Zestawienie zmian w przepisach – MAJ 2014 R.

1
Zestawienie zmian w przepisach – MAJ 2014 R.
PODATEK OD TOWARÓW I USŁUG
1
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK
(NSA, TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
Rozporządzenie Ministra Finansów
28 maja 2014 r.
W sprawie przypadków, w których nie
stosuje się warunku prowadzenia
ewidencji przebiegu pojazdu.
Dz.U.2014.709
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
Na podstawie 86a ust. 17 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z
2011 r., Nr. 177, poz. 1054, z późn. zm.):
Rozporządzenie określa inne niż wskazane w art. 86a ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o
podatku od towarów i usług, przypadki, w których nie stosuje się warunku prowadzenia ewidencji
przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.
Warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1
ustawy, nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych będących pojazdami
specjalnymi o przeznaczeniu:
1) pomoc drogowa, mających nadwozie konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu
uszkodzonych pojazdów,
2) pogrzebowy, innych niż określone w § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z
dnia 27 marca 2014r. w sprawie pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane
wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (Dz. U. poz. 407), jeżeli przedmiotem
działalności gospodarczej podatnika wykorzystującego te pojazdy są usługi
pogrzebowe,
3) bankowóz – wyłącznie typu A i B, innych niż określone w 2 pkt 2 rozporządzenia, o którym
mowa w pkt 2, jeżeli przedmiotem działalności gospodarczej podatnika wykorzystującego te
pojazdy jest transport wartości pieniężnych,
– jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany
pojazd jest pojazdem specjalnym, i jeżeli spełnione są warunki zawarte w odrębnych przepisach,
określone dla tych przeznaczeń.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 2014r.
2
Wyrok NSA
13 maja 2014 r.
I FSK 884/13
Audyt – Podatki – Outsourcing – Doradztwo
Member of Grant Thornton International Ltd
Grant Thornton Frąckowiak spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. Podmiot uprawniony do badania sprawozdań finansowych nr 3654.
Komplementariusz: Grant Thornton Frąckowiak sp. z o.o. Zarząd komplementariusza: Cecylia Pol – Prezes Zarządu, Tomasz Wróblewski – Wiceprezes Zarządu.
Adres siedziby: 61-131 Poznań, ul. Abpa Antoniego Baraniaka 88 E. NIP: 778-14-76-013, REGON: 301591100. Rachunek bankowy: 18 1750 1019 0000 0000 0098 2229.
Sąd Rejonowy Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu, VIII Wydział Gospodarczy, nr KRS 0000369868.
Zakwestionowanie pełnego prawa do odliczenia VAT od samochodu specjalnego wymaga
udowodnienia, że został on zarejestrowany jako taki bezprawnie.
Podatnik świadczył usługi transportu chorych, do czego wykorzystywał leasingowane
2
PODATEK OD TOWARÓW I USŁUG
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK
(NSA, TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
samochody specjalne (sanitarne). Korzystał przy tym z prawa do pełnego odliczenia VAT-u w
odniesieniu do kosztów leasingu karetek oraz zakupu do nich paliwa.
Fiskus zakwestionował jednak rozliczenie podatku za październik 2010 r. Uznał on, że podatnik
nie miał prawa do pełnego odliczenia VAT-u, ponieważ nie okazał świadectw homologacji lub
decyzji zwalniającej z obowiązku ich uzyskania. W związku z tym leasingowane pojazdy należało
uznać za samochody osobowe, co wykluczało bądź ograniczało możliwość odliczenia podatku.
Podatnik nie zgodził się z takim stanowiskiem, tłumacząc, że użytkowane samochody są
karetkami pogotowia i do zmiany przepisów 22.08.2005 r. dokonywał pełnego odliczenia zgodnie
z prawem. WSA, do którego sprawa trafiła, przyznał mu rację, a prawidłowość jego wyroku
potwierdził NSA. Sąd kasacyjny uznał tylko, że wyrok sądu I instancji nie został do końca
właściwie uzasadniony.
Sąd II instancji przypomniał, że do 22.08.2005 r. warunkiem pełnego odliczenia VAT-u było
potwierdzenie specjalnego charakteru pojazdu za pomocą wyciągu ze świadectwa homologacji
bądź odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku jego uzyskania. Po tym dniu ograniczono katalog
pojazdów, w związku z którymi przysługiwało prawo do pełnego odliczenia, wyłączając z niego
m. in. karetkę.
Powołując się na wyrok ETS z 22.12.2008 r. w sprawie Magoora (C-414/07), polski sąd uznał, że
w tym zakresie nastąpiło istotne pogorszenie sytuacji podatników. Dlatego od 22.08.2005 do
31.12.2010 ograniczenie nie znajdowało zastosowania do pojazdów, których specjalny charakter
wynikał z wyciągu homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku jej uzyskania.
Jeżeli specjalny charakter pojazdu wynika tylko z dowodu rejestracyjnego posiadanego przez
podatnika, to na organie podatkowym ciąży obowiązek bezwzględnego wykazania, że dokument
ten nie ma oparcia w wyciągu z homologacji lub odpisie decyzji.
Wyrok jest prawomocny.
3
Wyrok NSA
13 maja 2014 r.
I FSK 887/13
Member of Grant Thornton International Ltd
Nie trzeba zawierać w akcie notarialnym pouczenia o konieczności zapłaty VAT-u od zawartej
transakcji.
Urząd skarbowy stwierdził w wyniku kontroli, że związek strzelecki błędnie traktował świadczone
usługi przestrzeliwania broni jako zwolnione z VAT-u. Jego statut nie przewidywał bowiem
świadczenia takich usług. Związek nie rozliczył również VAT-u od odszkodowania, jakie otrzymał
w zamian za wywłaszczenie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości na cele inwestycji
drogowej. Zdaniem organu, taka transakcja – zapłata odszkodowania, wydanie nieruchomości –
stanowiła dostawę towaru.
Związek odwołał się od decyzji, a następnie wniósł skargę do sądu. Jego władze podniosły, że
otrzymanie odszkodowania w ogóle nie jest czynnością podlegającą VAT, a ponadto akt
notarialny nic nie mówił o tym podatku.
Zarówno organ II instancji, jak i WSA i NSA uznały jednak, że związek naruszył prawo. Organ
wyjaśnił, że prawo użytkowania wieczystego na gruncie przepisów o VAT należy traktować tak
samo, jak towar. Za dostawę towarów należy zaś uznać również sytuację, w której towar zmienia
właściciela za odszkodowaniem. NSA z kolei zaznaczył, że notariusze są jedynie płatnikami
3
PODATEK OD TOWARÓW I USŁUG
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK
(NSA, TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
PCC od czynności dokonywanych w formie aktu notarialnego.
Wyrok jest prawomocny.
4
Wyrok NSA
14 maja 2014 r.
I FSK 947/13
Należności otrzymanych w walucie obcej nie można przeliczać na złote po dowolnym kursie.
Podatnik prowadził handel detaliczny papierosami. Ze względu na bliskość granicy między
państwami jego klienci mieli możliwość zapłaty za towar zarówno w złotych, jak i w walucie obcej
– euro.
Ponieważ sprzedaż była ewidencjonowana na kasie fiskalnej w walucie krajowej, w wypadku
zapłaty w euro należność obliczano jako iloraz ceny w złotych i przyjętego na dany dzień kursu,
ustalanego na podstawie kursów rynkowych. Na koniec dnia zliczano utarg – osobno w złotych i
w euro – a następnie ten ostatni przeliczano według kursu NBP z danego dnia. Po zakończeniu
miesiąca sprzedaż zarejestrowaną na kasie rozliczano na podstawie raportu miesięcznego, a
różnicę między nim a utargami ujmowano w księgach rachunkowych jako dodatnie lub ujemne
różnice kursowe.
Fiskus uznał jednak, że takie postępowanie jest nieprawidłowe, ponieważ podatnik powinien
przeliczać walutę na podstawie art. 31a Ustawy o VAT. Dlatego też zakwestionował dokonane
przez podatnika rozliczenie VAT-u za kilka miesięcy 2009 r.
Z takim rozstrzygnięciem podatnik się nie zgodził i zaskarżył decyzję do sądu, a ten przyznał mu
rację. WSA uznał, że podatnik nie stosował dwóch cen na sprzedawane towary, ale jedną
wyrażoną w walucie krajowej. Samo przeliczanie ceny na walutę obcą pozostaje bez wpływu na
określenie podstawy opodatkowania, ponieważ jest to tylko czynność techniczna.
Fiskus zaskarżył wyrok sądu I instancji, a NSA go uchylił. Zdaniem sądu kasacyjnego w
przedmiotowej sprawie należało zastosować art. 31 Ustawy o VAT. Kwota należna z tytułu
sprzedaży to zapłata, wartość do otrzymania. Przyjęcie odmiennego stanowiska umożliwiłoby
sprzedaż towaru za np. 100 euro, przy jednoczesnym „nabiciu” na kasę ceny w wysokości 1 zł.
Wyrok jest prawomocny.
5
Wyroki NSA
16 maja 2014 r.
I FSK 877/13
I FSK 878/13
Wykreślenie podatnika z rejestru VAT-UE wymaga wydania decyzji przez organ podatkowy.
Naczelnik urzędu skarbowego poinformował o wykreśleniu z urzędu podatnika z rejestru VATUE z powodu niezłożenia przez niego deklaracji podatkowych za dwa kolejne kwartały. Podatnik
uznał, że w tej sprawie powinien otrzymać decyzję administracyjną wraz z uzasadnieniem.
Organ jednak stanął na stanowisku, że wykreślenie z rejestru jest czynnością materialnotechniczną.
Stanowisko organu poprał sąd administracyjny, do którego sprawa ostatecznie trafiła. WSA
uznał, że z przepisów dotyczących wykreślenia z rejestru nie wynika, żeby należało w tym celu
przeprowadzać postępowanie podatkowe.
Wyroki WSA uchylił jednak NSA. Sąd kasacyjny uznał, że wykreślenie ingeruje w prawa i
obowiązki podatnika, wobec czego organ ma obowiązek wydać w tej sprawie decyzję
administracyjną.
Wyroki są prawomocne.
Member of Grant Thornton International Ltd
4
PODATEK OD TOWARÓW I USŁUG
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK
(NSA, TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
6
Wyrok NSA
20 i 21 maja 2014 r.
I FSK 839/13
I FSK 856/13
Firma dokonywała oceny stanu technicznego pojazdów na zlecenie towarzystw
ubezpieczeniowych. Ponadto, wykonywała oględziny uszkodzonych pojazdów, nieruchomości,
ruchomości i miejsca zdarzenia oraz przeprowadzała wstępną likwidację szkód. Swoje usługi
uważała za zwolnione z VAT.
Izba Skarbowa widziała to inaczej. Zadania spółki były jedynie czynnościami pomocniczymi dla
usług ubezpieczeniowych, reasekuracyjnych i pomocniczych do nich, więc nie mogą korzystać z
takiego samego zwolnienia. Takiego samego zdania był WSA, który uważał przyznanie
preferencji za bezzasadne.
Inaczej ocenił sprawę NSA. Orzekł przychylnie dla podatnika, argumentując, iż jego czynności są
wykonywane w ramach umów o podwykonawstwo, właściwe i niezbędne dla usługi
ubezpieczeniowej.
Wyrok jest prawomocny.
7
Wyrok NSA
21 maja 2014 r.
I FSK 925/13
WSA w Warszawie będzie musiał rozważyć, czy można skorzystać z ulgi na złe długi w sytuacji,
gdy kontrahent nie zapłacił jedynie podatku wynikającego z korekty faktury.
Spółka świadczy usługi leasingowe, pośrednicząc przy okazji w zawieraniu umów ubezpieczenia
przedmiotów leasingu. Do części z nich stosowała zwolnienie z VAT-u. W późniejszym czasie
Spółka skorygowała faktury pierwotne i do wartości ubezpieczenia doliczyła podatek. Korekty
zamierza wysłać do kontrahentów, którzy już opłacili faktury pierwotne, jak i tych, którzy tego nie
zrobili. Jednocześnie zakłada, że część z nich odmówi zapłaty, wobec czego będzie musiała
zainicjować długotrwałe postępowanie windykacyjne.
W kontekście tak zarysowanego stanu faktycznego spółka zapytała fiskusa, czy będzie mogła
skorzystać z ulgi na złe długi, uregulowanej w art. 89a ust. 1 Ustawy VAT. Organ podatkowy
uznał, że tak, ale tylko w odniesieniu do kontrahentów, którzy w ogóle nie opłacili faktur
pierwotnych. W odniesieniu do pozostałych należy bowiem przyjąć, że zapłacili należność za
całą usługę – obejmującą zarówno wartość netto, jak i podatek należny.
Spółka zaskarżyła interpretację do sądu administracyjnego, a ten przyznał jej rację. WSA uznał,
powołując się na orzecznictwo TSUE, że organ zajął stanowisko w bezprzedmiotowej sprawie,
ponieważ usługa ubezpieczenia leasingu jest zwolniona z VAT.
Orzeczenie sądu I instancji uchylił jednak NSA po rozpatrzeniu skargi kasacyjnej wniesionej
przez organ. Zdaniem sądu II instancji, WSA nie wyjaśnił, dlaczego uznał rozpatrywaną sprawą
za podobną do przywołanych orzeczeń Trybunału. Jeśli między tymi sprawami nie będzie
podobieństwa, WSA będzie musiał rozstrzygnąć, czy z ulgi z art. 89a można skorzystać w
odniesieniu do podatku wynikającego z korekty faktury.
Wyrok jest prawomocny.
8
Wyrok NSA
28 maja 2014 r.
I FSK 952/13
Cykliczne udzielanie pożyczek może mieć wpływ na wielkość odliczanego podatku VAT.
Sprawa dotyczyła nieaktualnego już brzmienia art. 90 ust. 6 Ustawy VAT, odnoszącego się do
czynności dokonywanych sporadycznie. Wyrok NSA może mieć jednak znaczenie przy
interpretacji nowego brzmienia tego przepisu, który mówi obecnie o transakcjach o charakterze
pomocniczym.
Member of Grant Thornton International Ltd
5
PODATEK OD TOWARÓW I USŁUG
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK
(NSA, TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
Spółka miała cyklicznie udzielać oprocentowanych pożyczek podmiotowi powiązanemu.
Postanowiła zapytać organ podatkowy, czy obrót związany z tymi pożyczkami może zostać
uznany za czynności dokonywane sporadycznie. Pozwoliłoby to spółce odliczać naliczony VAT
w całości, a nie według proporcji – stosunku obrotu opodatkowanego do całości obrotu.
We wniosku spółka wskazała, że przepisy nie definiują „sporadyczności”, a udzielane przez nią
pożyczki będą miały charakter jedynie poboczny, pomocniczy. Odmienne stanowisko zajął
jednak organ podatkowy, który uznał, że udzielanie pożyczek byłoby działalnością planową
spółki, a przez to miałoby charakter stały.
Interpretację organu WSA uznał za błędną, ale jego wyrok z kolei uchylił NSA. Sąd kasacyjny
uznał, że przedstawiony przez spółkę mechanizm udzielania pożyczek wskazuje, że nie można
uznać tych czynności za sporadyczne. Ponadto usługi finansowe nie mogą mieć charakteru
czysto pomocniczego, bo służą zapewnieniu finansowania.
Wyrok jest prawomocny.
9
Wyrok NSA
28 maja 2014 r.
I FSK 946/13
Bilety na przedstawienia dyplomowe w teatrze opodatkowane VAT.
Adepci szkoły teatralnej kończą swoją edukację prawdziwym spektaklem przed publicznością.
Jest to traktowane, jako część praktyczna egzaminu dyplomowego. Wstęp jest płatny, ale
dochód jest przeznaczony lecz na przygotowanie kolejnych spektakli dyplomowych. W złożonym
wniosku zaznaczono, że ten występ jest niezbędny, aby usługa edukacyjna szkoły została
ukończona. Spytano, czy do ceny biletów powinno się doliczać VAT.
Uczelnia uważała, że nie jest to konieczne, ponieważ wydarzenie jest usługą kształcenia na
poziomie wyższym. Fiskus ocenił to inaczej i uznał, że trzeba naliczyć 8% daniny. Tak też
uważały sądy. Usługa sprzedaży biletów jest świadczona nie na rzecz studentów, lecz widzów,
czyli osób trzecich. NSA zauważył jednak, że zwolnienie od podatku będzie miało zastosowanie,
gdy przedstawienia będą organizowane za zaproszeniem.
Wyrok jest prawomocny.
10
Wyrok NSA
28 maja 2014 r.
I FSK 977/13
Roboty budowlane mające na celu przystosowanie pomieszczeń do zamontowania w nich
sprzętu medycznego nie są objęte preferencyjną stawką VAT.
Spółka zajmowała się dostawą urządzeń medycznych i ich montażem. Przy okazji wykonywała
ona prace budowlane niezbędne do przystosowania pomieszczeń szpitali i przychodni do
zamontowania w nich tych urządzeń. Postanowiła zapytać fiskusa, czy dostarczenie urządzenia,
jego montaż i wykonanie robót budowlanych może potraktować jako świadczenie kompleksowe i
zastosować do niego 8-proc. stawkę VAT.
Organ podatkowy odpowiedział jednak negatywnie, stwierdzając, że preferencyjną stawką może
zostać objęta tylko dostawa wyrobu medycznego oraz jego montaż. Wykonywane prace
budowlane mają charakter wyłącznie pomocniczy i w związku z tym powinny być opodatkowane
stawką 23-proc. Organ podkreślił przy tym, że potraktowanie dostaw i usług jako jednego
świadczenia kompleksowego powinno mieć charakter wyjątkowy.
Stanowisko izby potwierdził najpierw WSA, a następnie NSA. Sąd I instancji stwierdził, że
sztuczne byłoby rozdzielenie dostawy sprzętu i jego montażu, ale nie dotyczy to już
Member of Grant Thornton International Ltd
6
PODATEK OD TOWARÓW I USŁUG
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK
(NSA, TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
adaptacyjnych prac budowlanych. Zdaniem sądu nie można ich traktować analogicznie do
montażu urządzenia, a ponadto – ze względu na ich ogólny charakter – mogą być one zlecone
dowolnemu podmiotowi świadczącemu usługi budowlane. Odrębne opodatkowanie dostawy i
montażu oraz robót adaptacyjnych nie ma zatem charakteru sztucznego. Stanowisko WSA
potwierdził sąd kasacyjny.
Wyrok jest prawomocny.
11
Wyrok NSA
29 maja 2014 r.
I FSK 1029/13
I FSK 1167/13
Nadleśnictwa realizowały projekt ochrony orlika krzykliwego, którego celem jest rozszerzenie
zasięgu lęgowej populacji ptaków. Chciały w związku z tym odliczać podatek od zakupów.
Dotychczas były zarejestrowane na VAT, ponieważ opodatkowują sprzedaż drewna. Podmioty
twierdziły, że ich działania mogą zapewnić im międzynarodowe certyfikaty zarządzania lasami,
co przyczynić się może do wzrostu przychodów ze sprzedaży surowca.
Fiskus nie dopatrzył się nawet pośredniego związku pomiędzy przygotowaniem broszur i
folderów informacyjnych albo budowaniem ścieżek edukacyjnych a lepszym prosperowaniem
działalności gospodarczej nadleśnictw. Podobnie orzekły WSA i NSA - wydatki na działalność
statutową, niemającą związku z czynnościami opodatkowanymi, nie uprawniają do odliczenia
podatku naliczonego.
12
Wyrok NSA
30 maja 2014 r.
I FSK 1395/13
Organy mogą pozbawić podatnika prawa do odliczenia VAT-u nawet wtedy, gdy będzie on
tłumaczył się tzw. „dobrą wiarą” – brakiem świadomości udziału w oszustwie.
Fiskus uznał, że podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku z faktur dokumentujących
zakupy paliwa, ponieważ cały obrót był fikcją. Podatnik bronił się, że nie był świadomy procederu
i w związku z tym – zgodnie z orzecznictwem TSUE – nie powinien zostać pozbawiony prawa do
odliczenia VAT-u.
Sprawa trafiła do sądów administracyjnych, a te stanęły po stronie fiskusa. NSA zauważył, że
faktury były wystawiane na tzw. „słupy” i dotyczyły innych towarów, niż podatnik otrzymywał.
Odnosząc się do wyroków TSUE, sąd podkreślił, że podstawą odliczenia musi być rzeczywista
transakcja. A w przedmiotowej sprawie na fakturach nie zgadzał się ani towar, ani dostawca.
Podatnik nie dochował więc wymogu należytej staranności, choć powinien zasięgnąć wiedzy o
dostawcach, czy np. mają odpowiednie pozwolenia. Powołanie się na dobrą wiarę, zdaniem
sądu, powinno być uwzględniane jedynie wyjątkowo.
Wyrok jest prawomocny.
PODATKI DOCHODOWE
Member of Grant Thornton International Ltd
7
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK (NSA,
TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
13
Wyroki NSA
6 maja 2014 r.
II FSK 2146/12
II FSK 1258/12
Podatnik aresztowany pod zarzutem udziału w zorganizowanej grupie przestępczej powinien płacić
PIT od dochodów swojej firmy nawet za okres pozbawienia wolności.
Sprawa dotyczyła przedsiębiorstwa, w ramach którego świadczono usługi transportowe oraz naprawy
samochodów. Działalność istniała wprawdzie od 2003 r., ale nie została zgłoszona w urzędzie
skarbowym. Organ podatkowy podejrzewał, że przedsiębiorstwo w rzeczywistości prowadziła inna
osoba, niż ta wskazywana w dokumentach, a całe przedsięwzięcie miało służyć do prania brudnych
pieniędzy z przemytu papierosów.
Dyrektor UKS nakazał więc faktycznemu przedsiębiorcy zapłacić zaległy PIT za lata 2005 i 2006,
chociaż ten przebywał wtedy w areszcie. Z zeznań osoby firmującej działalność przedsiębiorstwa oraz
zatrudnionych w nim pracowników wynikało, że decyzje związane z jego prowadzeniem były
podejmowane przez aresztowanego. Firmowy dochód był zaś przelewany na konto jego żony.
Po bezskutecznym odwołaniu do organu II instancji, podatnik zaskarżył decyzje do WSA. Ten inaczej
ocenił decyzję określającą zobowiązanie podatkowe za rok 2005, a inaczej za rok 2006. Pierwsze
rozstrzygnięcie uznał za prawidłowe, ponieważ organy udowodniły, że podatnik mógł – przez kontakty
z żoną w areszcie – zarządzać firmą. Te okoliczności nie zostały jednak dostatecznie wyjaśnione w
postępowaniu, w wyniku którego wydano drugą decyzję.
Ten drugi wyrok został jednak uchylony przez NSA, który uznał, że również w 2006 r. aresztowany
faktycznie zarządzał działalnością. Z tego powodu również w tym okresie był on podatnikiem i nie ma
tu znaczenia fakt, że przedsiębiorstwo firmowała swoim nazwiskiem inna osoba.
Wyroki są prawomocne.
14
Wyrok NSA
6 maja 2014 r.
II FSK 1240/12
Decyzja wójta zezwalająca na usunięcie drzew nie jest podstawą do zaliczenia związanych z tym
wydatków do kosztów podatkowych.
Urząd kontroli skarbowej, badając rozliczenia spółki przygotowującej grunt pod budowę autostrady,
uznał, że zawyżyła ona koszty podatkowe – zakwestionowano jednorazowe odliczenie wydatków
poniesionych na wycinkę drzew.
W wyniku złożonego odwołania, organ II instancji uznał decyzję dyrektora UKS za prawidłową. Sporne
wydatki – uznał dyrektor izby skarbowej – powinny być amortyzowane jako koszt wytworzenia środka
trwałego.
Spółka wniosła skargę do sądu, w wyniku której uchylono decyzje obu organów. WSA, powołując się
na decyzję wójta zezwalającą na wycinkę, stwierdził, że usunięcie drzew było konieczne ze względu
na zagrożenie dla ludzi i ruchu drogowego. Nie był to więc koszt przygotowania gruntu pod inwestycję.
Rozstrzygnięcie sądu I instancji uchylił jednak NSA. Podkreślił on, że sama decyzje wójta nie może
być podstawą do uznania poniesionych wydatków za jednorazowy koszt.
Wyrok jest prawomocny.
15
Wyrok NSA
7 maja 2014 r.
II FSK 1229/12
Podatek od zakupu akcji należy zapłacić od wynikającej z nich rzeczywistej wartości, a nie od nośnika,
na którym są one zapisane.
Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych kupiło w Luksemburgu akcje polskiej spółki za 14 mln zł.
Następnie zapłaciło podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 140 tys. zł (1 proc. wartości
praw majątkowych – nabytych akcji). Później TFI złożyło jednak korektę, domagając się od organu
podatkowego stwierdzenia nadpłaty. Uznało ono, że zawarta umowa nie podlegała opodatkowaniu w
Polsce, bo akcje – jako rzeczy ruchome – w chwili sprzedaży znajdowały się w Luksemburgu.
Naczelnik urzędu skarbowego odmówił jednak stwierdzenia nadpłaty. Przypomniał, że umowa
Member of Grant Thornton International Ltd
8
PODATKI DOCHODOWE
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK (NSA,
TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
sprzedaży podlega opodatkowaniu PCC, jeżeli jej przedmiotem są prawa majątkowe wykonywane w
Polsce. Taka sytuacja – uznał organ – miała miejsce w spornej sprawie.
Po niekorzystnym rozstrzygnięciu organu odwoławczego, TFI wniosło skargę do sądu. Zarzuciło ono,
że organy nie rozróżniły rzeczy ruchomych od praw majątkowych. Jego zdaniem akcje, jako papiery
wartościowe, są rzeczami ruchomymi, a gdy zawierano transakcję znajdowały się one w Luksemburgu
– poza terytorium Polski. Z tego względu sprzedaż nie powinna podlegać opodatkowaniu w Polsce.
Sądy administracyjne nie poparły jednak argumentów spółki. WSA podkreślił, że akcja stanowi
zbywalne prawo majątkowe. Dokumenty akcji są wprawdzie przedmiotami materialnymi, ale mają one
znikomą wartości, równą materiałom zużytym do ich zapisania – ich rzeczywista wartość wynika z
zawartego w nich prawa majątkowego. Dlatego TFI nabyło nie rzecz ruchomą, ale prawo majątkowe w
postaci papieru wartościowego. Poglądy sądu I instancji w pełni poparł NSA.
Wyrok jest prawomocny.
16
Wyrok NSA
7 maja 2014 r.
II FSK 1353/12
II FSK 1958/12
Członek podatkowej grupy kapitałowej ma prawo do skorzystania z przywilejów specjalnych stref
ekonomicznych.
Przedsiębiorstwo z branży artykułów spożywczych planuje reorganizację. Wydzielone zostaną nowe
podmioty, więc spółka chciałaby stworzyć podatkową grupę kapitałową. Mogłyby one wtedy rozliczać
się wspólnie. Ponadto, podatnik chciałby uzyskać zezwolenie na prowadzenie działalności w specjalnej
strefie ekonomicznej – spytał jednak, czy jego plany nie będą w tym przeszkodą.
Izba Skarbowa nie przystała na to. Przepisy o PGK jasno stwierdzają, iż podmioty, które utworzą taką
grupę, nie mogą korzystać jednocześnie z ulg na podstawie innych ustaw. Interpretację zaskarżono i
ostatecznie trafiła do NSA, który zgodził się z podatnikiem. Pomimo istnienia ustawy o SSE, zwolnienia
dla przedsiębiorców strefowych wynikają z ustawy o CIT, a ta nie jest odrębną ustawą.
Wyrok jest prawomocny.
17
Wyroki NSA
8 maja 2014 r.
II FSK 1421/12
II FSK 1422/12
Nabycie kilku nieruchomości, ich wykończenie oraz sprzedaż z zyskiem może skutkować uznaniem
podatnika za przedsiębiorcę.
Organy podatkowe uznały, że małżonkowie prowadzili profesjonalny obrót nieruchomościami. Ich
działania miały zorganizowany i ciągły charakter oraz były nakierowane na osiągnięcie zysku.
Przesądziła o tym również ich skala: w ciągu kilku lat podatnicy kupili 12 nieruchomości, a 7 sprzedali.
W rezultacie fiskus uznał, że środki uzyskane ze sprzedaży należało uznać za przychody z działalności
gospodarczej, a podatnikom nie przysługiwało zwolnienie uzyskanych kwot z podatku jako
przeznaczonych na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych.
Małżonkowie zakwestionowali ustalenia organów. Tłumaczyli, że nieruchomości były kupowane z
zamiarem nie ich odsprzedaży, ale zaspokojenia potrzeb własnych i własnej rodziny. Dopiero
okoliczności powstałe po ich nabyciu doprowadziły do sprzedaży.
Sądy administracyjne, do których sprawa trafiła, przyznały jednak rację fiskusowi. WSA podkreślił, że
działalność gospodarcza to zjawisko obiektywne, przy którego ocenie zamiary i przekonania podatnika
nie mają znaczenia. O takim charakterze działalności decydują faktycznie podejmowane czynności.
Podobnie orzekł NSA, który stwierdził, że zamiar podatnika z chwili nabycia nieruchomości nie ma tu
znaczenia (choć może wpłynąć na opodatkowanie VAT), ponieważ definicja działalności gospodarczej
Member of Grant Thornton International Ltd
9
PODATKI DOCHODOWE
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK (NSA,
TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
w Ustawie o PIT nie koncentruje się na tym elemencie. Nabywanie przez podatników lokali po
atrakcyjnej cenie, ich remont oraz sprzedaż z zyskiem wpływają na kwalifikację podatkową podjętych
działań. Ich powtarzalność, ciągłość i profesjonalizm wykluczyły możliwość uznania uzyskanych
środków za przychody osiągnięte w wyniku obrotu prywatnego.
Wyroki są prawomocne.
18
Wyrok NSA
8 maja 2014 r.
II FSK 1274/12
Uzyskanie pozwolenia na użytkowanie jedynie części budynku pozwala na rozpoczęcie naliczania
odpisów amortyzacyjnych od tej części, bez czekania na całkowite zakończenie prac budowlanych.
Spółka cywilna wybudowała budynek usługowy z częścią mieszkalną oraz uzyskała pozwolenie na
użytkowanie pomieszczeń usytuowanych na jego parterze. Następnie ta część obiektu została
wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a
pomieszczenia zaczęto wynajmować klientom spółki. Jej wspólnik chciał uzyskać od fiskusa
potwierdzenie, że może rozliczać odpisy amortyzacyjne od użytkowanej części.
Organ podatkowy odpowiedział jednak negatywnie, podnosząc, że amortyzować można tylko budynek
w pełni ukończony – kompletny i zdatny do użytku. Tylko wtedy bowiem spełnia on definicję środka
trwałego z Ustawy o PIT.
Wspólnik postanowił zaskarżyć interpretację organu do sądu, a ten przyznał mu rację. WSA uznał, że
Ustawa o PIT nie określa warunków, które środek trwały musi spełniać, aby można było uznać, że jest
kompletny i zdatny do użytku. Istotna jest za to rola, jaką środek będzie spełniał w prowadzonej
działalności. Skoro właściwy organ nadzoru budowlanego pozwolił na użytkowanie części budynku,
należy przyjąć, że osiąganie z niej przychodów i jej amortyzacja są zgodne z prawem.
Podobnego zdania był NSA, który stwierdził, że dopuszczona do użytkowania część budynku spełnia
definicję środka trwałego i może podlegać amortyzacji.
Wyrok jest prawomocny.
19
Wyrok NSA
13 maja 2014 r.
II FSK 1278/12
Nie można zaliczyć do kosztów wydatków na zakup nieruchomości nawet wtedy, gdy grunt nabyto z
zamiarem wydobywania kopalin.
Podatnik zakupił cztery działki rolne, na obszarze których znajdowały się złoża kruszywa mineralnego.
Cena ich zakupu była kilkukrotnie wyższa niż cena podobnych działek położonych w pobliżu. W
związku z tym podatnik zapytał fiskusa, czy poniesione wydatki mógłby zaliczyć do kosztów uzyskania
przychodu.
Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 Ustawy o PIT nie można uznać wydatku na zakup gruntu za koszt
podatkowy. Jednak rzeczywistym przedmiotem nabycia – argumentował podatnik – nie były grunty, ale
położone na ich obszarze złoża kruszywa. Z tego powodu powinien mieć możliwość odliczenia
poniesionych na nie wydatków.
Jego stanowiska nie poparł jednak organ podatkowy. Zgodnie z Kodeksem cywilnym, złoża kopalin –
w tym kruszywa – są częścią składową nieruchomości, a zakaz zaliczania do kosztów podatkowych
wydatków na nabycie gruntów dotyczy również ich części składowych.
Podatnik postanowił zaskarżyć interpretację organu do sądu. W swojej skardze podniósł, że
interpretacja przepisów podatkowych nie powinna być oparta na przepisach prawa cywilnego, a
ponieważ wydobywanie kruszywa spowoduje powstanie u niego przychodu, do wydatek na zakup złóż
Member of Grant Thornton International Ltd
10
PODATKI DOCHODOWE
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK (NSA,
TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
powinien zostać uznany za koszt jego uzyskania.
WSA, a następnie NSA nie przychyliły się jednak do użytych w skardze argumentów. Zdaniem obu
sądów organ słusznie – z braku definicji nieruchomości w prawie podatkowym – sięgnął do przepisów
prawa cywilnego. Złoża kopalin stanowią część składową nieruchomości, a koszty ich zakupu można
potrącić dopiero w momencie odpłatnego zbycia gruntu.
Wyrok jest prawomocny.
20
Wyrok NSA
13 maja 2014 r.
II FSK 1346/12
Zmiana struktury własnościowej spółki komandytowo-akcyjnej w trakcie roku obrotowego nie wpływa
na ustalenie wysokości dochodu wspólnika.
Komandytariusz spółki komandytowej zwrócił się do fiskusa z pytaniem w następującej sprawie.
Spółka ma zostać przekształcona w spółkę komandytowo-akcyjną. Do przekształconego podmiotu
może dołączyć nowy wspólnik – akcjonariusz. Może to nastąpić przed walnym zgromadzeniem, które
zatwierdzi sprawozdanie finansowe i podzieli zysk między wspólników. W wyniku przystąpienia
nowego wspólnika, udział wnioskodawcy w zysku spółki ulegnie zmniejszeniu. W ciągu roku
obrotowego pobierał on jednak od spółki zaliczki na poczet przyszłego zysku – jeżeli ten będzie niższy
niż suma otrzymanych zaliczek, będzie musiał zwrócić różnicę. Zapytał więc fiskusa, jakie skutki
podatkowe będzie mieć taka zmiana udziału w zysku.
Organ podatkowy uznał, że podatnik będzie musiał ustalić w takiej sytuacji podstawę opodatkowania
zgodnie ze swoim udziałem w zysku za dwa okresy: do przystąpienia nowego wspólnika do spółki oraz
za okres od jego przystąpienia – według nowej proporcji udziału w prawie do zysku spółki. Takie
stanowisko zajął również WSA.
Na korzyść podatnika orzekł jednak NSA. Sąd kasacyjny, powołując się na swoją uchwałę z
20.05.2013 r. (II FPS 6/12), przypomniał, że wspólnikowi S.K.A. przysługuje zysk wtedy, gdy
komplementariusze podejmą uchwałę o jego podziale. Dopiero powstała w ten sposób wierzytelność
wspólnika – prawo do żądania wypłaty należnej mu części zysku – stanowi przedmiot opodatkowania
PIT-em. Dlatego też dla określenia podstawy opodatkowania istotne jest, jaka kwota przypadnie
ostatecznie podatnikowi w wyniku podziału zysku. Zmiana struktury własnościowej spółki w czasie
roku obrotowego nie ma w tym kontekście znaczenia.
Wyrok jest prawomocny.
21
Wyrok NSA
15 maja 2014 r.
II FSK 1527/12
Zapłacone oprocentowanie kredytu zaciągniętego przez przedsiębiorcę na finansowanie działalności
gospodarczej jest kosztem pośrednim, a więc zmniejsza ono przychód w momencie poniesienia.
Dyrektor urzędu kontroli skarbowej uznał, że kontrolowany deweloper zaniżył podatek dochodowy za
2007 r. przez zaliczenie do kosztów odsetek od kredytów zaciągniętych na pokrycie bieżącej
działalności gospodarczej – zakup określonych działek. Zdaniem organu, zapłacone odsetki wprawdzie
były kosztem podatkowym, ale bezpośrednio związanym z realizacją inwestycji budowalnych, w
związku z czym nie mógł być on odliczony w momencie poniesienia.
Sprawa trafiła do sądów administracyjnych, które przyznały rację deweloperowi. Potwierdziły one, że
zapłacone odsetki były kosztem pośrednim, bo służyły działalności całego przedsiębiorstwa i zapewniły
mu funkcjonowanie – pomimo faktu, że kredyty zaciągnięto na realizację konkretnych inwestycji.
Wyrok jest prawomocny.
Member of Grant Thornton International Ltd
11
PODATKI DOCHODOWE
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK (NSA,
TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
22
Wyrok NSA
20 maja 2014 r.
II FSK 1443/12
Prowizję od kredytów można w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie
zapłaty, niezależnie od sposobu jej ujęcia w księgach rachunkowych.
Spółka zaciągnęła kilka kredytów na zakup udziałów w innym podmiocie gospodarczym. Bank zażądał
od niej prowizji przygotowawczych. Spółka zapłaciła je w roku podatkowym, w której przyznano jej
kredyty. W księgach rachunkowych część prowizji miała zostać zaliczona do kosztów bilansowych w
okresie, w którym otrzymała kredyt, a cześć – jako rozliczenia międzyokresowe czynne kosztów – do
kosztów bilansowych w kolejnych latach obrotowych.
Zapytała więc fiskusa, w którym momencie może zaliczyć prowizję do kosztów podatkowych. Sama
stanęła na stanowisku, że w tym samym roku, w którym faktycznie je zapłaciła, a metoda ujęcia
wydatków w księgach rachunkowych nie ma w tym kontekście znaczenia.
Organ podatkowy zgodził się, że prowizje od kredytów nie stanowią wydatków na nabycie udziałów i
należy je uznać za koszty pośrednie. Powinny jednak stać się kosztami podatkowymi w momencie,
gdy zostaną zaewidencjonowane jako koszty w księgach rachunkowych.
Sprawa trafiła ostatecznie do sądów administracyjnych, a te przyznały rację spółce. Sądy uznały za
błędny pogląd izby, że jako ujęcie w księgach rachunkowych należy rozumieć wyłącznie uznanie
wydatku za koszt bilansowy. Dniem poniesienia kosztu podatkowe powinien być dzień wpisania
wydatku do ksiąg na podstawie dokumentów otrzymanych od banku. NSA podkreślił, że należy
rozdzielić prawo bilansowe od prawa podatkowego.
Wyrok jest prawomocny.
23
Wyrok NSA
21 maja 2014 r.
II FSK 1519/12
Wydatki poniesione na likwidację podmiotu gospodarczego – np. koszty konsolidacji – nie stanowią
kosztów uzyskania przychodu dla tego podmiotu.
Spółka zawarła umowę ze Skarbem Państwa, na podstawie której miała przeprowadzić proces
konsolidacji firm sektora elektroenergetycznego. Następnie, w drodze korekty zeznania podatkowego,
chciała zaliczyć wydatki na konsolidację spółki przejmowanej do jej kosztów uzyskania przychodów.
Fiskus jednak uznał, że wydatki spółki przejmowanej na proces połączenia w trybie określonym w art.
492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych nie mogą zostać uznane za poniesione w celu osiągnięcia
przez nią przychodów. Konsekwencją połączenia było bowiem wykreślenie spółki z rejestru – utrata
bytu prawnego i statusu podatnika. Podjęte przez spółkę działania zmierzały od początku do jej
likwidacji, a nie osiągnięcia przez nią przychodów bądź zachowania lub zabezpieczenia ich źródeł.
Dlatego też – stwierdził fiskus – wydatki poniesione na proces konsolidacji mogą być zaliczone do
kosztów podatkowych, ale nie przez spółkę przejmowaną, tylko przejmującą.
Prawidłowość stanowiska organów podatkowych potwierdziły sądy administracyjne, zarówno WSA, jak
i NSA. Sąd I instancji podkreślił, że dla zakwalifikowaniu wydatku jako kosztu podatkowego nie ma
znaczenia fakt, że wydatki te poniesiono w wykonaniu powszechnie obowiązujących przepisów prawa,
dotyczących w tym wypadku procesu konsolidacji spółek sektora elektroenergetycznego.
Wyrok jest prawomocny.
24
Wyrok NSA
21 maja 2014 r.
II FSK 1428/12
Otrzymanie akcji w ramach premii zostanie opodatkowane dopiero w momencie ich zbycia.
Pracownik wyższego szczebla spółki wchodzącej w skład międzynarodowego koncernu z siedzibą w
Wielkiej Brytanii został uhonorowany nagrodą z programu motywacyjnego w postaci prawa do akcji
Member of Grant Thornton International Ltd
12
PODATKI DOCHODOWE
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK (NSA,
TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
spółki brytyjskiej. Jedynym warunkiem było pozostanie w firmie przez co najmniej 3 kolejne lata.
Podatnik twierdził, iż to przysporzenie winno być potraktowane jako przychód z kapitałów pieniężnych,
a daninę będzie musiał odprowadzić dopiero w momencie sprzedaży akcji.
Fiskus zanegował stanowisko wnioskodawcy. Jego zdaniem, przychód powstaje już przy nabyciu akcji,
a podatnik powinien wskazać stosunek pracy, jako jego źródło. Na szczęście dla pracownika, sądy
administracyjne były mu przychylne - w momencie objęcia akcji można mówić jedynie o potencjalnym
dochodzie, a program motywacyjny nie wynikał bezpośrednio ze stosunku pracy. Sądy stwierdziły, że
przychód powstanie dopiero w momencie zbycia akcji.
Wyrok jest prawomocny.
25
Wyrok NSA
22 maja 2014 r.
II FSK 1471/12
Wypłata pieniędzy wspólnikowi z tytułu zmniejszenia jego udziału kapitałowego w spółce
komandytowej jest zwolniona z opodatkowania.
Spółka kapitałowa, przystępując do spółki komandytowej jako komandytariusz, wniosła wkład w
postaci prawa użytkowania wieczystego nieruchomości. Ponieważ w przyszłości mogła otrzymywać od
spółki komandytowej pieniądze – w ramach częściowego zwrotu aportu – zapytała fiskusa, czy kwoty
te będą stanowić przychód opodatkowany podatkiem dochodowym (tu: CIT-em). Ona sama uważała,
że nie, ponieważ wypłaty środków z zysku bilansowego są neutralne podatkowo dla wspólników spółki
osobowej, a tak samo, jej zdaniem, należy traktować wypłaty związane z częściowym zwrotem wkładu.
Na odmiennym stanowisku stanął jednak organ podatkowy oraz WSA. Organ i sąd stwierdziły, że
otrzymane przez spółkę środki będą przychodem podatkowym. Nieopodatkowanego zwrotu majątku
wniesionego do spółki osobowej nie można utożsamiać z wypłatą wspólnikowi środków tytułem
należnego mu udziału kapitałowego w spółce (bądź jego zmniejszeniem i wycofaniem części wkładu).
Z takim poglądem nie zgodził się jednak NSA. Podkreślił on, że przepływy pieniężne między
wspólnikiem a spółką osobową są neutralne podatkowo – z tego powodu częściowy zwrot wkładu nie
podlega opodatkowaniu.
Wyrok jest prawomocny.
26
Wyrok NSA
23 maja 2014 r.
II FSK 1557/12
Brak zapłaty prowizji od otrzymanego poręczenia bankowego jest przychodem podlegającym
opodatkowaniu.
Sprawa dotyczyła spółki, która bezpłatnie otrzymała od podmiotu powiązanego z tej samej grupy
kapitałowej poręczenie spłaty kredytu bankowego. Urząd kontroli skarbowej uznał, że brak
konieczności zapłaty za poręczenie należało potraktować jako przychód w postaci nieodpłatnego
świadczenia.
W odwołaniu od wydanej przez dyrektora UKS decyzji spółka podniosła, że transakcji dokonano
między podmiotami powiązanymi – należało więc sprawdzić, czy uzyskane korzyści nie zostały
skompensowane w innej transakcji między nimi. Wskazała przy tym, że ona również udzieliła
podmiotowi takiego poręczenia.
Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał jednak w mocy decyzję organu I instancji. Stwierdził on, że
ewentualna ekwiwalentność świadczeń powinna zostać potwierdzona umową. Zgodziły się z tym sądy
administracyjne, które dodały ponadto, że istnieje jednolite orzecznictwo, nakazujące traktowanie
nieodpłatnych poręczeń jako nieodpłatnych świadczeń podlegających opodatkowaniu podatkiem
Member of Grant Thornton International Ltd
13
PODATKI DOCHODOWE
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK (NSA,
TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
dochodowym.
Wyrok jest prawomocny.
27
Certyfikat rezydencji jest aktualny tak długo, jak nie zmieni się stan faktyczny, czyli do momentu
zmiany miejsca zamieszkania bądź siedziby podatnika.
Polskie wydawnictwo pobierało zryczałtowany podatek dochodowy od wypłacanych zagranicznym
twórcom oraz agencjom literackim należności za nabycie praw autorskich lub korzystanie z licencji.
Aby skorzystać z preferencji wynikających z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (UPO) –
jeżeli taką umowę zawarto między Polską a państwem autora lub agencji – corocznie wymagało od
swoich kontrahentów certyfikatów rezydencji, potwierdzających ich miejsce zamieszkania lub siedziby.
Wydawnictwo postanowiło jednak zapytać fiskusa, czy nie mogłoby pobierać podatku na
preferencyjnych zasadach w sytuacji, gdy posiadałoby certyfikat rezydencji kontrahenta z
wcześniejszych lat oraz jego oświadczenie, że wynikający z certyfikatu stan faktyczny nie uległ
zmianie. Organ podatkowy odpowiedział jednak negatywnie, podnosząc, że skorzystanie z preferencji
wynikającej z UPO wymaga uzyskania certyfikatu potwierdzającego rezydencję podatkową na moment
wypłaty należności.
Ze stanowiskiem organu nie zgodziły się jednak sądy administracyjne. Uznały one, że jeżeli przepisy
nie określają okresu ważności certyfikatu, to jest on ważny do czasu, gdy nie zmieni się potwierdzony
w nim stan faktyczny – miejsce zamieszkania lub siedziby podatnika.
Wyrok jest prawomocny.
Wyrok NSA
27 maja 2014 r.
II FSK 1563/12
INNE PRZEPISY
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK
(NSA, TK, ETS)
28
Wyrok NSA
20 maja 2014 r.
I FSK 840/13
Member of Grant Thornton International Ltd
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
Skorzystanie ze zwolnienia z podatku akcyzowego przed 20 września 2013 r. nie było
uwarunkowane uzyskaniem potwierdzenia odbioru na dokumencie przewozowym.
Spółka prowadziła działalność gospodarczą w zakresie importu i eksportu węgla – sprzedawała
węgiel firmom będącym pośredniczącymi podmiotami węglowymi oraz innym firmom zwolnionym z
akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Przy każdej sprzedaży
dostarczała dokument dostawy, ale czasami odbiorca go nie odsyłał. Spółka uważała jednak, że
pomimo tego wciąż mogła skorzystać ze zwolnienia z przywołanego przepisu.
Inaczej stwierdził jednak fiskus, który w wydanej interpretacji uznał, że do skorzystania ze zwolnienia
należało uzyskać od odbiorcy na dokumencie dostawy potwierdzenie odbioru wyrobów akcyzowych.
Spółka zaskarżyła interpretację do WSA, ale ten przyznał rację organowi podatkowemu. Uznał
wprawdzie, że nie miał on racji, odwołując się do przepisów ustawy, ale obowiązek uzyskania
14
INNE PRZEPISY
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK
(NSA, TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
potwierdzenia wynikał z przepisów wydanego do niej rozporządzenia.
Z takim rozstrzygnięciem nie zgodził się jednak NSA, uchylając i wyrok, i interpretację organu. Sąd
ten uznał, że warunek ograniczający możliwość skorzystania ze zwolnienia powinien być zawarty w
ustawie. Takie przepisy nie obowiązywały w momencie, gdy spółka dokonywała transakcji i wystąpiła
o interpretację. NSA stwierdził również, że delegacja ustawowa do wydania rozporządzenia nie
uprawniała ministra do regulowania kwestii potwierdzania dostawy wyrobów węglowych.
Wyrok jest prawomocny
29
Wyrok NSA
8 maja 2014 r.
II FSK 1228/12
W podatku od nieruchomości znaczenie ma data faktycznego rozpoczęcia użytkowania, a nie
otrzymania na to pozwolenia.
Przedsiębiorstwo wzniosło budynek handlowo-usługowy. Już w 2010 roku nieruchomość nadawała
się do używania, ale ostateczna decyzja w tej kwestii została doręczona dopiero w 2011 roku.
Zgodnie z ustawą, podatek od nieruchomości oblicza się od początku kolejnego roku po
zakończeniu budowy. Spór dotyczył tego, czy powinien to być rok 2011 czy 2012.
Spółka nie doszła do porozumienia z burmistrzem miasta, więc sprawa znalazła się na wokandzie
sądów administracyjnych. Zarówno WSA, jak i NSA zanegowały jej stanowisko. Z ustawy nie wynika,
aby powstanie obowiązku podatkowego było związane z uzyskaniem ostatecznego pozwolenia na
użytkowanie, więc znaczenie ma jego faktyczne rozpoczęcie.
Wyrok jest prawomocny.
30
Wyroki NSA
13 maja 2014 r.
II FSK 1242/12
II FSK 1243/12
Przychód w wysokości wartości nominalnej udziałów obejmowanych za wniesiony do spółki środek
trwały należy pomniejszyć o jego początkową wartość określoną zgodnie z przepisami o amortyzacji.
Dwóch wspólników założyło spółkę z o.o. z kapitałem zakładowym w wysokości 2,8 mln zł. Wartość
objętych po połowie udziałów pokryli wkładem niepieniężnym w postaci nieruchomości, będącej
przedmiotem ich współwłasności. Następnie w zeznaniach wykazali przychody w postaci 1,4 mln
oraz koszty w tej samej wysokości.
Dyrektor UKS zakwestionował jednak te rozliczenia, uznając, że zawyżono wpisane w deklaracjach
koszty – powinny być one niższe i wynieść po 430 tys. zł, w rezultacie czego każdy z udziałowców
powinien był zapłacić po ok. 184,3 tys. zł podatku dochodowego.
Swoje decyzje organ uzasadnił stwierdzeniem, że wniesiona do spółki nieruchomość była środkiem
trwałym, co skutkuje koniecznością uwzględnienia szczególnych regulacji przy obliczaniu dochodu.
Zgodnie z nimi kosztem jest wartość początkowa środka trwałego, pomniejszona o sumę odpisów
amortyzacyjnych dokonanych przed jego wniesieniem do spółki. Wartością początkową środka jest
cena jego nabycia bądź wartość rynkowa z dnia nabycia.
Wspólnicy w odwołaniu do organu II instancji, a następnie – gdy to okazało się nieskuteczne – w
skardze do sądu podnieśli, że sporna nieruchomość nie była traktowana jako środek trwały. Część
nieruchomości była wynajmowana, w rezultacie czego nie można było jej wpisać do ewidencji
środków trwałych. W rezultacie nie mogły mieć do niej zastosowania przepisy o wartości
początkowej i amortyzacji.
Sądy administracyjne orzekły jednak na niekorzyść podatników. NSA uznał, że możliwa jest
amortyzacja części budynku, a organy prawidłowo określiły koszty w przedmiotowej sprawie.
Member of Grant Thornton International Ltd
15
INNE PRZEPISY
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK
(NSA, TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
Wyroki są prawomocny.
31
Wyrok NSA
13 maja 2014 r.
II FSK 1360/12
Wszystkie elementy stacji magazynowania gazu powiązane ze sobą technicznie i użytkowo – a nie
tylko te, które mają fundamenty – powinny być opodatkowane jak budowla.
Spółka jest właścicielem stacji magazynujących skroplony gaz ziemny (LNG), składających się ze
zbiorników magazynujących oraz urządzeń przemysłowych. Niektóre z nich są posadowione na
fundamentach, zwykle wykonanych z bloczków betonowych związanych zaprawą cementowowapienną. Ponieważ spółka nie wiedziała, w jaki sposób ustalić podstawę opodatkowania podatkiem
od nieruchomości, wystąpiła o interpretację do burmistrza miasta.
Ona sama uważała, że należy oddzielić części budowlane od urządzeń technicznych stacji, a
podatek powinna zapłacić tylko od wartości tych części budowlanych, które mają fundament. Z takim
poglądem nie zgodził się jednak burmistrz, który uznał, że stacja gazowa podlega opodatkowaniu
jako całość techniczno-użytkowa.
Spółka zaskarżyła interpretację do sądu, ale WSA i później NSA przyznały rację organowi. Oba sądy
uznały, że podstawę opodatkowania stanowi wartość budowli składających się na stację skroplonego
gazu, a opodatkowaniu podlegają wszystkie jej elementy, nie tylko te posiadające fundamenty.
Wyrok jest prawomocny.
32
Wyroki NSA
14 maja 2014 r.
II FSK 1430/12
II FSK 1431/12
Członek zarządu może zwolnić się z odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki, jeżeli w
czasie, gdy przestała ona płacić podatki, podejmie działania określone w Prawie upadłościowym i
naprawczym.
Sprawa dotyczyła wiceprezesa spółki, która nie płaciła zaliczek na PIT w 2004 i 2005 r. W 2009 r.,
gdy naczelnik urzędu skarbowego orzekł o jej odpowiedzialności jako płatnika, spółka nie miała już
żadnego majątku. Dlatego organ obciążył członków zarządu solidarną odpowiedzialnością za
powstałą zaległość.
Wiceprezes odwołał się od decyzji organu, ale dyrektor izby skarbowej utrzymał ją w mocy. Jego
zdaniem zarząd zwolniłby się od odpowiedzialności, gdyby już w 2004 r. złożył wniosek o upadłość.
Sprawa trafiła do sądu administracyjnego. Wiceprezes poinformował, że dwukrotnie składał wniosek
o upadłość i zarzucił organowi, że mógł wcześniej przeprowadzić postępowanie egzekucyjne, gdy
spółka posiadała jeszcze majątek. WSA odrzucił jednak jego skargę, ponieważ o złożeniu wniosku
poinformował za późno – dopiero na etapie postępowania sądowego – a poza tym został on
zwrócony przez sąd upadłościowy z powodów formalnych. Zarzut zbyt późnego wszczęcia egzekucji
uznał zaś za nieistotny.
NSA, do którego sprawa ostatecznie trafiła, utrzymał ten wyrok w mocy. Sąd kasacyjny przypomniał,
że jedynie poprawnie zgłoszony wniosek o ogłoszenie upadłości może być uznany za przesłankę
znoszącą odpowiedzialność członka zarządu za zaległości podatkowe spółki.
33
Wyrok NSA
15 maja 2014 r.
II FSK 1418/12
Nieujawnione wcześniej pożyczki skutkują sankcyjnym PCC w wysokości 20%.
W 2010 r. u podatniczki stwierdzono wystąpienie nieujawnionych źródeł przychodów z 2003 r. w
wysokości 150 tys. zł. Organ podatkowy nakazał jej w związku z tym zapłatę 75% PIT. Na swoją
obronę, kobieta wytłumaczyła, iż dotyczy to pożyczki, co potwierdził też pożyczkodawca. Fiskus
skorzystał więc z możliwości nałożenia 20-proc. sankcyjnej stawki PCC.
Member of Grant Thornton International Ltd
16
INNE PRZEPISY
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK
(NSA, TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
Pożyczkobiorczyni z tym także się nie zgodziła, zarzucając niekonstytucyjność przepisów i
przedawnienie zobowiązania. Żaden sąd nie przyznał jej racji. Ujawnienie pożyczki skutkowało
powstaniem nowego obowiązku, a Trybunał Konstytucyjny zbadał już te przepisy i nie dopatrzył się
nieprawidłowości.
Wyrok jest prawomocny.
34
Wyrok NSA
15 maja 2014 r.
II FSK 1296/12
Podatnik musi posiadać dowody potwierdzające jego wersję zdarzeń, zwłaszcza w sytuacji, gdy
organ podatkowy uzna, że prowadzone przez podatnika księgi są nierzetelne.
Przedsiębiorca zajmujący się produkcją i sprzedażą betonu wykazał w zeznaniu podatkowym stratę,
a do kosztów podatkowych zaliczył m.in. wydatki na zakup ok. 650 ton cementu – ilości większej, niż
zużył do wyprodukowania sprzedanych towarów. Tę nadwyżkę podatnik tłumaczył awarią wagi i
kradzieżami surowca. UKS ustalił jednak, że podatnik nie posiadał wagi, a żadna z kradzieży nie
została zgłoszona. Ponadto, przed organem II instancji podatnik stwierdził, że nadwyżkę betonu
wykorzystał do zrobienia wylewki na placu, na którym stoją maszyny i są składowane surowce. Nie
był jednak wstanie określić grubości ani powierzchni wylewki.
Zarówno dyrektor izby skarbowej, jak i sądy administracyjne, do których sprawa trafiła, nie zmieniły
decyzji dyrektora UKS. Organy i sądy zgodziły się, że podatnik zmieniał swoje wyjaśnienia w toku
postępowania, nie przedstawiając przy tym żadnych dowodów potwierdzających jego tezy.
Wyrok jest prawomocny.
35
Wyrok NSA
15 maja 2014 r.
II FSK 1477/12
Wartość nominalna udziałów w spółce nie może być weryfikowana przez fiskusa.
Polska spółka zamierza nabyć udziały w luksemburskiej spółce kapitałowej. W zamian, aportem
wniosłaby prawa do znaków towarowych, jednakże ich wartość rynkowa będzie przewyższała
wartość nominalną udziałów. Pojawiła się wątpliwość dotycząca określenia wysokości przychodu.
Przyszli nabywcy uważali, iż będzie nim właśnie wartość nominalna obejmowanych udziałów.
Z jednej strony, fiskus przyznał rację podatnikowi, jednak z drugiej stwierdził, iż organy będą
uprawnione do skorygowania ceny określonej
w umowie. Sądy administracyjne były innego zdania.
Cena ta jest wielkością stałą i wynika
z umowy lub aktu założycielskiego spółki. Weryfikacja jej ceny
jest niedopuszczalna. Organy mają co najwyżej prawo do określania wartości rynkowej aportu, gdy
podana kwota jest nierealna.
Wyrok jest prawomocny
36
Wyrok NSA
16 maja 2014 r.
II FSK 1354/12
Zakup własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego na licytacji rodzi obowiązek
zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.
Sąd rejonowy poinformował fiskusa o wylicytowaniu przez podatniczkę mieszkania w postępowaniu
egzekucyjnym. Organ podatkowy uznał, że z chwilą uprawomocnienia się postanowienia o przybiciu
powstał obowiązek podatkowy, w związku z czym wezwał podatniczkę do złożenia deklaracji i
uiszczenia daniny. Podatniczka uznała jednak, że w jej sprawie ma zastosowanie art. 2 pkt 3 Ustawy
o PCC, zgodnie z którym sprzedaż rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym lub upadłościowym nie
podlega podatkowi.
Fiskus uznał jednak – powołując się na przepisy Kodeksu cywilnego – że podatniczka nabyła
ograniczone prawo rzeczowe (związane z rzeczą), a nie rzecz. W związku z tym jej sytuacja nie była
Member of Grant Thornton International Ltd
17
INNE PRZEPISY
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK
(NSA, TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
objęta zakresem art. 2 pkt 3.
Na podobnym stanowisku stanęły również sądy administracyjne. WSA uznał, że wyłączenia z art. 2
mają charakter katalogu zamkniętego i skoro nie zawarto w nim praw nabywanych w postępowaniu
egzekucyjnym, to było to działanie zamierzone. Z takim uzasadnieniem zgodził się także NSA.
Wyrok jest prawomocny.
37
Wyrok NSA
16 maja 2014 r.
II FSK 1239/12
Przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza stanowi podstawę odpowiedzialności spadkobiercy
za należności zmarłego, a organy podatkowe nie mają obowiązku weryfikować prawidłowości
sporządzonego spisu z inwentarza.
Spadkobiercy przyjęli z dobrodziejstwem inwentarza spadek po zmarłym. Następnie naczelnik
urzędu skarbowego wydał decyzję o ich odpowiedzialności za podatek, którego spadkodawca nie
zapłacił od dochodu ze sprzedaży papierów wartościowych. Dyrektor izby skarbowej, do którego
złożono odwołanie, stwierdził, że spadkodawcy odpowiadają za długi zmarłego do wysokości stanu
czynnego spadku, czyli ogółu składających się nań aktywów. Odpowiadają jednak całym swoim
majątkiem, a więc także składnikami, które nie wchodziły w skład spadku.
Sprawa trafiła do sądu administracyjnego. Ten uznał, że izba nie wzięła pod uwagę pewnych
nieścisłości w sporządzonym przez komornika sądowego spisie z inwentarza, co może skutkować
niewłaściwym określeniem wartości czynnej spadku, a w rezultacie – wysokości, do jakiej
odpowiadają spadkodawcy. Wobec tego sąd uchylił decyzje organów podatkowych.
NSA uznał jednak takie rozstrzygnięcie za błędne i uchylił wyrok sądu I instancji. Sąd kasacyjny
uznał, że WSA zbyt skupił się na postępowaniu spadkowym niż podatkowym, a organy podatkowe
nie mają obowiązku weryfikować prawidłowości sporządzonego spisu.
Wyrok jest prawomocny.
38
Wyrok NSA
20 maja 2014 r.
II FSK 638/13
Jeśli nieruchomość nie jest trwale zniszczona, nie przysługuje preferencyjna stawka podatku.
Przedsiębiorstwo, będące w stanie upadłości likwidacyjnej sądziło, iż zapłaci niższy podatek od
budynku winiarni i gruntu, na którym on stoi, z tego względu, iż jest w złym stanie technicznym i nie
można go wykorzystać do działalności. Przyzwala na to ustawa o podatkach i opłatach lokalnych.
Wójt dopatrzył się jednak w opinii rzeczoznawców powołanych przez podatnika, że budynek można
by wykorzystać, jeśli zostałby przeprowadzony remont. To zaprzecza trwałości zniszczeń i nie daje
ulgi.
Spółka tłumaczyła, iż nieruchomość jest zrujnowana, a ewentualny remont znacznie przekraczałby
wartość samego budynku. Decyzja była zaskarżana, ale bezskutecznie. Sędzia NSA orzekł, że
czasowe niewykorzystywanie budynku do prowadzenia działalności nie oznacza, że nie nadaje się
on do jej prowadzenia ze względu na stan techniczny.
Wyrok jest prawomocny.
39
Wyrok NSA
21 maja 2014 r.
II FSK 1359/12
Aby wystąpić z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej wnioskodawca musi
wykazać, jaki będzie miała ona wpływ na jego obecne bądź przyszłe opodatkowanie.
Podatniczka prowadziła działalność rolniczą oraz działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży
piasku, żwiru, glinki, torfu i innych materiałów. Od tej ostatniej płaciła podatek w formie karty
podatkowej. Postanowiła zapytać fiskusa o niektóre ograniczenia związane z taką formą
Member of Grant Thornton International Ltd
18
INNE PRZEPISY
PRZEPISY ZMIENIAJĄCE / WYROK
(NSA, TK, ETS)
MIEJSCE
PUBLIKACJI
DATA WEJŚCIA W
ŻYCIE
OMÓWIENIE ZMIAN
opodatkowania. Na jego wezwanie, czy jej wątpliwości dotyczą samej możliwości takiego
opodatkowania, odpowiedziała, że nie. Wobec tego organ podatkowy odmówił wydania interpretacji
ze względu na niewykazania związku pomiędzy przedstawionym stanem faktycznym a możliwością
powstania u podatniczki obowiązku podatkowego.
Wprawdzie WSA uznał rozstrzygnięcie organu za błędne, to jego wyrok uchylił NSA – przyznając w
ten sposób rację fiskusowi. Sąd II instancji podkreślił, że brak wskazania, jaki wpływ interpretacja
będzie miała na sytuację podatkową wnioskodawcy, stanowi podstawę do odrzucenia wniosku o jej
wydanie.
Wyrok jest prawomocny
Niniejsze zestawienie nie stanowi porady prawno-podatkowej.
Treść poniższych aktów prawnych, które uległy zmianie, jest zamieszczona w formacie pdf na stronie www.GrantThornton.pl. Ich numeracja odpowiada
numeracji w tabeli.
Podatek od towarów i usług
1 Dz.U.2014.709
2 I FSK 884/13
3 I FSK 887/13
6 I FSK 856/13
I FSK 839/13
7 I FSK 925/13
8 I FSK 952/13
9 I FSK 946/13
11 I FSK 1029/13
I FSK 1167/13
Podatki dochodowe
13 II FSK 2146/12
II FSK 1258/12
14 II FSK 1240/12
15 II FSK 1229/12
Member of Grant Thornton International Ltd
19
16 II FSK 1353/12
II FSK 1958/12
17 II FSK 1422/12
II FSK 1421/12
18 II FSK 1274/12
19 II FSK 1278/12
20 II FSK 1346/12
22 II FSK 1443/12
23 II FSK 1519/12
24 II FSK 1428/12
25 II FSK 1471/12
27 II FSK 1563/12
28 I FSK 840/13
Inne przepisy
29 II FSK 1228/12
30 II FSK 1242/12
II FSK 1243/12
31 II FSK 1360/12
32 II FSK 1430/12
II FSK 1431/12
33 II FSK 1418/12
35 II FSK 1477/12
36 II FSK 1354/12
37 II FSK 1239/12
38 II FSK 638/13
39 II FSK 1359/12
Member of Grant Thornton International Ltd