Artykuł pochodzi ze strony: Miastecki Portal Internetowy

Artykuł pochodzi ze strony:
Miastecki Portal Internetowy
Historia Miastka
Do roku 1945
Wśród wielu miast Pomorza Zachodniego, które powstały w średniowieczu w wyniku lokalizacji
miejskiej, Miastko wyróżnia się swą genezą. Jego początki sięgają drugiej połowy XV wieku. Pierwsza
źródłowa wzmianka pochodzi dopiero z 1478 roku. Jest to dokument lenny, w którym Miastko
występuje jako wieś. W roku 1506 spotykamy w źródłach termin miasteczko i nie znaczy to jednak
wcale, by w tym czasie Miastko otrzymało prawa miejskie, jednak rok ten przyjmuje się jako datę
powstania Miastka. W wiekach XVI i XVII właścicielami Miastka byli Massowowie, którzy dbając o
własne interesy, odmawiali nadania mu praw miejskich. Mimo to osada rozwijająca się coraz bardziej,
przyjmowała powoli wszelkie funkcje miejskie, a liczebność mieszkańców przewyższała sąsiednie
miasta. Pod względem ustrojowym Miastko pozostało jednak osada nie mającą praw miejskich. Nie
było tutaj rajców i burmistrza, istniał tylko urząd wójta, któremu podlegało sądownictwo. Urząd ten
był zależny od Massowów i na tym tle dochodziło do licznych konfliktów. Konflikt na tle uprawnień
miejskich osiągnął szczytowe nasilenie w roku 1616 i znany jest w dziejach miasta jako otwarty bunt
przeciw Massowom. Decydująca faza sporu przypadła na rok 1617. Wzburzenie w mieście było tak
wielkie, że zwolennicy Massowów musieli uchodzić do Dretynia w obawie o życie. Prawa miejskie
zostały nadane Miastku wyrokiem sądu nadwornego w Szczecinie 26 marca 1617 roku. Miastko
nigdy nie posiadało obwarowań ani bram miejskich, jego zasięg terytorialny wyznaczały trzy
strażnice celne przy tartakach prowadzących do Bytowa, Koszalina i Słupska. Posterunki te
zlikwidowano w 1818 roku. W okresie międzywojennym następuje szybki wzrost ludności Miastka,
zwanego do 1945 roku Rummelsburgiem i w 1935 roku wynosił 8.531 osób. Mieszkańcy Miastka
borykali się z trudnościami wynikającymi ze słabo rozwiniętego rynku pracy. Kilka małych zakładów
rzemieślniczych, cztery niewielki fabryki sukna zatrudniające łącznie około 200 robotników nie były
w stanie zapewnić utrzymania wszystkim mieszkańcom miasta. Od połowy 1944 roku zaczęto
odczuwać objawy zbliżającego się frontu. Z końcem stycznia 1945 roku przystąpiono do ewakuacji
ludności regionu miasteckiego. Rozkazy hitlerowskich przywódców wypędziły na zasypane śniegiem
drogi tysiące Niemców. 3 marca 1945 roku Miastko zostało wyzwolone przez jednostki Armii
Radzieckiej i włączone do Polski.
Po roku 1945
Pierwsze miesiące z powojennego życia Miastka przedstawione zostały w artykule Ziemi Pomorskiej
z dnia 8.X.1945 roku. Mimo, że nasz powiat ma glebę nie najlepszą, osiadło tu już 100 osadników.
Zorganizowali wraz z mieszkańcami repatriantami władze gminne, uruchomili kilka zakładów,
otworzyli szkołę powszechną, spółdzielnię spożywców Spójnia i organizują obecnie spółdzielnie
rolniczo-handlową. W Miastku otwarty jest kościół., uruchomiony został wodociąg. Jest światło
elektryczne. Dochodzą do miasta pociągi. W wygodnym budynku kina ludność oczekuje dobrych
filmów i teatru objazdowego. Spragnione jest bowiem polskiego słowa i interesującej rozrywki
kulturalnej. Mieszkańcy Miastka, wgryzając się w prastarą słowiańską ziemię, odczuwają tu brak
polskich książek i czekają z niecierpliwością na przybycie dzielnych organizatorów życia społecznego,
zdolnych propagować myśl i kulturę polską. W pierwszych, trudnych powojennych latach powstają
zakłady przemysłowe: 1945-1946 jest ich 18, a już w 1949 roku 37. W 1963 roku rusza wieloletnia
chluba Miastka – Fabryka Rękawiczek i Odzieży Skórzanej. Dziesięć lat później w Miastku powstaje
Urząd Miasta i Urząd Gminy, w wraz z reformą administracyjną w 1975 roku znika powiat miastecki.
Nadzieje na zmiany społeczno-gospodarcze związane były z nową reformą administracyjną w 1999
roku, ale ku ogólnemu zdziwieniu powiat do Miastka już nie powraca i z konieczności znalazło się
ono w powiecie bytowskim w województwie pomorskim.
Hustoria Herbu
Znany heraldyk prof. Otto Hupp zanotował: “Jest możliwe, że wzór ma swój początek w tarczy
herbowej Massowów”. Widzimy na wspólnym herbie Miastka czerwoną falistą wstęgę na srebrnym
tle. W herbie rodziny von Massow widoczne są dwie czerwone poprzeczne belki na srebrnej tarczy.
Herb Miastka ma, więc swój początek w tarczy herbowej Massowów, mimo że trwały, wielowiekowe
spory między miastem a Massowami. Herb ulegał na przestrzeni wieków częstym zmianom. W XVII
w. miasto wprowadziło pruskiego orła w pieczęci. W końcu XIX w. nowe pieczęcie miejskie mają raz
tarczę z poprzecznym strumieniem, a raz z rosnącym gryfem. Zarząd miasta Rummelsburg posiadał
do wybuchu II wojny światowej pieczęć z rosnącym gryfem nad tarczą, która była już owalną. Odbitki
pieczęci na dokumentach z roku 1910, również wszystkie publikacje Rummelsburga (gazety,
kalendarze) opatrzone herbem miasta, posiadają ten sam herb. Herb powiatu Rummelsburg został
zaprojektowany przez prof. Otto Huppa z Monachium i zatwierdzony dekretem pruskiego ministra
państwowego w dniu 05.03.1932 roku. W obrazie tym na srebrnym tle czerwony gryf trzyma w
szponach niebieską kosę osadzoną w żółtej rękojeści. W 1979 r. pomorski heraldyk Hans Heinich
Redom w następujący sposób wyjaśnił obraz herbu: Herb miasta powiatowego – falista belka, została
przemieszczona w dół, by stworzyć miejsce dla dodatkowego obrazu (motywu) czyli pomorskiego
gryfa, który ukazuje się tylko w swej górnej części (połowie), a więc częściowo, ponieważ powiat
Rummelsburg jest tylko częścią Pommerlandu (Pomorza); by podkreślić typowo rolniczy charakter
powiatu trzyma on kosę Pieczęcie z tym herbem stosowała administracja tylko w komunalnym
obszarze. W sprawach rządowych odbijano pruskiego orła. Administracja miejska postępowała
podobnie. Herb Miastka w prostej formie – czerwona falista belka na srebrnym względnie białym tle
znajduje w dzisiejszym Rummelsburgu (Miastku) wszechstronne zastosowanie. Znakiem i herbem
Pomorza jest gryf – fantastyczne zwierzę wyobrażane w postaci stylizowanego lwa z głową orła.
Wyobrażenia gryfa dotarły do Grecji antycznej, a stamtąd do późnośredniowiecznej Europy z wierzeń
religijnych chaldejskich i perskich. W religiach starożytnych występował on jako uosobienie siły i
zręczności, niekiedy również jako symbol podstępu i fałszu. Według legend, gryf zamieszkiwał ziemię
dalekiej północy.
data publikacji: 2016-03-01 09:17:56