dr Elżbieta Paradowska, mgr Małgorzata Książek - Konferencje
Transkrypt
dr Elżbieta Paradowska, mgr Małgorzata Książek - Konferencje
Międzynarodowa Konferencja Pedagogiki Specjalnej z cyklu OSOBA Interdyscyplinarne konteksty wczesnej interwencji, wczesnego wspomagania rozwoju dziecka 21-23 września, 2016 Temat warsztatu Jak wspomagać rozwój dziecka ze współwystępującym uszkodzeniem wzroku i słuchu (głuchoniewidomego) Osoba prowadząca Czas trwania Termin warsztatu: Wprowadzenie/cel: W trakcie warsztatu….: Dr Elżbieta Paradowska, mgr Małgorzata Książek Godz. (180’) 9.00-13.00 Liczba osób 23.09.2016 28 Celem jest przybliżenie możliwości i uwarunkowań procesu wczesnego wspomagania rozwoju dzieci ze współwystępującym uszkodzeniem słuchu i wzroku (głuchoniewidomych) Krótki opis warsztatu: W trakcie warsztatu zostaną poruszone następujące zagadnienia: 1. Małe dzieci ze współwystępującym uszkodzeniem wzroku i słuchu – wybrane aspekty charakterystyki populacji; w tym rosnąca złożoność sytuacji rozwojowej. 2. Kluczowe obszary problemów funkcjonowania dziecka ze współwystępującym uszkodzeniem wzroku i słuchu ( głuchoniewidomego). 3. Cele i zasady wczesnego wspomagania rozwoju dziecka ze współwystępującym uszkodzeniem wzroku i słuchu (głuchoniewidomego). 4. Metody i strategie wspomagania rozwoju dziecka ze współwystępującym uszkodzeniem wzroku i słuchu (głuchoniewidomego). 5. Tworzenie otoczenia sprzyjającego rozwojowi dziecka z jednoczesnym uszkodzeniem wzroku i słuchu. 6. Komunikacja – jako klucz do rozwoju dziecka ze współwystępującym uszkodzeniem wzroku i słuchu (głuchoniewidomego); warunki i strategie dobrego dialogu z dzieckiem głuchoniewidomym. W trakcie warsztatu dowiesz się: Jakie są kluczowe problemy rozwojowe dziecka ze współwystępującym uszkodzeniem wzroku i słuchu (głuchoniewidomego): funkcjonowanie wzrokowosłuchowe , komunikacja ,rozwój poznawczy, społeczny, fizyczny; Jak rozpoznawać potrzeby i możliwości małego dziecka ze współwystępującym uszkodzeniem wzroku i słuchu (głuchoniewidomego) i jego środowiska oraz jakie istnieją możliwości ich zaspokajania; Jakie są zasady tworzenia otoczenia sprzyjającego rozwojowi dziecka ze współwystępującym uszkodzeniem wzroku i słuchu (głuchoniewidomego); Jak konstruować proste pomoce służące wspomaganiu rozwoju dziecka ze współwystępującym uszkodzeniem wzroku i słuchu (głuchoniewidomego). Jak je samodzielnie wykonać. Poznasz warunki i strategie dobrej komunikacji z małym Osobowość –Samorealizacja – Odpowiedzialność –Bezpieczeństwo – Autonomia: FENOMEN NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI Międzynarodowa Konferencja Pedagogiki Specjalnej z cyklu OSOBA Interdyscyplinarne konteksty wczesnej interwencji, wczesnego wspomagania rozwoju dziecka 21-23 września, 2016 dzieckiem ze współwystępującym uszkodzeniem wzroku i słuchu. Poznasz cechy dobrego partnera komunikacji z dzieckiem , z uszkodzeniem wzroku i słuchu na wczesnych etapach rozwoju komunikacji. W trakcie analiz video będziesz mógł zweryfikować znaczenie poznanych zasad dobrego dialogu z dzieckiem z uszkodzeniem wzroku i słuchu. Otrzymasz proste narzędzie służące ocenie jakości komunikacji z dzieckiem - do wykorzystania w analizach video i we własnej praktyce. Opanujesz umiejętności: Organizowania środowiska sprzyjającego rozwojowi małego dziecka z uszkodzeniem wzroku i słuchu; Tworzenia prostych pomocy służących wspomaganiu rozwoju dziecka z uszkodzeniem wzroku i słuchu; Posługiwania się strategiami wspomagania i podtrzymywania interakcji z dzieckiem z tym rodzajem niepełnosprawności (głuchoniewidomym); Posługiwania się prostym narzędziem do analizy materiału video/ analizy przebiegu interakcji z dzieckiem, z uszkodzeniem wzroku i słuchu, na wczesnych etapach rozwoju komunikacji. Oceny jakości interakcji komunikacyjnej z dzieckiem, z uszkodzeniem wzroku i słuchu. Monitorować jakość własnych interakcji komunikacyjnych z dzieckiem. Wskazane umiejętności będziesz mógł wykorzystać również w pracy z dziećmi, z uszkodzeniem wzroku i innymi, dodatkowymi zaburzeniami. Dr Elżbieta Paradowska jest pracownikiem APS w Katedrze Podstaw Pedagogiki Specjalnej. Ukończyła w roku 1987 WSPS – specjalność: rewalidacja niewidomych i niedowidzących. Początkowo pracowała w ZG PZN w Dziale Małego Dziecka i Współpracy z Rodziną, gdzie współorganizowała ogólnopolskie turnusy dla małych dzieci niewidomych z rodzicami (w których uczestniczyły też dzieci głuchoniewidome); prowadziła na nich zajęcia ogólnorozwojowe. Dodatkowo kierowała Punktem Konsultacyjnym dla Rodziców. W roku 1997 ukończyła podyplomowe studium Wczesnej rehabilitacji dzieci słabowidzących i niewidomych. Przez pewien czas pracowała jako specjalista wczesnej interwencji z dziećmi z uszkodzonym wzrokiem(najczęściej z dodatkowymi zaburzeniami) i z ich rodzicami w środowisku domowym. Interesuje się problematyką dotyczącą rodziny dziecka głuchoniewidomego. Napisała pracę doktorską nt. Funkcjonowanie psychospołeczne matek dzieci głuchoniewidomych. Jest członkiem Towarzystwa Pomocy Głuchoniewidomym (TPG), z którym współpracuje. Osobowość –Samorealizacja – Odpowiedzialność –Bezpieczeństwo – Autonomia: FENOMEN NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI Międzynarodowa Konferencja Pedagogiki Specjalnej z cyklu OSOBA Interdyscyplinarne konteksty wczesnej interwencji, wczesnego wspomagania rozwoju dziecka 21-23 września, 2016 Małgorzata Książek e-mail: [email protected] Tyflopedagog i surdopedagog. Ukończyła Wyższą Szkołę Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Pracuje w Towarzystwie Pomocy Głuchoniewidomym. Od niemal 30 lat pracuje na rzecz i z osobami głuchoniewidomymi (OGN) – dorosłymi i dziećmi; w tym również małymi. Organizuje i realizuję wsparcie dla rodziców dzieci głuchoniewidomych i szkolenia dla pracujących z nimi specjalistów. Od ok. 20 lat współpracuje z Akademią Pedagogiki Specjalnej, prowadząc zajęcia dydaktyczne z zakresu wspomagania rozwoju dzieci głuchoniewidomych i innych ze złożoną niepełnosprawnością, w tym dotyczące rozwijania umiejętności komunikacyjnych, a od dwóch lat z metodyki wspomagania osób głuchoniewidomych. Jest autorką książki pt. Dziecko głuchoniewidome od urodzenia. Osobowość –Samorealizacja – Odpowiedzialność –Bezpieczeństwo – Autonomia: FENOMEN NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI