Ocena ryzyka zawodowego

Bezpieczeństwo – Ocena ryzyka | promotor 7-8/2013
Ryszard Bryła
główny specjalista ds. BHP, inspektor ochrony ppoż., wykładowca, szkoleniowiec, autor publikacji z zakresu BHP
Ocena
ryzyka
zawodowego
dla czynności wykonywanych przez policjanta służby prewencji
oparta na założeniach normy – MIL STD 882 „Systems Safety
Manual”
Czynnościom wykonywanym przez służby mundurowe, w tym przez policję, towarzyszy wiele zagrożeń. Zostały
one przedstawione i ocenione w artykule na tle zadań oraz uprawnień tej służby. Do oceny ryzyka wykorzystano
tutaj metodę, która zapewnia dużą precyzję oceny.
W
policji występują trzy główne
rodzaje służb: prewencji, kryminalna i logistyki. Podstawowe zadania służby policyjnej przedstawia Ustawa z 6 kwietnia 1990 r. o Policji (tj.
Dz.U. z 2011 r., nr 287, poz. 1687). Stanowi
ona m.in. o tym, iż policja tworzy umundurowaną i uzbrojoną formację, służącą
społeczeństwu, przeznaczoną do ochrony
bezpieczeństwa ludzi oraz do utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego. Podstawowe zadania policji to przede
wszystkim:
• ochrona życia i zdrowia ludzi oraz mienia przed bezprawnymi zamachami
naruszającymi te dobra;
• ochrona bezpieczeństwa i porządku
publicznego, w tym zapewnienie spokoju w miejscach publicznych oraz
w środkach publicznego transportu
i komunikacji publicznej, w ruchu drogowym i na wodach przeznaczonych
do powszechnego korzystania;
• inicjowanie i organizowanie działań mających na celu zapobieganie popełnianiu przestępstw i wykroczeń oraz zjawiskom kryminogennym i współdziałanie
w tym zakresie z organami państwowymi, samorządowymi i organizacjami
społecznymi;
• wykrywanie przestępstw i wykroczeń
oraz ściganie ich sprawców;
• nadzór nad specjalistycznymi uzbrojonymi formacjami ochronnymi w zakresie określonym w odrębnych przepisach;
• kontrola przestrzegania przepisów
porządkowych i administracyjnych
związanych z działalnością publiczną
lub obowiązujących w miejscach publicznych;
• współdziałanie z policjami innych
państw oraz ich organizacjami międzynarodowymi, a także z organami
i instytucjami Unii Europejskiej na podstawie umów i porozumień międzynarodowych oraz odrębnych przepisów;
• gromadzenie, przetwarzanie i przekazywanie informacji kryminalnych;
• prowadzenie bazy danych zawierającej
informacje o wynikach analizy kwasu
dezoksyrybonukleinowego (DNA).
Policjanci wykonując swoje czynności mają m.in. prawo do:
• legitymowania osób w celu ustalenia
ich tożsamości;
• zatrzymywania osób w trybie i przypadkach określonych w przepisach Kodeksu postępowania karnego i innych
ustaw;
• zatrzymywania osób stwarzających
w sposób oczywisty bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego, a także dla mienia;
• przeszukiwania osób i pomieszczeń
w trybie i przypadkach określonych
w przepisach Kodeksu postępowania
karnego i innych ustaw;
• dokonywania kontroli osobistej, a także przeglądania zawartości bagaży
i sprawdzania ładunku w portach
i na dworcach oraz w środkach transportu lądowego, powietrznego i wodnego, w razie istnienia uzasadnionego
podejrzenia popełnienia czynu zabronionego pod groźbą kary;
• obserwowania i rejestrowania przy
użyciu środków technicznych – obrazu
i dźwięku zdarzeń w miejscach publicznych.
W razie niepodporządkowania się wydanym na podstawie prawa poleceniom
organów policji lub jej funkcjonariuszy,
policjanci mogą stosować środki przymusu bezpośredniego. Rodzaje tych środków
i zasady ich użycia określa wspomniana
wyżej Ustawa z 6 kwietnia 1990 r. Informacje szczegółowe
dotyczące stanowiska pracy
(służby)
Policjant służby prewencji prowadzi rozpoznanie i zapobiega przestępczości, wykroczeniom oraz zjawiskom kryminogennym, a także zapewnia spokój i porządek
w miejscach publicznych; współdziała
w tym zakresie z zainteresowanymi organami państwowymi, samorządowymi
i organizacjami społecznymi. W pionie prewencji pracują zarówno dzielnicowi, którzy
utrzymują kontakt z mieszkańcami miasta,
policjanci patroli miejskich, jak i policjanci
ruchu drogowego.
Zadania, jakie wykonuje policjant służby
prewencji, to:
• udział w operacjach policyjnych w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa i porządku publicznego, w tym zapewnianie spokoju w miejscach publicznych,
środkach komunikacji publicznej i ruchu drogowym;
11
promotor 7-8/2013
| Bezpieczeństwo – Ocena ryzyka
Przewidywana ciężkość następstw (stopień szkód)
Przewidywane
prawdopodobieństwo
1. Duża (D)
2. Średnia (S)
3. Mała (M)
4. B. mała (BM)
A. Bardzo duże (BD)
B. Duże (D)
1A
1B
2A
2B
3A
3B
4A
4B
C. Średnie (S)
1C
2C
3C
4C
D. Małe (M)
E. Bardzo małe (BM)
1D
1E
2D
2E
3D
3E
4D
4E
Tab. 1. Wskaźniki oceny ryzyka według MIL STD 882
Wskaźnik ryzyka
Ryzyko
Proponowane kryteria oceny
1A, 1B, 1C, 2A, 2B, 3A
Duże (D)
1D, 2C, 2D, 3B, 3C
Średnie (S)
1E, 2E, 3D, 3E, 4A, 4B
Małe (M)
Niedopuszczalne
Niepożądane, warunkowo akceptowalne – podjąć
działania naprawcze i zaostrzyć procedury kontrolne
Dopuszczalne, akceptowalne przy stałej kontroli
4C, 4D, 4E
Bardzo małe (BM)
Dopuszczalne, akceptowalne przy dorywczej kontroli
Tab. 2. Kryteria oceny ryzyka według MIL STD 882
• inicjowanie i organizowanie działań,
mających na celu zapobieganie popełnianiu przestępstw i wykroczeń oraz zjawiskom kryminogennym i współdziałanie w tym zakresie z zainteresowanymi
organami państwowymi, samorządowymi i organizacjami społecznymi;
• ochrona bezpieczeństwa porządku publicznego podczas pobytu przedstawicieli obcych państw, podczas legalnych
zgromadzeń oraz w czasie imprez sportowych;
• przywracanie porządku publicznego
w przypadku zbiorowych naruszeń
prawa;
• kontrola przestrzegania przepisów
porządkowych i administracyjnych,
związanych z działalnością publiczną
lub obowiązujących w miejscach publicznych;
• służba w patrolach, obchodach i na posterunkach, legitymowanie osób w celu
ustalenia ich tożsamości;
• sprawowanie nadzoru nad przestrzeganiem przepisów o bezpieczeństwie i porządku ruchu na drogach publicznych,
pouczanie i wdrażanie uczestników ruchu do przestrzegania zasad bezpiecznego i kulturalnego korzystania z dróg;
• zapewnianie płynności ruchu, podejmowanie ręcznego kierowania ruchem
w czasie i miejscach, w których występuje jego natężenie bądź szczególne
utrudnienie;
• zatrzymywanie osób w trybie i w przypadkach określonych w Kodeksie postępowania karnego i innych ustawach;
12
• dokonywanie kontroli osobistej, a także przeglądanie zawartości bagaży oraz
przeszukiwanie osób i pomieszczeń
w przypadkach określonych w Kodeksie
postępowania karnego i innych ustawach;
• rozpoznawanie zagrożeń dla bezpieczeństwa obywateli oraz porządku publicznego w rejonie służbowym dzielnicowego;
• dokonywanie obchodu rejonu służbowego;
• prowadzenie ciągłego rozpoznania
przydzielonego rejonu służbowego
pod względem osobowym, terenowym, ogólnej charakterystyki rejonu
oraz zjawisk i zdarzeń, wywierających
wpływ na stan porządku i bezpieczeństwa publicznego.
Wymagania dotyczące osoby
policjanta
Do obowiązków policjanta w zakresie BHP
należy:
• przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (służby), które
wynikają bezpośrednio z ogólnych
i szczegółowych zasad prawnych regulujących realizację zadań w policji;
• przestrzeganie zapisów: instrukcji, wytycznych, regulaminów itp.;
• udział w szkoleniach z zakresu BHP;
• wykonywanie zadań służbowych
w sposób zgodny z przepisami, zasadami bezpieczeństwa i higieny służby
oraz stosowanie się do wydawanych
w tym zakresie poleceń i wskazówek
przełożonych;
• dbanie o należyty stan sprzętu i wyposażenia oraz porządek i ład w miejscu
pracy;
• stosowanie zbiorowych środków
ochrony, a także używanie przydzielonych środków ochrony indywidualnej
i wyposażenia, takich jak: kamizelki
kuloodporne, kaski, środki przymusu
bezpośredniego itp.;
• poddawanie się badaniom profilaktycznym;
• współdziałanie z przełożonymi w wypełnianiu obowiązków dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy (służby).
Wśród wymogów formalnych, które to powinien spełniać policjant, wskazać można
na:
• posiadanie obywatelstwa polskiego,
• nieskazitelną postawę moralną i patriotyczną,
• pełnię praw publicznych,
• brak karalności.
Ponadto osoba wykonująca zawód policjanta nie może być członkiem żadnej partii
politycznej. Wśród wymagań psychologicznych najważniejsze jest posiadanie umiejętności nawiązywania kontaktu z ludźmi
oraz prowadzenia rozmowy w sposób pozwalający na pozyskanie niezbędnych informacji. Policjant powinien odznaczać się
empatią i chęcią niesienia pomocy, a także
umiejętnością pracy w zespole. Praca policjanta wymaga odporności na stres i pracę
w trudnych warunkach. Wymagane są także: dokładność, spostrzegawczość, szybki
refleks i dobry wzrok. Od policjantów oczekuje się dobrej kondycji fizycznej i psychicznej oraz odpowiedniego wykształcenia (minimum – ukończenie szkoły średniej).
Ocena ryzyka oparta na założeniach normy MIL STD 882
Systems Safety Manual
Ciężar przewidywanych następstw norma
MIL STD 882 podaje w czterech stopniach,
przewidując następujące określenia stopnia ciężkości następstw (szkód):
• duże: bardzo ciężkie wypadki lub zachorowania, powodujące niezdolność
do pracy dłuższą niż 16 tygodni lub
śmierć;
• średnie: wypadki lub zachorowania,
powodujące niezdolność do pracy
od 2 do 16 tygodni;
• małe: wypadki lub zachorowania,
powodujące niezdolność do pracy
od 1 do 2 tygodni;
Bezpieczeństwo – Ocena ryzyka | promotor 7-8/2013
Przed korektą
(S) (P) (R)
Zagrożenie
(zdarzenie)
Możliwe źródła zagrożeń
Możliwe skutki
zagrożenia
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
1
Powierzchnie, na których
jest możliwy upadek
(upadek na tym samym
poziomie).
Śliskie i nierówne powierzchnie
w miejscach wykonywania służby.
Potłuczenia, złamania
kończyn, zwichnięcia,
urazy wewnętrzne.
S
D
D – 2B
Stosowanie w czasie służby
odpowiednio dobranego obuwia,
z podeszwą antypoślizgową.
Zachowanie szczególnej ostrożności.
S
S
S – 2C
2
Różnica poziomów
(upadek na niższy
poziom).
Pobyt w punktach znajdujących
się nad poziomem terenu, w czasie
Ciężkie obrażenia ciała.
prowadzonych akcji. Ćwiczenia
Śmierć.
sprawnościowe. Przemieszczanie się
po schodach.
D
D
D – 1B
Zachowanie szczególnej uwagi.
Przestrzeganie przyjętych procedur
bezpieczeństwa.
D
M
S – 1D
D – 1B
Przestrzeganie przyjętych procedur
i instrukcji bezpieczeństwa –
w zależności od rodzaju działań.
Wzajemna asekuracja policjantów,
gdy zachodzi taka konieczność.
W razie ataku, stosowanie technik
samoobrony.
D
M
S – 1D
M
S – 1D
Udział we właściwie prowadzonych
szkoleniach. Dokładne przestrzeganie
procedur bezpieczeństwa,
w tym także tych dotyczących
przechowywania broni.
D
BM
M – 1E
D
Przyjmowanie na zmianę pozycji
stojącej lub siedzącej – o ile istnieje
taka możliwość. Rotacja pracowników
D – 2 B
podczas wykonywania uciążliwych
czynności – o ile jest taka możliwość.
Ćwiczenia rozluźniająco-relaksacyjne.
M
S
S – 3 C
S
D – 1C
Stosowanie właściwego obuwia.
Właściwe rozplanowanie czasu
przeznaczonego na odpoczynek.
Doskonalenie technik samoobrony
i chwytów obezwładniających
w trakcie systematycznych treningów.
S
M
S – 2D
D – 1C
Przestrzeganie procedur
przekazywanych w trakcie
szkoleń i odpraw oraz zapisanych
w instrukcjach (regulaminach).
Stosowanie, w razie takiej
konieczności, ochronników słuchu.
Dokonywanie na bieżąco potrzebnych
napraw i konserwacji pojazdu
policyjnego.
S
M
S – 2D
Udział w prawidłowo prowadzonych
szkoleniach – także w zakresie
ochrony przeciwpożarowej.
Przestrzeganie na terenie
patrolowanego terenu (obiektu)
podstawowych zasad ochrony ppoż.
Przeprowadzanie okresowej kontroli
instalacji elektrycznej pojazdu
policyjnego (karetki policyjnej).
Wyposażenie pojazdu policyjnego
we właściwy sprzęt ppoż. Znajomość
zasad postępowania w czasie
zaistnienia pożaru lub wybuchu.
D
BM
M – 1E
Dostosowanie natężenia
oświetlenia do wymagań norm.
Stosowanie w trakcie patrolowania
nieoświetlonego terenu (gdy
oświetlenie to jest niedostateczne)
odpowiednio dobranych latarek.
S
BM
M – 2E
3
4
5
6
7
8
9
Agresja osób.
Broń palna (postrzelenie)
Przestępcy albo osoby
niezrównoważone, uległe
„psychozie tłumu”, będące pod
wpływem alkoholu lub narkotyków
– używające tępych i ostrych
narzędzi lub broni.
Konserwacja broni. Ćwiczenia
na strzelnicy. Inne zdarzenia.
Obciążenie fizyczne
– statyczne.
Wielogodzinne przyjmowanie
pozycji stojącej w trakcie służby.
Długotrwałe przebywanie
w pojazdach policyjnych w czasie
patroli.
Obciążenie fizyczne
– dynamiczne.
Długotrwałe patrolowanie terenu.
Stosowanie środków przymusu
bezpośredniego (m.in. chwytów
obezwładniających) oraz technik
samoobrony.
Śmierć. Ciężkie
obrażenia ciała.
Śmierć. Ciężkie
obrażenia ciała.
Choroby
zwyrodnieniowe
stawów i kręgosłupa.
Skręcenia stawów.
Urazy kręgosłupa.
Hałas.
Ćwiczenia na strzelnicy.
Ruch drogowy.
Uszczerbek słuchu.
Nerwice.
Pożar i wybuch.
Zaprószenie ognia. Niesprawna
instalacja elektryczna
w pomieszczeniach. Gromadzenie
materiałów łatwopalnych
w miejscach potencjalnie
zagrożonych wystąpieniem
zapłonu. Nieostrożne obchodzenie
się z materiałami łatwopalnymi
i wybuchowymi. Niesprawna
instalacja elektryczna pojazdu
policyjnego.
Ciężkie urazy ciała.
Śmierć.
Nieodpowiednie
oświetlenie.
Źle dobrane punkty świetlne
w pomieszczeniu przeznaczonym
na pobyt pracowników. Brak
lub niedostateczne oświetlenie
strzeżonego terenu.
Wypadki (złamania
kończyn, zwichnięcia,
urazy wewnętrzne)
w trakcie patrolowania
terenu. Osłabienie
narządu wzroku.
D
D
S
D
D
D
S
D
S
S
S
D – 1C
S – 2C
Środki
profilaktyczne
Po korekcie
(S) (P)
(R)
Lp.
13
promotor 7-8/2013
| Bezpieczeństwo – Ocena ryzyka
Lp.
Zagrożenie
(zdarzenie)
Możliwe źródła zagrożeń
Możliwe skutki
zagrożenia
1
2
3
4
10
Prąd elektryczny
(porażenie prądem
elektrycznym).
11
Czynniki biologiczne
– mikroorganizmy
chorobotwórcze
przenoszone: drogą
kropelkowo-powietrzną,
m.in. wirus grypy
oraz bakterie gruźlicy;
drogą skórną, np. wirus
opryszczki; poprzez płyny
ustrojowe, np. wirusy –
HCV, HIV.
12
13
14
15
16
Czynniki biologiczne
– makroorganizmy
chorobotwórcze m.in.
wektory chorób, w tym
kleszcze.
Czynniki chemiczne
– toksyczne, żrące,
uczulające.
Przebicie elektryczne do obudowy
urządzeń. Przetarcia przewodów.
Uszkodzony osprzęt (gniazda
wtykowe, wtyczki).
Kontakt z zakażonymi osobami.
Przebywanie w miejscach
stwarzających zagrożenie.
Spaliny, benzyna, olej napędowy,
smary.
Rozpuszczalniki. Środki utrzymania
czystości.
Przed korektą
(S) (P)
5
6
(R)
Środki
profilaktyczne
7
(S) (P)
(R)
8
9
10
11
D
BM
M – 1E
D
BM
M – 1E
S
BM
M – 2E
D – 1C
Zapewnienie właściwego stanu
środków transportu poprzez bieżącą
kontrolę, naprawy i terminowe
badania techniczne.
Przestrzeganie przyjętych procedur
i zasad bezpieczeństwa, w tym
szczególnie tej, by nie przechowywać
środków niebezpiecznych
w opakowaniach przeznaczonych
tradycyjnie dla środków spożywczych.
S
M
S – 2D
D – 1C
Zachowanie szczególnej ostrożności
i przestrzeganie procedur.
Przestrzeganie przez kierującego
pojazdem, w trakcie patroli i akcji,
podstawowych zasad obowiązujących
w ruchu drogowym, a w tym
szczególnie art. 3 i art. 4 Kodeksu
drogowego.
S
M
S – 2D
S – 2C
Używanie przez pracownika
dostosowanej do warunków
BM
atmosferycznych odzieży.
Stosowanie rotacji pracowników przy
wykonywaniu uciążliwych zadań.
M
BM – 4D
Przestrzeganie ustalonych procedur.
Zainteresowanie i pomoc udzielana
ze strony przełożonych. Zachowanie
postaw asertywnych przez
zatrudnionego.
S
S – 3C
D
S
D – 1C
Systematyczny przegląd instalacji
elektrycznej. Dbanie o właściwy
stan przewodów i osprzętu
elektrycznego. Stosowanie
sprawnego zabezpieczenia
antyporażeniowego dla pomieszczeń,
w których przebywają pracownicy.
Przestrzeganie procedur
bezpieczeństwa.
Choroby układu
oddechowego. Choroby
skóry.
D
Choroby
powodujące infekcje
ogólnoustrojowe.
S
D – 1C
Przestrzeganie procedur w sytuacjach
zagrażających zakażeniem.
Przestrzeganie terminów badań
profilaktycznych.
Śmierć.
Choroby
powodujące infekcje
ogólnoustrojowe, m.in.
kleszczowe zapalenie
mózgu i kleszczowe
zapalenie opon
mózgowych
Zatrucia. Oparzenia
chemiczne. Uczulenia.
Poruszające się pojazdy
(wypadek drogowy).
Pojazdy w trakcie: kontroli,
kierowania ruchem, patroli, akcji
policyjnych.
Ciężkie uszkodzenia
ciała. Urazy
wewnętrzne.
Zmienne warunki
atmosferyczne.
Niskie lub wysokie temperatury,
promieniowanie słoneczne, opady
deszczu lub śniegu.
Przeziębienie
lub przegrzanie
organizmu, udar
słoneczny.
Obciążenie emocjonalne
(stres).
Obawa przed agresją osób – w tym
z użyciem niebezpiecznych narzędzi
oraz broni. Długotrwała praca
zmianowa i stała czujność (także
poza godzinami pracy). Presja
przełożonych dotycząca m.in.
założonych wyników, na przykład
prowadzonych kontroli – w tym
ruchu drogowego. Konflikty
międzyludzkie.
Nerwice. Choroby
ogólnoustrojowe.
D
D
D
S
S
S
S
S
S
D
Po korekcie
D – 1C
D – 2B
Przestrzeganie przyjętych procedur
medycznych, także w razie ukąszenia
przez kleszcza. Stosowanie
właściwego ubioru w trakcie służby.
M
Tab. 3. Ocena ryzyka zawodowego dla czynności wykonywanych przez policjanta służby prewencji oparta na założeniach normy MIL STD 882. (S) – stopień szkód, (P) – prawdopodobieństwo, (R) – ryzyko
14
Bezpieczeństwo – Ocena ryzyka | promotor 7-8/2013
• bardzo małe: wypadki i zachorowania,
których wynikiem jest niezdolność
do pracy krótsza niż 1 tydzień.
Według normy MIL STD 882 Systems Safety Manual ustala się następujące stopnie
prawdopodobieństwa zdarzeń:
• bardzo duże: prawdopodobieństwo
większe niż 1/100;
• duże: prawdopodobieństwo od 1/100
do 1/10 000;
• średnie: prawdopodobieńst wo
od 1/10 000 do 1/100 000;
• małe: prawdopodobieństwo od 1/100
000 do 1/1 000 000;
• bardzo małe: prawdopodobieństwo
mniejsze niż 1/1 000 000.
Norma MIL STD 882 dzieli przewidywane prawdopodobieństwo wystąpienia
szkodliwych zdarzeń na pięć stopni, natomiast ciężkość następstw na cztery.
Na ich podstawie wyznacza się wskaźnik
ryzyka – tab. 1. Na podstawie ustalonego
wskaźnika ryzyka ustala się ryzyko zawodowe. Kryteria oceny tego ryzyka podaje
tutaj tab. 2.
Zaletą przedstawionej tutaj metody jest
m.in. to, że w każdej kategorii (poziomie)
ryzyka występuje kilka jego wskaźników
(podpoziomów), począwszy od najwyższego do najniższego. Metoda ta nadaje
się szczególnie do oceny ryzyka dla służb
mundurowych (takie było też jej pierwotne założenie w Stanach Zjednoczonych). Podczas szkoleń wewnętrznych
w tych służbach wymaga się bowiem
dużej precyzji określeń, a ta metoda taką
zapewnia w stosunku do oceny ryzyka.
Sprawdza się także przy ocenie ryzyka
dla czynności wykonywanych w innych
zawodach.
Przy ustalaniu kolejności wskaźników
(podpoziomów) ryzyka w poszczególnych
kategoriach (poziomach), jako priorytet
podano tutaj przewidywaną ciężkość następstw.
q
Piśmiennictwo
1.Bryła R.: Bezpieczeństwo i higiena pracy,
Wyd. ELAMED, Katowice 2011.
2.Bryła R.: Bezpieczne stanowisko pracy,
Wyd. ELAMED, Katowice 2007.
3.Ogińska – Bulik N.: Stres zawodowy u policjantów. Wyd. Akademia Humanistyczn-Ekonomiczna, Łódź 2007.
4.Ustawa z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy
(tj. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.).
5.Ustawa z 6 kwietnia 1990 r. o Policji
(tj. Dz.U. z 2011 r., nr 287, poz. 1687).
6.Ustawa z 24 maja 2013 r. o środkach przymusu
bezpośredniego i broni palnej (Dz.U. z 2013 r.,
poz. 628).
7.Ustawa z 20 czerwca 1997r. – Prawo o ruchu
drogowym (tj. Dz.U. z 2012 r., poz. 1137).
8.Rozporządzenie Rady Ministrów z 26 lipca
w sprawie sposobu postępowania przy wykonywaniu niektórych uprawnień policjantów (Dz.U. z 2005 r., nr 141, poz. 1186).
9.Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa
i higieny pracy (tj. Dz.U. z 2003 r., nr 169,
poz. 1650 ze zm.).
10.Rozporządzenie Ministra Zdrowia z 22 kwietnia 2005 r. w sprawie szkodliwych dla zdrowia
czynników biologicznych w środowisku pracy
oraz ochrony zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki (Dz.U. z 2005
r., nr 81, poz. 718).
11. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010
r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej
budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U. z 2010 r., nr 109,
poz. 719 ze zm.).
reklama
15