Oryginalny artykuł: L.H. Crossley and P.J. Anderson. 2010
Transkrypt
Oryginalny artykuł: L.H. Crossley and P.J. Anderson. 2010
Oryginalny artykuł: L.H. Crossley and P.J. Anderson. 2010. Długookresowe, kognitywne skutki fenyloketonurii. Ann. Nestlé. 68/2: 78-88. Długookresowe, kognitywne skutki fenyloketonurii Fenyloketonuria, jeśli nie jest leczona, powoduje ostre uszkodzenie mózgu i długotrwałe opóźnienie umysłowe. Niedobór enzymu o nazwie hydroksylaza fenyloalaniny powoduje defekty przy współistniejących wysokich stanach fenyloalaniny i niskich stanach tyrozyny. Badanie noworodków i wczesne interwencje pokarmowe spowodowały niemal zniknięcie skutków PKU, ale nie w pełni. Lousie Crossley i Peter Anderson wyjaśniają, co znaczy przechodzenie przez trwającą całe życie terapię na PKU w kontekście funkcji kognitywnych i behawioralnych. Skutki tej choroby są wciąż widoczne, nawet u pacjentów, którzy poddani są optymalnej terapii. Chorzy na PKU wykazują lekkie objawy defektów neuropsychologicznych, takich jak: dłuższy czas reakcji, zaburzenia pamięci czy gorsze osiągnięcia w testach przesiewowych, oceniające rozwój psychiczny i stopień przyswajania wiedzy. Dlaczego pacjenci wykazują tak dużo lekkich niedoborów mimo prowadzonej terapii? Crossley i Anderson badają kognitywne i behawioralne wyniki wczesnego leczenia pacjentów z PKU. W pierwszej części artykułu autorzy przedstawiają szerokie porównanie pacjentów z PKU ze zdrowymi ludźmi, w kontekście IQ, funkcji motorycznych, przetwarzania informacji, języka i innych parametrów. Główny wniosek jaki można wysnuć po takim badaniu to stwierdzenie, iż pomimo podjętej terapii w kierunku PKU, fenyloketonuria ma negatywny wpływ na wszystkie wymienione sfery funkcjonowania człowieka, ale poziomy zmian są znacznie niższe. W ostatniej części artykułu autorzy wyjaśniają w jaki sposób dochodzi do powstania neurokognitywnych deficytów. Istnieją tu dwie uzupełniające się teorie. Hipoteza dysfunkcji przedczołowej sugeruje, iż niskie poziomy tyrozyny wpływają na wyczerpanie dopaminy, wpływając na korę przedczołową. Ta teoria wyjaśnia wielorakie trudności, z jakimi spotykają się pacjenci chorzy na PKU w kontekście funkcji kognitywnych, zarządzanych przez tę część mózgu. Jednakże, to zjawisko nie tłumaczy niedoborów w innych domenach kognitywnych. Pacjenci z wysokim poziomem fenyloalaniny cierpią na różne anomalie w istocie białej w wyniku dysmielinizacji. To wyhamowuje szybkość transmisji nerwowej, upośledzając inne funkcjonalne drogi dotarcia w mózgu. Co to oznacza dla pacjenta z PKU? Generalnie, większość prowadzi życie dobrej jakości, muszą walczyć jedynie z niewielkimi deficytami neuropsychologicznymi. „Istnieje znacząca różnorodność w populacji osób chorych na PKU, niektórzy chorzy wykazują wyjątkowe zdolności kognitywne,” stwierdzają autorzy. W podsumowaniu podkreślają, że „należy przeprowadzić dokładne badanie w związku z funkcjonowaniem kognitywnym, gorszymi osiągnięciami w testach przesiewowych i zachowaniem pacjentów z PKU, w szczególności w okresie dzieciństwa.” Bibliografia: 1. L.H. Crossley and P.J. Anderson. 2010. Annales Nestlé. 68/2: 78-88.