Meksyk Zatoka Tehuantepec

Meksyk
Stolica:
Mexico City
Powierzchnia:
1 972 550 km²
Ludność:
112 336,5 tys.
Waluta:
peso meksykańskie (MXN), 1 MXN = 100 centavos
Napięcie:
110 V
Język:
hiszpański
Wiza:
wiza nie jest wymagana
Regiony:
Acapulco, Baja California, Cancun, Jukatan, Mexico City, Playa del Carmen, Puerto
Vallarta, Sierra Madre del Sur, Sierra Madre Wschodnia, Sierra Madre Zachodnia,
Wyżyna Meksykańska, Zatoka Kalifornijska, Zatoka Meksykańska, Zatoka
Tehuantepec
Zatoka Tehuantepec
Krótka informacja
Dziewiczy krajobraz lagun, rozlewisk i bujnej roślinności.
Informacje ogólne
Zatoka Tehuantepec tworzy niewielki region turystyczny położony przy wybrzeżach Oceanu Spokojnego w południowej części Meksyku, na obszarze
największego zwężenia Północnej Ameryki. Region przecięty jest szerokim łukiem rzeki Rio Tehuantepec i charakteryzuje się tropikalnym klimatem
sprzyjającym rozrostowi bujnej roślinności. Niekiedy ujmujący krajobraz wypełniają liczne laguny i cieki wodne wpadające do zatoki. Chociaż ze
względu na położenie geograficzne nie ma tam kurortów z prawdziwego zdarzenia, turyści zwiedzający region z pewnością znajdą kilka ciekawych
miejsc, w których dalej mieszkają plemiona Metysów i Zapoteków.
Historia regionu pomimo słabego zaludnienia sięga czasów prekolumbijskich, kiedy mieszkali tam Zapotekowie oraz Aztekowie. Do czasu pojawienia
się Hiszpanów w 1521 r. władzę na tym obszarze sprawował książę Cocijo-pii wraz ze swoją wybranką, księżniczką Azteków. Losy regionu potoczyły
się inaczej niż w pozostałych częściach kraju, gdyż władcy zbratali się z Europejczykami i oddali swoje porty pod władzę Hernana Cortesa. Z powodu
strategicznego znaczenia zatoki i przesmyku kolonizatorzy inwestowali przede wszystkim w transport, budując z biegiem lat drogi i kolej. Jeszcze na
początku XX wieku w tym miejscu planowano budowę kanału łączącego Pacyfik z Atlantykiem, niemniej po otwarciu Kanału Panamskiego w 1914 r.
region stracił na znaczeniu. Gospodarkę do tej pory podtrzymuje boom naftowy i rurociągi, z których korzysta przemysł. Stolicą regionu jest
przemysłowe miasto Tehuantepec, w którym najczęściej zatrzymują się turyści zmierzający do Chiapas. Warto zajrzeć tam na barwny bazar oraz
zwiedzić XVI-wieczny kościół Dominikanów i zabytkowy ratusz wsparty na kolumnach.
Kuchnia
Meksykańskie potrawy charakteryzuje pewna skrajność, co z pewnością zauważą turyści zwiedzający ten zaskakujący kraj. Z jednej strony są to
proste dania niewyróżniające się niczym specjalnym. Z drugiej jednak strony można trafić na skomplikowane zestawienia, które z pewnością zwrócą
uwagę kulinarnych podróżników. Na pewno będzie ostro, co nie powinno zaskoczyć miłośników meksykańskiego kina, którzy na niejednym filmie
widzieli twardych Meksykanów krzywiących się po spożyciu jakiegoś dania. Typowo meksykańskie potrawy są bardzo pikantne i aromatyczne, a
niekwestionowaną królową przypraw jest chili. Przy spożywaniu papryki warto przemyśleć stare, indiańskie wierzenia, według których jedzenie
dużych jej ilości wzmaga potencję seksualną, dając przy tym możliwość rzucania czarów na inne osoby. Bogactwo odmian tej rośliny z pewnością
zaskoczy wielu globtroterów. Poblano, ancho, cascabel, jalapeno, guajillo czy habanero to zaledwie czubek „góry lodowej”, który objawia się w trakcie
pokonywania kulinarnych bezdroży.
Na meksykańską kuchnię wpływ miały różne kultury pozostawiające po sobie podstawowe składniki takie jak: fasola, kukurydza, indyk, ryby i
dziczyzna, obok których na stołach bardzo często można spotkać pomidory, awokado, różne gatunki kaktusów oraz tropikalne owoce. Upodobania
kulinarne mieli także konkwistadorzy, którzy z Hiszpanii sprowadzili wieprzowinę, kurczaki, wołowinę, ser, pszenicę, oliwę, czosnek i cebulę, a z
wypraw do Chin przywieźli ryż i przyprawy. Z kolei ciasta i desery to zasługa Francuzów, również goszczących w Meksyku przez pewien czas.
Z podstawowych rzeczy należy zapamiętać, że śniadania el desayuno składają się najczęściej z kawy, słodkiej bułki lub jajek, tortilli, fasoli czy chleba,
wzbogaconych o zestaw owoców. Obiad la comida lub el almuerzo spożywany między 14 a 16 występuje przeważnie w wersji pierwszego dania i
może to być przykładowo zupa (caldo) oraz ryż – sopa de arroz, po którym podawane jest danie główne w postaci jakiegoś mięsa lub ryby w sosie z
nieodłączną fasolą. Kolacja la cena spożywana w godzinach 20-22 składa się z czegoś lekkiego, np.: kanapki z dżemem czy tacos – jednego z
najpopularniejszych dań składającego się z tortilli wykonanej z mąki kukurydzianej, najczęściej z dodatkiem mięsa wołowego, cebuli, przypraw i
pomidorów. W niektórych restauracjach tacos podaje się jako przystawkę. Turyści podróżujący po kraju bardzo często zaopatrują się w drobnych
punktach sprzedających tacos, zwanych taquerias. Warto pamiętać, że w wielu miejscach tortillas, a nawet chleb, zastępują sztućce – ciasto
rozrywane jest na kawałki, na które nabiera się poszczególne składniki dania.
Dla turystów z Europy znakiem rozpoznawalnym meksykańskiej kuchni jest tortilla, która może występować pod różnymi postaciami. Tradycyjne
tortille wypieka się z mąki kukurydzianej, a ich wszystkich nazw nie jest w stanie wymienić nawet rodowity Meksykanin. Quesadillas to tortilla z serem
lub innym nadzieniem smażona na ruszcie, w Tacos mogą znaleźć się różne rodzaje farszu podawane z posiekaną cebulką, kolendrą i ananasem, do
Tostadas dodaje się podsmażoną fasolę, sałatę, kurczaka, pomidory, chili, cebulę, awokado i śmietanę lub ser, Enchilades zawiera serowy, mięsny
lub rybny farsz podawany z kurczakiem, pikantnym sosem, śmietaną i serem, z kolei Spoa de tortilla to zupa z dodatkiem smażonych pasków tortilli, z
pomidorami, chili i awokado. Innym rodzajem popularnych placków jest masa – ciasto z drobno mielonej kukurydzy, służące do wyrobu zbitych,
Wydruk ze strony
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 1/4
prostokątnych placków z nadzieniem, zawijanych w łuski kukurydzianych kolb lub liście bananowca. Zarówno tortille jak i masa uwielbiane są przez
turystów pod postacią zakąsek botana lub antojito.
Przypominające hiszpańskie tapas, meksykańskie antojitos to smakowite przekąski, które można dostać wszędzie. Mogą to być przykładowo
sprzedawane przez ulicznych handlarzy kolby kukurydzy lub też chipsy kukurydziane z sosem guacamole. Turystycznemu węchowi nie powinny
także ujść smakowite tortas – nadziewane bułeczki. Antojito podaje się najczęściej składane – taco lub zwijane – enchilada. Rozpoznawalnym daniem
jest chociażby tortille enchilada – zawijany placek maczany w sosie chili. W menu bardzo często pojawia się burrito, czyli pszeniczna tortilla zawinięta
wokół farszu.
Na równi z tortillą stawia się również chili zwane „pieprzem meksykańskim”, które ma wiele odmian i jest niezwykle aromatyczne. Przyprawa trafia na
stoły posiekana, zmiksowana, surowa, gotowana lub w połączeniu z cebulą, czosnkiem czy kolendrą. Najpopularniejsze jest chile serrano, na surowo
jada się chile de arbol, łagodny i słodkawy smak ma chile ancho, a chile habanero uważane jest za najostrzejszą paprykę świata. Ostry smak łagodzi
najlepiej łyk zimnego piwa lub kęs suchego chleba. A dobrych piw w Meksyku nie brakuje. Warto sięgnąć przykładowo po Pacifico, Montejo czy Leon
Negro, chociaż w upały pragnienie gasi także orzeźwiający napój horchata przyrządzany z wody ryżowej, cukru i cynamonu. Z kolei po sytym
obiedzie najlepiej uraczyć się butelką słabego, ale wybornego wina pulque wyrabianego z agawy. W upalny dzień nie zaszkodzi sięgnąć po
szklaneczkę aquas frescas, czyli wody smakowej wyrabianej z limonki, melona, hibiskusa czy tamarynda. Jest jeszcze jedna alkoholowa powinność,
którą powinien spełnić każdy turysta przemierzający meksykańskie pustkowia. Ten charakterystyczny trunek piją tam wszyscy i nawet w wielu
europejskich krajach nikt nie przechodzi obok niego obojętnie. Tequila! Narodowe dobro Meksyku pędzi się z błękitnej agawy, przy czym po
szklaneczkę najprawdziwszego shota najlepiej sięgnąć w ojczyźnie alkoholu, czyli mieście Tequila w stanie Jalisco. Dopełnieniem rytuału picia
tequili jest skonsumowanie robaka, który zalega na dnie najlepszych gatunków tego alkoholu i prowokuje do kulinarnej konfrontacji. Jeżeli ktoś nie
przepada za alkoholem, z pewnością doceni wspaniałe kawy: cafe de olla – parzoną z cynamonem, cafe americana – serwowaną w kawiarniach
stylizowanych na amerykańskie czy piloncillo – aromatyczny napar z brązowym cukrem.
Meksyk ma także swój niepowtarzalny, kulinarny urok, który najlepiej poznać wybierając się na targowisko. Oprócz szerokiej gamy egzotycznych
owoców można trafić tam na rarytasy w postaci smażonych robaków toczących korzenie agawy – gusanos, świerszczy sprowadzanych ze stanu
Oaxaca, grzybów pasożytujących na kukurydzy – huitlacoche lub mrówczych jajeczek escamole.
Obyczaje
Chociaż Meksyk kojarzy się przeważnie z tequilą, tortillą, burrito i sombrero, dla turystów z Europy może okazać się fascynującym krajem z kilku
względów. Różnorodność kultury i obyczajów odzwierciedla odmienność etniczna mieszkańców kraju, którzy bardzo często prowadzą prekolumbijski
styl życia. Można tam spotkać tradycyjnych Indian Nahua, Otomi i Mazahua, a także Murzynów, Azjatów i potomków związków zapoczątkowanych
przez białych mężczyzn z Indiankami. W poszczególnych regionach żyją także Indianie Tarahumara, Seri, Cora, Taraskowie, Totonakowie i wiele
innych. Tak czy inaczej wszystkie te grupy i mieszanki ras nastawione są na wspólnotę i kultywują specyficzny sposób życia oparty na rodzinie,
przyjaciołach, spotkaniach towarzyskich, hucznie obchodzonych świętach i przyjaznym nastawieniu do turystów.
Przez wiele stuleci w Meksyku dominowała kultura oparta na machismo, czyli męskości i chociaż na prowincji można dostrzec wyższość mężczyzn
nad kobietami, w większych miastach taki podział zanika. Charakterystyczni są natomiast charros – kowboje, których charyzma wywodzi się jeszcze z
czasów kolonialnych i związana jest z historią Meksyku. Obecnie charros uchodzą za romantyków, wielbicieli kobiet i pasjonatów rodeo bezgranicznie
oddanych swojemu hobby. Charreria, czyli impreza w stylu rodeo jest niemalże sportem narodowym przyciągającym swoją oprawą także turystów.
Na popularnych zawodach można obserwować między innymi ujeżdżanie dzikich koni, walki byków i konkurencje z wykorzystaniem lassa.
Wizerunek Meksykanów związany jest także z religią. Większość jest katolikami czczącymi przede wszystkim Matkę Boską z Guadalupe. Wizerunki
patronki kraju widoczne są wszędzie, a do bazyliki w Meksyku pielgrzymują co roku miliony wiernych.
Meksykanie uwielbiają zabawę, dlatego hucznie obchodzą wiele świąt i często udzielają się w lokalnych fiestach. Dużą popularnością cieszą się
przykładowo obchody dnia patrona jakiegoś miasta, kiedy obok mszy i procesji nierozerwalnym elementem są huczne zabawy, tańce do białego rana
i fajerwerki. W kalendarzu meksykańskim można znaleźć aż kilka tysięcy fiest będących ważną częścią życia społecznego. Głównie widać tam
wpływy hiszpańskie, chociaż duża część rytuałów pochodzi z czasów prekolumbijskich oraz związana jest z obrządkami plemion indiańskich. Dla
turystów z Europy ciekawym obrządkiem może być przykładowo Święto Zmarłych, kiedy Meksykanie idą na cmentarze i na grobach stawiają
ulubione dania nieżyjących krewnych i urządzają swoiste pikniki. Do najbardziej rozpoznawalnych meksykańskich świąt należy Wielki Tydzień,
Wniebowstąpienie Najświętszej Marii Panny, święto Marii Panny w Guadalupe oraz Festiwal Cervantino. Podobnie jest z muzyką, którą słychać
dosłownie wszędzie. Muzyka jest różnorodna, ale niezwykle charakterystyczna. W wielu miejscach można wsłuchać się w rytmy salsy czy też
wyruszyć w muzyczną podróż z corridos wygrywaną na gitarach, kontrabasach i bębnach przez grupę grajków znaną jako mariachi.
Spędzając urlop w Meksyku można zauważyć, że jedną z cnót narodowych jest cierpliwość. Wszyscy podchodzą bardzo luźno do punktualności,
korków w miastach i codziennego funkcjonowania, żyjąc w myśl idei manana – „jutro”.
Ważną dziedziną życia związaną z tradycjami sięgającymi czasów jeszcze sprzed przybycia Hiszpanów jest rękodzielnictwo. Techniki wytwarzania
misternych dzieł sztuki przekazywane są z pokolenia na pokolenie i kuszą swoim pięknem turystów poszukujących cennych pamiątek. W
poszczególnych regionach można znaleźć różne rękodzieła sztuki ludowej tworzone najczęściej przez lokalne plemiona. W meksykańską kulturę
wpisały się także murale, czyli monumentalne malowidła zdobiące ściany gmachów publicznych i nie tylko, w każdym zakątku kraju. Arcydzieła
malarskie związane są najczęściej z historią Meksyku naznaczoną rewolucją z 1919 r. i bywają nacechowane religijnie.
W większości kurortów turystycznych obowiązuje luźna atmosfera i nikt nie zwraca uwagi na ubiór, niemniej mieszkańcy miast nieufnie podchodzą
do przesadnie roznegliżowanych turystów, szczególnie w czasie trwania świąt. W przypadkowych rozmowach lepiej nie wypowiadać się z
dezaprobatą o kogoś rodzinie. Mężczyźni przy powitaniu ściskają sobie dłonie lub jeśli znają się bardzo dobrze, przyjaźnie klepią się po plecach.
Warto pamiętać, że zwyczaje meksykańskie nie pozwalają zaprzeczać gościom ani na ich pytania odpowiadać negatywnie, a więc nie należy się
dziwić, kiedy w trakcie rozmowy ktoś cały czas „przytakuje”. W dobrym tonie leży prawienie komplementów, a rozmawianie z nieznajomymi uważane
jest za naturalne.
W restauracjach daje się zwykle napiwki sięgające 10-15% rachunku, jeżeli chce się zostawić po sobie dobre wrażenie. W barach, restauracjach i
kawiarniach napiwki nie są wliczane w rachunek.
Wydruk ze strony
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 2/4
Aktywny wypoczynek
Z racji tego, że region nie jest zagospodarowany pod względem turystycznym, najczęściej odwiedzany jest przez poszukiwaczy dzikiej przyrody, ciszy
i spokoju odczuwalnego charakteryzującego głęboką prowincję.
Wycieczki Fakultatywne
Guiengola – wśród malowniczych terenów wypełnionych skałami, kaktusami i krzewami wznosi się samotna góra Guiengola, którą warto zdobyć dla
ruin ostatniej wielkiej twierdzy Zapoteków. Zachowały się między innymi mury opasające przed laty wierzchołek wzniesienia oraz ślady ogromnej
piramidy świątynnej i boiska do gry w piłkę. Ze stanowiska archeologicznego roztacza się wspaniały widok na dolinę Tehuantepec.
Tapachula – turyści zaglądają do niewielkiego miasteczka położonego przy granicy z Gwatemalą, słynącego z uprawy kawy, by zwiedzić ogród
zoologiczny i okoliczne stanowiska archeologiczne w Izapa i Tonala, skąd pochodzą eksponaty wystawione w Museo Arqueologico de Soconusco. W
Izapa można spacerować wśród pozostałości platform świątynnych, kopców, dziedzińców, boisk do gry i rzeźb datowanych na 300-50 r. p.n.e.
Interesujące i najstarsze posągi, rzeźby i płaskorzeźby odkryte przez naukowców związane są przeważnie z cywilizacją Olmeków i Majów.
Najczęściej Zadawane Pytania
Kiedy najlepiej wybrać się nad Zatokę Tehuantepec?
Zatoka Tehuantepec, podobnie jak cały Meksyk jest kierunkiem całorocznym, niemniej termin podróży najlepiej zgrać z planami dotyczącymi samego
pobytu. Typowy sezon turystyczny trwa od listopada do Wielkanocy i wtedy można się spodziewać największego obłożenia w hotelach. Letnie
miesiące bywają najczęściej bardzo gorące, duszne i obfitujące w opady. Temperatury są znośne we wrześniu, październiku i maju, a ceny w tym
okresie są nieco niższe niż w sezonie. Przez większą część roku jest ciepło, więc turyści nastawieni głównie na zwiedzanie mogą się tam wybrać w
dowolnym czasie.
Jaka waluta obowiązuje w Meksyku i jakie są orientacyjne ceny?
Walutą Meksyku jest peso meksykańskie (MXN), 1 MXN = 100 centavos. Ceny w Meksyku są porównywalne do polskich, chociaż różnią się w
zależności od regionów turystycznych. Północ Meksyku uchodzi za nieco droższą od południa, natomiast w kurortach letnich ceny utrzymują się na
stałym, wyższym poziomie.
Gdzie i jakie pamiątki kupić w Meksyku?
Bez wątpienia Meksyk jest skarbnicą wyszukanych pamiątek związanych najczęściej z indiańskim rękodziełem. Misterne wyroby najlepiej jest
kupować bezpośrednio u twórców lub na targowiskach. Przed pójściem na targ warto wstąpić do jakiegoś sklepu z pamiątkami, by zorientować się
cenach. Najlepiej rozglądać się za pamiątkami i przedmiotami codziennego użytku wyrabianymi przez lokalne plemiona indiańskie. W każdym regionie
można znaleźć unikatowe skarby, których próżno szukać w wielkich centrach handlowych. W całym kraju można kupić ceramikę, repliki sztuki
prekolumbijskiej, wyroby z drewna (między innymi misternie wykonane figurki i artykuły gospodarstwa domowego), wyplatane koszyki i indiańskie
malowidła na korze. W wielu sklepach można nabyć wełniane ubrania najwyższej jakości, ręcznie tkane pasy czy spódniczki farbowane naturalnymi
barwnikami. Sztuka ludowa bardzo często łączy w sobie elementy hiszpańskie i meksykańskie, tworząc niepowtarzalną mieszankę. Przykładem mogą
być interesujące przedmioty z gliny zwane „talavera”, których sztuka wytwarzania pochodzi z Półwyspu Iberyjskiego. Niektóre sklepy specjalizują się w
sprzedaży biżuterii, szczególnie srebrnej, wyrobów miedzianych (dzbany, tace, patelnie) czy wyrobów z onyksu. Ciekawą pamiątką lub pomysłem na
prezent może być butelka tequili, gitara czy prawdziwe, meksykańskie sombrero.
Jaki czas obowiązuje w Meksyku?
W Meksyku czas polski cofamy o 7 godzin.
Jak poruszać się po Meksyku?
Komunikacja autobusowa jest bardzo dobrze rozwinięta i powszechnie uważa się, że tam, gdzie jest droga można dojechać autobusem –
najpopularniejszym środkiem transportu zwanym „camion”. Działa tam wiele przedsiębiorstw autobusowych i nie ma problemu z przemieszczaniem
się. Liczne trasy łączą miasta w centrum kraju z granicami i wybrzeżami. Autobusy są stosunkowo tanie, mają I, II i luksusową klasę oraz kursują
często. Meksyk nie może pochwalić się zbyt dobrze rozwiniętymi i utrzymanymi liniami kolejowymi, więc pokonując znaczne odległości lepiej korzystać
z samolotów i autobusów.
Stan dróg jest zróżnicowany w zależności od regionu i dzieli się na płatne drogi w dobrym stanie – „cuota” oraz bezpłatne – „libre”, po których
najgorzej jeździ się w porze deszczowej. Generalnie podróżowanie samochodem po Meksyku uchodzi za popularną formę zwiedzania i warto
zastanowić się nad wypożyczeniem auta, by chociażby na własną rękę zwiedzić najbliższą okolicę. Z wynajęciem samochodu nie ma problemu, gdyż
wypożyczalnie działają w większości dużych miast i w prawie każdym liczącym się ośrodku turystycznym. Wystarczy tylko karta kredytowa, wiek
powyżej 25 lat i prawo jazdy (międzynarodowe prawo jazdy nie jest wymagane, ale taki dokument warto posiadać w razie kolizji drogowej). Na
podstawie polskiego prawa jazdy meksykańskie władze mogą wystawić odpowiednie zaświadczenie równoważne z międzynarodowym prawem jazdy.
Jeżeli ktoś nie chce zawracać sobie głowy wypożyczaniem samochodu, może wynająć taksówkę, której koszt pracy w ciągu dnia jest zbliżony do
wynajmu auta.
Jakie są ograniczenia celne są w Meksyku?
Do Meksyku można wwieźć bez deklaracji 10 tys. USD w gotówce lub równowartość w innych walutach, przedmioty i sprzęt elektroniczny do użytku
osobistego, do 20 paczek papierosów i 3 l dowolnych napojów alkoholowych oraz towary nie budzące podejrzeń władz w ilościach niehandlowych.
Obowiązuje zakaz wwozu świeżych artykułów spożywczych, żywności, roślin i nasion. Surowy zakaz obejmuje wywożenie zwierząt oraz przedmiotów
przedstawiających wartość archeologiczną.
Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania z służby zdrowia w Meksyku?
Chociaż w Meksyku nie ma obowiązku wykupienia ubezpieczenia osobowego warto wykupić polisę od kosztów leczenia w jakimś towarzystwie
ubezpieczeniowym z przedstawicielstwem w USA lub Meksyku. Praktykuje się, że osoby, które są hospitalizowane na terenie kraju nie zawsze są
wypuszczane ze szpitala przed uiszczeniem należności za leczenie. Najlepiej skorzystać z ubezpieczeń oferowanych w ramach poszczególnych
pakietów wycieczkowych proponowanych przez większość dużych agencji podróży, ale przed wyborem należy dokładnie sprawdzić warunki polisy. W
innym wypadku koszty leczenia pacjent pokrywa z własnej kieszeni. Warto także posiadać ważną kartę płatniczą, gdyż nawet posiadanie
ubezpieczenia medycznego w firmach europejskich nie gwarantuje, że szpital podejmie leczenie pacjenta. Najlepszym rozwiązaniem jest posiadanie
ubezpieczenia typu „płatne natychmiast w czasie leczenia za granicą”, niż polisy refundowanej po powrocie do kraju.
Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach, przestrzegać podstawowych zasad higieny
Wydruk ze strony
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 3/4
niezbędnych w krajach tropikalnych oraz zwracać uwagę na warunki w jakich przygotowuje się i przechowuje jedzenie. Turyści powinni pić wyłącznie
wodę butelkowaną, gdyż woda z kranu nie jest zdatna do picia.
Szczepienia ochronne nie są wymagane, niemniej szczególnie w krajach tropikalnych istnieją zagrożenia sanitarno-epidemiologicznych, dlatego przed
wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo i profilaktycznie zaszczepić się przed wskazanymi chorobami. Poszczególne
zalecenia sanitarne pozwalające uniknąć zachorowania na różne choroby dostępne są na stronie internetowej Państwowej Inspekcji Sanitarnej:
www.pis.gov.pl
Ważne informacje MSZ
Dokumentem uprawniającym do wjazdu i wyjazdu z Meksyku jest paszport ważny przynajmniej 6 miesięcy. Od turystów nie jest wymagana wiza,
natomiast obowiązuje karta turystyczna dostępna na pokładzie samolotu, w porcie wjazdowym lub w biurze podróży.
Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie MSZ: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasady polskiej w Meksyku:
www.meksyk.polemb.net
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Meksykańskich Stanach Zjednoczonych
Meksyk, Meksyk, Cracovia 40, Col. San Angel , 01000
Tel.: +52 55 54812050 wew.102 Faks: +52 55 56167314
[email protected]
www.meksyk.polemb.net
Wydruk ze strony
Informacje przygotowane przez MerlinX
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)
Strona 4/4