1 - Lubelski Urząd Wojewódzki

1
BIURO USŁUG PROJEKTOWYCH
BUDOPROJEKT
inŜ. JANUSZ FRONCZYK
20-004 Lublin, ul. Narutowicza 22/13
www.budoprojekt.lublin.pl
[email protected]
NIP:712-100-57-38
Tytuł opracowania:
tel.-fax(0-81) 743-72-92
Projekt budowlany dostosowania budynku
Lubelskiego Urzędu Wojewódzkiego do przepisów
ochrony przeciwpoŜarowej
Temat opracowania:
PROJEKT BUDOWLANY
INSTALACJA WODOCIĄGOWA
- ZASILENIE HYDRANTÓW
Obiekt:
Lubelski Urząd Wojewódzki
ul. Spokojna 4, Lublin
Inwestor:
Lubelski Urząd Wojewódzki
ul. Spokojna 4, Lublin
Funkcja
Projektant
Sprawdzający
tel. kom. 0-505 176 909
Nazwisko i imię / nr uprawnień
Podpis
mgr inŜ. Anna Mazur
LUB/0124/PWOS/04
inŜ. Feliks Dragan
2369/Lb/74
___________________________________________________________________________________
Lublin, XII-2011 r.
ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA
DO PROJEKTU INSTALACJI WODOCIĄGOWEJ W ZAKRESIE ZASILENIA
WEWNĘTRZNYCH HYDRANTÓW PRZECIWPOśAROWYCH
DLA DOSTOSOWANIA BUDYNKU LUBELSKIEGO URZĘDU
WOJEWÓDZKIEGO DO PRZEPISÓW OCHRONY PRZECIWPOśAROWEJ
CZĘŚĆ OPISOWA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Temat i lokalizacja obiektu.
Cel i zakres opracowania dokumentacji.
Podstawa opracowania dokumentacji.
Opis budynku i zakres prac projektowych.
Obliczenia.
Opis rozwiązania instalacji wodociągowej.
Kanalizacja saniatrna i wentylacja pomieszczeń wodomierzy.
Uwagi końcowe.
CZĘŚĆ RYSUNKOWA
LP. NR RYS. NAZWA RYSUNKU
SKALA
1
1
PLAN SYTUACYJNY
1:500
2
2
RZUT NISKIEGO PARTERU
1:100
3
3
RZUT PARTERU
1:100
4
4
RZUT I PIĘTRA
1:100
5
5
RZUT II PIĘTRA
1:100
6
6
RZUT PODDASZA
1:100
7
7
AKSONOMETRIA INSTALACJI HYDRANTOWEJ
1:100/1:100
8
8
POMIESZCZENIE ISTNIEJĄCEGO WODOMIERZA
1:25
OPIS TECHNICZNY
DO PROJEKTU INSTALACJI WODOCIĄGOWEJ W ZAKRESIE ZASILENIA
WEWNĘTRZNYCH HYDRANTÓW PRZECIWPOśAROWYCH
DLA DOSTOSOWANIA BUDYNKU LUBELSKIEGO URZĘDU
WOJEWÓDZKIEGO DO PRZEPISÓW OCHRONY PRZECIWPOśAROWEJ
1. TEMAT I LOKALIZACJA OBIEKTU.
Tematem opracowania jest instalacja wodociągowa w zakresie zasilenia
projektowanych hydrantów przeciwpoŜarowych dla dostosowania budynku Lubelskiego
Urzędu Wojewódzkiego w Lublinie, przy ul Spokojnej 4, do przepisów ochrony
przeciwpoŜarowej.
Opracowanie w zakresie branŜy budowlanej ma na celu dostosowanie klatek schodowych dla
potrzeb ewakuacyjnych z wydzieleniem ich przegrodami p.poŜ. od dróg ewakuacyjnych i
ochrony przed zadymieniem.
2. CEL I ZAKRES OPRACOWANIA DOKUMENTACJI.
Celem opracowania jest sporządzenie dokumentacji projektowo-kosztorysowej
instalacji wodociągowej w zakresie zasilenia wewnętrznych hydrantów przeciwpoŜarowych
dla projektu dostosowania Lubelskiego Urzędu Wojewódzkiego dla potrzeb ochrony
przeciwpoŜarowej.
3. PODSTAWA OPRACOWANIA DOKUMENTACJI
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Zlecenie Inwestora: Lubelski Urząd Wojewódzki, ul. Spokojna 4, Lublin.
Ekspertyza techniczna dotycząca stanu ochrony przeciwpoŜarowej budynku Lubelskiego
Urzędu Wojewódzkiego w Lublinie przy ul. Spokojnej 4, sporządzona przez mgr inŜ.
arch. M. Furmańczyka i mgr inŜ. R. Tarczyńskiego w lutym 2010 r.
Postanowienie Lubelskiego Komendanta Wojewódzkiego Państwowej StraŜy PoŜarnej z
dn. 31.03.2011 r.
Warunki techniczne dostawy wody do posesji Spokojna 4, wydane przez MPWiK pismem
KT-5004-956/2011 z dnia 28.12.2011r. dotyczące aktualnej rzędnej linii ciśnień w sieci
wodociągowej w rejonie miejsca włączenia istniejącego przyłącza wodociągowego w sieć
wodociągową w ul. Spokojnej,
Podkłady architektoniczno – budowlane.
Inwentaryzacja na terenie obiektu.
Ustalenia z Inwestorem.
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie
warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynku i ich usytuowanie (Dz.U.
Nr 75 poz. 690 wraz z późniejszymi zmianami),
Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010
roku, w sprawie ochrony przeciwpoŜarowej budynków, innych obiektów i terenów (Dz.
U. Nr 109, poz. 719),
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 roku
w sprawie przeciwpoŜarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg poŜarowych (Dz.U. nr 124
poz. 1030),
•
•
Polska Norma PN-EN 671-1 Stałe urządzenia gaśnicze. Hydranty wewnętrzne. Hydranty
wewnętrzne z węŜem półsztywnym,
Polska Norma PN-EN 671-2 Stałe urządzenia gaśnicze. Hydranty wewnętrzne. Hydranty
wewnętrzne z węŜem płasko składanym.
4. OPIS BUDYNKU I ZAKRES PRAC PROJEKTOWYCH.
Budynek Urzędu Wojewódzkiego jest obiektem o czterech kondygnacjach nadziemnych z
poddaszem uŜytkowym w skrzydłach bocznych. W niewielkiej części w budynku znajduje się
podziemny schron. Elewacja budynku objęta jest ochroną konserwatorską. Obiekt
zaprojektowany został w 1923 r. W latach pięćdziesiątych ubiegłego stulecia dobudowano do
bryły budynku dwa skrzydła i wykonano schron poziemny.
Budynek wykonano w konstrukcji tradycyjnej, ze ścianami z cegły ceramicznej pełnej na
zaprawie cementowo-wapiennej, stropy Kleina z płytą z cegły opartą na dźwigarach
stalowych, dach dwuspadowy o konstrukcji drewnianej, w większości kryty dachówką oraz
blachą.
Poziom niskiego parteru przeznaczony jest w większości na pomieszczenia gospodarczomagazynowe. W lewym skrzydle usytuowano część pomieszczeń biurowych. W prawym
skrzydle funkcjonuje stołówka dla pracowników.
Parter budynku prawie w całości przeznaczony jest na powierzchnię biurową. Na parterze
usytuowana jest takŜe reprezentacyjna Sala Kolumnowa, kiosk, biuro obsługi klienta i
portiernia.
Pierwsze piętro zajmują urzędy Lubelskiego Urzędu Wojewódzkiego, Urzędu
Marszałkowskiego, Sejmiku Wojewódzkiego oraz wydziały tych instytucji.
Drugie piętro w całości przeznaczone jest na pomieszczenia biurowe.
Część pomieszczeń biurowych zlokalizowano takŜe na poddaszu dobudowywanych skrzydeł
budynku. Pozostała część poddasza jest nieuŜytkowa.
Komunikacja pionowa odbywa się dwiema głównymi klatkami schodowymi prowadzonymi z
hallu na parterze na I i II piętro oraz dwoma klatkami bocznymi, łączącymi poziom niskiego
parteru z poddaszem.
W budynku nie występują materiały uznawane za niebezpieczne poŜarowo
w rozumieniu przepisów przeciwpoŜarowych, z wyjątkiem środków niezbędnych do celów
gospodarczych.
W budynku występują archiwa, których gęstość obciąŜenia poŜarowego wynosi od 2000
MJ/m2 do 4000 MJ/m2 oraz pomieszczenia magazynowe o gęstości obciąŜenia ogniowego nie
przekraczającej 500 MJ/m2.
Budynek zaliczany jest do kategorii zagroŜenia ludzi ZLIII i ZLI (Sala Kolumnowa na
parterze).
Powierzchnia uŜytkowa budynku wynosi 8451,32m2. Obecnie stanowi on jedną strefę
poŜarową. Po wykonaniu wydzieleń zalecanych w ekspertyzie i zawartych w projekcie
architektoniczno-budowlanym, poddasze i schron będą stanowiły odrębne strefy poŜarowe.
Powierzchnia największej strefy poŜarowej obejmującej niski parter, parter oraz oba piętra
wyniesie 8006,94m2. Powierzchnie poddaszy będą wynosić: 95,52m2 w lewym skrzydle i
85,00 w prawym skrzydle. Powierzchnia schronu wyniesie 263,86m2. Budynek wydzielony
zostanie równieŜ od wieŜowca urzędu Wojewódzkiego i Sali Błękitnej.
Przyłącze wodociągowe.
W budynku występują wewnętrzne instalacje: wodno-kanalizacyjna, gazowa, elektryczna,
centralnego ogrzewania, wentylacji grawitacyjnej, telefoniczna i odgromowa. Do budynku
doprowadzone jest przyłącze cieplne, gazowe, kanalizacyjne oraz wodociągowe.
Zasilenie budynku w wodę realizowane jest istniejącym przyłączem wodociągowym PE
90x8,2mm z sieci miejskiej, biegnącej wzdłuŜ ulicy Spokojnej. Wlot wody do budynku na
poziomie niskiego parteru (pokój śniadań). Opomiarowanie zuŜycia wody za pomocą
istniejącego wodomierza sprzęŜonego DN50/2,5. W niniejszym opracowaniu nie przewiduje
się zmian w zakresie doprowadzenia wody do budynku oraz opomiarowania zuŜycia wody.
Projekt przebudowy istniejącego układu pomiarowego – wg odrębnego opracowania.
Instalacja wodociągowa.
Istniejąca instalacja wodociągowa w budynku wykonana została dla potrzeb bytowogospodarczych oraz do celów przeciwpoŜarowych, dla zasilenia wewnętrznych hydrantów
¢50 oraz ¢25 (patrz ciąg dalszy Opisu technicznego).
Zasilenie istniejących hydrantów realizowane jest jako odgałęzienie z instalacji uŜytkowej.
Instalacja wykonana jest z rur stalowych ocynkowanych o połączeniach gwintowanych, z
wykorzystaniem typowych gwintowanych kształtek i łączników przeznaczonych dla tego typu
instalacji.
Zinwentaryzowano główny poziom rozprowadzający wody zimnej, biegnący pod stropem
niskiego parteru, od pomieszczenia wodomierza, poprzez korytarze w części głównej
budynku oraz skrzydła boczne. Z uwagi na etapowość prac remontowych, jakim poddawany
był budynek, część przewodów wodociągowych została skryta zabudową z płyt gipsowokartonowych razem z kablami elektrycznymi i teleinformatycznymi.
Istniejące odgałęzienia od poziomów wodociągowych do pionów zasilających pomieszczenia
WC na wszystkich kondygnacjach budynku – wg stanu istniejącego. Nie przewiduje się
zmian w zakresie zasilenia istniejących pomieszczeń higieniczno-sanitarnych.
W zakresie prac projektowych ujmuje się zaprojektowanie odrębnej instalacji hydrantowej
(bez połączenia z instalacją uŜytkową) w tym: nowych poziomów rozprowadzających na
poziomie niskiego parteru, nowych pionów wodociągowych dla zasilenia planowanych
hydrantów p. poŜ. (zgodnie z lokalizacją w części rysunkowej opracowania).
Dodatkowo, zgodnie z Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia
7 czerwca 2010r. (Dz.. U. Nr 109, poz. 719, rozdz. 5, par. 25, pkt. 6), przewody zasilające
instalacji wodociągowej przeciwpoŜarowej muszą być wykonane jako obwodowe
zapewniające doprowadzenie wody co najmniej z dwóch stron w przypadku, gdy liczba
pionów w budynku, zasilanych z jednego przewodu jest większa niŜ 3 oraz gdy na
przewodach rozprowadzających zainstalowano więcej nić 5 hydrantów wewnętrznych.
Dla rozpatrywanego obiektu LUW przy ul. Spokojnej 4 oba powyŜsze przypadki są
spełnione: wyodrębniono 8 pionów hydrantowych (od H1 do H8), zaprojektowano w sumie
29 hydrantów wewnętrznych.
Z uwagi na niewystarczające ciśnienie w instalacji hydrantowej zasilanej z miejskiej sieci
wodociągowej, zaprojektowano urządzenie do podnoszenia ciśnienia (układ hydroforowy z
pompami), które pozwoli na podniesienie ciśnienia w instalacji hydrantowej do wartości
wymaganych (wg pkt. 6.3.).
Aby umoŜliwić zaprojektowanie instalacji obwodowej, w opracowaniu zlokalizowano
pomieszczenie na niskim parterze, w którym planuje się włączenie nowego przyłącza
wodociągowego. Rozwiązanie takie umoŜliwi zaprojektowane instalacji hydrantowej
obwodowej zasilanej z dwóch stron.
Projekt powyŜszego przyłącza wodociągowego wraz z doborem wodomierza i zaworem
antyskaŜeniowym - wg odrębnego opracowania.
Pomieszczenie na wodomierz dla nowego przyłącza zostało uzgodnione z Inwestorem.
Uwaga: Realizacja przyłącza wodociągowego jako zasilenia awaryjnego instalacji
hydrantowej, winna odbyć się nie później niŜ termin zakończenia całej instalacji
przeciwpoŜarowej.
Hydranty przeciwpoŜarowe.
W chwili obecnej budynek wyposaŜony jest w hydranty wewnętrzne ¢52mm zlokalizowane w
następujących miejscach:
parter – przy klatce schodowej w lewym skrzydle budynku,
I piętro – przy klatce schodowej w lewym skrzydle budynku,
II piętro – przy klatce schodowej w lewym skrzydle budynku.
Hydranty istniejące ¢52mm zasilone są z jednego pionu hydrantowego.
Hydranty zamontowano we wnękowych szafkach hydrantowych o wymiarach 40x50cm.
Hydranty ¢52 wraz z szafkami i wyposaŜeniem przeznacza się do likwidacji.
Na poziomie parteru istnieją dwa hydranty p. poŜ. ¢25mm, zlokalizowane po prawej stronie
Sali Kolumnowej, zamontowane we wnękowych szafkach hydrantowych.
Na niskim parterze oraz w części biurowej poddasza nie ma w chwili obecnej Ŝadnych
hydrantów.
W powyŜszym budynku, w strefach poŜarowych zakwalifikowanych do kategorii zagroŜenia
ludzi ZL oraz w budynku średniowysokim w strefie poŜarowej zakwalifikowanej do kategorii
zagroŜenia ludzi ZL III powierzchni przekraczającej 200m2, powinny być zastosowane
hydranty ¢25. Ponadto zasięg hydrantów wewnętrznych w poziomie powinien obejmować
całą powierzchnię chronionego budynku (strefy poŜarowej lub pomieszczenia) z
uwzględnieniem długości odcinka węŜa poŜarniczego i efektywnego zasięgu rzutu prądów
gaśniczych czyli 3m.
Na dzień dzisiejszy, istniejące hydranty - ich średnice oraz lokalizacje. nie spełniają
powyŜszych warunków. W związku z tym, w zakresie prac projektowych ujęto
zaprojektowanie nowych hydrantów ¢25 (minimalna wydajność poboru wody 1 dm3/s przy
wymaganym minimalnym ciśnieniu na zaworze odcinającym hydrant p=0,2MPa.), w
miejscach uzgodnionych z Rzeczoznawcą do spraw ochrony przeciwpoŜarowej: przy
bocznych klatkach schodowych w skrzydłach bocznych, wydzielonych przeciwpoŜarowo, w
korytarzach (w tym na poddaszu w częściach biurowych), w hallu głównym na parterze, I i II
piętrze, na niskim parterze, prócz korytarzy, zaprojektowano hydrant w magazynie
materiałów biurowych.
Kanalizacja sanitarna.
W zakresie prac projektowych ujęto równieŜ odcinki przewodów kanalizacji
sanitarnej, jakie naleŜy przewidzieć w pomieszczeniach na wodomierze. W pomieszczeniu
istniejącym zaprojektowano dwa wpusty podłogowe DN100 z odpływem ścieków do
istniejącej kanalizacji sanitarnej w budynku. W pomieszczeniu na projektowany wodomierz
przewidziano kratkę ściekową DN100 z odpływem ścieków do projektowanej studzienki
betonowej ¢500mm.
Wentylacja.
W chwili obecnej brak jest wentylacji grawitacyjnej w pomieszczeniach na
wodomierze. Z tego względu, w projekcie przewidziano wykonanie indywidualnej wentylacji
tych pomieszczeń z wykorzystaniem ściennych wentylatorów, z wyprowadzeniem powietrza
wentylacyjnego na zewnątrz bezpośrednio przez ścianę budynku.
5. OBLICZENIA.
5.1. Przepływ obliczeniowy instalacji wodociągowej.
Całości obliczeń dokonano w oparciu o normę PN-92/B-01706.
Rodzaj
punktu
czerpal.
dn
mm
1
Zawór
czerpalny
Głowica
natrysku
Zmywarka
do naczyń –
domowa
Pralka aut.
domowa
Wym.
ciśn.
MPa
2
15
3
0,05
20
0,05
15
0,10
Normatywny wypływ wody qn
z punktu czerpalnego
Ilość
m3/s
mieszanej
tylko
szt.
w.zimna 15oC
zimna lub
w.ciepła 55oC
ciepła
qn, dm3/s
zimna
ciepła
zimnej ciepłej
dm3/s
dm3/s
4
5
6
7
8
0,30
4
Razem
tylko zimna
lub tylko ciepła
Ogółem
zimnej ciepłej zimnej ciepłej
szt.
szt.
9
10
11
12
4
1,2
0,50
0,10
0,10
0,20
15
0,10
0,15
15
0,10
0,25
Baterie cz.
dla natrysk.
15
0,10
0,15
0,15
Baterie cz.
dla wanien
15
0,10
0,15
0,15
Baterie cz.
dla zlew.
15
0,10
0,07
Baterie cz.
dla umyw.
15
0,10
Baterie cz. z
mieszal.
20
0,10
Płuczka
zbiorniczk
15
0,05
0,13
Warnik
elektr.
15
0,10
0,10
1
1
0,15
0,15
0,07
10
10
0,70
0,70
0,07
0,07
33
33
2.31
2.31
0,30
0,30
33
33
4,29
8,65
Ogółem qn
3,16
RAZEM: 11,81
Wielkość przepływu obliczeniowego wykonano jak dla budynku biurowo-administracyjnego:
q=0,4 x /Σqn/0,54 + 0,48 (dm3/s).
q=0,4 x /qn/0,54 +0,48 = 0,4 x 11,810,54 + 0,48 = 1,99 dm3/s.
Wielkość obliczeniowa przepływu dla czynnych dwóch hydrantów przeciwpoŜarowych ¢25m:
qp.poŜ.=2x1,0dm3/s=2,0dm3/s.
Z uwagi na rozdzielenie instalacji uŜytkowej od instalacji hydrantowej, w dalszych
obliczeniach nie uwzględniono przepływów uŜytkowych.
4.2. Obliczenie strat ciśnienia na poszczególnych odcinkach instalacji wodociągowej.
Obliczenia wykonano dla hydrantu najbardziej niekorzystnego – hydrant na poddaszu przy
pionie H6.
- przewód ¢50, Lcałk.=61m, q=2,0dm3/s, R=45daPa/m, V=0,93m/s, i=61x45=2,7mH2O,
- pion ¢40, L=16,5m, q=2,0dm3/s, R=160daPa/m, V=1,5m/s, i=16,5x160=2,6mH2O,
- straty liniowe na przyłączu: PE ¢65mm, L=9m, q=2,0dm3/s, R=105daPa
i=9,0 x105=0,95mH2O
Razem straty liniowe:
ΣL=2,7 + 2,6 + 0,95 = 6,25 mH2O.
Straty na wodomierzu dn32mm (po wymianie): iwodom.=4,1 mH2O,
Straty na zaworze antyskaŜeniowym: iZA=ok. 9,18 mH2O,
Straty miejscowe:
ΣM=0,3 x ΣL= 0,3 x 6,25 = 1,88 mH2O.
Wysokość geometryczna:
Hgeom.= ok. 16,5 mH2O.
Wymagane minimalne ciśnienie na wypływie z zaworu hydrantowego:
Hhydr.= 20 mH2O.
Straty całkowite:
ΣCałk.=6,25 + 4,1 + 9,18 + 1,88 + 16,5 + 20 = 57,91 mH2O.
Jest to wymagane ciśnienie dyspozycyjne w sieci wodociągowej w punkcie włączenia
przyłącza w sieć wodociągową.
5.3. Analiza wielkości ciśnienia dyspozycyjnego i ciśnienia wymaganego.
Zgodnie z warunkami technicznymi dostawy wody do posesji Spokojna 4, wydanymi
przez MPWiK pismem KT-5004-956/2011, z dnia 28.12.2011r., aktualna rzędna linii ciśnień
w sieci wodociągowej w rejonie włączenia istniejącego przyłącza wodociągowego w sieć
wodociągową w ul. Spokojnej, wynosi 228-230 m.n.p.m. (do dalszych obliczeń przyjęto
wartość bardziej niekorzystną – 228 m.n.p.m.)
Obliczeniowe straty całkowite w instalacji wynoszą (wg pkt. 5.2.):
ΣCałk.= 57, 91 mH2O .
Rzędna bezwzględna osi przyłącza wodociągowego w punkcie wpięcia w wodociąg w ul.
Spokojnej (wg danych archiwalnych MPWiK Lublin) wynosi: 195,07 m.n.p.m.
Stąd obliczeniowa rzędna linii ciśnień dla projektowanej instalacji wyniesie:
Iwymagane = 57,91 + 195,07 = 252,98 m.n.p.m.
RóŜnica wyniesie (wielkość niedoboru ciśnienia w instalacji):
∆I = 252,98 – 228,0 = 24,98 mH2O.
Z uwagi na niewystarczającą wielkość ciśnienia dyspozycyjnego w sieci wodociągowej, dla
prawidłowej pracy instalacji hydrantowej, w budynku naleŜy przewidzieć urządzenie do
podnoszenia ciśnienia (wg pkt. 6.3.).
6. OPIS ROZWIĄZANIA INSTALACJI WODOCIĄGOWEJ.
Przy wykonawstwie naleŜy przestrzegać wymagań, zaleceń oraz informacji
zawartych w normie PN-92/B-01706 – dotyczy instalacji wodociągowych oraz w
Warunkach Technicznych Wykonania i Odbioru Instalacji Wodociągowych – zeszyt nr 7,
wydanie COBRTI INSTAL.
Zaprojektowano wydzieloną obwodową instalację wodociągową hydrantową dla celów
przeciwpoŜarowych. Po zaprojektowaniu i wybudowaniu drugiego przyłącza
wodociągowego, instalacja przeciwpoŜarowa zasilana będzie z dwóch stron (dwóch
przyłączy). Przyłącza pracować będą zamiennie. Na rozwinięciu aksonometrycznym
pokazano rozdział instalacji uŜytkowej i hydrantowej wraz z armaturą odcinającą i zaworem
elektromagnetycznym.
Pod stropem niskiego parteru (w kierunku prawego i lewego skrzydła) poprowadzono
projektowane poziomy rozprowadzające instalacji hydrantowej obwodowej o średnicy
¢50mm. Przewody prowadzić obok istniejącej zabudowy wykonanej z płyt g-k (skryte
przewody wody uŜytkowej i kable teleinformatyczne), a takŜe obok poziomów wody
uŜytkowej prowadzonej w izolacji lecz bez obudowy (skrzydło prawe budynku).
Dla zasilenia projektowanych pionów hydrantowych H1, H2, H3, H4, H5, H6, H7 i H8
naleŜy wykonać odgałęzienia od projektowanego poziomu wodociągowego.
Dla zasilenia projektowanego pionu H8 w lewym skrzydle budynku, naleŜy wykonać
podejście poziomem wodociągowym ¢40mm, poprowadzonym w istniejącej obudowie z
płyt g-k.
Zgodnie z wymogami p. poŜ. w pomieszczeniu magazynu na niskim parterze, równieŜ
zlokalizowano hydrant ¢25. Dla zasilenia tego hydrantu naleŜy dokonać odejście
przewodem ¢32, prowadzone wzdłuŜ istniejących przewodów wody uŜytkowej. Przewody
te poprowadzone są przez pomieszczenia zaplecza warsztatu oraz sąsiednie pomieszczeniu
biurowe i korytarze.
6.1. HYDRANTY PRZECIWPOśAROWE.
Przy projektowaniu i wykonawstwie instalacji wodociągowej przeciwpoŜarowej
przestrzegać przepisów zawartych w Rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i
Administracji z dnia 7 czerwca 2010 roku w sprawie ochrony przeciwpoŜarowej budynków,
innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U. Nr 109 poz. 719).
Dla przeciwpoŜarowej ochrony budynku, zaprojektowano hydranty p. poŜ. ¢25mm
zlokalizowane w pobliŜu klatach schodowych, hollach głównych i korytarzach oraz we
wskazanych miejscach na niskim parterze.
Hydranty ¢25 (minimalna wydajność poboru wody 1 dm3/s przy wymaganym minimalnym
ciśnieniu na zaworze odcinającym hydrant p=0,2MPa.) umieścić w:
natynkowych szafkach hydrantowych o wymiarach: szerokość x wysokość x
głębokość: 740 x 790 x 250mm,
wnękowych szafkach hydrantowych o wymiarach: szerokość x wysokość x
głębokość: 700 x 750 x 250mm.
KaŜdą szafkę hydrantową wyposaŜyć w zawór hydrantowy ¢25mm z nasadą oraz wąŜ
poŜarniczy tłoczny półsztywny o długości 20 lub 30m z prądownicą. Szafkę wyposaŜyć w
zwijadło na wąŜ poŜarniczy o średnicy tarcz ¢500mm.
Zawory hydrantowe zlokalizować na wysokości 1,35m nad posadzką, z tolerancją +/-5cm.
Hydrant wewnętrzny, zgodnie z Polską normą PN-92/N-01256/01, winien posiadać znak
bezpieczeństwa oraz numer certyfikacji zgodności.
Wszystkie elementy wyposaŜenia szafki oraz sama szafka muszą posiadać atest PZH dla
tego typu wyrobów oraz certyfikat Centrum Naukowo-Badawczego Ochrony
PrzeciwpoŜarowej (CNBOP).
6.2. ZAWÓR ELEKTROMAGNETYCZNY.
W pomieszczeniu na wodomierz, na poziomie niskiego parteru, zaprojektowano
zawór elektromagnetyczny np.: firmy Danfoss typ EV220B 50 CL, FL 2”, Kv=24m3/h,
Dn50, przyłącze G 2”, gwint wewnętrzny:
korpus zaworu elektromagnetycznego w wersji NC,
cewka elektromagnetyczna typu BB 24,00 V d.c., moc 18W,
presostat typu RT200 automatyczny, montowany na głównym przewodzie instalacji
hydrantowej, zakres nastawy 0,2-6,0 bar,
układ ręcznego otwierania, umoŜliwiający otwarcie zaworu w przypadku np.: awarii
zasilania.
Zawór naleŜy zamontować za wodomierzem, na głównym odgałęzieniu przewodu
wodociągowego zasilającego instalację wody uŜytkowej. W stanie zwykłej pracy zawór jest
otwarty. Dzięki współpracy z presostatem umieszczonym na przewodzie hydrantowym
zawór automatycznie jest zamykany w przypadku spadku ciśnienia na instalacji
hydrantowej, odcinając tym samym dopływ wody do instalacji uŜytkowej.
6.3. URZĄDZENIE DO PODNOSZENIA CIŚNIENIA (ZESTAW HYDROFOROWY).
Z uwagi na niewystarczające ciśnienie w instalacji hydrantowej zasilanej z miejskiej
sieci wodociągowej, naleŜy przewidzieć urządzenie do podnoszenia ciśnienia (układ
hydroforowy z pompami), które pozwoli na podniesienie ciśnienia w instalacji hydrantowej
do wartości wymaganych (wg obliczeń w pkt. 5.3.).
Dla warunków projektowych dobrano zestaw hydroforowy do podnoszenia ciśnienia firmy
KSB typ Hyamat VP 2/0605B + OBT 50, z obejściem kontrolnym, z dwoma pompami
pionowymi (w tym jedna rezerwowa) serii MOVITEC V006/05 B, liczba stopni 5, zmienna
prędkość obrotowa. Parametry techniczne poniŜej:
zadana wysokość podnoszenia 29m,
zadana wydajność 7,2 m3/h,
minimalne ciśnienie ssania 0,5 bar,
maksymalne ciśnienie końcowe 16 bar,
średnica nominalna króćca ssawnego i tłocznego R 2”,
moc nominalna 1,1 kW,
zasilenie trójfazowe 3~, 400V,
prąd mierzony 2,4 A, ochrona silnika IP55,
długość L 770mm, L1 645mm, B 875mm, h 1260mm.
Sterowanie zestawem pompowym odbywa się przez rozdzielnicę zasilająco-sterującą,
zamontowaną na ramie zestawu hydroforowego. Sterownik współpracuje z przetwornicami
częstotliwości po jednej na kaŜdą pompę do regulacji obrotów pomp Movitec (przetwornice
zamontowane z rozdzielni zasilająco-sterującej).
Układ regulacji umoŜliwia bezstopniowe dopasowanie wydajności do aktualnych wymagań
systemu, niezaleŜnie od zmiennych warunków pracy instalacji.
Do strony ssawnej urządzenia naleŜy doprowadzić główne przewody instalacji hydrantowej
prowadzone: z zasilenia podstawowego (przyłącze istniejące) oraz z zasilenia awaryjnego
(przyłącze projektowane). Zasilenie układu opcjonalne. W sytuacji awarii zasilania
głównego nastąpi przełączenie zasilania układu na rozwiązanie alternatywne awaryjne.
Uwaga:
Projekt wykonawczy naleŜy uzgodnić z Rzeczoznawcą do spraw zabezpieczeń
przeciwpoŜarowych.
Realizacja prac przy instalacji zestawu hydroforowego oraz prace związanie z
wykonawstwem awaryjnego przyłącza wodociągowego winny być zgodne z terminem
przekazania do uŜytkowania całej instalacji hydrantowej w budynku.
6.4. PRZEWODY I ŁĄCZNIKI.
Na instalację wody zimnej, zasilającą projektowane hydranty, naleŜy uŜyć rur
stalowych dla instalacji wodociągowych, podwójnie ocynkowanych typu Ecp-s-TWT-2 wg
PN-74/H-74200. Łączenie rur za pomocą łączników typowych ocynkowanych (wg PN67/H-74392) gwintowanych, uszczelnianych nitkami konopnymi i pastą uszczelniającą.
6.5. PROWADZENIE PRZEWODÓW.
Odcinki przewodów wodociągowych do projektowanych hydrantów i pionów
hydrantowych, naleŜy prowadzić pod stropem niskiego parteru. Przewody prowadzić w
izolacji natynkowo, częściowo jako skryte w obudowie z płyt g-k. Odcinki podejść do
hydrantów na poddaszu z pionów H1 i H6, prowadzić w obudowie pod stropem II piętra.
Część podejść przewodami ¢25 od pionów do hydrantów prowadzić w bruździe ściennej.
Piony hydrantowe projektuje się jako skryte w bruzdach murowanych ścian budynku.
Przejścia przewodów przez ściany konstrukcyjne i stropy naleŜy wykonać w tulejach
ochronnych. W obszarze tulei nie moŜe być wykonane Ŝadne połączenie na przewodzie.
Otwór pomiędzy tuleją ochronną a stropem lub ścianą naleŜy zamurować a przestrzeń
pomiędzy tuleją i rurociągiem wypełnić tworzywem o takiej odporności ogniowej jak strop
lub ściana, przez którą przechodzi rurociąg oraz nie oddziaływującym na materiał rur (np.
produkty HILTI klasy CP – ognioochronne masy uszczelniające odporności ogniowej EI
120 – uszczelnienia przepustów rur niepalnych).
Rury prowadzić z zastosowaniem typowych uchwytów do rur stalowych. W celu
ograniczenia rozprzestrzeniania się drgań i hałasów w instalacji, pomiędzy przewodem i
obejmą uchwytu naleŜy stosować podkładki elastyczne. Uchwyty do mocowania
przewodów poziomych muszą zapewniać swobodny przesuw rur.
6.6. MOCOWANIE PRZEWODÓW.
Przewody naleŜy mocować do ścian, stropów i innych elementów konstrukcyjnych
budynku, za pomocą typowych uchwytów lub wsporników.
W celu ograniczenia rozprzestrzeniania się drgań i hałasów w instalacji, pomiędzy
przewodem i obejmą uchwytu lub wspornika naleŜy stosować podkładki elastyczne.
Uchwyty do mocowania przewodów poziomych muszą zapewniać swobodny przesuw rur.
Maksymalny odstęp między podporami podaje poniŜsza tabelka.
Średnica rury
mm
Dn15 do Dn 20
Dn25
Dn32
Dn40
Dn 50
Dn65
Przewód montowany
pionowo (m)
2,0
2,9
3,4
3,9
4,6
4,9
poziomo (m)
1,5
2,2
2,6
3,03,5
3,8
6.7. IZOLACJA RUR.
Zgodnie z obowiązującą normą PN-B-02421-2000 – “Izolacja cieplna przewodów,
armatury i urządzeń, wymagania i badania odbiorcze”, do izolacji przewodów, armatury i
urządzeń naleŜy uŜywać materiałów lub wyrobów mających certyfikat lub deklarację
zgodności z Polską Normą lub aprobata techniczną. Ponadto materiały izolacyjne stosowane
wewnątrz budynku powinny spełniać wymagania ochrony p.poŜ. i być zakwalifikowane
jako co najmniej nie rozprzestrzeniające ognia (wg PN-B-02873:1996).
Zaprojektowano izolację ze spienionego polietylenu np.: firmy Thermaflex
(lubrównowaŜna) typ ThermaCompact grubości 9mm z ochronnym płaszczem
polietylenowym.
6.8. ODBIORY I WYMAGANIA.
Odbiór techniczny wewnętrznych instalacji wodociągowych obejmuje trzy
podstawowe grupy czynności:
sprawdzenie dokumentów wymaganych przy odbiorze końcowym (atesty
materiałowe, uzgodnienie z dostawcą wody, protokoły odbiorów częściowych),
sprawdzenie zgodności wykonania instalacji z dokumentacją techniczną,
badanie szczelności.
Odbioru technicznego dokonuje się zgodnie z PN-81/B-10700 “Instalacje wewnętrzne
wodociągowe i kanalizacyjne. Wymagania i badania przy odbiorze” ze szczególnym
uwzględnieniem:
uŜycia właściwych materiałów podstawowych, pomocniczych oraz odpowiednich
urządzeń i armatury,
prawidłowości wykonania punktów stałych oraz ruchomych,
prawidłowości prowadzenia i mocowania przewodów.
6.8.1. Próba szczelności.
Próbę szczelności instalacji wodociągowej naleŜy prowadzić bezpośrednio po
zakończeniu montaŜu przed zakryciem bruzd i wykonaniem obudowy.
Izolację cieplną naleŜy wykonać po próbie szczelności.
W przypadku stosowania otulin rurowych nakładanych w trakcie montaŜu na czas próby
naleŜy odsłonić wszystkie złącza. Do prób szczelności naleŜy stosować wodę filtrowaną.
Armaturę czerpalną montować po przeprowadzeniu prób szczelności, na czas próby naleŜy
zastąpić ją korkami.
Badaną instalację naleŜy napełnić wodą wodociągową dokładnie odpowietrzając w
najwyŜszych punktach a następnie sprawdzić czy wszystkie połączenia przewodów i
armatury są szczelne. Po stwierdzeniu szczelności instalacji naleŜy poddać próbie
podwyŜszonego ciśnienia. Wielkość ciśnienia powinna być 1,5 – krotnie wyŜsza od
ciśnienia roboczego, lecz nie mniejsza niŜ 10 barów. Instalację uwaŜa się za szczelną, jeśli
w ciągu 30 min. trwania próby manometr kontrolny nie wykaŜe spadku ciśnienia o więcej
niŜ 2%.
6.8.2. Płukanie instalacji.
Płukanie instalacji wodociągowych ma na celu usunięcie zanieczyszczeń
montaŜowych, w szczególności pozostałości po materiałach uszczelniających w miejscach
połączeń, jak równieŜ skrawków materiału po dokonywanym gwintowaniu rur .
Jednocześnie płukanie w duŜej mierze przyczynia się do zapewnienia odpowiednich
warunków higienicznych wody pitnej. Płukanie naleŜy prowadzić silnym strumieniem wody
filtrowanej, przy najwyŜszym ciśnieniu dyspozycyjnym na dopływie, przy całkowicie
otwartych wszystkich zaworach i korkach.
Najbardziej skuteczne jest płukanie odcinkowe instalacji, po którym naleŜy przeprowadzić
płukanie całej instalacji.
Po przeprowadzeniu płukania naleŜy pozostawić instalację wypełnioną wodą na całym
przekroju rur. Częściowe wypełnienie przewodów wodą w okresie od odbioru do
rzeczywistego jej uruchomienia musi być wykluczone, poniewaŜ na styku trzech faz tj.
materiał rury, woda i powietrze występuje zagroŜenie korozyjne. W przypadku konieczności
opróŜnienia instalacji zaleca się przedmuchanie powietrzem celem osuszenia. Osuszona
instalacja powinna być zamknięta.
7. KANALIZACJA SANITARNA I WENTYLACJA POMIESZCZEŃ
WODOMIERZY.
W istniejącym pomieszczeniu na wodomierz zaprojektowano dwa wpusty piwniczne
DN100 z odpływem bocznym i syfonem. Odpływ ścieków znad wpustów planuje się do
istniejącej kanalizacji sanitarnej w budynku. Z uwagi na brak danych dotyczących przebiegu
przewodów kanalizacyjnych pod posadzką budynku, naleŜy w trakcie prac instalacyjnych
odkryć warstwy posadzkowe w okolicy istniejącego odpływu ze zlewu w pomieszczeniu na
wodomierz, w celu zlokalizowania pionu odpływowego oraz przebiegu przewodów
poziomych.
W projekcie zastosowano wpusty piwniczne firmy KESSEL typ Drehfix DN100 do
zabudowy wewnątrz budynku (lub równowaŜne) z zaworem zwrotnym dwuklapowym,
ręcznym zamknięciem awaryjnym i z syfonem. Wpust posiada wyjmowany osadnik i
regulowaną, zintegrowaną nasadkę.
W projektowanym pomieszczeniu na wodomierz, z uwagi na brak istniejących urządzeń
sanitarnych zaproponowano wykonanie bezodpływowej, podpodłogowej studzienki o
średnicy ¢500mm, i wysokości około 60cm. Bezpośrednio przy układzie wodomierzowym
zaprojektowano wpust piwnicy ściekowy Dn100mm z odpływem bocznym, syfonem i
uszczelką wargową.
Prowadzenie rur i lokalizację wpustów pokazano w części rysunkowej opracowania (rys. 2).
Na projektowane odcinki kanalizacji sanitarnej naleŜy uŜyć z rur i kształtek PCV
kanalizacyjnych kielichowych uszczelnianych na uszczelkę gumową wargową.
W pomieszczeniach na wodomierze brak jest aktualnie wentylacji grawitacyjnej. Dla
warunków projektowych przewidziano w powyŜszych pomieszczeniach wentylatory ścienne
¢150mm z czujnikiem wilgotności regulowanym w zakresie 45-95%: zasilenie elektryczne
230V, pobór mocy 17W, prędkość obrotowa 1500 obr./min, wydajność powietrza 150 m3/h.
Na wylocie kanału, na zewnątrz budynku zamontować kratkę wywiewną o wymiarach
zewnętrznych 305x305mm, z Ŝaluzjami ruchomymi grawitacyjnymi, jako zabezpieczenie
przed przepływem wstecznym.
W wykutym otworze naleŜy obsadzić odcinek rury wentylacyjnej typu flex o średnicy
¢150mm.
8. UWAGI KOŃCOWE.
Wszystkie prace związane z wykonawstwem i odbiorami projektowanych instalacji,
naleŜy wykonać zgodnie z “Warunkami Technicznymi Wykonawstwa i Odbioru Robót
Budowlano – MontaŜowych – cz. II”.
Podczas robót przestrzegać przepisów BHP zgodnie z Rozporządzeniem Ministra
Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas
wykonywania robót budowlanych (Dz. U. Nr 21, poz. 73).
Wszystkie materiały, urządzenia i elementy instalacji muszą być dopuszczone do obrotu w
budownictwie zgodnie z ustawą o wyrobach budowlanych z dnia 14 kwietnia 2004 (Dz. U.
Nr 92, poz. 881).
Wszystkie zastosowane wyroby (rury, łączniki, zawory, itp.) muszą mieć aprobatę
techniczną Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Techniki Instalacyjnej
„INSTAL”, która jest podstawą do dopuszczenia wyrobu do stosowania w budownictwie.
W przypadku wystąpienia robót nieprzewidzianych w niniejszym opracowaniu, wynikłych
w trakcie prac z koniecznością zmian załoŜonych rozwiązań naleŜy zawiadomić projektanta.
Określone w projekcie marki i typy materiałów podano przykładowo dla wyznaczenia
standardu technicznego. Wykonawcy robót przysługuje prawo ich zastąpienia przez
materiały i urządzenia nie gorszej jakości o co najmniej równowaŜnych parametrach
technicznych. Decyzję o zatwierdzeniu materiału zamiennego podejmuje Inspektor nadzoru
inwestorskiego, a w przypadkach koniecznych po konsultacji z projektantem.
OPRACOWAŁ:
mgr inŜ. A. Mazur
z zespołem