dr Elżbieta Paradowska, mgr Małgorzata Książek - Konferencje

Transkrypt

dr Elżbieta Paradowska, mgr Małgorzata Książek - Konferencje
Międzynarodowa Konferencja Pedagogiki Specjalnej z cyklu OSOBA
Interdyscyplinarne konteksty wczesnej interwencji, wczesnego wspomagania
rozwoju dziecka
21-23 września, 2016
Temat warsztatu
Jak wspomagać rozwój dziecka ze współwystępującym uszkodzeniem wzroku i słuchu (głuchoniewidomego)
Osoba prowadząca
Czas trwania
Termin warsztatu:
Wprowadzenie/cel:
W trakcie warsztatu….:
Dr Elżbieta Paradowska, mgr Małgorzata Książek
Godz. (180’)
9.00-13.00
Liczba osób
23.09.2016
28
Celem jest przybliżenie możliwości i uwarunkowań procesu
wczesnego wspomagania rozwoju dzieci ze współwystępującym
uszkodzeniem słuchu i wzroku (głuchoniewidomych)
Krótki opis warsztatu:
W trakcie warsztatu zostaną poruszone następujące zagadnienia:
1. Małe dzieci ze współwystępującym uszkodzeniem wzroku i
słuchu – wybrane aspekty charakterystyki populacji; w tym rosnąca złożoność sytuacji rozwojowej.
2. Kluczowe obszary problemów funkcjonowania dziecka ze
współwystępującym uszkodzeniem wzroku i słuchu ( głuchoniewidomego).
3. Cele i zasady wczesnego wspomagania rozwoju dziecka ze
współwystępującym uszkodzeniem wzroku i słuchu (głuchoniewidomego).
4. Metody i strategie wspomagania rozwoju dziecka ze współwystępującym uszkodzeniem wzroku i słuchu (głuchoniewidomego).
5. Tworzenie otoczenia sprzyjającego rozwojowi dziecka z jednoczesnym uszkodzeniem wzroku i słuchu.
6. Komunikacja – jako klucz do rozwoju dziecka ze współwystępującym uszkodzeniem wzroku i słuchu (głuchoniewidomego);
warunki i strategie dobrego dialogu z dzieckiem głuchoniewidomym.
W trakcie warsztatu dowiesz się:
 Jakie są kluczowe problemy rozwojowe dziecka ze
współwystępującym uszkodzeniem wzroku i słuchu (głuchoniewidomego): funkcjonowanie wzrokowosłuchowe , komunikacja ,rozwój poznawczy, społeczny,
fizyczny;
 Jak rozpoznawać potrzeby i możliwości małego dziecka
ze współwystępującym uszkodzeniem wzroku i słuchu
(głuchoniewidomego) i jego środowiska oraz jakie istnieją możliwości ich zaspokajania;
 Jakie są zasady tworzenia otoczenia sprzyjającego rozwojowi dziecka ze współwystępującym uszkodzeniem
wzroku i słuchu (głuchoniewidomego);
 Jak konstruować proste pomoce służące wspomaganiu
rozwoju dziecka ze współwystępującym uszkodzeniem
wzroku i słuchu (głuchoniewidomego).
 Jak je samodzielnie wykonać.
 Poznasz warunki i strategie dobrej komunikacji z małym
Osobowość –Samorealizacja – Odpowiedzialność –Bezpieczeństwo – Autonomia: FENOMEN NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI
Międzynarodowa Konferencja Pedagogiki Specjalnej z cyklu OSOBA
Interdyscyplinarne konteksty wczesnej interwencji, wczesnego wspomagania
rozwoju dziecka
21-23 września, 2016
dzieckiem ze współwystępującym uszkodzeniem wzroku
i słuchu.
 Poznasz cechy dobrego partnera komunikacji z dzieckiem , z uszkodzeniem wzroku i słuchu na wczesnych
etapach rozwoju komunikacji.
 W trakcie analiz video będziesz mógł zweryfikować
znaczenie poznanych zasad dobrego dialogu z dzieckiem
z uszkodzeniem wzroku i słuchu.
 Otrzymasz proste narzędzie służące ocenie jakości komunikacji z dzieckiem - do wykorzystania w analizach video i we własnej praktyce.
Opanujesz umiejętności:
 Organizowania środowiska sprzyjającego rozwojowi małego dziecka z uszkodzeniem wzroku i słuchu;
 Tworzenia prostych pomocy służących wspomaganiu
rozwoju dziecka z uszkodzeniem wzroku i słuchu;
 Posługiwania się strategiami wspomagania i podtrzymywania interakcji z dzieckiem z tym rodzajem niepełnosprawności (głuchoniewidomym);
 Posługiwania się prostym narzędziem do analizy materiału video/ analizy przebiegu interakcji z dzieckiem, z
uszkodzeniem wzroku i słuchu, na wczesnych etapach
rozwoju komunikacji.
 Oceny jakości interakcji komunikacyjnej z dzieckiem, z
uszkodzeniem wzroku i słuchu.
 Monitorować jakość własnych interakcji komunikacyjnych z dzieckiem.
Wskazane umiejętności będziesz mógł wykorzystać również
w pracy z dziećmi, z uszkodzeniem wzroku i innymi, dodatkowymi zaburzeniami.
Dr Elżbieta Paradowska jest pracownikiem APS w Katedrze Podstaw Pedagogiki
Specjalnej. Ukończyła w roku 1987 WSPS – specjalność: rewalidacja niewidomych i
niedowidzących. Początkowo pracowała w ZG PZN w Dziale Małego Dziecka i
Współpracy z Rodziną, gdzie współorganizowała ogólnopolskie turnusy dla małych
dzieci niewidomych z rodzicami (w których uczestniczyły też dzieci głuchoniewidome); prowadziła na nich zajęcia ogólnorozwojowe. Dodatkowo kierowała Punktem Konsultacyjnym dla Rodziców. W roku 1997 ukończyła podyplomowe studium
Wczesnej rehabilitacji dzieci słabowidzących i niewidomych. Przez pewien czas
pracowała jako specjalista wczesnej interwencji z dziećmi z uszkodzonym wzrokiem(najczęściej z dodatkowymi zaburzeniami) i z ich rodzicami w środowisku domowym. Interesuje się
problematyką dotyczącą rodziny dziecka głuchoniewidomego. Napisała pracę doktorską nt. Funkcjonowanie psychospołeczne matek dzieci głuchoniewidomych. Jest członkiem Towarzystwa Pomocy Głuchoniewidomym (TPG), z którym współpracuje.
Osobowość –Samorealizacja – Odpowiedzialność –Bezpieczeństwo – Autonomia: FENOMEN NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI
Międzynarodowa Konferencja Pedagogiki Specjalnej z cyklu OSOBA
Interdyscyplinarne konteksty wczesnej interwencji, wczesnego wspomagania
rozwoju dziecka
21-23 września, 2016
Małgorzata Książek e-mail: [email protected]
Tyflopedagog i surdopedagog. Ukończyła Wyższą Szkołę Pedagogiki Specjalnej w
Warszawie. Pracuje w Towarzystwie Pomocy Głuchoniewidomym. Od niemal 30
lat pracuje na rzecz i z osobami głuchoniewidomymi (OGN) – dorosłymi i dziećmi;
w tym również małymi. Organizuje i realizuję wsparcie dla rodziców dzieci głuchoniewidomych i szkolenia dla pracujących z nimi specjalistów. Od ok. 20 lat współpracuje z Akademią Pedagogiki Specjalnej, prowadząc zajęcia dydaktyczne z zakresu wspomagania rozwoju dzieci głuchoniewidomych i innych ze złożoną niepełnosprawnością, w tym dotyczące rozwijania umiejętności komunikacyjnych, a od
dwóch lat z metodyki wspomagania osób głuchoniewidomych. Jest autorką książki pt. Dziecko głuchoniewidome od urodzenia.
Osobowość –Samorealizacja – Odpowiedzialność –Bezpieczeństwo – Autonomia: FENOMEN NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI