Protokół MIMUW

Protokół z posiedzenia Rady Wydziału
Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW
w dniu 23 lutego 2012 r.
fragmenty dotyczące punktu 4.1
1. Otwarcie posiedzenia i przyjęcie porządku obrad
Dziekan serdecznie powitał wszystkich obecnych na RW, w szczególności gości zaproszonych w sprawie wniosku o nadanie tytułu profesora drowi hab. Edwardowi Ochmańskiemu:
prof. Mirosława Kutyłowskiego (Politechnika Wrocławska), prof. Leszka Pacholskiego
(Uniwersytet Wrocławski) i prof. Marka Zaionca (Uniwersytet Jagielloński).
…………………………………………………………………………………………………...
4. Tytuł naukowy
4.1. dr hab. Edward Ochmański – wniosek w sprawie nadania tytułu profesora
Prof. Z. Peradzyński, przewodniczący Komisji ds. nadania tytułu naukowego profesora drowi
hab. Edwardowi Ochmańskiemu, poinformował o przebiegu posiedzenia Komisji. Komisja
zapoznała się z nadesłanymi recenzjami dorobku naukowego dra hab. Edwarda
Ochmańskiego.
W świetle recenzji komisja nie znalazła wystarczających podstaw do poparcia wniosku
o nadanie panu doktorowi habilitowanemu E. Ochmańskiemu tytułu naukowego profesora.
W skrócie: jedna recenzja jest zdecydowanie pozytywna, jedna wstrzymuje sie od konkluzji
(ze wskazaniem negatywnym), dwie mają konkluzję negatywną. Recenzja profesora
W. Plandowskiego z MIM UW jest jednoznacznie pozytywna. W szczególności, analizując
prace kandydata napisane po uzyskaniu habilitacji, recenzent stwierdza, że wykonane badania
stanowią „cenne uzupełnienie naszej wiedzy” o teorii śladow i teorii sieci Petriego.
Jako wyraz uznania dla tych wyników, prof. Plandowski odnotowuje wykład zaproszony na
konferencji „Development and New Tracks in Trace Theory” w Cremonie (Włochy), 2008.
Recenzent docenia też osiągnięcia kandydata w kierownictwie naukowym, przypominając, że
dr hab. Ochmański „stworzyl Zakład Lingwistyki Matematycznej i Teorii Współbieżności na
UMK”.
Podsumowując, wobec faktu, że trzy recenzje dorobku naukowego spośród czterech są
recenzjami negatywnymi, Komisja, pomimo pewnych zastrzeżeń co do wnikliwości
niektórych recenzji, jednomyślnie (wyniki głosowania: za 5 głosów; nie 0 głosów; wstrzymało
się 0 osób) postanowiła zwrócić się do Rady Wydziału Matematyki, Informatyki i Mechaniki
Uniwersytetu Warszawskiego o zamknięcie postępowania o nadanie tytułu profesora drowi
hab. Edwardowi Ochmańskiemu.
Prof. D. Niwiński przedstawił pokrótce nieformalną opinię, o którą poprosił francuskiego
profesora J.E. Pina. Prace dr hab. E. Ochmańskiego były swego czasu cenione w świecie,
funkcjonuje np. pojęcie gwiazdki Ochmańskiego. Dr hab Ochmański jest niezasłużenie
w cieniu prof. Mazurkiewicza, który jest twórcą pojęcia i teorii śladów, pomimo twórczego
rozbudowania teorii języków formalnych. Dr hab. E. Ochmański niestety nie zwraca uwagi
gdzie publikuje swoje wyniki, np. jego główny wynik z lat 90-tych jest opublikowany w „półtowarzyskim" biuletynie ISE. Opinia zawiera rowniez konkluzję, że we Francji dr hab.
E. Ochmański dostałby stanowisko profesora pierwszej klasy.
Prof. W. Rytter zapytał czy tę opinię znała Komisja przed głosowaniem. Prof. Peradzyński
odpowiedział, że tak, ale Komisja musi stać na stanowisku formalnym i nie może się
kierować nieformalną opinią.
Dziekan zwrócił uwagę, że tego typu opinie są prywatnymi konsultacjami członków Komisji,
natomiast nie wchodzą one w skład postępowania profesorskiego.
Prof. Kutyłowski stwierdził, że może użył zbyt prawniczego języka w swojej opinii i podkreślił, że jego opinia jest również zdecydowanie negatywna (dorobek dr hab. E. Ochmańskiego wystarcza na habilitację, ale nie na tytulł profesorski).
Prof. W. Rytter zwrócił uwagę, że dr hab. E. Ochmański wypromował w ciągu dwóch lat
czterech doktorów. Prof. J. Tiuryn odpowiedział, że recenzje nie kwestionują dorobku
w zakresie kształcenia młodych kadr, tylko dorobek naukowy dra hab. E. Ochmańskiego.
Zwrocił również uwagę, że jest to dość niefortunne gdy Komisja zwraca się do kogoś
z zewnątrz o opinię, ponieważ nie bardzo wiadomo co z nią później zrobić. Argument, że
dostałby stanowisko profesora we Francji jest dość kontrowersyjnym argumentem, ponieważ
dużo zależy od tego na jakim uniwersytecie (pomimo, że konkursy na stanowiska profesorskie
są narodowe). Co więcej, w tym przypadku nie chodzi o stanowisko tylko o tytuł (którego nie
ma we Francji) oraz dr hab. E Ochmański ma stanowisko profesorskie.
Prof. Pacholski stwierdził, że dr hab. E. Ochmański miał spektakularny wynik we wczesnej
karierze. Natomiast przestał się rozwijać i prace po habilitacji są bardzo słabe.
Prof. Zaionc zwrócił uwagę, że najlepsze wyniki dr hab. E. Ochmański osiągnął przed
habilitacją i zostały one właśnie „skonsumowane przez habilitację”. Natomiast Recenzenci
oceniają cały dorobek, który musi być istotnie większy niż dorobek do habilitacji.
Prof. A. H. Toruńczyk zapytał nad czym dokładnie będziemy głosować, bo wniosek Komisji
dotyczy zamknięcia postępowania. Dziekan odpowiedział, że nad poparciem lub odrzuceniem
wniosku o nadanie tytułu profesora. Nad niczym innym nie można głosować, nie ma czegoś
takiego jak zamknięcie postępowania w przypadku tytułu profesorskiego.
W wyniku tajnego głosowania (10 TAK, 32 NIE, 24 WSTRZYM., 2 NIEWAŻNYCH) RW
nie poparła wniosku o nadanie drowi hab. Edwardowi Ochmańskiemu tytułu profesora nauk
matematycznych.