Dokumentacja badania Warunki Ŝycia społeczeństwa polskiego
Transkrypt
Dokumentacja badania Warunki Ŝycia społeczeństwa polskiego
Dokumentacja badania Warunki Ŝycia społeczeństwa polskiego – problemy i strategie Tytuł badania: Warunki Ŝycia społeczeństwa polskiego – problemy i strategie Instytucja przekazująca dane: Fundacja „Centrum Badania Opinii Społecznej” Prowadzący badanie: prof. dr hab. Krzysztof Zagórski ([email protected]) Cel badania: Wszechstronne zbadanie róŜnych aspektów szeroko pojmowanych warunków Ŝycia, problemów z nimi związanych oraz strategii radzenia sobie z trudnościami. Chodziło takŜe o sporządzenie społecznej i terytorialnej „mapy” warunków Ŝycia społeczeństwa polskiego i określenie ich zróŜnicowań. Problematyka badawcza: Ocena sytuacji kraju, miejscowości zamieszkania i rodziny, Zadowolenie z Ŝycia ogółem i z róŜnych jego aspektów, Stan psychiczny, Zaradność i bezradność, Sieć kontaktów osobistych i rodzinnych, Dodatkowa działalność zarobkowa i zmierzająca do poprawy warunków Ŝycia, Korzystanie z pomocy społecznej i indywidualnej oraz udzielanie takiej pomocy, Zadania i oceny władz lokalnych, Subiektywne i obiektywne warunki bytu, Struktura dochodów indywidualnych i gospodarstwa domowego, Zaspokojenie potrzeb, Aspiracje materialne i edukacyjne, Oszczędności, poŜyczki, kredyty, Warunki mieszkaniowe, WyposaŜenie w dobra materialne, BudŜet czasu i zaspokojenie potrzeb w tym względzie, Praca i bezrobocie (w tym praca za granicą), Komunikacja i dojazdy do pracy i szkoły, Kontakty z instytucjami prawa i porządku publicznego oraz poczucie bezpieczeństwa, Korzystanie ze słuŜby zdrowia, Skład demograficzny gospodarstwa domowego, Gospodarstwo rolne i gospodarowanie na roli, Infrastruktura w miejscowości zamieszkania, Samoidentyfikacje społeczne. Jednostka badania: Zastosowany system wag umoŜliwia analizę danych dotyczących respondenta oraz jego gospodarstwa domowego (w zaleŜności od tego, czego dotyczą pytania) Typ zastosowanej w badaniu próby: Próba losowo-adresowa 1. Koncepcja doboru próby Badanie zostało zrealizowane w gospodarstwach domowych naleŜących do dwu niezaleŜnych prób. Pierwsza była próbą ogólnopolską umoŜliwiającą uzyskanie danych dla Polski i województw oraz wybranych aglomeracji, druga zaś dla wybranych gmin. Próby te losowane były przy wykorzystaniu schematu losowania wielostopniowego, przy czym jednostkami losowania pierwszego stopnia były obwody spisowe, zaś na drugim stopniu losowane były mieszkania. W wylosowanym mieszkaniu dobierane było gospodarstwo domowe (jeśli było w nim więcej niŜ jedno gospodarstwo), zaś w gospodarstwie domowym respondent. Obwody spisowe przed losowaniem były, oddzielnie w kaŜdym województwie, warstwowane według klas miejscowości. Jako operat losowania obwodów spisowych i mieszkań wykorzystano istniejący w GUS system TERYT. 2. Operat losowania Próby do wszystkich realizowanych przez GUS badań gospodarstw domowych dobierane są przy zastosowaniu schematu losowania dwustopniowego. Operat losowania wykorzystywany przy doborze tych prób oparty jest o system TERYT tj. rejestr podziału terytorialnego kraju. W systemie tym funkcjonują dwa rodzaje jednostek pierwszego stopnia: 1. ok. 178 000 obwodów spisowych zawierających średnio ok. 68 mieszkań, 2. ok. 33 000 rejonów statystycznych średnio po ok. 377 mieszkań. Jeden rejon statystyczny moŜe składać się maksymalnie z 9 obwodów spisowych. Terytorium Polski podzielone jest w pełni na rejony statystyczne i obwody spisowe. Oznacza to, Ŝe istnieją rejony i obwody niezamieszkane o zerowej liczbie mieszkań. W zaleŜności od specyfiki konkretnego badania za jednostki pierwszego stopnia przyjmuje się rejony lub obwody. W przypadku niektórych badań zachodzi potrzeba łączenia obwodów albo rejonów, jeŜeli nie spełniają wymogów badania co do minimalnej liczby mieszkań w rejonie bądź obwodzie. W badaniu „Jak się nam Ŝyje ?” jako jednostki losowania pierwszego stopnia wykorzystano obwody spisowe. Są to jednostki mniejsze i bardziej zwarte niŜ rejony statystyczne, co znacznie ułatwia realizację badania, zwłaszcza na terenach wiejskich. Obwody spisowe nie spełniające warunku minimalnej liczby mieszkań łączone były z sąsiednimi, w ramach tego samego rejonu statystycznego. Jednostkami losowania drugiego stopnia były mieszkania. Dla kaŜdego wylosowanego obwodu stworzone zostały wykazy mieszkań zamieszkanych, które stanowiły operaty losowania drugiego stopnia. Dla próby pierwszej przyjęto, Ŝe obwód spisowy powinien liczyć co najmniej 6 mieszkań, zaś w próbie drugiej, w zaleŜności od gminy, od 7 do 21 mieszkań. 3. Warstwowanie i alokacja jednostek pierwszego stopnia Obwody spisowe przed losowaniem zostały pogrupowane w warstwy. W przypadku próby pierwszej (ogólnopolskiej) ustalono, Ŝe województwa z wydzieloną aglomeracją tj.: - dolnośląskie, - lubelskie, - łódzkie, - małopolskie, - mazowieckie, - pomorskie, - śląskie, - wielkopolskie podzielone zostaną najpierw na trzy części: miasto wojewódzkie, pozostała część aglomeracji, pozostała część województwa. W pozostałych województwach wydzielono dwie części: miasto wojewódzkie oraz pozostałe miasta i gminy województwa. Następnie w kaŜdym województwie, oddzielnie w kaŜdej części, tworzone były warstwy obejmujące miasta o zbliŜonej liczbie mieszkańców, względnie gminy wiejskie z sąsiadujących ze sobą powiatów. Liczba utworzonych w ten sposób warstw zaleŜała od specyfiki danego województwa tj. struktury miast i gmin ze względu na liczbę mieszkańców oraz ze względu na załoŜoną liczebność próby w danym województwie. Łącznie utworzono 473 warstwy: najwięcej w woj. mazowieckim – 57, najmniej w woj. opolskim – 16. W pięciu największych miastach: Warszawie, Łodzi, Krakowie, Poznaniu i Wrocławiu warstwami były dzielnice. Ponadto 123 większe miasta stanowiły samodzielne warstwy. Utworzono 182 warstwy wiejskie: najwięcej w woj. małopolskim i mazowieckim – po 17, najmniej w opolskim – 6 warstw. Próba pierwsza liczyła 40 002 mieszkania. W województwach z aglomeracjami losowano po ok. 3000 mieszkań, z czego ok. 2000 lokowanych było w aglomeracji, zaś ok. 1000 mieszkań w pozostałej części województwa. W pozostałych województwach losowano po ok. 2000 mieszkań, po ok. 1000 w mieście wojewódzkim i w reszcie województwa. Z kolei, w poszczególnych częściach w kaŜdym z województw próba mieszkań rozdzielana była pomiędzy warstwy proporcjonalnie do populacyjnej liczby mieszkań w warstwach. W odniesieniu do próby pierwszej przyjęto, Ŝe w kaŜdym z wylosowanych obwodów spisowych losowanych będzie 6 mieszkań. W związku z tym, liczba obwodów spisowych losowanych z pojedynczej warstwy stanowiła ok. 1/6 ustalonej wcześniej próby mieszkań. Próba druga (próba gmin) liczyła łącznie 25 668 mieszkań w 64 wybranych gminach. Gminy te były bardzo zróŜnicowane ze względu na liczbę mieszkańców, poziom urbanizacji i gęstość zaludnienia. Z tych powodów liczba losowanych do próby mieszkań wahała się od 200 w takich gminach jak Wąsosz czy Pielgrzymka do ponad 1000 w miastach stanowiących powiaty jak np. Toruń lub Radom. W większości gmin nie stosowano warstwowania, albowiem nie było moŜliwości dzielenia tych gmin na mniejsze podzbiory. Jedynie w 15 gminach miejsko-wiejskich stosowano warstwowanie na obszary miejski i wiejski. W miastach w wylosowanych obwodach dobierano do próby, w zaleŜności od miasta, od 7 do 20 mieszkań. W gminach wiejskich oraz w częściach wiejskich gmin miejsko-wiejskich losowano od 14 do 21 mieszkań w wylosowanych uprzednio obwodach spisowych. 4. Losowanie obwodów spisowych Losowanie obwodów spisowych przeprowadzane było w próbie pierwszej oddzielnie w kaŜdej warstwie, zaś w próbie drugiej oddzielnie w kaŜdej wybranej gminie, jeŜeli nie była to próba miejsko-wiejska. W celu wylosowania próby zastosowano procedurę Hartle`a-Rao. Jest to losowanie systematyczne z prawdopodobieństwami proporcjonalnymi do wielkości jednostek pierwszego stopnia, po ich uprzednim losowym uporządkowaniu. Przedstawmy więc losowanie w pojedynczej warstwie (gminie). Oznaczmy przez: Nwh – liczbę obwodów spisowych w h-tej warstwie w-tego województwa, Mwh – liczbę mieszkań w h-tej warstwie w-tego województwa, Mwhk – liczbę mieszkań w k-tym obwodzie spisowym h-tej warstwy w-tego województwa, h = 1, 2, ... , Lw, Lw – liczba warstw w w-tym województwie, Obwodom spisowym w danej warstwie przyporządkowujemy liczbę losową z przedziału [0;Awh] o rozkładzie równomiernym, przy czym Awh jest moŜliwie duŜą liczbą. Następnie porządkujemy obwody w danej warstwie w ciąg rosnący wg wzrastającej wartości zmiennej Awh, po czym tworzymy ciąg wartości skumulowanych {Swhk}: (1) S whk = S wh ,k −1 + M whk , ( k = 1, 2, ... , Nwh) przy czym: S wh 0 = 0, oraz S whk = M wh dla k = Nwh. Dla danej warstwy obliczamy interwał losowania: (2) IN wh = M n wh , wh i losujemy początek losowy: (3) PO ∈ wk (0 ; IN ), wh gdzie: nwh – załoŜona liczba obwodów spisowych do wylosowania z h-tej warstwy w-tego województwa, Wartości INwh oraz POwh są liczbami rzeczywistymi. Następnie tworzymy ciąg {bwhi} wg wzoru: (4) b whi = PO wh + (i −1 )∗ IN wh , ( i = 1,2, ... , nwh), Do próby w h-tej warstwie zaliczany był k-ty obwód spisowy, jeŜeli dla niego spełniona była nierówność: (5) S wh , k −1 < bwhi ≤ S whk , (i = 1, 2, ... ,nwh; k – 1, 2, ... , Nwh) W analogiczny sposób przeprowadzone zostało losowanie obwodów spisowych we wszystkich warstwach w poszczególnych województwach. Łącznie do próby pierwszej wylosowano 6667 obwodów spisowych, zaś do próby drugiej 2963 obwody. 5. Losowanie mieszkań, gospodarstw domowych i respondentów W kaŜdym z wylosowanych na pierwszym stopniu obwodów spisowych losowano następnie określoną liczbę mieszkań. W przypadku próby pierwszej losowano po 6 mieszkań w obwodzie, zaś w próbie drugiej, w zaleŜności od gminy, od 7 do 21 mieszkań. Zastosowano procedurę losowania prostego bez powtórzeń. W wylosowanym mieszkaniu ankieter dobierał do wywiadu tę osobę w wieku 18 lat i więcej, która ostatnio obchodziła urodziny. W przypadku, gdy w wylosowanym mieszkaniu współzamieszkiwały dwa lub więcej gospodarstwa domowe, ankieter dobierał do badania to gospodarstwo, którego „głowa” ostatnio obchodziła urodziny. Obszar geograficzny, na którym zrealizowano badanie: Polska ogółem, obszary metropolitalne, wybrane gminy Metoda zbierania danych: Wywiad typu face-to-face Liczebność próby załoŜonej i zrealizowanej: Badanie gmin: 25668 mieszkań – próba załoŜona 24745 mieszkań – próba zrealizowana Badanie ogólnopolskie: 40002 mieszkania – próba załoŜona 38866 mieszkania – próba zrealizowana Zastępowanie jednostek niedostępnych: Dozwolone – zastosowana metoda: Random route Waga poststratyfikacyjna: Dostępna. W celu uogólnienia wyników badania z próby na badane populacje obliczone zostały następujące rodzaje wag dla gospodarstw domowych i respondentów: - wagi ogólnopolskie, - wagi wojewódzkie, - wagi dla aglomeracji w wybranych województwach, - wagi dla wybranych gmin. Przy obliczaniu wag uwzględnione zostały następujące czynniki: - prawdopodobieństwa wyboru mieszkań, gospodarstw domowych i respondentów, - poziom realizacji badania w danej warstwie (gminie), - dane o strukturze ludności wg płci i wieku zgodnie ze stanem z dnia 30.06.2007 na podstawie szacunków demograficznych GUS. Wagi były następnie standaryzowane do liczby zrealizowanych ankiet odpowiednio w Polsce, województwie, aglomeracji i wybranej gminie. Faza terenowa realizacji badania: Badanie gmin: Rozpoczęcie badania: 25.08.2007 Zakończenie badania: 09.12.2007 Badanie ogólnopolskie: Rozpoczęcie badania: 10.08.2007 Zakończenie badania: 10.12.2007 Wzór cytowania: Dla danych z badania ogólnopolskiego: SondaŜ Centrum Badania Opinii Społecznej „Warunki Ŝycia społeczeństwa polskiego – problemy i strategie" zrealizowany na reprezentatywnej próbie losowoadresowej dorosłych mieszkańców Polski, N=38 866 w okresie wrzesień – listopad 2007 r. Kierownik Zespołu Badawczego: prof. dr hab. Krzysztof Zagórski. Dla danych z badania gmin: SondaŜ Centrum Badania Opinii Społecznej „Warunki Ŝycia społeczeństwa polskiego – problemy i strategie" zrealizowany na próbach losowo–adresowych dorosłych mieszkańców wybranych miast/gmin, N=24 745 (jest to łączna liczebność prób wybranych 64 miast/gmin) w okresie wrzesień – listopad 2007 r. Kierownik Zespołu Badawczego: prof. dr hab. Krzysztof Zagórski. Ogólnodostępne publikacje odwołujące się do wyników badania: Krzysztof Zagórski (red.), Jak się nam Ŝyje? Część I i II, Opinie i diagnozy Nr 9, CBOS, Warszawa 2008 Jan Hryniewicz, Bohdan Jałowiecki i Anna Tucholska, Jak się Ŝyje w przyszłych metropoliach? Opinie i diagnozy Nr 10, CBOS, Warszawa 2008 Schemat losowania próby i waŜenia danych do badania „Jak się nam Ŝyje ?” 1. Koncepcja doboru próby. Celem zrealizowanego przez CBOS badania było zebranie informacji o warunkach Ŝycia ludności w Polsce ogółem, w poszczególnych województwach, w duŜych aglomeracjach w ośmiu wybranych województwach oraz w 64 wybranych gminach. Jednostkami badania były gospodarstwa domowe oraz osoby w wieku 18 lat i więcej wybrane do wywiadu w tych gospodarstwach. Badanie zostało zrealizowane w gospodarstwach domowych naleŜących do dwu niezaleŜnych prób. Próba pierwsza była próbą ogólnopolską umoŜliwiającą uzyskanie danych dla Polski i województw oraz ustalonych aglomeracji, druga zaś dla wybranych gmin. Próby te losowane były przy wykorzystaniu schematu losowania wielostopniowego, przy czym jednostkami losowania pierwszego stopnia były obwody spisowe, zaś na drugim stopniu losowane były mieszkania. W wylosowanym mieszkaniu dobierane było gospodarstwo domowe w przypadku, gdy w wylosowanym mieszkaniu było więcej niŜ jedno gospodarstwo, zaś w gospodarstwie domowym respondent. Obwody spisowe przed losowaniem były, oddzielnie w kaŜdym województwie, warstwowane według klas miejscowości. Jako operat losowania obwodów spisowych i mieszkań wykorzystano istniejący w GUS system TERYT. 2.Operat losowania. Próby do wszystkich realizowanych przez GUS badań gospodarstw domowych dobierane są przy zastosowaniu schematu losowania dwustopniowego. Operat losowania wykorzystywany przy doborze tych prób oparty jest o system TERYT tj rejestr podziału terytorialnego kraju. W systemie tym funkcjonują dwa rodzaje jednostek pierwszego stopnia: 1. ok. 178 000 obwodów spisowych zawierających średnio ok. 68 mieszkań, 2. ok. 33 000 rejonów statystycznych średnio po ok. 377 mieszkań. Jeden rejon statystyczny moŜe składać się maksymalnie z 9 obwodów spisowych. Terytorium Polski podzielone jest w pełni na rejony statystyczne i obwody spisowe. Oznacza to, Ŝe istnieją rejony i obwody niezamieszkane o zerowej liczbie mieszkań. W zaleŜności od specyfiki konkretnego badania za jednostki pierwszego stopnia przyjmuje się rejony lub obwody. W przypadku niektórych badań zachodzi potrzeba łączenia obwodów albo rejonów, jeŜeli nie spełniają wymogów badania co do minimalnej liczby mieszkań w rejonie bądź obwodzie. W badaniu „Jak się nam Ŝyję ?” jako jednostki losowania pierwszego stopnia wykorzystano obwody spisowe. Są to jednostki mniejsze i, bardziej zwarte niŜ rejony statystyczne, co znacznie ułatwia realizację badania, zwłaszcza na terenach wiejskich. Obwody spisowe nie spełniające warunków odnośnie minimalnej liczby mieszkań, łączone były z sąsiednimi, w ramach tego samego rejonu statystycznego. Jednostkami losowania drugiego stopnia były mieszkania. Dla kaŜdego wylosowanego obwodu stworzone zostały wykazy mieszkań zamieszkanych, które stanowiły operaty losowania drugiego stopnia. Dla próby pierwszej przyjęto, Ŝe obwód spisowy powinien liczyć co najmniej 6 mieszkań, zaś w próbie drugiej, w zaleŜności od gminy, od 7 do 21 mieszkań. 3. Warstwowanie i alokacja jednostek pierwszego stopnia. Obwody spisowe przed losowaniem zostały pogrupowane w warstwy. W przypadku próby pierwszej ustalono, Ŝe województwa z wydzieloną aglomeracją tj.: - dolnośląskie, - lubelskie, - łódzkie, - małopolskie, - mazowieckie, - pomorskie, - śląskie, - wielkopolskie podzielone zostaną najpierw na trzy części: miasto wojewódzkie, pozostałe część aglomeracji, pozostała część województwa. W pozostałych województwach wydzielono dwie części: miasto wojewódzkie i pozostałe miasta i gminy województwa. Następnie w kaŜdym województwie, oddzielnie w kaŜdej z wymienionych części tworzone były warstwy obejmujące miasta o zbliŜonej liczbie mieszkańców, względnie gminy wiejskie z sąsiadujących ze sobą powiatów. Liczba utworzonych w ten sposób warstw zaleŜała od specyfiki danego województwa tj. struktury miast i gmin ze względu na liczbę mieszkańców oraz ze względu na załoŜoną liczebność próby w danym województwie. Łącznie utworzono 473 warstwy. Najwięcej utworzono w woj. mazowieckim - 57, najmniej w woj. opolskim –16. W pięciu największych miastach: Warszawie, Łodzi, Krakowie, Poznaniu i Wrocławiu warstwami były dzielnice tych miast. Ponadto 123 większe miasta stanowiły 2 samodzielne warstwy. Utworzono 182 warstwy wiejskie, najwięcej w woj.: małopolskim i mazowieckim tj. po 17, najmniej w opolskim – 6 warstw. Próba pierwsza liczyła 40 002 mieszkania. W województwach z aglomeracjami losowano po ok. 3000 mieszkań, zaś w pozostałych województwach po ok. 2000 mieszkań. Próba w pierwszej grupie województw dzielona była w ten sposób, Ŝe ok. 2000 mieszkań lokowanych było w aglomeracji, zaś ok. 1000 mieszkań w pozostałej części województwa. W pozostałych województwach rozdzielono próbę po tysiąc mieszkań dla miasta wojewódzkiego i dla reszty województwa. Z kolei, w poszczególnych częściach w kaŜdym z województw próba mieszkań rozdzielana była pomiędzy warstwy proporcjonalnie do populacyjnej liczby mieszkań w warstwach. W odniesieniu do próby pierwszej przyjęto, Ŝe w kaŜdym z wylosowanych obwodów spisowych będzie losowanych będzie 6 mieszkań. W związku z tym, liczba obwodów spisowych losowanych z pojedynczej warstwy stanowiła ok. 1/6 ustalonej wcześniej próby mieszkań. Próba druga liczyła łącznie 25 668 mieszkań w 64 wybranych gminach. Gminy te były bardzo zróŜnicowane ze względu na liczbę mieszkańców jak i poziom urbanizacji czy gęstość zaludnienia. Z tych powodów liczba losowanych mieszkań do próby wahała się od 200 w takich gminach jak Wąsosz czy Pielgrzymka do ponad 1000 w miastach stanowiących powiaty np. m. Toruń lub m. Radom. W większości gmin nie stosowano warstwowania, albowiem nie było moŜliwości dzielenia tych gmin na jakieś mniejsze podzbiory. Jedynie w 15 gminach miejsko-wiejskich stosowano warstwowanie na obszary: miejski i wiejski. W miastach w wylosowanych obwodach dobierano do próby, w zaleŜności od miasta, od 7 do 20 mieszkań. W gminach wiejskich oraz w częściach wiejskich gmin miejsko – wiejskich losowano od 14 do 21 mieszkań w wylosowanych uprzednio obwodach spisowych. 4. Losowanie obwodów spisowych. Losowanie obwodów spisowych przeprowadzane było w próbie pierwszej oddzielnie w kaŜdej warstwie, zaś w próbie drugiej oddzielnie w kaŜdej wybranej gminie, jeŜeli nie była to próba miejsko-wiejska. W celu wylosowania próby zastosowano procedurę Hartle`a-Rao. Jest to losowanie systematyczne z prawdopodobieństwami proporcjonalnymi do wielkości jednostek pierwszego stopnia, po ich uprzednim losowym uporządkowaniu. Przedstawmy więc losowanie w pojedynczej warstwie (gminie). Oznaczmy przez: 3 Nwh – liczbę obwodów spisowych w h-tej warstwie w-tego województwa, Mwh – liczbę mieszkań w h-tej warstwie w-tego województwa, Mwhk – liczbę mieszkań w k-tym obwodzie spisowym h-tej warstwy w-tego województwa, h = 1, 2, ... , Lw, Lw – liczba warstw w w-tym województwie, Obwodom spisowym w danej warstwie przyporządkowujemy liczbę losową z przedziału [0;Awh] o rozkładzie równomiernym, przy czym Awh jest moŜliwie duŜą liczbą. Następnie porządkujemy obwody w danej warstwie w ciąg rosnący wg wzrastającej wartości zmiennej Awh, po czym tworzymy ciąg wartości skumulowanych {Swhk}: (1) S = S wh ,k −1 + M whk , ( k = 1, 2, ... , Nwh) whk przy czym: S wh 0 S = 0, oraz whk = M wh dla k = Nwh. Dla danej warstwy obliczamy interwał losowania: (2) IN wh = M n wh , wh i losujemy początek losowy: (3) PO ∈ wk (0 ; IN ), wh gdzie: nwh – załoŜona liczba obwodów spisowych do wylosowania z h-tej warstwy w-tego województwa, Wartości INwh oraz POwh są liczbami rzeczywistymi. Następnie tworzymy ciąg {bwhi} wg wzoru: (4) b whi = PO wh + (i −1 )∗ IN wh , ( i = 1,2, ... , nwh), Do próby w h-tej warstwie zaliczany był k-ty obwód spisowy, jeŜeli dla niego spełniona była nierówność: (5) S wh , k −1 < bwhi ≤ S whk , (i = 1, 2, ... ,nwh; k – 1, 2, ... , Nwh) W analogiczny sposób przeprowadzone zostało losowanie obwodów spisowych we wszystkich warstwach w poszczególnych województwach. Łącznie do próby pierwszej wylosowano 6667 obwodów spisowych, zaś do próby drugiej 2963 obwody. 4 5. Losowanie mieszkań, gospodarstw domowych i respondentów. W kaŜdym z wylosowanych na pierwszym stopniu obwodów spisowych losowano następnie określoną liczbę mieszkań. W przypadku próby pierwszej losowano po 6 mieszkań w obwodzie, zaś w próbie drugiej, w zaleŜności od gminy, od 7 do 21 mieszkań. Zastosowano procedurę losowania prostego bez powtórzeń. W wylosowanym mieszkaniu ankieter dobierał do wywiadu jedną osobę, która ostatnio obchodziła urodziny spośród osób w wieku 18 lat i więcej. W przypadku współzamieszkiwania w wylosowanym mieszkaniu przez dwa lub więcej gospodarstwa domowe, ankieter dobierał najpierw gospodarstwo do badania, przy czym było to te gospodarstwo, którego „głowa” ostatnio obchodziła urodziny. 6. Obliczanie wag. W celu uogólnienia wyników badania z próby na badane populacje obliczone zostały następujące rodzaje wag dla gospodarstw domowych i respondentów: - wagi ogólnopolskie, - wagi wojewódzkie, - wagi dla aglomeracji w wybranych województwach, - wagi dla wybranych gmin. Przy obliczaniu wag uwzględnione zostały następujące czynniki: - prawdopodobieństwa wyboru mieszkań, gospodarstw domowych i respondentów, - poziom realizacji badania w danej warstwie (gminie), - dane o strukturze ludności wg płci i wieku wg stanu z dnia 30.06.2007 na podstawie szacunków demograficznych GUS. Wagi były następnie standaryzowane do liczby zrealizowanych ankiet odpowiednio w Polsce, województwie, aglomeracji i wybranej gminie. 5