tematy - Regionalny Kongres Kultury

tematy
Program Kongresu podzielony zostanie na cztery powiązanie ze sobą obszary tematyczne:
PRAKTYKI KULTUROWE
Rewolucja kulturowa już się dokonuje - zauważają autorzy raportów o stanie kultury w Polsce (*).
Zmienia się nie tylko uczestnictwo w kulturze, ale i samo środowisko kulturowe charakteryzwane przez
takie hasła, jak kultura 2.0 czy kultura uczestnictwa. Przyglądając się praktykom kulturowym Polaków
można zaobserwować dobrowolną rezygnację lub strukturalne wykluczenie z obszaru tradycyjnie
rozumianej kultury wysokiej powiązane z rozpadem tradycyjnych kanonów i schyłkiem symbolicznego
uprzywilejowania kultury wysokiej. Zmiany form uczestnictwa w kulturze wywołane rozwojem nowych
technologii komunikacyjnych i przemianami cywilizacyjnymi sprawiają, że w nieodległej przyszłości ofertę
kulturalną niemal każdy zapewni sobie sam. Autorzy raportu podsumowują mocnym stwierdzeniem:
„Znaczna część tradycyjnych instytucji kultury nie ma szans na przetrwanie”. Czy to prawda i jak powinni
się do takiej sytuacji odnosić twórcy kultury?
Sekcja tematyczna „Praktyki kulturowe” poświęcona jest zmianie sposobu uczestnictwa w kulturze i temu,
jak odpowiadać na to powinni twórcy polityki i oferty kulturalnej. Do udziału zaprosimy socjologów i
Regionalny Kongres Kultury 2011, STRONA:1
kulturoznawców, którzy opowiedzą o przeobrażeniach kultury polskiej na podstawie badań ogólnopolskich,
ale również tych zleconych specjalnie na potrzeby łódzkiego Kongresu.
(*) Kultura miejska w Polsce z perspektywy interdyscyplinarnych badań jakościowych, red. Wojciech Józef
Burszta i in., Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2010 [zobacz].
Stan i zróżnicowanie kultury wsi i małych miast w Polsce. Kanon i rozproszenie, red. Izabella
Bukraba-Rylska i Wojciech Józef Burszta, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2011 [zobacz].
POLITYKA KULTURALNA
Jak kształtować rozwój kultury? Trudno wyobrazić sobie dziś działanie nowocześnie zarządzanej
jednostki samorządu terytorialnego, instytucji kultury czy organizacji pozarządowej, bez jasno
określonych priorytetów działania i sposobów ich realizacji. Bez polityki kulturalnej nie da się
planować rozwoju w sposób przemyślany i uporządkowany. Priorytety konkursów grantowych, stypendia
twórcze, rezydencje artystyczne, to tylko niektóre z narzędzi kształtowania polityki kulturalnej.
Przedmiotami dyskusji stanie się rola planowania strategicznego, współpraca kulturalna pomiędzy
władzami miasta a regionu, funkcjonowanie i monitoring działania instytucji kultury czy współpraca z
organizacjami pozarządowymi.
W sekcji polityka kulturalna odbędą się również warsztaty w ramach projektu DNA Miasta, które mają
służyć wypracowaniu w społecznej dyskusji wzajemnych oczekiwań potencjalnych rozwiązań dotyczących
kształtu miejskiej polityki kulturalnej.
PRZEMYSŁY KREATYWNE
Mówienie o przemysłach kreatywnych (przemysłach kultury, gospodarce kreatywnej) świadczy o tym, że
kultura uzyskała zupełnie nowe miejsce w erze, w której wiedza stała się jednym z najważniejszych
zasobów i źródeł wzrostu gospodarczego. Sztuka (sztuki performatywne i fotografia, sztuki wizualne...),
media i rozrywka (film, sektor audiowizualny, turystyka kulturowa...) i usługi biznesu kreatywnego (design,
moda, architektura, nowe media i gry, reklama...) to niektóre z elementów, które składają się na przemysły
kreatywne. Łódź chce budować swój wizerunek jako ich centrum. Obszar ten uwzględniony został również
w strategii rozwoju Województwa Łódzkiego. Dyskusji wymaga zatem to, w jaki sposób przemysły
kreatywne powinny być uwzględniane w lokalnych strategiach rozwoju. Jak budować kreatywne miasto,
przyjazne i atrakcyjne dla twórców i przedsiębiorców? Szczególne istotne w kontekście Kongresu jest ich
miejsce w polityce kulturalnej. Jaka jest relacja pomiędzy sektorem kultury a sektorem kreatywnym?
Jak obronić miejsce na eksperyment artystyczny, który nie da się prosto przełożyć na zysk ekonomiczny?
PRAWO DO MIASTA
"Prawo do miasta” jest hasłem międzynarodowego ruchu wpierającego aktywność obywatelską na poziomie
lokalnym. Mieszkańcy mają niezbywalne prawo dostępu do dóbr publicznych takich jak woda,
zieleń, służba zdrowia, przestrzeń publiczna, komunikacja miejska czy kultura. Dostęp do tych dóbr
powinien być zagwarantowany prawnie, podobnie jak możliwość uczestnictwa obywateli w podejmowaniu
decyzji na temat najbliższego otoczenia. Żadna współczesna debata o kulturze nie może pomijać kwestii
wykluczenia z uczestnictwa w kulturze, rewitalizacji, kultury przestrzeni publicznej czy partycypacji i
konsultacji społecznych.
W sferze kultury postulaty te zostały sformułowane przez ogólnopolski ruch „Obywateli kultury” i ujęte w „
Pakcie dla kultury”. Naczelnym postulatem Paktu jest konieczność zwiększenia dostępu do kultury w
Polsce, zwłaszcza w mniejszych miejscowościach. Od 5 lipca 2011 nad realizacją postanowień Paktu dla
Kultury pracuje powołany przy Prezesie Rady Ministrów zespół konsultantów społecznych.
Regionalny Kongres Kultury 2011, STRONA:2
Regionalny Kongres Kultury 2011, STRONA:3