Anna Dymna laureatką Motyla 2010

Źródło: http://old.mimowszystko.org/pl/aktualnosci/biezace/1413,Anna-Dymna-laureatka-Motyla-2010.html
Wygenerowano: Środa, 8 marca 2017, 16:04
Anna Dymna laureatką Motyla 2010
W Sali Koncertowej Radia Katowice Stowarzyszenie Debra Polska „Kruchy Dotyk” uhonorowało Annę Dymną
oraz dr n. med. Joannę Jutkiewicz statuetkami Motyla 2010.
Zaledwie pond pięćset osób cierpi w Polsce na Epidermolysis Bullosa. Jest to
genetyczne schorzenie polegające na pęcherzowym oddzielaniu się naskórka.
Stowarzyszenie Debra Polska „Kruchy Dotyk”, którym kieruje Przemysław
Sobieszczuk, powstało 16 listopada 2004 roku. Jest ogólnopolską organizacją
pożytku publicznego powołaną z myślą o dzieciach i dorosłych oraz ich rodzinach
dotkniętych tą rzadką chorobą.
W Sali Koncertowej Radia Katowice Stowarzyszenie Debra Polska „Kruchy Dotyk”
zorganizowało Galę Motyl 2011. Jej gośćmi byli m.in.: ks. bp Gerard Bernacki –
wikariusz generalny Archidiecezji Katowickiej, posłowie: Anna Śliwińska – członkini
sejmowej Komisji Zdrowia i Polityki Społecznej oraz Marek Plura – przewodniczący
Parlamentarnego Zespołu ds. Osób Niepełnosprawnych, a także wiceprezydent
Katowic Marcin Krupa. W trakcie uroczystości Przemysław Sobieszczuk wręczył
statuetki Motyla 2010 Annie Dymnej i dr n. med. Joannie Jutkiewicz – za ich pomoc
osobom dotkniętym EB. Obie laureatki podkreślały, że sprawą ogromnie znaczącą
jest walka każdego człowieka o godne życie i że każdy ma prawo do realizacji
własnych marzeń. Niestety, nierzadko bywa tak, że osoby dotknięte EB spotykają się
z brakiem zrozumienia również ze strony środowiska medycznego.
Anna Dymna, Przemysław
Sobieszczuk i dr n. med Joanna
Jutkiewicz
– Już czterdzieści dwa lata jestem aktorką. Pracując nad rolami, zastanawiam się nad kondycją człowieka , staram się go
zrozumieć, pojąć jego odruchy, emocje, kompleksy, marzenia, cierpienia – mówiła podczas spotkania Anna Dymna, która od
kilku lat jest honorowym ambasadorem Stowarzyszenia Debra Polska „Kruchy Dotyk”. – Gdybym nie była aktorką, być może
nigdy nie odważyłabym się wejść w przestrzeń prawdziwego cierpienia i problemów. Nie umiałabym z pokorą i bez oceniania
słuchać, nie potrafiłabym zapominać o sobie, panować nad swoimi emocjami. Jakie to szczęście, że odważyłam się robić.
Dzięki ludziom chorym i cierpiącym zobaczyłam prawdziwe piękno i wielkość człowieka. To właśnie oni odkryli przede mną
wiele tajemnic, prawdziwych wartości, nauczyli mnie cieszyć się każdym dniem, szanować każdą chwilę i przede wszystkim
pokazali mi, jak jestem szczęśliwa. Dali mi siłę, radość i poczucie jakiegoś ogromnego sensu. Wiem od nich, jak bardzo
człowiek jest potrzebny człowiekowi, cieszę się, że mogę im się na coś przydać, że mogę im pomóc, ale wiem też, że
jesteśmy sobie potrzebni nawzajem. Dzięki temu, że możemy sobie pomagać i być razem, nasze życie jest piękniejsze i ma
naprawdę głęboki sens. Dziękuję Przemkowi, że mi zaufał, że opowiedział mi kiedyś o swoim losie… podziwiam go, że wziął
ster w swoje ręce i że pomaga ludziom, którzy tak, jak on zmagają się z tą tajemniczą, okrutną chorobą. Jestem dumna z
dzisiejszego wyróżnienia. Podziwiam was i zawsze będę z wami. Jestem naprawdę szczęśliwa i czuję się lekka jak motyl… no
taka jego dymna odmiana.
Spotkanie uświetniły m.in. występy wokalne Krystyny i Edmunda Pucherów , którzy stworzyli hymn Stowarzyszenie Debra
Polska „Kruchy Dotyk”, a także Tomasza Kowalika oraz Łukasza Barucha, finalistów Festiwalu Zaczarowanej Piosenki im.
Marka Grechuty.
Tweet