Francja Pireneje

Francja
Stolica:
Paryż
Powierzchnia:
675 417 km²
Ludność:
65 700 tys.
Waluta:
euro (EUR), 1 EUR = 100 centów
Napięcie:
220 V
Język:
francuski
Wiza:
wiza nie jest wymagana
Regiony:
Alzacja, Bretania, Burgundia, Dolina Garonny, Dolina Loary, Korsyka, Lazurowe
Wybrzeże, Lotaryngia, Masyw Centralny, Nicea, Normandia, Paryż, Pireneje,
Północna Francja, Szampania, Zatoka Biskajska
Pireneje
Krótka informacja
Malownicze krajobrazy, doliny osłonięte potężnymi skałami i ważne miejsce pielgrzymkowe.
Informacje ogólne
Niezwykłe góry pełne sielskich dolin, wspaniałych krajobrazów, dzikiej przyrody i stromych szczytów. Turyści nie bez powodu podróżują do odległego
zakątka Francji, by kontemplować piękno natury oraz przemierzać wspaniałe szlaki wędrowne, których w Pirenejach nie brakuje. Miłośnicy aktywnego
spędzania czasu nie będą narzekać również w ziemie, gdyż w wielu miejscach wyznaczono wspaniałe nartostrady.
Malownicze pasma Pirenejów rozciągają się między Morzem Śródziemnym a Oceanem Atlantyckim i oddzielają Półwysep Iberyjski od kontynentu
europejskiego stanowiąc jednocześnie granicę francusko-hiszpańską. Sąsiednimi regionami turystycznymi Pirenejów są Zatoka Biskajska, Dolina
Garonny oraz Lazurowe Wybrzeże. Najwyższym szczytem po francuskiej stronie Pirenejów jest Vignemale sięgający 3298 m n.p.m., a całe pasmo
dzieli się na Pireneje Atlantyckie zwane Zachodnimi, Centralne z nielicznymi lodowcami i dolinami osłoniętymi potężnymi skałami i Wschodnie z
efektownymi szczytami na pograniczu Francji i Andory.
Najważniejszym miastem w regionie jest Pau znane z łagodnego klimatu i pięknych widoków na ośnieżone szczyty gór. Historia regionu wiąże się z
dziejami stolicy, która powstała na przełomie X i XI w., a od 1464 r. była centralnym ośrodkiem hrabstwa Bearn. W Pau wybuchła rewolta po tym, jak
król Henryk IV Burbon przyłączył Bearn i Nawarrę do korony francuskiej, a powstanie krwawo stłumił Ludwik XIII. Rozwój miasta i regionu wiąże się z
wybudowaniem Uniwersytetu w 1722 r., a także z popularnością turystyczno-rekreacyjną, którą miasto zyskało już w XVIII w. Obecnie z kurortu
korzysta wielu Francuzów i turystów z całej Europy. Miasto posiada również kilka ciekawych zabytków, które można oglądnąć w wolnym czasie.
Najbardziej znanym jest Chateau de Pau – zamek pierwotnie wybudowany jako twierdza, natomiast w XVI wieku przekształcony w piękny pałac, w
którym urodził się przyszły król Francji Henryk IV. W zamku warto zwiedzić liczne komnaty z bogatym wystrojem, podziwiać można dodatkowo
efektowne wieże i renesansowe skrzydła otaczające dziedziniec. W zamkowych ogrodach, w których warto spędzić czas na przyjemnym spacerze
można przy okazji zobaczyć wieżę Tour de la Monnaie. Z zamku w kierunku centrum najlepiej wydostać się wspaniałą promenadą widokową
Boulevard des Pyrenees, która uchodzi za dumę miasta i zawsze można spotkać na niej spacerujących turystów. Wiele ciekawych obrazów znanych
artystów prezentuje Musee des Beaux-Arts, natomiast w Musee Brandotte można zobaczyć między innymi odtworzone wnętrze XVIII-wiecznego
domu.
Font-Romeu– niezwykły kurort z tradycjami sięgającymi początku XX wieku. Zaglądają do niego najczęściej miłośnicy nart i snowboardu poszukujący
wspaniałych stoków położonych wśród dziewiczej przyrody. Miasteczko oferuje doskonałą bazę hotelową oraz zaplecze rekreacyjne z niekończącymi
się atrakcjami.
Bagneres-de-Luchon – znane we Francji uzdrowisko i ośrodek narciarski, którego walorem jest nie tylko piękne położenie u zbiegu rzek Pique i One,
ale także doskonała baza turystyczno-rekreacyjna. Do znanego miasteczka przed laty zaglądał francuski marszałek Richelieu, obecnie natomiast
wielu turystów korzysta z ze źródeł siarkowych i radioaktywnych, by podreperować swoje zdrowie.
Kuchnia
Kuchnia francuska nie bez powodu budzi uznanie wśród turystów poszukujących kulinarnych doświadczeń, gdyż standardy przygotowywania
posiłków zarówno w restauracjach, jak i prywatnych domach są na wyższym poziomie niż w większości innych krajów. Jedzenie jest ważnym
elementem życia codziennego, celebrowanym na każdym kroku. Przyjemność jedzenia została przywieziona z Włoch za sprawą księżnej Katarzyny
Medycejskiej, rozwinęła się podczas rewolucji francuskiej, a zaistniała na świecie za sprawą filozoficznego traktatu napisanego we Francji pt.:
„Filozofia smaku”. Każdy turysta o wyrafinowanym smaku z pewnością znajdzie coś dla swojego podniebienia dzięki bardzo urozmaiconej kuchni
związanej z rolniczym i klimatycznym zróżnicowaniem kraju, a także położeniem w sąsiedztwie Morza Śródziemnego i Oceanu Atlantyckiego.
Francuzi jadają wszystko począwszy od mięs takich jak wołowina, wieprzowina, jagnięcina, drób, poprzez sery i ryby, a skończywszy na wyrobach
mącznych, owocach i warzywach. Najczęściej są to trzy posiłki dziennie jadane również poza domem – wyjście do restauracji jest niemałą
przyjemnością. Lekkie śniadania (petit dejeuner) składają się najczęściej z filiżanki kawy, herbaty lub gorącej czekolady z rogalikiem – croissant, bułką
drożdżową – brioche lub bagietką – baguette. Popularne jest również słodkie pieczywo viennoiseries podawane z masłem i konfiturą. Czas obiadu
(dejeuner) to przeważnie pora między 12 a 14:30, natomiast kolacje (diner, souper) celebruje się od 19 do późnych godzin wieczornych. Są to
spotkania z rodziną i przyjaciółmi charakteryzujące się długimi rozmowami.
Jeżeli ktoś nie ma czasu na obiad chwyta w rękę baguette crudites – bagietkę z sałatą i surowymi warzywami lub po prostu idzie do bistro na stek z
Wydruk ze strony http://www.e-koliber.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 1/6
frytkami. Turyści próbujący kupić pieczywo przekonają się, że wybór nie jest prosty z racji jego różnorodności i wielu rodzajów. Chleb jada się do
każdego posiłku, podobnie jak bagietki, ale tylko świeże. Główny posiłek składa się najczęściej z towarzyszącej aperitifowi zakąski (amuse gueule),
przystawki (hors d'oeuvre), dania głównego (plat principal), sera (fromage) i deseru (dessert). Nieodłącznym elementem jest kieliszek lub lampka
jakiegoś alkoholu, zwykłe napoje gazowane lub soki uchodzą za przejaw kulinarnej ignorancji. W restauracjach bardzo często do aperitifu podaje się
amuse-bouches w postaci koreczków, oliwek, pistacji lub małych, francuskich ciasteczek. Na deser Francuzi chętnie konsumują mus czekoladowy –
mousse au chocolat, budyń z jabłkami – creme caramel lub po prostu owoce – fruits, a także rozmaite sery pleśniowe. Pod koniec posiłku kelnerzy
często serwują małą, mocną kawę i kieliszek mocnego alkoholu digestif (koniak, armaniak, calvados lub regionalna wódka owocowa), który ma
wspomóc trawienie.
Napiwki we Francji to poważna sprawa. Chociaż obsługa jest wliczona w cenę posiłku i nazywa się service compris, to dodatkowo należy zostawić
napiwek w przyjętej wysokości 7-10%.
Przy wyborze restauracji warto na samym początku zwrócić uwagę na menu i fakt zawarcia w nim potraw regionalnych, ich brak może świadczyć o
niekompetencji restauratora, więc jeżeli ktoś chce spróbować prawdziwej, regionalnej kuchni powinien mieć to na uwadze. Wiele dobrych restauracji
oferuje własne wersje lokalnych dań.
Francuzi, na szczęście dla turystów, pieczołowicie zwracają uwagę na świeżość dań i produktów, dlatego półmisek świeżych małż i gotowanych
skorupiaków zawsze pachnie morzem, a dzięki szybkiemu obrotowi towarów potrawy zawsze są świeże.
Każdy region jest w gruncie rzeczy zdefiniowany przez lokalne wyroby, najlepsze produkty można znaleźć na obleganych targach, bardzo często ich
sprzedawcy mają w zanadrzu jakiś ciekawy przepis, który później można sprawdzić bawiąc się w kulinarnego podróżnika. Wiele ciekawych
produktów kupuje się na przydrożnych straganach, mogą to być świeżo zerwane owoce lub konfitury własnej produkcji, marynowane oliwki czy miód
ze swojskich pasiek. Turyści zajadają się domowymi serami, warzywami prosto z ogrodów, a także degustują rozmaite trunki przydomowej
destylarni.
Jednym z atutów kulinarnych Francji są sery uwielbiane przez każdego podróżnika. Wytwarza się je w rozmaitych rozmiarach i kształtach, układa w
wiklinowych koszach, zawija w liście orzecha lub kasztanów. Oferty regionalne prześcigają się jedna za drugą, w wielu miejscach można nabyć
kremowy camembert, ser maziowy, pleśniowy, pikantny ser kozi, sery niebieskie, specjały wytwarzane przez mnichów i wiele innych, których
koneserzy doliczyli się blisko trzystu, a wciąż powstają nowe odmiany.
Podobnie jest z narodowym trunkiem, jakim jest wino, a podróż do Francji jest świetną okazją, by poznać wiele ciekawych gatunków. Winnice ciągną
się kilometrami w większości regionów, a nawet w samej stolicy. Tereny z winnicami określane są mianem apelacji, natomiast samo wino związane
jest ze stylem życia i stanowi nieodłączny element każdego posiłku. Najbardziej znane regiony, gdzie produkuje się najlepsze wina to Bordeaux,
Szampania, Burgundia i Beaujolais, natomiast najszlachetniejsze odmiany winogron to Cabernet Sauvignon, Pinot Noir i Chardonnay. Zamawiając
wina w restauracjach należy pamiętać o podstawowych kategoriach win, takich jak: blanc – białe przykładowo o zapachu kopru włoskiego i anyżu,
rose – różowe, na przykład o lekko owocowym zapachu, ambra – bursztynowe o aromacie orzechów, skórki pomarańczy i miodu, rubis – rubinowe o
aromatach wiśni i jagód oraz tulie – o ceglanym odcieniu. Najlepszymi szczepami są Muscat, Macebeu, Malvoisie i Grenache. Przed podróżą
najlepiej zaopatrzyć się w fachowy poradnik dotyczący win, by później nie mieć problemu przy doborze ulubionego trunku. Warto również
zainteresować się wcześniej, gdzie można znaleźć najlepsze winiarnie prowadzące degustacje i oferujące najlepsze wina regionalne.
Obyczaje
Francja jest nowoczesnym państwem, wyróżniającym się na tle innych stylem życia, otwarciem na działania społeczno-kulturalne, a także tradycje, z
którymi żaden mieszkaniec tego wspaniałego kraju nie chce się rozstawać. Różnice mentalne z pewnością można dostrzec podróżując po
prowincjach, wypoczywając w miejscowościach letniskowych czy też zwiedzając duże miasta.Mieszkańcom Francji podoba się poczucie
bezpieczeństwa, brak wulgarności, życiowa pewność i stabilizacja, chociaż szczycą się tym, że od lat uważają się za społeczeństwo bezklasowe.
Domostwa odzwierciedlają najczęściej styl życia swoich właścicieli, gości zaprasza się najczęściej na kolację, a nie na popołudniową herbatkę.
Jeżeli trafi się do francuskiego domu warto wziąć z sobą butelkę wina lub słodycze i należy pamiętać, że Francuzi są bardzo gościnni, niemniej
uwielbiają poruszać trudne tematy dotyczące religii i obecnej sytuacji politycznej, a impulsywna konwersacja przy stole jest wręcz obowiązkowym
elementem spotkania. Słynna zasada konwenansu towarzyskiego savoir-vivre nakazuje zaangażowania się w rozmowę i wysłuchania poglądów
swojego rozmówcy. Siadając do stołu warto pamiętać, że to jego właściciel wyznacza odpowiednie miejsce, najczęściej po swojej prawicy, w dobrym
tonie leży sięgnięcie po lampkę wina dopiero wtedy, gdy gospodarz wzniesie toast.
Pozdrowienie i powitanie są we Francji bardziej rozpowszechnione i przyjacielskie niż w Polsce, dlatego nie należy się dziwić, gdy w każdym sklepie,
na rogu ulicy, w parku czy instytucji usłyszy się przyjazne bonjour madame/monsieur czy salut!; normalnością są również często słyszane pardon czy
merci. Przy powitaniu i żegnaniu Francuzi często całują kobiety w policzek, a mężczyźni zwyczajnie podają sobie rękę.
Narodowym obyczajem, z którym bardzo często można się zetknąć w wielu parkach i na wyznaczonych terenach jest gra w kule – petanque. Kibice i
gracze tej charyzmatycznej dyscypliny zbierają się wieczorami w wielu miejscach i rzucają ołowianymi kulami popijając przy tym pastis – likier o
smaku anyżowym. Otwartość Francuzów na przyjaciół i nowe znajomości jest powszechna. Często umawiają się na wspólne grillowanie, degustację
wina, urządzają pikniki i organizują wspólne wyjścia do restauracji.
Jeżeli turyści mają zacięcie do polowań z pewnością we Francji znajdą sprzymierzeńców tego specyficznego hobby. Francuzi uwielbiają polować w
różnych formach, z nagonką, łukiem oraz z sokołem, towarzyszą temu najczęściej myśliwskie imprezy i biesiady.
Francuzi przywiązuję wielką wagę do tradycji i folkloru. W gronie rodziny i bliskich, najczęściej ustnie, przekazują z pokolenia na pokolenie legendy,
przesądy, przysłowia, pieśni i tańce. Podróżując po poszczególnych regionach można zwrócić uwagę na ciekawe różnice występujące pomiędzy
zachowaniem ludzi. Lista obchodzony świąt, obrzędów religijnych i towarzyszących im imprez jest bardzo długa. Francję zamieszkują w większości
katolicy, więc w gronie rodzinnym obchodzi się Boże Narodzenie, chociaż przez różnorodność kulturową Francja uchodzi za kraj wielowyznaniowy.
Podobnie świętuje się daty zakończenia dwóch wojen światowych, w których Francja odegrała niemałą rolę (8 maj i 11 listopad), a także 14 lipca –
dzień wyzwolenia Bastylii, kiedy na terenie całego kraju odbywają się liczne imprezy, festyny, koncerty i przedstawienia. Karnawał jest również
obchodzony hucznie, ulice zapełniają się tłumnymi pochodami zakończonymi pokazami fajerwerków. Na mapie Francji zapisały się także ważne
ośrodki kultów religijnych, do których pielgrzymują wierni z całego świata, a święte miejsca bardzo często wymienia się w przewodnikach jako
atrakcyjne turystycznie; najbardziej znane to Lourdes, Lisieux, Chartes i Le Puy. Bardzo często obchodzone są również lokalne święta jak na
przykład święto lawendy w Prowansji, dzień sera i uroczystość kwitnących cytryn w Szampanii, święto ostryg w Cental czy kiszonej kapusty w
Alzacji.
Jedną z ciekawych tradycji jest corrida – walki byków organizowane według hiszpańskich zasad z udziałem słynnych torreadorów. W wielu miejscach
Wydruk ze strony http://www.e-koliber.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 2/6
można znaleźć specjalne areny przystosowane dla tego niebezpiecznego widowiska. Popularna jest również „pogoń za kokardą”, kiedy młodzi
mężczyźni próbują wyrwać bykowi przymocowaną pomiędzy rogami wstęgę. Specjalnie dla turystów przygotowywane są bardziej bezpieczne wersje
zabawy, kiedy byka zastępuje krowa lub młody cielak.
Jak w każdym kraju, również we Francji obowiązują pewne zasady związane z zachowaniem się w restauracjach. Chociaż opłata za obsługę
wliczona jest do rachunku service compris, za normalność przyjęło się zostawianie dodatkowych napiwków, najczęściej wysokości 7-10% zapłaconej
kwoty. W kawiarniach i barach można zostawić napiwek na specjalnym talerzyku ustawionym na kontuarze. Turyści zostawiają również napiwki
taksówkarzom, przewodnikom i pokojówkom hotelowym.
We Francji, podobnie jak w Polsce, obowiązują ścisłe zasady dotyczące palenia papierosów. Zakaz palenia obowiązuje we wszystkich budynkach
użyteczności publicznej, zadaszonych placach, restauracjach, kawiarniach, środkach komunikacji itp. Palić można w wyznaczonych do tego
miejscach zwanych espace fumeur.
Warto również pamiętać o pewnych zasadach przy kupowaniu napojów. W przypadku piwa należy poprosić o małe piwo „un demi” lub duże „un
serieux”, przy zamawianiu piwa w języku angielskim czy niemieckim przez nieporozumienie można dostać litrowy dzban. Podobnie jest z kawą,
należy uważać na samo określenie „kawa”, lepiej poprosić czarną „un expresso” lub białą „un creme”.
Zwiedzając muzea warto pamiętać, że fotografowanie ich wnętrz jest często możliwe, ale dopiero po uiszczeniu odpowiedniej opłaty, natomiast
zwiedzając zabytki sakralne dobrze jest być odpowiednio ubranym, niemniej pod tym względem Francuzi nie są tak restrykcyjni, jak inne narody
udostępniające turystom swoje świątynie.
Aktywny wypoczynek
Pireneje to idealne miejsce dla turystów miłujących piesze wędrówki i jazdę na rowerze. Góry w tym regionie są wyjątkowo piękne, wiele ciekawych
szlaków z licznymi atrakcjami udostępniono turystom między innymi w Parc National des Pyrenees. W licznych dolinach działają kurorty nastawione
na duży ruch turystyczny, oferując doskonałe zaplecze oraz możliwości uprawiania wszystkich dyscyplin sportowych związanych z zimą.
Wycieczki Fakultatywne
Lourdes – znane miejsce pielgrzymkowe Kościoła katolickiego goszczące rokrocznie wielu wiernych i turystów zainteresowanych objawieniami
maryjnymi. Niewielkie miasteczko stało się słynne za sprawą pasterki Bernadetty Soubirous, której w 1858 r. ukazywała się Matka Boska.
Bezpośrednio nad grotą, w której miały miejsce objawienia wzniesiono Sanktuarium Matki Boskiej z Lourdes. Do Górnej Bazyliki prowadzą
monumentalne schody, nad wejściem wznosi się strzelista wieża, a w podziemiach odbywa się adoracja Najświętszego Sakramentu. Wnętrze drugiej
bazyliki zwanej Różańcową pokrywają zadziwiające mozaiki wywołujące niepowtarzalny nastrój. Najważniejszym miejscem w sanktuarium jest Grotte
des Apparitions, czyli Grota Objawienia z figurką Matki Boskiej wykonaną z marmuru w 1863 r. według opisu samej dziewczynki, która w późniejszych
latach została uznana świętą. Ważnym miejscem jest również kościół św. Bernadetty z dużym kompleksem przeznaczonym dla pielgrzymów, a także
droga krzyżowa poprowadzona po malowniczym wzgórzu. Samo miasteczko jest miejscem pełnym kontrastów, obok straganów z pamiątkami i
dewocjonaliami można podziwiać wspaniałe otoczenie oraz piękną starówkę. Warto zajść do muzeum poświęconego św. Bernadetcie, by nieco
przybliżyć sobie jej postać i później zwiedzić miejsca jej poświęcone. W miasteczku znajduje się jeszcze kilka ciekawych muzeów, Zamek-Fort oraz
okoliczny szczyt Pic du Jer, z którego najlepiej podziwiać malowniczą okolicę. Warto również zaglądnąć do okolicznych jaskiń Grottes de Bertharram,
które między innymi zwiedza się łódką.
Saint-Bertrand-de-Comminges
– niewielka miejscowość z bogatą historią, do której można przyjechać na kilka godzin, by zwiedzić przepiękną, obronną katedrę gotycką wpisaną na
Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Olśniewające wnętrze świątyni, której budowę rozpoczął św. Bertand w 1120 r. zachwyca kunsztem
wykończenia oraz oryginalnymi zdobieniami. W środku można zobaczyć grobowiec fundatora świątyni, a także malowidła przedstawiające sceny z
życia świętego. Po zwiedzeniu niezwykłej budowli turyści mogą wyobrazić sobie jak wyglądało życie w starożytności, dzięki okolicznym wykopaliskom
odsłaniającym starożytne forum, świątynię, termy oraz teatr.
Parc National des Pyrenees
– niezwykły park narodowy rozciągnięty wzdłuż granicy francusko-hiszpańskiej, którego walory podkreślają dziesiątki jezior górskich oraz najwyższy
szczyt we francuskich Pirenejach, jakim jest Somment du Vignemale. Elementem krajobrazu zachwycającym turystów są rozległe płaskowyże
otoczone zapierającymi dech w piersiach szczytami, malowniczo położone rzeki oraz wspaniałe kaskady po których spływa woda ze śnieżnych
opadów. Najlepszą bazą wypadową na górskie szlaki jest Cauterets – kurort znany jako uzdrowisko oraz centrum narciarsko-snowboardowe.
Vallee Gave D’Aspe– przepiękna dolina Pirenejów Centralnych z wieloma atrakcjami turystycznymi. Oprócz dziesiątek szlaków pieszych i
rowerowych dostępnych latem oraz nartostrad przyciągających amatorów białego szaleństwa zimą, malownicze tereny zachwycają ciekawymi
miasteczkami. W Oloron-Sainte-Marie z miniaturową starówką można zwiedzić między innymi katedrę Marii Panny charakteryzującą się wspaniałym
romańskim portalem, natomiast tradycyjną, pirenejską zabudowę można podziwiać w takich miejscowościach jak Bedous i Accous i ciekawej wiosce
Lescun, otoczonej wysokimi turniami skalnymi. Wielu turystów przyjeżdża również do parku, by wziąć udział w spływach pontonowych i kajakowych po
rzece Gave d’Aspe.
Gavarnie – niewielka górska osada słynąca z niespotykanych widoków na tzw. Amfiteatralny cyrk polodowcowy Cirque de Gavarnie, czyli
niepowtarzalne ściany skalne obrazujące piękno natury i jej wielkość. W okolicy wyznaczono wiele punktów widokowych oraz szlaków pieszych.
Turyści mogą podziwiać również niesamowitą Szczerbę Rolanda – wyłom skalny owiany legendą o rycerzu, który ginąc z rąk Saracenów rzucił swój
miecz zwany Durandalem na skalną grań pozostawiając tym samym ogromną wyrwę. Zimą okolica zamienia się w tętniący gwarem teren narciarski, w
którym udostępniono wiele ciekawych tras narciarsko-snowboardowych.
Ceret – urocze miasteczko rozsławione dzięki artystom, których dzieła zgromadzono w Musee d’Art Moderne. Podziwiać można między innymi obrazy
słynnego Picassa. Atrakcją miejscowości jest również wysoki most z XIV w., z którego rozpościerają się niebywałe widoki, a także organizowane
święta i festiwale, jak na przykład „feria” z walkami byków czy święto wiśni.
Arles-sur-Tech– niewielka miejscowość z tajemniczym opactwem pochodzącym z około 900 r., którego fasada klasztornego kościoła zwrócona jest
na wschód, a nie jak w większości świątyń na zachód. Ciekawscy turyści zaglądają do wnętrza kryjącego sarkofag z IV w., z którego w niewyjaśniony
sposób wypływa woda.
Auch – przyjemność zwiedzania cennych zabytków można zawsze połączyć z kulinarną przygodą i degustacją regionalnych trunków. Tak jest w
przypadku położonego wśród malowniczych wzgórz Gaskonii miasteczka Auch, którego nazwa pochodzi od akwitańskiego plemienia
Wydruk ze strony http://www.e-koliber.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 3/6
zamieszkującego te tereny w starożytności. Najcenniejszym zabytkiem uroczej miejscowości jest okazała katedra Matki Boskiej z niezwykłym
wnętrzem prezentującym najpiękniejsze oblicze późnego gotyku. Katedra wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO jest ważnym punktem
na pątniczym szlaku prowadzącym do Santiago de Compostela. Koniecznie trzeba wybrać się nad rzekę Gers będącą doskonałym punktem
widokowym na Pireneje oraz przespacerować się niezwykłymi schodami Escalier Monumental, prowadzącymi do nadrzecznych bulwarów z
przestronnymi tarasami. Na jednym z nich warto na chwilę przystanąć, by zrobić zdjęcie pomnika symbolizującego miasto, a przedstawiającego
d'Artagnana – słynną postać z powieści Aleksandra Dumasa „Trzej muszkieterowie”. Historie spod znaku płaszcza i szpady najlepiej wspomina się
popijając jednocześnie słynny gaskoński eliksir młodości, jakim jest regionalny armaniak. Najstarszemu francuskiemu winiakowi przypisywano
właściwości lecznicze, a najlepiej smakuje na starówce Auch, sączony w czystej postaci z kostkami lodu.
Carcassonne – miasta z bajki wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO dzięki wspaniałej twierdzy nie powinien ominąć żaden turysta.
Można spędzić wiele ciekawych chwil oraz zrobić zaskakujące zdjęcia. Wzgórze, na którym wzniesiono Carcassonne było przez wieki we władaniu
Rzymian, Wizygotów, Saracenów i Franków i chociaż samego zamku oficjalnie nikt nie zdobył, jest on teraz oblegany przez turystów uwielbiających
spacery po takich miejscach. Warownia otoczona jest podwójnym pierścieniem murów obronnych z kilkudziesięcioma wieżami i basztami, prowadzą
do niej zachwycające bramy, urzeka niezwykły dziedziniec i pozostałe zabudowania. Zwiedzanie zamku jest czasochłonne i obfituje w wiele atrakcji
związanych z okresem średniowiecza, niemniej leniwi turyści zamiast spacerować wzdłuż niezwykle długich fortyfikacji mogą skorzystać z bryczki
konnej, by nieco szybciej zwiedzić twierdzę. Zamkiem interesowali się liczni twórcy filmowi, również Walt Disney tworząc swoje bajki wzorował się na
zadziwiającej strukturze i niepowtarzalności pięknego miejsca. W samym miasteczku dominują sklepiki z pamiątkami i restauracje, po zwiedzeniu
twierdzy warto przespacerować się po ciekawych uliczkach, by zobaczyć pozostałe zabytki i zjeść smaczny obiad. Do Carcassonne najlepiej
przyjechać 14 lipca, kiedy ma miejsce niebywały pokaz sztucznych ogni, a przez cały miesiąc organizowane są liczne przedstawienia teatralne i
festiwale.
Tuluza - turyści chętnie zaglądają do miasta, tym bardziej że panuje w nim studencka atmosfera, a wspaniała zabudowa dzięki różowej cegle, z której
jest wzniesiona, szczególnie wieczorami, nabiera ciekawych barw. Przed wiekami miasto wyglądało zupełnie inaczej, niemniej wędrówka po nim z
pewnością może przybliżyć wydarzenia z minionych epok. Pierwszymi założycielami pradawnej osady byli celtyccy Wolskowie, ale to Rzymianie
wznieśli pierwsze miasto o nazwie Tolosa z akweduktami, teatrami i licznymi świątyniami. Na pewien okres pieczę nad nim sprawowali Wizygoci, w
kolejnych wiekach zdobywali je Frankowie i plądrowali Arabowie. Okres spokoju nastał w wieku IX, kiedy powstało hrabstwo Tuluza, natomiast
niepokój przyszedł wraz ze średniowiecznymi wyprawami krzyżowymi. Miasto powróciło do łask wraz z rozwojem przemysłu i komunikacji kolejowej,
stało się ważnym ośrodkiem zbrojeniowym podczas I wojny światowej i stolicą europejskiego lotnictwa, dzięki produkcji znanych na całym świecie
samolotów. Wędrówkę po mieście najlepiej rozpocząć od place du Capitole z najważniejszymi gmachami takimi jak ratusz połączony z teatrem,
których cechą charakterystyczną jest monumentalna fasada. W sąsiedztwie tych budynków wznosi się ciekawy kościół Jakobinów z cennym
relikwiarzem słynnego filozofa Tomasza z Akwinu. Koniecznie trzeba przespacerować się na północ od centralnego placu, gdzie podziwiać można
kościół Marii Panny du Taur i zapuścić jeszcze dalej do najcenniejszego zabytku miasta, jakim jest tuluska bazylika St-Sernin wpisana na Listę
Światowego Dziedzictwa UNESCO. Przed wiekami do świętego miejsca przybywali pielgrzymi, by modlić się przy relikwiach św. Saturnina.
Największy tego typu kościół we Francji budowano w kilku etapach, a turystów zachwyca powstałe jako pierwsze niezwykłe prezbiterium oraz
późniejszy, bardzo efektowny portal południowy. Najważniejszym miejscem w świątyni jest grobowiec św. Saturnina z wielkim baldachimem i figurą
świętego, którą anioły wznoszą ku niebiosom. Tuluza to miasto katedr i świątyń, po którym można spacerować godzinami w poszukiwaniu cudów
architektury sakralnej i nie tylko. Ciekawe są liczne rezydencje i pałace, a schronienie przed promieniami słonecznymi dają zadbane ogrody Jardin
Royal i Jardin des Plantes położone przy ruchliwej Al. J. Guesde. Turyści nie zainteresowani zwiedzaniem muzeów, których w Tuluzie nie brakuje,
mogą spacerować wspaniałymi bulwarami wzdłuż Garonny i podziwiać spokojny nurt rzeczny. Przy okazji można zobaczyć starą elektrownie wodną i
pozostałości średniowiecznego młyna. Na pewno warto zajść do wieży ciśnień z galerią fotograficzną oraz do dawnej rzeźni miejskiej, w której obecnie
mieści się nowoczesne centrum kultury. Turyści dysponujący większą ilością czasu mogą wybrać się przy okazji pobytu w Tuluzie na niezwykle
pasjonującą wycieczkę do Colomiers, gdzie znajdują się wielkie zakłady lotnicze udostępniane zwiedzającym na zorganizowanych wycieczkach. Obok
hal fabrycznych i wielu ciekawych atrakcji związanych z lotnictwem można na własne oczy zobaczyć wycofany z użytku naddźwiękowy samolot
Concorde.
Andora – jedno z najmniejszych państw Europy znajdujące się w sercu Pirenejów, do którego poza zapierającymi dech w piersiach widokami i
przepięknymi zabytkami przyciąga strefa wolnocłowa. Andora jest demokratycznym księstwem – są dwie głowy państwa: biskup hiszpański i
prezydent Francji, którzy pełnią funkcje reprezentacyjne, a sprawowanie władzy należy do rady Generalnej i premiera. Językiem urzędowym jest
kataloński, ale można porozumieć się po francusku i hiszpańsku, ponieważ rodowici Andorczycy są mniejszością w swoim kraju. Od ostatnich lat
ubiegłego wieku główną siła napędową stała się turystyka i jej obsługa, a co za tym idzie rozwinął się handel regionalnymi pamiątkami, towarami
wolnymi od cła i obsługa hotelarsko-gastronomiczna. Na wycieczkę wymagany jest paszport.
Wycieczki do Hiszpanii:
Girona – miasto sięgające historią czasów rzymskich, które ze względu na wiele bitew i chęci zagarnięcia go nazwano "miastem tysiąca oblężeń".
Ciekawą częścią miasta jest dzielnica Call należąca do najlepiej zachowanych i największych dzielnic żydowskich w Europie. Można tu znaleźć wiele
pamiątek minionej historii, jak: Banys Arabs – łaźnie arabskie z XIII w., dawny klasztor Sant Pere de Galligants, gdzie obecnie mieści się Muzeum
Archeologiczne i najważniejszy kościół Girony – katedra gotycka, która posiada tylko jedną, ale za to największą na świecie nawę.
Figures – katalońskie miasto, którego najsłynniejszym punktem jest Muzeu Daliego, które jako jedyne na świecie zostało stworzone przez artystę za
jego życia. Dali zaprojektował muzeum jako wielki labirynt o różnych kształtach, a jego sale ozdabiają surrealistyczne dzieła artysty. Ciekawe jest
bardzo malowidło znajdujące się pod kopułą, którego iluzjonistyczne wykonanie sprawia, że widać na nim twarz żony artysty – Gali. Co dziwne,
patrząc na nie przez odwrócony teleskop można zobaczyć portret A. Linkolna – prezydenta Stanów Zjednoczonych. Inne ciekawe dzieła to
"Deszczowy Cadillak" z unosząca się nad nim perska królową i totem z opon samochodowych. Na zwiedzanie trzeba poświęcić kilka godzin.
Saragossa – piąte największe miasto Hiszpanii należące do regionu Aragonia, którego historia sięga I w. p.n.e. Przez wiele wieków była kolonią
rzymską, siedzibą Wandalów i Wizygotów, aż do XI w. kiedy miasto stało się stolicą państwa muzułmańskiego. Po zdobyciu miasta przez chrześcijan
stało się stolica Aragonii, a następnie siedzibą biskupstwa. Miasto było miejscem wielu walk i działań konspiracyjnych aż do II wojny światowej.
Najbardziej charakterystycznym zabytkiem miasta jest przepiękna bazylika Nuestra Senora del Pilar z czterema wieżami i jedenastoma kopułami. W
środku znajduje się figura Marii Panny na Kolumnie (el Pilar), która podobno ukazała się św. Jakubowi w 40 r. n.e. Kościół jest celem pielgrzymek w
Hiszpanii, a głównym świętem połączonym z ogromnym napływem odwiedzających jest Fiesta de la Raza przypominająca o odkryciu Ameryki i
dawnej potędze Hiszpanii (obchody główne 12 października). Inne cenne zabytki to katedra del Salvador pochodząca z XII w., która jest połączeniem
stylu gotyckiego, mauretańskiego i baroku, renesansowa giełda z widocznymi wpływami florenckimi, most - Puente de Piedra i okazały Alkazar de la
Aljaferia sięgający XI w. z meczetem, mauretańskim dziedzińcem i pałacem królów katolickich.
Barcelona – stolica Katalonii, która swoją atmosferą, pięknem i bogactwem zachwyci każdego. Stolica słynnej drużyny FC Barcelona, miejsce
natchnienia Zafona, Picassa, Miro i Gaudiego oraz jedno z najbardziej kosmopolitycznych miast świata, jest turystyczną mekką Hiszpanii.
Osadę założyli Fenicjanie, a jako kolonia rzymska rozwinęła się do rangi jednej z najważniejszych republik kupieckich Morza Śródziemnego.
Wydruk ze strony http://www.e-koliber.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 4/6
Pamiątkami tych czasów są ruiny murów obronnych znajdujące się obecnie na terenie Dzielnicy Gotyckiej. Rozwijające się szybko miasto było stało
się cennym trofeum dla Kartaginy, która na krótko je zajęła, następnie Swebów, Wandalów i Wizygo-tów, którzy utworzyli tutaj swoje państwo. W 712
r. dotarli do niej Maurowie, którzy zajęli miasto na prawie sto lat – w 802 r. Barcelona została odbita przez Ludwika, syna Karola Wielkiego, a wkrótce
stała się stolicą "Marchii Hiszpańskiej". Do XII w. jej znaczenie jeszcze bardziej wzrosło, stała się stolicą niezależnego hrabstwa, a następnie
Królestwa Aragonii. Po wcieleniu do Kastylii pozycja miasta osłabła. Kiedy Hiszpania zajęta była podbojami za oceanem Barcelona zaczęła roz-wijać
się jako port przeładunkowy, a następnie miasto przemysłowe, co zapewniło jej dalszy rozwój i zapewniło czwarte miejsce wśród uprzemysłowionych
potęg świata. Katalonia, z Barcelona na czele wiele razy podejmowała próby zdobycia autonomii, a ostatnią zniweczyło zwycięstwo genera-ła Franco
w wojnie domowej. Po jego śmierci w regionie nastąpiło odrodzenie kulturowe – nastąpił powrót do dawnych tradycji, zaczęto używać zakazany przez
ostatnie 36 lat język kataloński, który podczas Igrzysk Olimpijskich organizowanych w mieście w 1992 r. został oficjalnie uznany za drugi język
regionu. Będąc w Barcelonie warto zobaczyć najstarszą część miasta – Barri Gotic – Dzielnicę Gotycką z wąskimi i urokliwymi uliczkami, zabytkami
pamiętającymi XIII w., a nawet pozostałościami z czasów starożytnych. Barcelona ma bardzo wiele do zaoferowania: od zabytków pamiętających
różne epoki po nowoczesne atrakcje jak parki rozrywki, park wodny, zoo i kolejkę linową z Barcelonety na wzgórze Montjuic, jednak bez wątpienia jej
największym skarbem są dzieła Gaudiego. Najbardziej charakterystyczną budowlą miasta jest kościół Sagrada Familia (Świętej Rodziny) – który
początkowo miał być budowlą neogotycką, jednak prace przejął Antonio Gaudi, który dokończył kryptę i stworzył imponujący projekt wysokiej na 150
m świątyni. Warto zobaczyć też inne dzieła artysty jak: Casa Mila, Casa Batllo czy Parc Guell, gdzie w jednym z domów miesz-kał artysta, a następnie
powstało tam muzeum jego imienia.
Najczęściej Zadawane Pytania
Kiedy najlepiej wybrać się w Pireneje?
Pireneje mają swój niepowtarzalny krajobraz, który najlepiej podziwiać od połowy maja, chociaż w wyższych partiach górskich zalega jeszcze śnieg.
Najlepszymi miesiącami na spędzenie urlopu w górach są wrzesień i październik, gdyż lipiec i sierpień są w tym regionie niezwykle upale,
miejscowości wypoczynkowe zatłoczone, a ceny dużo wyższe niż poza sezonem. Miłośnicy narciarstwa i snowboardu najczęściej pojawiają się w
Pirenejach od grudnia do kwietnia.
Przed wyjazdem warto zainteresować się regionalnymi imprezami, których w okolicy nie brakuje. Przykładem mogą być: lipcowa „feria” z walkami
byków, święto wiśni z przełomu maja i czerwca czy lipcowy Festiwal de la Sardane – imprezy organizowane są w urokliwym miasteczku Ceret.
Miejscowość Amelie-les-Bains gości w sierpniu Międzynarodowy Festiwal Folkloru.
Jaka waluta obowiązuje we Francji i jakie są orientacyjne ceny?
We Francji obowiązuje wspólna dla całej Unii Europejskiej waluta – Euro. Konsekwencją tego są nieco wyższe ceny niż w Polsce, zwłaszcza jeżeli
chodzi o posiłki w restauracjach i infrastrukturę turystyczną.
Gdzie i jakie pamiątki kupić w Pirenejach?
Zakup pamiątek nie stanowi żadnego problemu. W każdym kurorcie i większym mieście znajdują się bardziej lub mniej wyszukane sklepy oferujące
ciekawe przedmioty. Do najbardziej poszukiwanych pamiątek należą: ceramika z Rouen, koronki z Alencon, kryształy z Baccarat, a także regionalne
wina, których ilość w każdym regionie może zawrócić w głowie. Turyści z wakacji przywożą wspaniałe kulinarne przysmaki, jak rozmaite sery, ciastka
maślane, kiełbasy, słynną musztardę Dijon lub butelkę oliwy. Wiele regionów może pochwalić się doskonałymi wyrobami garncarskimi, fajansowymi,
szkłem artystycznym, wyrobami skórzanymi, wikliną i porcelaną. Turystki powinny rozglądać się za modnymi torebkami i apaszkami, w ekskluzywnych
sklepach nie brakuje również oszałamiających, francuskich perfum. Za markowymi ubraniami najlepiej rozglądać się w sklepach oferujących
posezonową wyprzedaż towarów. Podróżniczą kolekcję powinny również ozdobić miniaturki znanych, francuskich budowli jak Wieża Eiffela czy
katedra Notre Dame.
Jaki czas obowiązuje we Francji?
We Francji obowiązuje taki sam czas jak w Polsce.
Jak poruszać się po Pirenejach?
Podróżowanie po Pirenejach jest proste i przyjemne, lokalne drogi są w bardzo dobrym stanie i dobrze utrzymane, stolicę regionu Pau łączą płatne i
bezpłatne autostrady biegnące do Tuluzy i Bajonny. Kolej uchodzi za najlepszy, publiczny środek transportu, jest wygodna, bezpieczna i punktualna.
Stolica regionu ma dobre połączenia kolejowe z takimi miastami jak Tuluza i Bajonna, kilka razy dziennie do Paryża jeżdżą pociągi TGV. W regionach
typowo górskich połączenia nie są tak częste, dlatego przed wybraniem komunikacji publicznej lepiej wcześniej zapoznać się ze szczegółowymi
rozkładami jazdy.
W większych miejscowościach można wypożyczyć auto i samemu zwiedzić okolicę, jak również jest to wygodne rozwiązanie jeżeli przyjechaliśmy
samochodem do Francji. Polskie prawo jazdy jest wszędzie akceptowane, jednak należy pamiętać, że jeżeli poruszamy się samochodem z obcą
rejestracją nie podlegamy kredytowaniu mandatów, czyli mandat musi być zapłacony na miejscu lub przed wyjazdem z kraju, gdyż nie zezwala się na
opuszczenie kraju z długiem wobec państwa.
Jakie są ograniczenia celne we Francji?
Przewóz towarów podlega ograniczeniom ilościowym na zasadach obowiązujących w UE, co oznacza w praktyce, że rzeczy osobiste i sprzęt na
własny użytek nie podlega ograniczeniom celnym. W przypadku towarów można wwozić i wywozić: do 800 szt. papierosów, 200 szt. cygar, 10 l
spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina i 110 l piwa.
Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania z służby zdrowia we Francji?
W nagłych przypadkach turyści z Polski objęci są we Francji bezpłatną podstawową opieką medyczną. Opłaca się jednak wykupić polisę
ubezpieczenia podróżnego, która w razie potrzeby umożliwi pokrycie kosztów bardziej zaawansowanego leczenia i transport medyczny. Jeżeli
posiadamy ubezpieczenie prywatne należy zapoznać się z jego warunkami, gdyż w większości przypadków ubezpieczeniem objęte są koszty leczenia
powyżej pewnych kwot, które należy samemu opłacić. Przed wyjazdem za granicę dobrze jest jednak w oddziale wojewódzkiego NFZ złożyć wniosek
o wydanie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego, która jest dowodem posiadania takiego ubezpieczenia.
Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści
powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane i nie ma zagrożeń
sanitarno-epidemiologicznych, niemniej przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo.
Wydruk ze strony http://www.e-koliber.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 5/6
Ważne informacje MSZ
Dokumentem uprawniającym nas do pobytu na terenie Francji jest dowód osobisty lub paszport (o ile nie posiadamy dowodu). Obowiązują nas te
same co w innych krajach Unii Europejskiej przepisy dewizowe oraz nie ma obowiązku meldunkowego, jeżeli nasz pobyt na terenie kraju nie
przekracza 90 dni.
Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasad i
konsulatów we Francji.
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Francuskiej
Francja, Paryż, 1, Talleyrand, 75007
Tel.: +33 143173405 Tel. dyżurny: +33 680580220 Faks: +33 143173507
[email protected]
www.paryz.polemb.net
Instytut Polski w Paryżu
Francja, Paryż, 31, rue Jean Goujon, 75008
Tel.: +33 1 53 93 90 10 Faks: +33 1 45-62-07-90
[email protected]
www.institutpolonais.fr
Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Lyonie
Francja, Lyon, 79 rue Crillon, 69458 Lyon 06
Tel.: +33 478931485 Tel. dyżurny: +33 680425917
[email protected]
www.lyonkg.polemb.net
Konsulat Honorowy Rzeczypospolitej Polskiej w Nicei
Francja, Nicea, 205 Avenue de la Lanterne, 06 200
Tel.: (00-33-4) 937-147-28
[email protected]
Wydruk ze strony http://www.e-koliber.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)
Strona 6/6