wymagania chemia kl 2

CHEMIA klasa 2
Wymagania programowe na poszczególne oceny do Programu nauczania chemii w gimnazjum. Chemia Nowej Ery.
Dział - Kwasy.
WYMAGANIA PODSTAWOWE
Uczeń:
– zna zasady bhp dotyczące obchodzenia się z kwasami
– definiuje: elektrolit, nieelektrolit, kwas
– podaje, jak są zbudowane kwasy
– wymienia kwasy występujące w otoczeniu
– odróżnia kwasy tlenowe od beztlenowych
– wymienia wspólne właściwości kwasów
– wyjaśnia, skąd wynikają wspólne właściwości kwasów
– wskazuje wodór i resztę kwasową we wzorze kwasu
– wyznacza wartościowość reszty kwasowej
– podaje wzory sumaryczne i nazwy poznanych kwasów
– nazywa aniony reszt kwasowych poznanych kwasów
– określa, co to jest tlenek kwasowy
– wskazuje przykłady tlenków kwasowych
– wymienia metody otrzymywania kwasów tlenowych, beztlenowych
– zapisuje równania reakcji otrzymywania poznanych kwasów
– podaje właściwości poznanych kwasów
– wymienia zastosowanie poznanych kwasów
– podaje definicję dysocjacji jonowej (elektrolitycznej)
– wie, jak korzystać z tabeli rozpuszczalności
– wyjaśnia pojęcia dysocjacji jonowej, jonu, kationu, anionu
– zapisuje i odczytuje proste równania reakcji dysocjacji jonowej
– definiuje odczyn kwasowy, zasadowy i obojętny roztworu
– wyjaśnia pojęcie wskaźnika i wymienia trzy przykłady wskaźników
– określa barwę trzech wskaźników w roztworach o odczynach kwasowym,
obojętnym, zasadowym
– zna skalę pH
– zapisuje obserwacje do przeprowadzanych doświadczeń
WYMAGANIA PONADPODSTAWOWE
Uczeń:
– wyjaśnia, dlaczego przy pracy z kwasami należy zachować szczególną
ostrożność
– wymienia poznane tlenki kwasowe
– zapisuje równania reakcji otrzymywania wskazanego kwasu
– na podstawie doświadczenia wykazuje żrące właściwości kwasu
siarkowego(VI)
– uzasadnia, jak rozcieńczać kwasy
– wyjaśnia, dlaczego kwas siarkowy(VI), pozostawiony w otwartym
naczyniu, zwiększy swą objętość
– wie, jak wykryć doświadczalnie obecność białka w próbce żywności
(w serze, mleku, jajku)
– zapisuje i odczytuje równania reakcji dysocjacji jonowej kwasów
– identyfikuje kwasy na podstawie podanych informacji
– umie powiązać odczyn roztworu z obecnością odpowiednich jonów i
skalą pH
– proponuje sposób zmiany odczynu roztworu
– wie, co to jest zapis cząsteczkowy i jonowy równania reakcji
chemicznej
– rozwiązuje chemografy
– opisuje doświadczenia przeprowadzane na lekcjach (rysunek, obserwacje,
wnioski)
– umie zaplanować i przeprowadzić doświadczenia, w których wyniku
otrzymuje się kwasy
Dział - Wodorotlenki
WYMAGANIA PODSTAWOWE
Uczeń:
– zna zasady bhp dotyczące obchodzenia się z zasadami
– podaje, jak są zbudowane wodorotlenki
– wymienia wspólne właściwości zasad
– wyjaśnia, skąd wynikają wspólne właściwości zasad
– podaje wzory sumaryczne i nazwy poznanych wodorotlenków
– określa, co to jest tlenek zasadowy
– wskazuje przykłady tlenków zasadowych
– zna dwie główne metody otrzymywania wodorotlenków
– zapisuje równania reakcji otrzymywania poznanych wodorotlenków
– podaje właściwości poznanych wodorotlenków
– wymienia zastosowanie poznanych wodorotlenków
– określa, co to jest wapno palone, wapno gaszone, woda wapienna
– wie, jak korzystać z tabeli rozpuszczalności (wodorotlenki)
– wyjaśnia pojęcia dysocjacji jonowej, jonu, kationu, anionu
– zapisuje i odczytuje proste równania reakcji dysocjacji jonowej
– definiuje odczyn kwasowy, zasadowy i obojętny roztworu
– zna skalę pH
– wyjaśnia pojęcie wskaźnika i wymienia trzy przykłady wskaźników
– określa barwę trzech wskaźników w roztworach o odczynach kwasowym,
obojętnym, zasadowym
– zapisuje obserwacje do przeprowadzanych doświadczeń
WYMAGANIA PONADPODSTAWOWE
Uczeń:
– wyjaśnia, dlaczego przy pracy z zasadami należy zachować szczególną
ostrożność
– odróżnia pojęcia wodorotlenku, zasady
– umie zapisać wzory sumaryczny wodorotlenku dowolnego metalu
– wymienia poznane tlenki zasadowe
– zapisuje równania reakcji otrzymywania wskazanego wodorotlenku
– umie zaplanować i przeprowadzić doświadczenia, w których wyniku
otrzymuje się wodorotlenki
– zapisuje i odczytuje równania reakcji dysocjacji jonowej zasad
– zna metodę otrzymywania wodorotlenków praktycznie
nierozpuszczalnych w wodzie, np. wodorotlenku miedzi(II)
– identyfikuje wodorotlenki na podstawie podanych informacji
– umie powiązać odczyn roztworu z obecnością odpowiednich jonów
i skalą pH
– potrafi otrzymać roztwór obojętny w wyniku reakcji kwasu z zasadą
– proponuje sposób zmiany odczynu roztworu
– wie, co to jest zapis cząsteczkowy i jonowy równania reakcji
chemicznej
– rozwiązuje chemografy
– opisuje doświadczenia przeprowadzane na lekcjach (rysunek, obserwacje,
wnioski)
Dział - Sole.
WYMAGANIA PODSTAWOWE
WYMAGANIA PONADPODSTAWOWE
Uczeń:
– opisuje budowę soli, wskazuje metal i resztę kwasową we wzorze soli
– zapisuje wzory sumaryczne soli chlorków, siarczków, tworzy nazwy soli na
podstawie wzorów sumarycznych soli, zapisuje wzory sumaryczne soli na
podstawie ich nazw
– wskazuje wzory soli wśród zapisanych wzorów związków chemicznych
– opisuje, w jaki sposób dysocjują sole
– zapisuje równanie reakcji dysocjacji jonowej wybranych soli, np. chlorku
sodu, chlorku potasu
– dzieli sole ze względu na ich rozpuszczalność w wodzie
– określa rozpuszczalność soli w wodzie na podstawie tabeli rozpuszczalności
wodorotlenków i soli
– definiuje pojęcie „reakcja zobojętniania”
– odróżnia zapis cząsteczkowy od zapisu jonowego równania reakcji chem.
– zapisuje cząsteczkowo i jonowo oraz odczytuje proste równania reakcji
zobojętniania
– dzieli metale ze względu na ich aktywność chemiczną na podstawie szeregu
aktywności metali
– wymienia sposoby zachowania się metali w reakcji z kwasami (np. miedź lub
magnez w reakcji z kwasem chlorowodorowym)
– zapisuje cząsteczkowo i odczytuje równania reakcji metali z kwasami,
tlenków metali z kwasami
– podaje sposób otrzymywania soli trzema podstawowymi metodami
(kwas + zasada, metal + kwas, tlenek metalu + kwas)
– definiuje pojęcie reakcji strąceniowej
– korzysta z tabeli rozpuszczalności wodorotlenków i soli
– zapisuje i odczytuje proste równania reakcji strąceniowych w postaci
cząsteczkowej i jonowej
– dobiera substraty w reakcjach sól + sól, korzystając z tabeli
rozpuszczalności wodorotlenków i soli
– wymienia zastosowania najważniejszych soli, np. chlorku sodu
– oblicza zawartość procentową metalu w soli
Uczeń:
– tworzy nazwy soli kwasu tlenowego na podstawie ich wzorów
sumarycznych (siarczanów (IV), siarczanów(VI), azotanów(V),
fosforanów(V), węglanów)
– zapisuje wzory sumaryczne soli kwasu tlenowego na podstawie ich nazw
(siarczanów (IV),siarczanów(VI), azotanów(V), fosforanów(V),
węglanów
– tworzy nazwę dowolnej soli na podstawie jej wzoru sumarycznego oraz
wzór sumaryczny na podstawie nazwy soli
– zapisuje i odczytuje równania reakcji dysocjacji jonowej dowolnej soli
– planuje i wykonuje doświadczenie pozwalające zbadać rozpuszczalność
wybranych soli w wodzie
– wyjaśnia przebieg reakcji zobojętniania
– tłumaczy rolę wskaźnika w reakcji zobojętniania
– wyjaśnia zmiany odczynu roztworów poddanych reakcji zobojętniania
– zapisuje cząsteczkowo, jonowo i jonowo w sposób skrócony równania
reakcji zobojętniania
– opisuje doświadczenie otrzymywania soli przeprowadzone na lekcji
(schemat, obserwacje, wniosek)
– planuje i wykonuje doświadczenie otrzymywania soli poznanymi
metodami (5 metod)
– rozwiązuje chemografy
– określa, korzystając z szeregu aktywności metali, które metale reagują z
kwasami według schematu: metal + kwas → sól + wodór
– przewiduje, czy zajdzie dana reakcja chemiczna
– wyjaśnia pojęcie „reakcja strąceniowa”
– formułuje wniosek dotyczący wyniku reakcji strąceniowej na podstawie
tabeli rozpuszczalności wodorotlenków i soli
– projektuje doświadczenia umożliwiające otrzymywanie soli w reakcjach
strąceniowych
– proponuje reakcję tworzenia soli trudno rozpuszczalnej
– identyfikuje sole na podstawie podanych informacji (D)