Wnioski złożone do Komisji Wnioskowej po XIII KZ PIIB
Transkrypt
Wnioski złożone do Komisji Wnioskowej po XIII KZ PIIB
Wnioski złożone do Komisji Wnioskowej po XIII KZ PIIB (stanowisko o realizacji wniosków przyjęte przez Krajową Radę PIIB 10.12.2014 oraz 04.03.2015 w odniesieniu do 2 wniosków) Lp. 1. 2. Nazwa izby okręgowej KujawskoPomorska OIIB Miejsce zgłoszenia Biuro PIIB Nr wn. 2kw Lubelska OIIB Biuro PIIB 4kw Treść wniosku Dot. Pełnienia funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego przez pracownika urzędu (państwowego, samorządowego itp.) posiadającego uprawnienia budowlane. Uzasadnienie: Zabronić łączenia funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego i urzędnika w jednostkach państwowych i samorządowych, w których pracują na etacie. Uzależnienia finansowe urzędnika od pracodawcy i lęk przed utratą pracy (np. Wójt, Burmistrz, Prezydent itp.) Powodują wielu przypadkach nieobiektywne (wypaczone) stanowiska inżynierów urzędników – inspektorów z uprawnieniami budowlanymi wobec realizatorów zadań wykonywanych na podstawie zamówień publicznych. Celem jest: 1. Prawidłowa postawa członków w wypełnianiu i realizowaniu zasad etyki zawodowej zawartych w „kodeksie etycznym postępowania zawodowego członków PIIB”, który obowiązuje wszystkich członków izby. 2. Podniesienie jakości prowadzenia nadzoru inwestorskiego. Przykłady błędów: - niewpisywanie do DB problemów zadaniowych, które powodują problemy finansowe i terminowe dla budżetu inwestora, - przeciąganie rozliczeń poprzez nie zatwierdzanie przerobów na czas związany z problemami finansowymi inwestora, - przeciąganie trwania w czasie odbioru na polecenie inwestora. Wniosek należy odrzucić. Stan prawny zatrudniania w jednostkach samorządu terytorialnego oraz pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie jest prawidłowy, samorząd zawodowy nie może ograniczać aktywności zawodowej swoich członków bardziej niż regulują tę kwestię stosowne ustawy, ponadto domniemane błędy merytoryczne podczas pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie członków izby jak i ich nieetyczne zachowania nie mogą skutkować ograniczeniem w wykonywaniu zawodu a jedynie ewentualnym postępowaniom wyjaśniającym w ramach odpowiednich procedur izby. Dot. Opracowywanie i wynagrodzenia za pytania ustne na egzaminy. Dokonać weryfikacji wewnętrznych zasad wypłaty wynagrodzenia członków okręgowych komisji kwalifikacyjnych za udział w postępowaniu kwalifikacyjnym oraz za przeprowadzanie egzaminów na uprawnienia budowlane w zakresie ustalania odpłatności za opracowanie zestawów pytań egzaminacyjnych ze wskazaniem źródeł finansowania w kontekście treści przepisu art. 36 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. (tj. Dz. U. z 2013 r., poz. 932 z późn. zm.) „Krajowa Komisja Kwalifikacyjna w szczególności opracowuje zestawy pytań Kwalifikacja wniosku Krajowa Rada PIIB Krajowa Rada PIIB Autor Adam Przybylski Wiesław Nurek 1 Wnioski złożone do Komisji Wnioskowej po XIII KZ PIIB (stanowisko o realizacji wniosków przyjęte przez Krajową Radę PIIB 10.12.2014 oraz 04.03.2015 w odniesieniu do 2 wniosków) 3. Łódzka OIIB Biuro PIIB 7kw egzaminacyjnych” oraz postanowień § 13 i 14 Rozporządzenia Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 28 kwietnia 2006 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. z 2006 r., nr 83, poz. 578 z późn. zm.), a także § 10 ust. 3 Regulaminu okręgowych komisji kwalifikacyjnych Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa. Wniosek należy odrzucić. W kadencji 2010-2014 Krajowej i Okręgowych Komisji Kwalifikacyjnych wprowadzona została zasada powiązania 50% pytań na egzaminie ustnym na uprawnienia budowlane z praktyką zawodową kandydata - jest to jeden ze sposobów badania autentyczności praktyki zawodowej dokumentowanej w książce praktyki zawodowej, a także umiejętności praktycznego stosowania wiedzy technicznej. Pytania te opracowywane są w okręgowych komisjach kwalifikacyjnych przez zespoły kwalifikacyjne i egzaminacyjne, powołane przez przewodniczącego OKK. Każdy kandydat – zgodnie ze zmianami w ustawie Prawo budowlane, wprowadzonymi ustawą o ułatwieniu dostępu do wykonywania niektórych zawodów regulowanych - wnosi do okręgowej rady PIIB opłatę za postępowanie egzaminacyjne. Od 11 sierpnia 2014 roku wysokość opłaty ustalana jest przez Krajową Radę PIIB, corocznie, stosownie do postanowień znowelizowanej ustawy Prawo budowlane. Z tej kwoty pokrywane są również koszty opracowania 50% pytań do egzaminu ustnego dla każdego kandydata, wg ogólnych zasad wypłacania ekwiwalentu za prace wykonywane przez członków PIIB na rzecz izby. W poszczególnych okręgowych izbach zostały wypracowane rozwiązania, satysfakcjonujące zainteresowane osoby, a ich odgórne ustalanie przez Krajową Komisję Kwalifikacyjną mogłoby być odebrane jako ingerencja w gospodarkę finansową okręgowych rad PIIB. Dot. powołania komisji mającej na celu przygotowanie zaleceń dotyczących minimalnych cen niektórych prac wykonywanych przez członka ŁOIIB. 1. W ostatnim czasie coraz częściej administratorzy obiektów budowlanych ogłaszają przetargi na kontrolę okresową tych obiektów. Przetargi wygrywają firmy/inżynierowie za cenę 100 – 200 zł od obiektu! 2. Coraz częściej zdarza się sytuacja, gdy za pełnienie funkcji: kierownika budowy domku jednorodzinnego członkowie izby żądają kwoty zaledwie ok. 500 zł. Sytuacja ta powoduje, że: 1) Zgadzający się na tak nisko wynagradzaną pracę inżynierowie, nie wykonują swych obowiązków wcale lub wykonują ją nierzetelnie; 2) Zmniejsza się renomę wykonywanego przez nas zawodu; 3) „psuty” jest rynek, w efekcie wypierani są z niego uczciwi i rzetelni Krajowa Rada PIIB Wiktor Jakubowski 2 Wnioski złożone do Komisji Wnioskowej po XIII KZ PIIB (stanowisko o realizacji wniosków przyjęte przez Krajową Radę PIIB 10.12.2014 oraz 04.03.2015 w odniesieniu do 2 wniosków) 4. Mazowiecka OIIB Biuro PIIB 3kw 5. Opolska OIIB Biuro PIIB 5kw 6. Śląska OIIB Biuro 6kw inżynierowie. Zdając sobie sprawę, że ŁOIIB nie może ustanowić cen minimalnych prac wykonywanych przez jej członków, wnioskuję o opracowanie zaleceń, zarówno dla nas członków izby, jak i inwestorów/administratorów. Wniosek należy odrzucić. Prawie niemożliwe wydaje się stworzenie cennika dotyczącego tak różnorodnych i szerokich co do zakresu prac związanych z pełnieniem samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, ponadto w sytuacji wolnorynkowej realizacja wniosku jest przedsięwzięciem ryzykownym z prawnego punktu widzenia, wobec prawa ochrony konkurencji i konsumenta. Należy nie działać na szkodę innych – Kodeks Etyki Zawodowej Dot. Promocji osiągnięć członków PIIB. XIII Krajowy Zjazd zaleca Radzie Krajowej i Okręgowym Radom, aby dbając o promocję osiągnięć zawodowych członków PIIB „wyróżnionych Złotą Odznaką Honorową PIIB” przekazywały te osiągnięcia poprzez Kreatora Budownictwa do szerokiego kręgów odbiorców. Uzasadnienie: m.in. prace komisji deregulacyjnej wskazują na brak zrozumienia, czym jest zawód inżyniera budowlanego, nie tylko wśród polityków, ale również w środkach masowego przekazu. Musimy więc sami dbać o nasz wizerunek. Wniosek przyjąć do realizacji. Dot. zakazu prowadzenia działalności urzędnikom wydziałów budownictwa i architektury, wydziałów nadzorów budowlanych, Sanepidów, pracownikom Wodociągów, pracownikom Gazowni. Działalność taka wyżej wymienionych urzędników stwarza nieuczciwą konkurencję projektantom i biurom prowadzącym działalność oraz jest korupcjogenne. Pracownicy powyższych instytucji posiadają zorganizowane grupy łącznie z podstawianymi tzw. "słupami". Krajowa Izba winna wszcząć starania o ukrócenie tego procederu na szczeblu krajowym. Wniosek należy odrzucić. Stan prawny zatrudniania w jednostkach samorządu terytorialnego oraz pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie jest prawidłowy, samorząd zawodowy nie może ograniczać aktywności zawodowej swoich członków bardziej niż regulują tę kwestię stosowne ustawy, ponadto domniemane błędy merytoryczne podczas pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie członków izby jak i ich nieetyczne zachowania nie mogą skutkować ograniczeniem w wykonywaniu zawodu a jedynie ewentualnym postępowaniom wyjaśniającym w ramach odpowiednich procedur izby. Dot. utworzenia na stronach PIIB portalu społecznościowego w celu umożliwienia Krajowa Rada PIIB Zbigniew Grabowski Krajowa Rada PIIB Zenon Mieruszyński Krajowa Rada Stanisław 3 Wnioski złożone do Komisji Wnioskowej po XIII KZ PIIB (stanowisko o realizacji wniosków przyjęte przez Krajową Radę PIIB 10.12.2014 oraz 04.03.2015 w odniesieniu do 2 wniosków) PIIB 7. Wielkopolska OIIB Biuro PIIB 1kw wymiany informacji i integrowania członków PIIB. Uzasadnienie: Powtórzę tutaj treść uzasadnienia mojego wniosku złożonego na X Zjeździe:. Nie jestem fachowcem od Internetu i wyobrażam sobie to w taki sposób: - chodzę na portal i po zalogowaniu zobaczę kilka lub kilkadziesiąt zakładek tematycznych, gdzie można prezentować własne i wymieniać poglądy bez cenzury, a nawet przeprowadzać sondaże - każdy członek może utworzyć swoją zakładkę, która przy określonej bezczynności np. po 6 miesięcy będzie automatycznie usuwana - przy okazji jedną z zakładek może być wydawnictwo Inżynier budownictwa, co umożliwi zaprzestanie (w dużej części) rozsyłania go pocztą i przyniesie znaczne oszczędności - na tej samej zasadzie mogą być publikowane inne wydawnictwa techniczne – myślę, że istnieje możliwość liczenia ilości odwiedzić i rozliczanie się na tej podstawie z Wydawnictwami. Wniosek należy odrzucić. W roku 2009 zostało uruchomione forum internetowe społeczności inżynierów budownictwa przy portalu wydawnictwa Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa. Po ponad trzyletnim okresie funkcjonowania, zainteresowanie członków tą formą komunikacji należy uznać za znikome. Przez cały okres funkcjonowania forum w prowadzonych dyskusjach aktywnie uczestniczyło tylko 259 użytkowników. Łącznie odnotowano 1488 wszystkich wpisów. W stosunku do innych for internetowych, forum Izby miało bardzo mały ruch zarówno jeśli chodzi o liczbę użytkowników, jak i ich aktywność (posty, dyskusje). W końcowym okresie funkcjonowania forum, najbardziej aktywnymi uczestnikami były osoby dokonujące obraźliwych, wulgarnych wpisów pod adresem członków i władz Izby. W związku z niespełnieniem oczekiwań twórców wobec celu jakiemu miało forum służyć i naruszeniem dóbr osobistych oraz godności marki (w tym wypadku PIIB) w marcu 2012 forum zostało trwale zamknięte. Wobec powyższego, utworzenie kolejnego forum nie jest planowane Na marginesie należy dodać, że Krajowe Biuro zamierza uruchomić kanał komunikacji w ramach mediów społecznościach, za pośrednictwem serwisu Facebook. W przypadku istotnych spraw dla Izby będą tworzone panele dyskusyjne w ramach ww. serwisu. Dot. Nowelizacji rozporządzenia. Uzasadnienie: Wnioskuję o aktywne włączenie się PIIB do nowelizacji Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2012 r. w sprawie rodzajów urządzeń technicznych podlegających dozorowi technicznemu (Dz. U. z dnia PIIB Karpiński Krajowa Rada PIIB Andrzej Barczyński 4 Wnioski złożone do Komisji Wnioskowej po XIII KZ PIIB (stanowisko o realizacji wniosków przyjęte przez Krajową Radę PIIB 10.12.2014 oraz 04.03.2015 w odniesieniu do 2 wniosków) 27 grudnia 2012 poz. 1468), w którym poddano pod nadzór UDT gazociągi o ciśnieniu większym od 0,5 bar i średnicy większej od 25 mm. Zapis ten jest niezgodny z Dyrektywami Europejskimi oraz regulacjami krajowymi i wywołuje szereg negatywnych skutków, w tym obniżenie prestiżu kadry inżynierskiej posiadającej uprawnienia budowlane w zakresie inżynierii sanitarnej. Uzasadnienie wniosku przedstawiono w załączniku: Wniosek Dot. Obniżenia prestiżu inżynierów posiadających uprawnienia budowlane w zakresie inżynierii sanitarnej w świetle przepisów, które poddają pod nadzór UDT gazociągi przesyłające gaz ziemny. Środowisko inżynierów i techników przemysłu gazowniczego protestuje przeciwko poddaniu pod nadzór UDT gazociągów przesyłających gaz ziemny. Sprawa ta ciągnie się już od roku 2002 i dotąd nie została załatwiona zgodnie z prawodawstwem obowiązującym w Unii Europejskiej. Mimo wielokrotnych wniosków w tej sprawie na kolejnych Krajowych Zjazdach Sprawozdawczo – wyborczych PIIB nie podjęto stosownych działań w tym zakresie. Poddanie pod nadzór UDT nowobudowanych gazociągów (nie dotyczy to „starych” gazociągów), począwszy od projektowania poprzez budowę aż do użytkowania, wynika ze znowelizowanego Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2012 r. w sprawie rodzajów urządzeń technicznych podlegających dozorowi technicznemu (Dz. U. z dnia 27 grudnia 2012 poz. 1468), w którym zapisano: § 1. Dozorowi technicznemu podlegają następujące rodzaje urządzeń technicznych j) rurociągi przesyłowe i technologiczne, w części stanowiącej urządzenia techniczne w rozumieniu przepisów ustawy o dozorze technicznym, do materiałów niebezpiecznych o właściwościach trujących, żrących i palnych pod nadciśnieniem wyższym niż 0,5 bara i średnicy nominalnej większej niż DN 25, wyprodukowane lub przebudowane po dniu 16 lipca 2002 r., przeznaczone do: gazów sprężonych, gazów skroplonych, gazów rozpuszczonych pod nadciśnieniem, par oraz tych cieczy. Koncepcja objęcia rurociągów przesyłających paliwa gazowe o ciśnieniu wyższym niż wyższym niż 0,5 bara i średnicy nominalnej większej niż DN 25, dozorem technicznym spotkała się z wieloma krytycznymi ocenami środowisk naukowo – technicznych oraz PGNiG S.A. Izby Gospodarczej Gazownictwa. Uważamy, że bezpieczeństwo budowanych w Polsce gazociągów jest zapewnione w sposób wystarczający przez istniejący porządek prawny, tzn. przepisy Prawa budowlanego i Prawa energetycznego oraz stosowne Polskie Normy, harmonizowane obecnie z europejskimi. Obligatoryjne objęcie gazociągów dozorem technicznym nie poprawi bezpieczeństwa użytkownika gazociągów, a wywoła jedynie szereg negatywnych skutków, które niekorzystnie odbiją się na rozwoju gazownictwa, oraz obniżą prestiż inżynierów posiadających odpowiednie uprawnienia budowlane w zakresie inżynierii sanitarnej. Uważamy, że Pan Premier podpisując ww. Rozporządzenie został wprowadzony w błąd przez osoby lobbujące na rzecz UDT w dwóch kwestiach: A. Brak tzw. strony trzeciej w procesie inwestycyjnym projektowania budowy gazociągów. B. Zapisy ww. Rozporządzenia są zgodne z przepisami unijnymi oraz krajowymi. Zagadnienie Tymczasem jak wynika z obowiązujących przepisów jest wręcz odwrotnie tzn.: Ad A) Proces projektowania oraz budowy sieci gazowej (gazociągi, stacje gazowe, pomiarowe tłocznie gazu i magazyny gazu) podlega pod Ustawę Prawo budowlane, w którym wyróżnia się następujące strony zaangażowane w ten proces inwestycyjny: 1. Strona 1-sza: Operator systemu gazowego, którego zadaniem jest weryfikacja projektu wykonanego 5 Wnioski złożone do Komisji Wnioskowej po XIII KZ PIIB (stanowisko o realizacji wniosków przyjęte przez Krajową Radę PIIB 10.12.2014 oraz 04.03.2015 w odniesieniu do 2 wniosków) przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikację (wykształcenie kierunkowe oraz uprawnienia budowlane, z którymi wiąże się odpowiedzialność, nawet karna) oraz przejęcie wybudowanego obiektu budowlanego do użytkowania. 2. Strona 2-ga: Kierownik budowy, który posiada odpowiednie kwalifikację (wykształcenie kierunkowe oraz uprawnienia budowlane wykonawcze, z którymi wiąże się odpowiedzialność, nawet karna). 3. Strona 3-cia: Inspektor nadzoru odpowiedzialny za całość budowy posiadający odpowiednie kwalifikację (wykształcenie kierunkowe oraz uprawnienia budowlane wykonawcze, z którymi wiąże się odpowiedzialność, nawet karna). Wejście w życie Rozporządzenia Rady Ministrów spowodowało, że w procesie inwestycyjnym budowy gazociągów pojawiła się strona 4-ta (gazociągi zostały dodatkowo poddane pod nadzór UDT). W ten sposób w ustawodawstwie polskim (czego nie ma w innych krajach UE) doprowadzono do dublowania funkcji (dualizmu kompetencyjnego) oraz zwiększenia biurokracji, nie uzyskując w zamian poprawy bezpieczeństwa budowy i użytkowania gazociągów. Ponadto pozycja projektanta, kierownika budowy oraz inspektora nadzoru budowlanego została znacznie obniżona przez wprowadzenia czwartej strony o bliżej nieokreślonych obowiązkach i odpowiedzialności. Zwraca się ponadto uwagę, że służby UDT nie mają prawa dokonywać wpisów do dziennika budowy. Ad B) Rozporządzenie to jest niezgodne i niespójne z prawem unijnym, a także z regulacjami prawa krajowego. Uzasadnienie: 1. Niezgodność niespójność z prawem wspólnotowym a. Zgodnie z art. 86 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską zakazuje się państwom członkowskim WE, w odniesieniu do przedsiębiorstw publicznych i przedsiębiorstw, którym przyznają prawa socjalne lub wyłączne, wprowadzania lub utrzymywania jakichkolwiek środków sprzecznych z normami wytyczonymi w Traktacie. Oznacza to, że państwa członkowskie nie mogą ani popierać, ani nakładać na takie przedsiębiorstwa obowiązku stanowiącego nadużycie pozycji dominującej, ograniczającego konkurencję. Wniosek: Zapisy zawarte ww. Rozporządzeniu Rady Ministrów nadają specjalne uprawnienia UDT (nadanie przedsiębiorstwu pozycji dominującej). b. Zgodnie z Dyrektywą Ciśnieniową 97/23/WE (Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 97/23/WE z dnia 29 maja 1997 roku w sprawie zbliżenia przepisów prawnych państw członkowskich dotyczących urządzeń ciśnieniowych), gazociągi wyłącza się wyraźnie z Dyrektywy Ciśnieniowej. Wniosek: W ww. Rozporządzeniu Rady Ministrów gazociągi traktuje się jako urządzenia ciśnieniowe niezgodnie z wytycznymi UE. 2. Niezgodność z przepisami krajowymi a. Gazociągi oraz inne elementy sieci gazowej są obiektami budowlanymi, co wynika z następujących przesłanek: w Ustawie Prawo budowlane zaliczane są do obiektów budowlanych, Kategoria XXVI wskazana w Załączniku do ustawy, w rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) zaliczane są do grupy 2 (obiekty inżynierii lądowej i wodnej), a nie grupy 6 (urządzenia techniczne). Wniosek: Gazociągi i inne elementy sieci są obiektami budowlanymi i w związku z tym podlegają pod regulacje wynikające z Ustawy Prawo budowlane. b. Zapis § 1 pkt 1 lit. J) ww. rozporządzenia jest mało precyzyjny (dozorowi technicznemu podlegają „rurociągi przesyłowe i technologiczne, w części stanowiącej urządzenia techniczne w rozumieniu 6 Wnioski złożone do Komisji Wnioskowej po XIII KZ PIIB (stanowisko o realizacji wniosków przyjęte przez Krajową Radę PIIB 10.12.2014 oraz 04.03.2015 w odniesieniu do 2 wniosków) przepisów ustawy o dozorze technicznym, itd.”), który można interpretować w taki sposób, że ewentualnie pod dozór techniczny mogą podlegać tylko niektóre elementy gazociągu (sieci gazowej), np. odwadniacze, filtry na gazociągach, podnośniki dźwigowe oraz podesty na układach zaporowo – upustowych, lub też ewentualnie rurociągi inne niż przesyłające gaz ziemny. c. w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz. U. 01.79.849), gazociągi nie zostały wymienione w wykazie urządzeń technicznych (stanowiącym Załącznik nr 2 do tego rozporządzenia) a nie zostało wydanie też inne analogiczne rozporządzenie wykonawcze do ustawy o dozorze technicznym dotyczące gazociągów lub innych elementów sieci gazowych. Natomiast zasady nabywania stosownych kwalifikacji zostały wyraźnie w innych regulacjach m.in. w rozdz. 2 „Samodzielne funkcje techniczne w budownictwie” Prawa budowlanego oraz rozporządzeniach wykonawczych do tych przepisów. d. Prawo budowlane nie nakłada na Nadzór Budowlany obowiązku dokonywania uzgodnień z UDT, przykładem jest uzyskanie pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego: zgodnie z art. 56 konieczne jest dokonanie w takim przypadku uzgodnień tylko z Inspekcją Ochrony Środowiska, Państwową Inspekcją Sanitarną, Państwową Inspekcją Pracy oraz Państwową Strażą Pożarną. e. Zgodnie z cytowanym Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2012 r. właściwy minister powinien wydać rozporządzenie w sprawie warunków jakim powinny odpowiadać gazociągi. Tymczasem zgodnie z Rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie „Zasad techniki prawodawczej”(Dz. U. 02.100.90) dwa różne akty prawne nie mogą regulować odrębnie tego samego zagadnienia. Mając to na uwadze Ministerstwo Gospodarki nie będzie mogło wydać takiego rozporządzenia, skoro te same kwestie zostały już uregulowane w Rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać sieci gazowe (Dz. U. Nr 97, poz. 1055 z 2001) Nadzór UDT nad projektowaniem budową i użytkowaniem sieci gazowych może mieć wręcz katastrofalne skutki dla kwestii bezpieczeństwa publicznego, ze względu na dublowanie czynności kontrolnych. Sytuacja, gdy funkcjonuje „dwóch gospodarzy na jednym podwórku”, prowadzi do rozmycia odpowiedzialności za proces budowy i użytkowania sieci gazowych, a co za tym idzie, obniżenia bezpieczeństwa. Przeciwko dozorowi technicznemu UDT nad sieciami gazowymi, przemawiają również względy praktyczne. Wprowadzenie poza nadzorem budowlanym i energetycznym (URE) następnej instytucji (tj. UDT) nadzorującej w tym samym zakresie proces projektowania, budowy i eksploatacji gazociągów, przyczyni się do znacznego wzrostu kosztów inwestycyjnych i eksploatacyjnych, a tym samum pociągnie za sobą wzrost cen gazu, na czym w ostatecznym rozrachunku najbardziej stracą odbiorcy gazu. Ponadto spowoduje to zwiększenie biurokracji i w konsekwencji wydłużenie procesu inwestycyjnego, jak również nie jednoznaczny podział kompetencji i obowiązków (dualizm kompetencyjny) zarówno w procesie inwestycyjnym jak i przy eksploatacji gazociągów jako skutek wprowadzenia dodatkowego nadzoru do istniejącego już nadzoru budowlanego (strony czwartej). Reasumując uprzejmie prosimy o pomoc w rozwiązaniu wyżej opisanego problemu i wyłączenie gazociągów spod uregulowań Urzędu Dozoru Technicznego (co wymaga nowelizacji Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2012 r. w sprawie rodzajów urządzeń technicznych podlegających dozorowi technicznemu (Dz. U. z dnia 27 grudnia 2012 r. poz. 1468), by nie spowodować obniżenia poziomu bezpieczeństwa dostaw gazu i atrakcyjności ekonomicznej paliwa gazowego, a także zapewnić zgodność polskich przepisów z regulacjami prawnymi obowiązującymi w Unii Europejskiej. Wniosek należy poprzeć co do meritum sprawy czyli działania na rzecz zniesienia swoistego dualizmu kompetencyjnego, polegającego na weryfikowaniu działań osób pełniących samodzielne funkcje techniczne w budownictwie przez pracowników Urzędu Dozoru Technicznego, patologia tego systemu polega na tym, 7 Wnioski złożone do Komisji Wnioskowej po XIII KZ PIIB (stanowisko o realizacji wniosków przyjęte przez Krajową Radę PIIB 10.12.2014 oraz 04.03.2015 w odniesieniu do 2 wniosków) że działania osób pełniących samodzielne funkcje techniczne posiadające stwierdzone przygotowanie zawodowe oraz ustawową odpowiedzialność są weryfikowane przez osoby nieposiadające analogicznego przygotowania zawodowego oraz żadnej odpowiedzialności zawodowej. Wniosek należy dopracować w celu zaproponowania systemowych zmian legislacyjnych nie tylko w odniesieniu do sieci gazowych ale także innych mediów. Niezależnie od powyższego należy jednoznacznie stwierdzić, iż to co mieści się w kompetencji samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie nie może podlegać kompetencji innych jednostek. W celu przygotowania wniosku przekazujemy plik dokumentów, które będą pomocne zarówno w formułowaniu samego wniosku jak i uzasadnienia do niego. Wniosek zwrócono do autora z prośbą o jego doprecyzowanie. Uzupełnienie i doprecyzowanie wniosku: Propozycja zmiany przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2012 r. w sprawie rodzajów urządzeń technicznych podlegających dozorowi technicznemu, w odpowiedzi na wniosek Andrzeja Barczyńskiego oraz w nawiązaniu do zaleceń wynikających z posiedzenia Komisji Prawno-Regulaminowej PIIB z dnia 16.10.2014 r. Proponuje się w miejsce pierwszej części treści przepisu § 1 pkt 1 lit. j rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.12.2012 r. w sprawie rodzajów urządzeń technicznych podlegających dozorowi technicznemu (Dz. U. poz. 1468), o następującym dotychczasowym brzmieniu: „j) rurociągi przesyłowe i technologiczne, w części stanowiącej urządzenia techniczne w rozumieniu przepisów ustawy o dozorze technicznym, do materiałów niebezpiecznych o właściwościach trujących, żrących i palnych pod nadciśnieniem wyższym niż 0,5 bara i średnicy nominalnej większej niż DN 25, wyprodukowane lub przebudowane po dniu 16 lipca 2002 r., przeznaczone do:”, wpisać następującą treść: j) urządzenia techniczne, które zgodnie z przepisami ustawy o dozorze technicznym są związane z rurociągami przesyłowymi i technologicznymi, do materiałów niebezpiecznych o właściwościach trujących, żrących i palnych pod nadciśnieniem wyższym niż 0,5 bara i średnicy nominalnej większej niż DN 25, wyprodukowanymi lub przebudowanymi po dniu 16 lipca 2002 r. oraz przeznaczonymi do:” W pozostałej części należy pozostawić treść przedmiotowego przepisu § 1 pkt 1 lit. j w dotychczasowym nie zmienionym brzmieniu. Uzasadnienie Cytowany powyżej zapis z przedmiotowego rozporządzenia Rady Ministrów jest niejasny i rodzi wiele kontrowersji oraz niedomówień. Dowodem na to jest fakt, iż obecnie w Polsce funkcjonują dwie różne interpretacje tego zapisu tzn. : Dozorowi technicznemu podlegają rurociągi przesyłowe i technologiczne: 1) 2) w całości (takie stanowisko prezentują środowiska związane z lobby UDT) jedynie w części stanowiącej urządzenia techniczne w rozumieniu przepisów ustawy o dozorze technicznym, czyli tylko urządzenia techniczne związane z tymi rurociągami (takie stanowisko prezentuje m.in. NIK oraz środowiska związane z branżą gazowniczą, górnictwem nafty i gazu). Uwaga: Obecnie próbuje się w Polsce wprowadzić w życie omawiany zapis Rozporządzenia Rady Ministrów wg pierwszej interpretacji sugerując, że rurociągi przesyłowe i technologiczne są urządzeniami 8 Wnioski złożone do Komisji Wnioskowej po XIII KZ PIIB (stanowisko o realizacji wniosków przyjęte przez Krajową Radę PIIB 10.12.2014 oraz 04.03.2015 w odniesieniu do 2 wniosków) ciśnieniowymi (zbiornikami). Przykładem takich działań jest projekt rozporządzenia Ministra Gospodarki z 19 sierpnia 2014 zmieniający rozporządzenie w sprawie wysokości opłat za czynności jednostek dozoru technicznego. Ad 1) Jeżeli założymy, że rurociągi przesyłowe i technologiczne podlegają dozorowi technicznemu w całości, to wtedy taka interpretacja omawianego zapisu jest niezgodna z przepisami unijnymi i krajowymi tzn.: 1. Ustawą Prawo budowlane a) „Rurociągi przesyłowe i technologiczne” są w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 1, lit. b) i pkt 3) ustawy „budowlami stanowiącymi całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami” i w związku z tym jako obiekty budowlane nie mogą podlegać dozorowi technicznemu b) W rozumieniu przepisu art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane, „urządzenia budowlane” są urządzeniami technicznymi związanymi z obiektem budowlanym (w tym z budowlą), zapewniające możliwość użytkowania obiektu takiego jak np. rurociąg przesyłowy i technologiczny, zgodnie z jego przeznaczeniem i w związku z tym nie powinny podlegać dozorowi technicznemu, z wyjątkiem odpowiednich urządzeń technicznych wyszczególnionych w zmienionym przepisie § 1 przedmiotowego rozporządzenia RM z 07.12.2012 r. zgodnie z powyższą propozycją c) Przepisy Prawa budowlanego nie nakładają na organy Administracji Architektoniczno-Budowlanej i na organy Nadzoru Budowlanego obowiązku żądania dokonywania uzgodnień z UDT. W przypadku konieczności uzyskania pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego inwestor jest zobowiązany do zawiadomienia o zakończeniu budowy i zamiarze przystąpienia do jego użytkowania, w celu zajęcia stanowiska w sprawie zgodności wykonania obiektu budowlanego z projektem budowlanym, jedynie Państwową Inspekcję Sanitarną i Państwową Straż Pożarną (art. 56 ustawy Prawo budowlane), a w szczególnych sytuacjach także Inspekcję Ochrony Środowiska i Państwową Inspekcję Pracy d) W załączniku powyższej ustawy Prawo budowlane, rurociągi przesyłowe oraz sieci takie jak gazowe i ciepłownicze zaliczane są do obiektów budowlanych Kategorii XXVI. 2. Rozporządzeniem Ministra Gospodarki w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń ciśnieniowych i zespołów urządzeń ciśnieniowych W rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 21 grudnia 2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń ciśnieniowych i zespołów urządzeń ciśnieniowych (Dz. U. 2005 nr 263 poz. 2200), w wyłącza się rurociągi z urządzeń ciśnieniowych. Wynika to z zapisu podanego w § 2 pkt 1: „wyłącza się rurociągi przesyłowe składające się z rurociągu lub układów rurociągów, przeznaczone do przesyłania dowolnego płynu lub substancji do lub z instalacji (na lądzie lub wodzie), licząc od ostatniego elementu odcinającego w granicach instalacji łącznie z tym elementem, wraz z wszystkimi przyłączonymi urządzeniami przeznaczonymi specjalnie dla rurociągów przesyłowych. Wyłączenie nie ma zastosowania do standardowych urządzeń ciśnieniowych, takich jak urządzenia stosowane w stacjach redukcyjnych ciśnienia lub w stacjach sprężania. (np. filtry, inne zbiorniki, suwnice itd.). 3. Rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych W Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych, rurociągi przesyłowe do transportu m. innymi gazu i ropy naftowej oraz innych produktów chemicznych zaliczone zostały do grupy 2 (obiekty inżynierii lądowej i wodnej), a nie do grupy 6 dotyczącej urządzeń technicznych (Dz. U. Nr 242 z 2010 r.) Uwaga: Rurociągi przesyłowe oraz sieci instalacyjne, w tym gazowe są obiektami budowlanymi i w związku z tym podlegają pod regulacje wynikające z Ustawy Prawo budowlane. 4. Rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie „Zasad techniki prawodawczej” (Dz.U.02.100.90) 9 Wnioski złożone do Komisji Wnioskowej po XIII KZ PIIB (stanowisko o realizacji wniosków przyjęte przez Krajową Radę PIIB 10.12.2014 oraz 04.03.2015 w odniesieniu do 2 wniosków) Zgodnie z cytowanym Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2012 r. właściwy Minister powinien wydać rozporządzenie w sprawie warunków, jakim powinny odpowiadać gazociągi. Tymczasem zgodnie z Rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie „Zasad techniki prawodawczej” (Dz.U.02.100.90) dwa różne akty prawne nie mogą regulować odrębnie tego samego zagadnienia. Mając to na uwadze Ministerstwo Gospodarki nie będzie mogło wydać takiego rozporządzenia, skoro te same kwestie zostały już wcześniej uregulowane w Rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe (Dz. U. Nr 97, poz. 1055 z 2001 r.) Uwaga: w samym rozporządzeniu RM jest zapis niemożliwy do spełnienia. 5. Dyrektywą ciśnieniową Parlamentu i Rady UE Zgodnie z art. 1 pkt 3.1 Dyrektywy Ciśnieniowej 97/23/WE Parlamentu Europejskiego i Rady nr 97/23/WE z dnia 29 maja 1997r. „w sprawie zbliżenia przepisów prawnych państw członkowskich dotyczących urządzeń ciśnieniowych”, gazociągi wyłącza się z Dyrektywy Ciśnieniowej (odnosi się ona m. innymi do standardowych urządzeń ciśnieniowych takich, jakie znajdują się w stacjach redukcji ciśnienia lub stacjach kompresyjnych) Uwaga: Rozporządzenie Rady Ministrów z 07.12.2012 r. w obecnej postaci traktuje gazociągi jako urządzenia ciśnieniowe, co jest niezgodne z aktualnymi wytycznymi UE oraz nie definiuje pojęcia „standardowe urządzenia ciśnieniowe”, które stosowane jest w cyt. wyżej Dyrektywie UE. 6. Traktatem Ustanawiającym Wspólnotę Europejską Zgodnie z art. 86 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską zakazuje się państwom członkowskim WE, w odniesieniu do przedsiębiorstw publicznych i przedsiębiorstw, którym przyznają prawa specjalne lub wyłączne, wprowadzania lub utrzymywania jakichkolwiek środków sprzecznych z normami wytyczonymi w Traktacie. Oznacza to, że państwa członkowskie nie mogą ani popierać, ani nakładać na takie przedsiębiorstwa obowiązku stanowiącego nadużycie pozycji dominującej, ograniczającego konkurencję. Uwaga: Zapisy zawarte w przedmiotowym Rozporządzeniu Rady Ministrów nadają specjalne uprawnienia UDT, co stanowi w rozumieniu art. 86 cyt. wyżej Traktatu UWE nadużycie pozycji dominującej tego przedsiębiorstwa, Ad 2) Jeżeli natomiast założymy, że rurociągi przesyłowe i technologiczne podlegają dozorowi technicznemu jedynie w części to oznacza, że dozorowi podlegają wyłącznie urządzenia techniczne (a nie rurociągi), które zgodnie z przepisami ustawy o dozorze technicznym są związane z rurociągami przesyłowymi i technologicznymi zamontowane na tych rurociągach. Ponadto proponowana zmiana § 1 pkt 1 lit. j przedmiotowego Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.12.2012 r. pozwoli na usunięcie wątpliwości NIK dot. sprawowania dozoru przez UDT. Zgodnie z oceną NIK zawartą w Informacji dot. wyników kontroli w sprawie sprawowania dozoru przez UDT pkt 3.2.9 -pismo KGP/41013/07 z maja 2008 r, przywołany przepis § 1 pkt 1 lit. j Rozporządzenia Rady Ministrów nie jest jednoznaczny i wzbudza wątpliwości. Wynika z niego, że dozorowi technicznemu nie podlegają całe gazociągi, lecz jedynie ich części stanowiące urządzenia techniczne i w związku z tym, wg opinii NIK, brak jest podstawy prawnej do objęcia dozorem technicznym gazociągów, tak jak to w praktyce stosowane jest przez UDT, który traktuje je jako urządzenia techniczne. Reasumując stwierdza się, że bezpieczeństwo budowanych w Polsce w szczególności gazociągów jest zapewnione w sposób wystarczający przez istniejący porządek prawny, tj. przepisy Prawa budowlanego i Prawa energetycznego oraz poprzez stosowanie ustaleń wynikających z Polskich Norm harmonizowanych obecnie z europejskimi. Zgodnie z obowiązującymi przepisami Prawa budowlanego, państwowy nadzór nad prawidłową i bezpieczną realizacją wszystkich obiektów budowlanych, w tym rurociągów przesyłowych i technologicznych, pełnią właściwe organy nadzoru budowlanego. 10 Wnioski złożone do Komisji Wnioskowej po XIII KZ PIIB (stanowisko o realizacji wniosków przyjęte przez Krajową Radę PIIB 10.12.2014 oraz 04.03.2015 w odniesieniu do 2 wniosków) Zmiana zapisu w omawianym Rozporządzenia Rady Ministrów, pozwoli na zakończenie trwającego od 2002 roku sporu pomiędzy UDT i branżą gazowniczą, z korzyścią m. in. finansową dla odbiorców gazu (przejęcie gazociągów przez UDT spowoduje podwyżkę cen gazu) oraz dla całego procesu inwestycyjno-budowlanego (uproszczenie procedur i czasu budowy) Uwaga: Niniejszą propozycję zmiany Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2012 r. w sprawie rodzajów urządzeń technicznych podlegających dozorowi technicznemu, proponuje się wysłać do Ministra Gospodarki oraz do NIK. Wniosek należy poprzeć. Bezpieczeństwo budowanych w Polsce w szczególności gazociągów jest zapewnione w sposób wystarczający przez istniejący porządek prawny, tj. przepisy Prawa budowlanego i Prawa energetycznego oraz poprzez stosowanie ustaleń wynikających z Polskich Norm harmonizowanych obecnie z europejskimi, a zatem zmiana zapisu w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2012 r. w sprawie rodzajów urządzeń technicznych podlegających dozorowi technicznemu, pozwoli na zakończenie trwającego od 2002 roku sporu pomiędzy UDT i branżą gazowniczą, z korzyścią m. in. finansową dla odbiorców gazu oraz dla całego procesu inwestycyjno-budowlanego (uproszczenie procedur i czasu budowy). 11