SYLABUS - Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych

Transkrypt

AKADEMIA JANA DŁUGOSZA
w Częstochowie
WYDZIAŁ WYCHOWANIA ARTYSTYCZNEGO
Instytut Plastyki
PAKIET INFORMACYJNY ECTS
Grafika
studia pierwszego stopnia
Rok akademicki 2009/2010
I. WPROWADZENIE
Przewodnik zawiera opis oferty Instytutu Plastyki Akademii Jana Długosza
w Częstochowie z myślą o studentach zamierzających odbyć studia (lub ich część) na
kierunku Grafika. Opis zawiera programy przedmiotów realizowanych przez pracowników
Instytutu Plastyki w roku akademickim 2009/2010.
Współpraca pomiędzy uczelniami w kraju oraz za granicą wymaga opracowania
i ustalenia możliwie zbliżonych standardów kształcenia akademickiego. Stało się to możliwe
dzięki współpracy europejskich ośrodków akademickich, wymianie doświadczeń
i idei, realizacji wspólnych badań naukowych. Wypracowano model studiów umożliwiający
ich podjęcie w wybranym przez kandydata ośrodku akademickim. Najistotniejszym
elementem - poza wymienionymi powyżej - wysiłków integracyjnych szkolnictwa wyższego
są wyjazdy studentów na studia zagraniczne; są one niezastąpione w zdobywaniu nowych
obszarów wiedzy i inspiracji, poznaniu nowych krajów z ich odrębnością systemów
kształcenia, kulturową i obyczajową oraz doskonaleniu znajomości języków obcych.
Szczególną rolę tego rodzaju doświadczeń potwierdziła realizacja programu Erasmus w
latach 1987-1994, kontynuowanego obecnie jako integralna składowa programu Socrates
European Credit Transfer System - Europejski System Transferu Punktów (w
skrócie ECTS) został opracowany w celu promowania współpracy między uczelniami
i zagwarantowania uznania okresu studiów odbywanych za granicą, może też być stosowany
pomiędzy uczelniami jednego kraju lub nawet w obrębie jednej uczelni. Pozwala uczelniom
(lub innym jednostkom organizacyjnym) na wzajemne uznawanie osiągnięć studentów w nauce,
posługuje się, bowiem powszechnie zrozumiałymi, ujednoliconymi miernikami w postaci
punktów i stopni.
Elementy ECTS
Stosowanie systemu ECTS opiera się o następujące dokumenty:
Pakiet informacyjny, – w którym zawarte są informacje o kierunkach studiów, programach
nauczania, regulaminie studiów, zasadach przyjęcia oraz przepisach administracyjnych uczelni.
Pakiet będący swego rodzaju przewodnikiem adresowany jest do studentów i nauczycieli
akademickich
w
uczelniach
partnerskich.
Ma
pomóc
im
w wyborze odpowiedniego programu zajęć i zaplanowania studiów, a także uzyskać
praktyczne informacje. Pakiet aktualizowany jest co roku i dostępny w formie publikacji lub w
wersji elektronicznej.
Porozumienie o planach i programach zajęć – obowiązuje zarówno uczelnię macierzystą jak
i zagraniczną oraz studenta. Student, po wybraniu uczelni, w której zamierza odbyć pewien
okres studiów, wypełnia formularz zgłoszeniowy. W porozumieniu z koordynatorem ECTS
wydziału macierzystego, ustala na podstawie pakietu informacyjnego uczelni przyjmującej
program zajęć w tejże uczelni. Po przyjęciu wniosku studenta przez uczelnie przyjmującą,
student oraz uczelnia macierzysta i przyjmująca podpisują porozumienie o programie zajęć, w
jakich student ma uczestniczyć oraz liczbę punktów ECTS, jaka ma być przyznana za ich
zaliczenie.
Wykaz zaliczeń – jest podstawowym dokumentem uprawniającym studenta do ubiegania się o
pełne zaliczenie okresu studiów za granicą. Stanowi także potwierdzenie faktu odbycia studiów
za granicą dla przyszłych pracodawców. W wykazie odnotowuje się wszystkie przedmioty i
2
zajęcia, w których student uczestniczył wraz z uzyskaną liczbą punktów oraz ocenami
przyznanymi zgodnie ze skalą ocen stosowaną w danej uczelni. Połączenie punktów i stopni daje
odpowiednio „ilościowy” i „jakościowy” opis pracy studenta w okresie studiów za granicą.
Wykazy zaliczeń studenta z uczelni macierzystej dołączane do formularzy zgłoszeniowych są
szczególnie pomocne przy podejmowaniu decyzji przez uczelnie przyjmującą.
Sposób realizacji programu studiów i dobór przedmiotów w ramach ECTSu zależy
wyłącznie od stron bezpośrednio zainteresowanych (uczelnie i student). ECTS nie determinuje
programów i treści kształcenia, jest jedynie wstępną i ogólną regulacją stwarzającą możliwości
porozumienia ośrodków akademickich w zakresie wymiany studentów. Stosowanie ECTS i
efektywność tego systemu opiera się na następujących zasadniczych przesłankach:
• dobrowolność
• wzajemne zaufanie
• elastyczne podejście
• pełna informacja
• pełne uznawanie studiów
Najistotniejszy jest ostatni punkt oznaczający, iż okres studiów odbytych za granicą
(w tym egzaminy i inne formy oceny) zastępuje porównywamy okres studiów w uczelni
macierzystej niezależnie od tego, że treść uzgodnionego programu studiów odbywanych za
granicą (lub w innej uczelni krajowej) może się różnić od programu w uczelni macierzystej.
Ujednolicone zasady przyporządkowania i przyznawania punktów oraz dobrowolność oparta na
wzajemnym zaufaniu uczelni gwarantują spójność systemu i uznawanie studiów realizowanych
w różnych ośrodkach.
Studenci studiujący za granicą lub w innej uczelni krajowej mają możliwość
dowolnego - ale na zasadzie porozumienia zainteresowanych (działających przez
koordynatorów) uczelni - wyboru zajęć spośród pełnego zakresu przedmiotów
proponowanych w planie studiów danego kierunku. Studenci uczestniczą w regularnych
zajęciach z danego przedmiotu, a nie w zajęciach specjalnie dla nich organizowanych. Student
ma także możliwość kontynuowania studiów bez konieczności powrotu do macierzystej uczelni,
oczywiście również na podstawie uzgodnień i decyzji współpracujących ośrodków
akademickich.
Punkty ECTS
Punkty ECTS są wartością liczbową przyporządkowaną poszczególnym przedmiotom
na podstawie ilości pracy, jaką musi wykonać student, aby je zaliczyć. Odzwierciedlają one
pracę, jakiej wymaga każdy przedmiot w stosunku do całkowitej ilości pracy, jaką musi
wykonać student, aby zaliczyć pełny rok akademicki w danej uczelni. Punkty są, zatem
przyporządkowane wykładom, ćwiczeniom praktycznym, seminariom, konsultacjom, zajęciom
grupowym i indywidualnym, pracom terenowym, pracy samodzielnej w bibliotece i domu oraz
egzaminom. Punkty ECTS są relatywnym a nie bezwzględnym miernikiem ilości pracy
wymaganej od studenta, ponieważ określają, jaka część z całości pracy wymaganej w danym
roku akademickim przypada na określony przedmiot w programie. W ramach ECTS ilość pracy
wymaganej w całym roku akademickim odpowiada 60 punktom, na semestr zazwyczaj
przypada po 30 punktów. Punkty ECTS przyporządkowuje się wszystkim nauczanym
przedmiotom, jeśli stanowią one integralną część programu studiów i pod warunkiem, że
podlegają one ocenie.
Punkty ECTS przyporządkowane są przedmiotom, natomiast przyznawane są
studentom, dopiero po zaliczeniu przedmiotów zgodnie z wymogami uczelni przyjmującej.
Punkty nie są przyznawane za dobre oceny – liczba punktów za dany przedmiot jest z góry
3
ustalona i taka sama dla wszystkich studentów, którzy ten przedmiot zaliczyli. Jakość pracy,
jaka została włożona w zaliczenie przedmiotu wyrażana jest w postaci ocen.
Uczelnia wysyłająca i przyjmująca przygotowuje dla każdego studenta biorącego udział
w ECTS, wykaz zaliczeń przed jego wyjazdem na studia do innej uczelni i po jego powrocie.
Uczelnia macierzysta uznaje liczbę punktów uzyskanych za konkretne przedmioty w
partnerskich uczelniach i wówczas punkty zaliczone w uczelni przyjmującej zastępuje punkty,
które normalnie studenci uzyskaliby w uczelni macierzystej. W ten sposób uczelnia macierzysta
uznaje okres studiów odbyty przez studenta w uczelni przyjmującej.
Formularz zgłoszeniowy, porozumienie o programie zajęć
Uczelnie wysyłająca i przyjmująca przygotowują dla każdego studenta uczestniczącego
w programie ECTS przed jego wyjazdem wykaz przedmiotów i zaliczeń (program studiów).
Ośrodki przekazują sobie odnośne wykazy zaliczeń, a kopie dokumentów otrzymuje student.
Uczelnia wysyłająca (macierzysta) przygotowuje też pełną informację o dotychczasowym toku
i przebiegu studiów wyjeżdżającego studenta (informacje, którymi nie dysponuje się jeszcze w
momencie wypełniania formularza - np. oceny z trwającego roku akademickiego - można
uzupełnić w terminie późniejszym).
Po wybraniu uczelni, zapoznaniu się z pakietem informacyjnym i uzgodnieniu
programu studiów ustalonego w trakcie konsultacji z wydziałowym i instytutowym
koordynatorem ECTS-u oraz koordynatorem ośrodka zagranicznego student wypełnia
formularz zgłoszeniowy. Dokument ten zawiera plan studiów, powinien więc być wypełniony
po ostatecznym porozumieniu stron. Istnieje możliwość zmiany w pierwotnie uzgodnionym
programie zajęć w trakcie trwania studiów zagranicznych, wymaga to jednak przeprowadzenia
ponownej procedury porozumienia (uzgodnienia zmian programowych) z akceptacją i
podpisami studenta oraz obu koordynatorów. Ze względów organizacyjnych ewentualnych
zmian należy dokonywać w miarę szybko po przyjeździe do ośrodka zagranicznego.
Po uzgodnieniu programu zajęć, a przed wyjazdem studenta zainteresowane uczelnie
oraz student podpisują porozumienie, które dołączane jest do formularza zgłoszeniowego.
Porozumienie zawiera opis programu zajęć za granicą; ułatwia ono pełne uznanie okresu
studiów odbytych w zagranicznej uczelni. Kopię podpisanego porozumienia otrzymuje każda
ze stron (współpracujące ośrodki oraz student).
Wykaz zaliczeń (transfer punktów)
Transfer punktów w ECTS-ie odbywa się na podstawie wykazu zaliczeń, które
wymieniają między sobą uczelnia wysyłająca i przyjmująca studenta. Wykaz zaliczeń przedstawiający osiągnięcia studenta w nauce - przygotowuje się zarówno przed wyjazdem
studenta, jak i po zakończeniu przez niego okresu studiów za granicą. Wykaz zaliczeń z
odbytych studiów zagranicznych musi być kompletnym wyszczególnieniem wszystkich
przedmiotów/zajęć, w jakich student uczestniczył wraz z uzyskaną wartością punktów oraz
ocenami, tak w skali obowiązującej na danej uczelni, jak również zgodnie z ECTS-em, gdyż jest
podstawowym dokumentem uprawniającym studenta do ubiegania się o pełne zaliczenie
okresu studiów zagranicą oraz przeniesienie punktów ECTSu; stanowi on także
potwierdzenie faktu odbycia studiów za granicą dla przyszłych pracodawców.
Skala ocen dla potrzeb ECTS-u
Na wszystkich kierunkach obowiązuje skala ocen od 5,0 (ocena najwyższa) do 2,0
(najniższa). Dla potrzeb ECTS-u wprowadza się ujednolicony dla wszystkich uczelni
4
biorących w nim udział system ocen od A do F (FX). Poniższa tabela pokazuje korelacje obu
systemów wraz z komentarzem dotyczącym zasad przyznawania poszczególnych ocen.
ECTS
A
B
C
D
E
FX
F
Ocena
5.0
4,5
4,0
3,5
3.0
2,0
bardzo dobry
dobry +
dobry
dostateczny +
dostateczny
niedostateczny
niedostateczny
- bardzo dobra praca i przygotowanie
- powyżej średniego standardu
- solidna praca, zauważalne błędy
- zadowalający, ale istotne braki
- wyniki spełniające minimalne kryteria
- konieczność ponownego przygotowania całości
materiału
Baza dydaktyczno-naukowa Instytutu Plastyki
Program dydaktyczny na studiach I stopnia Grafika realizowany jest w salach budynku
przy ul. Dąbrowskiego 14 oraz przy ul. Bohaterów Katynia 40/42.
Powierzchnia użytkowa obiektu przy ul. Dąbrowskiego 14 wynosi 1.995 m. kw., gdzie
120 m. kw. przeznaczone jest na: sekretariat Instytutu - 25,1 m.kw., obsługę techniczną
(portiernia i pomieszczenie socjalne sprzątaczek - 28,2m.kw., pokoje konsultacyjne
pracowników - 63,8 m. kw. Pozostałą powierzchnię w swojej zasadniczej części stanowi:
18 pracowni dydaktycznych, 2 sale seminaryjne oraz magazyn prac i materiałów. Łącznie
Instytut
dysponuje
32
salami
dydaktycznymi,
z
których
12,
znajduje
się
w budynku przy ul. Bohaterów Katynia 40/42. Wszystkie pracownie specjalistyczne
wyposażone są w urządzenia pozwalające realizować szczegółowe zadania dydaktyczne
dotyczące poszczególnych dyscyplin sztuk plastycznych. W przypadku sal seminaryjnych i
wykładowych posiadają one zestawy TV + magnetowid, DVD, rzutniki do diapozytywów i
foliogramów oraz 3 rzutniki multimedialne.
Zasoby biblioteczne
Podstawę stanowią zbiory Biblioteki Głównej AJD, która gromadzi księgozbiór (aktualnie
zawiera on 320.691 woluminów) zgodny z profilem Uczelni i kierunkami studiów. Oprócz
druków zwartych prenumeruje się także 357 tytułów czasopism krajowych oraz 44 tytuły
zagranicznych czasopism naukowych.
W Bibliotece funkcjonują 4 Czytelnie, które dysponują 70 miejscami dla czytelników:
− Czytelnia Książek (księgozbiór prezencyjny ok. 15.000 woluminów),
− Czytelnia Politologiczna (księgozbiór prezencyjny ok. 3.000 woluminów),
− Czytelnia Czasopism (266 tytułów prenumerowanych czasopism),
5
− Czytelnia Zbiorów Specjalnych.
Godziny otwarcia Biblioteki dostosowuje się do potrzeb czytelników, których Biblioteka gości
6 dni w tygodniu.
Biblioteka Główna jest w pełni skomputeryzowana, znajduje się w grupie bibliotek
współtworzących Śląską Bibliotekę Cyfrową. Katalog książek w systemie OPAC dostępny jest
w Internecie na stronie: www.bg.ajd.czest.pl
Oferta kształcenia dla studentów niepełnosprawnych
Kierunek nie posiada specjalnej oferty, jednak warunki stwarzane przez pracowników
oraz władze Instytutu i Wydziału pozwalają deklarować taką możliwość. Zasadniczym
ograniczeniem w realizacji zajęć dla studentów niepełnosprawnych są jedynie istniejące
bariery architektoniczne.
Stosowane metody dydaktyczne
Z uwagi na specyficzny charakter kierunku, wśród stosowanych metod przeważają
metody podające i praktyczne. W zależności od form realizowanych zajęć występuje w nich
wykład, referat, pogadanka, dyskusja oraz działania praktyczne.
Szczególny nacisk kładziony jest na pobudzanie aktywności studenta i stymulowanie
postawy twórczej, co ma szczególne znaczenie w przypadku przedmiotów artystycznych.
Zachowując sprawdzony w takich przypadkach model kształcenia: „mistrz-uczeń”, nauczyciel
pełni rolę przewodnika dbającego, by cykl dydaktyczny był traktowany przez studenta, jako
proces samokształceniowy. Zapewnia to jego aktywność, samodzielność
i zaangażowanie w naukę.
Analogiczne przesłanki decydują o sposobie realizacji pozostałych zajęć, gdzie
szczegółowe metody dydaktyczne wynikają między innymi z potrzeb danego przedmiotu
i decyzji prowadzącego.
System oceny studentów
Studenci oceniani są według obowiązującej skali ocen: bardzo dobry, dobry+, dobry,
dostateczny+, dostateczny i niedostateczny.
Szczegółowe kryteria oceny nauczyciele akademiccy są zobowiązani podać studentom
na każdych pierwszych zajęciach w semestrze.
Studenci biorący udział w zajęciach z przedmiotów ogólnych oceniani są cząstkowo za
aktywność, odpowiedzi ustne lub pisemne sprawdziany, oraz całościowo – gdy przedmiot lub
blok programowy kończy się egzaminem (ustnym lub pisemnym).
W przypadku przedmiotów praktycznych (artystycznych) system oceny wynika
z realizowanych zadań i obejmuje:
− przygotowanie do zajęć,
− umiejętność posługiwania się warsztatem,
− zaangażowanie studenta w realizowaną problematykę,
− rozwój indywidualnej postawy twórczej.
6
Zakończeniem cyklu dydaktycznego jest realizacja pracy dyplomowej (licencjackiej),
która składa się z części praktycznej i teoretycznej. Jej kształt i zakres określa komisja
dyplomowa powołana przez Radę Wydziału.
II. Ogólne informacje dla studentów
Samorząd Studencki
Studenci całej uczelni tworzą Samorząd Studencki, który jest częścią składową
wspólnoty akademickiej i uczestniczy w rozstrzyganiu spraw uczelni zgodnie ze swoimi
kompetencjami. Wybieralne organa Samorządu są demokratyczną reprezentacją ogółu
studentów.
Obowiązki, strukturę i zakres działań samorządu określa Regulamin Samorządu Studenckiego
AJD w Częstochowie.
Na terenie Uczelni działa również Niezależne Zrzeszenie Studentów oraz Akademicki Związek
Sportowy.
Stypendia
Obowiązujący system stypendialny dla studentów Akademii im. Jana Długosza w
Częstochowie przewiduje:
−
stypendia socjalne;
−
stypendium na wyżywienie,
−
stypendium mieszkaniowe,
−
stypendium specjalne dla osób niepełnosprawnych,
−
stypendium za wyniki w nauce lub w sporcie,
−
zapomogi.
Środki na wszystkie formy pomocy materialnej przyznawane są z puli ogólnouczelnianej o
wartości proporcjonalnej do liczby studentów Wydziału w danym roku akademickim.
Sprawy socjalne studentów
Akademia im. Jana Długosza w Częstochowie posiada 1 dom studencki. (Dom Studenta
„SKRZAT”), który dysponuje 600 miejscami. Opłaty za zakwaterowanie w DS. „Skrzat” są
następujące:
−
pokoje jednoosobowe – 350,- zł za miejsce
−
pokoje dwuosobowe. – 280,- zł za miejsce
Obowiązuje także kaucja zwrotna przy zakwaterowaniu w wysokości 280,- zł.
Do dyspozycji mieszkańców jest: pralnia, bar obiadowy, sklepik spożywczy, punkt ksero, 2
pracownie plastyczne, 1 pracownia muzyczna, depozyt, czytelnia, siłownia, sala do tenisa
stołowego, sala fitness, sala telewizyjna oraz sala klubowa.
Baza rekreacyjna i sportowa
Obligatoryjne zajęcia z wychowania fizycznego oraz zajęcia sekcji sportowych
realizowane są w oparciu o następującą bazę:
7
−
obiekty sportowe w Akademickim Centrum Sportowym (ul. Dembińskiego 6 (hala
do gier zespołowych, sala do tenisa stołowego, siłownia, sala do ćwiczeń muzycznoruchowych),
− salę gimnastyczna przy (Al. Armii Krajowej 13/15),
−
pływalnia Szkoły Podstawowej (ul. Baczyńskiego 2a.)
W ramach zajęć z wychowania fizycznego SWFiS przedstawia ofertę dyscyplin sportowych do
wyboru dla kobiet i mężczyzn:
− piłka siatkowa
− piłka koszykowa
− piłka ręczna
− piłka nożna
− pływanie
− tenis stołowy
− tenis ziemny
− ćwiczenia siłowe
− basic-step
− callanetics
− pilates
− taniec
− TBC
− BS
− gimnastyka korekcyjna
− unihokej
− narciarstwo
Studenci posiadający odpowiednie predyspozycje do sportu kwalifikowanego mogą
uczestniczyć w zajęciach sekcji sportowych prowadzonych przez pracowników SWFiS i
przygotowywać się do reprezentowania Uczelni w zawodach międzyuczelnianych w tym do
Akademickich Mistrzostw Polski:
− piłka nożna (futsal) mężczyzn
− futsal kobiet
− piłka siatkowa kobiet
− piłka siatkowa mężczyzn
− piłka koszykowa kobiet
− piłka koszykowa mężczyzn
− tenis stołowy kobiet i mężczyzn
− tenis ziemny kobiet i mężczyzn
− narciarstwo kobiet i mężczyzn
− lekkoatletyka kobiet i mężczyzn
− pływanie kobiet i mężczyzn
8
III. Kierunek: Grafika
Sylwetka absolwenta
Absolwent studiów zawodowych na kierunku Grafika otrzymuje tytuł zawodowy
licencjata sztuki. Celem studiów jest uzyskanie kwalifikacji zawodowych umożliwiających
pracę w wydawnictwach, agencjach reklamowych i prasowych, placówkach kulturalno
- oświatowych. W ramach proponowanych specjalizacji absolwent uzyskuje kwalifikacje w
zakresie grafiki warsztatowej, bądź grafiki użytkowej, pozwalające mu na samodzielną pracę
artystyczną lub projektową.
Absolwent
posiada
wiedzę,
obejmującą
współczesną
różnorodność
metod
i sposobów graficznego obrazowania. W zakresie warsztatowym dysponować umiejętnościami
pozwalającymi mu na swobodne wyrażanie swych idei za pomocą zarówno klasycznych
technik grafiki i rysunku, jak i szybko rozwijających się współczesnych mediów
elektronicznych. Absolwent jest także przygotowany do podejmowania działań o charakterze
dydaktycznym i społecznym, upowszechniających wiedzę w zakresie grafiki.
Plenery i praktyki zawodowe
Studenci są zobowiązani odbyć plenery lub warsztaty artystyczne trwające 120 godzin
(standard 100).
Ponadto studenci zobowiązani są do odbycia praktyk w wymiarze 80 godzin w drukarniach,
oficynach wydawniczych, agencjach reklamowych. Praktyki w placówkach i instytucjach
kultury uzupełnią umiejętności wyniesione z uczelni i nie muszą mieć charakteru ciągłego.
Miejscem praktyk mogą być również akademickie pracownie grafiki.
Praca dyplomowa
Zakres pracy dyplomowej określony został zgodnie ze standardami kształcenia dla
studiów pierwszego stopnia kierunku Grafika (Dziennik Ustaw Nr 180; poz. 1407 z 2009
roku), Regulaminem Studiów w Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie obowiązującym
od 1 października 2007 r. oraz programami nauczania.
1. W Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie, studenci III roku kierunku Grafika ze
specjalnościami: grafika warsztatowa, grafika projektowa, kończąc studia pierwszego
stopnia, przygotowują pokaz dyplomowy.
W trakcie 5 semestru studiów (do końca października), student określa pracownię, w której
realizuje pokaz dyplomowy. Samodzielny pracownik naukowy, który prowadzi wybrany przez
studenta przedmiot nauczania, w zakresie którego realizowany jest pokaz dyplomowy, staje się
promotorem studenta.
2. Pokaz dyplomowy składa się z czterech części: dzieła (zestaw prac graficznych,
projektowych), autoprezentacji (pisemny komentarz dzieła plastycznego), portfolio oraz tekstu
na wybrany temat dotyczący grafiki (1-3 strony).
9
3. Pokaz dyplomowy recenzowany jest przez jednego recenzenta powołanego przez Dziekana
Wydziału Wychowania Artystycznego.
4. Student przygotowuje portfolio w 3 egzemplarzach. Portfolio powinno zawierać:
ujednoliconą stronę tytułową, reprodukcje dzieła (zestawu prac graficznych) i wybrane prace,
ilustrujące zawodowe możliwości studenta, tekst autoprezentacji, tekst o grafice, płytę CD
z cyfrową wersją dokumentacji zawierającą reprodukcje prac w formacie jpg lub tif,
rozdzielczość 300 dpi, minimalna wielkość format 15 x 20 cm.
5. Obrony odbywają się w czerwcu danego roku akademickiego. Obrony mają charakter
otwarty. Komisję dyplomową powołuje dziekan Wydziału Wychowania Artystycznego. W
skład Komisji Egzaminacyjnej wchodzą promotor, recenzent i przedstawiciele władzy:
Wydziału Wychowania Artystycznego reprezentowaną przez Dziekana (lub osobę
upoważnioną przez Dziekana), Instytutu Plastyki reprezentowaną przez Dyrektora (lub
zastępcę Dyrektora) oraz zaproszeni pedagodzy.
TREŚCI PROGRAMOWE PRZEDMIOTÓW
A. GRUPA TREŚCI PODSTAWOWYCH
1. Historia sztuki
03.1-18-00-B/01
- historia sztuki starożytnej i średniowiecznej (sztuka prehistoryczna, starożytny Wschód,
sztuka Grecji i Rzymu, sztuka wczesnochrześcijańska, sztuka bizantyjska, wczesne
średniowiecze, Romanizm, Gotyk, sztuka polska do XV w.)
- renesans, barok i 1 poł. XIX w. (Protorenesans, Sztuka Renesansu we Włoszech, Renesans
północny, Barok w sztuce europejskiej, Rokoko, Polska sztuka nowożytna)
- sztuka XIX i XX w. (Klasycyzm, Romantyzm, Realizm, Impresjonizm, Postimpresjonizm,
Symbolizm, sztuka około 1900 r., sztuka XX w)
- historia cywilizacji i kultury
Podstawy wiedzy historycznej i ogólnej z zakresu sztuki, ze szczególnym uwzględnieniem
malarstwa. Działania twórcze człowieka od pierwszych przejawów aktywności twórczej aż do
najnowszych trendów w sztuce.
2. Historia sztuki współczesnej
-
03.1-18-00-B/02
najnowsze zjawiska w obszarze sztuki końca XX w i początków XXI w.
3. Historia grafiki
03.1-18-01-B/01
- historia grafiki (w tym polskiej) i jej rola na przestrzeni dziejów.
- analiza utworów artystycznych w powiązaniu z historią i doktrynami estetycznymi.
4. Analiza dzieła sztuki i krytyka artystyczna
03.1-18-00-B/03
10
- analiza formalna dzieła sztuki, budowa obrazu, porównanie zmieniających się w czasie
sposobów obrazowania, opisywanie dzieł sztuki, krytyka sztuki w ujęciu historycznym,
współczesne metody analizy dzieł sztuki i współczesna krytyka artystyczna.
5. Filozofia i estetyka
Rozwój
europejskiej
03.1-18-00-B/04
myśli
filozoficznej,
zapoznanie
z
podstawowymi
kierunkami
filozoficznymi i ich znaczeniu.
- filozofia starożytna (jońska filozofia przyrody, humanistyczne oświecenie, systemy i szkoły
filozoficzne)
- filozofia średniowieczna (augustynizm, tomizm)
- filozofia nowożytna (Renesans – humanizm – filozofia przyrody, filozofia państwa)
- filozofia XVII w.
- filozofia Oświecenia
- wiek XIX (filozofia krytyczna, klasyczna filozofia niemiecka, irracjonalizm metafizyczny,
filozofia pozytywna, fenomenologia)
- filozofia najnowsza (egzystencjonalizm i współczesne prądy filozoficzne) )
- filozoficzne podłoże współczesnych tendencji w estetyce
- teorie estetyczne odnoszące się do obrazu i jego percepcji
- zagadnienia piękna i koncepcje dzieła sztuki i twórczości
6. Socjologia kultury
03.1-18-00-B/05
- antropologiczne i społeczne uwarunkowania twórczości artystycznej
- społeczny i indywidualny odbiór sztuki
Umiejętność określenia własnych wartości, rola kultury i sztuki w życiu społecznym, rola
artysty we współczesnym świecie.
(m.in.: pojęcie kultury, klasyfikacja kategorii kultury, dzieło sztuki jako system, odbiór i dzieło
sztuki, kreatywne działanie sztuki, rola sztuki w kształtowaniu zachowań społecznych)
7. Marketing sztuki i prawo autorskie
03.1-18-00-B/06
- metodologia działań marketingowych, wiedza o mediach,
- działania reklamowe i autopromocja, budowanie pozycji artystycznej i zawodowej,
- etyczne aspekty działalności twórczej, odpowiedzialność za komunikat artystyczny
- podstawy prawa autorskiego oraz znaczenie i konsekwencje jego przestrzegania
8. Podstawy anatomii
03.1-18-00-B/07
- wprowadzenie w budowę i mechanikę ciała człowieka, umożliwiające pogłębienie pracy
studyjnej z modelem w czasie zajęć rysunkowych i malarskich (studium aktu).
- budowa anatomiczna człowieka
11
9. Anatomia ruchu
03.1-18-00-B/08
- szkielet ludzki – analiza budowy
- analiza szkieletu kostnego i aparatu ruchowego (mięśniowego).
- ruchy szkieletu, tułów, klatka piersiowa, miednica,
- obojczyk, kończyny górne, kończyny dolne.
- anatomia głowy – struktura kostna, najważniejsze mięśnie głowy.
- anatomia głowy a wyraz twarzy.
- mięśnie ludzkie – zasady ogólne budowy mięśni, anatomia mięśni.
10. Rysunek
03.1-18-00-B/09
- poznanie i przyswojenie umiejętności obserwacji zjawisk występujących w naturze oraz
wykorzystanie tych umiejętności do walorowego, rysunkowego przekazu artystycznego w
różnych technikach i przy zastosowaniu różnych narzędzi, w celu wypracowania własnego
kreacyjnego języka.
- zapoznanie z szeroko rozumianym warsztatem rysunkowym.
- studium rysunkowe modela, martwej natury i pejzażu.
- indywidualne poszukiwanie własnej ekspresji rysunkowej przez scalanie lub wybór zjawisk
występujących w naturze.
- rozwiązywanie zadań mających na celu budowanie wartości strukturalnych rysunku,
wypracowanie ładu i porządku kompozycyjnego.
- poszukiwanie własnej rysunkowej prawdy w oparciu o wypracowany indywidualny język
ekspresji rysunkowej – gestów, śladów, znaków i symboli.
- umiejętność określania proporcji, szkice, szybki zapis.
- znaczenie linii i waloru.
- rysunek jako etap przedstawienia obrazu oraz jako autonomiczna wypowiedź artystyczna.
11. Malarstwo
03.1-18-00-B/10
- kształtowanie postawy artystycznej, humanistycznego widzenia świata.
- pobudzanie wrażliwości na kolor i formę, rozwijanie umiejętności analitycznej obserwacji,
postawy
refleksyjnej,
zdolności
do
syntezy,
poszerzanie
wyobraźni,
uszanowanie
indywidualnej wrażliwości studenta, formowanie nawyku korzystania z dorobku innych
dziedzin sztuki.
- kształtowanie indywidualnych środków wyrazu, uświadomienie własnego miejsca w tradycji.
- rozwój świadomości artystycznej, rozwijanie osobowości malarskiej.
Sposobem realizacji jest obserwacja natury - studium martwej natury, aktu, pejzażu.
- zagadnienia koloru, formy i kompozycji malarskiej.
12
- budowanie gamy barwnej w obrazie, wpływ gamy barwnej na budowę klimatu obrazu,
względność temperatury koloru – relatywizm barwny, tonacja ciepła i zimna, zawężanie gamy
obrazu, monochromatyzm, kontrast walorowy, kontrast chromatyczny – dopełnienie barwne.
- struktura obrazu – materia malarska – faktura i laserunek
- budowa płaszczyzny obrazu, rola światła w budowaniu przestrzeni obrazu, rola modułu w
konstrukcji obrazu
12. Rzeźba
03.1-18-00-B/11
- rozwijanie wyobraźni przestrzennej studentów przez realizacje tradycyjnych ćwiczeń
rzeźbiarskich.
- kompozycje na płaszczyźnie – od układu prostych form geometrycznych z zastosowaniem
różnorodnych rodzajów faktur, do płaskorzeźby – studium głowy.
- znaczenie formy przestrzennej.
- praktyczne opanowanie różnych technik rzeźbiarskich, studium z natury z uwzględnieniem
materiału i skali.
- układy jedno i wieloelementowe, aranżacja przestrzenna.
13. Wiedza o działaniach i strukturach wizualnych
03.1-18-00-B/12
- dostarczenie studentom szerokiego zakresu wiedzy popartej obserwacją i doświadczeniem,
mającym istotny wpływ na ukierunkowanie i doskonalenie procesu kreacji.
- poszerzanie doświadczeń o zakres badań analitycznych i zapoznanie z podstawowymi
prawami i systemami organizowania form plastycznych, poprzez analizę układów płaskich i
przestrzennych.
- ugruntowanie postaw twórczych z uwzględnieniem indywidualnych predyspozycji studenta
- zapoznanie z zasadami i prawami determinującymi odbiór wrażeń i spostrzeżeń, zasadami
organizacji pola spostrzeżeniowego (podobieństwo, ciągłość, bliskość, zamykanie), prawami
wzajemnych zależności figury od tła w polu spostrzeżeniowym, prawami stałości postrzegania
wzrokowego
(barwa,
położenie,
wielkość,
kształt,
jasność),
prawami
wzajemnych
uwarunkowań między doświadczeniem a spostrzeganiem.
- podstawowe zasady komponowania płaszczyzny. Zadania kompozycja otwarta - komp.
zamknięta, rytm - zmiany gęstości elementów, stopniowanie waloru, relief.
- gama kolorystyczna, temperatura barwy, kolory dopełniające, akcent barwny.
14. Fotografia
03.1-18-00-B/13
- zapoznanie z podstawami warsztatu fotografii czarno-białej oraz możliwością wykorzystania
jej w procesie twórczym.
13
- zasady kompozycji, kadru, dobór właściwych materiałów, podstawowa znajomość
technologii fotografii czarno-białej.
- fotografia cyfrowa - nowe technologie - elektroniczna obróbka obrazu.
- umiejętność zrealizowania cyklu na zadany temat, umiejętność dokumentacji prac
artystycznych.
15. Psychologia reklamy
03.1-18-01-B/02
- znaczenie oraz wpływ kształtu i barwy na skuteczność agitacji. Wpływ regionalnych
motywacji
i
wzorców
kulturowych
na
reklamę
i
ich
związki
z marketingiem.
16. Warsztaty komputerowe
03.1-18-01-B/03
- praktyczne opanowanie podstawowych programów komputerowych, ich znaczenie we
współczesnej sztuce projektowania i w grafice warsztatowej. Nowoczesne techniki
komputerowe.
B. GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH
1. Podstawy grafiki warsztatowej
03.1-18-01-C/01
- praktyczna znajomość podstawowych metod druku artystycznego: wklęsłego, płaskiego i
wypukłego. Druk cyfrowy jako alternatywa dla tradycyjnego warsztatu. Grafika wielobarwna:
normy i zwyczaje, kultura środowiskowa. Historia i współczesność w grafice.
2. Podstawy grafiki projektowej
03.1-18-01-C/02
- normy i narzędzia dotyczące kultury projektowania. Ogólne reguły tworzenia warsztatu
projektanta i sprawność w operowaniu nim. Historia i współczesność grafiki projektowej.
3. Grafika warsztatowa
03.1-18-01-C/03
- profesjonalne opanowanie sprawności grafika warsztatowego. Swobodna i biegła umiejętność
wykorzystania warsztatu dla zamierzonych celów artystycznych. Współzależność i wzajemna
relacja grafiki warsztatowej i projektowej.
4. Grafika edytorska
03.1-18-01-C/04
- projektowanie druków wydawniczych (książek, albumów, czasopism itp.). Autorska
interpretacja
tekstu.
Związek
tekstu
(literackiego
lub
muzycznego)
z obrazem. Architektura książki: rola obwoluty, okładki, materiału ilustracyjnego, układu
typograficznego, wielkości i kroju czcionki.
5. Grafika multimedialna
03.1-18-01-C/05
14
- elektroniczne narzędzia kreacji artystycznej, ich współdziałanie i wzajemna zależność
(kamera cyfrowa, wideo, komputer itp.). Umiejętność wykorzystania tych narzędzi w pracy
artystycznej.
6. Liternictwo i typografia
03.1-18-01-C/06
- litera narzędziowa, jej rodowód i wpływ na współczesną czcionkę. Kroje liter, ich
użyteczność
w
warsztacie
projektanta.
Doświadczenie
ręcznej
kaligrafii
i
składu
komputerowego. Biegłość warsztatowa. Historia litery.
7. Licencjacka pracownia artystyczna
03.1-18-01-E/01
- doskonalenie predyspozycji do samodzielnej pracy twórczej, w której wyrażony zostaje
osobisty stosunek do podjętego tematu.
8. Specjalizacja Grafika warsztatowa – druk wypukły, płaski, wklęsły
03.1-18-01-E/02
- pełne opanowanie warsztatu grafiki artystycznej w zakresie podstawowych metod
druku, pozwalające na świadomy wybór preferowanej techniki graficznej.
Doskonalenie umiejętności w ramach wybranej specjalizacji warsztatowej
9. Specjalizacja Grafika użytkowa – proj. Graf. 3D i multimedia
03.1-18-01-E/03
10. Specjalizacja Grafika użytkowa – proj. Graf. 2D
03.1-18-01-E/04
- przygotowanie do podjęcia zawodowych zadań grafika – projektanta w szerokim zakresie
zagadnień sztuki użytkowej: - identyfikacji wizualnej, grafiki edytorskiej oraz grafiki
współczesnych
mediów
elektronicznych,
zwłaszcza
Internetu.
Uwarunkowanie
i
współzależność własnej twórczości artystycznej i projektowej.
Realizacja praktycznych zadań projektowych.
11. Techniki obrazowania graficznego
03.1-18-01-C/07
- rozwój metod graficznych na przestrzeni dziejów. Pojęcia, definicje, słownik. Współczesne
problemy sztuk graficznych. Autorskie i eksperymentalne techniki warsztatowe, zarówno w
grafice artystycznej jak i użytkowej. Warsztatowe osiągnięcia znanych grafików. Tworzenie
własnego warsztatu graficznego.
I. INNE WYMAGANIA
1. Wychowanie fizyczne
03.1-18-00-A/01
- program realizowany zgodnie ze standardami Studium Wychowania Fizycznego
2. Język obcy
03.1-18-00-A/02
- do wyboru
- program realizowany przez Studium Praktycznej Nauki Języków Obcych, na poziomie
biegłości B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy
3. Plener artystyczny
03.1-18-01-C/08
4. Technologie informacyjne
03.1-18-00-A/03
- zapoznanie ze współczesną techniką komunikacji medialnej.
- wprowadzenie do architektury komputera.
15
- Basic Input Output System (BIOS) – podstawowe komendy, konfiguracja komputera.
- systemy operacyjne i ich podstawowe funkcje, struktura katalogów; administracja
i optymalne utrzymanie systemu operacyjnego.
- charakterystyka najpopularniejszych formatów zapisywania danych używanych do pracy
w systemie MS Windows i programów je obsługujących.
- konfiguracja kont pocztowych i obsługa sieci Internet.
- podstawy skanowania, programy skanujące, programy OCR.
- ogólna charakterystyka grafiki bitowej i wektorowej.
- import grafik bitowych do edytorów tekstu i programów graficznych.
- zapoznanie się z podstawowymi narzędziami programów do grafiki wektorowej.
- zapoznanie się z podstawowymi narzędziami programów do grafiki rastrowej.
IV. Sylabusy przedmiotów
16
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): grafika warsztatowa – druk wypukły
(na specjalizacji grafiki warsztatowej); ćwiczenia laboratoryjne
II.B.2 Kod przedmiotu (course code): 03.1-18-01-E/01
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): zajęcia obowiązkowe
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): średnio-zaawansowany
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
Godz. tyg:
4
II.B.6 Punkty ECTS:
8
6
7
8
9
10
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): Wykłady teoretyczne z zakresu współczesnej
grafiki; samodzielna praca na podstawie wcześniej nabytych umiejętności (prawidłowa
kolejność następujących po sobie etapów; unikanie błędów technologicznych); indywidualne
rozmowy i korekty realizowane w trakcie kolejnych etapów pracy nad grafiką; praca
zakończona drukiem nakładu – odbitek graficznych;
Prowadzenie wykładu wzbogacone prezentacją z wykorzystaniem pomocy dydaktycznych –
albumów, katalogów, oryginałów grafik z archiwum.
II.B.8 Język wykładowy (language of instruction): polski
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (name of lecturer):
Tomasz Chudzik, dr hab., prof. nadzw. AJD w Częstochowie
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites):
Wykorzystanie wiadomości z zakresu grafiki warsztatowej z 1 i 2 roku, doświadczeń
rysunkowych nabytych wcześniej na zajęciach z rysunku.
17
II.B.11 Cele przedmiotu (objectives of the course, preferably expressed in terms of learning
outcomes and competences):
Znalezienie własnego indywidualnego obszaru ekspresji graficznej. Dotyczy to zarówno
szukania środków wyrazu oraz osobistego autorskiego komunikatu nakierowanego na szeroko
rozumianą przestrzeń publiczną. Tworzenie tematycznych realizacji oraz cykli, których celem
jest świadoma postawa twórcza.
Utrwalenie wiedzy o szczegółach warsztatu technologicznego w zakresie druku wypukłego
oraz łączenie go z nowoczesnymi i współczesnymi tendencjami warsztatowymi (druk cyfrowy,
szablonowy, graffiti, druk na tkaninach oraz elementy liternictwa i typografii, plakatu).
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents):
Linoryt, drzeworyt, matryca preparowana, intaglio, matryca jednolita i składana. Manipulacja
w obrębie wykonywanych matryc.
II.B.13 Metody oceny (assessment methods):
Samodzielne wykonanie 3 grafik w semestrze w technikach wypukłodruku i jednego
ćwiczenia dot. ekspozycji własnych prac. Wymagane prace to: jedna grafika o jednolitej
matrycy, dużym formacie min. 50x70 cm, dwie pełnowymiarowe (100x70 cm) grafiki
składane z wielu mniejszych matryc, w tym matryc konstruowanych samodzielnie przez
studenta; wydrukowanie nakładu z każdej matrycy - minimum 3 dobrej jakości odbitki
(uwzględnienie wariantów kolorystycznych i kompozycyjnych).
Dodatkowe ćwiczenie z zakresu ekspozycji wymaga znalezienia pomysłu i sposobu ciekawej
prezentacji własnych prac, wynikającej z ich tematyki, przekazu.
Pozostałe wymagania: konieczność obecności i aktywności na zajęciach; konsultacja
wstępnych projektów; drukowanie odbitek próbnych; konsultacja z prowadzącym na każdym
etapie wykonywania grafiki; zaliczenie przedmiotu odbywa się w formie przeglądu prac,
podczas którego student powinien zaprezentować i uzasadnić sposób ich ekspozycji.
II.B.14 Spis zalecanych lektur (recommended reading):
„Japanese graphics now” – Gisela Kozak, Juliusz Wiedemann
„Graphic design now” – Charlotte&Peter Fiell
“Illustration now” – Julius Wiedemann
„Podręcznik metod grafiki artystycznej” - A. Jurkiewicz
„Techniki malarskie” - W.Ślesiński „Techniki sztuk plastycznych” – J. Krejća
„Wprowadzenie do problemów i warsztatu grafiki artystycznej” – praca zbiorowa pod red.
M.Wejmana
18
SYLABUS (opis przedmiotu)
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Grafika warsztatowa – druk wklęsły
(kier. Grafika) -ćwiczenia laboratoryjne
II.B.2 Kod przedmiotu (course code): (podany jest w katalogu ECTS – na stronie internetowej
instytutu: www.ip.ajd.czest.pl)
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): obowiązkowy
(rodzaj zajęć – obowiązkowy, fakultatywny dowolnego wyboru)
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): podstawowy
II.B.5 Semestr:
1
2
Godz. tyg:
8
II.B.6 Punkty ECTS:
7
3
4
5
6
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): praktyczna realizacja ćwiczeń – wykonanie
grafik, samodzielna praca studentów, korekty indywidualne i grupowe, pokaz, dyskusja,
analiza przykładowych grafik w katalogach, kontakt z oryginałami grafik na wystawach.
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): dr hab. Katarzyna Winczek
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites):podstawy wiedzy o grafice warsztatowej,
środkach wyrazu artystycznego, technikach graficznych oraz samodzielne wykonanie grafik
wynikające z zaliczenia przedmiotu: Podstawy grafiki warsztatowej, sem. 1.
-
zdobywanie umiejętności praktycznych i kreacyjnych w zakresie posługiwania się
technikami graficznymi realizowanymi w pracowni druku wklęsłego
kształcenie umiejętności obserwacji świata zewnętrznego i autorefleksji
zapoznanie ze środkami wyrazu w grafice artystycznej druku wklęsłego
19
-
techniki druku wklęsłego: suche i trawione, łączenie technik
środki wyrazu artystycznego w grafice warsztatowej ( kreska, punkt, plama, walor,
światłocień, barwa, faktura, kompozycja, skala itd. )
- rysunek jako podstawowy język grafiki ( poszukiwanie różnorodności śladu rysunkowego
)
Tematy ćwiczeń:
1. „Martwa natura” – obserwacja i rysunek z natury własnego zestawu przedmiotów
samodzielnie zaaranżowanego przez studenta. Rysunek walorowy i światłocieniowy
wykonany w technice suchej igły lub akwaforty.
2. „Pismo miasta” – penetracja przestrzeni miejskiej, poszukiwanie i własna interpretacja
„charakteru” i aspektu miejsca. Techniki wklęsłodrukowe trawione.
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): semestralny przegląd, omówienie i zaliczenie 2-3
prac wykonanych w pracowni, z uwzględnieniem jakości, estetyki i oryginalności grafik oraz
zaangażowania studenta.
II.B.14 Spis zalecanych lektur (recommended reading): Jurkiewicz A. „Podręcznik metod
grafiki artystycznej”, Warszawa 1975,
1984,
Krejča A. „Techniki sztuk graficznych” Warszawa
J. Catafal, C. Oliva, „Techniki graficzne” Warszawa 2004, katalogi wystaw,
czasopisma o sztuce, strona SMTG www.triennial.cracow.pl
20
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Grafika warsztatowa – druk wypukły: ćwiczenia
laboratoryjne
II.B.2 Kod przedmiotu (course code):
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
3
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): wykłady teoretyczne z zakresu technologii
graficznej i ciekawszych zjawisk i postaw w grafice, demonstracja etapów pracy grafika:
przykłady sposobu cięcia matrycy oraz najczęściej występujących błędów technologicznych:
samodzielna praca: wykonanie w odpowiedniej kolejności wszystkich etapów
technologicznych zakończonych wykonaniem prawidłowej odbitki graficznej
II.B.8 Język wykładowy (language of instruction):
polski
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer):
Witold Zaręba, dr
posiadanie podstawowych wiadomości z grafiki warsztatowej z semestrów minionych,
umiejętność twórczego podejścia do postawionych problemów ideowo –plastycznych,
umiejętności rysunkowe, jak i wiedza z zakresu historii sztuki, materiał rysunkowy i
fotograficzny powstały na studiach.
rozwijanie nabytych umiejętności graficznych w zakresie druku wypukłego, utrwalenie zasad
bhp związanych z technikami wypukłymi: przypomnienie technik graficznych, właściwego
dbania o narzędzia graficzne: przyswojenie wiedzy z zakresu receptur graficznych, swobodne
posługiwanie się terminologią warsztatowo-graficzną : swobodna praca w zakresie technik
21
wypukłodrukowych, łączenie śladów graficznych, nauka samodzielności i swoboda w
obrazowaniu graficznym.
techniki druku barwnego (druk: linoryt barwny, drzeworyt barwny), techniki druku matrycy
naturalnej, druk wielomatrycowy.
samodzielne
wykonanie 3 grafik w semestrze w technikach druku wypukłego, w tym 1 nie mniejszej niż
format 50x50 cm i 2 pełnoformatowych (100x70) grafik składających się z kilku matryc z
użyciem linorytu lub drzeworytu oraz połączenie matrycy naturalnej z matrycą linorytniczą:
wydrukowanie nakładu z każdej pracy 3 dobrej jakości odbitek; konieczność obecności i
aktywność na zajęciach; konsultacja wstępnych projektów; drukowanie odbitek stanowych,
rozmowy z prowadzącym na każdym etapie pracy; zaliczenie przedmiotu jest formą przeglądu
prac z dyskusją na tematy graficzne oraz jedno pytanie z dziedziny technologii graficznej
J. Krejća, „Techniki Sztuk Graficznych”, Warszawa 1983
A. Jurkiewicz, „Podręcznik metod grafiki artystycznej”
M. Murase, „Sześć Wieków Malarstwa Japońskiego”, Warszawa 1996
„Podręcznik warsztatowy, grafika artystyczna”, A.S.P. w Poznaniu, 2007.
„XKonkurs Graficzny im. J. Gielniaka”, Muzeum Okręgowe, Jelenia Góra 2000.
E. Waldmann,“ Albrecht Dűrer“, Lipsk 1941.
22
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): grafika warsztatowa – druk wypukły
(na specjalizacji grafiki warsztatowej); ćwiczenia laboratoryjne
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
Godz. tyg:
4
II.B.6 Punkty ECTS:
8
6
7
8
9
10
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): Wykłady teoretyczne z zakresu współczesnej
grafiki; samodzielna praca na podstawie wcześniej nabytych umiejętności (prawidłowa
kolejność następujących po sobie etapów; unikanie błędów technologicznych); indywidualne
rozmowy i korekty realizowane w trakcie kolejnych etapów pracy nad grafiką; praca
zakończona drukiem nakładu – odbitek graficznych;
Prowadzenie wykładu wzbogacone prezentacją z wykorzystaniem pomocy dydaktycznych –
albumów, katalogów, oryginałów grafik z archiwum.
Wykorzystanie wiadomości z zakresu grafiki warsztatowej z 1 i 2 roku, doświadczeń
rysunkowych nabytych wcześniej na zajęciach z rysunku.
23
Znalezienie własnego indywidualnego obszaru ekspresji graficznej. Dotyczy to zarówno
szukania środków wyrazu oraz osobistego autorskiego komunikatu nakierowanego na szeroko
rozumianą przestrzeń publiczną. Tworzenie tematycznych realizacji oraz cykli, których celem
jest świadoma postawa twórcza.
Utrwalenie wiedzy o szczegółach warsztatu technologicznego w zakresie druku wypukłego
oraz łączenie go z nowoczesnymi i współczesnymi tendencjami warsztatowymi (druk cyfrowy,
szablonowy, graffiti, druk na tkaninach oraz elementy liternictwa i typografii, plakatu).
Linoryt, drzeworyt, matryca preparowana, intaglio, matryca jednolita i składana. Manipulacja
w obrębie wykonywanych matryc.
Samodzielne wykonanie 3 grafik w semestrze w technikach wypukłodruku i jednego
ćwiczenia dot. ekspozycji własnych prac. Wymagane prace to: jedna grafika o jednolitej
matrycy, dużym formacie min. 50x70 cm, dwie pełnowymiarowe (100x70 cm) grafiki
składane z wielu mniejszych matryc, w tym matryc konstruowanych samodzielnie przez
studenta; wydrukowanie nakładu z każdej matrycy - minimum 3 dobrej jakości odbitki
(uwzględnienie wariantów kolorystycznych i kompozycyjnych).
Dodatkowe ćwiczenie z zakresu ekspozycji wymaga znalezienia pomysłu i sposobu ciekawej
prezentacji własnych prac, wynikającej z ich tematyki, przekazu.
wstępnych projektów; drukowanie odbitek próbnych; konsultacja z prowadzącym na każdym
etapie wykonywania grafiki; zaliczenie przedmiotu odbywa się w formie przeglądu prac,
podczas którego student powinien zaprezentować i uzasadnić sposób ich ekspozycji.
M.Wejmana
24
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Grafika warsztatowa – druk wypukły: ćwiczenia
laboratoryjne
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
3
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): wykłady teoretyczne z zakresu technologii
graficznej i ciekawszych zjawisk i postaw w grafice, demonstracja etapów pracy grafika:
przykłady sposobu cięcia matrycy, najczęściej występujących błędów technologicznych:
samodzielna praca: wykonanie w odpowiedniej kolejności wszystkich etapów
technologicznych zakończonych wykonaniem prawidłowej odbitki graficznej
polski
Witold Zaręba, dr
posiadanie podstawowych wiadomości z grafiki warsztatowej z semestrów minionych,
umiejętność twórczego podejścia do postawionych problemów ideowo – plastycznych,
umiejętności rysunkowe, jak i wiedza z zakresu historii sztuki, materiał rysunkowy- szkice i
fotograficzny powstały na studiach.
rozwijanie nabytych umiejętności graficznych w zakresie druku wypukłego, utrwalenie zasad
bhp związanych z technikami wypukłymi: przypomnienie technik graficznych, właściwego
dbania o narzędzia graficzne: przyswojenie wiedzy z zakresu receptur graficznych, swobodne
25
posługiwanie się terminologią warsztatowo-graficzną : swobodna praca w zakresie technik
wypukłodrukowych, łączenie śladów graficznych, nauka samodzielności i swoboda w
obrazowaniu graficznym.
techniki druku barwnego, druk: linoryt barwny, drzeworyt barwny, techniki druku matrycy
naturalnej, druk wielo matrycowy.
samodzielne
wykonanie 3 grafik w semestrze w technikach druku wypukłego, w tym 1 nie mniejszej niż
format 50x50 cm i 2 pełnoformatowych (100x70) grafik składających się z kilku matryc z
użyciem linorytu lub drzeworytu oraz połączenie matrycy naturalnej z matrycą linorytniczą:
wydrukowanie nakładu z każdej pracy 3 dobrej jakości odbitek; konieczność obecności i
aktywność na zajęciach; konsultacja wstępnych projektów; drukowanie odbitek stanowych,
rozmowy z prowadzącym na każdym etapie pracy; zaliczenie przedmiotu jest formą przeglądu
prac z dyskusją na tematy graficzne oraz jedno pytanie z dziedziny technologii graficznej
J. Krejća, „Techniki Sztuk Graficznych”, Warszawa 1983
A. Jurkiewicz, „Podręcznik metod grafiki artystycznej”
M. Murase, „Sześć Wieków Malarstwa Japońskiego”, Warszawa 1996
„Podręcznik warsztatowy, grafika artystyczna”, A.S.P. w Poznaniu, 2007.
„XKonkurs Graficzny im. J. Gielniaka”, Muzeum Okręgowe, Jelenia Góra 2000.
E. Waldmann,“ Albrecht Dűrer“, Lipsk 1941.
26
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title):
Liternictwo i typografia, ćwiczenia
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course):
obowiązkowy
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course):
podstawowy, średnio-zaawansowany
II.B.5 Semestr:
1
2
Godz. tyg:
3
4
2
4
5
6
7
8
9
10
II.B.6 Punkty ECTS: (numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods):
Realizacja ćwiczeń na ściśle zdefiniowany temat. Korekta samodzielnej pracy studentów,
ukierunkowana na korygowanie podstawowych błędów, zgodność formy plastycznej z treścią
przekazu oraz stymulację indywidualnego, autorskiego podejścia do kreacji. W razie
konieczności elementy korekty aktywnej. Analiza autorskich koncepcji studentów na sposób
realizacji poszczególnych ćwiczeń. Dyskusja w grupie. Wykłady teoretyczne. Prezentacja
technik i technologii niezbędnych do realizacji ćwiczeń. Przegląd semestralny poparty
szczegółową analizą zrealizowanych zdań w kontekście problemów zawartych w tematach
ćwiczeń. Zajęcia wymagają dostępu studentów do stanowisk komputerowych. Poza zajęciami
możliwy jest kontaktu z prowadzącym drogą elektroniczną.
polski
Artur Jastrząb, mgr
27
Znajomość podstaw kompozycji, różnorodnych środków ekspresji plastycznej, oraz
technologii cyfrowej obróbki obrazu. Samodzielność w pracy.
Znajomość podstawowych pojęć z zakresu liternictwa i typografi. Umiejętność świadomego
konstruowania litery, łączącej jej czytelność z intencjonalną formą graficzną. Znajomość
znaczenia formy plastycznej komunikatu dla prezentacji tematu/treści. Umiejętność
intelektualnej analizy tematu i doboru adekwatnych dla niego środków plastycznych.
Umiejętność czerpania z dziedzictwa kulturowego i korzystania z różnych form ekspresji
plastycznej. Umiejętność komponowania układów literniczych na płaszczyźnie z
uwzględnieniem zarówno formy plastycznej, przekazu treściowego, jak i mikro i
makroczytelności.
Historia pisma. Anatomia litery. Kroje pisma i ich kwalifikacja. Znaczenie doboru kroju pisma
dla stymulacji ekspresji przekazu. Szukanie równowagi pomiędzy graficznością litery i jej
czytelnością. Mikro i makroczytelność. Intencjonalne stopniowanie hierarchii elementów w
złożonych układach typograficznych.
Ocena cząstkowa po zrealizowaniu każdego ćwiczenia (3 ćwiczenia w semestrze). Na ocenę
ma wpływ: analiza procesu tworzenia, aktywność i kreatywność przy poszukiwaniu rozwiązań,
zgodność z założeniami ćwiczenia, adekwatność zastosowanych środków plastycznych do
treści przekazu, wartość artystyczna dzieła, poprawność technologiczna. Na ocenę końcową
składają się: oceny cząstkowe, frekwencja na zajęciach, zaangażowanie studenta w realizacje
ćwiczeń, rozwój świadomości plastycznej studenta.
Tibor Szanto, Pismi i styl, Wydawnictwo Ossolineum, Warszawa 1986
Andrzej Tomaszewski, Leksykon Pism Drukarskich, Wydawnictwo Krupski i S-ka, Warszawa
1970
Jan Wolański, Technika liternictwa, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1970
Francois Richaudeau, Podręcznik typografii i łamania kolumn czyli sztuki drukarskiej,
Wydawnictwo PLJ, Warszawa 1997
Susan G. Wheeler, Człowik i jego znaki, Wydawnictwo Do, Wydawnictwo Opima, Warszawa
Georges Jean, Pismo – pamięć ludzkości, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 1994
Czasopisma: 2+3D, Grafia, Projekt
Internet
28
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): licencjacka pracownia artystyczna (specjalizacja
grafiki warsztatowej)
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
5
Godz. tyg:
8
II.B.6 Punkty ECTS:
9
6
7
8
9
10
(numer of credits)
Wykłady teoretyczne dotyczące współczesnych tendencji w dyscyplinie graficznej, designie,
szukanie pogranicza w grafice. Prowadzenie wykładu wzbogacone prezentacją z
wykorzystaniem pomocy dydaktycznych – albumów, katalogów, zalecanych lektur.
Dalsze doskonalenie umiejętności z zakresu grafiki warsztatowej z naciskiem na kompilację w
obrębie trzech warsztatów graficznych, a także liternictwa i typografii.
Samodzielna praca - wykonywanie w odpowiedniej kolejności wszystkich etapów
technologicznych zakończonych drukiem nakładu – odbitek graficznych.
Podstawowe wiadomości z zakresu grafiki warsztatowej z 1 i 2 roku; doświadczenia
rysunkowe nabyte wcześniej; materiał szkicowy i fotograficzny zgromadzony równolegle.
Orientacja w tematyce współczesnych trendów w grafice.
29
Wprowadzenie zagadnień nowych trendów w sztuce w obszar własnych działań twórczych.
Poszerzenie tych działań o zjawisko street artu. Posługiwanie się komunikatem wizualnym,
znakiem graficznym, plakatem, banerem w celu nawiązania bardziej bezpośredniego kontaktu
odbiorcą z obszaru „przestrzeni publicznej”. Analiza i wybór miejsc atrakcyjnych z punktu
widzenia street artu. Uświadomienie znaczenia komunikatu publicznego oraz dobór i analiza
odpowiednich środków graficznych. Analiza funkcji działań w różnorodnej przestrzeni
publicznej. Elementy psychologii tworzenia komunikatów graficznych.
Dostosowania wcześniej nabytych umiejętności w obrębie warsztatu graficznego do wyżej
wymienionych działań graficznych.
Linoryt, drzeworyt, matryca preparowana, intaglio, matryca jednolita i składana, a także
graffiti, vlepka, plakat w nowym ujęciu.
Samodzielne wykonanie 3 grafik w semestrze w technikach wypukłodruku, łączonego z
technikami wymienionymi w p. Treści merytoryczne przedmiotu.
Wymagane prace powinny stanowić cykl tematyczny stanowiący „komunikat”
skierowany w „przestrzeń publiczną”. Wybór tematu i komunikatu treściowego musi być
skonsultowany z prowadzącym. Prace powinny również stanowić cykl warsztatowy i
cechować się jednakowym formatem min. 50x70 cm. Prace inne formatowo winny być
skonsultowane z prowadzącym. Grafiki mogą być składane z wielu mniejszych matryc, w tym
matryc konstruowanych samodzielnie.
Wydrukowanie nakładu z każdej prac minimum 3 dobrej jakości odbitek (z uwzględnieniem
wariantów kolorystycznych i kompozycyjnych).
wstępnych projektów; drukowanie odbitek próbnych; konsultacja z prowadzącym; zaliczenie
przedmiotu odbywa się w formie przeglądu prac, podczas którego student powinien uzasadnić
wybór tematu i użytych środków graficznych.
„Druki artystyczne i użytkowe” - J. Werner
30
M.Wejmana
31
Licencjacka pracownia artystyczna dla spec. Grafika użytkowa, ćwiczenia
obowiązkowy, pracownia dowolnego wyboru
zaawansowany
1
2
3
4
5
6
Godz. tyg:
4
4
5
8
II.B.5 Semestr:
7
8
9
10
polski
dr hab. Agnieszka Półrola-Koćwin; mgr Artur Jastrząb
32
Studenci znają podstawy rysunku, kompozycji, liternictwa, typografii oraz projektowania
graficznego i potrafią wykorzystać różnorodnych środków ekspresji plastycznej, oraz
technologi cyfrowej obróbki obrazu. Podstawowa wiedza z zakresu szeroko pojętej kultury i
estetyki. Samodzielność w pracy. Umiejętność samodzielnego poszerzania wiedzy.
Znajomość znaczenia formy plastycznej komunikatu dla prezentacji tematu/treści. Umiejętność
plastycznej. Umiejętność samodzielnego poszerzania umiejętność technologicznych.
Umiejętność samodzielnej analizy własnej pracy i odniesienia jej zarówno do historii sztuki,
obowiązujących kanonów jak i realiów społecznych. Dojrzałość artystyczna i sprawność
technologiczna niezbędna dla samodzielnej, profesjonalnej pracy w zakresie projektowania
graficznego.
Zrealizowanie licencjackiej pracy artystycznej, która będzie wyrazem zainteresowań,
preferencji i predyspozycji studenta. Będzie ona stanowić podsumowanie przyswojonych i
zdobytych umiejętności w całym cyklu kształcenia. Praca ta mieszcząc się w szeroko pojętym
zakresie grafiki użytkowej może przyjąć formę grafiki edytorskiej, jak i formę multimedialną.
Projekt graficzny jako przekaz wizualny. Forma plastyczna jako element wspierający przekaz
lub budujący jego interpretacje. Specyfika różnych technologii jako wartość używana
intencjonalnie w realizacji projektu.
Realizacja projektów w wybranej dziedzinie grafiki użytkowej.
Przygotowanie wystawy prezentującej pracę licencjacką i krótkiego autoreferatu
do niej się odnoszącego.
Indywidualna rozmowa z każdym studentem.
Temat pracy licencjackiej musi być zgodny z predyspozycja i zainteresowaniami
studenta, powinien zakreślić obszar wszelkich możliwych pogłębionych treści,
odniesień i refleksji.
Wybór najbardziej adekwatnej dla danego tematu techniki realizacji, spośród
możliwych tradycyjnych i nowoczesnych technik, stosowanych w projektowaniu
graficznym.
Omówione technologicznej metody realizacji pracy licencjackiej.
Ocena pracy licencjackiej i autoreferatu. Na ocenę ma wpływ: trafność doboru tematu pracy,
analiza procesu tworzenia, adekwatność zastosowanych środków plastycznych do treści
33
przekazu, zgodność treści teoretycznych autoreferatu z formą dzieła, wartość artystyczna
dzieła, poprawność technologiczna.
Lektury dobrane indywidualnie do tematów prac licencjackich studentów.
34
Projektowanie graficzne 3D i multimedia, ćwiczenia laboratoryjne
obowiązkowy
średnio zaawansowany
1
2
3
4
5
6
Godz. tyg:
4
4
5
8
II.B.5 Semestr:
7
8
9
10
polski
Artur Jastrząb, mgr
Znajomość podstaw kompozycji, różnorodnych środków ekspresji plastycznej, oraz technologi
35
cyfrowej obróbki obrazu. Podstawowa wiedza z zakresu szeroko pojętej kultury, estetyki i
funkcjonowania mediów. Samodzielność w pracy. Umiejętność samodzielnego poszerzania
wiedzy.
Znajomość znaczenia formy plastycznej komunikatu dla prezentacji tematu/treści. Umiejętność
plastycznej. Umiejętność samodzielnego rozwijania znajomości technologi, niezbędnych do
zrealizowania zadań.
Poszerzenie warsztatu grafika - projektanta o: umiejętność projektowania form
trójwymiarowych: modelowania obiektów, konstruowania przestrzeni, teksturowania,
operowania oświetleniem; umiejętność poruszenia (zanimowania) grafiki; umiejętność
spójnego łączenia różnych mediów (grafika, tekst, animacja, film, dźwięk), oraz
intencjonalnego rozłożenia ich w czasie i przestrzeni.
znajomość obowiązujących standardów zapisu cyfrowego multimediów.
Projekt graficzny jako przekaz wizualny. Forma plastyczna jako element wspierający przekaz
lub budujący jego interpretacje. Specyfika różnych technologii jako wartość używana
intencjonalnie w realizacji projektu.
Analiza płaszczyzny i przestrzeni pod względem percepcji. Różnice w konstruowaniu grafiki
dwu i trójwymiarowej. Konstruowanie obiektów trójwymiarowych poprzez modelowanie 3D,
użycie koloru i tekstur. Umieszczanie obiektów 3D w kontekście przestrzennym. Operowanie
oświetleniem obiektu. Ruch jako element podkreślający przestrzenność. Różnice pomiędzy
wykorzystaniem grafiki 3D i multimediów do kreacji artystycznej a zastosowaniem
komercyjnym.
Poznanie cyfrowych technik rejestracji, przetwarzania i łączenia różnych form obrazu i
dźwięku. Percepcja i dostępność różnych mediów. Społeczno - kulturowe aspekt percepcji,
technologi powielania i dostępności mediów. Elementy składowe informacji: kompozycja,
kolor, forma, ruch, rytm, dźwięk, narracja. Tworzenie prezentacji multimedialnych.
Ocena cząstkowa po zrealizowaniu każdego ćwiczenia (3 ćwiczenia w semestrze). Na ocenę
ma wpływ: analiza procesu tworzenia, aktywność i kreatywność przy poszukiwaniu rozwiązań,
zgodność z założeniami ćwiczenia, adekwatność zastosowanych środków plastycznych do
treści przekazu, wartość artystyczna dzieła, poprawność technologiczna. Na ocenę końcową
składają się: oceny cząstkowe, frekwencja na zajęciach, zaangażowanie studenta w realizacje
ćwiczeń, rozwój świadomości plastycznej studenta.
Czasopisma: 2+3D, Grafia, Projekt
Internet
36
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Techniki obrazowania graficznego
II.B.2 Kod przedmiotu (course code): 03.1-18-01-C/07
(podany jest w katalogu ECTS – na stronie internetowej instytutu: www.ip.ajd.czest.pl)
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
Godz. tyg:
2
2
II.B.6 Punkty ECTS:
3
3
5
6
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): ćwiczenia w pracowni, pokaz, korekta, dyskusja
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): prof. Ewa Zawadzka
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): podstawowa znajomość trzech technik
graficznych.
outcomes and competences): podstawy kompozycji, realizacja krótkich zadań tematycznych
przygotowujących studentów do posługiwania się szerokim zakresem języka graficznego.
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): realizacja trzech zadań: 1.
Światło jako dominanta kompozycji, 2. Autoportret zewnętrzny i wewnętrzny, 3. Background.
Wykonanie zadań w formie matryc, fotografii i rysunku.
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): semestralne zaliczenie na podstawie frekwencji
studentów oraz przeglądu prac, ocena na podstawie prac.
37
II.B.14 Spis zalecanych lektur (recommended reading): J. Catafal, „Techniki graficzne”,
Arkady 2004, J. Werner, „Techniki graficzne”, Kraków 1972, „Grafika artystyczna.
Podręcznik warsztatowy” , Poznań 2007
Katalogi SMTG w Krakowie, periodyki dotyczące sztuki.
38
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Filozofia i estetyka - wykład
(nazwa i ogólna formuła przedmiotu, np. wykład, ćwiczenia laboratoryjne, seminarium itp.)
(podany jest w katalogu ECTS – na stronie internetowej instytutu: www.ip.ajd.czest.pl)
(rodzaj zajęć – obowiązkowy, fakultatywny dowolnego wyboru)
(podstawowy, średnio-zaawansowany, zaawansowany)
II.B.5 Semestr:
1
2
3
Godz. tyg:
1
1
1
II.B.6 Punkty ECTS:
1
1
1
4
5
6
7
8
9
10
(numer of credits)
szczegółowe informacje na temat form zajęć, metod nauczania oraz całkowita liczba tygodni
obejmująca wykłady, konsultacje (zarówno regularne jak i organizowane w indywidualnych
przypadkach), seminaria, warsztaty, projekty i prace terenowe, samodzielna praca studentów,
inne ćwiczenia/zajęcia praktyczne, formy kształcenia na odległość – jeżeli takie są stosowane,
oraz inne metody/formy
1. Systematyczna prezentacja klasycznych problemów filozoficznych; 2.
Porównawcza analiza stanowisk filozoficznych; 3 Ukazanie myśli filozoficznej w
jej procesie rozwojowym; 4. Przedstawienie podstawowych wiadomości o
przedmiocie i metodach badawczych estetyki; 5. Historyczna prezentacja
podstawowych kategorii estetycznych; 6 Omówienie najważniejszych obszarów
problemowych estetyki; 7. Analiza wybranych teorii estetycznych.
45 tygodni wykładów
39
polski (lub też podać inny, jeżeli jest taka możliwość prowadzenia zajęć)
Imię Nazwisko, stopień naukowy wykładowcy
Mariusz Oziębłowski, doktor nauk humanistycznych w zakresie filozofii
zakres wiadomości, kompetencji i umiejętności, jakie powinien już posiadać student przed
rozpoczęciem nauki przedmiotu, a także specyfikacja innych przedmiotów lub programów,
które należy zaliczyć wcześniej
umiejętność czytania, pisania, rozumienia języka polskiego ze słuchu
program nauczania szkoły średniej
opis zakładanych kompetencji i umiejętności, jakie student nabywa w wyniku zaliczenia
przedmiotu
Znajomość podstawowych kategorii filozoficznych i estetycznych, umiejętność referowania
dziejów podstawowych stanowisk i problemów filozoficznych i estetycznych, umiejętność
formułowania własnego stanowiska w kwestiach ontologicznych, epistemologicznych i
estetycznych oraz prezentacji wspierającej je argumentacji.
jasny i zwięzły opis treści przedmiotu pozwalający określić jego zakres tematyczny
1. Filozofia, nauka i światopogląd; 1.1. Definicja i przedmiot filozofii; 1.2. Filozofia a nauka;
1.3. Filozofia a światopogląd; 1.4.Użyteczność filozofii; 2. Tradycyjne działy filozofii i
klasyczne problemy filozoficzne; 2.1. Teoria bytu; 2.2. Teoria poznania; 2.3. Etyka; 2.4.
Estetyka;2.5. Logika; 3. Zagadnienie prawdy; 3.1.Absolutyzm i relatywizm w pojmowaniu
prawdy; 3.2. Teorie prawdy; 4. Zagadnienie źródła poznania ; 4.1. Aspekt genetyczny; 4.2.
Aspekt metodologiczny, 4.3. Racjonalizm i irracjonalizm; 5. Zagadnienie granic poznania;
5.1.Epistemologiczny idealizm immanentny; 5.2 Epistemologiczny realizm immanentny; 5.3.
Epistemologiczny idealizm transcendentalny; 5.4. Epistemologiczny realizm transcendentalny;
6. Teoria bytu; 6.1. Filozofia pierwsza; 6.2. Metafizyka; 6.3. Ontologia; 6.4. Pojęcia
analizowane przez ontologię; 6.5. Niektóre twierdzenia ontologiczne; 7. Klasyczne spory
metafizyczne; 7.1. Spór o naturę i istotę bytu; 7.2. Spór o uniwersalia; 7.3. Spór o substancję
świata; 7.4. Problem psychofizyczny; 7.5 Spór o przyczynowy ustrój przyrody; 7.6. Spór o
celowy ustrój świata; 8.1. Przedmiot, zakres i metody estetyki; 8.2. Pojęcie sztuki, definicje
dzieła sztuki; 8.3. Kategoria piękna; 8.4. Przeżycie estetyczne; 8.5. Twórca i twórczość
40
artystyczna; 8.6. Wartość estetyczna i artystyczna; 8.7. Forma i materia dzieła sztuki; 8.8.
Prawda dzieła sztuki.
dokładny opis metod oceny pracy studenta w ramach danego przedmiotu, z uwzględnieniem
takich elementów jak forma, czas trwania, kalendarz (okres, częstotliwość) a także terminy
egzaminów i sesji egzaminacyjnych.
Do najbardziej popularnych form pomiaru pracy studenta (czyli oceny) należą:
- egzaminy (ustne i pisemne)
- eseje, wypracowania, dysertacje
- prace semestralne, roczne, dyplomowe
- projekty, ćwiczenia praktyczne
- wykonanie dokumentacji pracy własnej (port-folia) – szczególnie zalecane w przedmiotach
warsztatowych, projektowych i pracowniach specjalizacyjnych/dyplomowych
- praktyki
- oceny ciągłe
Zaliczenie wykładu w semestrze pierwszym i drugim odbywa się na podstawie obecności oraz
aktywności studentów. Kryteria oceny: 30% obecności – ocena dst, 60% obecności – ocena db,
100% obecności – ocena bdb. Aktywność na 2 zajęciach odpowiada 1 obecności.
Egzamin po semestrze trzecim.
wykaz lektur i innych materiałów zalecanych studentom podejmującym naukę przedmiotu (np.
katalogi z wystaw, publikacje, czasopisma fachowe, adresy internetowe itp.)
K. Ajdukiewicz, Zagadnienia i kierunki filozofii, (różne wydania)
M. Gołaszewska, Zarys estetyki, [różne wydania]
M. Hempoliński, Filozofia współczesna. Wprowadzenie do zagadnień i kierunków, W-wa 1989
O. Höffe, Mała historia filozofii, W-wa 2004
R. Ingarden, Studia z estetyki, t. 1-3, W-wa 1957-1970
S. Opara, Filozofia. Współczesne kierunki i problemy, W-wa 1999
W. Stróżewski, Ontologia, Kraków 2002
W. Stróżewski, Wokół piękna. Szkice z estetyki, Kraków 2002
W. Tatarkiewicz, Dzieje sześciu pojęć, [różne wydania]
W. Tatarkiewicz, Historia estetyki, t. 1-3, [różne wydania]
W. Tatarkiewicz, Historia filozofii, (różne wydania)
M. Wallis, Przeżycie i wartość, Kraków 1968
41
II.B.1 Nazwa przedmiotu: Historia Sztuki. Starożytność
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): Przedmiot obowiązkowy.
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): Zaawansowany.
II.B.5 Semestr:
1
Godz. tyg:
2
II.B.6 Punkty
7
2
3
4
5
6
7
8
9
10
7
ECTS: (numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): Wykłady połączone z prezentacją
reprodukcji, przeźroczy, filmów wideo.
II.B.8 Język wykładowy (language of instruction): Język polski.
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): dr Dorota Berezińska, adiunkt
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): Znajomość podstawowych pojęć z zakresu
sztuk plastycznych, ogólna orientacja o stylach i chronologii w sztuce.
outcomes and competences): Cele nauczania – zapoznać studentów z : aparatem pojęciowym
tej dyscypliny niezbędnym do przeprowadzenia analiz stylistycznych dzieł sztuki i zjawisk
artystycznych. Wyposażyć słuchaczy w wiedzę o twórcach, dziełach, zjawiskach, wskazać
42
uwarunkowania sztuki, związki i różnice między stylami i epokami. Zapoznać z chronologią i
geografią stylów. Przygotować do samodzielnej interpretacji, analizy porównawczej, do
formułowania własnych opinii i określania własnych kryteriów wartości artystycznych.
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): semestr zimowy: historia sztuki
starożytnej: prehistoria, sztuka egipska, sumeryjska i asyryjska, babilońska, egejska, grecka,
etruska, rzymska.
1.Malarstwo prehistoryczne – przemiany od Lascaux do neolitycznych malowideł naskalnych.
2.Architektura megalityczna – menhiry, dolmeny, taule, kromlechy, sanktuarium Stonehenge,
aleje menhirów w Carnac.
3.Figurki Wenus – magiczne amulety w kulcie płodności, Wenus z Willendorf.
4.Archiektura starożytnego Egiptu – mastaby i piramidy, Medum, Sakkara, Giza.
5.Kanon świątyni egipskiej, plan, konstrukcja, materiał, dekoracja. Świątynie bogów w
Karnaku, Luksorze, Edfu, na wyspie File. Świątynie pogrzebowe – królowej Hatszepsut
w Deir-el-Bahari, Ramesseum, świątynia skalna w Abu-Simbel.
6.Malarswo egipskie – konwencje, technika, treści, ewolucja stylu.
7.Kamienna rzeźba posągowa – trzy grupy kanonu, epizod amarneński.
8.Sztuka starożytnej Mezopotamii – architektura świątyń ziguraty Sumeru, Babilonu i Asyrii.
Pałace i cytadele w Marii, Chorsabad, Niniwie, Kalchu, Babilonie.
9.Rzeźba – sumeryjski styl bloku, posągi orantów, stele pokojowe i wojenne, ortostaty, posągi
Lamassu.
10.Osiągnięcia starożytnej Grecji w dziedzinie architektury, plany świątyń, porządki
architektoniczne, zagadnienie tryglifu, ośrodki kultowe – Olimpia, Efez, Samos, Delfy, Korynt,
Ateny. 11.Architektura użyteczności publicznej – teatry, gimnazjony, palestry, buleuteriony, portyki,
agory, bazyliki.
12.Przemiany w rozwoju rzeźby greckiej – od archaicznego stylu bloku, przez styl piękny
okresu klasycznego do nurtu patetycznego w dobie hellenistycznej, twórcy i dzieła.
13.Zdobycze konstrukcyjne starożytnego Rzymu, typy architektoniczne – świątynie centralne i
podłużne, termy, amfiteatry, łuki triumfalne, wille, fora cesarskie.
14.Rozwój rzymskiej rzeźby portretowej – kanoniczny portret cesarza, pomnik konny,
popiersia, werystyczne portrety nagrobne wyzwoleńców.
15.Malarstwo – cztery style pompejańskie, portrety z Fajum, rozwój mozaiki.
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): podstawą oceny semestralnej jest egzamin. Cykl
wykładów kończy egzamin ustny po pierwszym semestrze. Student przedstawia
egzaminatorowi bibliografię i konspekt lektur.
Broniewski Tadeusz, Historia architektury dla wszystkich. Wrocław 1990.
Czegodajew A. (red.) Historia sztuki starożytnej, Kraków 1967.
Koch Wilfried, Style w architekturze. Warszawa 1996.
Michałowski Kazimierz, Sztuka starożytna, Warszawa 1955.
Porębski Mieczysław, Dzieje sztuki w zarysie, t.1 Warszawa 1976.
Laming Anette, Skaby w grocie Lascaux, Warszawa 1968 PWN
Getl Marek, Kultura łużycka, Kraków 1975 Wyd. UJ.
Mierzejewski Antonii, Sztuka starożytnego Wschodu, Warszwa 1983 WAiF
43
Jadwiga Lipińska, Sztuka egipska, Warszawa 1982 WAiF
Michałowski Kazimierz, Kanon w architekturze egipskiej Warszawa 1956 PIS
Bernhard Maria L., Sztuka grecka, Warszawa 1981 WAiF
Michałowski Kazimierz, Akropol, Warszawa 1983 Arkady
Parnicki-Pudełko Stefan, Architektura starożytnej Grecji Warszawa 1985 Arkady
Dobrowolski Witold, Sztuka Etrusków Warszawa 1971 PIW
Nowicka Maria, Z dziejów malarstwa greckiego i rzymskiego Warszawa 1988 PIW
Ciechanowicz Jerzy, Rzym. Ludzie i budowle, Warszawa 1987 PIW
Sadurska Anna, W cieniu Panteonu. O sztuce starożytnego Rzymu. Warszawa 1965 WP
Uwaga: Zaleca się korzystanie z bibliografii publikowanej w: Sztuka świata, t. 1, 2.
44
Malarstwo,ćwiczenia
(podany jest w katalogu ECTS – na stronie internetowej instytutu)
przedmiot– obowiązkowy
podstawowy
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
2
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
ćwiczenia podczas zajęć-korekta, omawianie prac wykonanych poza szkołą
polski
Jacek Łydżba, adiunkt
znajomość terminologii i technik malarskich, umiejętność i dobre posługiwanie się
narzędziami właściwymi dla tej techniki
45
student ma znaleźć i wypracować własny język wypowiedzi malarskiej adekwatny do jego
charakteru i temperamentu
studium modela oraz jego interpretacja właściwa dla jego charakteru
- szkice malarskie, ćwiczenia praktyczne
wszystkie wydawnictwa pokazujące dorobek artystów w dziedzinie malarstwa
46
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): MALARSTWO
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): przedmiot obowiązkowy
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
1
2
3
4
5
6
7
2
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): ćwiczenia
II.B.8 Język wykładowy (language of instruction): język polski
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): Agnieszka Żmudzińska
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): umiejętność komponowania obrazu,
podejmowania decyzji w doborze gamy kolorystycznej, zgodnej z ustawioną martwą naturą i
postacią
outcomes and competences): -umiejętność komponowania płaszczyzny kolorystycznej,
opanowanie doboru odpowiednich środków formalnych do przekazania konkretnych treści, ze
zwróceniem uwagi na łączenie technik malarskich, rozbudzenie umiejętności abstrakcyjnego
myślenia
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): budowanie kompozycji
malarskich, studium akademickie, doskonalenie warsztatu.
47
-zadania mające na celu poszukiwania priorytetu komponowania obrazu z uwzględnieniem
indywidualnych preferencji studenta /studium: martwa natura, postać, pejzaż, zadanie
problemowe/. Realizacja zadań malarskich, wykonywanych w domu.
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): podstawą oceny semestralnej jest czynny udział w
zajęciach, wykazanie się praktycznymi umiejętnościami z zakresu warsztatu malarskiego oraz
kreatywność
Catalogue Royal Talens. (Katalog generalny Talens),
Apeldoorn, Holland 1999
Materiały malarskie i ich zastosowanie, Arkady, Warszawa 1975
Farby i spoiwa malarskie, Ossolineum, Wrocław 1990
Losos Ludwik, Techniki malarskie, WAiF, Warszawa 1991
Maimeri SpA, 2001. Fabbrica colori e articoli per Belle Arti.
(Katalog
generalny Maimeri) – pod redakcją Sandro Baroniego,
Bettolino di Mediglia, Milano Italy 2001
Roznerska Maria, Tatiana Malinowska, Retusze w malarstwie sztalugowym,
Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 1995
Ślesiński Władysław, Techniki malarskie – spoiwa organiczne, Arkady,
Warszawa 1984
48
1.10.2009.
II.B.1 Nazwa przedmiotu: Historia Sztuki. Średniowiecze.
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): Średnio zaawansowany.
II.B.5 Semestr:
1
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty
2
3
4
5
6
7
8
9
10
2
7
7
reprodukcji, przeźroczy, filmów o sztuce, obowiązkowy wyjazd dydaktyczny połączony
ze zwiedzaniem zabytków i zbiorów muzealnych.
outcomes and competences): Cele nauczania – zapoznać studentów z : aparatem pojęciowym
49
tej dyscypliny niezbędnym do przeprowadzenia analiz stylistycznych dzieł sztuki i zjawisk
artystycznych. Wyposażyć słuchaczy w wiedzę o twórcach, dziełach, zjawiskach, wskazać
uwarunkowania sztuki, związki i różnice między stylami i epokami. Zapoznać z chronologią i
geografią stylów. Przygotować do samodzielnej interpretacji, analizy porównawczej, do
formułowania własnych opinii i określania własnych kryteriów wartości artystycznych.
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): Semestr letni. Historia sztuki
średniowiecznej: wczesnochrześcijańska, bizantyjska, karolińska, romańska i gotycka- polska
i powszechna, sztuka islamu.
1.Budownictwo wczesnochrześcijańskie – bazyliki Rzymu, Rawenny, Jerozolimy, Palestyny;
baptysteria i mauzolea.
2.Kształtowanie się ikonografii chrześcijańskiej, symbolika fresków i mozaik.
3.Sztuka bizantyjska – kościoły Konstantynopola, Hagia Sophia, Sergiusza i Bakchusa,
Apostołów,
klasztory na górze Athos, wpływy bizantyjskie na zachodzie i na Rusi.
4.Ikona jako zabytek malarstwa religijnego – estetyka bizantyjska, typy ikon, tchnika,
ikonostas,
twórcy i dzieła, Teofan Grek, A.Rublow.
5.Sztuka islamu – meczety centralne, kopułowe i na planie podłużnym, Kordoba, Damaszek,
Rabat, Amman, Jerozolima; mauzolea i pałace, Stambuł, Fez, Kair.
6.Kultura renesansu karolińskiego, kaplica pałacowa w Akwizgranie, opactwa benedyktyńskie
w Fuldzie i w Saint Gallen, rozwój malarstwa miniaturowego.
7.Sztuka romańska w Europie – architektura, odmiany regionalne, wschodnioromańska
formacja stylowa, Włochy – Lombardia, S.Ambrogio w Mediolanie, Toskania – zespół
katedralny
w Pizie; zachodnioromańska formacja stylowa, Francja – opactwo benedyktyńskie w Cluny,
kościoły Burgundii, Autun, Vezelay, Prowansji, Langwedocji, Poitou.
8.Rzeźba romanska w Europie - prawo ramy, dydaktyczna funkcja, biblia pauperum, portale
i drzwi brązowe
9.Sztuka przedromańska i romańska w Polsce – typy budowli, rotundy, salowe, bazyliki
katedralne
i klasztorne, palatia.
10.Architektura cystersów – zasady budowy obiektów sakralnych, poglądy estetyczne,
Sulejów,
Wąchock, Jędrzejów, Koprzywnica.
11.Rzeźba architektoniczna – tympanony fundacyjne, kolumny kościoła norbertańskiego w
Strzelnie, brązowe Drzwi Płockie i Gnieźnieńskie.
12.Stuka gotycka w Europie – odmiany narodowe architektury sakralnej, katedry francuskie
w Paryżu, Reims, Chartres, Amiens; katedry niemieckie w Kolonii, Fryburgu; katedry
angielskie
w York, Lincol, Wells, Salisbury, Canterbury; katalońskie w Barcelonie, Geronie; włoskie w
Mediolanie i Sienie. Plany katedr, system konstrukcyjny, dekoracja architektoniczna.
13.Architektura obronna, warowne siedziby królewskie i rycerskie. Twierdza Carcassonne.
14.Miasto średniowieczne i jego rozplanowanie.
15.Typy rzeźby gotyckiej w Europie i w Polsce, nagrobki, piety, krucyfiksy, piękne Madonny
retabula ołtarzowe. Wybitni twórcy, Wit Stwosz, Piotr Parler, Claus Sluter.
16.Malarstwo gotyckie – witraż, malarstwo tablicowe i ścienne. Styl międzynarodowy i
realizm
późnogotycki.
50
wykładów kończy egzamin ustny po drugim semestrze. Student przedstawia egzaminatorowi
bibliografię i konspekt lektur.
Bochnak Adam, Historia sztuki średniowiecznej, Warszawa197.
Białostocki Jan, Sztuka cenniejsza niż złoto. Opowieść o sztuce europejskiej naszej ery,
Warszawa 1974.
Broniewski Tadeusz, Historia architektury dla wszystkich. Wrocław 1990.
Koch Wilfried, Style w architekturze. Warszawa 1996.
Porębski Mieczysław, Dzieje sztuki w zarysie, t.1 Warszawa 1976.
Jastrzębowska Elżbieta, Sztuka wczesnochrześcijańska, Warszawa 1988.
Stern Henri, Sztuka bizantyjska, Warszawa 1975
Kłosińska Janina, Sztuka bizantyjska, Warszawa 1975
Bielawski Józef, Islam, Warszawa 1990
Marcais Georges, Sztuka islamu, Warszawa 1979
Duby Georges, Czasy katedr. Sztuka i społeczeństwo 980-1420. Warszawa 1986
Mroczko Teresa, Polska sztuka przedromańska i romańska. Warszawa 1973
Uwaga: Zaleca się korzystanie z bibliografii publikowanej w: Sztuka świata, t. 1 - 4.
51
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Wiedza o działaniach i strukturach wizualnych Grafika
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): ćwiczenia laboratoryjne.
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
1
2
3
4
5
6
7
2
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): ćwiczenia wykonywane na zajęciach, wykłady
tematyczne, korekty indywidualne.
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): Barbara Chowańska Najwer
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): znajomość podstawowych zagadnień związanych
z kompozycją, barwą, światłem.
outcomes and competences): Struktury wizualne to układy plastyczne w ramach których
występują wzajemne relacje elementów stanowiących określoną całość. Proces dydaktyczny
ma na celu kształcenie umiejętności studentów w zakresie organizowania systemów: myślenie
analityczne, umiejętność organizowania, zdolność dokonywania syntezy poprzez analizę
układów płaskich i przestrzennych.
układy przestrzenne:obejmujące cechy linii lub figury,układy statyczne , dynamiczne; ład,
destrukcja.
układ przestrzenny wielopłaszczyznowy modulowany kolorem
układ przestrzenny inspirowany naturą
układ przestrzenny z deformacją graficzną
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): czynny udział w zajęciach, prezentacja pracy na
temat wiodący w semestrze. Ocena umiejętności procesu tworzenia (kojarzenie,
przekształcenia, porządkowanie elementów wizualnych).
II.B.14 Spis zalecanych lektur (recommended reading): materiały źródłowe:
− Ogólnopolski Kwartalnik Projektowy - „2+3D”.
− Czasopismo o kulturze wizualnej - „Grafia”.
− Pismo artystyczne - „Format”.
52
−
−
−
−
−
−
−
−
−
„Architektura & Biznes” - miesięcznik ogólnopolski.
„Architektura” - Murator.
„Diseño Interior” - miesięcznik.
„Häuser” - miesięcznik.
„Voxdesign”
„Przestrzeń i miejsce” - Yi-FU Tuan PIW 1987.
„Fenomenologia percepcji” Marleau – Ponty Maurice-Alethia Warszawa 2001.
„Gramatyki Tworzenia” - Zysk i S-ka Poznań 2004.
„Kolor” Dawid Hornung- Towarzystwo Autorów i Wydawnictw Prac Naukowych
UNIVERSITAS Kraków 2009.
53
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Technologie informacyjne
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): ćwiczenia laboratoryjne
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): średnio zaawansowany
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
1
2
3
4
5
7
6
1
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
Ćwiczenia praktyczne, wykład, korekta.
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): mgr inż. Marcin Wieczorek
Podstawowa
znajomość
obsługi
komputera
klasy
PC
w
środowisku
systemów
z rodziny Windows, pakietu Microsoft Office oraz obsługi sieci Internet.
Celem kształcenia jest zapoznanie studentów z obsługą komputera i jego budową. Zdobycie
umiejętności biegłego posługiwania się edytorami tekstu, arkuszami kalkulacyjnymi oraz
tworzenia prezentacji multimedialnych i stron internetowych.
1. Wprowadzenie do architektury komputera – ogólna budowa, charakterystyka
poszczególnych urządzeń.
54
2. Systemy operacyjne i ich podstawowe funkcje, struktura katalogów; administracja
i optymalne utrzymanie systemu operacyjnego (tworzenie kopii zapasowych,
wirusy komputerowe).
3. Charakterystyka najpopularniejszych formatów zapisywania danych używanych do
pracy w systemie MS Windows i programów je obsługujących.
4. Konfiguracja kont pocztowych i obsługa sieci Internet.
5. Podstawy skanowania, programy skanujące, programy OCR.
6. Praca z edytorami tekstu i arkuszem kalkulacyjnym.
7. Przygotowanie prezentacji multimedialnej.
8. Podstawy języka HTML i tworzenie stron internetowych.
Czynny udział w zajęciach. Wykonanie własnej prezentacji multimedialnej lub strony
internetowej.
R. Altman, R. Altman, Po prostu PowerPoint 2003 PL, Gliwice, 2004,
B. Danowski, HTML 4. Ćwiczenia praktyczne, Gliwice, 2000,
L. Maria, Po prostu Excel 2002/XP PL, Gliwice, 2002,
L. Maria, Po prostu Word 2002/XP PL, Gliwice, 2002,
M. Piotr, Anatomia PC, Gliwice, 2001,
T. Ryszard, Wstęp do informatyki, Kraków 1997,
M. Siemieniacki, OpenOffice, Gliwice, 2003,
M. Sokół, ABC języka HTML, Gliwice, 2002,
Zasoby sieci Internet,
Prasa informatyczna.
55
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Historia sztuki nowożytnej.
II.B.5 Semestr:
1
2
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty
3
4
5
6
7
8
9
10
2
7
7
56
outcomes and competences): zapoznać studentów z nowożytną myślą o sztuce, chronologią
epok, twórczymi ośrodkami sztuki, wybitnymi artystami i ich realizacjami. Wskazać na
swoiste cechy stylów i odrębności. Przybliżyć pojęcie mecenatu artystycznego i określić jego
wpływ na kształt dzieła. Rozwijanie umiejętności interpretacji, analizy ikonograficznej i
stylistycznej dzieła.
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): Sztuka baroku europejskiego(
Włochy, Francja, Holandia, Flandria, kraje Rzeszy Niemieckiej ). Rokoko. Sztuka klasycyzmu.
Romantyzm europejski i polski. Realizm. Impresjonizm. Akademizm.
1. Barok – treść pojęcia i spory wokół niego.
2. Architektura sakralna we Włoszech. Budowle jezuickie. Dwa prądy w architekturze
rzymkiej: berninizm i borrominizm.
3. Rzeźba Gianlorenzo Berniniego.
4. Caravaggio i Caravaggionizm.
5. Francja XVII w. – architektura, Francois Mansart – kościół Val-de-Grace Paryż, Jules
Hardouin Mansart – Tum Inwalidów, Paryż. Wersal jako ośrodek kształtujący sztukę.
6. Anglia. Działalność architektoniczna Ch. Wren’a w Londynie.
7. Architektura i rzeźba w krajach Cesarstwa Niemieckiego. Balthasar Neumann –
Vierzehnheiligen, Banz, Dominikus Zimmermann – kościół pielgrzymkowy w Wies. Austria.
Johann Bernhard Fischer von Erlach – kościół św.Karola Boromeusza, Wiedeń.
8. Architektura rezydencjonalna doby baroku. Palazzo Barberini – plan Maderna, fasada
Bernini. Palazzo Carignano – Guarino Guarini, Turyn. WÜRZBURG – rezydencja zamkowa
SCHÖNBORNÓW, B.Neumann, L. von Holdbrandt. DREZNO – Zwinger, rezydencja
Augusta Mocnego, D.PÖPPELMANN.
9. Rzeźba baroku europejskiego. Antoine Coysevox, Francois Girardon, Balthasar Permoser
(dekorazje Zwingeru).
10. Tendencje w malarstwie barokowym, freskowe malarstwo iluzjonistyczne (kwadratura,
panorama), nurt ekstatyczno-mistyczny, tenebryzm i luminizm, mistycym i realizm, nowe
autonomiczne tematy: martwa natura, pejzaż, scena rodzajowa.
11. Wielkie indywidualności w malarstwie baroku. Sztuka flamandzka: Rubens, Van Dyck.
Sztuka holnderska: Hals, Rembandt, Vermeer van Delft. Sztuka hiszpańska: Ribera Velazquez,
Murillo.
12. Barok i rokoko w Polsce. Mecenat Wazów i Jana III Sobieskiego.
13. Klasycyzm – treść pojęcia, chronologia. Architektura klasycyzmu we Francji, Anglii,
Niemczech, Rosji. Malarstwo Davida i Ingres’a. Rzeźba - Canova i Thorwaldswen.
14. Sztuka klasycyzmu w Polsce – mecenat Stanisława Augusta Poniatowskiego.
15. Romantyzm – główne ośrodki artystyczne – spór romantyków z klasykami, romantyczna
synteza sztuk. Malarstwo romantyzmu w Europie: Francja, Anglia, Niemcy. Gericault,
Delacroix, Turner, Constable, Friedrich. Malarstwo Goyi. Malarstwo Piotra Michałowskiego.
16. Realizm – treść pojęcia, filozofia II połowy XIX wieku. Rozwój malarstwa pejzażowego
w Europie.
17. Walka o realizm w malarstwie polskim. Polskie malarstwo historyczne i jego znaczenie w
kulturze narodowej.
18. Akademizm w malarstwie europejskim i polskim. Sztuka w kręgu w oddziaływania
oficjalnych instytucji. Malarstwo Makarta, Cabanela, Siemiradzkiego.
19. Historyzm w architekturze XIX w., neogotyk i neorenesans. Eklektyczny romantyzm.
57
20. Przełom impresjonistyczny w malarstwie europejskim.
wykładów kończy egzamin ustny po czwartym semestrze. Student przedstawia egzaminatorowi
bibliografię i konspekt lektur. Część zagadnień studenci realizują samodzielnie.
Białostocki J., Sztuka cenniejsza niż złoto. Opowieść o sztuce europejskiej naszej ery,
Warszawa 1974.
Bochnak A., Historia sztuki nowożytnej, t.1, t.2,Warszawa, Kraków1983.
Honour M., Neoklasycyzm, Warszawa 1972.
Juszczak W., Postimpresjoniści, Warszawa 1985.
Kępiński Z., Impresjonizm, Warszawa 1986
Kotula A., Krakowski P., Rzeźba XIX w. Kraków 1980.
Lavedan P., Historia sztuki, Wrocław 1954.
Levey M., Od Giotta do Cezanne’a. Zarys historii malarstwa zachodnioeuropeskiego,
Warszawa 1988.
Piwocki K., Dzieje sztuki w zarysie, t.2 Warszawa 1987.
Porębski M., Dzieje sztuki w zarysie, t. III, Warszawa 1998.
Porębski M., Sztuka świata, t. VIII, Warszawa 1995.
Ryszkiewicz A., Malarstwo Polskie., Romantyzm – Historyzm, Warszawa 1989
Rzepińska M., Siedem wieków malarstwa europejskiego, Wrocław1988.
Rzepińska M., Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego, Kraków1983.
Uwaga: Zaleca się korzystanie z bibliografii publikowanej w: Sztuka świata, t. 7 – 8.
58
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Historia sztuki nowożytnej.
II.B.5 Semestr:
1
2
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty
3
4
5
6
7
8
9
10
2
7
7
59
outcomes and competences): zapoznać studentów z nowożytną myślą o sztuce, chronologią
epok, twórczymi ośrodkami sztuki, wybitnymi artystami i ich realizacjami. Wskazać na
swoiste cechy stylów i odrębności. Przybliżyć pojęcie mecenatu artystycznego i określić jego
wpływ na kształt dzieła. Rozwijanie umiejętności interpretacji, analizy ikonograficznej i
stylistycznej dzieła.
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): Sztuka renesansu europejskiego.
Wybrane zagadnienia renesansu w Polsce.
1.Problemy renesansu. Humanizm, poznawcze aspekty sztuki, odkrycie przestrzeni, nowy
stosunek do natury, odrodzenie starożytności, poglądy na piękno i sztukę.
2. Protorenesans – zjawiska prowadzące do przełomu renesansowego. Giotto di Bondone,
Ambroggio Lorenzetti, Simone Martini, rzeźba Niccolo Pisano, Giovanni Pisano.
3. Rola środowiska florenckiego. Konkurs na drzwi baptysterium, konkurs na kopułę katedry
S. Maria del Fiore. Inne ośrodki artystyczne Italii ( Mediolan, Wenecja, Rzym).
4. Architektura wczesnego renesansu. ( XV). Quattrocento we Włoszech. Filippo Brunelleschi,
Leone Battista Alberti, Michelozzo, budowle świeckie, typ pałacu renesansowego, budowle
sakralne.
5. Rzeźba XV wieku we Włoszech. Ghiberti, Donatello, Verrocchio, Rosselino, Luca della
Robbia, nagrobek, popiersie portretowe, pomnik konny, rzeźba sakralna.
6. Malarstwo XV wieku we Włoszech. Masaccio, Fra Angelico, Filippo Lippi, Piero della
Francesca, Sandro Botticelli, Mantegna, Perugino, szkoła wenecka – Giovanni Bellini,
Antonello da Messina, Domenico Veneziano, Carpaccio.
7. Malarstwo niderlandzkie XV wieku : Jan van Eyck, Rogier van der Weyden, Hugo van der
Goes, Hans Memling, Hieronim Bosch, Petrus Christus
8. Niemcy XV wieku. Rozwój drzeworytu. Schongauer, Lochner, Witz, Grunewald
9. Szkoła francuska i hiszpańska XV w.
10. Włochy XVI wieku. Pojęcie dojrzałego renesansu sztuka klasyczna.
11. Malarstwo włoskie XVI wieku. Leonardo da Vinci, Rafael, Michał Anioł. Wenecjanie:
Giorgione, Tycjan, Veronese, Jacopo Bassano, Tintoretto.
12. Architektura włoska XVI wieku. Budowle sakralne. Donato Bramante. Michał Anioł.
Andrea Palladio. Architekura świecka, pałace miejskie, wille podmiejskie, włoska urbanistyka
( plac na Kapitolu, Pienza, centrum miasta, Sforzinda, idealny plan gwiazdy ).
13. Rzeźba włoska XVI wieku. Michał Anioł.
14. Manieryzm – spór o pojęcie. Vasari, Correggio, Pontormo, Bronzino, , Benvenuto Cellini,
Bartolomeo Ammanati, Giovanni da Bologna.
15. Renesans i manieryzm we Francji. Rozbudowa zamku w Blois, zamek w Ambois, zamek w
Chambord.
16. Malarstwo – Jean i Froncois Clouetowie. Szkoła w Fontainebleau. Rzeźba Jean Goujon.
17. Niderlandy XVI wieku. Architektura manierystyczna. Cornelis Floris. Malarstwo
Italianistów. Patinier, Pieter Bruegel starszy.
18. Renesans i manieryzm w Niemczech. Malarstwo i grafika Albrechta Durera, Lucas
Cranach, Hans Holbein, Albrech Altdorfer
19. Wybrane zagadnienia sztuki renesansowej w Polsce.
wykładów kończy egzamin ustny po trzecim semestrze. Student przedstawia egzaminatorowi
60
bibliografię i konspekt lektur. Student samodzielnie opracowuje na podstawie wybranej
literatury zagadnienia renesansu polskiego.
Białostocki Jan, Sztuka cenniejsza niż złoto. Opowieść o sztuce europejskiej naszej ery,
Warszawa 1974.
Bochnak Adam, Historia sztuki nowożytnej, t.1, t.2,Warszawa, Kraków1983.
Lavedan Pierre, Historia sztuki, Wrocław 1954.
Levey Michael, Od Giotta do Cezanne’a. Zarys historii malarstwa zachodnioeuropeskiego,
Warszawa 1988.
Piwocki Ksawery, Dzieje sztuki w zarysie, t.2 Warszawa 1987.
Rzepińska Maria, Siedem wieków malarstwa europejskiego, Wrocław1988.
Rzepińska Maria, Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego, Kraków1983.
Uwaga: Zaleca się korzystanie z bibliografii publikowanej w: Sztuka świata, t. 5 – 6.
61
Struktury wizualne – ćwiczenia
obowiązkowy
podstawowy
II.B.5 Semestr:
1
2
Godz. tyg:
3
4
5
6
1
II.B.6 Punkty
ECTS:
(numer of credits)
Realizacja problemów określonych przez prowadzącego zajęcia w trakcie 30 godzin ćwiczeń w
semestrze IV. Przewiduje się wykłady w niezbędnym dla zrozumienia problemów zakresie,
warsztatowe formy zajęć w studio, także przestrzeniach realnych szkoły oraz w terenie.
Niezbędny jest swobodny dostęp studenta w trakcie ćwiczeń jak i poza nimi do stanowisk
komputerowych. Przedmiot kończy się zaliczeniem na ocenę. Poza konsultacjami
uzupełniającymi w trakcie dyżurów osoby prowadzącej zajęcia, możliwa jest forma
elektroniczna kontaktu.
polski
Janusz Pacuda dr hab. prof. AJD
62
Do realizacji zadań przedmiotu niezbędne są umiejętności i wiedza studenta w zakresie obsługi
komputera w programach graficznych do edycji tekstu i obrazu, elektronicznej animacji
obrazu.
Rozwój indywidualnej kreatywności i świadomości artystycznej studenta, dążenie aby
w oparciu o idee strukturalne wypracować zdolności do refleksji poprzez krytyczną analizę
własnych rozwiązań twórczych. Celem przedmiotu Struktury Wizualne jest bowiem
doświadczenie przez studentów strukturalnego myślenia, w trakcie pracy twórczej – takiego, w
którym dzieło sztuki traktowane jest jako system elementów nierozerwalnie związanych z sobą
i wzajemnie uwarunkowanych. W odróżnieniu od typowych akademickich przedmiotów
artystycznych, które zorientowane są wobec charakterystycznego dla nich medium (efektem
rysowania jest rysunek, efektem odbijania rysunku z matrycy jest grafika), przedmiot Struktury
Wizualne określony jest wobec sensu dzieła. Praca nad tak sformułowanym przedmiotem
kształcenia wymaga od studenta, w trakcie rozwiązywania każdego zadania, przedefiniowania
pojęcia dzieła i określenia go w różnych modelach wobec problemów procesu twórczego:
możliwości kształtowania materiału jako nośnika komunikatu artystycznego (budowa formy),
kształtowania dzieła w przestrzeni społecznej (obecność języka), włączenie w strukturę dzieła
aktu percepcji jako jego nieodłącznego elementu.
• Doświadczanie dzieła w obrazie modelu strukturalnego oraz kształtowanie umiejętności
analizy strukturalnej przekazu plastycznego.
• Doświadczanie wizualnej kreacji budowy przekazu poprzez:
- doświadczanie obecności języka
- doświadczanie obecności percepcji w akcie tworzenia
- budowanie przekazu w przestrzeni społecznej
- doświadczanie zjawiska kompozycji (układu) jako zapisu przyszłej percepcji
dzieła
- obrazowanie jako uświadomiony komunikat.
Student realizuje prace będące odpowiedzią na problemy zawarte w zadaniach.
Ocena pracy studenta, to określenie stopnia umiejętności w zakresie kreacji przekazu
wizualnego poprzez konstruowanie struktury dzieła. Oceniany jest nie tylko ostateczny rezultat
– dzieło ale zaangażowanie studenta, dociekliwość w poszukiwaniu środków wyrazu. Efektem
końcowym jest realizacja dzieła oraz dokumentacja wizualna.
63
• Derrida Jacques, O gramatologii, Wydawnictwo KR, Warszawa 1999
• Derrida Jacques, Pismo i różnica, Wydawnictwo KR, Warszawa 2004
• Eco Umberto, Nieobecna struktura, Wydawnictwo KR, Warszawa 1996
• Heidegger Martin, Odczyty i rozprawy, Wydawnictwo Baran i Suszczyński, Kraków 2002
• Merleau-Ponty Maurice, Fenomenologia percepcji, Aletheia, Warszawa 2001
• Ostrowicki Michał, Dzieło sztuki jako system, Wydawnictwo Naukowe PWN, WarszawaKraków 1997
• Popper Karl Raimund, Wiedza a zagadnienie ciała i umysłu, Wydawnictwo Książka
i Wiedza, Warszawa 1998
• Stróżewski Władysław, Dialektyka twórczości, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków
1983 (np. katalogi z wystaw, publikacje, czasopisma fachowe, adresy internetowe itp.)
• Steiner George, Gramatyki tworzenia, Zysk i S-ka, Poznań 2004
• Yi-Fu Tuan, Przestrzeń i miejsce, Państwowy Instytut Wydawniczy 1987
64
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): MALARSTWO
II.B.5 Semestr:
1
2
3
Godz. tyg:
4
5
6
7
3
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): umiejętność komponowania obrazu,
podejmowania decyzji w doborze gamy kolorystycznej, zgodnej z ustawioną martwą naturą i
postacią
outcomes and competences): -umiejętność komponowania płaszczyzny kolorystycznej z
uwzględnieniem skali
-opanowanie doboru odpowiednich środków formalnych do przekazania konkretnych treści, ze
zwróceniem uwagi na łączenie technik malarskich, rozbudzenie umiejętności abstrakcyjnego
myślenia
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): -budowanie kompozycji
malarskich z eliminacją akademickiego sposobu myślenia
65
-zadania mające na celu poszukiwania priorytetu komponowania obrazu z uwzględnieniem
indywidualnych preferencji studenta /studium: martwa natura, postać, pejzaż, zadanie
problemowe/
zajęciach, wykazanie się praktycznymi umiejętnościami z zakresu warsztatu malarskiego oraz
kreatywność
Catalogue Royal Talens. (Katalog generalny Talens),
Apeldoorn, Holland 1999
Materiały malarskie i ich zastosowanie, Arkady, Warszawa 1975
Farby i spoiwa malarskie, Ossolineum, Wrocław 1990
Losos Ludwik, Techniki malarskie, WAiF, Warszawa 1991
Maimeri SpA, 2001. Fabbrica colori e articoli per Belle Arti.
(Katalog
generalny Maimeri) – pod redakcją Sandro Baroniego,
Bettolino di Mediglia, Milano Italy 2001
Roznerska Maria, Tatiana Malinowska, Retusze w malarstwie sztalugowym,
Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 1995
Ślesiński Władysław, Techniki malarskie – spoiwa organiczne, Arkady,
Warszawa 1984
66
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): RYSUNEK
II.B.5 Semestr:
1
2
3
Godz. tyg:
4
5
6
7
3
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): umiejętność komponowania płaszczyzny,
umiejętność doboru środków formalnych do treści merytorycznych.
outcomes and competences): Rysunek to pierwsza i podstawowa forma działalności
plastycznej człowieka. Jego zadaniem na dziś jest opanowanie sprawnego odtwarzania
rzeczywistości z uwzględnieniem doboru materiałów, wrażliwości na światłocień, materię,
kompozycję i ślad kreski.
II.B.12 Treści merytoryczne przedmiotu (course contents): Kształcenie subiektywnego
procesu postrzegania i umiejętność wykorzystania go do właściwych celów. Założeniem
67
programu jest integracja w obszarze rysunku różnych technik plastycznych. wykształcenie
umiejętności budowania klimatu rysunku ze zwróceniem szczególnej uwagi na kompozycję,
światłocień, materię, dobór środków wyrazu.
-łączenie technik rysunkowych /kredka, węgiel, grafit, tusz/
zadania: studium z natury – postać, martwa natura, zadanie problemowe
zajęciach, wykazanie się praktycznymi umiejętnościami z zakresu warsztatu rysunkowego oraz
kreatywność
Bammes G. - „Anatomia człowieka”, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1995
Teissig K. – „Techniki rysunku”, WAiF, Warszawa 1982
R.Smith, M.Wright, J.Horton , „Szkoła rysowania i malowania”- Arkady 1997
G.Baumes „Anatomia zwierząt”-, Wydawnictwo Lekarskie PZWL 1995
K.Tessig „Techniki rysunku”-, Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe, 1982
68
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Warsztaty komputerowe
II.B.5 Semestr:
1
Godz. tyg:
2
4
3
5
6
7
3
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania
(teaching methods): praca przy stanowisku komputerowym
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): Marcin Wieczorek
Podstawowa
znajomość
obsługi
komputera
klasy
PC
w
środowisku
systemów
z rodziny Windows, programu Corel Draw i Adobe Photoshop.
Celem przedmiotu jest przekazanie studentom wiedzy na temat tworzenia i przetwarzania
obrazów rastrowych oraz wektorowych. W czasie zajęć student nabywa umiejętności biegłego
posługiwania się programami Corel Draw i Adobe Photoshop. Potrafi przygotować
rozbarwione
prace
do
wydruków
na
maszynach
poligraficznych
i
wydruków
wielkoformatowych.
1. Ogólna charakterystyka grafiki bitowej i wektorowej,
2. Urządzenia peryferyjne stosowane w pracy z komputerami klasy PC (drukarki, tablety,
plotery, skanery),
69
3. Prepress (składki, impozycja arkusza drukarskiego, formaty papieru i druku, systemy
i oprogramowanie pracy naświetlarni). RIP, rodzaje naświetlarek, rozdzielczość
i liniatura,
kąty
rastrów,
rastrowanie
stochastyczne.
Odbitki
próbne:
monochromatyczne, barwne – analogowe i cyfrowe,
4. Rodzaje druku (druk płaski, wypukły, wklęsły; inne techniki druku – światłodruk,
sitodruk, tampodruk). Formy drukowe: offsetowe, typograficzne, sitodrukowe,
fleksograficzne,
5. Druk cyfrowy i technika CTP. Druk na żądanie,
6. Zapoznanie się z podstawowymi narzędziami programów do grafiki wektorowej:
-
Zaznaczanie obiektów
-
Edycja obiektów
-
Transformacja obiektów
-
Zarządzanie warstwami
-
Łączenie obiektów
-
Zastosowanie narzędzi: perspektywa, głębia, metamorfoza, obrys
-
Zniekształcenia obiektów
-
Efekty specjalne
-
Zaawansowane ustawienia programu.
7. Praca z programem Corel Trace – trasowanie bitmap.
8. Zapoznanie się z narzędziami programów do grafiki rastrowej:
-
Zastosowanie narzędzi do selekcji.
-
Warstwy, kanały i ścieżki.
-
Właściwości pędzli i innych narzędzi malarskich.
-
Maski przezroczystości.
-
Zastosowanie filtrów.
-
Kanały i tryby kolorów
-
Ścieżki i ich zastosowanie w programie Adobe Photoshop
-
Narzędzia klonowania
-
Narzędzie automatyzacji i stykówki stosowane przy obróbce plików
-
Narzędzia edycji i formatowania tekstu.
9. Skanowanie materiałów i ich korekcja kolorystyczna pod kątem przygotowania do
druku.
70
Czynny udział w zajęciach. Wykonanie projektu katalogu reklamowego lub plakatu.
S. Bain, Corel Draw 10 Vademecum profesjonalisty, Gliwice, 2002,
D. Blatner, B. Fraser, Real World Adobe Photoshop CS. Edycja polska, Gliwice 2005,
D. Blatner, S. Roth, Skanowanie i półtony w praktyce, Kraków 1995,
S. Kelby, Photoshop. Efekty specjalne, Gliwice 2005,
A. Kwaśny, DTP, Księga eksperta, Gliwice, 2002,
P. Lourekas, E. Weinmann, Po prostu Photoshop 5, Gliwice. 2000,
D. McClelland, Photoshop 6/5 CE, Biblia, Gliwice 2001,
J. i M. Pasek, CorelDRAW 9PL. Ćwiczenia praktyczne, Gliwice 2000,
D. Phyllis, Po prostu CorelDRAW 8 PL, Gliwice 1999,
71
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Grafika Warsztatowa – litografia
ćwiczenia laboratoryjne
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): rodzaj zajęć – obowiązkowe
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
1
2
3
4
5
6
3
3
7
Ćwiczenia realizowane będą na podstawie szkiców przedstawionych przez studentów.
Rozmowy, korekty i dyskusje prowadzącego ze studentami zmierzać będą do poszerzenia
i zintensyfikowania indywidualnych poszukiwań ideowych i formalnych.
Techniczna realizacja ćwiczeń obejmować będzie nadzór prowadzącego nad czynnościami
warsztatowymi studentów oraz wskazywanie i objaśnienie możliwości łączenia techniki druku
płaskiego z innymi technikami graficznymi.
II.B.8 Język wykładowy (language of instruction): polski;
możliwość prowadzenia zajęć w języku francuskim.
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): prof. zw. Grzegorz Banaszkiewicz
Program adresowany jest do studentów posiadających doświadczenie warsztatowe w zakresie
trzech podstawowych technik grafiki artystycznej - druku wypukłym (linoryt), druku wklęsłym
(sucha igła, akwaforta, tinta) i druku płaskim (litografia na kamieniu i na blasze).
- uświadamianie studentom naturalnej bliskości rysunku i litografii;
- opanowanie procesów technologicznych oraz doskonalenie umiejętności warsztatowych
72
w zakresie druku płaskiego;
- podjęcie eksperymentów i własnych poszukiwań warsztatowych w zakresie druku płaskiego
oraz łączenia różnych technik druku;
- wzbogacenie doświadczeń warsztatowych i świadomości artystycznej studenta.
Realizacja min. 3 prac graficznych wg przemyślanej koncepcji artystycznej oraz
zaawansowanym poziomie komplikacji warsztatowej. Tematyka prac - dowolna.
Zaangażowanie intelektualne i artystyczne, praca domowa i w pracowni, indywidualny rozwój,
prezentacja końcowa (min.) 3 poprawnych odbitek z każdej wykonanej pracy.
Przygotowanie prezentacji (portfolio) zrealizowanych prac.
Andrzej Jurkiewicz „Podręcznik metod grafiki artystycznej”, Wydawnictwo „Arkady”,
Warszawa 1975;
Aleš Krejča „Techniki sztuk graficznych”, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa
1984;
„LITHOGRAPHY, 200 YEARS OF ART, HISTORY& TECHNIQUE”, Domenico
Porzio, General Editor © 1982 Arnoldo Mondatori Editore, S.p. A, Milan;
“Grafika artystyczna. Podręcznik warsztatowy”, wydany przez Wydział Grafiki ASP
w Poznaniu, 2007;
Krystyna Szwajkowska „Litografia – tradycja i współczesność”, podręcznik akademicki
AJD w Częstochowie, 2007.
Ponadto: wyjazd na wystawy Międzynarodowego Triennale Grafiki w Krakowie 2009,
katalogi wystaw grafiki, zbiory albumów oraz XIX – wiecznych rycin prowadzącego,
katalogi wystaw ze zbioru podręcznego będącego do stałej dyspozycji w pracowni;
wyszukiwarka internetowa.
73
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Grafika, Pracownia Licencjacka
ćwiczenia laboratoryjne
II.B.3 Typ przedmiotu (type o f course): rodzaj zajęć – obowiązkowe
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): zaawansowany
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
1
2
3
4
5
6
7
Praca Licencjacka jest samodzielną realizacją koncepcji twórczej sformułowanej przez
studenta w dialogu z Promotorem. Dokumentacja pracy studenta (portfolio) służy
autoprezentacji oraz uświadomieniu złożoności procesów twórczych w obszarze grafiki.
II.B.8 Język wykładowy (language of instruction): polski; możliwość prowadzenia zajęć
w języku francuskim.
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): prof. zw. Grzegorz Banaszkiewicz
Program adresowany jest do studentów posiadających doświadczenie warsztatowe w zakresie
podstawowych technik grafiki artystycznej - druku wypukłym, wklęsłym i druku płaskim oraz
podstaw projektowania graficznego, przygotowujących pracę końcową - licencjacką.
Wzbogacenie doświadczeń warsztatowych i świadomości artystycznej studenta na ostatnim
etapie jego pracy na studiach zawodowych. Podsumowanie zdobytych umiejętności w postaci
pracy końcowej. Kształtowanie umiejętności prezentowania i werbalizowania osobistych
refleksji na temat sztuki (grafiki) oraz własnej pracy artystycznej.
74
Grafika jako szczególny, uniwersalny język przekazu wizualnego, korzystający z różnego typu
matryc dla zapisu i wizualizacji obrazu i zarazem autonomiczny obszar ekspresji twórczej.
Autoprezentacja. Refleksja na temat temat zagadnień grafiki.
Ocena obejmuje następujące elementy: zaangażowanie intelektualne i artystyczne,
pracę domowa i w pracowni, indywidualny rozwój, przygotowanie pracy licencjackiej.
Przygotowanie portfolio z prezentacją pracy licencjackiej, tekstów towarzyszących (w tym
eseju nt wybranego zagadnienia dot. grafiki) oraz wyborem wcześniej zrealizowanych prac.
Lektury dobrane indywidualnie (bibliografia eseju nt. grafiki). Ponadto: wystawy grafiki,
katalogi wystaw, albumy, wyszukiwarka internetowa.
75
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Grafika multimedialna
II.B.5 Semestr:
1
Godz. tyg:
2
3
5
4
6
7
2
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
II.B.7 Metody nauczania
(teaching methods): praca przy stanowisku komputerowym
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): Marcin Wieczorek
Podstawowa
znajomość
obsługi
komputera
klasy
PC
w
środowisku
systemów
z rodziny Windows, programu Corel R.A.V.E oraz PowerPoint.
Celem przedmiotu jest przekazanie studentom wiedzy na temat projektowania prezentacji
i aplikacji multimedialnych. W czasie zajęć student nabywa umiejętności biegłego
posługiwania się programami Microsoft PowerPoint oraz Corel R.A.V.E.
1. Wprowadzenie do multimediów; przykłady zastosowań multimediów; wymagania
techniczne względem systemów multimedialnych.
2. Reprezentacja audio i video; wybrane formaty plików digital video (AVI, MPEG, DV),
wybrane formaty plików audio (WAV, MP3, AAC).
76
3. Kompresja multimediów; informacje ogólne, zastosowania i typy kompresji
(symetryczna, asymetryczna); kompresja stratna i bezstratna; wybrane algorytmy
kompresji (RLE, kompresja Huffmanna, LZW, JPEG), analiza algorytmu JPEG,
możliwości optymalizacji, właściwe i niewłaściwe zastosowania kompresji JPEG.
4. Projektowanie szkieletu aplikacji, dobór właściwej formy aplikacji w zależności od
zastosowań.
5. Łączenie materiałów pozyskanych z różnych źródeł.
6. Zastosowanie interakcyjności w tworzeniu prezentacji multimedialnych.
7.
Tworzenie animacji w programie Corel R.A.V.E.
8. Optymalizacja animacji.
9. Publikacja prezentacji multimedialnej.
Czynny udział w zajęciach. Wykonanie interakcyjnej prezentacji multimedialnej.
T. Negrino, Prezentacje w PowerPoint 2007 PL. Projekty, Helion 2008,
B. Ogórek, Corel RAVE. Ćwiczenia praktyczne, Helion, 2002,
M. Sadowski, Doskonała prezentacja. Sztuka skutecznego przekazu, Helion 2008,
Ł. Madurski, G. Świerk, Multimedia. Obróbka dźwięku i filmów. Podstawy, Helion 2004,
77
PROGRAM AUTORSKI NAUCZANIA PRZEDMIOTU:
MARKETING SZTUKI I PRAWO AUTORSKIE KOD:
Liczba godzin
Punkty ECTS
Prowadzący
Cele
Treści
programowe
III rok, semestr 6 – 15 wykład, 30 ćwiczenia
Kierunek – Grafika
Studia stacjonarne I stopnia 2009/20010
1
dr Małgorzata Kaniowska
Celem nauczania przedmiotu promocja i marketing dóbr kultury jest
przygotowanie przyszłego absolwenta do pracy w instytucjach
upowszechniania kultury.
Cele te osiągane są poprzez poznanie:
- instrumentów marketingowych
- metod finansowania działalności kulturalnej
- podstawowych elementów promocji i reklamy
- wybranych elementów prawa autorskiego, prawa pracy i prawa
zamówień publicznych oraz finansów publicznych
I.
Historyczny aspekt zarządzania kulturą
II.
Misja kulturalna
1. Pojęcie misji w odniesieniu do „projektu kulturalnego”
2. Określenie celów wynikających z misji
III.
Wykorzystanie instrumentów marketingowych w procesie
efektywnego tworzenia i realizacji dowolnego projektu
1. Planowanie krótko- i długoterminowe
2. Analiza SWOT
3. Formułowanie i wdrażanie strategii i monitorowanie
postępu prac
4. Weryfikacja celów operacyjnych
IV.
Finansowanie działalności kulturalnej
a. Rozróżnienie między organizacjami komercyjnymi i „non
profit”
b. Określenie funkcji generującej dochód w organizacji
kultury
V.
Promocja jako element marketingu
a. Charakterystyka form promocji i zasady ich
78
oddziaływania
b. Elementy reklamy i jej praktyczne zastosowanie
VI.
Wybrane elementy prawa
a. Formy własności – wybrane zagadnienia
b. Podatki – wybrane zagadnienia
c. Prawo pracy – wybrane zagadnienia
d. Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych
e. Ustawa o zamówieniach publicznych
VII.
Sponsoring
a. Relacje „sponsor – sponsorowany”
b. Obowiązki i prawa sponsora i sponsorowanego
c. Umowa sponsoringowa
Metody oceny
Opracowanie strategii marketingowej dowolnego projektu z dziedziny
kultury lub edukacji
Forma zaliczenia
Zaliczenie z oceną podczas kolokwium zaliczeniowego
Bibliografia
Chris Gratton, Bohdan Jung, Kimon Shibli, Ewa Szymborska, Peter
Taylor – „Zarządzanie i marketing w kulturze kulturze rekreacji” –
Wydawnictwo Naukowe „TEMPER” W-wa 1995
Maria Korzeniowska – Marciniak – „Międzynarodowy rynek dzieł
sztuki” - UNIVERSITAS, Kraków 2001
Adrian Sargeant – „Marketing w organizacjach non profit”- Oficyna
Ekonomiczna, Kraków 1999
Giep Hagoort – „Przedsiębiorczość w kulturze. Wprowadznie do
zagadnień zarządzania w kulturze” – Wydawnictwo Uniwersytetu
Jagiellońskiego, Kraków 1993
„Ze świata reklamy” Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego
pod red. Andrzeja Stanisława Barczatka, Andrzeja Pitrusa Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2001
„Zarządzanie w kulturze. Tom II” Zeszyty Naukowe Uniwersytetu
Jagiellońskiego pod red. Katarzyny Barańskiej, Katarzyny Plebańczyk,
Emila Orzechowskiego - Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego,
Kraków 2001
Philip Kotler – „Marketing od A do Z” – Polskie Wydawnictwo
Ekonomiczne,
Warszawa 2004
79
Patrick Forsyth – „Marketing dla nie wtajemniczonych” – Dom
Wydawniczy ABC, Warszawa 1996
Moi Ali – „Marketing i public relations w małej firmie” – Wydawnictwo
HELION,
Gliwice 2005
Harry Beckwith – „Sprzedać niewidzialne” – Prószyński i Sp, Warszawa
2000
Al. Ries, Jack Traut – „22 niezmienne prawa marketingu” - Polskie
Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2000
Andrzej Sznajder – „Sztuka promocji czyli jak najlepiej zaprezentować
siebie i swoja firmę” – Business Press Ltd, Warszawa 1993
Andrzej Sznajder – „Sponsoring czyli jak promować firmę wspierając
innych” - Business Press Ltd, Warszawa 1995
Tadeusz Sztucki – „Promocja, Reklama, Aktywizacja sprzedaży” –
Agencja Wydawnicza „Placet”, Warszawa 1999
Jolanta Lux, Anna Michalska – „Reklama. Podręcznik dla szkół
handlowych, średnich i policealnych” – Oficyna Wydawniczo –
Poligraficzna „ADAM”, Warszawa, 1997
Andy Bruce, Ken Langdon – „Strategia w Biznesie” (Poradnik
menedżera) - Wiedza i Życie, Warszawa 2001
Tim Handle – „Skuteczne negocjacje” (Poradnik menedżera) - Wiedza i
Życie, Warszawa 2000
Tim Handle – „Zarządzanie czasem” (Poradnik menedżera) - Wiedza i
Życie, Warszawa 2000
Luke Sullivan – „Jak robić świetne reklamy” – Wydawnictwo Finansowe
WIG-Press, Warszawa 2001
„Projekty kulturalne – krok po kroku” – Narodowe Centrum Kultury
2004
Rolf Leicher – „Tajniki sprzedaży” – Kursor Multimedialny s.c,
Wrocław 1998
Andreas Edmueller, Thomas Wilhelm – „Metody manipulacji” - Kursor
Multimedialny s.c, Wrocław 1999
Regine Kalka, Andrea Maessen – „Skuteczny marketing” - Kursor
Multimedialny s.c, Wrocław 1998
Ron Johnson – „Doskonały biznesplan” - Dom wydawniczy REBIS,
80
Poznań 2001
Edward Pietkiewicz – „Etykieta menedżera czyli sztuka dobrych manier
w prowadzeniu interesów” - Lettrex, Warszawa 1990
Andrzej Karpowicz – „Poradnik prawny dla ludzi twórczych” - Dom
Wydawniczy ABC, Warszawa 1995
Tekst ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego
1994 r. (Dz. U. 2000r. Nr. 80, poz. 904 z póź. Zm.)
Tekst ustawy o stowarzyszeniach z dnia 7 kwietnia 1989 r. (tj. Dz. U.
2001 r. Nr 79, poz. 855)
81
Sylabus
II.B.1 Nazwa przedmiotu: Fotografia - ćwiczenia
II.B.2 Kod przedmiotu -
0.3.1-05-00-C/05
II.B.3 Typ przedmiotu - obowiązkowe
II.B.4 Poziom przedmiotu - podstawowy
II.B.5 Semestr:
1
2
Godz. tyg:
2
II.B.6 Punkty ECTS:
3
3
4
5
6
7
8
9
10
(numer of credits)
II.B.7 Metody
nauczania (teaching methods): samokształcenie kierowane – realizacja projektów, czynny
odbiór wystaw, poszerzanie wiadomości poprzez dyskusje, blog, Internet.
II.B.8 Język wykładowy- polski
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy Kazimierz Gajewski, starszy wykladowca, mgr inż.
outcomes and competences celem zajęć jest zapoznanie studentów z podstawami
technologicznymi fotografii czarno-białej, technika zdjęciową oraz możliwościami
zastosowania fotografii jako środka przekazu plastycznego Doskonalenie percepcji zmysłowej.
Rozwijanie kreatywnych możliwości studentów poprzez projekty własne. Wzmacnianie
twórczych predyspozycji.
Treści programowe: Semestr I: Zasady BHP obowiązujące w pracowni fotograficznej.
Monotypia i luksografia. Ekspozycja i obróbka chemiczna materiału negatywowego. Proces
pozytywowy. Kompozycja obrazu fotograficznego. Wykonywanie reprodukcji prac
plastycznych (obraz półtonowy, forma przestrzenna). Realizacja zadań semestralnych
zgodnych z tematami zaproponowanymi przez prowadzącego.
Zaliczenie wraz z oceną: ocena za wykonanie obowiązujących ćwiczeń podczas zajęć oraz
przedstawienie fotograficznych, czarno- białych prac własnych; wiedza z zakresu podstaw
fotografii czarno-białej (element mogący towarzyszyć ocenie prac).
Literatura podstawowa:
Klimecki T., Technika powiększania w fotografii, Warszawa 1987;
Iliński M., Materiały i procesy fotograficzne, Warszawa 1989;
82
Kotecki A., Pracownia fotograficzna, Warszawa 1978;
Paule L., Pejzaż fotograficzny, Warszawa 1984;
Langdorf M., Fotografia, Warszawa 1996;
Żakowicz A., Specjalne techniki fotograficzne, Częstochowa 1989.
Bieżące czasopisma fotograficzne: „Foto”, „Fotografia”, „Pozytyw”, „Foto-Zeszyty”
83
SYLABUS
II.B.1 Nazwa przedmiotu (course title): Fotografia
II.B.2 Kod przedmiotu (course code): 0.3.1-05-00-C/05
II.B.5 Semestr:
1
2
Godz. tyg: 2
2
2
II.B.6 Punkty
3
3
3
4
5
6
7
8
9
10
ECTS: (numer of
credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): Ćwiczenia połączone z wykładem
II.B.8 Język wykładowy (language of instruction): Język polski
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): Kazimierz Gajewski, starszy
wykladowca, inż.
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): brak
outcomes and competences): celem zajęć jest zapoznanie studentów z podstawami
technologicznymi fotografii czarno - białej, (proces pozytywowy, proces negatywowy itp.)
techniką zdjęciową oraz możliwościami zastosowania fotografii jako środka przekazu
plastycznego.
Zasady BHP obowiązujące w pracowni fotograficznej. Monotypia i luksografia. Ekspozycja i
obróbka chemiczna materiału negatywowego. Proces pozytywowy. Kompozycja obrazu
fotograficznego. Wykonywanie reprodukcji prac plastycznych (obraz półtonowy, forma
przestrzenna). Realizacja zadań semestralnych zgodnych z tematami zaproponowanymi przez
prowadzącego. (np.: faktura, detal architektoniczny, portret psychologiczny, światło i cień)
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): podstawą oceny semestralnej jest czynny udział
w zajęciach, przedstawienie wykonanych prac na zadane wcześniej tematy, sprawdzian ustny
z wiedzy potrzebnej do wykonania prac.
84
85
SYLABUS
II.B.5 Semestr:
Godz. tyg:
II.B.6 Punkty ECTS:
(numer of credits)
1
2
3
4
5
6
7
2
3
II.B.7 Metody nauczania (teaching
methods): praca w ciemni fotograficznej, sztuczne źródła światła w fotografii studyjnej, praca z
aparatem fotograficznym, pomiar oświetlenia.
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): Kazimierz Gajewski, st.
Wykładowca, inż.
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): podstawowe wiadomości z fizyki dotyczące
optyki
outcomes and competences): celem zajęć jest zapoznanie studentów z podstawami
technologicznymi fotografii czarno - białej, techniką zdjęciową oraz możliwościami
zastosowania fotografii jako środka przekazu plastycznego.
Narracja czasowa. Obraz syntetyczny: ponadczasowy lub bezczasowy. Fotografia reportażowa.
Specjalne techniki fotograficzne – technika gumowa.
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): obecności i czynny udział w zajęciach;
realizacja zadań semestralnych; wiedza z zakresu podstaw fotografii czarno-białej (element
mogący towarzyszyć ocenie prac).
86
Bieżące czasopisma fotograficzne: "Foto", "Fotografia", "Pozytyw", "Foto-Zeszyty"
87
SYLABUS
II.B.4 Poziom przedmiotu (level of course): średniozaawansowany
II.B.5 Semestr:
1
2
3
4
Godz. tyg: 2
2
2
II.B.6 Punkty
3
3
5
6
7
8
9
10
ECTS: (numer of
credits)
II.B.7 Metody nauczania (teaching methods): Ćwiczenia połączone z wykładem
II.B.9 Imię i nazwisko wykładowcy (na me of lecturer): Kazimierz Gajewski, st.
Wykładowca, inż.
II.B.10 Wymagania wstępne (prereguisites): Podstawowa wiedza z zakresu fotografii
klasycznej (obsługa aparatu, proces pozytywowy, proces negatywowy, filtry fotograficzne,
rodzaje obiektywów). Podstawowa wiedza z obsługi programów do grafiki bitmapowej.
(Photoshop lub Corel Paint)
outcomes and competences): celem zajęć jest ugruntowanie wiedzy dotyczącej podstaw
technologicznych fotografii czarno–białej, wzbogacenie jej o nowe elementy techniki
zdjęciowej oraz możliwościami zastosowania fotografii jako środka przekazu plastycznego.
Poszukiwanie charakteru i formy plastycznej w odniesieniu do następujących zadań:
Semestr III
Światło w pracowni fotografii. Dwu- i trójwymiarowość obrazu fotograficznego. Realizacja
fotografii rzeczywistości niematerialnej; np. światło, linia, rytm, dźwięk, zapach itp.
Semestr IV
Narracja czasowa.
Obraz syntetyczny: ponadczasowy lub bezczasowy
Wykształcenie wrażliwości skierowanej na materiał (szkło, metal, drewno, tekstylia, papier,
ceramika, tworzywo) świadome wybieranie i kształtowanie materiału twórczego - fotografia
reklamowa.
Temat dowolny uzgodniony z prowadzącym wykonany w technice stereoskopii lub anaglifu.
88
II.B.13 Metody oceny (assessment methods): podstawą oceny semestralnej jest czynny udział
w zajęciach, przedstawienie wykonanych prac na zadane wcześniej tematy, sprawdzian ustny z
wiedzy potrzebnej do wykonania prac.
89

SYLABUS - Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych

Transkrypt

Podobne dokumenty

Nazwa przedmiotu ESTETYKA FILMU I MEDIÓW Forma

OPISY KURSÓW • Kod kursu: ARM004019C • Nazwa kursu: Metody

ETD 7018 Mikroelektronika 2