Po co komputer dziecku 5-6-letniemu? Plusy i minusy.

Edukacja prozdrowotna i prawidłowy rozwój
Po co komputer dziecku 5-6-letniemu?
Plusy i minusy.
mgr Małgorzata Stefaniak
nauczyciel Przedszkola Miejskiego nr 20
w Mielcu
Komputer, czy tego chcemy, czy też nie, stał się kolejna pomocą edukacyjną, która
spełnia wiele funkcji w nauce i poznawaniu świata. Każdy, kto miał do czynienia z
dzieckiem obsługującym komputer, wie, że dzieci bardzo lubią bawić się komputerami.
W krótkim czasie potrafią go uruchomić, opanować umiejętność posługiwania się
klawiaturą, a także używać prostej terminologii: myszka, dysk, klawiatura, enter, spacja
itp.
Korzystając z komputera jako pomocy edukacyjnej musimy zdawać sobie
sprawę z korzyści, ale i zagrożeń, jakie stwarza to urządzenie.
Przede wszystkim długo trwająca praca przy komputerze męczy wzrok, powoduje
agresję, nadweręża kręgosłup, uzależnia, powoduje zmęczenie. Dlatego też należy
pamiętać, że korzystanie z komputera wymaga troski oraz uwagi nauczycieli i rodziców.
To my powinniśmy decydować o tym, jakie programy zaproponujemy dziecku i jak ono
z nich skorzysta. Komputery nie są szkodliwe dla zdrowia, jeśli mają odpowiednie
zabezpieczenia i parametry oraz zachowane będą ustalone normy dotyczące
użytkowania (czas przebywania przed monitorem, odpowiednia odległość, prawidłowa
postawa ciała, oświetlenie i pomieszczenie).
Oczywiście sposoby pracy z dziećmi i wykorzystanie programów komputerowych
nauczyciel powinien dobierać indywidualnie, a możliwości jest wiele.
Komputer jako narzędzie poznawcze wymaga od dziecka postawy aktywnej, a
nawet twórczej. Telewizja z jej programami edukacyjnymi umożliwia w zasadzie tylko
jednostronny kontakt uczącego się z nauczycielem. Zastosowanie komputera zapewnia
natomiast bezpośredni kontakt z materiałem nauczania. W zależności od postępów
dziecka, można dozować wiadomości.
Pomoce multimedialne oferują możliwości, których nie sposób zastąpić innymi.
Zawierają nie tylko tekst, ale i zdjęcia, filmy, nagrania dźwiękowe, animacje.
Dzięki temu poznawanie i odkrywanie świata staje się fascynującą przygodą.
A oto kilka argumentów „za”, w odpowiedzi na pytanie tytułowe: „Po co komputer
dziecku 5-6-letniemu?”:
117
Małgorzata Stefaniak – Po co komputer dziecku 5-6-letniemu. Plusy i minusy
•
•
•
•
•
wykorzystanie nowych możliwości zarówno w pracy z dzieckiem zdolnym jak i dzieckiem wymagającym pracy kompensacyjnej, wyrównującej
deficyty i zaniedbania środowiskowe z zachowaniem stopnia indywidualizacji pracy
wspomaganie i rozwijanie sprawności intelektualnych, zdolności
i zainteresowań dzieci przez umożliwienie doświadczalnego uczenia się,
sprzyjanie podejmowaniu decyzji, tworzenie atmosfery radości i swobody
w dążeniu do celu
realizowanie programu dydaktycznego przez łączenie zabawy z nauką
i stosowanie innej, atrakcyjnej formy zajęć
tworzenie sytuacji i zadań otwartych, pozostawienie dziecku swobody
dotyczącej celu, drogi i sposobu działania
kształtowanie u dzieci umiejętności korzystania z uzyskanych informacji,
wykorzystywania eksperymentu, poszukiwania nowych rozwiązań,
wzbudzanie wiary we własne siły.
Musimy pogodzić się z tym, że kontakt dziecka z komputerem jest obecnie nieunikniony. Małe dzieci nie mają takich barier psychologicznych w tym zakresie
w przeciwieństwie do dorosłych. Dlatego bardzo istotne jest to, by dziecko już
w przedszkolu miało pierwszy kontakt z komputerem, tzn. wtedy, gdy jest wolne od
leków i zahamowań związanych z jego obsługą.
Korzystanie z edukacyjnych programów komputerowych umożliwi przedszkolakom
łatwiejsze przekroczenie progu szkolnego, dalsze rozwijanie zainteresowań i zdolności
oraz zdobywanie nowych doświadczeń.
Gdy nasze przedszkolaki dorosną, będą używać komputera tak jak w tej chwili
używają pilota telewizora.
Przykładem wykorzystania TI w przedszkolu jest konspekt zajęcia przeprowadzonego przeze mnie w ramach WDN – u.
Literatura
1. Chmielewska M., „Komputer uczy i bawi. Programy edukacyjne”, „Wychowanie w przedszkolu”, 7\2002
2. Dzikowska B. Antoniak W., „Nauka cierpliwości”, „Wychowanie w przedszkolu”, 2\2002
3. Krowicki L., Przekład z języka angielskiego „Microsoft. PowerPoint 97 pl”,
Wyd. „Mikom”, Warszawa, wrzesień 1998
4. Nowakowski Z., „Dydaktyka informatyki w praktyce. Wybrane zagadnienia”,
Wyd. „Mikom”, Warszawa, kwiecień 2000
5. Sowa A., „Dziecko w wirtualnym świecie. Sygnalizacja zagrożeń”, „Bliżej
przedszkola. Wychowanie i edukacja”, styczeń – luty 2003 nr 1
118
CKPiDN w Mielcu – Zeszyty nauczycielskie – Nr 2/2005
6. Zabłocki K., „Dziecko niepełnosprawne jego rodzina i edukacja”, Wyd. Akad.
„Żak”, Warszawa 1999
KONSPEKT ZAJĘĆ
„Wykorzystanie technologii informacyjnej
w procesie wspierania wszechstronnego rozwoju dziecka
– komputer jako środek dydaktyczny wspomagający
osiąganie dojrzałości szkolnej
dzieci 6-letnich”
Prowadząca: mgr Małgorzata Stefaniak
Temat zajęcia: „Pory roku grają w berka”
Cele główne:
•
•
•
•
•
dostrzeganie i określanie wzajemnych relacji zachodzących w poznawanych środowiskach przyrodniczych
rozwijanie i wspieranie naturalnej ciekawości poznawania świata
rozwijanie krytycznego i logicznego myślenia, podejmowanie i doskonalenie prób współpracy
kształcenie umiejętności analizy i syntezy wzrokowej i słuchowej
wnioskowanie o regularnościach w układach rytmicznych
Cele operacyjne:
Dziecko:
•
•
•
•
•
•
•
potrafi wymienić nazwy pór roku oraz określić ich charakterystyczne cechy
dokonuje analizy i syntezy wzrokowo-słuchowej wyrazów
wykazuje umiejętność radzenia sobie z postawionym problemem
czyta wyrazy i przyporządkowuje do właściwego obrazka
rozpoznaje i nazywa litery w określonym zakresie
potrafi wyrazić swe odczucia w różnych formach aktywności
dostrzega zmiany cykliczne w przyrodzie
Metody pracy:
czynna, słowna, oglądowa, samodzielnych doświadczeń
Formy pracy:
119
Małgorzata Stefaniak – Po co komputer dziecku 5-6-letniemu. Plusy i minusy
indywidualna i zespołowa
Materiały i środki dydaktyczne:
ilustracje, napisy, szarfy w 4 kolorach, obręcze małe, 4 pojemniki z drobnymi
przedmiotami, kaseta z odgłosami pór roku i piosenkami o porach roku,
komputer, prezentacja multimedialna „Pory roku”, wiersz „Nowy rok” H.
Bechlerowej.
Czas: 40 minut (w tym prezentacja 10 min.)
Przebieg:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Powitanie – zabawa integracyjna.
Wszyscy są – witam was (dz. stoją naprzeciwko siebie parami)
zaczynamy, bo już czas (1x klaszczemy w swoje ręce, 1x w ręce kolegi)
Jestem ja (pokazujemy na siebie),
jesteś ty (pokazujemy na kolegę),
raz, dwa, trzy.(klaszczemy w dłonie kolegi 3x).
Słuchanie wiersza „Nowy rok” ilustrowanego sylwetami dzieci z białymi
parasolami.
Rozmowa kierowana na temat treści wiersza:
o Czego tutaj brakuje, aby nazwać te dzieci?
o Czym one się różnią?
(Dzieci dorysowują elementy, o których mowa w wierszu na parasolach,
dopasowują nazwy pór roku, wymieniają jeszcze inne elementy pasujące do
każdej pory roku – symptomy).
Zabawy „Rytmy”.
Dzieci ustawione w kole, przeliczanie ilości dzieci.
Zabawa „Dzień – noc”. Określenie roli każdego dziecka, reakcja dzieci do
opowiadania nauczycielki. Układanie rytmu dnia i nocy w obręczy – układamy
nasz kalendarz.
Zabawa „Pory roku”. Analogicznie do poprzedniego układu, dzieci wybierają
szarfy do swojej pory roku. Układają rytm pór roku w obręczy.
Improwizacja ruchowa do fragmentów piosenek o porach roku. Dzieci w 4
zespołach, improwizuje tylko ta grupa, o której mówi piosenka.
Zabawa „Co nam rok przyniesie?”
Dzieci w 4 zespołach. Każdy otrzymuje do ułożenia obrazek – puzzle z pora
roku. Odszukują porę roku pasującą do koloru szarfy. W 4 pojemnikach
otrzymują obrazki i napisy charakteryzujące pory roku, wybierają tylko te
pasujące do własnej pory roku. Pojemniki krążą do wyczerpania rekwizytów.
Napisy umieszczają pod nazwami pór roku na tablicy i odczytują je.
Zagadki słuchowe „Jaka to pora roku?” (deszcz, koszenie zboża, sanie,
śpiew ptaków)
120
CKPiDN w Mielcu – Zeszyty nauczycielskie – Nr 2/2005
7.
8.
Prezentacja multimedialna „Pory roku”. Podsumowanie wiadomości,
umiejętność obsługi komputera.
Inscenizacja ruchowa do piosenki „Jadą sanie”.
Ewaluacja
Wykorzystanie Technologii Informacyjnej jako nowej ciekawej formy zajęć
wzbudziło żywe zainteresowanie nauczycielek i zachęciło je do wykorzystywania
dostępnych już w naszym przedszkolu programów edukacyjnych i prezentacji, a także
tworzenia własnych prezentacji tematycznych.
121
122