PRZEKAZ 25 Œ ZASTEPY POSLANCÓW PRZESTRZENI

PRZEKAZ 25 – ZASTĘPY POSŁAŃCÓW
PRZESTRZENI
Zastępy Posłańców Przestrzeni zajmują miejsce środkowe w rodzinie Nieskończonego
Ducha. Te wszechstronne istoty działają jako ogniwo łącznikowe, pomiędzy wyższymi
osobowościami a duchami usługującymi. Zastępy posłańców obejmują następujące klasy
istot niebiańskich:
1. Servitale Havony.
2. Wszechświatowi Rozjemcy.
3. Doradcy Proceduralni.
4. Opiekunowie Zapisów w Raju.
5. Niebiańscy Kronikarze.
6. Morontiańscy Towarzysze.
7. Rajscy Towarzysze.
Jedynie trzy, spośród siedmiu wymienionych tu grup – servitale, rozjemcy i
Morontiańscy Towarzysze – są jako tacy stworzeni; pozostała czwórka reprezentuje
poziomy osiągnięć klas anielskich. Zastępy posłańców rozmaicie służą we wszechświecie
wszechświatów, zgodnie ze swą wrodzoną naturą i osiągniętym statusem, zawsze jednak
podlegają kierownictwu tych, co rządzą domeną, do której są przydzieleni.
1. SERVITALE HAVONY
Te „istoty pośrednie” wszechświata centralnego, choć nazywane Servitalami, nie są
posługującymi w jakimkolwiek służebnym znaczeniu tego słowa. W świecie duchowym
nie istnieje coś takiego jak praca służebna; cała służba jest uświęcona i radosna, tak samo
wyższe klasy istot nie patrzą z góry na niższe klasy egzystencji.
Servitale Havony są rezultatem wspólnej działalności stwórczej Siedmiu Duchów
Nadrzędnych oraz ich towarzyszy, Siedmiu Najwyższych Dyspozytorów Mocy. Taka
stwórcza współpraca zbliża się bardzo do modelu rozmnażania długiej listy klasy
podwójnej we wszechświatach ewolucyjnych, rozciągającej się od stworzenia Gwiazdy
Jasnej i Porannej, dzięki związkowi Syna Stwórcy-Stwórczego Ducha, w dół, do
rozmnażania seksualnego na światach takich jak Urantia.
Wielka jest liczba Servitali i cały czas stwarzani są nowi. Pojawiają się w grupach po
tysiąc, w trzecim momencie po zgromadzeniu Duchów Nadrzędnych oraz Najwyższych
Dyspozytorów Mocy, w ich wspólnym rejonie położonym w odległym, północnym
sektorze Raju. Z każdych czterech Servitali jeden jest typu bardziej materialnego niż
pozostali, znaczy to, że z każdego tysiąca, siedemset pięćdziesiąt jest typu prawdziwie
duchowego, ale dwieście pięćdziesiąt ma naturę częściowo materialną. Te czwarte istoty
są niejako istotami klasy materialnej (materialnej w rozumieniu Havony) i bardziej
przypominają dyspozytorów mocy niż Duchy Nadrzędne.
W związkach osobowych element duchowy góruje nad materialnym, nawet jeśli teraz na
Urantii wydaje się, że jest inaczej; a przy stwarzaniu Servitali Havony panują prawa
dominacji ducha, ustalona proporcja daje trzy istoty duchowe na jedną częściowo
materialną.
Nowo stwarzani Servitale, wraz z nowo pojawiającymi się Przewodnikami Absolwentów,
przechodzą szkolenie, które starsi przewodnicy stale prowadzą na każdej z siedmiu orbit
Havony. Servitale są potem przydzielani do tych czynności, do których najlepiej się
nadają a skoro jest ich dwa typy – duchowy i częściowo materialny – niewiele jest
ograniczeń w zakresie pracy, jaką mogą wykonywać te wszechstronne istoty. Grupy
wyższe albo duchowe, są przydzielane wybiórczo do służb Ojca, Syna i Ducha oraz do
pracy wykonywanej przez Siedem Duchów Nadrzędnych. Od czasu do czasu są oni
rozsyłani w znacznej liczbie do służby na światach nauczania, okrążających sfery zarządu
siedmiu superwszechświatów. Światy te poświęcone są końcowemu nauczaniu i kulturze
duchowej wznoszących się dusz czasu, przygotowujących się do awansu na orbity
Havony. Zarówno servitale duchowi, jak ich bardziej materialni bracia, wyznaczani są na
asystentów i towarzyszy Przewodników Absolwentów; pomagają im i nauczają różne
klasy wznoszących się istot, które dotarły do Havony i które próbują dotrzeć do Raju.
Servitale Havony i Przewodnicy Absolwentów pracują z niedoścignionym poświęceniem
i są głęboko ze sobą związani, przywiązanie takie, podczas gdy jest duchowe, możecie
zrozumieć jedynie przez porównanie go z fenomenem ludzkiej miłości. Separacja
Servitali od przewodników jest pełna niebiańskiego patosu, co się często zdarza, gdy
Servitale wysyłani są na misje poza granice wszechświata centralnego; ale idą na te misje
z radością, nie ze smutkiem. Pełna satysfakcji radość z pełnienia doniosłego obowiązku
jest tym uczuciem istot duchowych, które przesłania wszystko. Nie ma miejsca na smutek,
w obliczu świadomości dobrego spełnienia niebiańskiego obowiązku. I kiedy wznosząca
się dusza człowiecza stoi przed Najwyższym Sędzią, decyzja o wiecznej doniosłości nie
jest wydawana na podstawie sukcesów materialnych, czy osiągnięć ilościowych; werdykt,
rozbrzmiewający przez wysokie sądy, oznajmia: «Dobrze, sługo dobry i wierny, byłeś
wierny w rzeczach niewielu, teraz postawię cię władcą nad rzeczywistościami
wszechświata".
Servitale Havony w służbie superwszechświatowej zawsze przydzielani są do tej domeny,
której przewodniczy Duch Nadrzędny, jakiego najbardziej przypominają w ogólnych i
specjalnych prerogatywach duchowych. Służą oni tylko na światach edukacyjnych,
otaczających stolice siedmiu superwszechświatów a w ostatnim raporcie Uversy
wykazane jest, że prawie 138 miliardów Servitali służyło na jej 490 satelitach. Pełnią oni
tutaj niezliczoną ilość funkcji, związanych z pracą na światach edukacyjnych,
mieszczących superuniwersytety superwszechświata Orvontonu. Są tutaj waszymi
towarzyszami; zeszli w dół z następnego stopnia waszej egzystencji, aby uczyć się o was
i inspirować was rzeczywistością oraz pewnością waszej ostatecznej promocji z
wszechświatów czasu do domen wieczności. W tych kontaktach Servitale zdobywają
doświadczenie, przygotowujące ich do służenia wznoszącym się istotom czasu, tak
bardzo pomocne w ich dalszej pracy na orbitach Havony, w charakterze towarzyszy
Przewodników Absolwentów, albo jako transponowanych Servitali, w charakterze
samych Przewodników Absolwentów.
2. WSZECHŚWIATOWI ROZJEMCY
Na każdego stworzonego Servitala Havony powołanych zostaje do bytu siedmiu
Wszechświatowych Rozjemców, po jednym w każdym superwszechświecie. To stwórcze
urzeczywistnienie odbywa się przy pomocy konkretnej, superwszechświatowej techniki
zwierciadlanej reakcji na procesy zachodzące w Raju.
Na światach zarządu siedmiu superwszechświatów funkcjonuje siedem odzwierciedleń
Siedmiu Duchów Nadrzędnych. Przedstawienie natur Duchów Zwierciadlanym
materialnym umysłom jest trudnym zadaniem. Są to prawdziwe osobowości, jednak
każdy członek tej superwszechświatowej grupy doskonale odzwierciedla tylko jednego z
Siedmiu Duchów Nadrzędnych. Kiedy Duchy Nadrzędne łączą się z dyspozytorami
mocy, aby stworzyć grupę Servitali Havony, zawsze występuje równoczesne
zogniskowanie na jednym z Duchów Zwierciadlanych w każdym superwszechświecie i
natychmiast pojawia się na światach zarządów superkreacji równa liczba, w pełni
dojrzałych Wszechświatowych Rozjemców. Jeśli przy stwarzaniu servitali Siódmy Duch
Nadrzędny przejąłby inicjatywę, tylko Duch Zwierciadlany siódmego porządku byłby
brzemienny rozjemcami; i równocześnie ze stworzeniem tysiąca Servitali typu
orvontonowego, tysiąc rozjemców siódmej klasy pojawiłby się w stolicy każdego
superwszechświata. W takich wypadkach, odzwierciedlających siedmioraką naturę
Duchów Nadrzędnych, stworzonych zostaje siedem klas rozjemców, służących w
każdym superwszechświecie.
Rozjemcy, o statusie przedrajskim, nie służą naprzemian w różnych
superwszechświatach, ograniczeni są tylko do swego rodzimego segmentu kreacji. Zatem
każdy superwszechświatowy korpus Rozjemców, obejmujący jedną siódmą każdej
stworzonej klasy, spędza długi czas pod wpływem jednego z Duchów Nadrzędnych, przy
czym wpływy innych tu nie działają, dlatego, że kiedy wszystkie siedem jest
odzwierciedlane w stolicach superwszechświatów, tylko jeden z nich dominuje w każdej
superkreacji.
Każda z siedmiu superkreacji jest aktualnie zdominowana przez jednego Ducha
Nadrzędnego, który przewodniczy jej przeznaczeniu. Każdy superwszechświat staje się
tym samym gigantycznym lustrem, odzwierciedlającym istotę i charakter nadzorującego
go Ducha Nadrzędnego i wszystko to rozciąga się dalej, na każdy podległy wszechświat
lokalny, dzięki obecności i działaniu Stwórczych Matek Duchów. Wpływ tego otoczenia
na rozwój ewolucyjny jest tak przemożny, że rozjemcy, na swych misjach
postsuperwszechświatowych, przejawiają zbiorowo czterdzieści dziewięć empirycznych
punktów widzenia, albo wnikliwości, każdy pod nieco innym kątem – tym samym
niekompletny – ale wszystkie razem uzupełniają się i razem dążą do ogarnięcia okręgu
Najwyższości.
W każdym superwszechświecie Wszechświatowi Rozjemcy są z natury dziwnie
podzieleni na grupy, po czterech i są to związki, w których ciągle służą. W każdej grupie
są trzy osobowości duchowe i jedna częściowo materialna, podobnie jak czwarta istota u
servitali. Taki kwartet stanowi komisję rozjemczą a zorganizowany jest następująco:
1. Sędzia-arbiter. Jest on jednomyślnie wyznaczany przez pozostałych trzech, jako
najbardziej kompetentny i najlepiej nadający się do działania jako sędzia-szef grupy.
2. Duch-adwokat. Jest on mianowany przez sędziego-arbitra, aby przedstawiać dowody i
zabezpieczać prawa wszystkich osobowości, uwikłanych w jakąkolwiek sprawę,
przydzieloną komisji rozjemczej do rozstrzygnięcia.
3. Boski wykonawca. Rozjemca, który z racji swej natury nadaje się do nawiązywania
kontaktu z istotami materialnymi danych domen i do egzekwowania decyzji komisji.
Boscy wykonawcy, stanowiący czwartą, niby-materialną istotę, są prawie, choć
niezupełnie, widzialni dla ograniczonego wzroku gatunku śmiertelnego.
4. Protokolant. Pozostały członek komisji zostaje automatycznie protokolantem,
urzędnikiem trybunału. Sprawdza, czy wszystkie zapisy są właściwie przygotowane dla
archiwów superwszechświata i rejestrów wszechświata lokalnego. Jeśli komisja działa na
świecie ewolucyjnym, przygotowywany jest trzeci raport, z pomocą wykonawcy, dla
materialnych zapisów rządu systemu sprawującego jurysdykcję.
W czasie sesji komisja działa w grupie trzyosobowej, ponieważ w czasie rozpatrywania
adwokat jest oddzielony od komisji, a tylko przy zakończeniu sprawy bierze udział w
formułowaniu werdyktu. Stąd komisje takie zwane są czasami arbitrażowe trio.
Rozjemcy są bardzo cenieni dzięki swym zasługom, wnoszonym w płynne
funkcjonowanie wszechświata wszechświatów. Przemierzają przestrzeń w seraficznym
tempie potrójnej prędkości, działają dla światów jako sądy objazdowe, komisje zajmujące
się szybkim orzecznictwem w drobnych problemach. Gdyby nie było tych objazdowych i
wyjątkowo rzetelnych komisji, trybunały sfer byłyby beznadziejnie przeładowane
drobnymi nieporozumieniami danych domen.
Tria arbitrażowe nie orzekają spraw o wiecznym znaczeniu; dusza, wieczne perspektywy
istot czasu, nigdy nie są narażone na niebezpieczeństwo w wyniku ich działania.
Rozjemcy nie mieszają się do spraw, wykraczających poza doczesny byt i kosmiczne
dobro istot czasu. Jednak, kiedy komisja raz zarządzi orzeczenie problemu, jej
zarządzenia są ostateczne i zawsze jednomyślne; nie ma odwołania od decyzji sędziegoarbitra.
3. SZEROKI ZAKRES SŁUŻBY ROZJEMCÓW
Rozjemcy mają swój zarząd w stolicy tego superwszechświata, w którym działają, gdzie
również utrzymywany jest ich główny korpus rezerwowy. Ich wtórne rezerwy znajdują
się w stolicach wszechświatów lokalnych. Młodsi i mniej doświadczeni członkowie
komisji zaczynają swą służbę na niższych światach, na światach takich jak Urantia, a po
zdobyciu szerszego doświadczenia awansują na ten poziom, gdzie orzekają ważniejsze
problemy.
Klasa rozjemców jest w pełni godna zaufania, żaden nigdy nie pobłądził. Choć nie są
nieomylni w mądrości i w osądzie, posiadają niekwestionowaną rzetelność i są zawsze
wierni. Pochodzą z zarządu superwszechświata i w końcu do niego wracają, awansując
poprzez następujące poziomy wszechświatowej służby:
1. Rozjemcy dla światów. Kiedy osobowości kierujące poszczególnymi światami mają
trudności w podejmowaniu decyzji, czy są w prawdziwym impasie odnośnie właściwej
procedury postępowania w zaistniałych okolicznościach i jeśli sprawa nie ma
odpowiedniej wagi, by być formalnie przedstawiona ustanowionym trybunałom danej
domeny, wtedy, po otrzymaniu petycji od dwóch różniących się w opiniach osobowości,
natychmiast zaczyna działać komisja rozjemcza.
Kiedy problemy administracyjne i jurysdykcyjne zostaną oddane w ręce rozjemców, dla
ich zbadania i rozstrzygnięcia, wtedy rozjemcy mają najwyższe uprawnienia. Jednak nie
wydają oni decyzji, zanim nie zbadają całej ewidencji i w ogóle nie ma ograniczeń, gdy
idzie o możliwość powoływania przez nich świadków, gdziekolwiek zechcą ich powołać.
I chociaż nie ma odwołania od ich decyzji, sprawy czasami tak się ułożą, że komisja w
pewnym momencie zamknie swe rejestry, sformułuje swe opinie i prześle całą kwestię do
wyższych trybunałów danej domeny.
Decyzje członków komisji umieszcza się w zapisach planetarnych i jeśli zajdzie taka
potrzeba, wprowadza je w życie boski wykonawca. Jego uprawnienia są bardzo duże a
zakres jego działania na zamieszkałym świecie jest bardzo szeroki. Boscy wykonawcy
oddziałują po mistrzowsku na to, czego sprawa dotyczy lub powinna dotyczyć. Ich
działalność czasem jest prowadzona wyraźnie dla dobra domeny a czasami ich czyny na
światach czasu i przestrzeni są trudne do wytłumaczenia. Choć wykonują rozporządzenia,
nie sprzeciwiając się ani naturalnym prawom ani uświęconym zwyczajom domeny,
częstokroć robią rzeczy osobliwe i narzucają nakazy rozjemców zgodnie z wyższymi
prawami administracji systemu.
2. Rozjemcy dla zarządu systemu. Komisje te, złożone z czterech osób, awansują ze
służby na światach ewolucyjnych, aby pełnić obowiązki w zarządach systemów. Mają tu
sporo roboty i okazują się być wyrozumiałymi przyjaciółmi ludzi, aniołów i innych istot
duchowych. Tria arbitrażowe nie zajmują się specjalnie rozbieżnościami osobistymi a
tylko sporami między grupami i nieporozumieniami, narosłymi pomiędzy różnymi
klasami istot; a w stolicach systemów żyją zarówno istoty duchowe jak i materialne, jak
również gatunki mieszane, takie jak Synowie Materialni.
Kiedy Stwórcy powołali do bytu rozwijające się jednostki, obdarzone możliwością
wyboru, w tym samym momencie zrobione zostało odstępstwo od płynnego
funkcjonowania niebiańskiej perfekcji; na pewno będą się rodzić nieporozumienia i
należy zapewnić warunki godziwego dopasowania szczerych różnic w punktach widzenia.
Wszyscy powinniśmy pamiętać, że wszechmądrzy i wszechmocni Stwórcy mogli
stworzyć wszechświaty lokalne tak samo doskonałe, jak Havona. We wszechświecie
centralnym nie muszą działać żadne komisje rozjemcze. Ale Stwórcy, w całej swej
mądrości, postanowili tego nie robić. I podczas kiedy stworzyli wszechświaty, obfitujące
w różnice i rojące się od trudności, przygotowali także mechanizmy i środki dla
załagodzenia wszystkich tych różnic i dla zestrojenia całego tego, pozornego zamętu.
3. Rozjemcy konstelacji. Ze służby w systemach rozjemcy awansują, aby rozstrzygać
problemy w konstelacji; zajmują się tam drobnymi rozbieżnościami, wynikłymi
pomiędzy jej stu systemami zamieszkałych światów. Niewiele problemów powstałych w
zarządzie konstelacji podlega ich jurysdykcji, ale są oni w ciągłym ruchu i
przemieszczają się od systemu do systemu, zbierając ewidencję i przygotowując
oświadczenia wstępne. Jeśli w sporze nie ma nieuczciwości, jeśli trudności narastają ze
szczerych różnic w opiniach i z czystego zróżnicowania punktów widzenia, bez
znaczenia jak mało osób może być zaangażowanych w spór, bez znaczenia jak pozornie
błahe jest nieporozumienie, komisja rozjemcza zawsze może zawyrokować o meritum
sporu.
4. Rozjemcy dla wszechświatów lokalnych. W tej, poważniejszej działalności we
wszechświecie, członkowie komisji pomagają w znacznym stopniu zarówno
Melchizedekom, Synom-Arbitrom, jak również władcom konstelacji i całej rzeszy
osobowości, zainteresowanych koordynacją i administracją stu konstelacji. Różne klasy
serafinów i innych, stałych mieszkańców sfer zarządów wszechświatów lokalnych,
również korzystają z pomocy i decyzji triów arbitrażowych.
Jest prawie niemożliwe wyjaśnić, jaki charakter mają te rozbieżności, które mogą
powstawać przy prowadzeniu poszczególnych spraw systemu, konstelacji czy
wszechświata. Występują trudności, ale są one bardzo odmienne od drobnych utrapień i
trudów tej egzystencji materialnej, jaką się przeżywa na światach ewolucyjnych.
5. Rozjemcy dla mniejszego sektora superwszechświata. Od problemów wszechświatów
lokalnych, członkowie komisji awansują do poziomu badania kwestii, powstałych w
mniejszych sektorach ich superwszechświata. Im bardziej się oddalają od
indywidualnych planet do wewnątrz, tym rzadsze są materialne obowiązki boskiego
wykonawcy; stopniowo przyjmuje on nową rolę interpretatora miłosierdziasprawiedliwości, jednocześnie – będąc niby-materialny – kontaktuje się dla komisji, jako
całości, z materialnymi aspektami jej dociekań.
6. Rozjemcy dla większych sektorów superwszechświata. Charakter pracy członków
komisji ulega ciągłym zmianom, w miarę jak awansują. Jest coraz mniej nieporozumień
do rozstrzygnięcia a coraz więcej tajemniczych fenomenów do wytłumaczenia i
interpretacji. Etap za etapem przekształcają się oni z arbitrów rozbieżności na
objaśniaczy tajemnic – sędziowie przemieniają się w nauczycieli-interpretatorów. Kiedyś
byli arbitrami tych, którzy z powodu ignorancji dopuścili do powstania trudności i
nieporozumień; teraz stają się instruktorami tych, którzy są odpowiednio inteligentni i
tolerancyjni, aby wystrzegać się rozbieżności w rozumowaniu i zwalczających się opinii.
Im wyższa jest edukacja istoty, tym więcej szacunku ma ona dla wiedzy, doświadczenia i
opinii innych.
7. Rozjemcy dla superwszechświata. Tutaj rozjemcy stają się równorzędni – czterech
wzajemnie się rozumiejących i doskonale funkcjonujących arbitrów-nauczycieli. Boski
wykonawca pozbawiony zostaje mocy wykonywania orzeczeń i staje się materialnym
głosem tria duchowego. Do tego czasu ci doradcy i nauczyciele stają się ekspertami,
obeznanymi z większością istotnych problemów i trudności, napotykanych przy
kierowaniu superwszechświatem. Tym samym stają się wspaniałymi doradcami i
mądrymi nauczycielami wznoszących się pielgrzymów, przebywających na sferach
edukacyjnych, otaczających światy zarządu superwszechświatów.
Wszyscy rozjemcy służą pod generalnym nadzorem Pradawnych Czasu i pod
bezpośrednim kierownictwem Pomocników-Wyobrażeń, aż do tego czasu, gdy awansują
do Raju. Gdy przebywają w Raju, odpowiadają przed Duchem Nadrzędnym kierującym
tym wszechświatem, z którego pochodzą.
Rejestry superwszechświata nie obejmują tych rozjemców, którzy wyszli spod jego
jurysdykcji, a komisje takie są szeroko rozrzucone po całym wielkim wszechświecie.
Ostatni komunikat ze spisu na Uversie podaje, że liczba komisji działających w
Orvontonie wynosi prawie osiemnaście bilionów – ponad siedemdziesiąt bilionów
jednostek. Jest to zaledwie niewielki ułamek ogromnej liczby rozjemców, jacy zostali
stworzeni w Orvontonie; ich ogólna liczba jest znacznie większa i jest równowartością
całkowitej liczby Servitali Havony, odliczając przeobrażonych w Przewodników
Absolwentów.
Gdy liczba rozjemców w superwszechświecie wzrasta, są oni od czasu do czasu
transponowani do rady perfekcji w Raju, skąd następnie wyłaniają się jako korpus
koordynujący, ukształtowany przez Nieskończonego Ducha dla wszechświata
wszechświatów; jest to wspaniała grupa istot, których liczba i operatywność wciąż się
zwiększa. Przez empiryczne wznoszenie się i rajskie nauczanie, przyswoili oni unikalne
zrozumienie wyłaniającej się rzeczywistości Istoty Najwyższej i przemierzają
wszechświat wszechświatów pełniąc specjalną misję.
Członkowie komisji rozjemczej nigdy się nie rozdzielają. Ich grupa, złożona z czterech
istot, służy zawsze razem, tak jak byli pierwotnie złączeni. Nawet w swej gloryfikowanej
służbie wciąż działają jako kwartety, z nagromadzonym kosmicznym doświadczeniem i
doprowadzoną do perfekcji wiedzą empiryczną. Są wiecznie razem, jako ucieleśnienie
najwyższej sprawiedliwości czasu i przestrzeni.
4. DORADCY PROCEDURALNI
Te prawne i proceduralne umysły świata duchowego nie są stworzone jako takie. Milion
takich, najbardziej systematycznych umysłów, zostało wybranych przez Nieskończonego
Ducha spośród wczesnych supernafinów i omniafinów, aby stanowili rdzeń tej rozległej i
wszechstronnej grupy. I od tamtych, pradawnych czasów, aktualne doświadczenie w
dostosowaniu praw perfekcji do planów kreacji ewolucyjnej wymagane jest od
wszystkich tych, którzy mają aspiracje zostać Doradcami Proceduralnymi.
Doradcy Proceduralni rekrutują się z szeregów następujących klas osobowości:
1. Supernafini.
2. Sekonafini.
3. Tertiafini.
4. Omniafini.
5. Serafini.
6. Pewne typy wznoszących się śmiertelników.
7. Pewne typy wznoszących się pośrednich.
W chwili obecnej liczba Doradców Proceduralnych, zarejestrowanych na Uversie i
działających w Orvontonie, przekracza nieco sześćdziesiąt jeden bilionów, nie wliczając
w to śmiertelników i pośrednich, którzy wszyscy mają przydział tymczasowy.
Doradcy Proceduralni częstokroć działają jako jednostki, ale do celów służby są
zorganizowani w grupach po siedmiu i mają wspólny zarząd na tych sferach, do których
są przydzieleni. W każdej grupie co najmniej pięciu jej członków musi być
zatrudnionych na stałe, podczas gdy dwóch może być związanych z grupą tymczasowo.
W swej drodze do Raju, wznoszący się śmiertelnicy oraz wznoszące się istoty pośrednie
służą w tych komisjach doradczych, ale nie uczestniczą w regularnym szkoleniu
Doradców Proceduralnych, ani też nie zostają stałymi członkami tej klasy.
Śmiertelnicy i pośredni, którzy przejściowo służą z doradcami, wybierani są do tej pracy
ze względu na swą znajomość idei wszechświatowego prawa i najwyższej
sprawiedliwości. Gdy podążacie do rajskiego celu, wciąż zdobywając dodatkową wiedzę
i poszerzając umiejętności, zawsze macie możliwość dania innym tej wiedzy i tego
doświadczenia, które uprzednio zgromadziliście; przez całą drogę do Havony odgrywacie
rolę ucznia-nauczyciela. Będziecie iść waszą drogą, wznosząc się z poziomu na poziom
w tym rozległym uniwersytecie empirycznym, udzielając nowo odkrytej wiedzy tym,
którzy są tuż poniżej was na drodze postępu. Jest uniwersalną zasadą, że nie uznaje się, iż
posiadacie wiedzę i prawdę, dopóki nie okażecie waszych zdolności i chęci dawania tej
wiedzy i prawdy innym.
Każdy z posługujących duchów powyżej statusu cherubinów, po długim nauczaniu i
zdobyciu istotnego doświadczenia, może otrzymać stałe stanowisko Doradcy
Proceduralnego. Wszyscy kandydaci dobrowolnie wstępują do tego rodzaju służby, ale
kiedy raz podejmą się tych obowiązków, nie mogą już z nich zrezygnować. Tylko
Pradawni Czasu mogą przenieść tych doradców do innych czynności.
Szkolenie Doradców Proceduralnych zaczyna się w kolegiach Melchizedeków, we
wszechświatach lokalnych i jest kontynuowane aż do sądów Pradawnych Czasu. Po tym
szkoleniu w superwszechświecie idą oni dalej, do „szkół siedmiu orbit”, zlokalizowanych
na światach pilotujących orbit Havony. Ze światów pilotujących przyjmowani są do
„kolegium etyki prawnej i metodyki Najwyższości” – do rajskiej szkoły instruktażowej,
doskonalącej Doradców Proceduralnych.
Doradcy są czymś więcej niż ekspertami w prawie, są uczniami i nauczycielami prawa
stosowanego; praw wszechświatowych stosowanych w życiu i przeznaczeniu wszystkich
tych, którzy zamieszkują niezmierzone domeny rozległego stworzenia. Z biegiem czasu
stają się oni żywymi bibliotekami prawnymi czasu i przestrzeni i zapobiegają
niekończącym się problemom i niepotrzebnym opóźnieniom, dlatego, że nauczają
osobowości czasu tych form i trybów proceduralnych, jakie najbardziej zadowalają
władców wieczności. Mogą doradzać pracującym w przestrzeni, aby umożliwić im
harmonijną współpracę z wymaganiami Raju; są nauczycielami wszystkich istot
stworzonych w sprawie metod postępowania Stwórców.
Te żywe biblioteki prawa stosowanego nie mogły być stworzone; istoty takie muszą się
rozwijać przez konkretne doświadczenie. Nieskończone Bóstwa są egzystencjalne, mają
więc kompensatę za brak doświadczenia; wiedzą wszystko nawet zanim wszystkiego
doświadczą, jednak nie przekazuję tej nieempirycznej wiedzy podległym sobie istotom.
Zadaniem Doradców Proceduralnych jest zapobieżenie opóźnieniu, ułatwianie postępu i
doradzanie, jak odnieść sukces. Zawsze istnieje najlepsza i właściwa droga prowadzenia
spraw; zawsze istnieje procedura perfekcji, Boska metoda, a ci doradcy wiedzą jak
pokierować nas wszystkich w kierunku znalezienia lepszej drogi.
Te niezwykle mądre i praktyczne istoty zawsze są blisko związane z służbą i pracą
Uniwersalnych Cenzorów. Melchizedekom przydzielono ich operatywny korpus.
Wszyscy władcy systemów, konstelacji, wszechświatów i sektorów superwszechświatów
są szczodrze obdarowani tymi umysłami świata duchowego, dającymi rekomendacje w
sprawach proceduralnych i prawnych. Specjalna ich grupa działa jako prawni doradcy
Nosicieli Życia, doradzając tym Synom odnośnie zakresu dozwolonego odstępstwa od
ustalonego porządku rozprzestrzeniania życia, a oprócz tego naucza ich w sprawie ich
prerogatyw i swobód działania. Są doradcami wszystkich klas istot, gdy idzie o
prawidłowe postępowanie i procedurę we wszelkich sprawach świata duchowego. Nie
mają jednak nic do czynienia, osobiście i bezpośrednio, z materialnymi istotami danych
domen.
Poza doradzaniem w sprawach prawnych, Doradcy Proceduralni zajmują się również
biegłą interpretacją wszystkich praw dotyczących istot stworzonych – materialnych,
umysłowych i duchowych. Z Doradców mogą korzystać Wszechświatowi Rozjemcy oraz
wszyscy inni, którzy chcą poznać prawdę prawną; innymi słowy, chcą poznać, na jaką
reakcję może liczyć Najwyższość Bóstwa w danej sytuacji, zawierającej elementy
ustalonej klasy materialnej, umysłowej i duchowej. Próbują nawet objaśniać metody
działania Ostatecznego.
Doradcy Proceduralni są istotami wybranymi i sprawdzonymi; nie słyszałem, aby
którykolwiek z nich pobłądził. Nie mamy na Uversie zapisów o tym, aby kiedykolwiek
byli sądzeni za lekceważenie Boskich praw, które tak sprawnie interpretują i tak
elokwentnie tłumaczą. Nie istnieją znane ograniczenia gdy idzie o domeny, w których
mogą służyć, ani też gdy idzie o ich zaawansowanie. Cały czas są doradcami, nawet do
bram Raju; cały wszechświat prawa i doświadczenia jest dla nich otwarty.
5. OPIEKUNOWIE ZAPISÓW W RAJU
W Havonie z trzeciorzędowych supernafinów wybierani są niektórzy, starsi rangą główni
rejestratorzy, na Opiekunów Zapisów – dozorców tradycyjnych archiwów Wyspy
Światłości, które są przeciwieństwem żywych zapisów rejestrowanych w umysłach tych
kuratorów wiedzy, których czasami się nazywa „żywą rajską biblioteką”.
Na zamieszkałych planetach wszelkie indywidualne zapisy prowadzone są przez aniołów
rejestratorów. We wszechświatach funkcjonują inni rejestratorzy, tak tradycyjnych
zapisów jak i żywych zapisów. Od Urantii do Raju spotyka się oba sposoby rejestracji;
we wszechświecie lokalnym więcej jest rejestrów pisanych a mniej żywych; w Raju –
więcej żywych mniej tradycyjnych; na Uversie oba rodzaje rejestrów są jednakowo
dostępne.
Każde znaczące wydarzenie, jakie ma miejsce w zorganizowanej i zamieszkałej kreacji,
jest przedmiotem zapisu. Chociaż zdarzenia, których ważność nie wykracza poza sprawy
lokalne, znajdują się tylko w zapisach lokalnych, te o większej doniosłości są traktowane
odpowiednio do ich ważności. Z planet, systemów i konstelacji Nebadonu, przesyłane
jest do Salvingtonu wszystko o wszechświatowym znaczeniu, a ze stolicy wszechświata
te wydarzenia przesyłane są dalej, do wyższych zapisów, które leżą w kompetencji
sektora i superrządów. Raj także ma odpowiednie wyciągi z danych superwszechświata i
Havony; ta historyczna, gromadząca się opowieść o wszechświecie wszechświatów,
znajduje się pod opieką podniosłych, trzeciorzędowych supernafinów.
Podczas gdy niektóre z tych istot zostały wysłane do superwszechświatów, aby służyły
jako Szefowie Rejestracji i kierowały pracą Niebiańskich Kronikarzy, żaden nigdy nie
został usunięty ze stałej listy ich klasy.
6. NIEBIAŃSCY KRONIKARZE
Są to ci rejestratorzy, którzy dokonują wszelkich zapisów podwójnie, robiąc oryginalny
zapis duchowy i częściowo materialną kopię, którą można by nazwać kopią przez kalkę.
Mogą to robić ze względu na swe specyficzne możliwości operowania równocześnie tak
energią materialną jak i duchową. Niebiańscy Kronikarze nie są stworzeni jako tacy, są to
wznoszący się serafini z wszechświatów lokalnych. Są oni przyjmowani, klasyfikowani i
przydzielani do odpowiednich zakresów pracy przez rady Szefów Rejestracji, znajdujące
się w stolicach siedmiu superwszechświatów. Tam też znajdują się szkoły
przygotowawcze dla Niebiańskich Kronikarzy. Szkoły na Uversie prowadzą Perfektorzy
Mądrości i Niebiańscy Radcy.
Gdy rejestratorzy awansują we wszechświatowej służbie, dalej prowadzą swe zadania
metodą podwójnych zapisów, robiąc tym samym zapisy zawsze dostępne dla wszystkich
klas istot, od istot klasy materialnej do wysokich duchów światłości. Gdy przechodzicie
przemiany, podczas wznoszenia się od tego, materialnego świata, zawsze będziecie mogli
zajrzeć do zapisów i tym samym zapoznać się z historią i tradycjami sfery waszego
aktualnego statusu.
Rejestratorzy są korpusem sprawdzonym i wypróbowanym. Nigdy nie słyszałem o
żadnym odstępstwie Niebiańskiego Kronikarza, jak również nigdy fałsz nie zakradł się
do ich zapisów. Sprawdzani są podwójnie, ich zapisy są szczegółowo badane przez ich
podniosłych kolegów z Uversy i przez Możnych Posłańców, którzy potwierdzają
prawidłowość częściowo materialnych duplikatów, zrobionych z oryginalnych,
duchowych zapisów.
Podczas gdy liczba zaawansowanych rejestratorów, przebywających na niższych sferach
rejestracyjnych wszechświatów Orvontonu, wynosi wiele bilionów, jest niespełna osiem
milionów tych, którzy doszli do statusu Uversy. Ci starsi rejestratorzy, albo absolwenci,
są w superwszechświecie opiekunami i nadawcami treści powierzonych ich pieczy
zapisów czasu i przestrzeni. Ich stała siedziba znajdują się w okrągłych pomieszczeniach,
otaczających tereny zapisów na Uversie. Nigdy nie przekazują innym opieki nad tymi
zapisami; niektórzy z nich mogą być nieobecni, jako jednostki, ale nigdy w większej
liczbie.
Podobnie jak supernafini, którzy zostali Opiekunami Zapisów, tak też korpus
Niebiańskich Kronikarzy ma swój stały przydział. Jeśli serafini czy supernafini raz
zostaną powołani do tej służby, pozostają odpowiednio Niebiańskimi Kronikarzami albo
Opiekunami Zapisów, aż do dnia nowej i zmodyfikowanej administracji w pełni
uosobionego Boga Najwyższego.
Na Uversie starsi Niebiańscy Kronikarze mogą pokazać zapisy o wszystkim, co ma
kosmiczną wartość w całym Orvontonie, co się zdarzyło od bardzo odległych czasów,
kiedy to przybyli Pradawni Czasu; podczas gdy na Wiecznej Wyspie Opiekunowie
Zapisów strzegą jej archiwów, które dokumentują wszystko, co się zdarzyło w Raju od
czasów uosobienia Nieskończonego Ducha.
7. MORONTIAŃSCY TOWARZYSZE
Te dzieci Matki Ducha wszechświata lokalnego są przyjaciółmi i towarzyszami
wszystkich tych, którzy żyją wznoszącym się życiem morontialnym. Nie są oni niezbędni
wznoszącej się istocie w jej konkretnej, progresywnej pracy, jak również w żadnej mierze
nie zastępują działalności opiekunów seraficznych, którzy często asystują swym
śmiertelnym towarzyszom w ich drodze do Raju. Morontiańscy Towarzysze po prostu
serdecznie opiekują się tymi, którzy właśnie zaczęli długie wznoszenie się do wewnątrz.
Umiejętnie inicjują rozrywkę a organizatorzy powrotu sprawnie im w tym pomagają.
Chociaż na morontialnych światach szkoleniowych Nebadonu będziecie mieć do
wykonania poważne i stopniowo coraz trudniejsze zadania, zawsze będziecie mieć
regularne okresy odpoczynku i rozrywki. W całej podróży do Raju zawsze będzie czas na
odpoczynek i duchową zabawę; na drodze światłości i życia zawsze jest czas na czczenie
i nowe osiągnięcia.
Morontiańscy Towarzysze są tak sympatycznymi druhami, że kiedy w końcu będziecie
mieli za sobą ostatnie stadium praktyki morontialnej i przygotowywać się będziecie do
przygody duchowej w superwszechświecie, naprawdę będziecie żałować, że te
towarzyskie istoty nie mogą iść dalej z wami; jednak służą one tylko we wszechświatach
lokalnych. Na każdym etapie drogi waszego wznoszenia się, wszystkie możliwe do
skontaktowania osobowości będą przyjazne i towarzyskie, jednak dopóki nie spotkacie
Rajskich Towarzyszy, nie znajdziecie żadnej innej grupy istot tak bardzo poświęcającej
się przyjaźni i towarzystwu.
Praca Morontiańskich Towarzyszy jest lepiej zobrazowana w narracjach, mających do
czynienia ze sprawami waszego wszechświata lokalnego.
8. RAJSCY TOWARZYSZE
Rajscy Towarzysze są kompleksową albo wybraną grupą istot, rekrutującą się z szeregów
serafinów, sekonafinów, supernafinów i omniafinów. Choć służą przez czas niezmiernie
długi z waszego punktu widzenia, ich status nie jest niezmienny. Kiedy skończy się ich
służba, z zasady (chociaż nie zawsze) wracają do tych obowiązków, które wykonywali
kiedy zostali powołani do rajskiej służby.
Członkowie zastępów anielskich są wyznaczani do tej służby przez Matki Duchy
wszechświatów lokalnych, przez Duchy Zwierciadlane z superwszechświata i przez
Majeston z Raju. Wzywani są oni na centralną Wyspę i mianowani Rajskimi
Towarzyszami przez jednego z Siedmiu Duchów Nadrzędnych. Oprócz stałego rajskiego
statusu, tymczasowa służba Rajskiego towarzystwa jest najwyższym zaszczytem, jaki w
ogóle może być nadany duchom posługującym.
Ci wybrani aniołowie pełnią służbę towarzyską a przydzielani są jako towarzysze
wszystkim klasom istot, którym zdarzyło się przebywać w Raju samotnie, zwłaszcza
wznoszącym się śmiertelnikom, ale również wszystkim pozostałym, którzy są sami na
centralnej Wyspie. Rajscy Towarzysze nie mają nic specjalnego do zrobienia dla tych
istot, z którymi się bratają; są po prostu do towarzystwa. Prawie każda inna istota, jaką
wy, śmiertelnicy, napotkacie podczas waszego pobytu w Raju – obok waszych braci
pielgrzymów – będzie mieć coś konkretnego do zrobienia z wami lub dla was, ale
towarzysze są przydzieleni tylko po to, aby być z wami, aby przestawać z wami,
związani z waszą osobowością. W tej służbie pomagają im czasami wspaniali i
błyskotliwi Obywatele Raju.
Śmiertelnicy wywodzą się z gatunku bardzo towarzyskiego. Stwórcy dobrze wiedzą, że
„niedobrze jest człowiekowi, gdy jest sam” i odpowiednie warunki zostały stworzone,
aby zapewnić mu towarzystwo, nawet w Raju.
Jeśli ty, jako wznoszący(ca) się śmiertelnik(czka) przybyłbyś(łabyś) do Raju wraz z
towarzyszką(szem) lub kimś bliskim z twojej ziemskiej egzystencji, albo jeśli seraficzny
opiekun twego przeznaczenia miałby możność przybyć z tobą, czy oczekiwałby ciebie,
wtedy nie przydzielono by ci żadnego stałego towarzysza. Ale jeśli przybędziesz sam(a),
towarzysz na pewno będzie cię witał, kiedy się zbudzisz na Wyspie Światłości z
ostatniego snu czasu. Nawet jeśli jest wiadomo, że będzie ci towarzyszył ktoś, kto też się
wznosi, wyznaczony będzie tymczasowy towarzysz, aby cię powitać na wiecznych
obrzeżach i odprowadzić cię do zarezerwowanego miejsca, przygotowanego na przyjęcie
ciebie i twych towarzyszy. Możesz być pewny(a), że będziesz ciepło powitany(a), kiedy
zmartwychwstaniesz do wieczności na wiecznotrwałych obrzeżach Raju.
Przyjmujący towarzysze przydzielani są na ostatniej orbicie Havony, w ostatnich dniach
przebywania tam wznoszącej się istoty i sprawdzają dokładnie zapisy dotyczące
pochodzenia śmiertelnika, jego urozmaiconego wznoszenia się przez światy przestrzeni i
orbity Havony. Kiedy witają śmiertelników czasu, są już dobrze zaznajomieni z drogami
życia przybywających pielgrzymów i natychmiast okazują się wyrozumiałymi i
interesującymi towarzyszami.
Jeśli podczas twojego pobytu w Raju w charakterze przedfinalisty(stki), byłbyś(łabyś) z
jakiejkolwiek przyczyny chwilowo oddzielony(a) od swojego towarzysza z drogi
wznoszenia się – śmiertelnika czy serafina – Rajski Towarzysz zaraz będzie ci
przydzielony do rady i towarzystwa. Towarzysz raz przydzielony wznoszącemu się
śmiertelnikowi, samotnie przebywającemu w Raju, pozostaje z nim aż do tego czasu, gdy
zostanie on na nowo połączony z wznoszącymi się partnerami lub odpowiednio przyjęty
do Korpusu Finalizmu.
Rajscy Towarzysze przydzielani są według kolejności oczekiwania, z tym wyjątkiem, że
wznosząca się istota nigdy nie jest powierzana towarzyszowi, którego natura nie jest
zbliżona do jej superwszechświatowego typu. Gdyby śmiertelnik z Urantii przybył dziś
do Raju, zostałby mu przydzielony pierwszy z kolei oczekujący towarzysz, albo
pochodzący z Orvontonu, albo skądinąd posiadający naturę Siódmego Ducha
Nadrzędnego. Dlatego też omniafini nie służą z istotami wznoszącymi się z siedmiu
superwszechświatów.
Rajscy Towarzysze pełnią wiele dodatkowych usług. Gdyby wznoszący się śmiertelnik
doszedł do centralnego wszechświata samotnie i podczas przemierzania Havony nie
udałoby mu się w jakimś stadium dostąpić Bóstwa, we właściwym trybie zostałby
odesłany do wszechświatów czasu i zaraz wystosowano by wezwanie do rezerw Rajskich
Towarzyszy. Jeden z tej klasy zostałby wyznaczony, aby iść z niefortunnym
pielgrzymem, aby z nim być i pocieszać go, podnosić na duchu i pozostawać z nim aż do
jego powrotu do wszechświata centralnego, gdzie na nowo zacząłby się wznosić do Raju.
Jeśli wznoszącemu się pielgrzymowi nie uda się dostąpić Bóstwa, gdy idzie przez
Havonę w towarzystwie wznoszącego się serafina, anioła stróża z jego życiowej
egzystencji, anioł postanowi, że będzie towarzyszyć swemu śmiertelnemu partnerowi.
Serafini ci zawsze to robią dobrowolnie i dostają zgodę, aby towarzyszyć swym
śmiertelnym partnerom, z którymi długo przebywali, z powrotem do służby w czasie i
przestrzeni.
Jednak inaczej jest z dwoma blisko związanymi, wznoszącymi się śmiertelnikami. Kiedy
jeden dostąpi Boga a drugiemu chwilowo się nie uda, szczęśliwy osobnik nieodmiennie
wybiera powrót do ewolucyjnych kreacji wraz z zawiedzoną osobowością, ale na to się
nie zezwala. Wystosowuje się natomiast wezwanie do rezerw Rajskich Towarzyszy i
wybiera się jednego z ochotników, żeby towarzyszył rozczarowanemu pielgrzymowi.
Inny ochotnik, Obywatel Raju, zostaje wtedy towarzyszem tego śmiertelnika, który
odniósł sukces i pozostaje na centralnej Wyspie, oczekując powrotu do Havony
towarzysza, któremu się nie powiodło; śmiertelnik ten w międzyczasie naucza w
pewnych rajskich szkołach, prezentując pełną przygód historię ewolucyjnego wznoszenia
się.
[Nadzorowane przez Posiadającego Wysokie Uprawnienia z Uversy].
powrót do spisu treści