tabletki, 40 mg telmisartanu i 12,5 mg hydrochlorotiazydu lub 80 mg

PRITORPLUS (telmisartan
i 25 mg hydrochlorotiazydu
+ hydrochlorotiazyd), tabletki, 40 mg telmisartanu i 12,5 mg hydrochlorotiazydu
lub 80 mg telmisartanu i 12,5 mg hydrochlorotiazydu
lub 80 mg telmisartanu
oraz substancje pomocnicze, m.in. laktoza jednowodna i sorbitol. Wskazania: Leczenie samoistnego nadciśnienia tętniczego. Dawka 40 mg/12,5 mg i 80 mg/12,5
mg są wskazane do stosowania u pacjentów, u których ciśnienie krwi nie jest kontrolowane
w sposób wystarczający z zastosowaniem samego telmisartanu.
Dawka 80 mg/25
mg jest wskazana
do stosowania u pacjentów, u których ciśnienie krwi nie jest kontrolowane w wystarczający sposób produktem PritorPlus 80 mg/12,5 mg lub u pacjentów, którzy wcześnie byli ustabilizowani
za pomocą telmisartanu i hydrochlorotiazydu
podawanych osobno. Dawkowanie i sposób stosowania: raz na dobę, popijając płynem, niezależnie od posiłku. Zaleca się indywidualne dostosowanie dawki każdego ze składników preparatu, przed zastosowaniem ustalonej dawki preparatu złożonego. Nie ma konieczności dostosowania dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku.
Ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności działania preparatu, nie zaleca się podawania preparatu PritorPlus dzieciom w wieku poniżej 18 lat. U pacjentów z łagodnym
lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby, nie należy przekraczać dawki PritorPlus 40 mg112,5 mg raz na dobę. PritorPlus nie jest wskazany do stosowania u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby. Przeciwwskazania:znadwrażliwość na którąkolwiek substancję czynną lub na którąkolwiek 'ubstancję pomocniczą, nadwrażliwość na inne pochodne sulfonamidowe,
drugi i trzeci trymestr ciąży oraz okres karmienia piersią, zastój żółci i niedrożność dróg żółciowych, ciężka niewydolność wątroby, ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny < 30 mI/min), oporna
na leczenie hipokaliemia, hiperkalcemia. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności: Nie należy rozpoczynać leczenia antagonistami receptora angiotensyny II u pacjentek w ciąży. Jeżeli kontynuacja leczenia u pacjentek pianujących ciążę nie jest niezbędna za pomocą antagonisty receptora angiotensyny II, należy zastosować leki które mają ustalony profil bezpieczeństwa stosowania w ciąży.
PritorPlus nie powinien być stosowany u pacjentów z zastojem żółci, niedrożnością dróg żółciowych lub ciężką niewydolnością wątroby. Należyzachowaćostrożność w przypadku podawania preparatu
PritorPlus pacjentom z zaburzeniem czynności wątroby lub z postępującą chorobą wątroby. U pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub ze zwężeniem tętnicy
nerkowej w przypadku jednej czynnej nerki wzrasta ryzyko wystąpienia ciężkiego niedociśnienia tętniczego i niewydolności nerek. U chorych z łagodną i umiarkowaną niewydolnością nerek zaleca
się okresowe kontrolowanie
stężenia potasu, kreatyniny i kwasu moczowego w surowicy krwi, nie ma doświadczeń stosowania PritorPlus u chorych we wczesnym okresie po przeszczepie nerki.
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek może wystąpić azotemia związana z podawanym diuretykiem tiazydowym. Objawowe niedociśnienie tętnicze, szczególnie po pierwszej dawce, może
wystąpić u chorych ze zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową i (lub) zmniejszonym stężeniem sodu w wyniku intensywnego leczenia moczopędnego i (lub) ograniczenia spożycia soli, biegunki
lub wymiotów. Zaburzenia te powinny zostać wyrównane przed podaniem preparatu PritorPlus. U pacjentów z ciężką zastoinową niewydolnością serca lub w przebiegu chorób nerek, w tym ze zwężeniem tętnicy nerkowej podawanie leków wpływających
na układ renina-angiotensyna-aldosteron
wiązało się z gwałtownym
obniżeniem ciśnienia krwi, hiperazotemią, oligurią oraz rzadko, z ostrą
niewydolnością nerek. Nie zaleca się stosowania leku u chorych z pierwotnym hiperaldosteronizmem, gdyż zwykle nie odpowiadają na leki z tej grupy. Zachować szczególną ostrożność u pacjentów
ze zwężeniem zastawki aortalnej lub dwudzielnej, lub przerostową kardiomiopatią zawężającą. U pacjentów z cukrzycą może zaistnieć potrzeba dostosowania dawki insuliny lub doustnych środków
zmniejszających stężenie glukozy. Cukrzyca utajona może się ujawnić w trakcie leczenia tiazydem. Z leczeniem diuretykami może być związane zwiększenie stężenia cholesterolu i triglicerydów.
U niektórych pacjentów przyjmujących tiazyd wystąpienie objawów związanych z hiperurykemią lub dną moczanową może zostać przyśpieszone. Należy okresowo monitorować stężenia elektrolitów
w surowicy ze względu na możliwe zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej
(w tym hipokaliemię, hiponatremię i alkalozę hipochloremiczną). Ryzyko hipokaliemii, które jest większe u pacjentów
z marskością wątroby, u pacjentów, u których dochodzi do szybkiej diurezy lub u pacjentów, którzy przyjmują doustnie nieodpowiednią ilość elektrolitów lub są leczeni jednocześnie kortykosteroidami lub ACTH. Może wystąpić hiperkaliemia, ryzyko jest większe u pacjentów z niewydolnością nerek i (lub) niewydolnością serca oraz cukrzycą. Diuretyki oszczędzające potas, suplementy potasu
lub sole zawierające potas, powinny być stosowane z dużą ostrożnością. Umiarkowany, nie wymagający leczenia niedobór chloru. Mogą wystąpić przejściowe i niewielkie zwiększenie stężenia
wapnia w surowicy, przy braku innych, znanych zaburzeń metabolizmu wapnia. W przypadku znacznej hiperkalcemii odstawić iek przed przeprowadzeniem badań czynnościowych przytarczyc.
Tiazydy zwiększają wydalanie magnezu z moczem, co może doprowadzić
do hipomagnezemii.
Nie należy stosować u chorych z rzadką wrodzoną nietolerancją fruktozy i (lub) rzadką dziedziczną
nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zaburzeniami wchłaniania glukozy-galaktozy. Wykazuje mniejszą skuteczność w leczeniu nadciśnienia tętniczego u osób rasy czarnej.
Nadmierne obniżenie ciśnienia krwi u chorych z kardiomiopatią niedokrwienną lub z chorobą niedokrwienną serca może spowodować zawał serca lub udaru. Mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości
na hydrochlorotiazyd. Istnieją doniesienia o zaostrzeniu lub aktywacji tocznia rumieniowatego po przyjęciu diuretyków tiazydowych. Działania niepożądane: Często: zapalenie oskrzeli, zapalenie
gardła, zapalenie zatok, zakażenia górnych dróg oddechowych, zakażenia układu moczowego, hipercholesterolemia, hipokaliemia, niepokój, zawroty głowy, ból brzucha, biegunka, dyspepsja, zapalenie żołądka, wyprysk, ból stawów, zapalenie kości i stawów, ból pleców, skurcze mięśni lub ból kończyny, ból mięśni, zaburzenia erekcji, objawy grypopodobne, ból. Niezbyt często: nadwrażliwość,
niewłaściwe kontrolowanie cukrzycy, zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi. Ponadto opisano przypadki: obrzęku naczynioruchowego, pokrzywkę i inne powiązane reakcje. Decyzja
Komisji Europejskiej: EU/1/02/21S/001-021.
Podmiot odpowiedzialny: Bayer HealthCare AG, Niemcy. Produkt leczniczy wydawany z przepisu lekarza - Rp. Przed przepisaniem należy
zapoznać się z Charakterystyką
bayer.com.pl
Produktu Leczniczego. V3/04.02.2009IWJ;
Informacji udziela: Bayer Sp. z 0.0., Al. Jerozolimskie 158,02-326 Warszawa, tel. (22) 5723500, fax (22) 5723850, www.
* Ceny urzędowe detaliczne i maksymalne dopłaty ponoszone przez pacjenta dla poszczególnych dawek wynoszą odpowiednio:
PritorPlus 40 mg/12,5 mg x 28 tabl - 68,19 zł (57,55 zł), PritorPlus 80 mg/12,5 mg x 28 tabl- 87,82 zł (66,52 zł)