Rada Szkoleniowa na temat: „Rola zabaw ruchowych metodą

Transkrypt

Rada Szkoleniowa na temat: „Rola zabaw ruchowych metodą
Rada Szkoleniowa na temat:
„Rola zabaw ruchowych metodą Dennisona
w rozwijaniu potencjału fizycznego i umysłowego
dzieci."
•
Temat: Rola zabaw ruchowych w wychowaniu dla zdrowia metodą
Dennisona.
• Cel: Wzbogacenie wiedzy z zakresu wykorzystania zabaw metodą
Dennisona w pracy z dziećmi przedszkolnymi.
• Założenia organizacyjne:
1.Planowana liczba uczestników - 5
2.Rada Szkoleniowa przeznaczona dla nauczycieli
Przedszkola nr 2 w Kędzierzynie – Koźlu.
3.
Rada Szkoleniowa planowana w dniu 11.12.2003 r.
• Ramowy program.
1. Powitanie:
Jestem tutaj z wami bardzo wesolutka , aby was rozśmieszyć śmieje się
cichutko ha, ha, ha, (każdy z uczestników wypowiada słowa
i śmieje się
w dowolny sposób).
2. Zabawa wg Dennisona „Dziwna planeta"
„Na dziwnej planecie Paula Dennisona zabawni mieszkańcy tak się witają ,
jedną ręką za nos chwytają , drugą ucho po przeciwnej stronie dotykają .
Potem ręce zamieniają i nas do zabawnego powitania zapraszają."
3. Charakterystyka metody Paula Dennisona - referat
Dr Paul Dennison - psycholog, pedagog.
Dennison będąc sam dyslektykiem poszukiwał związków między rozwojem
fizycznym, sprawnością ruchową a rozwojem mowy oraz zdolności czytania i pisania. Pracując
z dziećmi dyslektycznymi, zauważył że gdy nauka tych dzieci odbywa się w ruchu , to
przychodzi im znacznie łatwiej niż w spoczynku . Dennison zaobserwował, które ruchy
wywierają najbardziej zbawczy wpływ na dzieci i w wyniku tego opracował kanon
podstawowych ćwiczeń, które nazwał gimnastyką mózgu, lapidarne określenie to kinezjologia
edukacyjna czyli kinezjoterapia (grec. Kinezie - ruch ) . Skierowana jest do wszystkich
osób zainteresowanych rozwojem potencjału fizycznego i umysłowego ,
niezależnie od wieku i zawodu . Podstawowym zadaniem tej metody jest zaangażowanie
wszystkich zmysłów - wielozmysłowy rozwój to uczenie metodami aktywizującymi ,
włączenie naturalnych mechanizmów integracji umysłu i ciała poprzez specjalnie
zorganizowane ruchy . Najważniejszym osiągnięciem Dennisona było odkrycie dwóch
podstawowych
1
ruchów, za co otrzymał bardzo prestiżową nagrodę , tj. ruchu naprzemiennego
i mchu jednostronnego,
Na co pomaga metoda Dennisona:
• Poprawia funkcjonowanie w orientacji przestrzennej w wymiarach prawo lewo, góra - dół, przód - tył (w obrębie własnego ciała),
• Pokonuje lub zmniejsza stres i napięcia wynikające z trudności życia
codziennego,
• Pozwala lepiej komunikować się z innymi ludźmi,
• Poprawia koncentrację dowolną,
• Usprawnia myślenie globalne , asocjacyjne (wiedzę nowo nabytą włączamy w
już posiadaną),
• Przezwycięża trudności związane z dysleksją, dysgrafią i dysortografią,
• Zwiększa się spostrzegawczość,
• Pomaga w zapamiętywaniu materiału, zwiększa się efektywność, tempo
uczenia a co najważniejsze - bezstresowość,
• Usprawnia zmysły np, : wzrok, słuch.
Dlaczego tak się dzieje :
• Praca prawej i lewej półkuli,
• Ilość połączeń między półkulami jest różne u kobiet i u mężczyzn . Ilość połączeń
tworzy się w okresie noworodkowym, w którym ważne jest jak największa ilość
ćwiczeń,
• Chłopcy mają mniej połączeń dlatego więcej jest wśród nich dyslektyków z
trudnościami w nauce czytania i pisania,
• Funkcjonowanie w obrębie prawej i lewej półkuli - w stresie - ogniwo połączeń
przestaje prawidłowo funkcjonować np. sytuacja egzaminacyjna lub reakcje
obronne na stres w szoku,
Metoda ta ma na celu zintegrowanie pracy mózgu, gdyż zdaniem Dennisona wiele
problemów intelektualnych i emocjonalnych w życiu człowieka wynika ze złego
współdziałania obu półkul mózgowych i z braku integracji między nimi bo mózg jest
narzędziem symetrycznym, a każda półkula ma inne zadania,
Prawa półkula mózgu zwana - artystyczną jest odpowiedzialna za uczucia,
wyobraźnię, ogólny obraz, emocje, znaczenie, długą pamięć, prawdziwe
wielowymiarowe uczenie się, syntezę, zrozumienie języka, rytm, płynność, wymowa,
intuicja, intuicja oszacowana (ocena), podobieństwa, spontaniczność, płynność
myślenia o wielu rzeczach w tym samym czasie, doświadczenia, ukierunkowanie na
chwilę obecną, percepcję wzrokową, reakcje automotoryczne (odruch), odbiór
informacji, rozproszenie.
Lewa półkula mózgu zwana - logiczną (naukową) (u osób praworęcznych)
odpowiada zaś za : myśli, analizę sytuacji życiowych, części składowe języka,
składnię, semantykę, litery, zdania, zasób słów, liczby, analizę liniowa, różnice,
planowanie, organizację, myślenie sekwencyjne, język, ukierunkowanie na przyszłość,
przetwarzanie danych, spostrzeganie, wnioskowanie, poczucie czasu, percepcję
słuchową, reakcje świadome(kontrola), czynności wyuczone, przekaz informacji,
skupienie, widzenie szczegółów, przypisywanie faktów, kontrolę nad słowem,
porozumiewanie się werbalne, pamięć krótka - czyli jest ona logiczna i postrzega
poszczególne elementy.
2
Dzięki harmonijnej współpracy obu półkul mózgowych dzieci jak i dorośli z
łatwością , przyswajają sobie nową wiedzę, umiejętności, Brak równowagi między pracą
obu półkul mózgowych zdaniem Dennisona, prowadzi do powstania różnego rodzaju
zakłóceń, dziecko może mieć problemy np. w nauce czytania, pisania, z
koncentracją uwagi, wyrażaniem własnych emocji . Paul Dennison twierdzi , że
powstałe zaburzenia „blokady" można zlikwidować poprzez ruch . Proponuje on
ćwiczenia bardzo łatwe i bezpieczne, które wykonywane pod kierunkiem terapeuty
prowadzą do integracji obu półkul, czego efektem może być np. płynne czytanie lub
poprawa koncentracji uwagi dziecka na własnych ruchach i działaniu .
Dennison odkrył, że funkcje mózgu ludzkiego są trójwymiarowe tak, że stanowią
całość. Proces kształcenia może być miły i przystępny, pod warunkiem, że zostanie
prowadzony wielowymiarowo:
• Wymiar lateralizacji (lewa i prawa półkula mózgu),
• Wymiar koncentracji (pień mózgu i płat czołowy),
• Wymiar stabilności (system limbiczny).
Efekty jakie może dawać metoda Dennisona;
• Usuwa blokady ukryte w naszym ciele,
• Wprowadza ciało i umysł w stan optymalny do przyswojenia wiedzy
równoważąc wymiar lateralności, koncentracji, stabilności.
Zaletą tej metody jest to, że stosowanie jej wcale nie jest ani praco - ani
czasochłonne . Gimnastyce mózgu wystarczy poświęcić dosłownie kilkanaście minut
dziennie aby w krótkim czasie osiągnąć wymierne, zauważalne rezultaty,
Zestaw ćwiczeń gimnastycznych mózgu można podzielić na :
1) Podstawowy schemat ćwiczeń wprowadzających (wstępnych) - schemat
odblokowania.
2)Ćwiczenia na przekroczenie linii środka
3)Ćwiczenia wydłużające (rozciągające)
4)Ćwiczenia energetyzujące. Ważna jest kolejność
Podstawowy schemat ćwiczeń wprowadzających
(PACE)
Positive - pozytywny
Active - aktywny
Clear - jasny
Energetic - energetyczny
 Picie wody
Cel: pobudzenie energii (Energetic —> PACE)
Woda jest czynnikiem energetyzującym i jest niezbędna do prawidłowego
funkcjonowania układu limbicznego (nerwowego), która zapewnia efektywne
przyswajanie, przetwarzanie i przechowywanie zdobytych informacji . Woda
aktywizuje mózg dla elektrycznych i chemicznych reakcji między mózgiem a
układem nerwowym - poprawia umiejętności szkolne . Im więcej wysiłku
3
umysłowego tym więcej należy pić wody . Przeciętnie każdy człowiek powinien
Wypić conajmiej ok, 2 litry wody dziennie (25 mililitrów na kg masy ciała ) Więc
zapraszam wszystkich do napicia się wody .
 Ruchy naprzemienne
Cel: wzmaga aktywność organizmu (Active —> PACE)
Poprawia ogólną koordynację prawej i lewej strony ciała . Poprawia wzrok,
usprawnienia umiejętności czytania i pisania, słuchania i rozumienia . Wzmacnia
oddech i wzrost energii, oraz gibkość . Ćwiczenia te powinny być stosowane
w ciągu dnia możliwie jak najczęściej i w urozmaicony sposób w jak
najwolniejszym tempie, gdyż wtedy takie ćwiczenia angażują precyzyjne ruchy
i zmysł równowagi.
Oto przykłady ćwiczeń naprzemiennych:
1)Naprzemienne chodzenie w miejscu polegające na dotykaniu prawym
kolanem do lewego łokcia i prawym łokciem do lewego kolana.
2)Naprzemienne równoczesne odchylanie lewej nogi i prawej ręki oraz lewej
ręki i prawej nogi.
3)Naprzemienne dotykanie prawą ręką lewej stopy i lewą ręką prawej stopy.
4)Krzyżowanie wyprostowanych ramion przed klatką piersiową tak aby na
zmianę była ręka prawa potem lewa .
5)Dotykanie prawą dłonią lewego ucha i odwrotnie .
6)Dotykanie prawą dłonią lewego łokcia i odwrotnie i itp.
Ćwiczenia można też wykonywać w pozycji leżącej zaczynając zawsze od ręki
dominującej.
 Punkty na myślenie
Cel: sprzyja jasności myślenia (Clear —> PACE)
Poprawia ukrwienie i dotlenia mózg . Zwiększa poziom energii , odprężenia,
usprawnia ogólną koordynację wzroku, eliminuje odwracanie liter i cyfr , poprawia
koncentracje w czasie czytania, oraz niweluje uczucie zmęczenia.
Oto przykład ćwiczenia:
1) Jedną ręką masujemy ok,
30 sekund dwa punkty znajdujące się pod
obojczykiem z obu stron mostka, drugą rękę trzymamy na pępku . Układ
powtarzamy zmieniając ręce , pamiętając aby podczas masowania wykonywać
mchy koliste , zgodnie z ruchem wskazówek zegara (aby odnaleźć punkty na
myślenie układamy kciuk i palec wskazujący jednej raki na kostkach obojczyka,
następnie zsuwamy palce ok. 1 cm w dół w poszukiwane zagłębienie).
Ćwiczenie można wykonać także w pozycji siedzącej .
 Pozycja Cook'a - pozycja Dennisona
Cel : wspomaga pozytywne nastawienie (Positive —> PACE)
Poprawia integrację umysł - ciało . Relaksuje , równoważy emocjonalnie, poprawia
koncentrację, zwiększa uwagę. Poprawia słyszenie , mowę , pisanie prac
kontrolnych , rozluźnia . Zadaniem tego ćwiczenia jest odblokowanie emocji
i umożliwienie kontaktu z płatami czołowymi mózgu , gromadzenie zdobytej
wiedzy. Dzięki temu ćwiczeniu dzieci nadpobudliwe i rozdrażnione stają się
spokojniejsze , a dzieci zahamowane i zablokowane - otwierają się u nich emocje .
Ćwiczenie Coo'a wykonuje się w zależności od potrzeb dziecka .
4
Ćwiczenie to wykonujemy dwuetapowo :
Pierwszy etap
Krzyżujemy nogi w kostkach ręce wyciągamy przed siebie , dłonie odwracamy na
zewnątrz a kciuki kierujemy na dół . Krzyżujemy ręce , splatamy dłonie
i przyciągamy do klatki piersiowej (włożenie 4 palców dłoni bez kciuka pod pachy) ,
język układamy na podniebieniu twardym (na głosce N) , oczy zamknięte i oddech
przeponowy (brzuch wznosi się przy wdechu do góry) .
Drugi etap
Nogi ustawiamy równolegle do siebie , oczy mogą być nadal zamknięte dłonie łączymy
opuszkami palców tworząc „piramidkę" . W przypadku gdy dziecko czuje lekkie
pulsowanie (tętno) , „mrówki" to znaczy , że ćwiczenie jest prawidłowo wykonane .
Ćwiczenie to można wykonać w pozycji leżącej , siedzącej i stojącej.
4. Ćwiczenia na przekroczenie linii środka - praca indywidualna.
 Ruchy naprzemienne
Cel: wzmaga aktywność organizmu (Active —> PACE)
Poprawia ogólną koordynację prawej i lewej strony ciała . Poprawia wzrok,
usprawnia umiejętności czytania i pisania, słuchania i rozumienia . Wzmacnia
oddech i wzrost energii, oraz gibkość . Ćwiczenia te powinny być stosowane
w ciągu dnia możliwie jak najczęściej i w urozmaicony sposób w jak
najwolniejszym tempie, gdyż wtedy takie ćwiczenia angażują precyzyjne ruchy
i zmysł równowagi.
Oto przykłady ćwiczeń naprzemiennych :
1)Naprzemienne chodzenie w miejscu polegające na dotykaniu prawym
kolanem do lewego łokcia i prawym łokciem do lewego kolana .
2)Naprzemienne równoczesne odchylanie lewej nogi i prawej ręki oraz lewej
ręki i prawej nogi.
3)Naprzemienne dotykanie prawą ręką lewej stopy i lewą ręką prawej stopy ,
4)Krzyżowanie wyprostowanych ramion przed klatką piersiową tak aby na
zmianę była ręka prawa potem lewa.
5)Dotykanie prawą dłonią lewego ucha i odwrotnie .
6)Dotykanie prawą dłonią lewego łokcia i odwrotnie i itp.
Ćwiczenia można też wykonywać w pozycji leżącej zaczynając zawsze od ręki
dominującej.
 Leniwe ósemki dla oczu
Cel: Wzrokowe przekroczenie linii środka , koordynacja pracy wzroku, wzmocnią pole
widzenia , obwodowe widzenie , wzmocnią koordynację pracy obu półkul mózgowych ,
pomaga w czytaniu ze zrozumieniem , pisaniu i rozpoznawaniu znaków, poprawia
pamięć krótko i długo terminową, wycisza i relaksuje . Na stojąco wyciągamy przed
siebie prawą rękę , zaciskamy pięść a kciuk kierujemy do góry na wysokość oczu ,
naprzeciw nosa , wyznaczamy punkt i od niego rozpoczynamy kreślenie oczami
zaczynając zawsze w lewo do góry wodząc nimi za palcem , to samo powtarzamy z
lewą ręką a potem obiema jednocześnie .
Wielokrotnie powtarzamy te ruchy . Ćwiczenia te zaczynamy od ręki dominującej ,
5
nie dominującej, oburącz, od rysowania bardzo małych „ósemek" do największych.
 Słoń
Cel: wzmacnia koordynację ręka - oko , poprawia percepcję ruchową, równowagę,
organizację, koncentrację i zapamiętywanie głównie cyfr, stymuluje mowę
wewnętrzną, twórcze myślenie, usprawnia słuchanie własnego głosu, rozwija pamięć
długoterminową, poprawia słyszenie, ruch, mowę, pismo, zintegrowane widzenie.
Stoimy w lekkim rozkroku kolana lekko ugięte, prawą rękę wyciągamy w przód i
pokazujemy przed sobą punkt centralny wyobrażonej „leniwej ósemki.” Przytulamy
ucho do ramienia i kreślimy w przestrzeni „leniwą ósemkę". Ćwiczenie to powtarzamy
po trzy , cztery razy na każdą rękę, przy czym przechodząc do drugiej ręki prostujemy
całe ciało (ćwiczenie zaczynamy od ręki dominującej),
Leniwa ósemka alfabetyczna
Cel: wzmacnia koordynację ręka - oko , pomaga w zasadach pisowni - ortografii,
twórczym pisaniu, rozpoznawaniu i kodowaniu symboli, usprawnia zdolności
manualne, percepcję ruchów, zwiększa obszar obwodowego pola widzenia, Najpierw
rysujemy kilka „leniwych ósemek", a potem wpisujemy w kształt leżącej ósemki małe
litery alfabetu, zachowując kierunek w lewo do góry . Zawsze wpisujemy pisane
litery a nie drukowane bo pracuje prawa półkula mózgu .
W „leniwej ósemce" jest cała kaligrafia :

W lewej części ósemki są – a, c , d , e , f , o , q
W prawej części ósemki są – b, h, i, j, k, l, m, n, p, s, t, z, y, x, u, w, v.
„Leniwe ósemki" możemy „rysować" w przestrzeni, na plecach innej osoby, na piasku,
na papierze, na ścianie, itp. Pamiętając aby zawsze zaczynać od ręki dominującej ,
niedominującej , oburącz .
Motyl na suficie
Cel : Poprawia koordynację wzrokowo - ruchową (oko - ręka), usprawnia
mechanizm czytania i pisania,
Podnosimy do góry głowę, nosem na suficie kreślimy „leżące ósemki", zaczynamy w
lewo do góry.

 Kołyska
Cel : stymuluje przepływ płynu mózgowo rdzeniowego, zwiększa aktywność mózgu,
wzmacnia system nerwowy, niweluje nadmierne napięcie, pomaga w skupieniu
uwagi i zrozumieniu, usprawnia percepcję wzrokowo ruchową. Siadamy na podłodze,
ręce lekko ugięte, opierają się o podłoże . Nogi złączone, ugięte w kolanach . Usuwamy
napięcie w jednym biodrze, potem w drugim, robiąc nieduże ruchy nogami.
 Rowerek
Cel : integruje lewą i prawą stronę ciała, poprawia percepcję słuchową, ułatwia naukę
i pomaga w poprawnym stosowaniu zasad ortografii, usprawnia technikę pisania,
6
czytania, pojęć matematycznych .
Podnosimy ręce i głowę do góry, obejmujemy głowę dłońmi i podtrzymujemy ją .
Prawym łokciem dotykamy lewego kolana, potem lewym łokciem prawego kolana itd.
 Krążenie szyją
Cel : usprawnia technikę czytania ze zrozumieniem, ułatwia wyrażanie emocji, myślenia,
poprawia pamięć, relaksuje, zwiększa koncentrację, pogłębia oddech, wzmacnia
środkowe pole widzenia.
Powolnym ruchem przenosimy głowę od ramienia do ramienia, pozwalając by broda
była jak najbliżej klatki piersiowej . Robimy to na wydechu , W skrajnym bocznym
położeniu głowy wykonujemy wdech i powtarzamy czynność ,
5.Aktywizacja nauczycieli
 Rysowanie oburącz według Dennisona
Cel: poprawia koordynację ręka - oko, orientację w przestrzeni, rozluźnia napięcie
nadgarstków, ramion, obręczy barkowej.
1) Rysujemy na papierze oburącz, symetrycznie względem linii środka różne
wzory np. chmury, drzewa, słońce itp.
2)Rysujemy oburącz w powietrzu chusteczkami dowolne wzory ,
3)Piszemy na papierze ręką dominującą , nie dominującą , oburącz wyraz mama.
6. Ćwiczenia wydłużające (rozciągające) wymiar koncentracji
 Przyciskanie dzwonka lub inaczej zwane Pompowanie piętą .
Cel: integruje przednią i tylną część mózgu, zwiększa koncentrację i komunikacje,
rozwija wyraźną mowę i językowe umiejętności, poprawia słuchanie ze
zrozumieniem, czytanie ze zrozumieniem, zdolności twórczego pisania, zdolności do
zakończenia rozpoczętego procesu .
Stajemy prosto, jedną nogę odstawiamy do tyłu, stawiając ją na palcach . W czasie
wydechu dociskamy piętę do podłogi, a przednią nogę uginamy w kolanie . Robiąc wdech
ponownie unosimy piętę, a przy wydechu znów opuszczamy . Ćwiczenie powtarzamy
zmieniając układ nóg.
 Sowa
Cel: zmniejsza napięcie mięśni ramion i karku , Wzmacnia percepcję słuchową
(słuchanie własnego głosu), doskonali dialog wewnętrzny, poprawia pamięć długo i
krótkoterminową oraz koordynację wzroku i słuchu z pracą całego ciała (mowa, ustny
komunikat, matematyczne wyliczania, praca z komputerem ). Prawą dłonią chwytamy
mocno mięsień barku, głowę zwracamy w stronę tej dłoni. Bierzemy głęboki wdech i
kierując głowę w stronę przeciwległego ramienia głośno wydychamy powietrze (można
naśladować głos sowy lub artykułować wybrane głoski). Gdy głowa znajdzie się nad
prawym ramieniem ponownie bierzemy głęboki wdech i wydychając wracamy do punktu
wyjścia . Głowę utrzymujemy na tej samej wysokości , Po trzech czterech cyklach
powtarzamy ćwiczenie zmieniając układ rąk.
7
 Aktywna ręka
Ceł : rozwija poprawną mowę i językowe zdolności twórcze, rozwija twórcze działanie
i postawę, poprawia kaligrafię, zasady pisowni, twórcze pisanie . Pogłębia oddech,
rozluźnia przeponę, wzmacnia koordynację ręka - oko - ucho, obniża napięcie
mięśniowe obręczy barkowej, usprawnia małą i dużą motorykę . Podnosimy rękę do góry,
chwytając drugą rękę , Podniesiona ręka stawia opór ręce trzymającej, robiąc to na
wydechu w czterech kierunkach : w stronę głowy, do przodu, do tyłu, od ucha.
Ćwiczenie powtarzamy zmieniając rękę .
 Wypady
Cel: wyzwala ekspresję twórczą, poprawia koncentrację i orientacje przestrzenną,
relaksuje całe ciało, poprawia pamięć długoterminową i aktualizuje pamięć
krótkotrwałą, pomaga w szybkim zapamiętywaniu .
Stajemy prosto z rękami na biodrach nogi ustawiamy tak by stopy były pod kątem 90
stopni, Jedną nogę zginamy w kolanie, i przenosimy na nią ciężar ciała, robimy to na
wydechu, robiąc wdech prostujemy kolana.
 Luźne skłony - sięganie po piłkę
Cel: poprawia czytanie ze zrozumieniem, liczenie w pamięci, rozwija abstrakcyjne
myślenie, pomaga w odczuwaniu stabilności i wzrokowej integracji. Stajemy krzyżując
nogi w kostkach, robimy luźny skłon tułowia do przodu, wyciągając ręce przed
siebie (Jakby oddając ciało działaniu przyciągania ziemskiego) .
 Zginanie stopy
Cel: integruje pracę przedniej i tylnej części mózgu, rozwija wyobraźnię, mowę
i językowe umiejętności, ułatwia i pomaga zrozumieć w czasie czytania i słuchania,
rozwija zdolności twórczego pisania, oraz zdolności podążania za logiką zadania
i dokończenia go.
Siadamy . Jedną nogę kładziemy na kolanie drugiej, z wdechem przyciągamy stopę
w stronę kolana, przy wydechu odsuwamy ją w przeciwnym kierunku .
Wykonujemy ćwiczenie trzymając rękami - przyczepy mięśni łydki - przyczepy mięśni
goleni z przodu. Ćwiczenie powtarzamy zmieniając układ nóg.
 Kobra
Cel : pomaga w przekroczeniu środkowej linii ciała, rozluźnia centralny układ nerwowy,
poprawia obuoczne widzenie, ułatwia zgodną pracę obojga oczu. Poprawia słuchanie
ze zrozumieniem, ułatwia umiejętność mowy, i pomaga przy kontrolowaniu motoryki
precyzyjnej.
Usiądźmy, dłonie opieramy na stole, plecy rozluźnione, zaczynamy oddychać tak jakby
„od podstawy kręgosłupa" . Skupiamy się na oddechu jakby był źródłem naszej siły, a
nie pracą mięśni.
8
7. Ćwiczenia energetyzujące (pobudzające) wymiar stabilności.
 Kapturek myśliciela
Cel : pobudza cały mechanizm słuchu, poprawia pamięć, pomaga przy
rozpoznawaniu, rozróżnianiu, ułatwia w słuchaniu własnego głosu w czasie
mówienia, poprawia pracę pamięci krótkotrwałej, doskonali dialog wewnętrzny,
pomaga w zgodnym słuchaniu obydwoma uszami, pomaga w słuchaniu ze
zrozumieniem, w śpiewie, w grze na instrumentach.
Palcem wskazującym i kciukiem chwytamy małżowinę uszną i masujemy ją ruchem
ciągłym, zaczynając od góry, lekko wywijając do tyłu, aż do płotka ucha, jakbyśmy „kleili
pierogi" . czynność wykonujemy trzykrotnie . Zakończeniem ćwiczenia jest pociąganie
uszu do góry, na boki i do dołu .
 Energetyczne ziewanie
Cel : poprawia zdolność ekspresji i twórczego myślenia, percepcji sensorycznej,
poprawia motoryczne funkcje oczu i mięśni, wzmacnia siłę głosu . Pomaga w
umiejętnym wybieraniu potrzebnych informacji, ułatwia podczas głośnego czytania,
twórczego pisania, wystąpień publicznych . Relaksuje mięśnie twarzy oraz okolice oczu,
szyi i karku. Ułatwia artykułowanie myśli.
Masujemy staw żuchwowo skroniowy, otwieramy usta i głęboko ziewamy.
 Oddychanie przeponowe
Cel : rozluźnia centralny układ nerwowy, zwiększa aktywność i koncentrację, poprawia
koordynację prawej i lewej strony ciała, pomaga w ustaleniu rytmu ruchów kości
czaszki, pomaga w głośnym czytaniu, mowie i pogłębieniu oddechu .
Robimy wdech nosem - oczyszczamy płuca, robiąc krótkie wydechy przez
zaciśnięte wargi (wyobrażamy sobie, że chcemy utrzymać w powietrzu piórko) .
Kładziemy dłonie na dolnej części brzucha, bierzemy głęboki wdech i czujemy jak dłonie
oddalają się od siebie, powoli robimy wydech - dłonie zbliżają się do siebie .
 Punkty pozytywne
Cel : wzmacnia czołową część mózgu, osłabia reakcję odruchów wymuszonego
działania, pozytywnie wpływanie na procesy nauki pisania, matematykę, poprawia
pamięć długoterminową, ułatwia umiejętność komunikowania się, relaksuje i
łagodzi skutki stresu .
Dotykamy lekko końcami palców punktów, znajdujących się na czole bezpośrednio nad
oczami, równo po środku, miedzy linią włosów a brwiami, na wypukłości czołowej .
Oddychamy spokojnie, można zamknąć oczy . Ćwiczenie wykonujemy do momentu
odczucia harmonijnego pulsowania obu dotykanych obszarów,
 Punkty uziemienia - ziemi
Cel : doenergetyzowuje system
nerwowy,
wzmacnia
stabilność,
poprawia
9
koncentrację , organizację działania, w czasie wodzenia oczami w dole pomaga
w rozwoju umiejętności widzenia z bliska . Ułatwia w opanowaniu umiejętności
niegubienia wierszy i kolumn w czasie czytania, pisania, i prac matematycznych.
Palcami jednej ręki dotykamy punktów pod dolną wargę (możemy lekko masować), drugą
rękę trzymamy na dole brzucha . Patrzymy w dół na podłogę . Powtarzamy ćwiczenie
zmieniając układ rąk.
 Punkt równowagi
Cel: wspiera komunikację niewerbalną, relaksuje, poprawia samopoczucie, wzrasta
koncentracja uwagi, szybkości podejmowania decyzji, rozluźnia napięcia przy ruchu
szczęk i kości czaszki, poprawia równowagę i percepcję wzrokową, łagodzi objawy
choroby lokomocyjnej, umiejętnie rozróżniania przy pisaniu i matematyce . Końcami
palców jednej ręki dotykamy wypukłości za uchem i przy podstawie czaszki (można
lekko masować), drugą rękę trzymamy na pępku . Ćwiczenie powtarzamy zmieniając
układ rąk.
 Punkty przestrzeni
Cel : doenergetyzowuje system nerwowy, usprawnia percepcję wzrokową
(zdolności widzenia blisko i daleko). Poprawia percepcję głębokości wyobrażenia,
wzmacnia motywację do działania, koncentrację organizacji. Końcami palców jednej ręki
dotykamy miejsca nad górną wargą pod nosem drugą rękę kładziemy na kości
ogonowej . Wzrok kierujemy do góry . Ćwiczenie powtarzamy zmieniając układ rąk.
• Informacja zwrotna
1. Jakie nowe doświadczenia Pani zdobyła ?
2. Co chciała by Pani przekazać na koniec Rady Szkoleniowej ?
• Bibliografia
1. „Twórcza kinezjologia w praktyce" propozycje dla każdego
J. Zwoleńska
2.„Edukacja przedszkolna RABE H l .3
3.Materiały szkoleniowe z warsztatów „Kinezjologia edukacyjna"
• Obudowa dydaktyczna:
Referat, scenariusz z książki pt.: „Twórcza kinezjologia w praktyce", materiały dla
nauczycieli, zestawy rymowanek, kartki, pisaki, balony.
Opracowała i przeprowadziła
Violetta Jaworska
10

Podobne dokumenty