KON NKURS P PRAWA A MIĘD DZYNAR RODOW WEGO
Transkrypt
KON NKURS P PRAWA A MIĘD DZYNAR RODOW WEGO
KON NKURS P PRAWA A MIĘD DZYNAR RODOW WEGO E Edycja 201 15 KAZUS S KONKUR RSOWY W kwietn W niu 1971 roku zosttała zawarrta umow wa między Republik ką Chile i Repub bliką Argen ntyny doty ycząca dziierżawy prrzez Chile dwóch w wysp – Zaanahoría i Perejill – należąących do Argentyny, A a położonych u wejścia w do biegnącego o przez terytorium Chile k kanału Beaagle. Były tto jałowe, niezamiesz n zkałe wysepki o powiierzchni odpowiiednio 42 km k 2 (Zanah horía) i 13 3 km2 (Pereejil), które – zgodnie z umową – miały być wy ykorzystan ne przez Chile w celu ustaw wienia naa nich dw wóch radio olatarni, ułatwiaających żegglugę w kan nale. Pream mbuła do um mowy stano owiła: „Wysokkie układają ące się Stro ony (…), podkreeślając znacczenie zgod dnej współp pracy w stossunkach dobrosąsiedzkich; pragną ąc zapewnićć bezpieczeeństwo żegllugi w kana ale Beagle; ustalajją, co następ puje” Z Zaś art. 9 st tanowił: „Uznają ąc niewielkkie znaczen nie ekonom miczne wyssp, Strony ustalają wysokość w czynszu u dzierżaw wnego na kwotę 1 USD U (jedneego dolara a amerykań ńskiego) płatneg go gotówką ą do rąk Miinistra Spra aw Zagraniicznych Arg gentyny do dnia 15 styczniia każdego roku dzierżżawy”. U Umowa z została ratyfikowanaa przez Chile w lipcu i przez Arggentynę w październiku 1971 roku, zaś z dnieem 1 styczznia 1972 roku nasttąpiło przeekazanie wysp sttronie chiliijskiej. Wkrrótce potem m, zgodnie z umową, C Chile rozpo oczęło konsstrukcję obu radiolatarni, z tym, że na wyspie Perejil powstała wyłącznie zautomatyzowana (tzn. nie obsługiwana przez człowieka) radiolatarnia o wysokości 25 m. i zasięgu 10 Mm, zaś na wyspie Zanahoría wybudowano latarnię i radiolatarnię o wysokości 41 m. i zasięgu 26 Mm, obsługiwaną przez dwuosobową załogę. Obie latarnie zaczęły działać w grudniu 1972 roku. W roku 2013, podczas remontu fundamentów radiolatarni na wyspie Zanahoría odkryto, że na wyspie znajdują się bogate złoża tzw. metali ziem rzadkich (rare earth elements), cennych pierwiastków wykorzystywanych do produkcji baterii, luminoforów, wyświetlaczy ciekłokrystalicznych, laserów oraz w przemyśle lotniczym i kosmicznym. Chile niezwłocznie przeprowadziło stosowne badania, a następnie – trzy miesiące po dokonanym odkryciu – rozpoczęto eksploatację złóż, sprzedając uzyskane surowce światowym producentom branży elektronicznej. Chile nie notyfikowało Argentynie podjęcia dodatkowej działalności na wyspie Zanahoría, gdy jednak w styczniu 2014 roku ambasador Chile w Buenos Aires stawił się w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Argentyny w celu zapłaty umówionego czynszu, Minister odmówił przyjęcia czynszu twierdząc, że Chile złamało traktat z 1971 roku i domagając się zaprzestania przez Chile eksploatacji „złóż surowców naturalnych należących do Argentyny” oraz zwrotu wysp Argentynie. Chile odparło, że do złamania traktatu nie doszło, odmówiło oddania wysp, zaproponowało jednak renegocjację wysokości czynszu dzierżawnego. Argentyna nie odpowiedziała, nie podjęto również żadnych dalszych negocjacji. W listopadzie 2014, Argentyna notyfikowała Chile, że traktat został zawarty pod wpływem błędu i w związku z tym uznaje go za wygasły z dniem 31 grudnia 2014 roku. W odpowiedzi Chile podniosło, że uznaje traktat z 1971 roku za wciąż obowiązujący. W lutym 2015 roku Ambasador Argentyny w Królestwie Holandii złożył w imieniu swojego rządu pozew (application) przeciwko Chile do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, wnosząc o stwierdzenie wygaśnięcia traktatu z 1971 roku na podstawie błędu przy zawieraniu umowy (co do wartości ekonomicznej wyspy Zanahoría) i zasadniczej zmiany okoliczności (odkrycia złóż metali ziem rzadkich). Proszę sporządzić opinię co do zasadności zarzutów Argentyny.