propozycja ćwiczenia studenckiego
Transkrypt
propozycja ćwiczenia studenckiego
CHEMIA ● DYDAKTYKA ● EKOLOGIA ● METROLOGIA 2007, R. 12, NR 1-2 27 Beata Dasiewicz i Katarzyna Dobrosz-Teperek Katedra Chemii Wydział Technologii śywności Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego ul. Nowoursynowska 159C, 02-776 Warszawa tel. 022 593 76 25 (17) email: [email protected] IZOLACJA I CHARAKTERYSTYKA FIZYKOCHEMICZNA WYBRANYCH OLEJÓW ROŚLINNYCH PROPOZYCJA ĆWICZENIA STUDENCKIEGO ISOLATION AND PHYSICAL AND CHEMICAL CHARACTERISTICS OF SELECTED VEGETABLE OILS PROPOSAL FOR STUDENT EXPERIMENTS Streszczenie: Celem opracowanego ćwiczenia było zapoznanie studentów z metodą ekstrakcji za pomocą aparatu Soxhleta, wykorzystaną do izolacji olejów z nasion. Wyznaczona liczba kwasowa dla wyizolowanych olejów była porównana z oznaczonymi liczbami kwasowymi odpowiednich handlowych olejów tłoczonych na zimno. Studenci zapoznali się równieŜ z innymi parametrami chemicznymi charakteryzującymi tłuszcze. Słowa kluczowe: ćwiczenie studenckie, nasiona roślin oleistych, oleje roślinne, liczba kwasowa Summary: The objective of title experiments was familiarize students with extraction. This method was used to isolation of vegetable oils. For the isolated vegetable oils the acid colour and value and cold-pressed oils were determined. They were compared. Students were familiarized with the other chemical parameters which characterize oils. Keywords: students experiments, oil plants seeds, vegetable oils, acid value Wprowadzenie Poznanie przez doświadczenie jest jednym z najwaŜniejszych i najskuteczniejszych sposobów na przyswojenie wiedzy. Szczególnie waŜne jest ono w nauczeniu chemii. Interdyscyplinarność wielu kierunków kształcenia na wyŜszych uczelniach wymusza na wykładowcach ujmowanie i prezentowanie poszczególnych zagadnień w szerszym kontekście. Widząc konieczność wprowadzenia zmian w dotychczasowym sposobie nauczania, autorki niniejszego artykułu opracowały ćwiczenie studenckie, łączące w sobie wiedzę na temat podstaw metod izolacji związków organicznych i analizy tłuszczów. Ćwiczenie to jest szczególnie cenne dla studentów na kierunkach kształcenia niezwiązanych z technologią Ŝywności czy biotechnologią, na których omawiane zagadnienia są realizowane w szerszym zakresie. Ćwiczenie zostało przeprowadzone na pracowni chemii organicznej przez studentów I roku SGGW na kierunku biologia [1]. Opracowane ćwiczenie składa się z trzech części: 1) izolacja olejów z nasion roślin oleistych metodą ekstrakcji w aparacie Soxhleta, 2) oznaczenie liczby kwasowej dla wyizolowanych olejów i handlowych, tłoczonych na zimno, 3) analiza sensoryczna wyizolowanych olejów oraz teoretyczne zapoznanie się z wybranymi parametrami i metodami (chromatograficznymi, spektralnymi), wykorzystywanymi do pełnej analizy tłuszczów. Rośliny oleiste są jednym z najwaŜniejszych źródeł energii zawartej w pokarmach spoŜywanych przez człowieka oraz wykorzystywanych jako pasza dla zwierząt. Stanowią równieŜ cenne źródło surowca dla wielu produktów przemysłowych. W światowej produkcji nasion roślin oleistych pierwsze miejsce zajmuje soja (57%), a następnie rzepak (12%), bawełna (11%) oraz słonecznik (8%). W ćwiczeniu do izolacji olejów wykorzystano nasiona: rzepaku, lnu oraz dyni oleistej. Wybór tych nasion był podyktowany łatwą dostępnością materiału biologicznego oraz tym, Ŝe spośród dostępnych na polskim rynku olejów coraz popularniejsze są oleje tłoczone na zimno z róŜnych gatunków roślin oleistych, np. olej rzepakowy, słonecznikowy, sezamowy, arachidowy czy z pestek dyni. 28 CHEMIA ● DYDAKTYKA ● EKOLOGIA ● METROLOGIA 2007, R. 12, NR 1-2 Oleje te nie są rafinowane, a więc zawierają wiele substancji towarzyszących lipidom. Olej rzepakowy jest podstawowym olejem roślinnym w Polsce, natomiast rzepak szczególnie waŜną rośliną oleistą strefy klimatu umiarkowanego. Olej rzepakowy znajduje coraz szersze zastosowanie nie tylko dla celów spoŜywczych, ale równieŜ w przemyśle chemicznym oraz do produkcji biopaliwa; śruta poekstrakcyjna jest waŜnym źródłem białka pastewnego. Olej rzepakowy zawiera wśród olejów najmniej kwasów tłuszczowych nasyconych (podnoszących poziom cholesterolu), duŜo jednonienasyconych (obniŜających poziom cholesterolu) oraz nienasycone kwasy tłuszczowe. Olej lniany, niegdyś powszechnie uŜywany, obecnie stosowany jest rzadko ze względu na specyficzny smak. JednakŜe w tradycji polskiej dalej uŜywa się go do przygotowywania dań wigilijnych. Pierwsze udokumentowane doniesienia o leczniczych właściwościach lnu pochodzą z czasów Greków i Rzymian około 650 lat p.n.e. Hipokrates w V wieku p.n.e. zalecał stosowanie lnu w przypadku zapalenia błon śluzowych, w bólach podbrzusza oraz biegunce. Lecznicze i zdrowotne właściwości oleju lnianego są wynikiem zawartych w nim bioaktywnych związków, głównie nienasyconych kwasów tłuszczowych i lignanów. Olej z pestek dyni znajduje coraz większe zastosowanie w kuchni jako dodatek do dań przygotowywanych na zimno, ale równieŜ ze względu na swoje właściwości lecznicze. Zawarte w nim fitosterole, cynk i selen odgrywają zasadniczą rolę w profilaktyce przerostu gruczołu krokowego – prostaty. Pozytywnie działa na cały układ moczowy, regulując jego pracę. Ze względu na korzystną kombinację nienasyconych kwasów tłuszczowych dodatnio wpływa na przemianę materii, wspomaga takŜe pracę wątroby. Znaczne ilości wielonienasyconych kwasów tłuszczowych pomagają takŜe w regulacji poziomu cholesterolu i zapobieganiu miaŜdŜycy [2-4]. Część eksperymentalna Izolacja olejów roślinnych Odczynniki i sprzęt: 10 g nasion roślin oleistych, chlorek metylenu, bezwodny siarczan magnezu, aparat Soxhleta, kolba, bibuła, piasek, moździerz. Wykonanie: odwaŜone uprzednio nasiona naleŜy zmiaŜdŜyć w moździerzu z niewielką ilością piasku. Otrzymaną masę przesypać na bibułę. Końce bibuły skręcić i całość umieścić w aparacie Soxhleta. Do kolby o pojemności 250 cm3 wlać 150 cm3 chlorku metylenu. Po 4-5 przelewach wyłączyć grzanie. Ochłodzony roztwór suszyć bezwodnym siarczanem magnezu przez około 15 minut. Oddestylować chlorek metylenu na wyparce obrotowej lub łaźni wodnej, a następnie zwaŜyć kolbę z otrzymanym olejem [5]. Oznaczenie liczby kwasowej Odczynniki i sprzęt: wodorotlenek potasu o stęŜeniu 0,1 mol/dm3, fenoloftaleina, mieszanina alkoholu etylowego i eteru dietylowego w stosunku objętościowym 1:1, kolba stoŜkowa, biureta. Wykonanie: Do kolby stoŜkowej odwaŜyć około 10 g oleju i wlać 50 cm3 mieszaniny alkoholowo-eterowej, dodać kilku kropli fenoloftaleiny. Roztwór oleju miareczkować roztworem wodorotlenku potasu do uzyskania trwałego, jasnoróŜowego zabarwienia [6]. Oznaczenie wykonuje się w co najmniej dwóch równoległych próbach nieróŜniących się więcej niŜ 0,1 mg KOH na 1 g tłuszczu. Wyniki Barwa wyizolowanych olejów roślinnych była zróŜnicowana: słomkowa dla oleju lnianego, Ŝółtobrunatna dla oleju rzepakowego, ciemnozielona dla oleju z pestek dyni. Odmienność barwy była spowodowana róŜną zawartością barwników chlorofilowych i karotenoidowych. W przypadku oleju z pestek dyni przewaŜały barwniki chlorofilowe, natomiast w dwóch pozostałych olejach barwniki karotenoidowe. Zawartość barwników w poszczególnych olejach roślinnych zaleŜy od gatunku i dojrzałości surowców oraz technologii produkcji i rafinacji olejów [7]. Uzyskane ilości poszczególnych olejów róŜniły się znacznie od rzeczywistej zawartości tłuszczów w nasionach (tab. 1). Tabela 1. Procentowa zawartość oleju w nasionach i wydajność procentowa procesu izolacji olejów w ćwiczeniu Roślina oleista Zawartość oleju w nasionach [%] Rzepak Len Dynia 42÷49 45÷54 35÷45 Wydajność procentowa procesu izolacji oleju [%] 15÷17 12÷14 10÷13 W przemysłowej metodzie tłoczenia oleju rzepakowego z nasion stanowi on średnio 30% masy, a wytłok 70% masy [8]. W porównaniu z tym wynikiem mała wydajność procesu izolacji, uzyskana przez studentów, mogła być spowodowana np. zbyt krótkim czasem ekstrakcji. Liczba kwasowa (LK) określa ilość wolnych kwasów organicznych zawartych w 1 g tłuszczu; jest wyraŜona ilością wodorotlenku potasu zuŜytego do ich zmiareczkowania. Wolne kwasy organiczne, w tym tłuszczowe, występują niemal w kaŜdym tłuszczu, ale ich ilość jest róŜna. W czasie przechowywania ilość wolnych kwasów tłuszczowych wzrasta w wyniku hydrolitycznego rozpadu części triacylogliceroli, dlatego teŜ zwiększoną wartość LK moŜna traktować jako jedną z cech tłuszczu nieświeŜego. Określona w normie wartość maksymalna dla olejów roślinnych wynosi 4 mg KOH/g tłuszczu. Liczbę kwasową oblicza się w mg KOH/g tłuszczu ze wzoru: LK = V ⋅ c ⋅ 56,11 m CHEMIA ● DYDAKTYKA ● EKOLOGIA ● METROLOGIA 2007, R. 12, NR 1-2 29 gdzie: V - objętość [cm3] KOH zuŜyta do miareczkowania, C - stęŜenie [mol/dm3] uŜytego roztworu KOH, m - odwaŜka tłuszczu [g]. Do porównania wartości liczb kwasowych olejów wyekstrahowanych przez studentów uŜyto olejów tłoczonych na zimno, dostępnych w handlu. Wartości liczb kwasowych dla wszystkich typów olejów roślinnych podano w tabeli 2. We wszystkich przypadkach wyraźnie widać większe wartości liczby kwasowej dla olejów wyekstrahowanych w trakcie ćwiczenia studenckiego. Świadczy to o zmianach hydrolitycznych, które mogły zajść pod wpływem wody i ogrzewania olejów podczas odparowywania chlorku metylenu. Nie bez znaczenia dla stopnia hydrolizy tych olejów jest jakość uŜytego surowca (uszkodzenia, wilgotność). Liczba nadtlenkowa (LN) - objętość w (cm3) tiosiarczanu sodu (o stęŜeniu 0,01 mol/dm3) potrzebnych do zmiareczkowania jodu wydzielonego z jodku potasu przez nadtlenki zawarte w 1 g tłuszczu. Charakteryzuje ona stopień zepsucia nadtlenkowego tłuszczu i związana jest głównie z powstaniem aldehydu epihydrynowego. WyraŜa się ją w milimolach O 22 − /kg tłuszczu [9]. Do badań właściwości tłuszczów wykorzystuje się równieŜ metody instrumentalne, np. do oznaczania barwy oleju - metodę spektrofotometryczną, do oznaczania zmian w jakości tłuszczów - chromatografię gazową i metody termoanalityczne (DSC), natomiast metodą spektrometrii absorpcji atomowej (AAS) oznacza się zawartość róŜnych pierwiastków (np. Fe, Cu, Cd, Pb, As, Hg, Zn) [2, 3, 10]. Tabela 2. Wartości liczb kwasowych [mg KOH/g tłuszczu] w handlowych olejach tłoczonych na zimno i olejach wyizolowanych w ćwiczeniu Opracowane przez autorki ćwiczenie w prosty sposób zapoznaje studentów z metodą ekstrakcji ciągłej wykorzystywanej do izolacji olejów z nasion roślinnych oleistych. Porównanie wartości eksperymentalnych i teoretycznych niektórych wskaźników chemicznych olejów roślinnych pozwala na ocenę przydatności róŜnych metod wyodrębniania tłuszczów do celów spoŜywczych. Zapoznanie się z niektórymi metodami instrumentalnymi wykorzystywanymi do oznaczeń parametrów opisujących właściwości olejów przybliŜa studentom współczesną analizę chemiczną. Z przeprowadzonych wśród studentów sondaŜowych badań ankietowych wynika, Ŝe pozytywnie ocenili oni nowe ćwiczenie. Nazwa oleju Olej rzepakowy Olej lniany Olej z pestek dyni Liczba kwasowa handlowego oleju tłoczonego na zimno 2,4 0,6 1,2 Liczba kwasowa oleju ekstrahowanego 3,3 2,3 1,5 Część teoretyczna Spośród kilku testów słuŜących do oceny jakości tłuszczu oznaczenie liczby kwasowej jest najprostszym i najszybszym. Dlatego z powodu ograniczenia czasu, przeznaczonego na wykonanie całego ćwiczenia (4 godz.), autorki zdecydowały się wybrać właśnie ten. JednakŜe studenci zapoznają się teoretycznie z innymi wyróŜnikami chemicznymi, które określają zmiany zachodzące w czasie przechowywania tłuszczów, a takŜe pozwalają ilościowo scharakteryzować jakość badanego produktu spoŜywczego. W analizie produktów tłuszczowych są to liczby tłuszczowe: Liczba zmydlania (LZ) - wyraŜona liczbą miligramów wodorotlenku potasu zuŜytego do zmydlenia estrów i wolnych kwasów organicznych zawartych w 1 g tłuszczu. Na jej wartość ma wpływ takŜe zawartość w tłuszczu innych substancji, które nie ulegają zmydleniu (węglowodory, sterole), ale obniŜają wartość LZ. Natomiast zwiększają liczbę zmydlania fosfolipidy, które teŜ ulegają zmydlaniu. Liczba jodowa (LJ) - wyraŜona liczbą g związanego chlorowca w przeliczeniu na jod, która ulega addycji do wiązań podwójnych związków nienasyconych oraz innych reduktorów (np. cholesterolu, witamin z grup A i D) zawartych w 100 g tłuszczu. Tłuszcze roślinne odznaczają się duŜymi wartościami LJ. Wyjątek stanowią tłuszcze: kakaowy, kokosowy i palmowy. Liczba jodowa zmniejsza się na skutek dłuŜszego przechowywania tłuszczu. Wnioski Literatura [1] Dasiewicz B. i Dobrosz-Teperek K.: Materiały 50 Jubileuszowego Zjazdu PTChem i SITPChem, S10-PS2-1. Toruń 2007. [2] Krygier K., Wroniak M., Dobczyński, Kiełt I., Grześkiewicz S. i Obiedziński M.W.: Charakterystyka rynkowych olejów roślinnych tłoczonych na zimno. Rośl. Oleiste, 1998, 19(2), 573-582. [3] Wroniak M., Kwiatkowska M. i Krygier K.: Charakterystyka wybranych olejów tłoczonych na zimno. śywność. Nauka. Technologia. Jakość, 2006, 2(47), 46-58. [4] Sionek B.: Oleje tłoczone na zimno. Roczn. PZH, 1997, 48(3), 283-294. [5] Białecka-Florjańczyk E. i Włostowska J.: Ćwiczenia laboratoryjne z chemii organicznej. Wyd. SGGW, Warszawa 2005. [6] PN-EN ISO 660: 2005. Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce. Oznaczenie liczby kwasowej i kwasowości. [7] Rotkiewicz D., Konopka I. i Tańska M.: Barwniki karotenoidowe i chlorofilowe olejów roślinnych oraz ich funkcje. Rośl. Oleiste, 2002, 23, 561-579. [8] Podkówka W.: Biopaliwa – gliceryna – pasza z rzepaku. Wyd. ATR, Bydgoszcz 2004. [9] Rutkowski A. i Krygier K.: Technologia i analiza tłuszczów jadalnych. Wyd. SGGW, Warszawa 1979. [10] Kowalski B.: Termokinetyczna analiza utleniania olejów i tłuszczów jadalnych. Wyd. SGGW, Warszawa 1994.