Idzie rak nieborak

Wśród pól malowanych…
Idzie rak nieborak, z dawien dawna Jedlińska znak.
Miejscowości, która leży w mazowieckiej tej macierzy.
Przy E-7, szybkiej trasie, bez nawigacji…
Trafić tu da się.
Z daleka barokowy Kościół
Apostołów Piotra i Andrzeja bieleje.
Mimo, że założony w XVII wieku,
Liczba wiernych do tej pory w nim nie maleje.
W minionych czasach nawet Kościuszko tutaj przebywał,
Gdzie wśród oddanych mu kosynierów,
Na jedlińskiej ziemi
Mszy świętej wysłuchiwał.
I chociaż na rynku w zapusty rokrocznie,
Słynne Ścięcie Śmierci ciągle się odbywa,
To nowych, szczęśliwych mieszkańców,
Tej bogatej gminie na nowo przybywa.
Władze, które w radzie obecnie zasiadają,
O dobro wszystkich dzieci,
razem z dorosłymi,
Przede wszystkim bardzo dbają!
Mały obywatel jest tu szanowany!
Głos Dziecięcej Rady uważnie słuchany.
Urząd Gminy stoi przed nami otwarty.
I to, proszę Państwa wcale nie są żarty!
Chociaż tekst powstawał w pobliskiej Jedlance.
To wyrażam myśli przy pełniutkiej salce.
Dobrze jest tu mieszkać i dużym, i małym
W tym naszym Jedlińsku - pięknym i wspaniałym.
Jedlanka, 05 czerwca 2013r.
Wiersz został przygotowany przez uczniów Publicznej Szkoły Podstawowej im. Braci Andrzeja i Józefa
Załuskich w Jedlance na II sesję Dziecięcej Rady Gminy Jedlińsk. Tekst inspirowany poezją Juliana
Tuwima w ramach uroczystych obchodów roku 2013 - roku Jego twórczości. Utwór będzie prezentowała
uczennica kl.V i przewodnicząca Samorządu Uczniowskiego Iza Imiołek.