(Charakterystyka dziecka w młodszym wieku przedszkolnym)

Transkrypt

(Charakterystyka dziecka w młodszym wieku przedszkolnym)
Charakterystyka dziecka w młodszym wieku przedszkolnym
Wiek przedszkolny traktowany jest jako niezwykle ważny okres rozwojowy w życiu dziecka;
jest to okres kształtowania się zalążków osobowości i nabywania ważnych doświadczeń.
Charakteryzuje się występowaniem u dzieci pewnych specyficznych cech i potrzeb,
mianowicie : potrzeby ruchu, działania i doświadczania ( często na zasadzie prób i błędów ),
zadawania pytań, naśladownictwa z tendencją do odtwarzania ról i sytuacji społecznych,
impulsywności i szybkiej zmienności reakcji emocjonalnych, myślenia konkretnowyobrażeniowego.
Dominującą formą działalności dziecka w tym okresie jest zabawa; poprzez nią dziecko
poznaje otaczającą je rzeczywistość i gromadzi różnorodne doświadczenia. W okresie
przedszkolnym rozwój psychiczny i ruchowy nabiera szczególnego przyspieszenia; rozwija się
sfera poznawcza ( głównie spostrzeganie, pamięć, uwaga, mowa i myślenie) oraz sfera
społeczno- emocjonalna. Rozwój somatyczny ulega w tym okresie wolniejszym zmianom co
szczególnie widoczne jest w zachowaniu dziecka cechującym się często dużą pobudliwością
psychoruchową ).Jest ona wynikiem niedojrzałego jeszcze centralnego układu nerwowego
dziecka i wyraża sie przewagą pobudzenia nad hamowaniem ( przewaga czynności
podkorowych nad korowymi która jest tym większa, im dziecko jest młodsze).
W młodszym wieku przedszkolnym ( 3-4 lat ) dzieci są na ogół mało samodzielne i mało
zaradne ,są w dużym stopniu uzależnione w zaspokajaniu swoich potrzeb od dorosłych
i często wymagają indywidualnego traktowania. Mają jeszcze wąski zakres doświadczeń
i ograniczony zasób słownictwa; zdarzają się zaburzenia rozwoju mowy , ogólnie dziecko
rozumie znacznie więcej niż potrafi wypowiedzieć, uwaga jest krótkotrwała i zmienna;
występuje szybka męczliwość i przerzutowość uwagi . Dziecko 3 letnie ma bardzo
rozbudzoną wyobraźnię a jego myślenie charakteryzuje animizm i antropomorfizm czyli
„ ożywianie „ i „uczłowieczenie „ przedmiotów, zjawisk i zdarzeń co przejawia się czasami
trudnościami w oddzieleniu rzeczywistości od fikcji. W procesach myślenia dominuje
myślenie sensoryczno- motoryczne bazujące na doświadczaniu wielozmysłowym i działaniu
w bezpośrednim kontakcie z przedmiotem, często przy udziale dorosłego.
Liczne badania prowadzone przez psychologów oraz pedagogów zajmujących się rozwojem
dziecka wykazują, że w wielu sytuacjach najlepszymi nauczycielami dziecka są jego
rówieśnicy; to w kontaktach z nimi dziecko poznaje nowe zabawy, uczy się spostrzegać,
zapamiętywać, rozwiązywać problemy, uczy się coraz lepiej mówić i być kreatywnym.
Kontakty z innymi dziećmi ułatwiają dzieciom poznawanie własnych cech i zgodne
z nimi rozwijanie własnych umiejętności i uzdolnień. Kontakty rówieśnicze rozwijają również
zdolność do empatii a poprzez nią tak ważną w życiu człowieka - inteligencję emocjonalną.
Systematyczne kontakty z dziećmi, liczne zajęcia i zabawy dydaktyczne wszechstronnie
rozwijające dziecko, czujna opieka nauczyciela uwzględniająca indywidualne potrzeby
dziecka,wspomaganie rodziców w procesie wychowawczym to wszystko oferuje przedszkole.
Przedszkole jest środowiskiem niezbędnym dla prawidłowego rozwoju dziecka.
Opracowała : Danuta Korolow