Grecja Patmos

Grecja
Stolica:
Ateny
Powierzchnia:
131 990 km²
Ludność:
11 305,1 tys.
Waluta:
euro (EUR), 1 EUR = 100 centów
Napięcie:
220 V
Język:
grecki
Wiza:
wiza nie jest wymagana
Regiony:
Alonissos, Andros, Antiparos, Ateny, Attyka, Chalkidiki, Chios, Epirus, Evia, Grecja
Środkowa, Grecka Macedonia, Ikaria, Ios, Itaka, Karpathos, Kefalonia, Keos, Korfu,
Kos, Kreta, Lefkada, Lesbos, Limnos, Milos, Mykonos, Naxos, Paros, Patmos,
Peloponez, Riwiera Olimpijska, Rodos, Saloniki, Samos, Samotraka, Santorini,
Skiathos, Skopelos, Syros, Tesalia, Thassos, Tinos, Zakynthos
Patmos
Krótka informacja
Grecka sielanka, ciekawy monastyr i ustronne plaże.
Informacje ogólne
Wyspa Patmos – spokojna wyspa różniąca się znacznie od głośnych, turystycznych centrów dzięki uduchowionej atmosferze, szczególnie
wyczuwalnej wieczorami w znanym miejscu pielgrzymkowemu, jakim jest monastyr św. Jana Ewangelisty. Wyspa łączy w sobie wiele atrakcji za
sprawą sanktuarium, wspaniałych plaż i wielu ustronnych miejsc, w których można znaleźć spokój i doskonale wypocząć. Miasteczko Skala zachwyca
ciekawymi domostwami i plątaniną uliczek, portem w którym cumują transatlantyki oraz wybornymi tawernami z dobrym jedzeniem i wyśmienitym
winem. Ciekawostką turystyczną, dla której wyspę odwiedza wielu turystów jest Grota Apokalipsy – w tym miejscu św. Jan prowadził ascetyczne
życie, a sam Bóg przemówił do niego ludzkim głosem. Na wyspie znajduje się kilka świetnych, piaszczystych plaż z najbardziej znanymi Aspri i Meloi.
Kuchnia
Głównym składnikiem kuchni greckiej jest oliwa z oliwek, której zalety doceniano już w starożytności używając jej w kosmetyce po kąpieli, a także
polewano mięsa smażone na ruszcie. Obecnie jest podstawą wszystkich greckich potraw i służy nie tylko do smażenia, ale często w dużych
ilościach dodawana jest do sałatek, sosów a nawet zup. Jest również jednym z powodów uznania kuchni greckiej za jedną ze zdrowszych i
smaczniejszych, gdyż oliwa jest lekko strawa i posiada delikatny smak nadający charakteru poszczególnym potrawom.
Kuchnia grecka ma wiele zapożyczeń z typowej kuchni śródziemnomorskiej i bałkańskiej – często dodawany jest czosnek, liście winorośli i duża
ilość warzyw, pomidorów i papryki. Bazą wielu produktów jest baranina i ryby. Bez wątpienia odróżnia ją jednak ser feta, produkowany w różnych
odmianach, typowe greckie zupy i sosy, oraz sposób przyrządzania niektórych dań.
Kuchnia grecka jest bardzo popularna w Europie, ale jadąc do Grecji może nas w niej zaskoczyć nie tylko bogactwo menu, ale też tradycje
kulinarne. Pierwszym zaskoczeniem może być sposób podawania potraw, gdyż większość podawana jest w temperaturze pokojowej. Grecy
uważają, że taka temperatura najbardziej uwydatnia smak. Poza tym, zamawiając w restauracji obiad kilkudaniowy dostaniemy wszystko naraz
gdyż idea podawania dań kolejno jest w tym kraju obca. A jeżeli siedzimy przy stoliku z kilkoma osobami, które zamawiają to samo można dostać
wielki półmisek z potrawą, z którego każdy nabierze ile sobie życzy. Suto zastawione stoły z kolorowymi potrawami są typowe dla kuchni greckiej.
Obojętnie co zamówimy na na stole zawsze znajdzie się woda i chleb, będący dodatkiem do większości potraw.
Rytm dnia w Grecji sprawia też, że pory i ilość posiłków różni się od panujących np. w Polsce. W Grecji nie jest popularne pełne śniadanie, a
często słyszy się, że w ogóle się go nie jada. Dla Greka śniadaniem jest zazwyczaj filiżanka kawy i sucharki, biszkopt lub placek z dżemem. Przed
południem jako przekąska typowe jest ciasto tyropitta, wypełnione gorącym płynnym serem feta. Obiad spożywa się ok. 14-17, a głównym posiłkiem
jest kolacja jedzona zwykle na mieście w restauracjach lub tawernach ok. godz. 20-22. Oczywiście w hotelach rytm ten może się różnić, gdyż
znaczna większość dostosowuje się do potrzeb turystów. W większości restauracji menu pisane jest po angielsku, a w kurortach popularnych wśród
naszych rodaków zdarzają się pisane po polsku.
Jeżeli chcemy spróbować typowej greckiej kuchni warto udać się do kameralnych tawern, gdzie jadają mieszkańcy. Popularne przed jak i między
posiłkami są tzw. mezedes, czyli przystawki.
Panujące tu już od maja wysokie temperatury przyczyniają się do rosnącej popularności kawy przygotowanej na zimno – Frappe – podawanej w
wysokich szklankach, robiona na bazie wody mineralnej z dodatkiem mleka i cukru.
Ważnym elementem greckiej kuchni jest wino, które doceniane było już w starożytności, a sposób jego powstania opisuje mitologia. By uchronić
swego nieślubnego syna Dionizosa przed gniewem Hery, Zeus zamienił go w barana. Bogini jednak nie dała się oszukać i przywróciła mu człowieczą
postać, ale ukarała go obłędem. Szalony Dionizos żeglował po morzu i podczas jednej wyprawy poznał rolnika o imieniu Ikarios, który nauczył go
uprawiania winorośli. Sok z zebranych winogron sfermentował, a Ikarius chcąc ukarać Dionizosa za niedopilnowanie kazał mu go wypić. Historia,
kończy się dość tragicznie, gdyż odurzony bóg zabił rolnika, ale od tamtej pory kojarzony jest w mitologii z winem i zabawą.
Charakterystyczne w smaku i nie występujące poza Grecją jest wino Retsina, które jest młodym winem przyprawionym sosnową żywicą. Po
wytłoczeniu leżakuje zaledwie kilka tygodni i nadaje się do spożycia, jednak po mniej więcej roku, jej smak przypomina ocet. Narodowym trunkiem
Wydruk ze strony http://intertravel.com.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 1/4
Grecji jest też „ouso me mese”, znane jako ouzo – 48-procentowy alkohol doprawiany anyżem i koprem. Międzynarodową sławę wśród alkoholi
zyskała również Metaxa – brandy z dodatkiem wina i mieszanki przypraw. By wyprodukować dobry trunek destyluje się dwukrotnie alkohol, który
następnie leżakuje od 3-15 lat. Dopiero po tum czasie dodawane są do niego wino i zioła, które tworzą charakterystyczny smak. Niektórzy twierdzą,
że niegdyś dodawano też płatki róż. Alkohol jest następnie słodzony, trafia do dębowych beczek i czeka ok. pół roku na rozlanie do butelek.
Obyczaje
W Grecji tożsamość osoby oraz jej status społeczny wyznacza przynależność do rodziny. Jest ona nieco inaczej pojmowana niż na Zachodzie,
gdyż jest grupą krewnych nie tylko noszących jedno nazwisko, ale tez mieszkających razem. Typowe greckie domy są bardzo obszerne by
pomieścić kilku pokoleniową rodzinę. Poza tym ma ona bardzo patriarchalny charakter, co sprowadza się do tego, że status społeczny kobiety
określa związek z mężczyzną. W ostatnich czasach te surowe reguły zostały złagodzone, a kobiety stają się coraz bardziej niezależne. W 1983 r.
zniesiono też ustawowy obowiązek wnoszenia posagu podczas wydawania córki za mąż. Tradycja ta wywodziła się z wysp Morza Egejskiego, gdzie
dom rodzinny należał do kobiety jako opiekunki ogniska domowego, jednak w dobie kryzysu zwyczaj ten został zniesiony co znacznie odciążyło
wielodzietne rodziny. Tradycją jednak nadal jest przekazywanie sukni panny młodej przez jej matkę i szycie ubrań lub pościeli przez kobiety z
rodziny oraz wkładanie do rękawiczki panny młodej kostki cukru by miała słodkie życie w małżeństwie. Greckie wesela są bardzo huczne, taneczne i
czasem przeciągają się na kilka dni. W miasteczkach i wsiach z tradycjami zdarza się, ze orszak panny młodej przemierza ulice co jest bardzo
ciekawym widowiskiem.
W Grecji miejscem szczególnie często odwiedzanym są klasztory, gdzie wymagany jest odpowiedni ubiór zakrywający kolana i ramiona. Również
do wielu innych miejsc nie można wejść w stroju plażowym.
W kościołach i klasztorach nie można robić zdjęć, natomiast w muzeach tylko bez użycia flesza, o ile nie ma piktogramów z zakazem. Często
również możliwość robienia zdjęć w obiektach wiąże się z wykupieniem zgody w kasie.
W greckich barach często można zobaczyć zamyślonych mieszkańców, którzy siedzą nad planszami. Grają oni w Tavli – grę uznawaną za jedną z
najstarszych na świecie, która przybyła do Grecji prawdopodobnie z Egiptu ponad 5 tys. lat temu. Jest ona znana na całym świecie jako
Backgammon.
Grecy uważani są za naród radosny, który bawi się często, głośno i długo. Widać to zwłaszcza na różnego rodzaju światach i festiwalach, jak
również w zwykły dzień na ulicach, gdzie słychać muzykę. W Grecji znanych jest ponad 150 rożnych tańców, często regionalnych, a większość z
nich tańczy się w kole lub korowodzie. Najpopularniejszy z nich to kalamantianos i zeimbekikos – czyli solowy taniec mężczyzn do muzyki
wygrywanej na bouzouki. Najbardziej znanym na świecie jednak jest taniec Greka Zorby – który nawiązuje do kroków „tańca rzeźników” dawnego
Konstantynopola.
Aktywny wypoczynek
Greckie wyspy są doskonałym celem dla miłośników windsurfingu, kitesurfingu, nurkowania, nart wodnych i paralotniarstwa. Dobre warunki
pogodowe można znaleźć na większości wysp. Wyspiarskie zatoczki idealnie nadają się do nurkowania z maską i do poznawania niezwykłego,
podwodnego świata. W ośrodkach szkolenia nurkowego można dowiedzieć się o najciekawszych miejscach do nurkowania z akwalungiem. Porty
jachtowe są świetnie wyposażone, przez co przyciągają żeglarzy pływających wzdłuż wybrzeża tureckiego i między greckimi wyspami. Turyści,
którzy preferują mniej aktywny wypoczynek mogą zainteresować się wędkarstwem i łowieniem ryb na pełnym morzu – w portach rybackich są
organizowane wyprawy oferujące możliwość połowu wielu egzotycznych gatunków ryb. Przyjemnie czas można spędzić na rejsach promami i
łodziami „kaiki” wokół większości wysp, które zwykle są połączone z kąpielą na bezludnych wysepkach i w trudno dostępnych zatoczkach
kąpielowych. Panują tam również świetne warunki do trekkingu, a zwiedzenie wysp na rowerze lub konno urozmaica spędzanie wolnego czasu.
Wycieczki Fakultatywne
Wyspa Samos- łączyła się kiedyś z Azją Mniejszą stałym lądem, niemniej po kataklizmach ery lodowcowej oderwała się od kontynentu i
wznoszącego po przeciwnej stronie masywu Mikale. Obwód wyspy sięga 160 km, jej północne brzegi otoczone są z jednej strony wysokimi górami, a
z drugiej szmaragdowym morzem z niebiańskimi plażami. W starożytności na wyspie istniał ośrodek kultu bogini Hery – żony Zeusa, która według
legendy urodziła się na Samos, a dziś wielu turystów chce zobaczyć jak to miejsce właściwie wygląda. Na wyspie również urodzili się i działali wielcy
filozofowie tacy jak Pitagoras, Epikur czy Ezop, natomiast po czasach ich świetności i rządach Polikratesa nastąpił dziejowy upadek wyspy na skutek
wzrostu potęgi starożytnych Aten. Żeglarze dalej wierzą w ducha Pitagorasa unoszącego się nad Samos, który objawia się ponad szczytem Kerkis i
zawsze prowadzi ich do bezpiecznego portu. Po zakończeniu wojen perskich wyspa trafiła najpierw do Związku Morskiego Aten, a później w 84 r.
p.n.e. do rzymskiej prowincji Azji. Ciężkie czasy nastały w XV w., kiedy urzędujący na wyspie Genueńczycy oddali ją piratom, a część mieszkańców
uciekła przed najeźdźcami. W późniejszych okresach na wyspie zaczęli osiedlać się imigranci z różnych zakątków świata, do dzisiaj wyspa ma
problem z określeniem tożsamości historycznej i kulturowej, przez co jest niezwykle różnorodna i atrakcyjna turystycznie, w wielu miejscowościach
można na przykład usłyszeć nietypowy dla Grecji dialekt. Nazwy miejscowości to przydomki rodowe lub przymiotniki obcego pochodzenia, niemające
nic wspólnego z tradycjami greckimi. W latach 20. XIX w. mieszkańcy wyspy walczyli jeszcze o swoją niepodległość, niemniej ulegli silniejszym
Turkom, co w konsekwencji dzięki handlowi i wymianie towarów zaowocowało jej rozwojem. Po przyłączeniu do Grecji w 1912 r. wyspa ponownie
przeżywała trudy okres, który został przerwany dzięki turystom, którzy tłumnie zaczęli odwiedzać jej piękne zakątki. Stolicą wyspy i najważniejszym
węzłem komunikacyjnym jest miejscowość Vathi, często mylona z nazwą Samos, położona na zielonych wzgórzach okalających malowniczą zatokę.
Przyjemne spacery można odbywać po przestronnym bulwarze, urocze są również uliczki wokół ratusza prowadzące do dzielnicy Ano Vathi z białymi
domami o czerwonych dachach. Największą turystyczną atrakcją miasteczka jest „kuros” – 5 metrowy posąg młodzieńca znajdujący się w miejscowym
muzeum archeologicznym dysponującym jedną z ciekawszych kolekcji zabytków znalezionych w basenie Morza Egejskiego. Najlepsza baza
noclegowa znajduje się w dzielnicy Katsouni, a życie nocne toczy się do późnych godzin niedaleko nabrzeża w kilku przytulnych tawernach i głośnych
klubach. Turyści przybywający do Vathi nie zawiodą się, gdyż w okolicach kurortu jest kilka ciekawych miejsc kąpielowych. Najlepsze plaże to
położona 2 km na północ od miasta żwirowa, dobrze zagospodarowana Gagou, drobno-kamienista Kerveli z tawerną na wschodnim wybrzeżu oraz
3-kilometrowa Mikali z jasnymi kamyczkami, parasolami, leżakami i możliwością wypożyczania sprzętu wodnego. W okolicy znajduje się wiele
ciekawych miejsc kąpielowych, doskonale nadających się do snorkelingu, wystarczy tylko wybrać się na kilka godzin za miasto, by na urozmaiconym
wybrzeżu znaleźć spokojne, ustronne miejsce idealnie nadające się do plażowania.
Wyspa Lipsi– jedna z najchętniej odwiedzanych wysp archipelagu Dodekanez, jej nazwa pochodzi od nimfy Kalipso, która w tym miejscu zatrzymała
podróżującego Odyseusza. Życie turystyczne toczy się wokół jedynego portu na wyspie o tej samej nazwie i tam skupiona jest baza turystyczna
Wydruk ze strony http://intertravel.com.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 2/4
ulokowana wśród wybielonych domków. Do centrum miasteczka prowadzi przestronna promenada, można tam obejrzeć trój-kopułową katedrę Agios
Ioannis oraz zasiąść w przytulnej kafejce lub restauracji, by zamówić ouzo i kawałek ośmiornicy. Okolica słynie z piaszczystych plaż Liendou, Platis i
Katsadia, na które najlepiej dotrzeć wypożyczonym skuterem lub taksówką wodną.
Ikaria – wąska wyspa w kształcie skrzydła zawdzięcza swoją nazwę słynnemu Ikarowi, który według mitologii greckiej w jej pobliżu miał wpaść do
morza. Co prawda nie ma tam masowo rozwiniętej turystyki, niemniej interesujący krajobraz gór Atheras dzielących Ikarię na część zieloną i skalistą
może zauroczyć każdego. Głębokie wąwozy i kontrastujące z nimi łagodne zbocza porośnięte dębami, świerkami i kasztanowcami doskonale nadają
się do pieszych wycieczek, podczas gdy wytchnienie można znaleźć na kilku piaszczystych plażach znajdujących się na północnym wybrzeżu.
Głównym portem i kurortem jest Agios Kirikos, z którego najczęściej korzystają turyści wypoczywający w letnisku Therma, w pobliżu którego znajduje
się niezwykle malowniczy fragment wybrzeża. Do leniuchowania zapraszają niewielkie zatoki kąpielowe, w których można pokusić się o nurkowanie i
uprawianie sportów wodnych. W pobliżu znajdują się także źródła termalne odwiedzane przez kuracjuszy leczących choroby reumatyczne. W trakcie
przejażdżki po wyspie można podziwiać wspaniałe panoramy, górzysty teren wokół góry Fardi, ciche wioski i piękne domki pokryte łupkami. Drugim
portem na wyspie jest urokliwe Evdhilos, a w Kampos znajduje się jedna z piękniejszych, piaszczystych plaż i ruiny bizantyjskiego zamku. Przyjemne,
piaszczyste plaże Livadi i Mesakti znajdują się przy kurorcie Armenistis, natomiast Nas z pozostałościami świątyni Artemidy z V w. p.n.e. leży nad
rzeką uchodzącą do zatoki z kamienistą plażą. Z malowniczej kaplicy przy molo, rozległych ogrodów i piaszczystej plaży słynie wioska Gialiskari, z
kolei w Christos można do późnych godzin przesiadywać w greckich knajpkach przypominających domki dla krasnali. Oprócz zwiedzania
malowniczych zakątków wyspy w międzyczasie warto wybrać się na sąsiednią Fourni z miasteczkiem portowym i kilkoma świetnymi plażami.
Wycieczki fakultatywne do Turcji:
Wybierając się na wycieczkę na Tureckie wybrzeże konieczne jest posiadanie paszportu i opłacenie wizy – przeważnie w porcie.
Troja – miejsce kojarzone przede wszystkim z „Iliadą” Homera, która nawiązuje do historii Parysa i pięknej Heleny, oraz podboju twierdzy przez
podstęp z drewnianym koniem. Miasto miało też ogromne znaczenie dla Rzymian, gdyż przyszedł tu na świat Eneasz – uznawany za protoplastę rodu
julijskiego i założenie Rzymu zanim rozpowszechnił się kult Romulusa. Zobaczyć tu można wykopaliska legendarnego miasta oraz ruiny Assos z
niegdyś monumentalną świątynią Ateny.
Pergamon – starożytne miasto, który niegdyś było ważnym centrum kulturalnym i stolicą imperium. W II w. p.n.e. rozpoczęto tu produkcję pergaminu
konkurującego z papirusem, który w tamtych czasach został obłożony zakazem wywozu z Egiptu. Szybko bogacące się miasto inwestowało w rozwój
nauki, sztuki i budownictwo. Założono tu bibliotekę (drugą po Bibliotece Aleksandryjskiej), przy której powstała słynna szkoła filozoficzna. Po
opanowaniu Pergamonu przez Rzymian miasto nadal rozwijało się jako stolica rzymskiej prowincji – Azja. Odbywały się tu również pielgrzymki, do
położonej poniżej głównego miasta świątyni Asklepiosa. W czasach bizantyjskich stracił większe znaczenie, a po ataku Arabów w VIII w. został
zniszczony. Pergamon został ponownie odkryty w XIX w. przez niemieckich archeologów. Do najciekawszych antycznych budowli można zaliczyć
zabytki wzgórza świątynnego (tzw. Akropolu): świątynię Ateny przy agorze, teatr, świątynię Dionizosa, kolumnowy dziedziniec z propylejami
(przeniesiony do Muzeum Pergamońskiego w Berlinie), pałace, arsenał i Ołtarz Pergamoński. Poniżej agory znajdowało się Średnie miasto z
sanktuarium Demeter, gimnazjum i własną agorą. Dolne miasto to świątynia Serapisa przebudowana na bazylikę św. Jana oraz Asklepjon –
sanktuarium, gdzie woda ze świętego źródła leczono chorych. Do ciekawszych zabytków Asklepionu należą: świątynia Telefosa, łaźnie, świątynia
Asklepjon, teatr. Znaleziono tu też dużo zdobień mozaikowych i wolno stojących rzeźb.
Efez – starożytne miasto, założone przez legendarne Amazonki. Miasto rozwijało się bardzo szybko od VI -III w. p.n.e. i właśnie z tego okresu
pochodzi słynna świątynia Artemidy, której kapitele i fragmenty trafiły do British Museum w Londynie, a sama świątynia uznana została za jeden z
siedmiu cudów świata. Starożytny Efez był ośrodkiem kultu Kybeles – boginią płodności i urodzaju. Wiele z ocalałych tam ruin pochodzi z czasów
rzymskich, a najciekawsze to Stadion w kształcie podkowy, Droga Arkadyjska, gimnazjon portowy, Biblioteka Celsusa, teatr i termy Scholastyki. Będąc
w Efezie warto zobaczyć też świątynię Hardiana i starą agorę.
Izmir – jest to trzecia największa miejscowość Turcji ze znaczącym portem morskim i lotniczym. Miasto ma bardzo bogatą i burzliwą przeszłość, a
jego początki sięgają czasów antycznych, kiedy nosiło nazwę Smyrna. Wcześniej istniała tu osada, której dogodne położenie w zatoce było powodem
wielu walk. Miasto Smyrna założył Aleksander Wielki, który zlecił wybudowanie fortecy na górze Pagos. Od kiedy pojawili się tutaj Rzymianie Smyrna
rozbudowywała się, o czym świadczą ślady po okazałych budowlach z tego okresu. Konkurencją w rozwoju miasta był pobliski Efez, którego port
został zamulony i po odcięciu go od morza Smyrna stała się głównym portem regionu. Miejscowość stała się jednym z siedmiu kościołów Apokalipsy
św. Jana – został tu spalony biskup Polikarp, który nie chciał się zrzec chrześcijaństwa. Dobry czasy skończyły się po najeździe Arabów, którzy
splądrowali miasto i wielu atakach Turków i Mongołów. Za panowania greckiego, w 1922 r. w Smyrnie wybuchł wielki pożar, podczas którego zginęły
tysiące ludzi i zostało zniszczone wiele budowli. Po tym wydarzeniu Grecy zostali przepędzeni, a ze zgliszczy powstał Izmir. Główne zabytki to
górująca nad miastem forteca Kadifekale, której okolice stały się ulubionym miejscem zakochanych i spacerowiczów. Miasto i jego okolice można
podziwiać wspinając się po schodach wiodących od głównej bramy, a przy dobrej widoczności łatwo dostrzec Manisę, góry na północnym wschodzie,
czy leżącą po drugiej stronie zatoki miejscowość Karsiyaka. Niesamowite wrażenie robi tez stara Agora, do której wiodą wąskie uliczki oraz zakryty
bazar Cirsi, który jest jednym z największych na wybrzeżu. W Izmirze znajduje się tez inne ciekawe targowisko – Kizlaragasi Han – gdzie jest wiele
warsztatów rzemieślniczych i sklepików z wyrobami. Ciekawym miejscem jest Plac Konak z charakterystyczną wieżą zegarową, pomnikiem
pierwszego Turka i bogato zdobiony meczet z XVIII w.
Priene – malowniczo położone miasteczko, które niegdyś pełniło funkcję portu, a obecnie jest odcięte od morza przez muł nanoszony przez rzekę.
Warto zobaczyć tutejszy hellenistyczny teatr z ołtarzem w centralnej części, który służył do składania ofiar Dionizosowi. W jego pobliżu odnaleziono
fundamenty bizantyjskiego kościoła. Najważniejszym zabytkiem jest jednak świątynia Ateny , która przez ponad 200 lat była uważana za ideał
architektury jońskiej.
Sart (Sardes)– niegdyś była to niewielka osada nad jeziorem, która w czasach rzymskich rozrosła się i była jednym z głównych miast imperium.
Najbardziej imponującym zabytkiem jest świątynia Artemidy, której ogromne rozmiary porównywane są z największymi świątyniami Efezu, Samos i
Didyme. Nad miastem wznosi się wzgórze świątynne Bozdag, skąd rozciąga się przepiękny widok.
Wydruk ze strony http://intertravel.com.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 3/4
Najczęściej Zadawane Pytania
Kiedy najlepiej lecieć na Patmos?
Typowy sezon wakacyjny na Wyspach Egejskich zaczyna się na początku maja i trwa do października, kiedy panuje tu okres bezdeszczowy, a
temperatura przekracza 25°C. Turyści pojawiają się często już pod koniec kwietnia, a ostatni wyjeżdżają w listopadzie. Delikatne letnie wiatry
stwarzają też wspaniałe warunki do żeglarstwa i windsurfingu. Wyspy mają niesamowity urok wiosną, kiedy kwitnie okoliczna roślinność.
Jaka waluta obowiązuje w Grecji i jakie są orientacyjne ceny?
W Grecji od 2002 r. obowiązuje wspólna dla całej Unii Europejskiej waluta – Euro. Konsekwencją tego są nieco wyższe ceny niż w Polsce. Ceny
również różnią się w sklepach w centrum miast czy w dużych kurortach od cen peryferii i wiosek turystycznych.
Gdzie i jakie pamiątki kupić na Patmos?
W miejscowościach turystycznych jest wiele sklepików z pamiątkami, gdzie oprócz gadżetów związanych z wyspami czy poszczególnym miastem
dostać można ręcznie tkane materiały, koronki i hafty. Często z wysp przywożone są też artystyczne wyroby jubilerskie. Wiele ciekawych rzeczy
można dostać na targowisku w kurorcie turystycznym. Trzeba pamiętać, że większość sklepów zamykana jest podczas sjesty ok. godz. 14-17, ale
potem czynne są do 21.00. W poniedziałki, środy i soboty godziny otwarcia sklepów są krótsze i kończą się w porze sjesty.
Jaki czas obowiązuje w Grecji?
Czas lokalny jest późniejszy o godzinę od obowiązującego w Polsce, więc po przylocie przestawiamy zegarek o godzinę do przodu.
Jak poruszać się po Wyspach Egejskich?
Między miejscowościami turystycznymi kursują autobusy, które niemal zawsze zsynchronizowane są z rozkładem rejsów promu. Między większymi
miastami regularnie kursują promy. Po wyspach, o ile jest taka możliwość, najlepiej poruszać się wypożyczonym samochodem, skuterem lub
rowerem. Na większość wysepek w okolicy, jak również na wybrzeże tureckie organizowane są wycieczki jachtowe lub promem, a informacji o nich
udzielają rezydenci biur podróży lub lokalne biura turystyczne.
Jakie plaże są na Północnych Wyspach Egejskich?
Doskonałym miejscem na wypoczynek jest wyspa Limnos. Na turystów czeka tam kilka typowo-wyspiarskich, piaszczystych plaż, przy których
najczęściej zlokalizowane są niewielkie tawerny. Na takie właśnie plaże można trafić w kurorcie Mirina (Romeikos Gialos i Tourkikos Gialos) oraz
letnisku Akti Mirina, gdzie znajdują się piaszczyste plaże Avlonas i Agios Ioannis. Na południowy wschód od Thanos rozciąga się najpiękniejsza plaża
na wyspie – szeroka, długa i piaszczysta Evgatis z przyjemną infrastrukturą turystyczną zorganizowaną w wyspiarskim stylu. Piękne plaże oferuje
również Chios. W południowej części można znaleźć piękne plaże Nagos, Giossonas i Volissos, wyśnioną plażę Nagoy oraz wiele dzikich,
piaszczystych plaż i ustronnych zatoczek. Środkowa część kusi doskonale zarządzanymi, piaszczystymi i kamienistymi plażami Daskalopetra oraz
Elinda, przy których działają centra sportów wodnych. Znajdują się tam także piaszczyste zatoczki oraz głębokie zatoki z bogatym światem podwodnej
flory i fauny, umiłowanym przez amatorów nurkowania. Z kolei na południu można znaleźć kameralne i piaszczyste plaże zachęcające krystalicznie
czystą wodą do kąpieli i snorkelingu.
Jakie są ograniczenia celne w Grecji?
Przewóz towarów podlega ograniczeniom ilościowym na zasadach obowiązujących w UE, co oznacza w praktyce, że rzeczy osobiste i sprzęt na
własny użytek nie podlega ograniczeniom celnym. W przypadku towarów można wwozić i wywozić: do 800 szt. papierosów, 200 szt. cygar, 10 l
spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina i 110 l piwa.
Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania z służby zdrowia w Grecji?
Służba zdrowia, zarówno prywatna jak i publiczna jest w Grecji ogólnodostępna. Przed wyjazdem można starać się w oddziale NFZ o wyrobienie
Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (EUKZ), która daje możliwość korzystania z podstawowej służby zdrowia w przychodniach i
szpitalach. Warto jednak wykupić prywatne ubezpieczenie kosztów leczenia, które w razie konieczności pokryje wyższe koszty i transport medyczny.
Jeżeli posiadamy ubezpieczenie prywatne należy zapoznać się z jego warunkami, gdyż w większości przypadków ubezpieczeniem objęte są koszty
leczenia powyżej pewnych kwot, które należy samemu opłacić.
Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści
powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane i nie ma zagrożeń
sanitarno-epidemiologicznych, niemniej przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo.
Ważne informacje MSZ
Dokumentem uprawniającym do wjazdu i wyjazdu z Grecji tak jak i innych krajów Unii Europejskiej jest dowód osobisty lub paszport. Lecąc do
Grecji samolotem nie potrzebujemy paszportu, jednak podróżując autokarem czy samochodem przed wyjazdem należy się upewnić czy trasa nie
przebiega przez kraje, gdzie wymagany jest paszport. Paszport jest również wymagany przy wycieczkach do Turcji, gdzie dodatkowo należy w
porcie docelowym opłacić wizę turystyczną.W Grecji nie ma obowiązku meldunkowego jeżeli pobyt nie przekracza 90 dni i nie jest w tym czasie
podejmowana praca na terenie kraju.
Szczegółowe
i aktualne informacje można znaleźć na stronie MSZ: www.msz.gov.pl lub
www.athens.polemb.net
na stronie ambasady polskiej w Atenach
Najbliższe ambasady i konsulaty:
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Greckiej
Grecja, Ateny, Chryssanthemon 22, 154 52 Paleo Psychiko
Tel.: +302106797700 Tel. dyżurny: +306936554629 Faks: +302106797711
http: www.athens.polemb.net
Konsulat Honorowy Rzeczypospolitej Polskiej w Pireusie
Grecja, Pireus, 57, Akti Miaouli, 185-36
Tel.: (00-302-10) 429-23-44 Faks: (00-302-10) 429-23-45
Konsulat Honorowy Rzeczypospolitej Polskiej w Salonikach
Grecja, Saloniki, 78 Tsimiski Str., 546-22
Tel.: (00-302-310) 288-205 Faks: (00-302-310) 234-153
Wydruk ze strony http://intertravel.com.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)
Strona 4/4