WYKONAWCZEGO SIECI KANALIZACJI SANITARNEJ w
Transkrypt
WYKONAWCZEGO SIECI KANALIZACJI SANITARNEJ w
OPIS TECHNICZNY DO PROJEKTU BUDOWLANO - WYKONAWCZEGO SIECI KANALIZACJI SANITARNEJ w KOZŁOWIE gm. ŚWIECIE I. DANE OGÓLNE 1. PRZEDMIOT I ZAKRES OPRACOWANIA Przedmiotem niniejszego opracowania jest projekt budowlano - wykonawczy sieci kanalizacji sanitarnej w Kozłowie gmina Świecie W zakres opracowania wchodzą: • sieć kanalizacji sanitarnej – grawitacyjnej • sieć kanalizacji sanitarnej – tłocznej 2. PODSTAWA OPRACOWANIA • Plan sytuacyjno-wysokościowy w skali 1:500 z inwentaryzacją uzbrojenia podziemnego i nadziemnego • Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu • Warunki techniczne Zakładu Wodociągów i Kanalizacji w Świeciu • Notatka słuŜbowa • Podkłady architektoniczno – budowlane • Dokumentacja geotechniczna • Uzgodnienia branŜowe • Obowiązujące normy i przepisy • Zlecenie Inwestora 3. OPIS STANU ISTNIEJĄCEGO Projektowana kanalizacja sanitarna zlokalizowana jest w ulicy Sportowej na północny zachód od miasta Świecia. Obecnie ul. Sportowa biegnąca do wsi Kozłowo jest rozdzielona pasem drogi ekspresowej na dwa odcinki. Deniwelacja terenu jest znaczna i przekracza 16,0 m. Istniejące uzbrojenie terenu : sieć wodociągowa, gazowa, sieci energetyczne, telekomunikacyjne. 4. WARUNKI GEOLOGICZNO-INśYNIERSKIE W rozpoznanym podłoŜu geomorfologicznym stwierdzono zaleganie humusu i nasypów niekontrolowanych w postaci mieszaniny próchnicznych piasków, glin i kamieni zalegającymi na całym terenie do głębokości 0,3 m – 2,1 m ppt. Pod warstwą nasypów niekontrolowanych i gleby zalegają utwory akumulacji fluwialnej sypkie jako seria piasków drobnych, średnich i lokalnie pylastych o zmiennej miąŜszości oraz utwory spoiste wykształcone jako gliny pylaste przewarstwiane piaskami. 5. WARUNKI WODNE Stwierdzono występowanie 3 poziomów wody gruntowej: I - w obrębie piasków na głębokości 0,72 – 2,60 m ppt II - sączenia śródglinowe o róŜnym stopniu intensywności na głębokościach 2,0 – 6,7m ppt. III – zwierciadło napięte na głębokościach 4,40 – 6,20m stabilizujące się na głębokościach 2,35- 3,80 m ppt. Obecny stan wód ocenia się jako średni w rocznym cyklu hydrologicznym. Wahania zwierciadła wody gruntowej w tym rejonie szacuje się na ok. 0,5m. II. DANE SZCZEGÓŁOWE. OPIS PRZYJĘTYCH ROZWIĄZAŃ Ścieki sanitarne będą odprowadzane do istniejącej sieci kanalizacji sanitarnej przebiegającej po wschodniej stronie drogi ekspresowej do Gdańska w ul. Sportowej. Zasypka wykopu musi być wykonana z materiałów odpowiednich dla wymogów struktury nad rurociągiem (chodnika). 2. SIEĆ KANALIZACJI SANITARNEJ. 2.1ROZWIĄZANIA PROJEKTOWE Ścieki sanitarne będą odprowadzane do istniejącej sieci kanalizacji sanitarnej przebiegającej po zachodniej stronie drogi ekspresowej do Gdańska. Istniejąca przepompownia ścieków na działce nr 222/9 przy ulicy Spokojna – Sportowa zgodnie z dokumentacją technologiczną przepompowni obejmuje ścieki z Kozłowa. Część ścieków z braku moŜliwości grawitacyjnego odprowadzenia będzie przepompowana do projektowanej sieci kanalizacji sanitarne za pomocą przepompowni ścieków Ø2,5m i głębokości 5,0m z tłocznią AWALIFT typ O/2U z 2 pompami wirowymi STRATE ST 65/80-195 wydajności Q=22,0 m3/h i mocy 2x2,2 kW pracującymi przemiennie. Szafki sterownicze są wyposaŜone w moduły MT-101 lub MT-102 przekazujące sygnały alarmowe na telefony komórkowe wskazane przez eksploatatora tłoczni ścieków. Odprowadzenie ścieków z posesji, które nie mogą być grawitacyjnie podłączone do sieci kanalizacji sanitarnej zostaną przepompowane. Na przyłączu projektuje się studnie Ø 800 PE o wysokości czynnej 1,2m. W zbiorniku zabudowana zostanie pompownia Presskan – wg oferty dostawcy systemu. Sposób prowadzenia sieci kanalizacji sanitarnej grawitacyjnej i tłocznej przedstawiono na planie sytuacyjnym i na profilach. Kanały ściekowe grawitacyjne Ø200 i Ø160 na całej projektowanej trasie naleŜy wykonać z rur kielichowych PVC klasy „S” łączonych na uszczelkę gumową. Przejście sieci kanalizacji sanitarnej pod drogą ekspresową między studzienkami S14 – S15 wykonać w stalowej rurze przeciskowej Ø 400 L= 56,0 m. Przejście sieci kanalizacji sanitarnej pod drogą powiatową między studzienkami S24 – S25 ; S32 – S33 ; S7 – S41 ; S16 – S108 ; S26 – S26a ; S19 – S49 ; S22 – S50 ; S38 – S40 wykonać z rur PEHD przewiertem sterowanym. Rurociąg tłoczny z tłoczni ścieków do kanalizacji grawitacyjnej wykonać rur Ø110 z PEHD a z posesji przewód ciśnieniowy z rury Ø 40 i Ø 65 z PE80 PN10. Uzbrojenie kanału stanowią studzienki połączeniowe wg KB4 – 4.12.1(6) w ulicach oraz studzienki rewizyjne 400/160 na przyłączach w bezpośrednim sąsiedztwie podłączanych działek. Studnie rozpręŜne na włączeniu rurociągów tłocznych do kanalizacji grawitacyjnej wyposaŜono w filtry pochłaniające odory typ CFK f-my Corol. Kanały sanitarne grawitacyjne na całej projektowanej trasie kanalizacji naleŜy wykonać z rur kielichowych PVC klasy „S”. Dobór rur oraz posadowienia kolektorów dokonano w oparciu o katalog techniczny wydawany przez producenta. Zastosowano uszczelki typu F605 system SEWER LOCK. Polega on na tym, Ŝe kielich kaŜdej rury formowany jest indywidualnie wokół uszczelki, dzięki czemu dopasowuje się bardzo dokładnie do jej kształtu. PowyŜsza technologia dzięki wyeliminowaniu luzów i nieprawidłowości w kielichu sprawia, Ŝe w efekcie uzyskuje się bardzo szczelne i trwałe złącza. Pierścień uszczelniający wykonano z modyfikowanego kauczuku TPE, pierścień mocujący z polipropylenu PP wzmocnionego włóknem szklanym. Wysunięta do przodu część wargowa pierścienia uszczelniającego znacznie zmniejsza siły tarcia podczas montaŜu. Pierścień mocujący zapobiega ruchom uszczelki, utrzymując ją we właściwym połoŜeniu oraz uniemoŜliwia wyjęcie jej z kielicha. Specjalnie zaprojektowana konstrukcja uszczelek sprawia, Ŝe montaŜ systemów SEWER LOCK nie wymaga znacznych nakładów energii. Uzbrojenie kanału stanowią studzienki przelotowe i połączeniowe Ø1,0m z pierścieniem odciąŜającym wg KB4 – 4.12.1(6) i KB4 – 4.12.1(7). Studzienki przykryć włazami Ŝeliwnymi cięŜkimi klasy D400 wg EN 124 typ 850 o średnicy otworu włazowego 600 mm. Studzienki wyposaŜyć w stopnie złazowe U – 160 i wykonać zgodnie z PN – 92/B – 10729. Wewnętrzne i zewnętrzne powierzchnie studzienek naleŜy zagruntować 2 – krotnie „Abizolem R” i następnie pokryć „Abizolem P”. 3. OPIS TŁOCZNI SYSTEMU AWALIFT 3.1. KLASYFIKACJA WYROBU Nazwa wyrobu: TŁOCZNIA ŚCIEKÓW Oznaczenie typu: AWALIFT Zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 06.04.2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (D.U. 2004 r. Nr 89 poz. 844 z późniejszymi zmianami), TŁOCZNIE ŚCIEKÓW – PCN 8413 82 00 stanowiące wyposaŜenie przepompowni ścieków komunalnych i przemysłowych, przeznaczone do odbierania napływających ścieków oraz do ich przepompowywania do rurociągu tłocznego, mieszczą się w grupie : PKWiU 29.12.24.-80.42 „Pompy i inne przenośniki cieczy, pozostałe, osobno nie wymienione”. Tłocznie ścieków typu AWALIFT stanowią trwały element wyposaŜenia przepompowni ścieków komunalnych i przemysłowych. Urządzenia te są wykonane z zabezpieczonych antykorozyjnie blach stalowych. Do transportu cieczy słuŜą pompy z wirnikami wielokanałowymi, napędzane silnikami elektrycznymi. Tłocznie są ponadto wyposaŜone w zespoły technologiczne: separatory, armaturę odcinającą, klapy zwrotne, orurowanie przyłączeniowe oraz w aparaturę kontrolno-sterującą. W znaczeniu ustawy o wyrobach budowlanych (D.U. Nr 92 poz. 881 z dnia 16.04.2004 r.) TŁOCZNIA ŚCIEKÓW stanowi wyrób budowlany wytworzony w celu zastosowania w sposób trwały w obiekcie budowlanym. Podstawę do stosowania tych wyrobów stanowi ustawa Prawo Budowlane (D.U. 2006 r. Nr 156 poz. 1118 - tekst jednolity). Tłocznie AWALIFT posiadają oznaczenie CE, co jest równowaŜne z tym, Ŝe spełniają wymagania określone w art. 5 ust. 1 pkt. 1. ustawy o wyrobach budowlanych przeznaczonych do stosowania przy wykonywaniu robót budowlanych jako trwałe wyposaŜenie obiektu budowlanego. Tłocznie AWALIFT spełniają kryteria określone w art. 10 ustawy o dopuszczeniu wyrobów budowlanych do jednostkowego zastosowania w obiektach budowlanych: ● są wykonane wg uzgodnionej z projektantem obiektu indywidualnej dokumentacji technicznej, która stanowi zarazem integralną część pozwolenia na budowę, ● są wyposaŜone w dokumentację techniczną, która zawiera wymagane informacje o wyrobie oraz warunki jego stosowania, opisy zastosowanych rozwiązań, charakterystyki itp., ● zgodności wyrobu z dokumentacją oraz z przepisami określonymi w art.10 ust.3, potwierdza stosowne oświadczenia dostawcy. Zgodnie z wytycznymi Unii Europejskiej tłocznie jako urządzenia mechaniczne podlegają następującym dyrektywom: dla wyrobów budowlanych (nr 89/106/EWG), dla maszyn (nr 98/37/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. - znowelizowana dyrektywą maszynową 2006/42/WE z 9.06.2006 r. obowiązuje od 29 grudnia 2006 r.) oraz o kompatybilności elektromagnetycznej (nr 93/68/EWG). Tłocznie ścieków AWALIFT spełniają wymagania normy PN-EN 12050 z grudnia 2002 r. „Przepompownie ścieków w budynkach i ich otoczeniu. Zasada budowy i badania. Część 1: Przepompownie ścieków zawierających fekalia.” 3.2. CHARAKTERYSTYKA WYROBU TŁOCZNIE ŚCIEKÓW typu AWALIFT są urządzeniami przeznaczonymi do gromadzenia i podnoszenia ścieków zawierających fekalia, na wysokość powyŜej poziomu zalania. WyróŜnikiem systemu separacji w tłoczni AWALIFT jest zastosowanie dwukanałowych separatorów części stałych, wyposaŜonych w elastyczne, uchylne zespoły cedzące, które otwierają się w czasie tłoczenia, pozwalając na swobodny przepływ w całym obszarze przetłaczania (począwszy od wylotu z pompy) bez pozostawienia w świetle przelotu jakichkolwiek stałych elementów konstrukcji urządzenia , co gwarantuje skuteczność oczyszczania się separatorów. Minimalny swobodny przelot przez tłocznię (tzw. wolny przelot kuli) jest nie mniejszy niŜ Ø 100 mm. Podczyszczone w separatorach ścieki wpływają do komory retencyjnej wewnątrz zbiornika, skąd po jej napełnieniu są przepompowywane rurociągami tłocznymi do komory rozpręŜnej zlewni. Mechaniczne oddzielenie stałych zanieczyszczeń chroni wirniki pomp przed moŜliwością zablokowania bądź zniszczenia. Zabieg ten wpływa korzystnie na dobór pomp o wysokiej sprawności, przy równoczesnym małym zapotrzebowaniu energetycznym. Zbiornik retencyjny tłoczni AWALIFT wykonany jest z metalu (w przypadku małych tłoczni typ 74/2 i 0/2 jest to odlew stopu aluminium, a w przypadku większych urządzeń jest to stal) co zapewnia jego stabilność i nieodkształcalność w kaŜdych warunkach. Zabezpieczenie antykorozyjne stanowi wielowarstwowo nakładana powłoka o gr. min. 450 µm z farb wg technologii Permatex. Zbiornik retencyjny, z pominięciem wlotów, wylotów oraz otworów wentylacyjnych, jest szczelnie zamknięty, wodoszczelny i zabezpieczony przed wydzielaniem gazów odlotowych do wnętrza komory przepompowni. Wewnątrz zbiornika wbudowane są: rozdzielacz strumienia dopływających ścieków, komory separatorów w technologii AWALIFT do oddzielania zawartych w ściekach stałych zanieczyszczeń (skratek) oraz czujnik do pomiaru ilości gromadzonych cieczy. Zbiornik tłoczni jest zasadniczo pojemnikiem bezciśnieniowym, jednak zachowuje pełną stabilność nawet przy naporze podczas spiętrzenia. Ciśnienie wywołane pracą pomp występuje wyłącznie po stronie tłocznej w rurociągach instalacji przesyłowej. Na zewnątrz zbiornika zainstalowane są pompy, wyposaŜone w elektryczne zespoły napędowe, armatura, przewody wentylacyjne oraz rurociągi tłoczne do transportu ścieków. Wymiary, cięŜar oraz inne charakterystyczne dane dotyczące tłoczni zostały opisane na rysunku urządzenia oraz w tabeli danych technicznych. Tłocznia jest zaprojektowana do pracy w systemie automatycznym, bezobsługowym. Pracą urządzenia steruje mikroprocesor zaprogramowany wg protokołu producenta. Program oparty jest na identyfikacji stopnia wypełnienia zbiornika retencyjnego. Poziom cieczy jest sygnalizowany przez zamontowany w zbiorniku czujnik. 3.3 BUDOWA Tłocznia AWALIFT jest kompletnym urządzeniem mechanicznym, zbudowanym na bazie metalowego, szczelnie zamkniętego zbiornika, który eliminuje kontakt ścieków z otoczeniem. Technologia przepompowywania ścieków oraz zanieczyszczonych cieczy zastosowana w tłoczniach AWALIFT, wyróŜnia się zastosowaniem specjalnych komór separatorów do oddzielenia zawartych w przetłaczanym medium części stałych, przez co pompy są stale chronione przed bezpośrednim kontaktem z zawartymi w ściekach częściami stałymi. Urządzenie składa się z następujących elementów i podzespołów: wykonany ze stopu aluminium lub stali, stabilny, szczelny dla cieczy i gazów zbiornik główny, wewnątrz którego wbudowane są: rozdzielacz oraz dwie komory separatorów dwukanałowych do gromadzenia oddzielanych od cieczy stałych zanieczyszczeń; separatory wyposaŜone są w elastyczne klapy cedzące; zbiornik retencyjny na górnej powierzchni posiada odpowiednio duŜy otwór rewizyjny, który pozwala na łatwy montaŜ i demontaŜ wszystkich zainstalowanych w jego wnętrzu podzespołów, kontrolę stanu technicznego komory retencyjnej i pozostałych zespołów, sprawne wykonanie prac serwisowych, w tym oczyszczenie wnętrza zbiornika z osadów bądź złogów tłuszczu; przyłącze kołnierzowe do montaŜu zasuwy DN200 odcinającej dopływ ścieków na grawitacyjnym rurociągu dopływowym, zespoły pomp wirnikowych, wyposaŜone w wielokanałowe, otwarte wirniki, 2 klapy zwrotne Awastop DN100 oraz 2 zasuwy odcinające DN100, zamontowane parami poza zbiornikiem na przewodzie tłocznym; kolektor tłoczny (tzw. „portki”), czujnik poziomu: wariant AS-sonda sensorowa z sygnałem analogowym 4-20 mA, do przetwarzania pomiaru poziomu napełnienia zbiornika, słuŜąca do sterowania pracą pomp oraz do sygnalizacji stanów awaryjnych, wariant SR- rura pomiarowa do pneumatycznego przekazu sygnału poziomu; współpracuje z zespołem sterowniczym AWAMASTER-2; szafa sterownicza ze sterownikiem mikroprocesorowym lub zespołem sterowniczym AWAMASTER-2 wyposaŜenie szafy: Zabudowa szafy zewnętrznej na własnym fundamencie - sterownik programowalny lub zespół AWAMASTER, -urządzenia kontrolno-pomiarowe (woltomierz, amperomierze) -wyłącznik główny zasilania z przełącznikiem źródła zasilania i gniazdem dla agregatu prądotwórczego -pulpit obsługowy z wyświetlaczem LCD -liczniki roboczogodzin -zabezpieczenia główne, zaniku fazy, bezpieczniki obwodów zabezpieczenia przepięciowe -wyłącznik róŜnicowo-prądowy -gniazda dodatkowe dla obsługi 230V -instalacja oświetlenia komory na napięcie 24V -instalacja antywłamaniowa z wyprowadzeniem sygnału alarmowego -okablowanie pomocniczych, -instalacja alarmowa: sygnalizator świetlny i moduł GPRS -detekcja zalania komory z wyprowadzeniem sygnału alarmowego 4. WYKONAWSTWO ROBÓT 4.1 SKRZYśOWANIA Z ISTNIEJĄCYM UZBROJENIEM SkrzyŜowania projektowanego uzbrojenia z uzbrojeniem podziemnym istniejącym w trakcie trwania budowy wymagają zabezpieczenia odkrytych istniejących przewodów, w sposób podany niŜej: • dla kabli energetycznych - przewody podwiesić w korytkach drewnianych, • dla kabli teletechnicznych - postąpić j.w., • dla kanalizacji teletechnicznej - podwieszenie na ruszcie stalowym z ceownika NP200, L=3.0 m, • dla przewodów wodociągowych - załoŜyć metodą połówkową rury ochronne. 4.2 WYKOPY POD RUROCIĄGI Zakłada się układanie rurociągów w wykopach szalowanych, na zagęszczonym podłoŜu z piasku o minimalnej wysokości warstwy 0.15 m. NaleŜy zachować niŜej podane minimalne odległości układania rur kanalizacyjnych od : • kabli niskiego i wysokiego napięcia - 0.3 m • od kabli pojedynczych pod napięciem wyŜszym niŜ 20 kV (max 20 kV) - 0.75 m • kilku kabli pod napięciem wyŜszym niŜ 20 kV-0.75-1.0 m • przewodów wodociągowych - 1.5 m Na zagęszczonym podłoŜu ułoŜyć rury i obsypać je z kaŜdej strony warstwą o grubości minimum 0.30 m powyŜej wierzchu rury. Materiał na podsypkę i obsypkę musi spełniać niŜej podane wymagania : • nie mogą występować cząstki o wymiarach powyŜej 20 mm, • materiał nie moŜe być zmroŜony, • materiał nie moŜe zawierać kamieni. Wykopy wykonać mechanicznie, a w miejscach kolizji z kablami, rurami wodociągowymi itp. oraz wzdłuŜ sieci energetycznych napowietrznych, oddalonych od proj. sieci w odległości mniejszej niŜ 5.0 m wykopy wykonać ręcznie z odeskowaniem pionowym pełnym, wypraskami stalowymi. W trakcie wykonywania robót ziemnych naleŜy przestrzegać zaleceń zawartych w normach: PN-83/B-06594, PN-68/B-06050, BN-83/8836-02. Przewiduje się prowadzenie robót ziemnych w wykopach wąsko przestrzennych o ścianach umocnionych wypraskami stalowymi. Szerokość wykopów 0,9 m dla sieci kanalizacyjnej i dla przyłączy kanalizacyjnych. Na obudowę zastosować: • bale poziome przyścienne - wypraski stalowe, • bale pionowe podrozporowe - bale drewniane zaimpregnowane grubości 63 mm, szerokości 18-25 cm • poprzeczne rozpory drewniane - średnica 14-20 cm, moŜna zastosować rozpory stalowe (śrubowe) Obudowa wykopu pozioma powinna wystawać co najmniej 15 cm ponad szczelnie przylegający teren w celu zabezpieczenia wykopów przed zalaniem wodą z opadów atmosferycznych. Istniejące uzbrojenie w świetle wykopu naleŜy zabezpieczyć poprzez obudowanie i podwieszenie w wykopie. Roboty naleŜy prowadzić metoda potokową, od studzienki do studzienki, lub od czoła wykopu z wywozem całego urobku na czasowy odkład. Z uwagi na występowanie w strefie posadowienia glin, pyłów, namułów naleŜy chronić wykopy przed przemarzaniem, przemoczeniem, przesuszeniem. Wszelkie grunty przemoczone, przesuszone lub przemarznięte naleŜy wybrać ręcznie i zastąpić chudym betonem gr. 15cm. Przewody układać w wykopie na podsypce Ŝwirowo-piaskowej grubości 0.15 m i obsypce minimum 0.30 m ponad wierzch rury. Podsypkę piaskowo-Ŝwirową zagęścić do współczynnika Id = 0.90. Rury układać zgodnie z linią i spadkami pokazanymi w części graficznej niniejszego opracowania. Po wykonaniu złączy naleŜy obsypać rury na całej długości do połowy średnicy piaskiem lub sypką ziemią, z wyjątkiem złączy, ubijajac zasypkę równomiernie na przemian po obu stronach rury lekkim ubijakiem. Ponadto, kaŜdą rurę wykonanego odcinka przewodu naleŜy w środku jej długości zakotwić lub obsypać warstwą ziemi lub piasku celem zabezpieczenia przed wyboczeniem w płaszczyźnie pionowej w czasie próby szczelności. Po wykonaniu próby szczelności przewodu zgodnie z normą PN-92/B10735 moŜna przystąpić do zasypania wykopu poczynając od gniazd pod złączami, przez wypełnienie ich ziemia sypką i staranne ubicie. Następnie wykonać obsypkę rurociągu szczególnie starannie w warstwie ochronnej zasypu (co najmniej 0.30 m ponad wierzch przewodu), zagęszczać ubijakiem ręcznym po obu stronach przewodu. Warstwy zasypu powyŜej warstwy ochronnej zasypać gruntem rodzimym i zagęszczać mechanicznie na całej szerokości wykopu. Jednocześnie z zasypywaniem przewodu naleŜy stopniowo prowadzić rozbiórkę obudowy wykopu, od dołu ku górze, po jednej wyprasce z obydwu stron wykopu. 4.3 ODWODNIENIE WYKOPÓW NA CZAS BUDOWY. Przewiduje się od studni S1i – S16 oraz lokalnie w ramach potrzeb wynikających w trakcie realizacji odwodnienia wykopów za pomocą igłofiltrów. W przypadku duŜego napływu wody w wyniku sączeń śródglinowych oraz intensywnych opadów - odwodnienie powierzchniowe bezpośrednio z wykopu. W dnie wykopu naleŜy wykonać rowek wzdłuŜ wykopu. W rowku w warstwie filtracyjnej ułoŜyć rurę perforowana z PVC o średnicy 50-100 w zaleŜności od intensywności dopływu wody do wykopu. Rury sprowadzić do studzienki zbiorczej skąd zostanie odpompowana. 4.4 UWAGI I WYTYCZNE DLA WYKONAWCY 1. Przed przystąpieniem do robót oraz w ich trakcie naleŜy przestrzegać warunków postawionych w klauzulach uzgadniających. 2. Roboty, próby, odbiory wykonać zgodnie z PN-92/B-10735 oraz "Warunkami Technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano-montaŜowych cz.II". W czasie montaŜu stosować zalecenia producenta zastosowanych wyrobów. 3. Odsłonięte w trakcie głębienia wykopów kable i inne przewody naleŜy zabezpieczyć przed uszkodzeniem oraz zawiadomić instytucje je eksploatujące. 4. Teren budowy właściwie oznakować, wykopy zabezpieczyć wzdłuŜ i od czoła, a z chwilą nastania zmroku oświetlić. 6. O wszelkich zmianach w stosunku do dokumentacji wynikających z technologii robót nieznanych w czasie projektowania decyduje inspektor nadzoru, który powaŜniejsze zmiany winien uzgodnić z biurem autorskim. 7. Zaleca się roboty prowadzić od dołu kanału. 9. Z uwagi na utrudnienia w realizacji z powodu skomplikowanej budowy geologicznej terenu naleŜy bezwzględnie przestrzegać zaleceń z dokumentacji geotechnicznej. 8. W trakcie wykonywania robót naleŜy przestrzegać przepisów BHP. 5. UWAGI KOŃCOWE 1. Realizacja prac moŜe nastąpić po uprzednim wytyczeniu projektowanych sieci i urządzeń przez odpowiednią jednostkę geodezyjną. 2. UłoŜone przewody przed zasypaniem zgłosić do inwentaryzacji powykonawczej. 3. Inwestor winien zobowiązać wykonawcę robót do zgłoszenia do inwentaryzacji geodezyjnej przewody odkryte w trakcie wykonywania wykopów. Projektant mgr inŜ. Witold Janowiak SPIS ZAWARTOŚCI OPRACOWANIA 1. Strona tytułowa 2. Spis zawartości opracowania 3. Opis techniczny i obliczenia 6. rys nr 1 Schemat rozmieszczenia arkuszy planu sytuacyjnego sieci kanalizacji sanitarnej 7. rys nr 2 Plan sytuacyjny sieci wod – kan w skali 1:500 cz.1 8. rys nr 3 Plan sytuacyjny sieci wod – kan w skali 1:500 cz.2 9. rys nr 4 Plan sytuacyjny sieci wod – kan w skali 1:500 cz.3 10.rys nr 5 Plan sytuacyjny sieci wod – kan w skali 1:500 cz.4 11.rys nr 6 Plan sytuacyjny sieci wod – kan w skali 1:500 cz.5 12.rys nr 7 Plan sytuacyjny sieci wod – kan w skali 1:500 cz.6 13.rys nr 8 Plan sytuacyjny sieci wod – kan w skali 1:500 cz.7 14.rys nr 9 Profil sieci kanalizacji sanitarnej grawit. w skali 1:100/500 cz.1 15.rys nr 10 Profil sieci kanalizacji sanitarnej grawit. w skali 1:100/500 cz.2 16.rys nr 11 Profil sieci kanalizacji sanitarnej grawit. w skali 1:100/500 cz.3 17.rys nr12 Profil sieci kanalizacji sanitarnej tłocznej w skali 1:100/500 18.rys nr13 Studnia rozpręŜna OBLICZENIA 1.Obliczenie ilości ścieków dla tłoczni Ilość mieszkańców - Zapotrzebowanie wody 200 osób - 150 l /Mk dobę Współczynnik nierównomierności dobowej Nd = 1,4 Współczynnik nierównomierności godzinowej Ng = 1,7 Qdmax Qhmax = 200 x 150 x 1,4 = 420 m3/d = 400 x 1.7 / 1,4 = 5,1 m3/h = 1,41 l/s