w imieniu rzeczypospolitej polskiej

Sygn. akt VII U 1256/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 5 kwietnia 2016 r.
Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący:
SSO Anna Kozłowska-Czabańska
Protokolant:
sekr. sądowy Aneta Rapacka
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 kwietnia 2016 r. w W.
sprawy W. J.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.
o wcześniejszą emeryturę (z warunków szczególnych)
na skutek odwołania W. J.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.
z dnia 16 czerwca 2015r., nr (...)
zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że okresy zatrudnienia W. J. od dnia 16 października 1971 roku do dnia 23
października 1974 roku, od dnia 1 grudnia 1977 roku do dnia 31 lipca 1984 roku i od dnia 1 sierpnia 1984 roku do
dnia 22 czerwca 1997 roku w (...) S.A. w W. uznaje za pracę w warunkach szczególnych, przyznaje W. J. prawo do
wcześniejszej emerytury od dnia 1 maja 2015 roku.
Sygn. akt VII U 1256/15
Transkrypcja uzasadnienia wyroku z dnia 5 kwietnia 201 6t.
Wygłoszone uzasadnienia wyroku.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w dniu 16 czerwca 2015 roku, wydał decyzję znak (...), którą
odmówił W. J. prawa do wcześniejszej emerytury z warunków szczególnych. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy
podniósł, że ubezpieczony nie spełnia przesłanki wynikającej z artykułu 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o
emeryturach i rentach z funduszu ubezpieczeń społecznych, w związku z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 7 lutego 1973 roku, a mianowicie nie wykazał 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ubezpieczonym W. J. w
dniu 12 sierpnia 2015 roku odwołał się od decyzji organu rentowego z dnia 16 czerwca 2015 roku i wniósł o zmianę
decyzji, przyznanie mu prawa do wcześniejszej emerytury. W treści odwołania ubezpieczony podważył twierdzenie
organu rentowego dotyczące jego stażu pracy w warunkach szczególnych i zwrócił się o zaliczenie mu do tej kategorii
stanu pracy okresu zatrudnienia w (...) S.A. w W.. W uzasadnieniu odwołania wnioskodawca przedstawił dodatkowe
stanowisko na poparcie zgłoszonych twierdzeń. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w odpowiedzi
na odwołanie z dnia 17 sierpnia 2015 roku podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko, wyrażone w decyzji z dnia
16 czerwca 2015 roku i wniósł o oddalenie odwołania na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 1 Kpc.
W treści odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wskazał, że [ns 00:06:12.921] postępowaniu administracyjnego
przedłożył świadectwo pracy w warunkach szczególnych, wystawione przez (...) Zakłady (...), które jednak [ns
00:06:25.141] nie spełniało wymogów [ns 00:06:28.441] do zaakcentowania wymaga, że do zamknięcia rozprawy
w dniu 5 kwietnia 2016 roku, strona odwołująca nie modyfikowała zgłoszonego tu stanowiska i konsekwentnie
wnosiła o zmianę spornej decyzji. Natomiast organ rentowy zmodyfikował swoje pierwotne stanowisko i pozostawił
rozstrzygnięcie do uznania Sądu. Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny, ubezpieczony W. J. urodzony [?
00:07:02.818] (...) roku, jest, w maju 11 maja 2015 wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W., z
wnioskiem o prawo do wcześniejszej emerytury z tak zwanych [ns 00:07:24.847] Do wniosku ubezpieczony dołączył
informacje dotyczące okresów składkowych i nieskładkowych, oraz całą dokumentację dotyczącą wynagrodzenia,
jakie w okresie zatrudnienia pobierał. Jeżeli chodzi, złożenie wniosku skutkowało oczywiście wszczęciem przez organ
rentowy postępowania wyjaśniającego w toku, którego ZUS ustalił, że ubezpieczony legitymuje się łącznym stażem
pracy w wymiarze 30 lat 2miesięcy i 27 dni. Dodatkowo organ rentowy w ramach postępowania administracyjnego
nie wziął pod uwagę złożonego przez wnioskodawcę świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach
w (...) Zakładach (...) głównie wskazując, iż to przedmiotowe świadectwo nie spełnia wymogów rozporządzenia
Rady Ministrów z dnia 7 lutego 83 roku. Na podstawie powyższych ustaleń organ rentowy w dniu 16 czerwca
2015 roku, wydał decyzję znak (...), który odmówił wnioskodawcy prawa do wcześniejszej emerytury z warunków
szczególnych. Od decyzji z dnia 16 czerwca 2015 roku numer (...) W. J. odwołał się, co skutkowano zainicjowaniem
postępowania sądowego, w toku, którego w zakresie robienia tego odwołania ustalono, że ubezpieczony od dnia 1
września 1968 roku do dnia 30 września 1997 roku, roku był zatrudniony w (...) S.A. w W., w wymiarze pełnego
etatu na stanowisku kresera tworzyw i operatora wtryskarki. Takie stanowiska zostały wpisane w świadectwie pracy w
warunkach szczególnych. Praca zdaniem Sądu mając na uwadze, że treści zeznań, które zostały złożone przed Sądem,
ponieważ Sąd przesłuchał go w charakterze strony nie, Sąd nie przesłuchiwał żadnych w tym postępowaniu sądowym
żadnych świadków, ponieważ świadkowie nie zostali przez wnioskodawcę, wnioskodawcę zgłoszeni, stwierdził pan
wnioskodawca, że nie ma możliwości z nimi się skontaktowania i to są ludzie, którzy w dużej mierze już nie żyją.
Praca wykonywana przez wnioskodawcę od dnia 13 października 71 roku, do dnia 22 czerwca 1997 roku była
zdaniem Sądu wykonywana w warunkach szczególnych. Ten stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału
dowodowego z akt sprawy, z akt elementarnych, dowodu z przesłuchania ubezpieczonego w charakterze strony, i
też na podstawie akt osobowych ubezpieczonego i dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu BHP powołanego
w sprawie. Dowodów w zakresie, w jakim Sąd [ns 00:11:44.576] swoje ustalenia są spójne, logiczne i wzajemnie
się uzupełniają. Sąd za bezsporny uznał materiał dowodowy, dotyczące warunki stażu pracy ubezpieczonego w tym
niesporny był materiał dowodowy, dotyczący świadczeń [ns 00:11:58.075] ubezpieczonego w pracy w (...) S.A. w
W.. W zakresie osobowego materiału dowodowego, zważył, że nie był on tutaj kwestionowany, nadto w toku sprawy
Sąd w celu uzyskania wiadomości specjalnych, dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego specjalisty do spraw
BHP [ns 00:12:24.653] w oparciu o złożoną przez tego biegłego opinię, poczynił ustalenia, które w konsekwencji
pozwoliły na zaliczenie spornego miejsca zatrudnienia [ns 00:12:36.342] to znaczy zatrudnienia w (...) S.A. w
W., jako okresy wykonywania pracy w warunkach szczególnych. Przy tym Sąd zważył, że strony postępowania
nie kwestionowały materiału dowodowego [ns 00:12:49.962] nigdy tego do spraw BHP, co potwierdza wysoki
walor dowodowy oraz bezsporny charakter tej opinii. Zdaniem Sądu zgromadzony materiał dowodowy nie budził
wątpliwości, i był wystarczający do wydania orzeczenia. Sąd Okręgowy zważył, co następuje: odwołanie W. J. do ZUS
i Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w dniu 16 czerwca 2015 roku, znak (...) jest uzasadnione i
zasługuje na transkrypcję. Zgodnie z artykułem 184 Ustęp 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i
rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych tekst jednolity Dziennik Ustaw z 2015 roku pozycja 521 ubezpieczonym
urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianym w artykule
32, 33, 39, 40 jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy to znaczy zgodnie z artykułem 196 ustawy z 1 stycznia z 1999
roku osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach w szczególnym charakterze wymaganych przepisów
dotychczasowych do nabycia praw do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn
oraz okres składkowy i nieskładkowy o którym mowa w artykule 27 to znaczy przynajmniej 25 lat dla kobiet i
25 lat dla mężczyzn. W sprawie odpowiednie zastosowanie miały przepisy zarządzenia Rady Ministrów z 7 lutego
1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w warunkach w szczególnych warunkach
w szczególnym charakterze Dziennik Ustaw z 1983 roku numer 8 pozycja 43 ze zmianami i w myśl3 i 4 wyżej
wymienionego rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 roku emerytura przysługuje mężczyźnie zatrudnionemu w
szczególnych warunkach, który osiągnął wiek emerytalny 60 lat dla wymagań okres zatrudnienia wynoszący 25 lat
w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych i nie przystąpił do Otwartego Funduszu Emerytalnego.
[ns 00:15:27.872] różni się [ns 00:15:28.474] że okres wykonywania tego rodzaju zatrudnienia to znaczy pracy w
warunkach szczególnych stwierdza zakład pracy w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach i w
świadectwie pracy zgodnie z2 ustęp 2 cytowanego rozporządzeniu [ns 00:15:43.641] tym samym zgodnie z przepisami
prawa [ns 00:15:48.965] rozporządzenia praca wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym
na danym stanowisku pracy może zostać za pracę wykonywaną w warunkach szczególnych. Może przy tym mieć na
uwadze, że w trakcie wydania zaskarżonej decyzji możliwość dochodzenia w ramach postępowania przed organem
rentowym była ściśle określona przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej [ns 00:16:13.822]
w sprawie postępowania o świadczeniach [ns 00:16:18.897] ustaw z 2011 roku numer 237 pozycja 50412. Sąd
zauważył, że w uwagi na sformalizowaną procedurę dowodową przewidzianą w rozporządzeniu z 11 października
2011 roku niektórzy ubezpieczeni ubiegający się o świadczenie mają zwykle problemy z dostarczeniem wymaganych
przepisami dokumentacji i między innymi tak jak w niniejszym przypadku ze złożeniem prawidłowego świadectwa
pracy z zakładów pracy potwierdzającego zatrudnienie lub pracę w warunkach szczególnych i w konsekwencji
wobec ograniczonej dopuszczalności zastosowanej również [ns 00:16:59.113] dowodowych w postępowaniu przed
ogranem rentowym nie nabędą prawa do tego świadczenia. Niezależnie jednak do powyższego Sąd zwraca uwagę,
że [ns 00:17:08.776] zachowującego dalszą aktualność stanowiska orzecznictwa odnoszącego się bezpośrednio do
wcześniejszych do wcześniej obowiązującego aktu prawnego regulującego kwestie postępowania przed organami
rentowymi to znaczy rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie postępowania o
świadczeniach emerytalnych zasad wypłaty tych świadczeń Dziennik Ustaw numer 10 pozycja 49 ze zmianami, które
zostaną następnie zastąpione rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 roku
w sprawie postępowania o świadczeniach emerytalnych Dziennik Ustaw 2011 roku numer 237 pozycja 1411 w części
wszczęcia postępowania sądowego toczącego się w skutek odwołania ubezpieczonego od umownej decyzji organu
rentowego dopuszczalne jest przeprowadzenie wszelkich dowodów dla wykazać okoliczności mających wpływ [ns
00:18:08.782] do świadczenia. W postępowaniu przed [ns 00:18:12.297] i ubezpieczeń społecznych okoliczności
mające wpływ na prawo do świadczeń lub jej wysokość mogą być udawadnianie wszelkimi środkami dowodowymi
przewidzianymi w kodeksie postępowania cywilnego. Ograniczenie dowodowe zawarte w treści rozporządzenia w
sprawie postępowania dotyczą wyłącznie pospowania przed tymi organami. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2
lutego 1996 roku sygnatura akt II UEM 3/95 w postepowaniu sądowym sprawa z zakresu ubezpieczeń społecznych
obowiązuje odstępstwa od ogólnych zasad dowodzenia podyktowane dążeniem do pewnego i wszechstronnego
rozstrzygnięcia wszystkich kwestii spornych. W praktyce oznacza to, że postępowaniu w którym dopuszczalne
jest wykazanie wszelkimi dowodami okoliczności od których zależy uprawnienia do świadczeń z ubezpieczenia
społecznego także wówczas gdy z dokumentów wynika co innego. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 września 1995
roku sygnatura akt II UEM 23/95 jak i postępowania dowodowego w sprawie zabezpieczenia społecznego może być
przeprowadzone wszelkie dowody przewidziane przepisami kodeksu postępowania cywilnego w tym także dowód
zeznań świadków [ns 00:19:28.954] niż w trakcie postępowania przed organem rentowym. Ale wiarygodność i moc
wszystkich dowodów jest oceniania przez Sąd według jego przekonania na podstawie wszechstronnego rozważania
zebranego w sprawie materiału dowodowego i ten wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 20 czerwca 2007
roku sygnatura akt III AUA 485/07 w ocenie Sądu Okręgowego powołane wyżej tezy wyrażone [ns 00:20:01.677]
w sposób pełny wskazują te okoliczności, których spełnienie jest niezbędne do ustalenia prawa do świadczenia
zgodnym z przepisami ustawy o funduszu ubezpieczeń społecznych. A ponadto wskazuje, że te uprawnienia strony,
które umożliwiają dowodzenie strony pracy zarówno w postępwaniu administracyjnym jak też [ns 00:20:20.458]
postepowaniu przed Sądem w Warszawie. Sąd uwzględniając powyższe zważył, że [ns 00:20:26.270] na gruncie
decyzji z dnia 16 czerwca 2015 roku odmówił ubezpieczonemu prawa do wcześniejszej emerytury wyłącznie w powodu
niewykazania przez niego stażu pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 15 lat. Jednocześnie ZUS na gruncie
spornej decyzji nie kwestionował spełnienia kwestii W. J. pozostałych przesłanek wymaganych do uzyskania prawa
do wcześniejszej emerytury z warunków szczególnych. Co do powodu rozpoznanie niniejszej sprawy ograniczone są
wyłącznie do zbadania czy ubezpieczony legitymuje się odpowiednim stażem pracy w warunkach szczególnych lub
szczególnym charakterze. Nadto zaakcentował, że wymaga, że ubezpieczony dodatkowo zawęził zakres rozpoznania
sprawy wnosząc o zaliczenie do stażu pracy w warunkach szczególnych wyłącznie okresu obejmującego pracę od dnia
16 października '71 roku do dnia 22 czerwca 1997 roku w (...) s.a. w W.. Badając sprawę w tym aspekcie i granicach
określonych przez treść decyzji skoro zakres odwołania ubezpieczonego Sąd zważył, że ze zgromadzonego materiału
dowodowego wynika, iż wnioskodawca w punkcie zatrudnienia w (...) s.a. w W. wykonywał stale w pełnym wymiarze
czasu pracy pracę, która jest jako praca wykonywana z szczególnych warunkach i spełnia wymogi prac uwzględnione
w wykazie prac dział IV pozycja 7 [ns 00:22:01.369] załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego
1993 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym
charakterze. Resumując przedstawione okoliczności Sąd jest zdania, że ubezpieczony w ramach zatrudnienia od dnia
16 października '71 roku do dnia 22 czerwca 1997 roku w (...) s.a. w W. wykonywał pracę w warunkach szczególnych
w wymiarze ponad 17 lat z tym, że oczywiście to zatrudnienie było troszeczkę podzielone to znaczy chodzi tutaj o
zatrudnienie w warunkach szczególnych od dnia 16 października '71 roku do dnia 23 października '74 roku od dnia 1
grudnia 1977 roku do dnia 31 lipca 1984 roku i od dnia 1 sierpnia 1984 roku do dnia 22 czerwca 1997 roku. Z materiału
dowodowego wynika, że wnioskodawca posiada wymagany ogólnie staż pracy to znaczy 25 lat oraz z dniem 27 września
2013 roku osiągnął wiek uprawniający go do wcześniejszej emerytury to znaczy 60 lat. Tym samym ubezpieczony
spełnił wszystkie przesłanki przewidziane w artykule 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz3, 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 w sprawie wieku
emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnych charakterze i ma on prawo
do wcześniejszej emerytury. Z tych właśnie przyczyn Sąd zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 16
czerwca 2015 roku i przyznał W. J. prawo do wcześniejszej emerytury zgodnie z artykułem 129 ustęp 1 w sprawie z dnia
17 grudnia 1998 roku o emeryturach i renta z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ze skutkiem od dnia 1 maja 2015
roku to znaczy od początku miesiąca w którym ubezpieczony złożył wniosek o świadczenie. W związku z powyższym
Sąd Okręgowy na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 142 kodeksu postępowania cywilnego orzekł jak w sentencji
wyroku.