Na Wyspie Wielkanocnej – Rapa Nui
Transkrypt
Na Wyspie Wielkanocnej – Rapa Nui
Pierwsi osadnicy Wyspy Wielkanocnej musieli pokonać długą drogę – nie ma pewności, czy było to w roku 500, czy też, dopiero ok.1200 r. naszej ery. Pierwsze osiedla ludzkie są położone około 2200 kilometrów na zachód stąd, na wyspach Pitcairn, zaś do chilijskiego ojczystego lądu można dotrzeć dopiero po odbyciu podróży na wschód na odległość 3000 km. Tak odległa wyspa zainteresowanie światowej opinii zawdzięcza swej przeszłości, której świadkowie nie mogą niestety zbyt wiele o niej opowiedzieć. Od setek lat Wyspę Wielkanocną „zaludnia” około 900 monumentalnych posągów zwanych przez autochtonów „Moai“. W jaki sposób powstały one z wulkanicznego tufu wydobytego z krateru wulkanu i jak zajęły swe miejsce na rytualnych platformach zwanych „Ahu“, można uznać za wyjaśnione dopiero od czasów wyprawy Thora Heyerdahlsa (1955/56). Ten norweski badacz jako pierwszy skierował uwagę światowej opinii na „Rapa Nui“ – tak właśnie wyspa ta nazywa się w polinezyjskim dialekcie krajowców, którzy tak samo określają również siebie. Pewnikiem jest już stwierdzenie, że „masowa produkcja“ tych posągów jest współodpowiedzialna za zniknięcie lasów pokrywających Foto: George Mundo/CPT Chile 12 Report 2/07 – www.kaeser.com tę wyspę, gdyż do transportu i ustawiania tych kolosów potrzebne były olbrzymie ilości rolek wykonywanych z pni drzew. Ta rabunkowa gospodarka doprowadziła do deficytu żywności, co z kolei spowodowało krwawe zatargi wśród Rapa Nui, w wyniku czego ich liczba szybko zmalała. W chwili „odkrycia” wyspy na Wielkanoc roku 1722 przez Holendra Jacoba Roggeveena i nadania jej tej nazwy, z szacunkowych 15000 mieszkańców z czasów rozkwitu kultu Moai pozostało już tylko kilka tysięcy, którym powodziło się gorzej niż kiepsko. Po Holendrach pojawili się Hiszpanie. W roku 1770 Wyspę Wielkanocną we władanie dla swego króla obejmuje Felipe González de Haedo. Po krótkiej wizycie Jamesa Cooka (1774) odwiedziny są coraz częstsze i coraz mniej przyjemne dla wyspiarzy. Francuzi i Rosjanie w roku 1786 i 1804 przynoszą jeszcze handel i przemiany, natomiast późniejsza okupacja przez dwa statki marynarki USA to zapoznanie mieszkańców Rapa Nui z szorstkimi zwyczajami „cywilizowanego“ świata. Po roku 1855 nastały szczególnie ciężkie czasy, gdy ponad jedna trzecia ludności wyspy wynoszącej około 4500 osób została wywieziona do Peru na Foto: Norberto Seebach/CPT Chile Ta wyspa na końcu świata posiada burzliwą przeszłość, swą przyszłość wiąże z turystyką, zaś przy utrzymaniu jej największych atrakcji pomaga spręzarka firmy Kaeser Kompressoren. Berlińska firma Maar Denkmalpflege GmbH angażuje się od wielu lat w zachowanie pomników narodowego i światowego dziedzictwa kultury. Jej referencje to m.in. katedra w Akwizgranie, stadion olimpijski oraz Reichstag w Berlinie, jak również Walhalla pod Regensburgiem. 13 października 2003 roku UNESCO uhonorowało intensywne działania tego przedsiębiorstwa na rzecz światowego dziedzictwa kultury ogłaszając firmę Maar Denkmalpflege GmbH swym uznanym partnerem. Na Wyspie Wielkanocnej – Rapa Nui Foto: Wikipedia ści napływowej. Powstałe w 1967 roku lotnisko zostaje rozbudowane przez NASA w latach 1970 jako rezerwowe lądowisko dla wahadłowców. Od tej pory na Rapa Nui mogą lądować również duże samoloty pasażerskie.Turyści ze wszystkich stron przybywają w ten zakątek świata, który od 1995 roku zaliczany jest do dziedzictwa kultury światowej UNESCO i gdzie większość Rapa Nui żyje już z turystyki. Foto: Maar Foto: Alex Huber/CPT Chile Zachowanie atrakcji przymusowe roboty. Po międzynarodowych protestach wywiezieni Rapa Nui zostali wprawdzie repatriowani, zakazili się jednak tyfusem, wskutek czego zmarło około 1000 kolejnych mieszkańców. Gdy w 1854 roku na wyspę przybyli pierwsi chrześcijańscy misjonarze, stara kultura i wszelkie struktury społeczne upadły. Zanik populacji i terroryzowanie Rapa Nui przez awanturników z zewnątrz trwały dalej. Gdy Chile anektuje wyspę w 1888 r., na wyspie żyje już tylko kilkuset tubylców. Do lat sześćdziesiątych XX wieku ich los jest nie do pozazdroszczenia – są wyzyskiwani przez szkocką firmę zajmującą się hodowlą owiec. W kwestii Rapa Nui zaczyna coś się dziać dopiero wtedy, gdy wykształcony na stałym lądzie Alfonsa Rapu w otwartym liście skierowanym do ówczesnego chilijskiego prezydenta skarży się na warunki panujące na swej rodzinnej wyspie. Wynikająca z tego dyskusja po pewnych wahaniach prowadzi w końcu do pierwszych wolnych wyborów burmistrza na Wyspie Wielkanocnej w roku 1965 oraz do uznania mieszkańców wyspy za równouprawnionych obywateli Chile. Dzisiaj na Wyspie Wielkanocnej żyje ok.4000 osób, przy czym Rapa Nui utrzymują jeszcze nadal niewielką przewagę w stosunku do ludno- Ponieważ praktycznie wszyscy podróżujący na Wyspę Wielkanocną przybywają tu, aby oddać się tajemniczemu czarowi Moai i Ahu, zabytki te muszą być konserwowane i pielęgnowane. UNESCO w roku 2003 zleciło berlińskiej firmie konserwatorskiej Maar Denkmalpflege GmbH opracowanie koncepcji odrestaurowania i konserwacji tych monumentalnych posągów. Najnowsza operacja „projektu Moai“ przeprowadzona w lutym 2007 we współpracy z Niemieckim Instytutem Archeologii, Komisją ds. Archeologii Kultur Pozaeuropejskich. Polegała na opracowaniu dokumentacji wybranych Moai i Ahu. Za pomocą najnowocześniejszej techniki pomniki te zostały trójwymiarowo wymierzone i wprowadzone ze wszystkimi szczegółami do bazy danych. W oparciu o te dane będą krok po kroku konserwowane i odnawiane. Wszystkie prace, których ukończenie ma nastąpić w roku 2009, prowadzone są w ścisłym uzgodnieniu z władzami Chile i Wyspy Wielkanocnej. To ambitne przedsięwzięcie jest finansowane dzięki sponsoringowi na rzecz kultury ze strony renomowanych firm i od tego czasu spotyka się na całym świecie z pozytywnym oddźwiękiem w międzynarodowej prasie. KAESER KOMPRESSOREN jako jedna z firm wspierających ten projekt udostępniła przewoźny kompresor budowlany Mobilair 26 do różnych ważnych zadań przy obróbce kamienia, wnosząc w ten sposób swój wkład w zachowanie unikatowych dzieł sztuki. Autor: Klaus Dieter Bätz – Kontakt: [email protected] Report 2/07 – www.kaeser.com 15