KARTA PRZEDMIOTU

KARTA PRZEDMIOTU
1. Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu i kod (wg
planu studiów):
Agroturystyka D1-6
Nazwa przedmiotu (j. ang.):
Kierunek studiów:
Turystyka i rekreacja
Specjalność/specjalizacja:
Turystyka aktywna z agroturystyką
Poziom kształcenia:
studia I stopnia
Profil kształcenia:
Forma studiów:
Obszar kształcenia:
Dziedzina:
Dyscyplina nauki:
Koordynator przedmiotu:
praktyczny (P)
studia stacjonarne
nauki rolnicze, leśne i weterynaryjne
nauk rolniczych
Dariusz Jurczak - magister
2. Ogólna charakterystyka przedmiotu
Przynależność do modułu:
Kształcenia specjalnościowego
Status przedmiotu:
do wyboru
Język wykładowy:
polski
Rok studiów, semestr:
III, sem. 6
Forma i wymiar zajęć
według planu studiów:
stacjonarne – wykład 30 h, ćwiczenia 30 h
Interesariusze i instytucje
partnerskie
(nieobowiązkowe)
Wymagania wstępne /
Przedmioty
wprowadzające:
Podstawy ekonomiki i organizacji przedsiębiorstwa turystycznego, ochrona
środowiska, geografia turystyki.
Przedmioty wprowadzające: Podstawy turystyki, Geografia turystyczna, Ekologia i
ochrona środowiska.
3
(A + B + C)
A.
Liczba
godzin
wymagających Wykład
bezpośredniego udziału nauczyciela z
podziałem na typy zajęć oraz całkowita w sumie:
liczba punktów ECTS osiąganych na tych ECTS
zajęciach
przygotowanie ogólne do zajęć
B. Poszczególne typy zadań do
praca w bibliotece
samokształcenia studenta
(niewymagających bezpośredniego udziału praca nad prezentacją lub projektem
nauczyciela) wraz z planowaną średnią
liczbą godzin na każde i sumaryczną liczbą w sumie:
ECTS
ECTS
C. Liczba godzin
praktycznych/laboratoryjnych w ramach
przedmiotu oraz związana z tym liczba
punktów ECTS
Niestacjonarne
Całkowita liczba punktów ECTS
stacjonarne
3. Bilans punktów ECTS
30
30
1
10
10
10
30
1
ćwiczenia audytoryjne
30
w sumie:
ECTS
30
1
4. Opis przedmiotu
Cel przedmiotu:
Zaprezentowanie i wyjaśnienie podstawowej wiedzy, dotyczącej prawnych i organizacyjnych uwarunkowań
gospodarstw agroturystycznych. Dostarczenie wiedzy nt. wpływu turystyki alternatywnej na środowisko.
Metody dydaktyczne:
- metody podające: wykład informacyjny, opis, prelekcja, objaśnienie lub wyjaśnienie, pogadanka
- metody praktyczne: pokazy, projekty, prezentacje własne studentów
Treści kształcenia:
Wykłady:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
Ogólna charakterystyka Turystyki wiejskiej.
Geneza Agroturystyki
Współczesna agroturystyka w Polsce i wybranych krajach europejskich.
Pojęcie agroturystyki. Uwarunkowania lokalne prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie
agroturystyki.
Podstawowe typy i rodzaje gospodarstw agroturystycznych (przedsiębiorstw) oraz ich usytuowanie
w Polsce. Charakterystyczne cechy gospodarstw agroturystycznych.
Rodzaje usług agroturystycznych.
Kategoryzacja usług hotelarsko-noclegowych.
Polska Federacja Turystyki Wiejskiej – Gospodarstwa Gościnne.
Podatki i zobowiązania finansowe w Agroturystyce.
Agroturystyka a działalność gospodarcza.
Gospodarstwa agroturystyczne dla niepełnosprawnych. Uwarunkowania prawno-organizacyjne
i techniczne. Przykładowe rozwiązania wyposażenia pomieszczeń w środki techniczne służące
osobom niepełnosprawnym.
Wymogi techniczne stawiane gospodarstwom agroturystycznym. Węzeł higieniczno-sanitarny
gospodarstw. Zaopatrzenie w wodę i odprowadzenie ścieków. Gospodarka odpadami.
Oddziaływanie turystyki alternatywnej na środowisko. Zasady ochrony środowiska w turystyce
alternatywnej. Podstawowe uwarunkowania prawne.
14. Marketing usług agroturystycznych – co i jak promować.
15. Aspekty prawne w agroturystyce.
Ćwiczenia:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Analiza bazy obiektów agroturystycznych w Polsce.
Hierarchia potrzeb współczesnego turysty – potencjalnego gościa gospodarstwa turystycznego
Przygotowywanie oferty gospodarstw agroturystycznych oraz materiałów promocyjnych gospodarstw.
Tworzenie strategii marketingowych gospodarstw
Analiza wpływu turystyki wiejskiej i funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych na rozwój
turystyczny regionu.
Gospodarstwa agroturystyczne Beskidu Niskiego i Bieszczadów i ich związek z walorami i
infrastrukturą turystyczną regionów.
Strona internetowa i media społecznościowe forma promocji działalności agroturystycznej,
Multimedialna prezentacja własnych koncepcji gospodarstw agroturystycznych.
Poznanie wybranych gospodarstw agroturystycznych, ich specyfika, walory turystyczne
i infrastruktura okolicy (Rymanów Zdrój, Puławy), (Zawadka Rymanowska, Kotań, Chyrowa) –
ćwiczenia terenowe
5. Efekty kształcenia i sposoby weryfikacji
EFEKTY KSZTAŁCENIA
Efekt
przedmiotu
D1-6_W_01
D1-6_W_02
D1-6_W_03
D1-6_U_01
D1-6_U_02
D1-6_U_03
D1-6_K_01
D1-6_K_02
Student, który zaliczył przedmiot (spełnił minimum wymagań)
Efekt
kierunkowy
Wiedza
1. Student zna podstawową terminologię używaną w turystyce i
agroturystyce.
2. Student zna uwarunkowania prawne regulujące funkcjonowanie
gospodarstw agroturystycznych.
3. Student zna geografię agroturystyki w Polsce i relację agroturystyka
– środowisko naturalne
Umiejętności
1. Student umie prowadzić działania w zakresie agroturystyki.
2. Student posiada umiejętności bezpośredniej obsługi ruchu
turystycznego,
3. Student potrafi stworzyć ofertę gospodarstwa agroturystycznego.
Kompetencje społeczne
1. Student ma świadomość potrzeby ciągłego dokształcania się
2. Student ma świadomość odpowiedzialności za dziedzictwo
kulturowe i przyrodnicze regionu, kraju oraz Europy
K_W01
K_W03
K_W02
K_U07
K_U11
K_K01
K_K09
Sposoby weryfikacji efektów kształcenia:
Lp.
1
2
3.
Efekt
Sposób weryfikacji
przedmiotu
D1-6_W_01
D1-6_W_02
D1-6_W_03
D1-6_W_01
D1-6_W_02
D1-6_W_03
D1-6_U_01
aktywność na zajęciach
Egzamin, w formie pisemnej,
ograniczony czasowo
Przygotowanie prezentacji
multimedialnej wirtualnych
gospodarstw turystycznych oraz
materiałów promocyjnych obiektu
Ocena formująca
Ocena
końcowa
oceny za aktywność
na zajęciach
średnia ocen z
aktywności
-
ocena stopnia
opanowania
wiedzy
ocena
projektów
Kryteria oceny
w zakresie wiedzy
Na ocenę 3,0
Efekt
kształcenia
Student zna podstawową terminologię używaną w turystyce i
agroturystyce,
uwarunkowania
prawne
regulujące
funkcjonowanie gospodarstw agroturystycznych, geografię
agroturystyki w Polsce i relację agroturystyka – środowisko
naturalne w stopniu podstawowym. Napisał test
egzaminacyjny na poziomie minimum 60%.
Student zna terminologię używaną w turystyce i
agroturystyce,
uwarunkowania
prawne
regulujące
funkcjonowanie gospodarstw agroturystycznych, geografię
agroturystyki w Polsce i relację agroturystyka – środowisko
naturalne w stopniu zdecydowanie wykraczającym poza
podstawowy. Napisał test egzaminacyjny na poziomie
minimum 85-90%
w zakresie umiejętności
K_W01
K_W02
K_W03
Student w stopniu podstawowym umie prowadzić działania w
zakresie agroturystyki, posiada umiejętności bezpośredniej
obsługi ruchu turystycznego Potrafi w podstawowym zakresie
zademonstrować nabyte umiejętności teoretyczne i praktyczne
podczas ćwiczeń i zajęć terenowych.
Student w stopniu zaawansowanym umie prowadzić działania
w zakresie agroturystyki, posiada szczególne umiejętności
bezpośredniej obsługi ruchu turystycznego Potrafi bardzo
dobrze zademonstrować nabyte umiejętności teoretyczne i
praktyczne podczas ćwiczeń i zajęć terenowych.
w zakresie kompetencji społecznych
K_U07
K_U11
W toku zajęć audytoryjnych i ćwiczeń terenowych student
wykazał się frekwencją na poziomie minimum 60% oraz
elementarną odpowiedzialnością za dziedzictwo kulturowe
regionu.
Na ocenę 5,0
W toku zajęć audytoryjnych i ćwiczeń terenowych student
wykazał się frekwencją na poziomie minimum 85% oraz
znaczącą odpowiedzialnością za dziedzictwo kulturowe
regionu.
Kryteria oceny końcowej z ćwiczeń audytoryjnych:
 frekwencja i aktywność na ćwiczeniach 20 %
 kolokwium zaliczeniowe 30 %
Zalecana literatura
Podstawowa:
K_K01
K_K09
Na ocenę 5,0
Na ocenę 3,0
Na ocenę 5,0
Na ocenę 3,0
K_W01
K_W02
K_W03
K_U07
K_U11
K_K01
K_K09
Literatura podstawowa:
Drzewiec M. Musiał M. i inni, Agroturystyka i usługi towarzyszące, Kraków 2005, Akademiaki,
Agroturystyka, Bydgoszcz 2000, Świadectwo
Drzewiec M „Agroturystyka współczesna w Polsce” ; Gdańsk : Wyższa Szkoła Turystyki i Hotelarstwa , 2009
Drzewiec M „Podstawy agroturystyki” ; Bydgoszcz : Oficyna Wydawnicza Ośrodka Postępu Organizacyjnego , 2001
Uzupełniająca:
Panasiuk A., Marketing usług turystycznych, Warszawa 2005, PWN
Panasiuk A., „Marketing w turystyce i rekreacji” Warszawa 2013, PWN
Informacje dodatkowe:
Dodatkowe obowiązki prowadzącego wraz z szacowaną całkowitą liczbą godzin:
Konsultacje (osobiste lub mailowe) – 15 godzin
Przygotowanie i poprawa egzaminu – 10 godzin
W sumie: 25 godzin