................................20 2.3. Model, struktura i lokalizacja Wydziałowego Systemu Zapewnienia i Doskonalenia Jakości Kształcenia ...............................................................................................................................................20 2.4. Funkcje i zadania .........................................................................................................................22 2.5. Procedury implementacyjne .......................................................................................................22 2.7. Metody analizy, oceny i doskonalenia ........................................................................................23 2.8. Dokumentacja .............................................................................................................................23 2.9. Zakres i regulamin działania komisji wydziałowych .........................................................................24 3. STRATEGIA WYDZIAŁU NA LATA 2012-2020 ...................................................................................39 3.1. Słowo wstępne ............................................................................................................................40 3.2. Misja i wartości Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW .....................................................41 3.3. Wizja przyszłości Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW ...................................................41 3.4. Założenia strategii .......................................................................................................................42 3.5. Zadania strategiczne....................................................................................................................44 3.5.1. Zadanie 1: Doskonalenie kształcenia...................................................................................44 3.5.2. Zadanie 2: Rozwijanie badań naukowych ...........................................................................46 3.5.3. Zadanie 3: Poszerzanie współpracy i umiędzynarodowienie ..............................................48 3.5.4. Zadanie 4: Rozwijanie transferu wiedzy do gospodarki ......................................................50 3.5.5. Zadanie 5: Zapewnienie finansowania i sprawnego administrowania ...............................52 3.6. Mapa strategii .............................................................................................................................53 3.7. Cele strategiczne i ich mierniki ....................................................................................................55 4. Polityka jakości kształcenia ....................................................................................................... 61 5. Procedura jakości kształcenia ................................................................................................... 64 4 5.1. 6. Cele Procedury Jakości Kształcenia .............................................................................................64 Instrukcje do procedury jakości kształcenia ............................................................................... 83 Instrukcja nr 3 – tabela oceny przedmiotu .........................................................................................83 Instrukcja nr 1 - postępowanie w przypadku przedmiotu o wynikach znacząco odbiegających negatywnie od przeciętnych wyników na danym roku i kierunku studiów ........................................84 Instrukcja nr 2 - postępowanie w przypadku stwierdzenia problemów z osiągnięciem założonych efektów kształcenia lub niepoprawności ich weryfikacji ....................................................................85 Instrukcja nr 6 – postępowanie w przypadku nieetycznego zachowania nauczyciela akademickiego .............................................................................................................................................................89 5 1. PREZENTACJA WYDZIAŁU Wydział Medycyny Weterynaryjnej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie Adres: ul. Nowoursynowska 159, 02-787 Warszawa; ul. Nowoursynowska 159C, 02-787 Warszawa, ul. Ciszewskiego 8, 02-786 Warszawa tel./fax: 22 59 36015 tel.: 22 59 36010 e-mail: [email protected] Kierownik dziekanatu: mgr inż. Teresa Sałaga Władze Wydziału Dziekan prof. dr hab. Marian Binek Prodziekan ds. Nauki prof. dr hab. Tomasz Motyl Prodziekan ds. Dydaktyki dr hab. Marcin Bańbura, prof. nadzw. SGGW Prodziekan ds. Studiów Obcojęzycznych prof. dr hab. Romuald Zabielski Pełnomocnik Dziekana ds. Jakości Kształcenia dr hab. Marta Kupczyńska, prof. nadzw. SGGW Kierunek studiów: weterynaria Poziom studiów: jednolite studia magisterskie studia stacjonarne, studia niestacjonarne, studia obcojęzyczne w języku angielskim. Poziom studiów: studia III stopnia (studia doktoranckie). Poziom studiów: studia podyplomowe specjalizacyjne, nie specjalizacyjne. 6 1.1. Krótka historia Wydziału Wydział Medycyny Weterynaryjnej SGGW wywodzi się bezpośrednio z podwarszawskiej szkoły weterynaryjnej założonej w dniu 17 lipca 1824 r. pod nazwą „Instytut rządowy Weterynaryi w Burakowie pod Warszawą”. Podstawę prawną założenia szkoły stanowił dekret z 1816 r. przewidujący utworzenie praktycznej szkoły weterynarii w Królestwie Polskim. Szkoła podlegała administracyjne i mieściła się w budynkach należących do Instytutu Agronomicznego w Marymoncie. Nauka w szkole weterynaryjnej trwała 2 lata. Absolwenci znajdowali zatrudnienie głównie, jako lekarze koni w wojsku. Wybuch powstania listopadowego przerwał działalność szkoły na 10 lat. Ustanowiona w 1840 r. dwuletnia Szkoła Weterynarzy była już samodzielną uczelnią kształcącą kadry weterynaryjne i po kolejnych reorganizacjach i rozszerzeniach programu nauczania została przekształcona w 4 letnie studia. W roku 1889 ranga uczelni wzrosła po przyznaniu jej urzędowego statusu szkoły wyższej. W 1901 r. Uczelnię przeniesiono do nowoczesnego kompleksu budynków na Grochowie, zaprojektowanych specjalnie na jej potrzeby. Wybuch I wojny światowej przerwał działalność dydaktyczno-naukową, którą wznowiono w 1918 r. powołaniem Studium Weterynaryjnego przy Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. W 1927 r. Rada Wydziału Lekarskiego powołała do życia samodzielny Wydział Weterynaryjny Uniwersytetu Warszawskiego. Od tego czasu notuje się dynamiczny rozwój Wydziału przerwany wybuchem II wojny światowej. Aktywność dydaktyczno-naukową Wydziału wznowiono w roku akademickim 1946-47. Pierwsze lata powojenne wiązały się z odtworzeniem bazy dydaktycznonaukowej i usunięciem zniszczeń dokonanych nie tyle działaniami wojennymi ile zmianą użytkowania budynków. W kompleksie budynków na Grochowie w czasie wojny mieścił się m.in. szpital zakaźny. Od 1952 roku Wydział należy do Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. W kolejnych latach dokonano kilku reorganizacji Wydziału, ostatnia zalecona przez komisję akredytacyjną Europejskiego Stowarzyszenia Uczelni Weterynaryjnych (European Association of Establishments of Veterinary Education, EAEVE) miała miejsce w 1999 r. Pierwsze lata XXI wieku to kolejny ważny okres w historii i rozwoju Wydziału, który całkowicie został przeniesiony do nowoczesnego kampusu SGGW w Ursynowie i Wolicy. Unowocześniono bazę naukowo-badawczą, dydaktyczną, wzmożono międzynarodową współpracę naukową, wymianę studentów, w 2007 r. rozpoczęto studia w języku angielskim dla obcokrajowców, a w 2008 r. uzyskano pozytywna ocenę działalności dydaktycznej i naukowej przez Państwową Komisję Akredytacyjną. 1.2. Forma prawna Od 17.09.1918 roku SGGW jest Uczelnią państwową na mocy zarządzenia Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, zaś akademicki charakter i jej obecna nazwa została zatwierdzona w Ustawie o Szkołach Akademickich z dnia 13 lipca 1920 roku (Dz.U. R.P. Nr 22, poz. 494). Aktualnie obowiązujące akty prawne, na podstawie, których funkcjonuje Uczelnia to: Ustawa z dnia 27 lipca 2005 roku prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 164, poz. 1365 z późniejszymi zmianami); Ustawa z dnia 14 marca 2003 roku o stopniach i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz.U. Nr 65, poz. 595 z późniejszymi zmianami); Ustawa o utworzeniu Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 5 maja 2006 roku (Dz.U. Nr 76, poz. 533); 7 Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 12 lipca 2007 r. w sprawie standardów kształcenia dla poszczególnych kierunków oraz poziomów kształcenia, a także trybu tworzenia i warunków, jakie musi spełniać uczelnia, by prowadzić studia miedzykierunkowe oraz makrokierunki (Dz. U. z dnia 13 września 2007 r.) Statutu SGGW (Uchwała nr 8 – 2011/2012 Senatu Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie z dnia 28 listopada 2011 r w sprawie uchwalenia Statutu SGGW). 1.3. Stan dzisiejszy Współczesna weterynaria to nie tylko „nauka o zdrowiu i chorobach zwierząt i leczeniu zwierząt”. Nieprzerwanie rośnie znaczenie tej dyscypliny dla produkcji zwierzęcej, zdrowia publicznego i higieny żywności pochodzenia zwierzęcego, ochrony zdrowia i dobrostanu różnych gatunków zwierząt, w tym nieudomowionych, wolno żyjących i zagrożonych. Lekarze weterynarii postrzegani są, jako strażnicy zdrowia zwierząt oraz zdrowia publicznego, co sprawia, że zawód przez nich wykonywany stał się na progu 21. wieku zawodem zaufania publicznego. Sprostanie wysokim wymaganiom fachowym i etycznym wymaga zdobycia wiedzy ogólnej dotyczącej budowy i funkcjonowania organizmu zwierzęcego, znajomości i zrozumienia mechanizmów powstawania i przebiegu chorób, zgłębienia tajników medycyny prewencyjnej, właściwego żywienia zwierząt oraz ochrony ich zdrowia i zachowania dobrostanu, znajomości prawa oraz procedur służących ochronie zdrowia publicznego i zapewnieniu bezpieczeństwa żywności. Dlatego też wiedza, umiejętności i kompetencje absolwenta, jakie wykazywać on musi po uzyskaniu dyplomu, tzw. umiejętności dnia pierwszego, są ściśle określone przez European Association of Establishments for Veterinary Education (EAEVE) i mają na celu zapewnienie wysokiej jakości procesu kształcenia lekarzy weterynarii, a minimum treści programowych, niezbędnych do ich osiągnięcia, zawarte jest w Dyrektywie 2005/36/EC z 27 października 2005 r., która zastępuje wcześniejsze dyrektywy 78/1026/EEC i 78/1027/EEC. Medycyna weterynaryjna, rozumiana jako zbiór wiedzy, umiejętności i kompetencji niezbędnych do wykonywania wszystkich czynności zarezerwowanych dla lekarza weterynarii, jest kompilacją nauk przyrodniczych dających absolwentowi wiedzę ogólną dotyczącą funkcjonowania żywego organizmu, nauk weterynaryjnych zapewniających szczegółową znajomość chorób zwierząt i ich leczenia i zapobiegania oraz znajomość zagadnień związanych z ochroną zdrowia publicznego i bezpieczeństwem żywności, nauk rolniczych dotyczących produkcji zwierzęcej, agronomii i produkcji środków żywienia zwierząt oraz nauk społecznych zapewniających właściwy poziom etyczny lekarza weterynarii. Nauki weterynaryjne mają znaczenie szczególne. Ich przedmiotem są: zdrowie i choroby zwierząt gospodarskich, towarzyszących, nieudomowionych i dzikich, ochrona zdrowia publicznego poprzez kontrolę sanitarną procesu produkcji żywności pochodzenia zwierzęcego oraz ochrona środowiska przyrodniczego poprzez kontrolę nad rozrodem zwierząt, ochronę gatunków ginących i kontrolę sanitarną obiektów chowu i hodowli zwierząt. Absolwenci kierunku weterynaria znajdują zatrudnienie w klinikach i lecznicach weterynaryjnych, szeroko rozumianym przemyśle farmaceutycznym, sektorze badań naukowych, w tym także medycyny człowieka, zakładach inspekcji weterynaryjnej, laboratoriach diagnostycznych, weterynaryjnych i medycznych, ośrodkach chowu i hodowli zwierząt, przemyśle spożywczym, a więc nie tylko w miejscach związanych z produkcja rolniczą i nie tylko na pierwszym jej etapie – produkcji zwierzęcej. Współcześnie postęp medycyny zwierząt towarzyszących, w tym badań naukowych i aplikacyjnych, rynek usług weterynaryjnych dedykowany zwierzętom towarzyszącym oraz rosnące znaczenie zawodu lekarza weterynarii dla bezpieczeństwa zdrowia publicznego sprawiają, że współczesna weterynaria znacznie poszerzyła zakres, zarówno prowadzonych badań naukowych jak kształcenia na wszystkich jego stopniach i studiach specjalistycznych. 8 1.3.1. Lokalizacja Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Wydział Medycyny Weterynaryjnej w większości zlokalizowany jest w kampusie SGGW przy ulicy Nowoursynowskiej i zajmuje: o 3 budynki na terenie kampusu SGGW o łącznej powierzchni ok. 11 900 m2: o 2 budynki, w który znajdują się pomieszczenia: Katedry Nauk Morfologicznych, Katedry Nauk Fizjologicznych, Katedry Higieny Żywności i Ochrony Zdrowia Publicznego, Katedry Nauk Przedklinicznych o 1 budynek, w którym znajdują się pomieszczenia: Katedry Chorób Małych Zwierząt z Kliniką, Katedry Patologii i Diagnostyki Weterynaryjnej, Samodzielnej Pracowni Epidemiologii i Ekonomiki Weterynaryjnej W budynkach tych mieszczą się następujące pomieszczenia wykorzystywane w procesie kształcenia: o 6 ogólnouczelnianych sal wykładowych na od 100 do 440 osób, o 1 duża i 2 małe sale sekcyjne, o 2 sale seminaryjne na 60 osób, o 8 sal seminaryjnych na 45 osób, o 4 sale seminaryjne na 35 osób, o 1 sala seminaryjna na 20 osób, o 1 prosektorium na ok. 70 osób o 1 prosektorium na ok. 50 osób, o 1 sala egzenteracyjna na ok. 80 osób, o 11 specjalistycznych laboratoriów ćwiczeniowych, Katedra Chorób Małych Zwierząt z Kliniką posiada: 14 gabinetów do przyjmowania pacjentów (ambulatoryjnych, do konsultacji internistycznych) w tym pomieszczenia specjalistyczne: Gabinet EKG, Gabinet kardiologiczny, Gabinet stomatologiczny, Gabinet okulistyczny, Gabinet położniczy, Gabinet endoskopowy, Gabinet onkologiczny, Pracownię Diagnostyki Obrazowej, z zapleczem, w tym: Pracownię RTG cyfrowego, Gabinet USG, Pracownię tomografii komputerowej, Blok operacyjny (z zapleczem): Sala operacyjna do chirurgii miękkiej, Sala operacyjna do chirurgii twardej, Sala operacyjna do zabiegów ortopedycznych, Sala operacyjna do zabiegów okulistycznych, Sala operacyjna do zabiegów położniczych Gabinet anestezjologiczny, Szpital Kliniki Małych Zwierząt, z zapleczem, w ramach którego wydzielono: Odział Chorób Zakaźnych Małych Zwierząt z izolatką, Oddział Chorób Niezakaźnych, Kenel: cztery sale z oddzielnymi boksami przeznaczonymi do stacjonarnego leczenia zwierząt. 9 o 1 budynek zwierzętarni doświadczalnej o powierzchni ok. 308 m2 zlokalizowany w kampusie SGGW. o 1 budynek, w którym mieści się część Katedry Chorób Dużych Zwierząt z Kliniką o powierzchni ok. 2 400 m2, zlokalizowany na Wolicy (ok. 1,7 km od kampusu SGGW) w kompleksie budynków przeznaczonych do realizacji dydaktyki i nauki studentów Wydziału Medycyny Weterynaryjnej (w zakresie chorób dużych zwierząt, andrologii i biotechnologii rozrodu) oraz Nauk o zwierzętach (w zakresie hodowli koni, agroturystyki i jeździectwa). o 1 budynek o powierzchni ca. 200 m2 wraz z zadaszonym miejscem do terapii ruchowej zwierząt laboratorium i sala do realizacji zajęć z zakresu biotechnologii oraz w części drugiej sala do zajęć leczniczo-terapeutycznych w zakresie hipoterapii. Katedry Chorób Dużych Zwierząt z Kliniką posiada: 3 ambulatoria do badania i terapii koni, 1 ambulatorium do badania dużych zwierząt, 1 sale operacyjną do chirurgii eksperymentalnej i biotechnologicznej 2 sale operacyjne z zapleczem oraz 4 specjalistyczne sale do przygotowania do znieczulenia ogólnego oraz wybudzania zwierząt, pracownia do diagnostyki obrazowej (RTG, USG), boksy (4) do intensywnej opieki pooperacyjnej zaopatrzone w system transportu szynowego zestaw urządzeń i aparatury do przeprowadzania prób wysiłkowych (m.in. bieżnia), stanowisko do pobierania nasienia od ogierów, w trakcie wyposażania są: laboratorium nanotechnologii i nanoinżynierii, laboratorium biotechnologii rozrodu, sala operacyjna do eksperymentalnych zabiegów chirurgicznych oraz chirurgii miniinwazyjnej, pracowania telemetrii in vivo i in vitro, pracownia sztucznej maciory, pracownia diagnostyki obrazowej (USG, Endoskopia), 4 sale seminaryjne do realizacji zajęć dydaktycznych Zaplecze socjalne dal studentów 25 boksów do stacjonarnego leczenia koni. o 1 budynek do wykorzystania dla celów diagnostyczno-leczniczych dla zwierząt gospodarskich, zlokalizowany na terenie Rolniczego Zakładu Doświadczalnego Obory-Wilanów na terenie Fermy Goździe o powierzchni 245 m2. Znajduje się tu również budynek administracyjno-dydaktyczny z 2 salami seminaryjnymi o powierzchni 120 m2. Ferma oddalona od kampusu ok. 20 km. Znajduje się na niej, między innymi, ok. 500 sztuk bydła w tym krów mlecznych ca. 300. Wydział Medycyny Weterynaryjnej od 1.01.2013 r. funkcjonuje w strukturze zatwierdzonej uchwałami: Rady Wydziału z dnia 21 listopada 2012 roku oraz Senatu SGGW nr 32-20/2/2013 z dnia 17 grudnia 2012 roku. 10 1.3.2. Struktura Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Katedra Nauk Morfologicznych; ul. Nowoursynowska 159, 02-776 Warszawa; tel. +48 22 593 62 07, tel./fax +48 22 593 62 16; kierownik dr hab. Marta Kupczyńska, prof. SGGW, [email protected] Katedra Nauk Fizjologicznych; ul. Nowoursynowska 159, 02-776 Warszawa; tel./fax +48 22 847 24 52; kierownik: prof. dr hab. Tomasz Motyl, [email protected] Katedra Nauk Przedklinicznych; ul. Ciszewskiego 8, 02-786 Warszawa; tel./fax +48 22 593 60 66; kierownik: dr hab. Marcin Bańbura, prof. nadzw. SGGW. tel. +48 22 593 60 66, [email protected] Katedra Chorób Małych Zwierząt z Kliniką; ul. Nowoursynowska 159C, 02-776 Warszawa; tel. +48 22 593 61100/101, fax +48 22 593 6196, kierownik: prof. dr hab. Roman Lechowski, [email protected] Katedra Dużych Zwierząt z Kliniką; ul. Nowoursynowska 100, 02-797 Warszawa; tel./fax +48 22 593 61 91; kierownik: prof. dr hab. Zdzisław Gajewski, tel. +48 22 593 61 85, [email protected] Katedra Patologii i Diagnostyki Weterynaryjnej; ul. Nowoursynowska 159C, 02-776 Warszawa; tel. +48 22 593 61 01, tel./fax +48 22 847 58 18; kierownik: prof. dr hab. Piotr Szeleszczuk, [email protected] Katedra Higieny Żywności i Ochrony Zdrowia Publicznego; tel. +48 22 593 60 71, [email protected]; kierownik: dr hab. Krzysztof Anusz, tel. +48 22 593 60 70, [email protected] 11 Samodzielna Pracownia Epidemiologii i Ekonomiki Weterynaryjnej; ul. Nowoursynowska 159C, 02-776 Warszawa; tel. +48 22 593 6110, kierownik: dr hab. Jarosław Kaba, [email protected] 1.3.3. Aktualne dane charakteryzują aktywność naukowo-badawczą i dydaktyczną Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej zatrudnionych jest 199 i 1/2 pracowników, w tym 20 z tytułem profesora, 19 dr hab., w tym 12 na stanowisku prof. nadzw., 65 doktorów, 46 i ½ pracowników naukowo-technicznych i inżynieryjno-technicznych oraz 15 pracowników administracyjnych (Tabela 1, 2 i 3). Tabela 1 Liczba pracowników naukowo-dydaktycznych w latach 2009-2012 Struktura zatrudnienia na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej w latach 2009-2012 2009 2010 2011 2012 Prof. zw. 14 12 13 13 Prof. nadzw. z tytułem 8i½ 7i½ 8i½ 7 Dr hab. prof. nadzw. 12 12 12 12 Adiunkci ze stopniem dr hab. 6 5 7 7 Adiunkci ze stopniem dr 75 74 i ½ 72 69 Asystenci 9i½ 11 13 13 Starsi wykładowcy 7 11 10 7i½ Razem 133 132 136 i ½ 129 i 1/2 Tabela 2. Liczba pracowników nie będących nauczycielami zatrudnionych na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej w latach 2009-2012. Struktura zatrudnienia na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej w latach 2009-2012 Pracownicy 2009 2010 2011 2012 Naukowo-techniczni 17 i 1/2 16 i 1/2 13 14 Inżynieryjno-techniczni 36 i 1/2 31 33 32 i 1/2 Administracyjni 14 i 1/2 16 16 i 1/2 15 i 1/2 Inni 8 7 7 8 Razem 76 i 1/2 70 i 1/2 69 i 1/2 70 Tabela 3. Stopnie naukowe i stanowiska uzyskane przez pracowników naukowo-dydaktycznych w latach 2009-2012. Awanse naukowe/zawodowe Liczba wypromowanych dr. 2009 2010 2011 2012 16 10 14 12 12 Liczba uzyskanych habilitacji 2 1 2 3 tytułów 1 1 0 1 12 16 16 Liczba zatrudnionych na stanowisku 1 prof. zw. 0 1 0 Liczba zatrudnionych na stanowisku 1 prof. nadzw. 1 0 2 Razem 1 1 2 Liczba nadanych profesorskich Razem 19 2 Pracownicy Wydziału realizują badania finansowane z grantów MN i SzW, NCN, EU i inne instytucje zagraniczne oraz podmioty gospodarcze (Tabela 4). W 2012 r. uzyskano 13 nowych grantów Tabela 4. Granty uzyskane w ostatnich latach przez pracowników Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Granty w latach 2009-2012 Grant 2009 2010 KNB 10 28 NCN EU 2 2 Międzynarodowe 2011 2012 9 10 1 1* 1 (USDA) Inne 1 4 3 2 Razem 13 24 14 13 * współfinansowany z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego W 2012 r. pracownicy Wydziału Medycyny Weterynaryjnej opublikowali 629 prac, w tym 102 w czasopismach wyróżnionych przez JCR, 134 w czasopismach wymienionych w wykazie MNiSW i innych (Tabela 5) Tabela 5. Liczba prac i kategoria czasopism, w których pracownicy Wydziału Medycyny Weterynaryjnej opublikowali wyniki swoich badań. Kategoria Liczba 2009 W czasopiśmie przez JCR wyróżnionym 81 (1856) 2010 2011 2012 82 107 102 (1806) Krajowym lub zagranicznym 54 wymienionym w wykazie (220) MNiSZW 158 Monografie, akademickie 9 Rozdział w monografii podręczniki 4 (2440) 170 (836) (60) (120) 72 70 13 134 (559) 23 7 (30) 76 50 (272) (310) (180) Popularno-naukowe 376 Razem 787 559 (2406) (3072) 292 336 668 629 (3009) Na Wydziale prowadzone są jednolite studia magisterskie kształcące lekarzy weterynarii, w tym od roku akademickiego 2007/2008 studia w języku angielskim dla cudzoziemców (Tabela 6), 3 studia doktoranckie, 5 podyplomowych studiów specjalizacyjnych oraz 2 podyplomowe studia doskonalące. Tabela 6. Liczba studentów, w tym cudzoziemców studiujących na kierunku weterynaria Kształcenie na kierunku weterynaria w latach 2009-2012 Rok Studia stacjon arne Studia niestacjon arne Studia dla cudzoziemców angielskim w języku Razem Stacjonarne Erasmus Razem 2009 942 (8*) 198 59 (33**) 7 66 1196 2010 932 (4*) 188 102 (44**) 6 108 1228 2011 892 (7*) 189 120 (43**) 7 127 1208 2012 752 (11*) 250 180 (60**) 3 183 1185 Tabela 7. Liczba doktorantów studiujących i realizujących badania na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej. Studia doktoranckie realizowane w latach 2009-2012 Nazwa studium 2009 2010 2011 2012 liczba otwartych przewodów przyjętych otwartych przewodów przyjętych Razem otwartych przewodów 4 10 5 2 0 9 0 6 0 4 0 6 0 10 0 nauki 5 5 - - - - 5 0 9 15 5 8 0 24 0 Weterynaryjne nauki kliniczne Weterynaryjne przedkliniczne przyjętych regulacji 4 otwartych przewodów przyjętych Biologiczne podstawy wzrostu zwierząt 15 14 Tabela 8. Wykaz prowadzonych na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej studiów podyplomowych i specjalizacyjnych Studia podyplomowe realizowane w latach 2009-20012 Nazwa 2009 2010 2011 2012 73 73 113 115 Epizootiologia i administracja* 41 weterynaryjna 41 45 45 Higiena zwierząt żywności zwierzęcego* 46 96 50 49 72 77 23 22 41 41 Liczba słuchaczy Choroby psów i kotów* rzeźnych i 90 pochodzenia Ochrona zdrowia publicznego Weterynaryjna laboratoryjna* 52 diagnostyka Rentgenologia weterynaryjna* Choroby nieudomowionych Razem zwierząt 50 256 209 390 400 *Studia specjalistyczne Wydział Medycyny Weterynaryjnej bierze także udział w kształceniu studentów innych kierunków w SGGW, uczestniczy w wymianie studentów w ramach programu Erasmus, organizuje konferencje naukowe dla uczestników krajowych i zagranicznych, jest siedzibą wielu towarzystw naukowych, jak np. Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych, Polskiego Towarzystwa Hipiatrycznego, uczestniczy w wydawaniu czasopism naukowych (Życie weterynaryjne) oraz świadczy usługi na rzecz kraju i społeczności lokalnych. W planach rozwoju Wydziału do priorytetowych zadań zalicza się stały postęp badań naukowych, aktualizowanie warsztatu badawczego, doposażanie laboratoriów i klinik w niezbędne urządzenia, poszerzanie kierunków badawczych obejmujących słabiej dotychczas poznane obszary nauk weterynaryjnych, jak np. neurologia weterynaryjna, psychologia zwierząt, zagadnienia bezpiecznej dla konsumenta żywności itp. a także dostosowywania badań do potrzeb gospodarki kraju. Rozwijanie współpracy naukowo-badawczej w ramach EU i zabieganie o granty europejskie. Dbałość o rozwój młodej kadry naukowej oraz doskonalenie metod nauczania i dostosowywania ich do aktualnych potrzeb rynku pracy. 1.4. Posiadane uprawnienia do nadawania stopni naukowych Wydział Medycyny Weterynaryjnej SGGW posiada uprawnienia do nadawania stopni naukowych doktora i doktora habilitowanego nauk weterynaryjnych. 15 1.5. Biblioteka Studenci Wydziału Medycyny Weterynaryjnej mogą korzystać z Biblioteki Głównej SGGW, a także Biblioteki Wydziałowej usytuowanej na parterze budynku 24. Biblioteka Główna jest jedną z największych bibliotek rolniczych w kraju. Gromadzenie zbiorów rozpoczęto w 1918 r., w latach powojennych zostało ono ukierunkowane na reprezentowane przez uczelnię dziedziny nauki. Obecnie Biblioteka Główna posiada ponad 500 tysięcy woluminów - książek, czasopism oraz zbiorów specjalnych (prace doktorskie, magisterskie, zbiory kartograficzne, normy, mikrofisze). Duża część zbiorów - około 40 tysięcy książek oraz bieżące roczniki czasopism znajdują się w wolnym dostępie. Biblioteka jest skomputeryzowana, w lokalnej sieci komputerowej pracuje 115 stanowisk. Dla czytelników przeznaczonych jest 55 stanowisk w celu przeszukiwania katalogowych baz komputerowych, zagranicznych i polskich bibliograficznych baz danych, dotyczących nauk biologicznych, rolniczych, żywieniowych, biotechnologii, ekologii itp. oraz zasobów internetowych. Czytelnie, informatorium, sala katalogowa, wypożyczalnia podręczników wyposażone są w nowoczesny sprzęt komputerowy i kserograficzny, który ułatwia korzystanie ze zbiorów bibliotecznych i baz bibliograficznych. Biblioteka utrzymuje wymianę międzybiblioteczną z wieloma instytucjami zagranicznymi i krajowymi przekazując im wydawnictwa uczelniane, głównie "Annals of Warsaw Agricultural University", rozprawy habilitacyjne oraz "Acta Scientiarum Polonorum", otrzymując w zamian wydawnictwa z innych instytucji. Biblioteka Wydziałowa posiada ok. 7 000 woluminów; w tym: 2 665 tytułów książek i podręczników, 2 207 woluminów czasopism naukowych i 832 woluminów specjalnych. Zasoby książkowe są stale wzbogacane, szczególnie w aktualne i polecane podręczniki akademickie w języku angielskim. Biblioteka ma połączenie z internetem, wyposażona jest w 11 stanowisk komputerowych oraz 2 kopiujące. 1.6. Sprawy studenckie Władze Wydziału Medycyny Weterynaryjnej przywiązują najwyższą wagę do współpracy z Samorządem studentów i innymi organizacjami i stowarzyszeniami studenckimi. Wspierają finansowo i organizacyjnie działalność studentów zarówno w sferze kulturalno-społecznej, sportowej i naukowej oraz stwarzają przyjazne warunki do jej funkcjonowania i rozwoju. 1.7. Organizacje i kluby studenckie Organizacją studentów Wydziału Medycyny Weterynaryjnej wywierającą największy wpływ na funkcjonowanie Wydziału i SGGW jest Samorząd Studencki SGGW, którego głównym celem jest reprezentowanie interesów studentów na forum uczelni, w kontaktach z samorządami innych uczelni oraz we wszystkich sprawach dotyczący studentów SGGW. Przedstawiciele Samorządu Studenckiego SGGW uczestniczą w pracach Senatu Akademickiego Rady Wydziału, komisjach senackich i wydziałowych. Organizacją międzynarodową zrzeszającą studentów weterynarii jest International Veterinary Student Association - IVSA założoną przez studentów weterynarii w 1951 roku w Danii. Obecnie IVSA zrzesza uczelnie weterynaryjne i studentów z całego świata, niezależnie od rasy, płci, religii czy poglądów. Istnieje by pomagać zwierzętom i ludziom z całego świata przez wykorzystanie zapału i poświecenia studentów weterynarii. Podstawowe cele organizacji to umożliwienie studentom rozwijania swoich umiejętności poprzez promowanie międzynarodowej wymiany wiedzy i osiągnięć w dziedzinie weterynarii oraz poprawę standardów edukacji weterynaryjnej na świecie. IVSA jest organizacją niepolityczną, i niedochodową, utrzymuje się dzięki składkom członkowskim oraz pomocy sponsorów. 16 Językiem oficjalnym IVSA jest angielski. Inne organizacje studenckie funkcjonujące na Wydziale, to między innymi: Akademicki Inkubator Przedsiębiorczości SGGW Akademicki Klub Turystyczny SGGW Akademickie Stowarzyszenie Katolickie Soli Deo SGGW AZS Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego ERASMUS STUDENT NETWORK SGGW Chór Akademicki SGGW IAAS-Polska - Międzynarodowa Organizacja Studentów Kierunków Rolniczych i Nauk Pokrewnych IVSA - Międzynarodowym Stowarzyszeniu Studentów Weterynarii Klub Miłośników Motoryzacji "Kardan" Ludowy Zespół Artystyczny "Promni" im. Zofii Solarzowej Rada Uczelniana Związku Młodzieży Wiejskiej przy SGGW Rada Uczelniana Zrzeszenia Studentów Polskich Studencki Klub Wspinaczkowy Studencki Wolontariat "Aktywni" Studencki Klub Podróżniczy "Czwórka" 1.8. Studenckie koła Naukowe Na Wydziale medycyny Weterynaryjnej działa Koło Naukowe Medyków Weterynaryjnych założone w roku 1927. Członkowie Koła odnoszą szereg sukcesów naukowych i zdobywają wiele prestiżowych nagród i wyróżnień za prezentowane wyniki badań na konferencjach studenckich i ogólnych krajowych i międzynarodowych. Z koła Naukowego rekrutuje się wielu doktorantów oraz przyszłych pracowników Wydziału i SGGW. Aktualnie opiekunem Koła Medyków Weterynaryjnych jest dr Anna Cywińska. 17 Załączniki: a. Uchwała Senatu SGGW w sprawie struktury organizacyjnej Wydziału b. Nominacje Władz Wydziału c. Inne dokumenty konstytuujące funkcjonowanie Wydziału 18 2. WYDZIAŁOWY SYSTEMU ZAPEWNIENIA i DOSKONALENIA JAKOŚCI KSZTAŁCENIA 2.1. Wprowadzenie Wydziałowy System Zapewnienia Jakości Kształcenia opisany w niniejszym dokumencie obejmuje planowanie i monitorowanie kształcenia na studiach jednolitych magisterskich, studiach doktoranckich oraz studiach podyplomowych prowadzonych przez Wydział Medycyny Weterynaryjnej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. System jest zgodny z misją i polityką jakości kształcenia w SGGW w Warszawie, a przy jego tworzeniu uwzględniono: Wewnętrzny System Zapewnienia Jakości Kształcenia SGGW w Warszawie, Strategię SGGW w Warszawie do 2020 roku, Strategię Wydziału Medycyny Weterynaryjnej do 2020 roku, zalecenia European Association of Establishments for Veterinary Education (EAEVE) – Standing Operating Procedure, Annex 1-3. Podstawami prawnymi Systemu są: 1. Dyrektywa Komisji Unii Europejskiej 2005/36/EC (Dz. U. UE L 255/22 30.9.2005), 2. Ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym z dnia 27 lipca 2005 r. z późniejszymi zmianami (Dz. U. Nr 164, poz. 1365), 3. Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 29 września 2011 r. w sprawie standardów kształcenia dla kierunków studiów weterynarii i architektury (Dz. U. Nr 207, poz. 1233), 4. Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie Krajowych Ram Kwalifikacji z dnia 2 listopada 2011 r (Dz.U. 2011 Nr 253, poz. 1520), 5. Ustawa o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych z dnia 21 grudnia 1990 z późniejszymi zmianami (Dz.U. 1991 Nr 8 poz. 27), 6. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 26 listopada 1994 r. z późniejszymi zmianami w sprawie trybu i szczegółowych zasad uzyskania tytułu specjalisty przez lekarza weterynarii (Dz.U. 131, poz. 667), 7. Ustawa o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt z dnia 11 marca 2004 z późniejszymi zmianami (Dz.U. 2004 Nr 69 poz. 625), 8. Ustawa o doświadczeniach na zwierzętach z dnia 21 stycznia 2005 z późniejszymi zmianami (Dz. U. 2005 Nr 33, poz. 289), 9. Ustawa o inspekcji weterynaryjnej z dnia 29 stycznia 2004 (Dz.U. 112, poz. 744), 10. Ustawa prawo farmaceutyczne z dnia 6 września 2001 z późniejszymi zmianami (Dz.U. 2001 Nr 126 poz. 1381, 11. Standardy i wskazówki dotyczące zapewnienia jakości kształcenia w Europejskim Obszarze Szkolnictwa Wyższego opracowane przez Europejskie Stowarzyszenie na rzecz Zapewnienia Jakości w Szkolnictwie Wyższym (ENQUA), 12. Misja i strategia Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, 13. Statut Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, 14. Regulamin Studiów Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, 15. Regulamin Studiów Doktoranckich Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, 16. Regulamin Studiów Podyplomowych prowadzonych na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW, 17. Wewnętrzny System Zapewnienia Jakości Kształcenia SGGW, 18. Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie warunków oceny programowej i oceny instytucjonalnej z dnia 29 września 2011 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1232), 19. Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie warunków prowadzenia studiów na określonym kierunku i poziomie kształcenia z dnia 5 października 2011 r. (Dz. U. Nr 243, poz. 1445), 19 20. Uchwała nr 961/2011 Prezydium Polskiej Komisji Akredytacyjnej z dnia 24 listopada 2011 r. w sprawie zasad przeprowadzania wizytacji przy dokonywaniu oceny programowej, 21. Uchwała nr 962/2011 Prezydium Polskiej Komisji Akredytacyjnej z dnia 24 listopada 2011r. w sprawie zasad przeprowadzania wizytacji przy dokonywaniu oceny instytucjonalnej. 2.2. Cele Celem strategicznym Wydziałowego Systemu Zapewnienia i Doskonalenia Jakości Kształcenia jest osiągnięcia najwyższej jakości kształcenia, gwarantującej absolwentom otrzymanie rzetelnej i najnowszej wiedzy z zakresu nauk weterynaryjnych, zdobycie najwyższych umiejętności oraz kompetencji lekarza weterynarii, a także zapewniających konkurencyjności na rynku pracy przez: ciągłe stymulowanie doskonalenia jakości kształcenia poprzez upowszechnianie innowacyjnych metod nauczania wprowadzanych przez kadrę dydaktyczną oraz wskazywanie uchybień i wdrażanie działań naprawczych, monitorowanie procesu kształcenia w celu ciągłego podnoszenia jego jakości, zgodnie z misją i strategią Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie oraz Wydziału Medycyny Weterynaryjnej, wykorzystanie najnowszych osiągnięć naukowych w tworzeniu programów dydaktycznych, utrzymywanie konkurencyjności Wydziału wśród innych szkół wyższych w kraju i za granicą. 2.3. Model, struktura i lokalizacja Wydziałowego Systemu Zapewnienia i Doskonalenia Jakości Kształcenia 20 21 2.4. Funkcje i zadania Podstawową funkcją i zasadniczym zadaniem WSZiDJK na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej jest prowadzenie właściwej polityki zapewnienia jakości kształcenia, a w szczególności: 1) organizacja procesu dydaktycznego, 2) stały monitoring programów kształcenia pod kątem zgodności z obowiązującymi aktami prawnymi, w szczególności dedykowanymi dla kierunku weterynaria, 3) doskonalenie procesu kształcenia, 4) systematyczna analiza programów kształcenia z uwzględnieniem poprawy efektów kształcenia oraz prawidłowości formułowania sylabusów, 5) określenie zasad oceny studentów, 6) poprawa jakości i warunków prowadzenia zajęć dydaktycznych, 7) określenie odpowiedzialności za zapewnienie jakości kształcenia w odniesieniu do władz wydziału, osób odpowiedzialnych za poszczególne przedmiotu i pozostałej kadry dydaktycznej, 8) prowadzenie polityki informacyjnej o efektywności działań doskonalących jakość kształcenia . 2.5. Procedury implementacyjne System wdrażany jest poprzez „Procedury Jakości Kształcenia na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej. 1) Narzędzia wewnętrzne: a) ankiety, b) hospitacje, c) działania korygujące i zapobiegawcze, d) rozpatrywanie podań, wniosków i odwołań od decyzji, e) badanie satysfakcji absolwentów, f) przegląd Systemu, g) konsultacje z interesariuszami zewnętrznymi. 2) Narzędzia zewnętrzne: a) ewaluacja, b) akredytacje. Osiągnięcie założonych celów odbywać się będzie poprzez wdrożenie zarządzania jakością wg. cyklu Deminga (P_D_C_A) WYKONAJ SPRAWDŹ POPRAW ZAPLANUJ przez: 1. ustalenie przejrzystego zakresu odpowiedzialności za zarządzanie jakością kształcenia, 2. określanie jasnych celów i planów poprawy jakości kształcenia, 3. dostarczanie czytelnych wzorców i standardów postępowania w zakresie kształcenia oraz zarządzania jakością kształcenia, 4. ciągłe monitorowanie jakości procesu kształcenia, 5. regularną ocenę jakości procesu i efektów kształcenia, 6. podejmowanie stosownych, systematycznych działań doskonalących, 22 7. stymulowanie i nagradzanie wysokiej jakości kształcenia, 8. rozwój kompetencji dydaktycznych nauczycieli akademickich, 9. identyfikację, promowanie i upowszechnianie dobrych praktyk oraz wymianę doświadczeń w zakresie kształcenia oraz zarządzania jakością kształcenia, 10. publikowanie informacji na temat jakości procesu i efektów kształcenia, 11. rozwój współpracy w dziedzinie zarządzania jakością kształcenia z interesariuszami i partnerami Uczelni z kraju i zagranicy. 2.6. Monitorowanie i zarządzanie ryzykiem, konfliktami i incydentami System monitorowany jest zgodnie z Kalendarzem Jakości, opracowywanym raz do roku przez Pełnomocnika ds. Jakości Kształcenia. Zatwierdza go Dziekana, a następnie stosowną uchwałą Rada Wydziału. Prodziekan ds. Dydaktyki, Prodziekan ds. Studiów Obcojęzycznych w konsultacji z Pełnomocnikiem ds. Jakości Kształcenia raz w roku akademickim sporządzają analizę ryzyka w odniesieniu do procesu jakości kształcenia. Po zaopiniowaniu przez Komisję ds. Dydaktyki i Jakości Kształcenia przedkładają ją Dziekanowi, a następnie Dziekan informuje Radę Wydziału. Zgłaszane konflikty i incydenty rozwiązywane są przez Dziekana, który może delegować uprawnienia w tym zakresie na inne osoby. 2.7. Metody analizy, oceny i doskonalenia System oceniany, analizowany i doskonalony jest za pomocą okresowych przeglądów wykonywanych przez Pełnomocnika ds. Jakości Kształcenia. Po zasięgnięciu opinii Komisji ds. Dydaktyki i Jakości Kształcenia, Pełnomocnik składa raz w roku akademickim sprawozdanie z przeglądu Radzie Wydziału. 2.8. Dokumentacja Dokumentację dotyczącą Systemu przechowuje Pełnomocnik ds. Jakości Kształcenia przez okres 5 lat. 23 2.9. ZAKRES I REGULAMIN DZIAŁANIA KOMISJI WYDZIAŁOWYCH Regulamin działania Komisji Wydziałowych 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. Komisja powoływana jest przez Dziekana po zasięgnięciu opinii Rady Wydziału. Pracami Komisji kieruje jej Przewodniczący. Wybrany członek Komisji pełni rolę Sekretarza. Komisja liczy od 5 do 15 członków. W celu usprawnienia prac mogą być powoływane Podkomisje lub grupy robocze zajmujące się szczegółowymi zagadnieniami poza obradami Komisji. Komisja zbiera się nie rzadziej niż raz w semestrze. Posiedzenia Komisji zwołuje Przewodniczący. Członkowie Komisji mają prawo wnioskowania o zwołanie posiedzenia. Posiedzenia Komisji prowadzi Przewodniczący lub – w przypadku jego nieobecności – wskazany członek Komisji. Posiedzenia Komisji są zamknięte i protokółowane. Na posiedzenia Komisji mogą być zapraszani przedstawiciele władz Uczelni, Wydziału, Studentów, Senatu oraz inne osoby. Z posiedzeń Sekretarz sporządza protokół zatwierdzany przez prowadzącego posiedzenie. Protokół z posiedzeń Komisji przekazywany jest Władzom Wydziału. Komisja podejmuje decyzję zwykłą większością głosów przy co najmniej połowie obecnych członków. W przypadku równej liczby głosów decydujący głos ma osoba prowadząca posiedzenie. Komisja na koniec roku akademickiego opracowuje sprawozdanie przedkładane Dziekanowi. Zakres działania Wydziałowej Komisji ds. Dydaktyki i Jakości Kształcenia Wydziałowa Komisja ds. Dydaktyki i Jakości Kształcenia jest organem doradczym i opiniodawczym powołanym do koordynacji działań projakościowych, w tym wewnętrznego systemu zapewniania jakości kształcenia. Jest ciałem niezależnym, mającym prawo do nieskrępowanego formułowania opinii na temat procesu kształcenia. Jej samodzielność oraz doradczy charakter umożliwiają sprawne działanie, a opracowania i materiały dostarczane Władzom Wydziału będą miały wpływ na doskonalenie procesu kształcenia. Zadania podstawowe Komisji to: koordynowanie polityki oraz procedur zapewniania jakości kształcenia; wprowadzanie i doskonalenie procedur w zakresie europejskich standardów wewnętrznego systemu zapewniania jakości kształcenia w instytucjach szkolnictwa wyższego; nadzór nad prawidłowym przebiegiem procesu kształcenia, w tym prowadzenie hospitacji; monitoring oraz okresowy przegląd programów oraz ich efektów; monitoring kryteriów, procedur i wyników oceny studenckiej zajęć; weryfikowanie obsady zajęć i obciążeń dydaktycznych nauczycieli akademickich; rekomendowanie nowych form i kierunków kształcenia; stymulowanie nowych działań podnoszących jakość kształcenia. opiniowanie spraw związanych z procesem dydaktycznym na kierunku „weterynaria” na studiach stacjonarnych, niestacjonarnych i zagranicznych prowadzonych w języku angielskim; opracowanie programu internacjonalizacji i elastyczności kształcenia; opiniowanie i ocena przebiegu procesu dydaktycznego na innych kierunkach studiów w Uczelni, w których biorą udział pracownicy Wydziału; podejmowanie inicjatyw służących internacjonalizacji i elastyczności kształcenia; przygotowania oferty popularyzacji Wydziału na „Dni SGGW”; 24 wysuwanie nauczycieli do nagród za działalność dydaktyczną a także studentów za postępy w nauce; ocena warunków socjalno- bytowych studentów wydziału Medycyny Weterynaryjnej; ocena i plan rozwoju kształcenia ustawicznego na Wydziale; składanie własnych wniosków i opinii w sprawach związanych z dydaktyką; popularyzacja Wydziału poprzez oferty dydaktyczne i udział studentów w organizowanych w SGGW i poza uczelnią uroczystościach, imprezach plenerowych itp. Zakres działania Wydziałowej Komisji ds. Nauki i Współpracy z Zagranicą Komisja jest organem doradczym i opiniodawczym powołanym do koordynacji działań służących rozwojowi nauki i współpracy badawczej w ramach krajowych i zagranicznych projektów. Jest ciałem niezależnym, mającym prawo do nieskrępowanego formułowania opinii na temat jakości prowadzonych na Wydziale badań, perspektyw ich rozwoju oraz kształcenia młodej kadry. Jej samodzielność oraz doradczy charakter umożliwiają sprawne działanie, a opracowania i materiały dostarczane Władzom Wydziału będą miały wpływ na rozwój naukowy jednostki. Zadania podstawowe Komisji to: ocena jakości badań naukowych prowadzonych na Wydziale; ocena współpracy z zagranicą w sferze badań naukowych; przygotowanie raportu o stanie obecnym i drogach rozwoju badań w najbliższych latach; opiniowanie sprawozdań z badań naukowych; opiniowanie wniosków o nagrody dla pracowników za działalność badawczą; opiniowanie i strategia rozwoju studiów doktoranckich; ocena dorobku i wyników doktorantów ubiegających się o stypendia za wyniki w nauce; ocena funkcjonowania Koła Naukowego studentów Medycyny Weterynaryjnej; przygotowanie ofert popularyzujących wydział w podczas uroczystości organizowanych w SGGW i innych; ocena i plan rozwoju upowszechniania wiedzy i współpracy z zagranicą; składanie własnych wniosków i opinii w sprawach związanych z działalnością badawczą; przygotowywanie ankiet i danych na temat działalności wydziału branych pod uwagę w kategoryzacji jednostek naukowych. Zakres działania Wydziałowej Komisji ds. Finansowych, Gospodarczych i Rozwoju Kadr Komisja jest organem doradczym i opiniodawczym powołanym do koordynacji działań służących zapewnieniu finansowania i sprawnego administrowania jednostką. Jest ciałem niezależnym, mającym prawo do nieskrępowanego formułowania opinii na temat perspektyw i rozwoju Wydziału. Opracowania i materiały dostarczane Władzom Wydziału będą miały wpływ na sprawne administrowanie jednostki. Zadania podstawowe Komisji to: przygotowanie zasad podziału dotacji otrzymywanych przez Wydział i opiniowanie planów rzeczowo- finansowych; opiniowanie sprawozdań z wykonania planu rzeczowo-finansowego; opiniowanie planów remontów i inwestycyjnych oraz sprawozdań z ich realizacji opiniowanie wniosków oraz wnioskowanie o odznaczenia państwowe i resortowe, a także o Odznakę” Zasłużony dla SGGW”; ocena stanu obecnego wydziałowej kadry pracowników nie będących nauczycielami akademickimi; ocena warunków socjalno-bytowych pracowników oraz warunków BHP; składanie własnych wniosków i opinii w sprawach finansowych, gospodarczych i kadrowych. 25 Komisja ds. Konsultacji Wydziałowego Systemu Zapewnienia i Doskonalenia Jakości Kształcenia I. Przewodniczący 1. Prodziekan ds. Dydaktyki - dr hab. Marcin Bańbura, prof. nadzw. SGGW II. Zastępca Przewodniczącego, 2. Pełnomocnik Dziekana ds. Jakości Kształcenia – dr hab. Marta Kupczyńska, prof. nadzw. SGGW, III. Członkowie III.A. Prodziekan ds. studiów obcojęzycznych 3. prof. dr hab. Roman Zabielski III.B. Kierownicy Katedr 4. 5. 6. 7. 8. Prof. dr hab. Tomasz Motyl, Kierownik Katedry Fizjologii, Prof. dr hab. Piotr Szeleszczuk, Kierownik Katedry Patologii i Diagnostyki Laboratoryjnej, Prof. dr hab. Roman Lechowski, Kierownik Katedry Chorób Małych Zwierząt z Kliniką, Prof. dr hab. Zdzisław Gajewski, Kierownik Katedry Chorób Dużych Zwierząt z Kliniką, Dr hab. Jarosław Kaba, Samodzielna Pracownia Epidemiologii i Ekonomiki Weterynaryjnej, III.C. Przedstawiciele Samorządu Lekarsko-Weterynaryjnego 9. Lek. wet. Jacek Łukaszewicz – Prezes Krajowej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej 10. dr hab. Krzysztof Anusz, prof. nadzw. SGGW – Prezes Warszawskiej Izby Lekarsko Weterynaryjnej, III.D. Przedstawiciele Administracji Państwowej 11. dr Jan Prandota – Dyrektor Departamentu i Bezpieczeństwa Żywności i Weterynarii w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi III.E. Przedstawiciele Pracodawców 12. Dr Andrzej Kruszewicz – Dyrektor ZOO w Warszawie 13. Dr inż. Andrzej Mandecki – Dyrektor Stadniny Koni Nowe Jankowice Sp. z O.O. 14. mgr inż. Marian Pankowski – Prezes Przedsiębiorstwa Rolniczo-Hodowlanego Gapol Sp. z O.O., Gałow , IV. F. Przedstawiciele Lekarzy Wolnej Praktyki i Inspekcji Weterynaryjnej 15. Lek. wet. Stanisław Bednarski – duże zwierzęta, 16. Lek. wet. Jacek Garncarz – małe zwierzęta, 17. Dr Antoni Gibowicz – Pełnomocnik Zarządu „Sokołów S.A.” ds. Zarządzania Jakością 18. lek. wet. Paweł Kowalczyk – małe zwierzęta, 19. dr Tomasz Kruszyński – drób 20. lek. wet. Robert Popławski – duże zwierzęta 21. lek. wet. Marek Wysocki – duże zwierzęta III.G. Przedstawiciele studentów 22. Anna Iwankowska – Przewodnicząca Samorządu Studentów Weterynarii 26 Zakres działania Komisja ds. Konsultacji Wydziałowego Systemu Zapewnienia i Doskonalenia Jakości Kształcenia Komisja ds. Konsultacji Wydziałowego Systemu Zapewnienia i Doskonalenia Jakości Kształcenia reprezentuje różnych interesariuszy i jest organem doradczym i opiniodawczym powołanym do konsultowania założeń i realizacji Wydziałowego Systemu Zapewnienia i Doskonalenia Jakości Kształcenia. Zadanie podstawowe komisji to: Przedstawianie oczekiwań od Uczelni i absolwentów, które zaspakajałyby złożone oczekiwania różnych interesariuszy, Współpraca z władzami Wydziału i nauczycielami akademickimi, mająca na celu rozwijanie i podnoszeniu jakości kształcenia, Konsultowanie programów i zakresu nauczania, rekomendowanie nowych form kształcenia, Okresowa ocena funkcjonowania Wydziałowego Systemu Zapewnienia i Doskonalenia Jakości Kształcenia. 27 Zarządzenie nr. 2 Dziekana Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie z dnia 2 listopada.2012 r. W sprawie: powołania pełnomocników dziekana na okres kadencji 2012-2016. § 1. Ustanawia się następujących pełnomocników dziekana na wydziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie. Szczegółowy zakres obowiązków i kompetencji przedstawiono w załącznikach 1. Pełnomocnik Dziekana ds. Współpracy z Gospodarką – prof. dr hab. Bogdan Dębski (załącznik nr. 1), 2. Pełnomocnik Dziekana ds. Międzynarodowych Projektów Badawczych – prof. dr hab. Mikołaj Gralak (załącznik nr. 2 ), 3. Pełnomocnik Dziekana ds. Jakości Kształcenia – dr hab. Marta Kupczyńska, prof. nadzw. SGGW (załącznik nr. 3), 4. Pełnomocnik Dziekana ds. Monitorowania Zawodowych Losów Absolwentów – dr Anna Cywińska (załącznik nr. 4), 5. Pełnomocnik Dziekana ds. Studentów Niepełnosprawnych – dr Jacek Krzemiński (załącznik nr. 5) 6. Pełnomocnik Dziekana ds. Programu Erasmus – dr Maciej Klockiewicz (załącznik nr. 6), 7. Pełnomocnik Dziekana ds. Planowania Zajęć Dydaktycznych, Praktyk Zawodowych i Stypendiów Studenckich – dr Jacek Krzemiński (załącznik nr. 7), 8. Pełnomocnik Dziekana ds. Praktyk Studenckich – dr Jerzy Ziółkowski (załącznik nr. 8), 9. Opiekun Koła Naukowego Medyków Weterynarii – dr Anna Cywińska (załącznik nr. 9), 10. Pełnomocnik dziekana ds. Witryny Internetowej – dr Borys Błaszczak (załącznik nr10). § 2. Pełnomocnicy pełnią funkcje doradcze i podlegają dziekanowi.. § 3. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania. Warszawa, dnia 2.11.2012 r. 28 Załącznik Nr 1 do zarządzenia Dziekana Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie Nr2 z dnia 2.11.2012 r. Szczegółowy zakres obowiązków i kompetencji Pełnomocnika Dziekana ds. Współpracy z Gospodarką Głównym zadaniem Pełnomocnika Dziekana ds. Współpracy z Gospodarką jest inicjowanie działań mających na celu transfer wiedzy do gospodarki i komercjalizację wyników badań naukowych i prac rozwojowych. Szczegółowe zadania obejmują: Współpraca z Pełnomocnikiem Rektora SGGW ds. Współpracy z Gospodarką, Współpraca z pracownikami naukowo-dydaktycznymi Wydziału, którzy prowadzą badania o ważnym znaczeniu dla gospodarki, Popularyzacja osiągnięć naukowych pracowników Wydziału wśród przedsiębiorców krajowych i zagranicznych, Inicjowanie i rozwijanie relacji pomiędzy pracownikami wydziału i przedsiębiorcami, Podejmowanie inicjatyw wdrażania projektów badawczo-rozwojowych do praktyki oraz upowszechniania wiedzy. 29 Załącznik Nr 2 do zarządzenia Dziekana Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie Nr 2 z dnia 2.11.2012 r. Szczegółowy zakres obowiązków i kompetencji Pełnomocnika Dziekana ds. Międzynarodowych Projektów Badawczych Głównym zadaniem Pełnomocnika Dziekana ds. Międzynarodowych Projektów Badawczych jest inicjowanie działań mających na celu zwiększenie współpracy pracowników Wydziału z zagranicznymi placówkami naukowymi i badawczymi. Szczegółowe zadania obejmują: Wspieranie władz w rozwijaniu, intensyfikowaniu i podnoszeniu jakości naukowej współpracy międzynarodowej, Współpraca z Pełnomocnikiem Rektora SGGW ds. Międzynarodowych Projektów Badawczych oraz przekazywanie bieżących informacji władzom i pracownikom Wydziału, Współpraca z pracownikami naukowo-dydaktycznymi Wydziału, którzy prowadzą badania z udziałem partnerów zagranicznych, Śledzenie informacji nt. unijnych projektów możliwościach w nich udziału pracowników Wydziału. 30 i informowanie o Załącznik Nr 3 do zarządzenia Dziekana Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie Nr 2 z dnia 2.11.2012 r. Szczegółowy zakres obowiązków i kompetencji Pełnomocnika Dziekana ds. Jakości Kształcenia Głównym zadaniem Pełnomocnika Dziekana ds. Jakości Kształcenia jest inicjowanie i koordynowanie działań mających na celu doskonalenie prowadzonego na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej nauczania, tworzenia projektów regulacji służących zapewnieniu jakości kształcenia, Szczegółowe zadania obejmują: Inicjowanie i koordynowanie działań projakościowych w zakresie nauczania na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW w porozumieniu z Prodziekanem ds. Dydaktyki, Organizowanie działalności szkoleniowej związanej z doskonaleniem jakości kształcenia oraz upowszechnianie dobrych praktyk w tym zakresie, Współpraca z Pełnomocnikiem Rektora SGGW ds. Jakości Kształcenia Inicjowanie, organizacja oraz przeprowadzenie oceny skuteczności funkcjonowania wewnętrznego systemu doskonalenia jakości kształcenia na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej, Rozwijanie i zarządzanie systemem analiz, badań oraz ewaluacji jakości kształcenia Inicjowanie działań w zakresie rozwoju kultury ewaluacji oraz doskonalenia jakości kształcenia Monitorowanie funkcjonalności i użyteczności wdrożonego systemu jakości nauczania, Współpraca w inicjowaniu i koordynowaniu działań projakościowych z przedstawicielami podstawowych jednostek organizacyjnych Wydziału Medycyny Weterynaryjnej. 31 Załącznik Nr 4 do zarządzenia Dziekana Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie Nr 2 z dnia 2.11.2012 r. Szczegółowy zakres obowiązków i kompetencji Pełnomocnika Dziekana ds. Monitorowania Zawodowych Losów Absolwentów. Głównym zadaniem Pełnomocnika Dziekana ds. Monitorowania Zawodowych Losów Absolwentów jest śledzenie i dokumentowanie karier absolwentów Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW. Szczegółowe zadania obejmują: Przygotowanie oraz uzgodnienie z Prodziekanem ds. Dydaktyki „Ramowego programu śledzenia losów absolwentów”, Zorganizowanie spotkań informacyjnych ze studentami ostatniego rocznika studiów, na temat ustawowego wymogu śledzenia losów absolwentów, Utrzymywanie kontaktów z absolwentami i zbieranie informacji o ich zatrudnieniu, stopniu przygotowania do pracy zawodowej, ścieżkach dalszego rozwoju, rodzaju wykonywanej pracy, a także o ocenie programu kształcenia. 32 Załącznik Nr 5 do zarządzenia Dziekana Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie Nr 2 z dnia 2.11.2012 r. Szczegółowy zakres obowiązków i kompetencji Pełnomocnika Dziekana ds. Studentów Niepełnosprawnych Głównym zadaniem Pełnomocnika Dziekana ds. Studentów Niepełnosprawnych jest podejmowanie działań mających na celu usprawnienie studiowania i pobytu studentów w kampusie SGGW i poza nim oraz kształtowanie przychylnych postaw wobec osób niepełnosprawnych, Szczegółowe zadania obejmują: Podejmowanie działań na rzecz integracji studentów niepełnosprawnych, Informowanie studentów niepełnosprawnych o bieżących sprawach, w tym stypendiach itp. Współpraca z Pełnomocnikiem Rektora ds. Osób Niepełnosprawnych i Studentów Niepełnosprawnych innych uczelni wyższych w celu wymiany doświadczeń i realizowania wspólnych działań, Współpraca z instucjami rządowymi, m.in. Pełnomocnikiem Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, Rzecznikiem Praw Obywatelskich, PFRON i samorządami, m.in. Wydziałem ds. Osób Niepełnosprawnych Urzędu Marszałkowskiego Województwa Mazowieckiego, Podejmowanie działań zmierzających do likwidacji barier uniemożliwiających osobom niepełnosprawnym udział w życiu społeczności akademickiej, Udzielanie pomocy pracownikom prowadzącym zajęcia dydaktyczne, w których biorą udział studenci niepełnosprawni, Opiniowanie wniosków kierowanych do organów Uczelni dot. osób niepełnosprawnych. 33 Załącznik Nr 6 do zarządzenia Dziekana Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie Nr 2 z dnia 2.11.2012 r. Szczegółowy zakres obowiązków i kompetencji Pełnomocnika Dziekana ds. Programu Erasmus. Głównym zadaniem Pełnomocnika Dziekana ds. Programu Erasmus jest organizowanie przyjazdów studentów zagranicznych i wyjazdów studentów Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW w ramach programu Erasmus oraz nadzorowanie realizowanych w ramach wymiany programów dydaktycznych. Szczegółowe zadania obejmują: Udzielanie informacji studentom i pracownikom na temat wymiany studentów w ramach programu Erasmus, w tym zamieszczenie aktualnej informacji na stronach Wydziału Medycyny Weterynaryjnej, Przygotowywanie i weryfikacja dokumentów studentów przyjmowanych i wyjeżdzających, Opieka nad studentami zagranicznymi będącymi uczestnikami programu wymiany dydaktycznej oraz dbałość o zapewnienie zgodności realizacji programu z zakresem nauczania na kierunku weterynaria Współpraca z jednostkami administracji Uczelni, Weryfikacja wykazu zaliczeń (Transcript of Records TofR), Wnioskowanie do Dziekana ds. Dydaktyki o zaliczenie semestr 34 Załącznik Nr 7 do zarządzenia Dziekana Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie Nr 2 z dnia 2.11.2012 r. Szczegółowy zakres obowiązków i kompetencji Pełnomocnika Dziekana ds. Planowania Zajęć Dydaktycznych, Praktyk Zawodowych i Stypendiów Studenckich Głównym zadaniem Pełnomocnika Dziekana ds. Planowania Zajęć Dydaktycznych Praktyk Zawodowych i Stypendiów Studenckich jest koordynowanie planu prowadzonych na Wydziale zajęć, zawodowych praktyk studentów i sprawowanie nadzoru nad ich przebiegiem oraz prowadzenie całości spraw dotyczących stypendiów studenckich . Szczegółowe zadania obejmują: W porozumieniu z Prodziekanem ds. Dydaktyki układanie planu studiów zgodnie z zatwierdzonymi przez Radę Wydziału i Senat SGGW zasadami, Koordynowanie wykorzystania sal wykładowych, seminaryjnych i laboratoryjnych, Informowanie pracowników i studentów o wszelkich zmianach dotyczących planu nauczania, czasu i miejsca zajęć, Organizowanie i koordynowanie wakacyjnych praktyk zawodowych studentów i współpraca w tym zakresie z samorządem lekarsko-weterynaryjnym, kierownikami lecznic i przedstawicielami innych instytucji przyjmujących studentów na praktykę, Nadzorowanie przebiegu praktyk i realizacji zakładanych programów, Prowadzenie spraw pomocy materialnej z zachowaniem klauzuli poufności danych, przyjmowanie i weryfikacja dokumentów oraz ich archiwizacja, Protokółowanie posiedzeń Ray Wydziału Medycyny Weterynaryjnej, Dbanie o aktualizowanie danych zamieszczanych na stronie internetowej Wydziału Medycyny Weterynaryjnej. Audiowizualne dokumentowanie działalności Wydziału i wydarzeń akcydensowych, 35 Załącznik Nr 8 do zarządzenia Dziekana Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie Nr 2 z dnia 2.11.2012 r. Szczegółowy zakres obowiązków i kompetencji Pełnomocnika Dziekana ds. praktyk Głównym zadaniem Pełnomocnika Dziekana ds. praktyk jest organizacja wakacyjnych praktyk studentów weterynarii w gospodarstwach hodowlanych, nadzór nad ich przebiegiem i ocena przydatności nabytych umiejętności w przyszłej pracy lekarza weterynarii Szczegółowe zadania obejmują: Przygotowanie oraz uzgodnienie z Prodziekanem ds. Dydaktyki „Ramowych programów praktyk” dla studentów weterynarii, Zorganizowanie spotkania informacyjnego ze studentami, którzy w danym roku akademickim muszą odbyć praktykę Poinformowanie dziekanatu o godzinach konsultacji związanych z wykonywaniem obowiązków pełnomocnika ds. praktyk Prowadzenie katalogu pracodawców zawierającego informacje adresowe oraz informacje o charakterze dotychczasowej współpracy, Poszukiwanie przedsiębiorstw oraz instytucji odpowiednich do przyjęcia studentów weterynarii i skłonnych do podpisania umów o współpracy w tym zakresie, Przyjmowanie i ocenianie zgodności umów, dostarczanych przez studentów, z „Ramowym programem praktyk”, Kontrolowanie przebiegu praktyk i ich zgodności z ramowym programem oraz zaliczenie praktyk. 36 Załącznik Nr 9 do zarządzenia Dziekana Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie Nr 2 z dnia 2.11.2012 r. Szczegółowy zakres obowiązków i kompetencji Opiekuna Koła Naukowego Medyków Weterynarii. Głównym zadaniem Opiekuna Koła Naukowego Medyków Weterynarii. Jest rozwijanie i upowszechnianie idei naukowego poznania wśród studentów oraz włączanie nauczycieli akademickich do jej realizacji . Szczegółowe zadania obejmują: Rozbudzanie wśród studentów pasji badawczych i pomoc w znalezieniu odpowiednich opiekunów naukowych zapewniających realizację badań, Pomoc w organizowaniu seminariów, konferencji krajowych i zagranicznych, zrzeszających badaczy studenckich, Informowanie o możliwościach aplikowania przez studentów o środki na finansowanie badań i obowiązujących zasadach ich rozliczania, Opiniowanie osiągnieć młodych badaczy zrzeszonych w Kole Medyków Weterynaryjnych, Proponowanie wyróżniających się autorów i tematyki do zaprezentowania podczas Wydziałowej Sesji Sprawozdawczej, 37 Załącznik Nr 10 do zarządzenia Dziekana Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie Nr 2 z dnia 2.11.2012 r. Szczegółowy zakres obowiązków i kompetencji Pełnomocnika Dziekana ds. zarządzania witryną internetową Głównym zadaniem Pełnomocnika Dziekana ds. zarządzania witryną internetową jest nadrzędna opieka nad właściwym działaniem witryny pod względem prezentowanych w niej treści, w tym dbałość o ich rzetelność, aktualność, przejrzystość, reprezentacyjność i atrakcyjność. Szczegółowe zadania obejmują: Koordynowanie i nadzorowanie pracy osób odpowiedzialnych za wprowadzanie i aktualizowanie treści, komunikatów i wydarzeń dotyczących Wydziału, jak i jego składowych jednostek (dziekanatów, zakładów, pracowni itp.). Szczególny nadzór nad edycją i aktualizacją treści stałych o podstawowym znaczeniu dla Wydziału oraz powiązań między nimi (np. hiperłączy). Dbałość o optymalizację i dalszy rozwój witryny, w tym zgłaszanie i realizowanie nowych pomysłów dotyczących jej układu, wizerunku, funkcji i zawartości treściowych - w porozumieniu z władzami Wydziału. Stałą współpracę z innymi pełnomocnikami dziekana w zakresie wykorzystania witryny w celu promowania Wydziału oraz optymalizacji istniejących treści i funkcji witryny. Załączniki: a. Uchwała Rady Wydziały w sprawie wdrożenia Systemu b. Rekomendacja Komisji ds. Jakości Kształcenia w sprawie wdrożenia Systemu c. Rekomendacja Kolegium Dziekańskiego w sprawie wdrożenia Systemu d. Inne rekomendacje potwierdzające szerokie konsultacje z interesariuszami Wydziału założeń Systemu 38 3. STRATEGIA WYDZIAŁU NA LATA 2012-2020 Redakcja: Prof. dr hab. Marian Binek Wzorowano na: T. Borecki, M. Pietrzak (red.). Strategia Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie do roku 2020 Konsultacja: Wydziałowa Komisja ds. Finansowych pod przewodnictwem Prof. dr hab. Mariana Binka Wydziałowa Komisja ds. Dydaktyki i Jakości Kształcenia pod przewodnictwem dr hab. Marcina Bańbury, prof. nadzw. SGGW i prof. dr hab. Romana Zabielskiego Wydziałowa Komisja ds. Nauki i Współpracy z Zagranicą pod przewodnictwem Prof. dr hab. Tomasza Motyla Pełnomocnik Dziekana ds. Jakości Kształcenia Dr hab. Marta Kupczyńska, prof. nadzw. SGGW w zakresie: Kształcenia Badań Naukowych Współpracy i umiędzynarodowienia Transferu Wiedzy do Gospodarki Finansów i administracji 39 3.1. Słowo wstępne Szanowni Państwo! Senat SGGW podjął w 2010 roku uchwałę w sprawie przyjęcia Strategii Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie na lata 2011–2020. Po upływie 2 i pół roku od tego ważnego wydarzenia, zespól doświadczonych pracowników Uczelni znającej dobrze realia Jej funkcjonowania dokonał uaktualnienia dokumentu zatwierdzonego następnie przez Senat SGGW na posiedzeniu w dniu 24 czerwca 2013 roku. Realizacja założeń zaktualizowanej Strategii jest gwarancją dalszego rozwoju SGGW, w tym kształcenia i badań naukowych, a także transferu wiedzy do gospodarki. Przyjęty przez Senat dokument stał się podstawą opracowania strategii rozwoju Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW. Wierzymy, że wdrożenie w życie zapisów zaktualizowanej Strategii pozwoli Wydziałowi Medycyny Weterynaryjnej SGGW sprostać wielu trudnym wyzwaniom, przed którymi stoi szkolnictwo wyższe i utrzymać wysoką pozycję na rynku edukacyjnym, badawczym i wdrożeniowym. Dziekan Prof. dr hab. Marian Binek 40 3.2. Misja i wartości Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW Wydział Medycyny Weterynaryjnej SGGW swoja tradycją sięga do szkoły weterynaryjnej założonej w 1824 r. w Burakowie pod Warszawą. W 1927 r. Senat Uniwersytetu Warszawskiego powołał do życia samodzielny Wydział Weterynaryjny, który od 1952 r. wchodzi w skład Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Aktualnie Wydział Medycyny Weterynaryjnej zlokalizowany jest na Ursynowie przy ulicy Nowoursynowskiej 159, na Wolicy przy ulicy Nowoursynowskiej 100 oraz w Oborach koło Konstancina (ferma zwierząt gospodarskich). Na Wydziale prowadzone są jednolite studia magisterskie w języku polskim i angielskim, trwające 11 semestrów, w liczbie 5100 godzin zajęć i praktyk. Studenci nabywają wiedzę z zakresu nauk weterynaryjnych, zgodną z wymaganiami określonymi w: ustawie o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych, ustawie o Inspekcji Weterynaryjnej, ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych, ustawie o ochronie zwierząt, prawie farmaceutycznym oraz Dyrektywie Parlamentu Europejskiego 2005/36/EC. Absolwenci uzyskują tytuł zawodowy lekarza weterynarii uprawniający do pracy w Polsce i innych krajach Unii Europejskiej. Zgodnie z przyjętą przez SGGW strategią, człowiek jest traktowany, jako największe bogactwo i w ślad za tym Uczelnia oraz Wydziały, w tym Wydział Medycyny Weterynaryjnej dbają o dobre relacje międzyludzkie, systematyczny rozwój kadry oraz na najwyższym poziomie kształcenie studentów. Społeczność akademicka jest otwarta na potrzeby dydaktyczne i badawcze Warszawy, Mazowsza i całego kraju, podobnie, jak na inne formy współpracy ze swoim otoczeniem gospodarczym. W wychowaniu studentów dąży się do ukształtowania otwartego światopoglądu, tolerancji, patriotyzmu, uczciwości, rzetelności naukowej oraz szacunku dla wszystkich ludzi. Misja Wydziału Medycyny Weterynaryjnej jest zgodna z deklaracją w tej kwestii Uczelnia, którą jest: służenie rozwojowi gospodarczemu i intelektualnemu polskiego społeczeństwa ze szczególnym uwzględnieniem obszarów wiejskich, gospodarki żywnościowej, ochrony zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego oraz szeroko rozumianego środowiska przyrodniczego. Stawiamy sobie za cel prowadzenie na najwyższym poziomie badań naukowych i kształcenia oraz działalności wdrożeniowej. Podstawą tożsamości i sukcesów naszej uczelni są wartości takie jak: profesjonalizm, dbałość o jakość, pracowitość oraz innowacyjność. 3.3. Wizja przyszłości Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW Wizja przyszłości wyznacza kierunek dążeń Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w okresie do 2020. Wizja Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW w 2020 roku: Wysokie kwalifikacje studentów Perspektywa interesariuszy Większa liczba i wyższa ranga projektów badawczych Silniejsza więź z praktyką gospodarczą, jako odbiorcą usług badawczodoradczych 41 Kształcenie zgodne z oczekiwaniami rynku pracy, większa mobilność studentów i doktorantów, uczelnia przyjazna studentom Perspektywa procesów Zwiększona aktywność w środowisku naukowym w kraju i zagranicą, większa międzynarodowa widoczność badań Transfer wiedzy do gospodarki znaczącym filarem działalności Wydziału Rozwój zaplecza bibliotecznego i informatycznego dla dydaktyki Perspektywa potencjału Perspektywa finansowa Kadra naukowa – zmotywowana, mobilna, dbająca o szybki rozwój naukowy Zarządzanie Wydziałem – sprawna i przyjazna administracja, doskonalenie systemu zarządzania jakością kształcenia, skuteczne wdrażanie strategii Stabilne finansowanie działalności na odpowiednim poziomie dzięki wzrostowi przychodów oraz poprawie efektywności kosztowej 3.4. Założenia strategii Zgodnie z przyjętą przez Szkołę Główną Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie strategią, podejmowane przez Wydział Medycyny Weterynaryjnej działania będą miały na celu doskonalenie: kształcenia, badań naukowych oraz rozwijanie transferu wiedzy do gospodarki. Każdy z tych obszarów wiąże się z istotnymi wyzwaniami, jakie stawia przed szkołami wyższymi współczesne otoczenie. Wydział Medycyny Weterynaryjnej przywiązuje dużą wagę do kwalifikacji przyjmowanych studentów starając się jednocześnie powiększać swój potencjał dydaktyczny. Będzie dążył do spełnienia założeń nowoczesnego modelu uniwersytetu III generacji i kształcił zgodnie z najnowszą wiedzą w powiązaniu ze społecznym zapotrzebowaniem i oczekiwaniami. Przygotowywanie absolwentów do integracji z lokalną społecznością, rozumienie potrzeb ich członków ma szczególne odniesienie do zawodu lekarza weterynarii, ponieważ leczenie zwierząt w gruncie rzeczy służy człowiekowi. Chroni go przed chorobami odzwierzęcymi (70% chorób zakaźnych to choroby wspólne zwierząt i człowieka) gwarantuje bezpieczeństwo żywności i dbałość o stan higieny przetwórstwa żywnościowych środków zwierzęcego pochodzenia itp. Wydział Medycyny Weterynaryjnej zamierza doskonalić swoje kadry naukowe, tak, aby zdobywać coraz wyższą pozycję w ocenie parametrycznej, realizować projekty badawcze, duże granty międzynarodowe w tym również o coraz wyższej randze. Uczelnie wyższe są poddawane coraz silniejszej presji ze strony otoczenia biznesowego i rządowosamorządowego, aby lepiej niż dotychczas tworzyć, przekazywać i wykorzystywać wiedzę. Strategia SGGW i w ślad za nią strategia Wydziału Medycyny Weterynaryjnej zakłada rozwój procesów transferu wiedzy do gospodarki – tak, aby ta sfera działalności Uczelni i Wydziału stopniowo stawała się aktywnością równorzędną dla dydaktyki i nauki. Powyższe założenia strategiczne Wydział Medycyny Weterynaryjnej zamierza osiągnąć poprzez symultaniczną realizację pięciu strategicznych zadań (rysunek 1). Każde z w inny, ale komplementarny sposób przyczynia się do wdrożenia strategii: Zadanie 1: Doskonalenie kształcenia – poprzez umacnianie i zabezpieczanie pozycji konkurencyjnej Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW na rynku edukacyjnym; Zadanie 2: Rozwijanie badań naukowych – poprzez rozwój kadry akademickiej skutkujący prestiżowymi projektami i znaczącymi wynikami badań; 42 Zadanie 3: Poszerzanie współpracy i umiędzynarodowienia – poprzez intensywniejsze włączenie Uczelni w międzynarodowy obieg myśli naukowej i wymianę akademicką, wspierając tym samym doskonalenie badań, jak również rozwijanie oferty dydaktycznej; Zadanie 4: Rozwijanie transferu wiedzy do gospodarki – poprzez zacieśnianie więzi Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW z otoczeniem gospodarczym i tworzenie warunków do owocnej dla obu stron współpracy; Zadanie 5: Zapewnienie finansowania i sprawnego administrowania – poprzez zabezpieczenie długofalowych potrzeb ekonomicznych oraz wsparcie ze strony sprawnej administracji pomagającej pracownikom w rozwijaniu badań i wdrożeń oraz studentom w procesie kształcenia. Łączna, symultaniczna realizacja zaplanowanych zadań pozwoli na wdrożenie strategii i odniesieniu przez Wydział zakładanego sukcesu. Zadania pozostają we wzajemnej interakcji i np. nie jest możliwe kształcenie na wysokim poziomie akademickim bez równoczesnego prowadzenia własnych badań. Również doświadczenia w transferze wiedzy do gospodarki istotnie wzbogacają treści dydaktyczne o aspekty praktyczne, ułatwiając absolwentom spełnienie wymagań rynku pracy. Silna współpraca z otoczeniem gospodarczym ułatwia planowanie atrakcyjnych projektów naukowych. Z kolei odpowiednie upowszechnianie istotnych osiągnięć naukowych przyczyni się do ich zainteresowaniem podmiotów biznesowych i instytucji umożliwiając rozwój współpracy z otoczeniem. Rysunek 1. Główne zadania w strategii Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW do 2020 r. 43 3.5. Zadania strategiczne 3.5.1. Zadanie 1: Doskonalenie kształcenia Rysunek 2. Cele strategiczne Zadania 1: Doskonalenie kształcenia 44 Wydział Medycyny Weterynaryjnej będzie przywiązywał wagę do kształcenia zgodnego z najnowszymi osiągnięciami nauk weterynaryjnych oczekiwań rynku pracy i przydatności absolwentów w gospodarczym i intelektualnym rozwoju kraju. Zapewnienie wysokiej jakości oferty dydaktycznej wymaga zdefiniowania oczekiwanych efektów kształcenia, powszechnego ich stosowania i weryfikowania oraz systematycznego doskonalenia. Jakość kształcenia w Uczelni i na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej odnosi się do wszystkich aspektów procesu dydaktycznego i określa stopień, w jakim elementy procesu kształcenia spełniają wymagania stawiane przez interesariuszy. Wydział Medycyny Weterynaryjnej zamierza rozwijać istniejący system zapewniania jakości, aby nieustannie doskonalić programy kształcenia (cel Po2). W tym celu prowadzony będzie bieżący monitoring jakości dydaktyki poprzez hospitacje zajęć oraz aktualizację programów i opisów modułów kształcenia zgodnie z regulującymi ten proces aktami prawnymi i oczekiwaniami rynku pracy. Zmiana programów kształcenia i sylabusów w kolejnym cyklu dydaktycznym powinna wynikać z dążenia do wypełnienia wymagań stawianych przez interesariuszy. Aktywnym działaniom na rzecz jakości kształcenia powinien towarzyszyć rozwój zaplecza dydaktycznego (cel Po5). W ostatnich latach SGGW i Wydział Medycyny Weterynaryjnej, dzięki kompleksowym inwestycjom, osiągnął satysfakcjonujący poziom bazy dydaktycznej w postaci nowych budynków wyposażonych w nowoczesne sale wykładowe, laboratoria dydaktyczne i badawcze. Obecnie rozwój zaplecza dydaktycznego powinien w większej mierze opierać się na „miękkiej” infrastrukturze, aby sprawnie dostosować proces kształcenia studentów do aktualnych wymagań. W celu ułatwienia pracownikom i studentom dostępu do literatury fachowej Wydział zamierza rozszerzać i unowocześniać zbiory biblioteczne – zarówno w postaci tradycyjnej, jak również pełnotekstowych zbiorów elektronicznych. Rozwój zaplecza dydaktycznego Uczelni zakłada większą informatyzację procesów kształcenia. Wydział zamierza skorzystać z istniejących na Uczelni programów komputerowych i telekomunikacyjnych zarówno w celu zwiększenie informatyzacji, jak i unowocześnienia technik nauczania. Rozwijając zaplecze dydaktyczne oraz podnosząc jakość kształcenia poprzez rozwijanie nauczania praktycznego, wprowadzanie technik komputerowych i nauczanie zawodowego języka angielskiego i francuskiego Wydział Medycyny Weterynaryjnej będzie systematycznie dostosowywał swoją ofertę edukacyjną do potrzeb i oczekiwań rynku pracy krajowego i wspólnotowego (cel P1). Dostosowując efekty kształcenia do potrzeb rynku pracy Wydział Medycyny Weterynaryjnej zamierza koncentrować wysiłki na angażowaniu przedstawicieli otoczenia zewnętrznego, w tym samorządu lekarzy weterynarii, w kształtowanie programu i prowadzenie części zajęć. Istotne będzie także zwiększanie zajęć o charakterze praktycznym z wykorzystaniem technologii informatycznych. Zajęcia z wykorzystaniem laboratoriów komputerowych przyczynią się do lepszej znajomości ich stosowania w pracy zawodowej przez absolwentów Wydziału. Mając na względzie kształtowanie przyjaznego dla studentów i doktorantów środowiska studiowania i prowadzenia badań naukowych, Wydział Medycyny Weterynaryjnej będzie inicjował i wspierał działania służące ułatwieniom w obsłudze administracyjnej, rozwojowi naukowemu, kulturalnemu i sportowemu. Ze względu na coraz bardziej konkurencyjny rynek edukacyjny, Wydział Medycyny Weterynaryjnej SGGW będzie systematycznie dążył do wyróżniania swojej oferty – oferując odbiorcom swoich usług atrakcyjną propozycję poprzez: poprawienia pozycji zawodowej na rynku pracy w wyniku wyposażenie absolwenta w kwalifikacje wysoko cenione przez przedsiębiorców, samorząd lekarsko-weterynaryjny, czy instytucje publiczne i społeczne (cel I5); 45 wyróżnienie wysokiej jakości usług przez niezależne instytucje, jak akredytacji Polskiej Komisji Akredytacyjnej – PKA, czy Europejskiego Stowarzyszenia ds. Nauczania Weterynarii – EAEVE. (cel I61). Zapewnienie studentom/kandydatom atrakcyjnej propozycji wartości powinno zaowocować pożądanymi rezultatami na rynku kształcenia. Obecnie oferta dydaktyczna uczelni i wydziału w coraz większym stopniu jest postrzegana, jako usługa rynkowa podlegająca zarówno porównaniu z ofertami konkurencyjnymi jak i krytycznej ocenie. W tej sytuacji Uczelnia i Wydział Medycyny Weterynaryjnej będą dążyć do tego, aby wysoka satysfakcja studentów i absolwentów kształtowała lojalne postawy wobec SGGW i Wydziału Medycyny Weterynaryjnej (cel I2). Lojalność należy tu rozumieć, jako: chęć studentów do kontynuacji nauki na SGGW w ramach studiów III stopnia oraz studiów podyplomowych a także, jako rozpowszechnianie pozytywnej opinii o SGGW i Wydziale Medycyny Weterynaryjnej wśród rodziny i znajomych. Wzrost tak rozumianej lojalności powinien przyczyniać się do osiągnięcia celu I1. Aktualną liczbę studentów Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW można określić, jako optymalną. Problemem pozostaje nasilające się oddziaływanie takich czynników jak m.in.: niekorzystne tendencje demograficzne, system finansowania szkolnictwa, czy konkurencja licznych szkół wyższych. Czynniki te przyczyniają się do obniżanie się kwalifikacji kandydatów na studia. Aby zapobiegać opisanemu zjawisku, a jednocześnie zapewnić odpowiedni poziom wykorzystania potencjału dydaktycznego – Uczelnia, w tym Wydział Medycyny Weterynaryjnej zamierzają utrzymywać dotychczasową dbałość o odpowiednie kwalifikacje kandydatów poprzez pozyskiwanie zdolnych studentów z całego kraju (cel I1). Osiągnięcie rezultatów zdefiniowanych celami strategicznymi I1-I2 będzie praktycznym przejawem realizacji zadeklarowanej misji Wydziału Medycyny Weterynaryjnej, Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, w odniesieniu do kształcenia i ostatecznym kryterium sukcesu wdrożenia założeń strategicznych Zadnia 1 w życie (rysunek 2). 3.5.2. Zadanie 2: Rozwijanie badań naukowych Prowadzenie i rozwijanie badań naukowych wymaga odpowiedniego potencjału, którego najważniejszym elementem są ludzie. Wydział Medycyny Weterynaryjnej dąży do systematycznego rozwoju kadry naukowej i skracania czasu kolejnych awansów naukowych, w szczególności osiągania stopnia doktora habilitowanego oraz tytułu profesora (cel Po1). Wydział Medycyny Weterynaryjnej przyjął zaktualizowany w ostatnim czasie przez SGGW system oceny pracowników. Sposobami motywowania pracowników do intensywniejszej pracy są miedzy innymi: fundusz na badania naukowe i stypendia dla wyróżniających się doktorów i doktorów habilitowanych, jak również wyróżnianie pracowników skutecznie realizujących założenia strategii Wydziału Medycyny Weterynaryjnej i SGGW. 1 Uwaga: cel I6 pojawia się zarówno w Zadaniu 1, jak i w Zadaniu 2. W ramach Zadnia 1: Doskonalenie kształcenie, do celu tego przypisane są mierniki I6M2 oraz I8M3 dotyczące akredytacji PKA. W ramach Zadania 2: Rozwijanie badań naukowych, do celu I6 przypisany jest miernik I6M1 dotyczący ocen parametrycznych. 46 Rysunek 3. Cele strategiczne Zadania 2: Rozwijanie badań naukowych Wdrożenie założeń strategii nie będzie możliwe bez ich akceptacji przez społeczność akademicką Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW. Konieczne jest zatem jasne przedstawienie pracownikom i studentom koncepcji zarządzania strategicznego Wydziałem, uzasadnienie i wyjaśnienie kierunków 47 zmian oraz propagowanie kultury organizacyjnej bazującej na naczelnych wartościach, jak: profesjonalizmie, dbałości o jakość badań i kształcenia, pracowitości oraz w szczególności – innowacyjności i otwartości na zmiany (cel Po4). Proaktywna, nastawiona na zmiany, kultura organizacyjna będzie sprzyjać realizacji pozostałych celów z perspektywy potencjału. Świadoma celów strategicznych i zmotywowana kadra, dążąca do szybkich awansów naukowych – będzie w większym stopniu publikować w renomowanych czasopismach naukowych. Wydział Medycyny Weterynaryjnej będzie dążył do systematycznego zwiększenia obecności na arenie międzynarodowej wyników badań swoich pracowników poprzez liczniejsze publikacje w periodykach posiadających współczynnik wpływu Impact Factor (IF) oraz wzrost liczby cytowań (cel P6). Wzrost liczby cytowań wykazywanych w międzynarodowych bazach bibliograficznych będzie świadczył o jakości i zwiększonej widoczności wyników badań na arenie międzynarodowej. Sfera badań naukowych, w tym pozyskiwania na nie funduszy, w coraz większym stopniu przypomina konkurencyjny rynek, stąd też Wydział Medycyny Weterynaryjnej musi dążyć do pozytywnego wyróżniania swojej oferty w tym zakresie. Formalnym potwierdzeniem wysokiej jakości prowadzonych badań na wydziale będzie uzyskana ocena. Aspiracją Wydziału Medycyny Weterynaryjnej jest uzyskanie statusu Krajowego Naukowego Ośrodka Wiodącego – KNOW. Osiągnięcie takiego statusu to nie tylko olbrzymi prestiż i efekt wizerunkowy dla wydziału i Uczelni, ale także istotny strumień dodatkowych środków finansowych. Realizacja powyższych zamierzeń powinna zaowocować osiągnięciem celu I32. Wydział Medycyny Weterynaryjnej SGGW aspiruje do bycia wiodącym Wydziałem w kraju w obszarze zdefiniowanej misji, co wymaga dużej aktywności badawczej pracowników i dbałości z ich strony o odpowiednią rangę realizowanych projektów badawczych. Osiągnięcie celu strategicznego I3 (w zakresie mierników I3M3 oraz I3M4 – dotyczących krajowych projektów badawczych) będzie praktycznym przejawem realizacji zadeklarowanej misji w odniesieniu do rozwijania badań naukowych i ostatecznym kryterium sukcesu wdrożenia założeń strategicznych Zadnia 2 w życie (rysunek 3). 3.5.3. Zadanie 3: Poszerzanie współpracy i umiędzynarodowienie Możliwość prowadzenia znaczących badań naukowych jest uwarunkowana w dużej mierze zakresem oraz jakością kontaktów i relacji w środowisku naukowym. Dlatego Wydział Medycyny Weterynaryjnej będzie dążył do ich rozwoju poprzez wspieranie organizowania i udziału w konferencjach, jak również uczestnictwa w międzynarodowych sieciach i organizacjach naukowych, dydaktycznych i administracyjnych. Aktywności te są przejawem uczestnictwa pracowników wydziału w życiu środowiska akademickiego w kraju i za granicą. (cel P5). Szczególny nacisk będzie kładziony na uczestnictwo w konferencjach zagranicznych i kontakty międzynarodowe – zarówno w przypadku pracowników, jak i doktorantów. Nawiązane kontakty z innymi naukowcami z kraju i zza granicy będą wspierały rozwój badań naukowych i w konsekwencji pomogą zrealizować cel I3. Współpraca i umiędzynarodowienie będzie się to przejawiała liczbą i rangą realizowanych międzynarodowych grantów badawczych. Ich realizacja wymaga zarówno kompetencji naukowej, jak i umiejętności zarządzania środkami zewnętrznymi. Osiągnięcie celu strategicznego I3 (w zakresie mierników I3M1 oraz I3M2 – dotyczących międzynarodowych projektów badawczych) będzie praktycznym przejawem realizacji zadeklarowanej misji w odniesieniu do umiędzynarodowienia badań naukowych i ostatecznym kryterium sukcesu wdrożenia w życie założeń strategicznych Zadnia 3 (rysunek 4). 2 Uwaga: cel I3 jest głównym rezultatem zarówno dla Zadania 2, jak i Zadania 3. W ramach Zadania 2: Rozwijanie badań naukowych, do celu tego przypisane są mierniki I3M3 oraz I3M4 dotyczące liczby i wartości projektów krajowych. W ramach Zadania 3: Współpraca i umiędzynarodowienie, do celu I3 przypisane są mierniki I3M1 oraz I3M2 dotyczące liczby i wartości międzynarodowych projektów badawczych. 48 Rysunek 4. Cele strategiczne Zadania 3: Poszerzanie współpracy i umiędzynarodowienie Międzynarodowe kontakty pracowników i doktorantów pozostają także ważne dla rozwoju dydaktyki i będą skutkować zwiększaniem internacjonalizacji kształcenia oraz mobilności studentów i doktorantów. Wydział Medycyny Weterynaryjnej będzie rozwijał jednolite magisterskie studia na kierunku 49 weterynaria dla cudzoziemców, prowadzone w języku angielskim i dążył do kształcenia absolwentów umiejących się odnaleźć w międzynarodowym środowisku, zdolnych do osiągnięcia sukcesu zawodowego w wielokulturowych zespołach w kraju i za granicą. Ważnym czynnikiem umiędzynarodowienia kształcenia będzie tzw. internacjonalizacja „w domu” (at home) poprzez kontakt z cudzoziemcami (studenci i nauczyciele) we własnej uczelni (cel P2). 3.5.4. Zadanie 4: Rozwijanie transferu wiedzy do gospodarki Dążąc do większej aktywności w zakresie transferu wiedzy do gospodarki Wydział Medycyny Weterynaryjnej we współpracy z SGGW zamierza tworzyć ramy działalności w tym zakresie - atrakcyjne dla wszystkich zainteresowanych stron tj. uczelni, pracownika i przedsiębiorstwa lub innego użytkownika z otoczenia Uczelni. Wiodąca rola w tych działaniach przypada nowo-powołanej jednostce ds. innowacji i wdrożeń tj. Centrum Innowacji i Transferu Technologii (CIITT), która powinna zapewnić organizację procedur wdrażania innowacji do praktyki tak, aby wdrożenie to można było od strony formalnej odpowiednio udokumentować zgodnie z wymogami parametryzacji jednostek naukowych (cel P7). Powinno to sprzyjać intensywniejszej niż dotąd działalności w zakresie badań wdrożeniowych we współpracy z otoczeniem gospodarczym (cel P8). Z tego punktu widzenia istotne będzie również - w większym niż dotąd stopniu - dowartościowanie i propagowanie działalności upowszechnieniowej wśród nauczycieli akademickich (cel P9). Wydział we współpracy z Uczelnią Uczelnia planuje również zintensyfikować swoją aktywność w zakresie szeroko rozumianej promocji i Public Relations – ukierunkowanych na pozyskiwanie kontrahentów biznesowych, a także na kreowanie założonego wizerunku wśród interesariuszy (cel P4). Współczesny rynek badań aplikacyjnych i usług ekspercko-doradczych staje się coraz bardziej konkurencyjny, dlatego też Wydział Medycyny Weterynaryjnej musi systematycznie dążyć do wykreowania pozytywnego wizerunku wśród uczestników otoczenia gospodarczego. Kluczem do tego jest przekonanie praktyków gospodarczych, że Wydział Medycyny Weterynaryjnej jest ośrodkiem badawczym, który potrafi zaoferować im konkretne korzyści, przekraczające poniesione nakłady tj. wartość dodaną. Poprawa tego wizerunku powinna przełożyć się na liczbę porozumień z podmiotami gospodarczymi, instytucjami administracji publicznej oraz wszelkimi innymi instytucjami otoczenia. W rezultacie powinno to zaowocować rozwojem transferu wiedzy do gospodarki, który w przyszłości powinien stawać się obszarem działania uczelni równorzędnym z dydaktyką i badaniami naukowymi (cel I4). Będzie to namacalnym dowodem ewolucji w tzw. uniwersytet III generacji i wypełnieniem założeń misji (rysunek 5). 50 Rysunek 5. Cele strategiczne Zadania 4: Rozwijanie transferu wiedzy do gospodarki 51 3.5.5. Zadanie 5: Zapewnienie finansowania i sprawnego administrowania Rysunek 6. Cele strategiczne Zadania 5: Zapewnienie finansowania i sprawnego administrowania 52 Wypełnianie misji Wydziału Medycyny Weterynaryjnej i SGGW oraz realizacja ambitnych zmian wynikających z założeń wizji i strategii wymaga długofalowego zabezpieczenia potrzeb ekonomicznych, czego gwarantem będzie stabilna nadwyżka przychodów nad kosztami (cel F1). Aby zabezpieczyć długofalowe potrzeby ekonomiczne Wydziału niezbędne są działania biegnące dwutorowo. Z jednej strony – w świetle przewidywanych zmian w finansowaniu uczelni – konieczna będzie zmiana struktury przychodów. Obecna struktura charakteryzuje się niedostatecznym – w stosunku do możliwości udziałem środków pozyskiwanych z grantów i projektów w relacji do dotacji „podstawowej” z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Wydział Medycyny Weterynaryjnej zamierza zmniejszyć swoje uzależnienie od dotacji „podstawowej” z MNiSW poprzez wzrost udziału środków z grantów badawczych i projektów wdrożeniowych. Z drugiej strony, aby zapewnić nadwyżkę przychodów nad kosztami – Wydział Medycyny Weterynaryjnej zamierza stale poszukiwać możliwości ekonomizacji funkcjonowania w celu poprawy efektywności kosztowej. W tym celu należy systematycznie kontrolować i optymalizować koszty działania oraz dążyć do produktywnego wykorzystania aktywów Szkoły. Istotnym elementem potencjału Wydziału Medycyny Weterynaryjnej będzie sprawna lokalna administracja, w przyjazny sposób ułatwiająca kadrze naukowo-dydaktycznej i studentom koncentrację na realizacji podstawowych obowiązków na najwyższym poziomie. Wydział Medycyny Weterynaryjnej będzie dążył do upraszczania i wirtualizacji obowiązujących procedur oraz wspierając wzrost kompetencji pracowników administracji dążyć do rozwoju „orientacji na klienta” wśród nich - poprzez premiowanie odpowiednich postaw i zachowań (cel Po3). 3.6. Mapa strategii Łączne, symultaniczne wdrożenie omówionych wyżej zadań pozwoli odnieść zamierzony sukces w realizacji strategii. Poszczególne tematy pozostają, bowiem we wzajemnej interakcji. Łączne zestawienie założeń tematów strategicznych 1-5 prezentuje rysunek 7. Jest to tzw. mapa strategii, która w syntetyczny sposób ilustruje zamiary strategiczne (owale) oraz leżącą u ich podstaw logikę przyczynowoskutkową (strzałki) w podziale na 4 perspektywy Strategicznej Karty Wyników (Balanced Scorecard – BSC): interesariuszy (cele oznaczone symbolem I), procesów (cele oznaczone symbolem P), potencjału (cele oznaczone symbolem Po) i finansową (cele oznaczone symbolem F). 53 Rysunek 7. Mapa strategii 54 3.7. Cele strategiczne i ich mierniki W tabeli 1 przedstawiono cele strategiczne i dobrane do nich mierniki w podziale na perspektywy Strategicznej Karty Wyników (Balanced Scorecard – BSC). Szczegółową charakterystykę mierników zamieszczono w Słowniku mierników Strategii SGGW do 2020 roku, który został opracowany, jako odrębny dokument wykonawczy do Strategii SGGW do 2020 roku w ramach prac Rektorskiej Komisji ds. Rozwoju. Tabela 1. Mierniki celów strategicznych w podziale na perspektywy BSC i tematy strategiczne Perspektywa interesariuszy (I) Perspektywa Cele strategiczne Mierniki Zadanie I1: Dbać o wysokie kompetencje przyjmowanych studentów • I1M1: Miernik jakości wyników matur osób przyjętych na Z1 pierwszy rok studiów I stopnia • I1M2: Miernik średnich ocen studentów przyjętych na Z1 pierwszy rok studiów II stopnia. I2: Budować lojalność • I2M1: Miernik satysfakcji absolwentów absolwentów i studentów poprzez satysfakcję z odbytych • I2M2: Miernik lojalności absolwentów studiów • I3M1: Miernik międzynarodowej aktywności badawczej I3: Zwiększyć liczbę i rangę realizowanych projektów badawczych Z1 Z1 Z3 • I3M2: Miernik wartości międzynarodowych projektów Z3 badawczych • I3M3: Miernik krajowej aktywności badawczej Z2 • I3M4: Miernik wartości krajowych projektów badawczych Z2 I4: Zwiększyć upowszechnienie i aplikację wyników badań • I4M1: Miernik aktywności w pozyskiwaniu zleceń Z4 I5: Poprawiać pozycję absolwentów na rynku pracy • I5M2: Miernik zatrudnialności absolwentów Z1 I6: Potwierdzać wysoką jakość poprzez akredytację i ocenę parametryczną I8M1: Miernik parametrycznej oceny jakości uczelni Z2 I8M2: Miernik ocen instytucjonalnych PKA Z1 I8M3: Miernik ocen programowych PKA Z1 Perspektywa procesów (P) • P1M1: Miernik udziału interesariuszy zewnętrznych w Z1 opiniowaniu programów kształcenia P1: Uwzględniać w programach kształcenia oczekiwania rynku P2: Zwiększyć internacjonalizację kształcenia i mobilność studentów i doktorantów • P1M2: Miernik aktywności interesariuszy zewnętrznych w Z1 opiniowaniu programów kształcenia • P1M3: Miernik zaangażowania praktyków w prowadzenie Z1 zajęć dydaktycznych • P1M4: Miernik komputeryzacji kształcenia Z1 • P2M1: Miernik internacjonalizacji kształcenia Z3 • P2M2: Miernik wymiany akademickiej - przyjazdy Z3 • P2M3: Miernik wymiany akademickiej - wyjazdy Z3 55 Perspektywa Cele strategiczne Mierniki Zadanie P3: Kształtować środowisko przyjazne studentowi • P3M1: Miernik dostępności nauczycieli akademickich Z1 • P3M3: Miernik wspierania kształcenia wykorzystaniem Z1 metod i technik kształcenia na odległość P4: Zintensyfikować działania promocyjne, • P4M2: Miernik rozwoju współpracy z gospodarką w tym z absolwentami i biznesem Z4 P5: Budować sieć • P5M1: Miernik aktywności konferencyjnej pracowników Z3 kontaktów i dobrych relacji w środowisku • P5M2: Miernik aktywności konferencyjnej uczestników Z3 naukowym, krajowym studiów doktoranckich i zagranicznym P6: Zwiększyć międzynarodową widoczność wyników badań P7: Rozwijać atrakcyjną formułę współpracy Uczelnia - gospodarka P8: Rozwijać badania wdrożeniowe we współpracy z otoczeniem gospodarczym P9: Rozwijać działalność upowszechnieniową Perspektywa potencjału (Po) Po1: Doskonalić jakość kadr ze szczególnym uwzględnieniem szybkości awansów naukowych Po2: Rozwinąć i wdrożyć system zarządzania jakością kształcenia • P6M1: Miernik międzynarodowej widoczności wyników Z2 badań • P6M2: Miernik rangi publikacji Z2 • P7M2: Miernik liczby umów z podmiotami gospodarczymi Z4 • P8M1: Miernik intensyfikacji badań wdrożeniowych we Z4 współpracy z otoczeniem gospodarczym • P8M2: Miernik wartości projektów realizowanych we Z4 współpracy z otoczeniem gospodarczym • P9M1: Miernik publikacji popularnonaukowych Z4 • P9M2: Miernik studiów podyplomowych Z4 • P9M3: Miernik obecności w mediach Z4 • Po1M1: Miernik szybkości awansów naukowych – Z2 habilitacja • Po1M2: Miernik szybkości awansów naukowych – Z2 profesura • Po3M1: Miernik zmian opisów modułów kształcenia Z1 • Po3M2: Miernik zmian programów kształcenia Z1 • Po3M3: Miernik hospitacji zajęć Z1 • Po3M4: Miernik terminowości obron prac doktorskich Z1 • Po3M5: Miernik przewodów doktorskich otwieranych w Z1 pierwszych trzech latach studiów doktoranckich Po3: Kształtować • Po4M1: Mierniki poziomu obsługi pracowników sprawną administrację z uwzględnieniem podnoszenia • Po4M2: Mierniki poziomu obsługi studentów kompetencji pracowników – przyjazną społeczności 56 Z5 Z5 Perspektywa Cele strategiczne Mierniki Zadanie akademickiej Po4: Propagować proaktywną kulturę • Po5M1: Miernik postępu we wdrażaniu strategii organizacyjną wydziałowych nastawioną na zmiany Perspektywa finansowa (F) Po5: Kontynuować rozwój zaplecza dydaktycznego F1: Zabezpieczyć długofalowe potrzeby ekonomiczne Z2 • Po6M1: Miernik liczby tradycyjnych zbiorów bibliotecznych Z1 • Po6M2: Miernik elektronicznych zasobów bibliotecznych Z1 • Po6M3: Miernik rozwoju infrastruktury informatycznej Z1 • F1M1: Miernik wartości nadwyżki Z5 • F1M2: Miernik nadwyżki do przychodów Z5 • F2M2: Miernik przychodów spoza dotacji „podstawowej” Z5 MNiSW 57 3.8. Analiza Strategiczna SWOT Mocne strony rozbudowana infrastruktura i skoncentrowana baza lokalowa wysoki poziom prowadzonych badań i duże doświadczenie kadry akademickiej w proces dydaktyczny wysoka pozycja Wydziału w środowisku akademickim oraz współpraca z innymi krajowymi i zagranicznymi środkami naukowo-dydaktycznymi i gospodarczymi stabilna, odpowiadająca prowadzonym badaniom i zajęciom dydaktycznym, struktura organizacyjna bogata oferta kształcenia, w tym w języku angielskim Słabe strony niska mobilność pracowników naukowych, niska, w porównaniu do potencjalnych możliwości, aktywność w pozyskiwaniu grantów zagranicznych i z krajowych instytucji gospodarczych, niska komercjalizacja wyników badań naukowych prowadzonych na Wydziale zbyt mały wpływ przedstawicieli pracodawców na programy studiów Szanse rozbudowana platforma SGGW służąca zdalnej edukacji, mobilność kadry akademickiej w ramach staży krajowych i zagranicznych, szerokie możliwości uzyskiwania środków krajowych i zagranicznych z przeznaczeniem na badania naukowe, uczestnictwo w międzynarodowych projektach badawczych kształcenie o zasięgu międzynarodowym Zagrożenia pogłębiający się niż demograficzny wpływający ujemnie na ilość kandydatów na studiach zmniejszenie dotacji z budżetu państwa na rozwój jednostki wzrost konkurencyjności innych uczelni kształcących na kierunku weterynaria program nauczania nie dostosowany do wymagań klientów niskie płace w szkolnictwie wyższym 58 ANEKS: Definicje podstawowych pojęć CEL STRATEGICZNY Zamierzenie definiujące kierunek dążeń strategicznych Uczelni/Wydziału w odniesieniu do określonej perspektywy BSC (interesariuszy, procesów, potencjału, finansowej). Cel strategiczny odpowiada w sposób ogólny na pytania: dokąd zmierzamy?, co chcemy osiągnąć w ramach danej perspektywy? Graficzna forma opisu strategii Uczelni/Wydziału bazującą na architekturze BSC (podział na cztery perspektywy: interesariuszy, procesów, potencjału, finansowej), której celem MAPA STRATEGII jest zdefiniowanie celów strategicznych oraz wizualizacja powiązań przyczynowoskutkowych między celami strategicznymi – zarówno wewnątrz jak i pomiędzy perspektywami. MIERNIK Parametr ilościowy będący miarą absolutną (wyrażoną w jednostkach niemianowanych, naturalnych lub pieniężnych), wskaźnikiem (relacją miar absolutnych) indeksem dynamiki lub miarą agregatową pozwalający weryfikować postęp Uczelni/Wydziału w osiąganiu celów strategicznych. Miernik odpowiada na pytanie: jak będziemy sprawdzać czy zmierzamy tam, dokąd chcemy? MISJA Deklaracja Władz: (1) wyrażająca zasadniczy cel/funkcję istnienia Uczelni/Wydziału (odpowiedź na pytanie: po co istnieje organizacja?), (2) nakreślająca z grubsza granice działalności (odpowiedź na pytania: w jaki sposób realizujemy cel Uczelni/Wydziału? Co jest naszym zakresem działalności?), (3) definiująca podstawowe wartości, uważane za kluczowe dla tożsamości Uczelni/Wydziału (odpowiedź na pytanie: co uważamy za ważne?). Horyzont czasowy misji jest bardzo odległy, nieokreślony. Rolą misji jest określenie warunków brzegowych (ograniczeń) dla strategii organizacji, stanowi ona pierwszy krok w planowaniu strategicznym – tworzy niezbędne ramy dla analizy strategicznej. PERSPEKTYWA Jeden z obszarów definiowania osiągnięć/dążeń Uczelni/Wydziału. W przyjętej architekturze BSC występują: perspektywa interesariuszy, perspektywa procesów, perspektywa potencjału, perspektywa finansowa. STRATEGIA Jest sposobem realizacji wizji (zmian) w ramach ograniczeń wynikających z misji (warunki brzegowe). Strategia to określenie głównych długofalowych celów Uczelni/Wydziału i przyjęcie takich kierunków działania, które są konieczne dla zrealizowania celów. STRATEGICZNA KARTA WYNIKÓW Ang. BALANCED SCORECARD (BSC) – metoda zarządzania strategicznego, w ramach której strategię przedstawia się w formie celów strategicznych i mierniki w perspektywach: interesariuszy, procesów, potencjału oraz finansowej - precyzując w ten sposób aspiracje strategiczne Uczelni/Wydziału w horyzoncie dziesięcioletnim. Element składowy strategii obejmujący spójna wiązkę celów Uczelni/Wydziału w zakresie TEMAT/ZADANIE dającego się wyodrębnić obszaru. Komplementarna realizacja tematów strategicznych STRATEGICZNY/E gwarantuje wdrożenie założeń strategii w życie. WIZJA Opisuje pożądaną przyszłość organizacji. Wizja z reguły wyraża potrzebę zmiany i osiągnięcia przełomowych rezultatów. Rolą wizji jest kreowanie wyzwań (napiętych celów). Wizja odpowiada za dynamiczny aspekt strategii, jest motorem zmian w organizacji – wymaga podjęcia nadzwyczajnych działań. Horyzont czasowy wizji obejmuje 10 lat. Wizja powstaje na podstawie analizy strategicznej. 59 Załączniki: a. Uchwała Rady Wydziały w sprawie wdrożenia Strategii b. Rekomendacje potwierdzające konsultacje z interesariuszami Wydziału założeń Strategii 60 4. POLITYKA JAKOŚCI KSZTAŁCENIA Polityka Jakości Kształcenia Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW powstała w oparciu o przepisy prawa, wewnętrzne regulacje SGGW oraz rekomendacje zawarte w Standardach i Wskazówkach dotyczących jakości kształcenia w Europejskim Obszarze Szkolnictwa Wyższego (ENQA) i jest zgodna ze Strategią Rozwoju Wydziału. Wydział Medycyny Weterynaryjnej będzie przywiązywał wagę do kształcenia zgodnego z najnowszymi osiągnięciami nauk weterynaryjnych oczekiwań rynku pracy i przydatności absolwentów w gospodarczym i intelektualnym rozwoju kraju. Zapewnienie wysokiej jakości oferty dydaktycznej wymaga zdefiniowania oczekiwanych efektów kształcenia, powszechnego ich stosowania i weryfikowania oraz systematycznego doskonalenia. Jakość kształcenia w Uczelni i na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej odnosi się do wszystkich aspektów procesu dydaktycznego i określa stopień, w jakim elementy procesu kształcenia spełniają wymagania stawiane przez interesariuszy. Jakość kształcenia jest kluczowym elementem naszego działania i wyraża się w przyjętej misji oraz wizji Wydziału. Prowadzenie badań naukowych, umiędzynarodowienie działalności oraz budowanie relacji w środowisku społeczno-gospodarczym, w tym przede wszystkim z praktykującymi lekarzami weterynarii oraz Krajową i regionalnymi Izbami Lekarsko-Weterynaryjnymi, wspierają proces kształcenia na Wydziale w sposób komplementarny i synergiczny. Celem głównym procesu kształcenia na WMW jest zapewnienie edukacji w najwyższym standardzie tak, aby absolwenci wszystkich poziomów kształcenia: posiadali wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne na najwyższym poziomie, byli przygotowani do wyzwań współczesnego świata oraz potrzeb i oczekiwań rynku pracy, a także absolwenci: - jednolitych studiów magisterskich stacjonarnych i niestacjonarnych oraz jednolitych studiów magisterskich obcojęzycznych w języku angielskim: uzyskali tytuł zawodowy lekarza weterynarii nadawany stosowną Uchwała Rady Wydziału, zgodnie z wymogami Ustawy z dnia 19 grudnia 1990 roku o zwodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych, spełniali wymogi Dyrektywy Komisji Unii Europejskiej 2005/36/EC, spełniali wymogi Dziennika Umiejętności Dnia Pierwszego, - studiów III stopnia (doktoranckich): uzyskali stopień doktora nauk weterynaryjnych na podstawie obronionej dysertacji doktorskiej o nowatorskiej tematyce z zakresu nauk weterynaryjnych w obszarze nauk podstawowych lub klinicznych, byli w pełni przygotowani do samodzielnej pracy badawczej i dydaktycznej, - studiów podyplomowych specjalizacyjnych: uzyskali tytuł lekarza specjalisty w zakresie określonej dyscypliny nauk weterynaryjnych na podstawie zdanego egzaminu przed Komisją ds. Specjalizacji Lekarzy Weterynarii powoływanej na czteroletnie kadencje przez właściwego ministra na wniosek Krajowej Rady LekarskoWeterynaryjnej, - studiów podyplomowych nie specjalizacyjnych: uzyskali dyplom ukończenia studiów w zakresie określonej dyscypliny nauk weterynaryjnych na podstawie zdanego egzaminu końcowego przed komisją powoływaną przez kierownika danych studiów. 61 Polityka jakości kształcenia: dotyczy wszystkich pracowników Wydziału (władze, pracownicy naukowi, dydaktyczni, techniczni i administracyjni) oraz studentów, obejmuje całokształt działań odnoszących się do wszystkich obszarów aktywności Wydziału. Cele Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW w odniesieniu do jakości kształcenia obejmują: zapewnianie spójności programów kształcenia z Krajowymi Ramami Kwalifikacji oraz aktami prawnymi dedykowanymi do kierunku weterynaria, doskonalenie programów kształcenia, poszerzanie i aktualizację oferty edukacyjnej zgodnie z potrzebami rynku pracy, zapewnianie wysokiego poziomu merytorycznego i dydaktycznego kadry akademickiej, promowanie rozwoju kadry naukowej, rozwój współpracy z wiodącymi naukowymi ośrodkami krajowymi i pokrewnymi wydziałami, rozwój współpracy międzynarodowej w zakresie badań naukowych oraz kontaktów i wymiany międzynarodowej kadry oraz studentów z uczelniami zagranicznymi , monitorowanie i analizę procesu kształcenia, w tym weryfikację i walidację efektów kształcenia, ocenę jakości programów studiów, ocenę jakości metod i warunków prowadzenia zajęć, cykliczne badania jakości kształcenia wśród studentów z wykorzystaniem systemu ogólnouczelnianego, monitorowanie losów zawodowych absolwentów we współpracy z systemu ogólnouczelnianym; włączenie interesariuszy wewnętrznych i zewnętrznych w doskonalenie i ocenę jakości kształcenia na Wydziale, modernizowanie infrastruktury dydaktycznej. Jakość kształcenia na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW wdrażana jest za pomocą Wydziałowego Systemu Zapewnienia i Doskonalenia Jakości Kształcenia spójnego z Systemem SGGW i podlega okresowym przeglądom. 62 Załączniki: a. Uchwała Rady Wydziały w sprawie wdrożenia Polityki Jakości b. Rekomendacje potwierdzające konsultacje z interesariuszami Wydziału założeń Polityki Jakości 63 5. PROCEDURA JAKOŚCI KSZTAŁCENIA Procedura Jakości Kształcenia Wydanie 1.0 na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie Obowiązuje od: XX.XX.2013 r. 5.1. Cele Procedury Jakości Kształcenia Monitorowanie procesu kształcenia, Stymulowanie ciągłego doskonalenia jakości kształcenia na Wydziale, Monitorowanie procedur oraz narzędzi wspomagających kształcenie, Podnoszenie rangi pracy dydaktycznej oraz budowanie etosu nauczyciela akademickiego, Określenie zasad weryfikacji efektów kształcenia i oceniania studentów, Podnoszenie poziomu wykształcenia absolwentów Wydziału i podnoszenie ich konkurencyjności na rynku pracy, Szerokie informowanie o programach kształcenia i jakości kształcenia na Wydziale. 5.2. Odpowiedzialność Osobami odpowiedzialnymi za formułowanie Procedury Jakości Kształcenia na Wydziale są Dziekan, Prodziekani oraz Pełnomocnik ds. Jakości Kształcenia zgodnie z ich zakresem kompetencji. Osobami współdziałającymi w tym zakresie są członkowie Komisji ds. Dydaktyki i Jakości Kształcenia oraz Kierownicy jednostek organizacyjnych Wydziału. Osobami odpowiedzialnymi za realizację Procedury Jakości Kształcenia odpowiedzialni są wszyscy pracownicy naukowi, dydaktyczni, techniczni, inżynieryjni i administracyjni Wydziału oraz studenci. 5.3. Zakres obowiązywania Procedura obowiązuje na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie i dotyczy: jednolitych studiach magisterskich stacjonarnych, niestacjonarnych i obcojęzycznych w języku angielskim, studiach doktoranckich, studiach podyplomowych specjalizacyjnych i nie specjalizacyjnych prowadzonych na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie. 64 5.4. Opis działania a) Struktura kształcenia na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20. 21. Dyrektywa Komisji Unii Europejskiej 2005/36/EC (Dz. U. UE L 255/22 30.9.2005), Ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym z dnia 27 lipca 2005 r. z późn. zm., Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 29 września 2011 r. w sprawie standardów kształcenia dla kierunków studiów weterynarii i architektury, Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie Krajowych Ram Kwalifikacji z dnia 2 listopada 2011 r, Ustawa o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych z dnia 21 grudnia 1990 r. z późn. zm., Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 26 listopada 1994 r. z późniejszymi zmianami w sprawie trybu i szczegółowych zasad uzyskania tytułu specjalisty przez lekarza weterynarii (Dz.U. 131, poz. 667), Ustawa o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt z dnia 11 marca 2004 r z późn. zm., Ustawa o doświadczeniach na zwierzętach z dnia 21 stycznia 2005 r z późn. zm., Ustawa o inspekcji weterynaryjnej z dnia 29 stycznia 2004 r, Ustawa prawo farmaceutyczne z dnia 6 września 2001 r z późn. zm., Standardy i wskazówki dotyczące zapewnienia jakości kształcenia w Europejskim Obszarze Szkolnictwa Wyższego opracowane przez Europejskie Stowarzyszenie na rzecz Zapewnienia Jakości w Szkolnictwie Wyższym (ENQUA), Misja i strategia Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, Statut Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, Regulamin Studiów Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, Regulamin Studiów Doktoranckich Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, Regulamin Studiów Podyplomowych prowadzonych na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW, Wewnętrzny System Zapewnienia Jakości Kształcenia SGGW, Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie warunków oceny programowej i oceny instytucjonalnej z dnia 29 września 2011 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1232), Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie warunków prowadzenia studiów na określonym kierunku i poziomie kształcenia z dnia 5 października 2011 r. (Dz. U. Nr 243, poz. 1445), Uchwała nr 961/2011 Prezydium Polskiej Komisji Akredytacyjnej z dnia 24 listopada 2011 r. w sprawie zasad przeprowadzania wizytacji przy dokonywaniu oceny programowej, Uchwała nr 962/2011 Prezydium Polskiej Komisji Akredytacyjnej z dnia 24 listopada 2011r. w sprawie zasad przeprowadzania wizytacji przy dokonywaniu oceny instytucjonalnej. Jednolite studia magisterskie stacjonarne Jednolite studia magisterskie niestacjonarne Studia Studia doktoranckie podyplomowe specjalizacyjne Jednolite studia magisterskie stacjonarne obcojęzyczne w języku angielskim nie specjalizacyjne 65 b) Rekrutacja Rekrutacja na studia na kierunek weterynaria, studia stacjonarne i niestacjonarne: 1) Oparta jest o centralny, elektroniczny system rejestracji oraz komunikacji z kandydatami nadzorowany przez Uczelnianą Komisję Rekrutacyjną i obsługiwany przez Centrum Informatyczne SGGW. 2) Rekrutacja odbywa się raz w roku na semestr zimowy. Wymagania wstępne dla kandydatów na studia stacjonarne i niestacjonarne stawiane kandydatom w kolejnych latach ogłaszane są w publikowanym Informatorze dla kandydatów na studia. Wymagania te są określone przez Radę Wydziału i zatwierdzone przez Senat SGGW. Rekrutacja na studia obcojęzyczne: 1) Oparta jest o wewnętrzny system rejestracji oraz komunikację z kandydatami, nadzorowany przez Dziekana Wydziału Medycyny Weterynaryjnej SGGW. 2) Rekrutacja odbywa się raz w roku na semestr zimowy na podstawie egzaminów wstępnych z biologii i chemii. Wymagania wstępne dla kandydatów na studia stacjonarne stawiane kandydatom w kolejnych latach ogłaszane są w publikowanym Informatorze dla kandydatów na studia obcojęzyczne (Infopack). Wymagania te są określone przez Radę Wydziału. 3) Prowadzona jest we współpracy z prywatna instytucją (International Medicine Studies) zajmującą się rekrutacją kandydatów na całym świecie. Współpraca jest oparta o umowę podpisana przez Rektora SGGW w dn. 23.04.2007. Rekrutacja na studia doktoranckie: 1) Rekrutacja odbywa się po wydaniu w tej sprawie decyzji Rektora i w formie zarządzenia o utworzeniu studiów oraz powołaniu Kierownika, 2) Ogłoszenie o uruchomieniu studiów, wymagania stawiane kandydatom, wykaz dokumentów oraz kalendarium naboru na studia zamieszczany jest na stronie internetowej Wydziału obsługiwanej przez Centrum Informatyczne SGGW, 3) Dziekan powołuje Komisję Egzaminacyjną. Skład Komisji tworzą: dziekan lub prodziekan ds. Nauki i Współpracy z Zagranicą pełniący funkcję przewodniczącego, kierownik studiów, nie mniej niż trzech pracowników Wydziału zaliczanych do minimum kadrowego posiadających tytuł profesora lub stopień doktora habilitowanego i reprezentujących dyscypliny związane z zakresem studiów oraz 1 przedstawiciel rady doktoranckiej na Wydziale, 4) Egzamin przeprowadzony jest w formie rozmowy kwalifikacyjnej sprawdzającej wiedzę kandydata w obszarze planowanych badań naukowych oraz znajomość języka angielskiego. Wypowiedź kandydata oceniana jest w skali 2 – 5 punktów. Wyniki przeprowadzonej rozmowy kwalifikacyjnej, ranking kandydatów oraz lista osób przyjętych na studia ogłaszany jest ustnie wszystkim kandydatom bezpośrednio po zakończonym egzaminie oraz pisemnie w formie decyzji Komisji doręczanej każdemu kandydatowi. Rekrutacja na studia podyplomowe specjalizacyjne: 1) Choroby psów i kotów, 2) Epizootiologia i administracja weterynaryjna, 3) Higiena zwierząt rzeźnych i żywności pochodzenia zwierzęcego, 4) Weterynaryjna diagnostyka laboratoryjna, 5) Choroby zwierząt nieudomowionych. Studia są tworzone po uzyskaniu zgody Komisji ds. Specjalizacji Lekarzy Weterynarii. O utworzenie studiów wnioskuje Dziekan po uzyskaniu pozytywnej opinii Rady Wydziału. Decyzję o utworzeniu studiów i powołaniu kierownika podejmuje Rektor SGGW. Informacja o powołaniu studiów jest ogłaszana na stronie internetowej Wydziału oraz w czasopiśmie – Życie Weterynaryjne, dostarczanym każdemu członkowi okręgowych 66 izb lekarsko-weterynaryjnych. Ogłoszenie zawiera informacje o terminie rozpoczęcia i czasie trwania studiów, limicie miejsc, wymaganiach stawianych kandydatom oraz podaje wykaz niezbędnych dokumentów. Rekrutację prowadzi Kierownik Studiów Podyplomowych. Na studia przyjmowani są kandydaci spełniający wskazane wymagania. O kolejności przyjęcia decyduje staż pracy, uprzednio ukończone kursy specjalistyczne oraz kolejność zgłoszeń. Rekrutacja na studia podyplomowe nie specjalizacyjne 1) Ochrona zdrowia publicznego Studia są tworzone przez Rektora na wniosek Dziekan popartego stosowną uchwałą Rady Wydziału. Informacja o powołaniu studiów jest ogłaszana na stronie internetowej Wydziału oraz w czasopiśmie – Życie Weterynaryjne, dostarczanym każdemu członkowi okręgowych izb lekarsko-weterynaryjnych. Ogłoszenie zawiera informacje o terminie rozpoczęcia i czasie trwania studiów, limicie miejsc, wymaganiach stawianych kandydatom oraz podaje wykaz niezbędnych dokumentów. Rekrutację prowadzi Kierownik Studiów Podyplomowych. Na studia przyjmowani są kandydaci spełniający wskazane wymagania. O kolejności przyjęcia decyduje staż pracy, uprzednio ukończone kursy specjalistyczne oraz kolejność zgłoszeń. c) Zasadnicze cele kształcenia Przekazanie wiedzy niezbędnej do wykonywania zawodu lekarza weterynarii, dotyczącej: 1) struktury i funkcjonowania organizmów zwierzęcych, 2) chowu i hodowli zwierząt, 3) istoty czynników chorobotwórczych i patogenezy chorób, 4) działania i zasad stosowania leków, 5) diagnostyki i terapii chorób zakaźnych i niezakaźnych, 6) stosowanych technik chirurgicznych, 7) weterynaryjnych aspektów ochrony zdrowia konsumenta według zasady „od pola do stołu” („from stable to table”) 8) uregulowań prawnych związanych z wykonywaniem zawodu Osiągnięcie przez studentów umiejętności praktycznego stosowania nabytej wiedzy. Przygotowanie absolwenta do pracy samodzielnej i w zespole, komunikacji z właścicielami zwierząt, formułowania opinii oraz prowadzenia odpowiedniej dokumentacji. Wykształcenie poczucia odpowiedzialności za innych członków zespołu w tym podwładnych oraz za powierzonych pacjentów. Nabycie nawyku i poczucia konieczności dalszego kształcenia i korzystania z umiejętności doświadczonych lekarzy weterynarii. d) Organizacja procesu kształcenia Proces kształcenia na jednolitych studiach magisterskich stacjonarnych i niestacjonarnych jest zgodny ze wszystkimi aktami prawnymi wymienionymi w punkcie 2.1. Podstawowym i jedynym obowiązującym dokumentem prawnym regulującym kształcenie na kierunku weterynaria w krajach członkowskich Unii Europejskiej jest Dyrektywa 2005/36/EC z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych. W załączniku V.4. do Dyrektywy określono wymagania dotyczące wiedzy i umiejętności oraz programu studiów dla lekarzy weterynarii, jak również dokładny opis kształcenia praktycznego poza uczelnią. Dyrektywa określa również rozkład zajęć teoretycznych i praktycznych, które gwarantują osiągniecie wiedzy oraz doświadczenia, pozwalających lekarzowi weterynarii na wykonywanie wszystkich obowiązków zawodowych (Standing Operation Procedure). Uzupełnieniem Dyrektywy są zalecenia European Association of Establishments for Veterinary Education (EAEVE) mające na celu zapewnienie wysokiej jakości procesu kształcenia lekarzy weterynarii w uczelniach/wydziałach medycyny weterynaryjnej zrzeszonych w tej organizacji. Wymagania 67 EAEVE stanowią uszczegółowienie wymagań zawartych w Dyrektywie 2005/36/EC i warunkują uzyskanie akceptacji (approval) uczelni/wydziału przez European Committee on Veterinary Education (ECOVE) – połączonej komisji EAEVE i FVE (Federation of Veterinarions of Europe). Akceptacja taka oznacza uznanie kształcenia lekarzy weterynarii przez uczelnię/wydział za spełniające standardy Unii Europejskiej i gwarantujące poziom wykształcenia absolwentów pozwalający na wykonywanie przez nich czynności lekarsko-weterynaryjnych określanych, jako „Umiejętności Dnia Pierwszego” (day-one skills). Uczelnie/wydziały kształcące lekarzy weterynarii zobowiązane są do spełnienie wymogów określonych w Standing Operation Procedure zarówno pod względem bazy materialnej, kadry dydaktycznej jak i programów kształcenia. Studia doktoranckie odbywają się zgodnie z: 1) Rozporządzeniem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w dnia 5 października 2011 r. w sprawie studiów doktoranckich oraz stypendiów doktoranckich (Dz.U. 225, poz. 1351, 2011), 2) Ramowym programem studiów zatwierdzanych stosownymi Uchwałami Rady Wydziału, 3) Regulaminem studiów doktoranckich SGGW. Studia podyplomowe specjalizacyjne prowadzone są zgodnie z: 1) Ramowym programem studiów zatwierdzonym przez Komisję ds. Specjalizacji Lekarzy Weterynarii. Komisja działa na podstawie Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 28 listopada 1994 r (z poź. zm.) w sprawie trybu i szczegółowych zasad uzyskania tytułu specjalisty przez lekarza weterynarii (Dz.U. nr 131, poz. 667, 1994). Siedzibą Komisji jest Weterynaryjne Centrum Kształcenia Podyplomowego Państwowego Instytutu Weterynaryjnego w Puławach. 2) Regulamin Studiów Podyplomowych prowadzonych na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW. Studia podyplomowe nie specjalizacyjne prowadzone są zgodnie z: 1) Ramowym programem studiów zatwierdzanym stosowną Uchwałą Rady Wydziału, 2) Regulamin Studiów Podyplomowych prowadzonych na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW. e) Opracowywanie programów studiów Programy nauczania uwzględniają następujące aspekty: 1) Akty prawne odnoszące się do kształcenia w szkołach wyższych, a w szczególności dedykowane do kierunku weterynaria, 2) Najnowsze osiągnięciami wszystkich dyscyplin nauk weterynaryjnych zarówno w zakresie przedmiotów podstawowych jak i klinicznych, 3) Wykorzystanie unikatowych kompetencji, wiedzy i zainteresowań badawczych pracowników akademickich, 4) Kształtowanie procesu dydaktycznego umożliwiającego absolwentom: a) prowadzenie własnej działalności lekarsko-weterynaryjnej, b) spełnienie oczekiwań pracodawców w zakresie: praktyki lekarsko-weterynaryjnej, weterynaryjnej służby sanitarnej, badania zwierząt rzeźnych, mięsa i innych produktów pochodzenia zwierzęcego, sprawowania nadzoru weterynaryjnego nad ochroną zdrowia publicznego i środowiska, oceny pasz i warunków ich wytwarzania, farmakologii weterynaryjnej, przy produkcji i dystrybucji weterynaryjnych produktów leczniczych, wyrobów medycznych i materiałów medycznych, weterynaryjnej administracji różnego szczebla. 68 c) podjęcie dalszej edukacji i prowadzenia badań naukowych, d) zapewnienie wysokiej konkurencyjności na rynku pracy w kraju i zagranicą, 5) Dążenie do kształtowania wiedzy, umiejętności i postaw studenckich. Prace nad aktualizacją i poprawą programu studiów prowadzi Komisja ds. Dydaktyki i Jakości Kształcenia w porozumieniu z Pełnomocnikiem ds. Jakości Kształcenia. Przestrzeń działania w tym obszarze musi uwzględniać akty prawne dedykowane dla kierunku weterynaria. Dokonywane zmiany muszą być zaakceptowane Uchwałą Rady Wydziału. Konieczne zmiany w programie studiów mogą wynikać między innymi z: 1) Zaleceniami EAEVE wpisane do Raportu aktualnej oceny, 2) Konsultacji z interesariuszami zewnętrznymi, które koordynowane są przez Prodziekana ds. Dydaktyki we współpracy z Pełnomocnikiem Dziekana ds. Współpracy z Gospodarką, 3) Uwag zgłaszanych przez kadrę dydaktyczną, 4) Uwag zgłaszanych przez studentów, 5) Uwag zgłaszanych przez absolwentów do Biura Karier i Monitorowania Losów Absolwentów SGGW Opracowanie programów nowych przedmiotów z uwzględnieniem aktów prawnych dedykowanych do kierunku weterynaria, jest powierzane ekspertom zaakceptowanym przez Komisję ds. Dydaktyki. Ich zadaniem jest przygotowanie sylabusa do przedmiotu wg ogólnouczelnianego wzoru, z uwzględnieniem kierunkowych efektów kształcenia. W procesie tym biorą udział zarówno interesariusze wewnętrzni jak i zewnętrzni. Program przedmiotu musi być zaopiniowany przez Komisję ds. Jakości Kształcenia, Pełnomocnika ds. Jakości Kształcenia i zaakceptowany stosowną Uchwałą Rady Wydziału. Sylabusy 1) Sylabusy tworzone są do wszystkich przedmiotów obligatoryjnych i fakultatywnych, 2) Tworzenie sylabusów powierza się nauczycielom akademickim odpowiedzialnym za dany przedmiot. Muszą to być specjaliści lub mający odpowiedni dorobek naukowy w określonej dyscyplinie nauk weterynaryjnych i zatwierdzeni stosowną Uchwałą Rady Wydziału, 3) Sylabusy wszystkich przedmiotów prowadzonych na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych oraz anglojęzycznych ogłaszane są na stronie internetowej Wydziału przynajmniej jeden miesiąc przed rozpoczęciem danego semestru, 4) Sylabusy są weryfikowane pod kątem formalnym i merytorycznym przez Prodziekana ds. Dydaktyki oraz Prodziekana ds. Studiów Obcojęzycznych w porozumieniu z Pełnomocnikiem ds. Jakości Kształcenia oraz Komisję ds. Dydaktyki i Komisją ds. Jakości Kształcenia, 5) Ostateczne zatwierdzenie sylabusów podlega Dziekanowi po uzyskanej rekomendacji Komisji ds. Dydaktyki i Jakości Kształcenia oraz Pełnomocnika ds. Jakości Kształcenia. Dziekan ceduje na Prodziekana ds. Dydaktyki i Prodziekana ds. Studiów Obcojęzycznych możliwość zatwierdzenia sylabusów. Na prowadzenie określonych przedmiotów możliwe jest ogłoszenie konkursu. f) Standardy kształcenia na podstawie KRK i aktów prawnych dedykowanych dla kierunku weterynaria Program studiów 1) Program studiów kierunku weterynaria musi być dostosowywany do obowiązującego prawa, ze szczególnym uwzględnieniem aktów prawnych dedykowanych do kierunku weterynaria oraz Dyrektyw Komisji Unii Europejskiej. Wraz z wdrożeniem Krajowych Ram Kwalifikacji oraz Dziennika Umiejętności Dnia Pierwszego określono cele i efekty kształcenia odnoszące się do wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych osiąganych przez studenta. Weryfikacja efektów kształcenia obejmuje: 69 1) Przeprowadzenie oceny zajęć dydaktycznych oraz kadry dydaktycznej na podstawie uczelnianej ankiety studenckiej. System oceny obsługuje Centrum Informatyczne SGGW, 2) Przeprowadzenie oceny zajęć dydaktycznych oraz kadry dydaktycznej na podstawie corocznie przeprowadzanych wśród studentów anonimowych ankiet wydziałowych, zgodnie z warunkami weryfikacji jakości kształcenia, 3) Hospitacje zajęć dydaktycznych zgodnie z Instrukcją nr 4. Jednocześnie Prodziekan ds. Dydaktyki oraz Prodziekan ds. Studiów Obcojęzycznych we współpracy z Komisją ds. Dydaktyki i Jakości Kształcenia oraz Pełnomocnikiem ds. Jakości Kształcenia analizują formę i wyniki zaliczeń przedmiotów przeprowadzonych w trakcie roku. W szczególności oceniany jest stopień osiągnięcia efektów kształcenia założonych dla danego przedmiotu oraz poprawność ich weryfikacji. W przypadku stwierdzenia problemów z osiągnięciem części założonych efektów kształcenia lub niepoprawności ich weryfikacji Prodziekan ds. Dydaktyki informuje o tym na piśmie prowadzącego przedmiot. Jeśli sytuacja powtórzy się w kolejnym roku akademickim lub w przypadkach uznanych za krytyczne wszczyna działania kontrolne przewidziane Instrukcją nr 3 mające na celu podniesienie jakości kształcenia w ramach danego przedmiotu. Wnioski z przeprowadzonej kontroli przekazywane są prowadzącemu przedmiot oraz Dziekanowi Wydziału. Stałym monitorowaniu przepisów prawnych wydanych przez ministra właściwego ds. nauki i szkolnictwa wyższego oraz Polską Komisję Akredytacyjną. g) Warunki weryfikacji kształcenia Po zakończeniu każdego roku akademickiego nauczyciel odpowiedzialny za przedmiot dokonuje weryfikacji efektów kształcenia zgodnie z Instrukcją nr 1 – weryfikacja ogólna podejmując, jeśli wskazane, stosowne działania korygujące i doskonalące, wynikające z oceny metod weryfikacji oraz stopnia osiągnięcia przez studentów założonych efektów. Jednocześnie Pełnomocnik ds. Jakości Kształcenia we współpracy z Komisją ds. Dydaktyki i Jakości Kształcenia analizuje wyniki zaliczeń przedmiotów przeprowadzonych w trakcie roku. W przypadku stwierdzenia problemów z osiągnięciem założonych efektów kształcenia lub w innych przypadkach uznanych za krytyczne Dziekan na wniosek Pełnomocnika ds. Jakości Kształcenia wszczyna działania przewidziane Instrukcją nr 2, 3 – weryfikacja szczegółowa mające na celu podniesienie jakości kształcenia w ramach danego przedmiotu. Na początku każdego roku akademickiego Dziekan w porozumieniu z Prodziekanem ds. Dydaktyki, Prodziekanem ds. Studiów Obcojęzycznych, Pełnomocnikiem ds. Jakości Kształcenia przygotowuje ramowy plan hospitacji zajęć dydaktycznych. Dokument ma charakter poufny. Zgodnie z Instrukcją nr 4, Dziekan w porozumieniu z Prodziekanem ds. Dydaktyki, Prodziekanem ds. Studiów Obcojęzycznych, Pełnomocnikiem ds. Jakości Kształcenia powołuje zespoły do przeprowadzenia hospitacji zajęć. Kontrola jakości kształcenia może być wszczęta przez Prodziekana ds. Dydaktyki lub Prodziekanem ds. Studiów Obcojęzycznych także na umotywowany wniosek: 1) Samorządu studentów, 2) Pełnomocnika ds. Jakości Kształcenia, 3) Kierownika Katedry w której realizuje się przedmiot, Kontrolę jakości kształcenia w systemie ankiet studenckich przeprowadza się z wykorzystaniem systemu Wirtualnego Dziekanatu obsługiwanego przez Centrum Informatyczne SGGW: 1) Prodziekan ds. Dydaktyki i Prodziekan ds. Studiów Obcojęzycznych posiadają stały dostęp do wyników ankiet, 2) Wszyscy prowadzący zajęcia mają stały dostęp do aktualnej oceny dotyczące ich zajęć po zalogowaniu do systemu (indywidualne NIU i hasło) Każdy nauczyciel odpowiedzialny za przedmiot może przeprowadzić anonimową ankietę wśród studentów danego rocznika i dotyczącą konkretnego przedmiotu za który odpowiada. Treść 70 ankiety musi być uzgodniona z właściwym Prodziekanem i Pełnomocnikiem ds. Jakości Kształcenia, Wypełnione protokoły hospitacji, arkusze ankiet oraz ich analiza są gromadzone w archiwum Wydziału z obowiązkiem spełnienia Ustawy o ochronie danych osobowych z dnia 29 sierpnia 1997 r. z póż. zm. (Dz.U. 1997 Nr 133 poz. 883), Hospitowany i oceniany nauczyciel ma możliwość wglądu do protokołu hospitacji oraz wydziałowych ankiet studenckich. h) Warunki wyboru przedmiotów fakultatywnych Zajęcia do wyboru (fakultety): 1) Proponowane są przez: a) pracowników dydaktycznych Wydziału, b) interesariuszy zewnętrznych; 2) Ich przygotowanie może być również zlecone pracownikowi Wydziału na wniosek: a) Właściwego Prodziekana, b) Komisji ds. Dydaktyki i Jakości Kształcenia, c) Pełnomocnika ds. Jakości Kształcenia, d) Studentów, 3) Fakultety wybierane są przez studentów w trakcie semestru poprzedzającego ich realizację. Wybór następuje poprzez własnoręczny wpis zainteresowanego studenta na listę słuchaczy. Listy wykładane są w dziekanacie w terminach ogłaszanych na początku każdego semestru, 4) Ostateczną decyzję o uruchomieniu fakultetu podejmuje Dziekan. Dziekan ceduje na Prodziekana ds. Dydaktyki i Prodziekana ds. Studiów Obcojęzycznych możliwość podjęcia decyzji o uruchomieniu fakultetu, 5) Student ma prawo do realizacji dowolnej liczby przedmiotów ogólnouczelnianych i prowadzonych poza uczelnią. Realizacja tych przedmiotów nie może pozostawać w konflikcie z programem studiów obowiązującym w danym semestrze. Uzyskane punkty ECTS nie wliczają się do wymaganych w danym semestrze. i) Plan zajęć Zajęcia w trakcie semestru prowadzone są zgodnie z ustalonym Planem zajęć. Plan zajęć na dany semestr tworzy Pełnomocnik ds. organizacji zajęć dydaktycznych w porozumieniu z nauczycielami prowadzącymi zajęcia w danym semestrze. Plan zajęć ogłaszany jest pod koniec poprzedniego semestru na stronie internetowej Wydziału oraz na tablicach informacyjnych danego rocznika. Uwagi dotyczące planu zajęć studenci zgłaszają poprzez starostów i opiekunów lat właściwemu Prodziekanowi. j) Organizacja zajęć dydaktycznych Kandydaci na studia na WMW otrzymują informacje na temat zasad organizacji procesu kształcenia, programach studiów m.in. podczas „drzwi otwartych” SGGW, na Wydziałowej stronie internetowej oraz w materiałach promocyjnych SGGW. Prodziekan ds. dydaktycznych oraz Prodziekan ds. Studiów Obcojęzycznych przed rozpoczęciem roku akademickiego powołuje spośród nauczycieli akademickich opiekuna roku. Opiekun roku pełni swoją funkcję przez cały tok studiów danego rocznika. Do podstawowych obowiązków opiekuna należy udzielanie studentom rad i konsultacji w sprawach związanych z procesem dydaktycznym oraz opiniowanie na prośbę studenta lub na wniosek dziekana indywidualnych spraw związanych z tokiem studiów. 71 Studenci przyjęci na pierwszy rok studiów podczas spotkania organizacyjnego, odbywającego się tuż po immatrykulacji, otrzymują wszelkie informacje (dostępne również na stronie internetowej SGGW i Wydziału) dotyczące organizacji studiów, a w szczególności na temat: 1) obowiązującego w danym roku akademickim kalendarza organizacji zajęć ogłaszanych w formie Zarządzenia Rektora przed rozpoczęciem każdego roku akademickiego, 2) Regulaminu Studiów, 3) zasad pomocy materialnej, 4) Biura Spraw Studenckich i zakresu jego działalności, 5) terminów szkolenia bibliotecznego i BHP, 6) możliwości ubezpieczeń, 7) możliwości zapoznania się z opisami przedmiotów kształcenia, formami ich realizacji, liczbą punktów ECTS i warunkami zaliczenia, 8) podziału na grupy i ich liczebności. Zajęcia prowadzone na Wydziale odbywają się w formie: 1) wykładów, 2) ćwiczeń praktycznych, 3) ćwiczeń laboratoryjnych, 4) ćwiczeń audytoryjnych, 5) staży klinicznych, 6) część zajęć może być prowadzona w formie e-learningu. Zajęcia dydaktyczne są prowadzone w grupach, których liczebność jest zgodna z Regulaminem Studiów SGGW. Bieżące informacje dotyczące toku studiów, obciążeń sal dydaktycznych, terminów egzaminów oraz sylabusy i inne komunikaty zamieszczane są na stronie internetowej Wydziału, a także na tablicach ogłoszeń poszczególnych jednostek. Za bezpośrednią organizację zajęć odpowiada nauczyciel odpowiedzialny za przedmiot powołany Uchwałą Rady Wydziału. Stroną administracyjną prowadzenia studiów zajmuje się Dziekanat. Obsługa poszczególnych roczników studiów przydzielona jest do wyznaczonych pracowników dziekanatu. Administracja toku studiów prowadzona jest w systemie HMS Wirtualnego Dziekanatu. Zapewniony jest przejrzysty system informacji o zakresach obowiązków oraz godzinach pracy pracowników odpowiedzialnych za obsługę toku studiów. Obsługę administracyjną poszczególnych przedmiotów wykonują pracownicy sekretariatów poszczególnych jednostek. Obsługę administracyjną studentów prowadzą także odpowiednie jednostki administracyjne SGGW. k) Prowadzenie zajęć dydaktycznych Zajęcia prowadzone są zgodnie z ustalonym Planem studiów, Plan studiów określa czas trwania studiów i obejmuje spis przedmiotów wraz z wymiarem godzin i przypisanych do nich punktów ECTS, spis egzaminów i zaliczeń oraz obowiązkowych praktyk wraz z określeniem ich wymiaru czasowego. W przypadku zaistniałej potrzeby odwołania zajęć: wynikających z uwarunkowań ogólnouczelnianych – decyzje podejmuje Rektor lub Prorektor ds. Dydaktyki, wynikających z uwarunkowań ogólnowydziałowych – decyzję podejmuje Dziekan, W obu przypadkach informacja musi być tak upowszechniona, aby dotarła z wyprzedzeniem do wszystkich nauczycieli akademickich i studentów, wynikających z uzasadnionych uwarunkowań indywidualnych prowadzącego przedmiot – decyzję podejmuje prowadzący, po uzyskaniu zgody od Dziekana. Prowadzący zobowiązany jest do przekazania tej informacji poprzez starostów lat zainteresowanym studentom oraz do ustalenia z nimi daty i godziny odpracowania zajęć. 72 Po zakończeniu każdego semestru Prodziekan ds. Dydaktyki analizują wyniki studentów z przedmiotów prowadzonych w tym semestrze. W przypadku przedmiotów o wynikach znacząco odbiegających negatywnie od przeciętnych wyników na danym roku Prodziekan ds. Dydaktyki wszczyna działania kontrolne przewidziane Instrukcją nr 1 mające na celu ustalenie przyczyn stwierdzonych odstępstw a w uzasadnionych przypadkach sposobu ich zapobieganiu w przyszłości. Wnioski z przeprowadzonej procedury przekazywane są prowadzącemu przedmiot, Dziekanowi oraz Komisji ds. Dydaktyki i Jakości Kształcenia oraz Pełnomocnikowi ds. Jakości Kształcenia. Omawiana kontrola może być wszczęta także na umotywowany wniosek: 1) Samorządu studentów, 2) Pełnomocnika ds. Jakości Kształcenia, 3) Przewodniczącego Komisji ds. Dydaktyki i Jakości Kształcenia, 4) Kierownika Katedry realizującej przedmiot. Sposób doboru kadry: Polityka w zakresie doboru i doskonalenia kadry obejmuje następujące elementy: 1) zatrudnianie najlepszych absolwentów studiów doktoranckich, którzy uzyskali stopień doktora nauk weterynaryjnych. Na bazie wyspecjalizowanych studiów doktoranckich ich absolwenci uzyskują wykształcenie w obszarze nauk podstawowych, przedklinicznych, klinicznych lub higieny żywności i weterynaryjnej ochrony zdrowia publicznego. Zatrudniane następuje poprzez konkurs na stanowisko asystenta lub adiunkta. Osoba taka musi spełnić aktualne wymogi zapisane w Ustawie prawo o szkolnictwie wyższym oraz Statucie SGGW, 2) wspieranie wyjazdów kandydatów, podczas studiów doktoranckich lub bezpośrednio po ich zakończeniu, do renomowanych ośrodków naukowych lub klinicznych. W niektórych przypadkach powoływani są promotorzy prac doktorskich z zagranicy. Celem poprawy kształcenia praktycznego prowadzona jest współpraca z lekarzami weterynarii prowadzącymi kliniki małych zwierząt lub zwierząt gospodarskich w kraju i zagranicą. Lekarze ci wraz z zatrudnionymi nauczycielami prowadzą zajęcia głównie w zakresie staży klinicznych, 3) bezpośredni udział pracowników dydaktycznych w działalności usługowej klinik oraz pracowni i laboratoriów diagnostycznych, 4) wprowadzanie do kształcenia praktycznego lekarzy weterynarii wybitnych praktyków z zagranicy, poprzez organizacje krótkoterminowych szkoleń za granicą oraz cyklicznego kształcenia przez tych specjalistów w kraju, 5) określanie przydatności poszczególnych nauczycieli w rozwoju badań naukowych i kształceniu praktycznym (klinicznym) na podstawie wyników okresowych ocen pracowników naukowo-dydaktycznych. Kompetencje kadry: 1) Pracownicy naukowo-dydaktyczni Wydziału posiadają odpowiednie kompetencje do prowadzenia kształcenia w zakresie realizowanych przedmiotów. Kompetencje pracowników w zakresie dydaktyki są skoordynowane z prowadzonymi przez nich badaniami naukowymi oraz działalnością usługową, co wpływa pozytywnie zarówno na poziom kształcenia teoretycznego jak i praktycznego. 2) Polityka władz Wydziału zmierza do ciągłego podnoszenia kompetencji nauczycieli akademickich poprzez: a) inspirowanie pracowników naukowo-dydaktycznych do prowadzenia badań naukowych, które w konsekwencji doprowadzają do uzyskania stopnia naukowego doktora habilitowanego, b) wspieranie uzyskiwania przez pracowników naukowo-dydaktycznych stopni w kolejnych ustawowych latach (adiunkt po 8 latach pracy powinien uzyskać stopień naukowy doktora habilitowanego, doktor habilitowany może być mianowany na okres 5 lat na stanowisku profesora nadzwyczajnego SGGW, a następnie na czas nieokreślony, aż do momentu uzyskania tytułu profesora), 73 przyznawanie stypendiów naukowych asystentom i adiunktom przygotowującym prace doktorskie i habilitacyjne, d) zachęcanie nauczycieli akademickich do podejmowania podyplomowych studiów specjalizacyjnych związanych ze specyfiką nauczanych przedmiotów, e) ułatwianie pracownikom naukowo-dydaktycznym wyjazdów na staże krajowe i zagraniczne oraz uczestnictwa w krajowych i międzynarodowych konferencjach naukowych, f) nakłanianie pracowników do podejmowania współpracy międzynarodowej w ramach dostępnych programów naukowych i dydaktycznych Unii Europejskiej i umów międzynarodowych. c) l) Warunki zaliczania zajęć Warunki zaliczania zajęć określane są każdorazowo w obowiązującym sylabusie przedmiotowym i egzekwowane przez nauczyciela odpowiedzialnego za przedmiot. m) Warunki przechodzenia na kolejne okresy rozliczeniowe Warunki przechodzenia na kolejne okresy rozliczeniowe określone są w ogólnouczelnianym Regulaminie studiów. Obowiązujący Regulamin studiów zatwierdzony stosowną Uchwałą Senatu SGGW jest dostępny na stronie internetowej SGGW. n) Warunki przechodzenia z innych uczelni i kierunków Absolwent WMW musi zrealizować pełen program kształcenia wskazany w Rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 29 września 2011 r. w sprawie standardów kształcenia dla kierunków studiów weterynarii i architektury (Dz. U. Nr 207, poz. 1233) oraz w Dyrektywie Komisji Unii Europejskiej 2005/36/EC (Dz. U. UE L 255/22 30.9.2005). Na przeniesienie studenta z innych uczelni lub kierunków muszą wyrazić zgodę Prodziekani ds. Dydaktyki obu uczelni lub kierunków. Zasady przenoszenia studenta z innych Uczelni i kierunków określa Regulamin Studiów SGGW. o) Praktyki studenckie Zakres i tryb odbywania praktyk określa Rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 29 września 2011 r. w sprawie standardów kształcenia dla kierunków studiów weterynarii i architektury (Dz. U. Nr 207, poz. 1233) oraz w Dyrektywie Komisji Unii Europejskiej 2005/36/EC (Dz. U. UE L 255/22 30.9.2005). Praktyki koordynowane są przez Pełnomocnika Dziekana ds. Praktyk, Pełnomocnik Dziekana ds. Współpracy z Gospodarką w porozumieniu z Pełnomocnikiem Dziekana ds. Praktyk poszukują nowych możliwości realizacji praktyk przez studentów Wydziału, Dziekan na wniosek studenta może zaliczyć, jako praktykę wykonywaną przez niego udokumentowaną pracę zawodową lub inną działalność, jeśli zostały osiągnięte efekty kształcenia przewidziane dla tej praktyki w programie kształcenia. Ocena praktyk: 1) student ma obowiązek wypełnić wszystkie polecenia Dzienniczka Studenckich Praktyk Wakacyjnych i Staży klinicznych, 2) zaliczenia praktyki dokonuje powołany przez Dziekana nauczyciel akademicki na podstawie złożonego Dzienniczka oraz przeprowadzonego egzaminu ustnego sprawdzającego wiedzę studenta w zakresie czynności wykonywanych przez niego w czasie praktyk i zapisanych w Dzienniczku praktyk. 74 Brak zaliczenia praktyk traktowany jest na równi z brakiem zaliczenia każdego innego przedmiotu przewidzianego Planem studiów. p) Staże kliniczne Zakres i tryb odbywania staży klinicznych określa Rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 29 września 2011 r. w sprawie standardów kształcenia dla kierunków studiów weterynarii i architektury (Dz. U. Nr 207, poz. 1233) oraz w Dyrektywie Komisji Unii Europejskiej 2005/36/EC (Dz. U. UE L 255/22 30.9.2005). Staże kliniczne zorientowane są wyłącznie na kształcenie praktyczne pod nadzorem nauczyciela akademickiego. Student ma obowiązek prowadzenia Dzienniczka Studenckich Praktyk Wakacyjnych i Staży klinicznych. Zaliczenie stażu odbywa się na podstawie złożonego Dzienniczka oraz egzaminu prowadzonego przez nauczyciela akademickiego sprawdzającego umiejętności praktyczne studenta. Brak zaliczenia stażu traktowany jest na równi z brakiem zaliczenia każdego innego przedmiotu przewidzianego Planem studiów. r) Kształcenie za granicą Studenci mogą korzystać, ze wszystkich programów edukacyjnych oferowanych przez SGGW. Szczegółowe informacje dotyczące poszczególnych programów, warunków aplikacji oraz wymagane formularze zamieszczane są na stronie internetowej SGGW. Koordynacją wymiany studentów w ramach programu ERASMUS na WMW zajmuje się Pełnomocnik ds. Programu Erasmus. Zgodę na realizację części procesu kształcenia w zagranicznych placówkach dydaktycznych wydaje Prodziekan ds. Dydaktyki. Prodziekan ds. Dydaktyki wydaje zgodę na realizację zajęć dydaktycznych, staży klinicznych, praktyk studenckich w oparciu o zgodność treści kształcenia, liczbę godzin oraz punktów ECTS przeznaczonych dla danych form kształcenia. Po zrealizowaniu części procesu kształcenia w zagranicznej placówce dydaktycznej student jest zobowiązany do przedłożenia właściwemu Prodziekanowi poświadczonego przez uprawnione władze tej placówki dokumentu opisującego szczegółowo zakres zrealizowanego programu, jego treści i punktów ECTS. Dokument jest podstawą do wydania decyzji przez Prodziekana ds. Dydaktyki o zaliczeniu zrealizowanej części procesu kształcenia. Prodziekan ds. Dydaktyki w porozumieniu z nauczycielami odpowiedzialnymi za poszczególne przedmioty wskazuje tryb i formę uzupełnienia różnic programowych w przypadku braku pełnej zgodności treści kształcenia, liczby godzin lub punktów ECTS. s) Stypendia i pomoc materialna W ramach środków ogólnouczelnianego funduszu pomocy materialnej (FPM) każdy student Wydziału może ubiegać się o pomoc materialną w formie: stypendium socjalnego, stypendium specjalnego dla osób niepełnosprawnych, stypendium rektora dla najlepszych studentów oraz zapomogi. Zasady udzielania pomocy materialnej ustala Regulamin przyznawania świadczeń pomocy materialnej studentom Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie (aktualne Zarządzenie nr 64 Rektora SGGW w sprawie wprowadzenia Regulaminu ustalania wysokości, przyznawania i wypłacania świadczeń pomocy materialnej studentom Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie z dnia 9 lipca 2012 r.). Za proces przydzielania stypendiów i pomocy materialnej odpowiedzialna jest Wydziałowa Komisja Stypendialna. 75 Wzory dokumentów (podania, wnioski, formularze itp.) dostępne są na stronie internetowej SGGW i Wydziału. t) Polityka informacyjna Za politykę informacyjną Wydziału względem interesariuszy wewnętrznych i zewnętrznych odpowiada Prodziekan ds. Dydaktyki oraz Prodziekan ds. Studiów Obcojęzycznych. Głównymi stałymi elementami polityki informacyjnej Wydziału jest przekazywanie informacji na temat: 1) programu studiów, 2) sylabusów, 3) planu zajęć 4) wyników ankiet, w tym studenckiej i absolwentów Poza stałymi elementami realizowane są doraźne działania informacyjne związane z funkcjonowaniem Wydziału, w szczególności dotyczące konferencji, profesorów wizytujących, współpracy z praktyką, itp. Podstawowymi kanałami informacyjnymi są: 1) posiedzenia Rady Wydziału, 2) strona internetowa Wydziału, 3) e-maile, 4) ogłoszenia, 5) plakaty. u) Monitorowanie losów absolwentów Monitorowanie losów absolwentów odbywa się: zgodnie z Ustawą prawo o szkolnictwie wyższym, Statutem SGGW oraz aktualnymi zarządzeniami Rektora przy współpracy z Pełnomocnikiem Rektora ds. monitorowania losów absolwentów, poprzez kontakty z Krajową i regionalnymi Izbami Lekarsko-Weterynaryjnymi, poprzez ogólnouczelniane Biuro Kadry i Monitorowania Losów Absolwentów, poprzez bezpośrednie kontakty nauczycieli akademickich Wydziału z absolwentami. v) Ocena nauczycieli Ocena nauczycieli obejmuje: działalność naukową, dydaktyczną i organizacyjną. Ocena okresowa: 1) odbywa się zgodnie z Ustawą prawo o szkolnictwie wyższym, Statutem SGGW oraz aktualnymi Uchwałami Senatu i zarządzeniami Rektora, 2) podstawą do oceny okresowej nauczyciela akademickiego jest Ankieta Oceny Nauczyciela Akademickiego zatwierdzona stosowną Uchwała Senatu SGGW, 3) do przeprowadzenia okresowej oceny nauczycieli akademickich Wydziału Rada Wydziału powołuje Komisję ds. Oceny. Ocena bieżąca: 1) aktywności naukowej osób zaliczanych do minimum kadrowego przeprowadzana jest w październiku każdego roku przez Prodziekana ds. Nauki i Współpracy z Zagranicą w porozumieniu z Komisją ds. Nauki i Współpracy z Zagranicą, 2) działalności dydaktycznej poprzez hospitacje zajęć dydaktycznych i ankiety studenckie w) Hospitacje zajęć dydaktycznych i ankiety studenckie Celem hospitacji zajęć dydaktycznych jest dążenie do systematycznej diagnozy, oceny i poprawy jakości kształcenia na Wydziale oraz dbałość o rozwój kadry dydaktycznej. Hospitacja rozumiana 76 jest, jako wizytacja zajęć dydaktycznych przez upoważnione osoby, w celu zapoznania sie z zakresem merytorycznym oraz metodami pracy osoby, która prowadzi te zajęcia. Hospitacje przeprowadzane są przez Komisję Hospitacyjną w celu weryfikacji: 1) wyników ankiet studenckich, 2) wyników ankiet absolwentów, 3) zgłaszanych uwag studentów, 4) umiejętności dydaktycznych nowo zatrudnianego pracownika, 5) w ramach przewidzianych niniejszą procedurą. Osoba hospitowana informowana jest o hospitacji na tydzień przed hospitacją. W przypadku doraźnej hospitacji niezapowiedzianej osoby hospitowanej nie informuje się. Podczas hospitacji Komisja Hospitacyjna uczestniczy w zajęciach prowadzonych przez osobę hospitowaną. Komisja ma prawo do zadawania pytań osobie prowadzącej jak i studentom oraz do weryfikacji materiałów dydaktycznych i pomocy naukowych wykorzystywanych podczas zajęć. Z hospitacji, w terminie 7 dni od jej zakończenia, sporządzany jest protokół zgodnie z Instrukcją nr 4. Protokół jest przedstawiany i omawiany z osobą hospitowaną przez Komisję Hospitacyjną lub jej przedstawiciela. Osoba hospitowana kwituje przyjęcie do wiadomości wniosków z hospitacji podpisem, ma również prawo w terminie 14 dni, na piśmie złożyć wyjaśnienia dotyczące wniosków zawartych w Protokole. Protokół z hospitacji oraz wyjaśnienia osoby hospitowanej przekazywane są Dziekanowi do zatwierdzenia. Ankiety studenckie: 1) internetowe uczelniane ankiety studenckie w systemie obsługiwanym przez Centrum Informatyczne SGGW, 2) corocznie przeprowadzane anonimowe ankiety wydziałowe, zgodnie z założeniami weryfikacji efektów kształcenia, 3) ankiety absolwentów przeprowadzane w systemie informatycznym Biura Kadry i Monitorowania Losów Absolwentów SGGW, które obsługiwane jest przez Centrum Informatyczne SGGW. x) Prowadzenie badań naukowych Nauczyciele akademiccy biorący udział w procesie kształcenia mają obowiązek stałego rozwoju naukowego. Nowatorskie wyniki badań naukowych zamieszczane w różnych formach publikacji recenzowanych przez specjalistów danej dyscypliny (publikacje w czasopismach naukowych, dysertacje, pozycje zwarte) należy wprowadzać do treści kształcenia. Za rozwój naukowy kadry odpowiada Prodziekan ds. Nauki i Współpracy z Zagranicą. Wydział stwarza odpowiednie warunki do prowadzenia badań naukowych przez studentów w ramach Koła Naukowego Medyków Weterynaryjnych poprzez: 1) swobodne kształtowanie przez studentów jego: a) sekcji, b) wyboru władz, 2) wspieranie działalności organizacyjnej Koła poprzez powołanie Uchwałą Rady Wydziału Opiekuna Koła Naukowego, którego działalność obejmuje przede wszystkim: a) powołanie opiekunów poszczególnych sekcji, b) pomoc w realizacji zamierzeń naukowych studentów poprzez ukierunkowanie ich do odpowiednich opiekunów naukowych, c) udzielaniu konsultacji, d) sprawowaniu nadzoru nad jego działalnością w zakresie działalności finansowej oraz zgodności z etyką naukową. y) Zasoby wykorzystywane w procesie kształcenia 77 Infrastruktura dydaktyczna Wydziału Medycyny Weterynaryjnej jest dostosowana do realizacji procesu dydaktycznego, którego treści zostały określone w Ustawie o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych, KRK, Dyrektywie Komisji Unii Europejskiej oraz standardach EAEVE. Sale wykładowe i do prowadzenia zajęć praktycznych są wyposażone w niezbędny sprzęt. Wydział dąży do poprawienia warunków kształcenia poprzez stałe udoskonalanie i unowocześnianie wyposażenia wszystkich pomieszczeń wykorzystywanych w procesie dydaktycznym. Bazę dydaktyczną Wydziału Medycyny Weterynaryjnej stanowią: o 3 budynki na terenie kampusu SGGW o łącznej powierzchni ok. 11 900 m2: o 2 budynki, w który znajdują się pomieszczenia: Katedry Nauk Morfologicznych, Katedry Nauk Fizjologicznych, Katedry Higieny Żywności i Ochrony Zdrowia Publicznego, Katedry Nauk Przedklinicznych o 1 budynek, w którym znajdują się pomieszczenia: Katedry Chorób Małych Zwierząt z Kliniką, Katedry Patologii i Diagnostyki Weterynaryjnej, Samodzielnej Pracowni Epidemiologii i Ekonomiki Weterynaryjnej W budynkach tych mieszczą się następujące pomieszczenia wykorzystywane w procesie kształcenia: 6 ogólnouczelnianych sal wykładowych na od 100 do 440 osób, 1 duża i 2 małe sale sekcyjne, 2 sale seminaryjne na 60 osób, 8 sal seminaryjnych na 45 osób, 4 sale seminaryjne na 35 osób, 1 sala seminaryjna na 20 osób, 1 prosektorium na ok. 70 osób 1 prosektorium na ok. 50 osób, 1 sala egzenteracyjna na ok. 80 osób, 11 specjalistycznych laboratoriów ćwiczeniowych, Katedry Chorób Małych Zwierząt z Kliniką posiada: 14 gabinetów do przyjmowania pacjentów (ambulatoryjnych, do internistycznych) w tym pomieszczenia specjalistyczne: Gabinet EKG Gabinet kardiologiczny Gabinet stomatologiczny Gabinet okulistyczny Gabinet położniczy Gabinet endoskopowy Gabinet onkologiczny Pracownię Diagnostyki Obrazowej, z zapleczem, w tym: Pracownię RTG cyfrowego Gabinet USG Pracownię tomografii komputerowej Blok operacyjny (z zapleczem): Sala operacyjna do chirurgii miękkiej, Sala operacyjna do chirurgii twardej, Sala operacyjna do zabiegów ortopedycznych Sala operacyjna do zabiegów okulistycznych, Sala operacyjna do zabiegów położniczych Gabinet anestezjologiczny 78 konsultacji Szpital Kliniki Małych Zwierząt, z zapleczem, w ramach którego wydzielono: Odział Chorób Zakaźnych Małych Zwierząt z izolatką Oddział Chorób Niezakaźnych Kenel: cztery sale z oddzielnymi boksami przeznaczonymi do stacjonarnego leczenia zwierząt. Zaplecze socjalne dla studentów o 1 budynek zwierzętarni doświadczalnej o powierzchni ok. 308 m2 zlokalizowany w kampusie SGGW. 1 budynek, w którym mieści się część Katedry Chorób Dużych Zwierząt z Kliniką o powierzchni ok. 2 400 m2, zlokalizowany na Wolicy (ok. 1,7 km od kampusu SGGW) w kompleksie budynków przeznaczonych do realizacji dydaktyki i nauki studentów Wydziału Medycyny Weterynaryjnej (w zakresie chorób dużych zwierząt, andrologii i biotechnologii rozrodu) oraz Nauk o zwierzętach (w zakresie hodowli koni, agroturystyki i jeździectwa). o 1 budynek o powierzchni ca. 200 m2 wraz z zadaszonym miejscem do terapii ruchowej zwierząt laboratorium i sala do realizacji zajęć z zakresu biotechnologii oraz w części drugiej sala do zajęć leczniczo-terapeutycznych w zakresie hipoterapii. Katedry Chorób Dużych Zwierząt z Kliniką posiada: 3 ambulatoria do badania i terapii koni, 1 ambulatorium do badania dużych zwierząt, 1 sale operacyjną do chirurgii eksperymentalnej i biotechnologicznej 2 sale operacyjne z zapleczem oraz 4 specjalistyczne sale do przygotowania do znieczulenia ogólnego oraz wybudzania zwierząt, pracownia do diagnostyki obrazowej (RTG, USG), boksy (4) do intensywnej opieki pooperacyjnej zaopatrzone w system transportu szynowego, zestaw urządzeń i aparatury do przeprowadzania prób wysiłkowych (m.in. bieżnia), stanowisko do pobierania nasienia od ogierów, w trakcie wyposażania są: laboratorium nanotechnologii i nanoinżynierii, laboratorium biotechnologii rozrodu, sala operacyjna do eksperymentalnych zabiegów chirurgicznych oraz chirurgii miniinwazyjnej, pracowania telemetrii in vivo i in vitro, pracownia sztucznej maciory, pracownia diagnostyki obrazowej (USG, Endoskopia), 4 sale seminaryjne do realizacji zajęć dydaktycznych, zaplecze socjalne dla studentów, 25 boksów do stacjonarnego leczenia koni. o o 1 budynek do wykorzystania dla celów diagnostyczno-leczniczych dla zwierząt gospodarskich, zlokalizowany na terenie Rolniczego Zakładu Doświadczalnego OboryWilanów na terenie Fermy Goździe o powierzchni 245 m2. Znajduje się tu również budynek administracyjno-dydaktyczny z 2 salami seminaryjnymi o powierzchni 120 m2. Ferma oddalona od kampusu ok. 20 km. Znajduje się na niej, między innymi, ok. 500 sztuk bydła w tym krów mlecznych ca. 300. Zasoby biblioteczne Biblioteki Głównej im. W. Grabskiego SGGW. W systemie obsługiwanym przez Centrum Informatyczne SGGW studenci mają dostęp do zróżnicowanych baz danych. Zasoby Biblioteki Wydziałowej: 1) zgromadzone i stale uaktualniane zbiory, obejmujące pozycje zwarte i czasopisma o profilu naukowych oraz praktyczno-klinicznym, ukierunkowane są wyłącznie na potrzeby studentów i nauczycieli akademickich, 2) właściwi Prodziekani na bieżąco przedstawiają listy koniecznych do zakupu podręczników oraz wskazujących tytuły czasopism rozszerzających bazę czasopism prenumerowanych, 79 3) pomieszczenia umożliwiające cichą prace własną w godzinach dostosowanych do potrzeb studentów, 4) urządzenia do wykonywania kserokopii wybranych materiałów. Pacjenci Kliniki Małych Zwierząt oraz Kliniki Koni. Zwierzęta dydaktyczne utrzymywane w ramach środków finansowych Wydziału. Fermy zwierząt gospodarskich. Rzeźnie, zakłady przetwórstwa żywności pochodzenia zwierzęcego. Pracownie informatyczne. Dydaktyczne programy komputerowe dedykowane do kształcenia w określonych dyscyplinach nauk weterynaryjnych. System konsultacji dla studentów. Wymiar i zasady prowadzenia konsultacji wchodzące w zakres obowiązków organizacyjnych nauczycieli akademickich określane są przez kierowników jednostek. Wszystkie pomieszczenia Wydziału spełniają wymagania ustalone w odpowiednich przepisach BHP. Kierownicy jednostek są zobowiązani do utrzymania pomieszczeń zgodnie z odpowiednimi przepisami BHP. Prowadzący zajęcia są zobowiązani do poinformowania studentów o regulaminie oraz przepisami BHP obowiązującymi w trakcie zajęć. Ocena warunków BHP dokonywana jest systematycznie przez Inspektorat BHP i Inspektorat Ochrony Przeciwpożarowej SGGW. Kontrolujący przedstawiają Dziekanowi protokoły inspekcji wskazujące ewentualne nieprawidłowości. Dziekan nakazuje odpowiedniemu kierownikowi jednostki podjęcie działań korygujących. z) Umiędzynarodowienie procesu kształcenia Umiędzynarodowienie procesu kształcenia określone jest w Strategii Wydziału Medycyny Weterynaryjnej i realizowane jest: w formie wymiany studentów, doktorantów i pracowników w ramach różnych programów europejskich, przez kształcenie studentów zagranicznych – stypendystów Rządu RP, przez prowadzenie studiów w języku angielskim, przez zapraszanie specjalistów z danej dyscypliny do prowadzenia zajęć, jako tzw. visiting professor. aa) Budowanie relacji w środowisku społeczno-gospodarczym Kształtowanie właściwych relacji Wydziału ze środowiskiem społeczno-gospodarczym odbywa się poprzez: prowadzenie działalności usługowej w Klinikach i Laboratoriach diagnostycznych Wydziału, promocję Wydziału podczas organizowanych przez SGGW Dni Otwartych, Dni SGGW, udział Wydziału w wydarzeniach w ramach Festiwalu Nauki, kontakty z instytucjami zewnętrznymi współpracującymi z Wydziałem (m. in. prowadzącymi produkcję zwierzęcą), współpracę z Krajową i regionalnymi Izbami Lekarsko-Weterynaryjnymi. bb) Etyka w kształceniu Określenie zasad etycznych w procesie dydaktycznym i stworzenie warunków do ich propagowania oraz przestrzegania jest niezbędne w ocenie jakości kształcenia. Wydział prowadzi zdecydowaną i stanowczą politykę przeciwdziałania postępowaniom nieetycznym w procesie dydaktycznym poprzez nacisk na: 1) wymagania wobec studentów, 80 2) zaangażowanie nauczycieli akademickich oraz doktorantów w proces dydaktyczny, 3) przyjazny i życzliwy stosunek kadry do studentów. Propagowanie zasad etyki odbywa się m.in. przez informowanie studentów o przyjętych standardach postępowania. Studenci mają prawo zgłosić zachowanie nieetyczne kadry do Prodziekana ds. Dydaktyki lub Prodziekana ds. Studiów Obcojęzycznych. Prodziekani w trybie natychmiastowym wszczynają procedurę określoną Instrukcją nr 6. Zachowanie nieetyczne studentów zgłaszane jest przez kadrę Prodziekanowi ds. Dydaktyki lub Prodziekanowi ds. Studiów Obcojęzycznych. Prodziekani w trybie natychmiastowym wszczynają procedurę określoną Instrukcją nr 5. W sprawach tego wymagających Prodziekani składają wniosek do Uczelnianej Komisji Dyscyplinarnej ds. Studentów. Od osądu tej komisji studentowi przysługuje prawo rozpatrzenia sprawy przez Odwoławczą Uczelnianą Komisje Dyscyplinarną ds. Studentów. Integralną część systemu stanowi system badań ankietowych, prowadzonych wśród kandydatów na studia, społeczności akademickiej i absolwentów, a także wśród pracodawców. Badania te powinny być prowadzone są z poszanowaniem zasad etyki i metodologii badań społecznych, a w szczególności: dobrowolności, anonimowości, poufności oraz jawności wyników. Publikacje naukowe oraz własne materiały wykładowe pracowników a także inne własności intelektualne Wydziału chronione są zgodnie z zasadami ogólnouczelnianymi. cc) Zasady dyplomowania Absolwenci kierunku weterynaria uzyskują tytuł zawodowy lekarza weterynarii, który jest niezbędny do ubiegania się o prawo wykonywania zawodu opartego na zasadach etyki i deontologii weterynaryjnej. Tytuł ten jest równoważny z tytułem zawodowym magistra. Uprawnia on do podjęcia studiów doktoranckich i ubiegania się o stopień naukowy doktora. Na kierunku weterynaria nie pisze się prac magisterskich. Studia kończą się wraz ze zdaniem ostatniego egzaminu. Data zatwierdzenia: Zatwierdził: 81 Załączniki: a. Uchwała Rady Wydziały w sprawie wdrożenia Procedury b. Rekomendacje potwierdzające konsultacje z interesariuszami Wydziału założeń Procedury 82 6. INSTRUKCJE DO PROCEDURY JAKOŚCI KSZTAŁCENIA Instrukcja nr 3 – tabela oceny przedmiotu Instrukcja nr 1 Wydanie 1.0 do Procedury Jakości Kształcenia na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie Obowiązuje od: 01.10.2013 r. weryfikacja ogólna Tabela oceny przedmiotu Kierunek Rok Semestr Forma studiów Przedmiot Prowadzący ćwiczenia Prowadzący wykłady Uwagi WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Sposób Obszarowe Kierunkowe Przedmiotowe weryfikacji symbol efektu symbol efektu nazwa efektu Wyniki weryfikacji Dokumentacja np. egzamin testowy, kolokwium, obserwacja aktywności opis Data zatwierdzenia: np. prace pisemne, lista pytan testowych, karty wyników, lista obecności i aktywności opis Zatwierdził: 83 Propozycja zmian w następnym cyklu Instrukcja nr 1 - postępowanie w przypadku przedmiotu o wynikach znacząco odbiegających negatywnie od przeciętnych wyników na danym roku i kierunku studiów Instrukcja nr 2 Wydanie 1.0 do Procedury Jakości Kształcenia Obowiązuje od: na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej 01.10.2013 r. SGGW w Warszawie weryfikacja szczegółowa Postępowanie w przypadku przedmiotu o wynikach znacząco odbiegających negatywnie od przeciętnych wyników na danym roku Dziekan powołuje Komisję. Komisja składa się z: Prodziekana ds. Dydaktyki lub Prodziekana ds. Studiów Obcojęzycznych Pełnomocnika Dziekana ds. Jakości Kształcenia Przedstawiciela studentów Dwóch pracowników dydaktycznych będących ekspertami w zakresie analizowanego przedmiotu Komisja: - odbywa rozmowy z przedstawicielami studentów oraz nauczycielem, - weryfikuje tematykę prowadzonych zajęć oraz formę ich zaliczenia, - zleca Komisji ds. Hospitacji przeprowadzenie hospitacji przedmiotu w trakcie jego kolejnej realizacji. Komisja może zaproponować Dziekanowi następujące działania: - wprowadzenie okresowej zmiany nauczyciela prowadzącego przedmiot, - uruchomienie dodatkowych grup zajęć z przedmiotu w kolejnym semestrze, - dopuszczenie studentów, którzy nie zaliczyli przedmiotu do zaliczenia komisyjnego, - zmiany w programie studiów, - zwiększenie liczby godzin przedmiotu, - odsunięcie nauczyciela od prowadzenia przedmiotu. Data zatwierdzenia: Zatwierdził: 84 Instrukcja nr 2 - postępowanie w przypadku stwierdzenia problemów z osiągnięciem założonych efektów kształcenia lub niepoprawności ich weryfikacji Instrukcja nr 3 Wydanie 1.0 do Procedury Jakości Kształcenia na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie Obowiązuje od: 01.10.2013 r. weryfikacja szczegółowa Postępowanie w przypadku stwierdzenia problemów z osiągnięciem założonych efektów kształcenia lub niepoprawności ich weryfikacji Dziekan powołuje Komisję. Komisja składa się z Prodziekana ds. Dydaktyki lub Prodziekana ds. Studiów Obcojęzycznych Pełnomocnika Dziekana ds. Jakości Kształcenia Przedstawiciela studentów Dwóch przedstawicieli Komisji ds. Dydaktyki i Jakości Kształcenia Komisja - odbywa rozmowy z przedstawicielami studentów oraz nauczycielem, - weryfikuje sylabus przedmiotu pod kątem niezgodności zapisanych w nim treści programowych oraz efektów kształcenia, - weryfikuje zgodność tematyki realizowanych zajęć z treściami programowymi założonymi w sylabusie przedmiotu, - szuka przyczyny niepoprawności metody weryfikacji założonych w ramach przedmiotu efektów kształcenia, - może zlecić Komisji ds. Hospitacji przeprowadzenie hospitacji przedmiotu w trakcie jego kolejnej realizacji. Komisja może zaproponować Dziekanowi następujące działania naprawcze: - zmianę efektów kształcenia przypisanych przedmiotowi, - zmianę treści programowych przedmiotu, - zwiększenie liczby godzin przedmiotu, - wprowadzenie okresowej zmiany nauczyciela prowadzącego przedmiot, - odsunięcie nauczyciela od prowadzenia przedmiotu, - zmiany w programie studiów. Data zatwierdzenia: Zatwierdził: 85 Instrukcja nr 4 - protokół z hospitacji zajęć dydaktycznych Instrukcja nr 4 Wydanie 1.0 do Procedury Jakości Kształcenia na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie Obowiązuje od: 01.10.2013 r. Postępowanie w sprawie hospitacji zajęć dydaktycznych Dziekan powołuje zespoły hospitacyjne w skład których wchodzą: - Prodziekan ds Dydaktyk lub Prodziekan ds. Studiów Obcojęzycznych, - samodzielny pracownik naukowy, specjalista w zakresie hospitowanego przedmiotu. - Kierownik jednostki, w której przeprowadzana jest hospitacja zajęć. Zespoły sporządzają Protokół z hospitacji zajęć dydaktycznych wg poniższego wzoru i przedkłada go Dziekanowi. PROTOKÓŁ Z HOSPITACJI ZAJĘĆ DYDAKTYCZNYCH Przeprowadzonej w dniu ............................................................................................................. Rok akademicki: .......................................................................................................................... Jednostka organizacyjna ............................................................................................................ Zespół hospitujący ...................................................................................................................... (tytuł / stopień naukowy, imię, nazwisko) Osoba hospitowana...................................................................................................................... (tytuł / stopień naukowy, imię, nazwisko) Rodzaj zajęć: wykład, ćwiczenia, seminarium, staż kliniczny (niewłaściwe skreślić) Przedmiot: ................................................................................................................................... Studia: stacjonarne, niestacjonarne, anglojęzyczne (niewłaściwe skreślić) Semestr: ..................................................................................................................................... 86 Temat zajęć: ............................................................................................................................... Ocena opisowa hospitowanych zajęć: Kryterium oceny Ocena opisowa Zgodność tematyki zajęć z programem przedmiotu Merytoryczny poziom informacji przekazywanej studentom , odwoływanie się do najnowszej wiedzy, aktualnych źródeł naukowych oraz praktyki gospodarczej Stopień przygotowania nauczyciela do zajęć Umiejętność przekazywania wiedzy studentom Stosowanie metod aktywizacji studentów Właściwe wykorzystanie nowoczesnych metod prowadzenia zajęć np. technik audiowizualnych, itp. Materiały dydaktyczne prowadzącego zajęcia przygotowane przez Organizacja zajęć dydaktycznych np. rozplanowanie i wykorzystanie czasu zajęć, formułowanie zadań do wykonania przez studentów, itp Relacje pomiędzy nauczycielem a studentami Ogólna ocena hospitowanych zajęć: ......................................................................................... .................................................................................................................................................... Uwagi dla hospitowanego: ........................................................................................................ .................................................................................................................................................... .................................................................................................................................................... .................................................................................................................................................... Ewentualne uwagi hospitowanego do oceny zajęć przekazane podczas .................................................................................................................................................... .................................................................................................................................................... .................................................................................................................................................... Podpis zespołu hospitującego Protokół przyjmuję do wiadomości ...................................... ...................................... ..................................... podpis osoby hospitowanej Data zatwierdzenia: Zatwierdził: 87 hospitacji: Instrukcja nr 5 - postępowanie w przypadku naruszenia przepisów obowiązujących w SGGW oraz za czyny uchybiające godności studenta Instrukcja nr 5 Wydanie 1.0 do Procedury Jakości Kształcenia na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie Obowiązuje od: 01.10.2013 r. Postępowanie w przypadku naruszenia przepisów obowiązujących w SGGW oraz za czyny uchybiające godności studenta W przypadku naruszenia przepisów obowiązujących w SGGW oraz za czyny uchybiające godności studenta Prodziekan ds. Dydaktyki lub Prodziekan ds. Studiów Obcojęzycznych: w trybie natychmiastowym rozpoznaje wstępnie sprawę przeprowadzając rozmowy z osobami zainteresowanymi – zgłaszającym(i) naruszenie przepisów lub niewłaściwe zachowanie studenta, oraz z osobą o to obwinianą. W przypadku stwierdzenia rzeczywistego niewłaściwego zachowania studenta z rozmów sporządzane są protokoły i wraz z nimi sprawa przekazywana jest do Uczelnianej Komisji Dyscyplinarnej Data zatwierdzenia: Zatwierdził: 88 Instrukcja nr 6 – postępowanie w przypadku nieetycznego zachowania nauczyciela akademickiego Instrukcja nr 6 Wydanie 1.0 do Procedury Jakości Kształcenia na Wydziale Medycyny weterynaryjnej SGGW w Warszawie Obowiązuje od: 01.10.2013 r. Postępowanie w przypadku nieetycznego zachowania nauczyciela akademickiego W przypadku nieetycznego zachowania nauczyciela akademickiego Studenci mają prawo zgłosić to do Prodziekana ds. Dydaktyki lub Prodziekana ds. Studiów Obcojęzycznych. Prodziekani w trybie natychmiastowym wstępnie rozpoznając sprawę przeprowadzając rozmowy ze zgłaszającymi oraz z nauczycielem akademickim. W przypadku stwierdzenia naruszenia przez nauczyciela akademickiego norm etycznych, z rozmów sporządzane są protokoły i wraz z nimi sprawa przekazywana jest do Rektora lub Komisji Dyscyplinarnej do Spraw Nauczycieli Akademickich SGGW, Data zatwierdzenia: Zatwierdził: 89