(Charakterystyka dziecka w młodszym wieku przedszkolnym)
Transkrypt
(Charakterystyka dziecka w młodszym wieku przedszkolnym)
Charakterystyka dziecka w młodszym wieku przedszkolnym Wiek przedszkolny traktowany jest jako niezwykle ważny okres rozwojowy w życiu dziecka; jest to okres kształtowania się zalążków osobowości i nabywania ważnych doświadczeń. Charakteryzuje się występowaniem u dzieci pewnych specyficznych cech i potrzeb, mianowicie : potrzeby ruchu, działania i doświadczania ( często na zasadzie prób i błędów ), zadawania pytań, naśladownictwa z tendencją do odtwarzania ról i sytuacji społecznych, impulsywności i szybkiej zmienności reakcji emocjonalnych, myślenia konkretnowyobrażeniowego. Dominującą formą działalności dziecka w tym okresie jest zabawa; poprzez nią dziecko poznaje otaczającą je rzeczywistość i gromadzi różnorodne doświadczenia. W okresie przedszkolnym rozwój psychiczny i ruchowy nabiera szczególnego przyspieszenia; rozwija się sfera poznawcza ( głównie spostrzeganie, pamięć, uwaga, mowa i myślenie) oraz sfera społeczno- emocjonalna. Rozwój somatyczny ulega w tym okresie wolniejszym zmianom co szczególnie widoczne jest w zachowaniu dziecka cechującym się często dużą pobudliwością psychoruchową ).Jest ona wynikiem niedojrzałego jeszcze centralnego układu nerwowego dziecka i wyraża sie przewagą pobudzenia nad hamowaniem ( przewaga czynności podkorowych nad korowymi która jest tym większa, im dziecko jest młodsze). W młodszym wieku przedszkolnym ( 3-4 lat ) dzieci są na ogół mało samodzielne i mało zaradne ,są w dużym stopniu uzależnione w zaspokajaniu swoich potrzeb od dorosłych i często wymagają indywidualnego traktowania. Mają jeszcze wąski zakres doświadczeń i ograniczony zasób słownictwa; zdarzają się zaburzenia rozwoju mowy , ogólnie dziecko rozumie znacznie więcej niż potrafi wypowiedzieć, uwaga jest krótkotrwała i zmienna; występuje szybka męczliwość i przerzutowość uwagi . Dziecko 3 letnie ma bardzo rozbudzoną wyobraźnię a jego myślenie charakteryzuje animizm i antropomorfizm czyli „ ożywianie „ i „uczłowieczenie „ przedmiotów, zjawisk i zdarzeń co przejawia się czasami trudnościami w oddzieleniu rzeczywistości od fikcji. W procesach myślenia dominuje myślenie sensoryczno- motoryczne bazujące na doświadczaniu wielozmysłowym i działaniu w bezpośrednim kontakcie z przedmiotem, często przy udziale dorosłego. Liczne badania prowadzone przez psychologów oraz pedagogów zajmujących się rozwojem dziecka wykazują, że w wielu sytuacjach najlepszymi nauczycielami dziecka są jego rówieśnicy; to w kontaktach z nimi dziecko poznaje nowe zabawy, uczy się spostrzegać, zapamiętywać, rozwiązywać problemy, uczy się coraz lepiej mówić i być kreatywnym. Kontakty z innymi dziećmi ułatwiają dzieciom poznawanie własnych cech i zgodne z nimi rozwijanie własnych umiejętności i uzdolnień. Kontakty rówieśnicze rozwijają również zdolność do empatii a poprzez nią tak ważną w życiu człowieka - inteligencję emocjonalną. Systematyczne kontakty z dziećmi, liczne zajęcia i zabawy dydaktyczne wszechstronnie rozwijające dziecko, czujna opieka nauczyciela uwzględniająca indywidualne potrzeby dziecka,wspomaganie rodziców w procesie wychowawczym to wszystko oferuje przedszkole. Przedszkole jest środowiskiem niezbędnym dla prawidłowego rozwoju dziecka. Opracowała : Danuta Korolow