Zawartość selenu w roślinnych surowcach leczniczych i jego relacje
Transkrypt
Zawartość selenu w roślinnych surowcach leczniczych i jego relacje
&ARM0RZEGL.AUK COPYRIGHT'RUPADR!2+WIECIÊSKIEGO)33. :AWARTOu¿SELENUWROuLINNYCHSUROWCACHLECZNICZYCH IJEGORELACJEZWYBRANYMIPIERWIASTKAMI #ONTENTOFSELENIUMINMEDICINALPLANTRAWMATERIALS ANDITSRELATIONWITHSELECTEDELEMENTS "EATA5LEWICZ-AGULSKA-AREK7ESOOWSKI +ATEDRAI:AKAD#HEMII!NALITYCZNEJ 'DAÊSKI5NIWERSYTET-EDYCZNY +IEROWNIK+ATEDRYI:AKADU0ROFDRHAB-AREK7ESOOWSKI Streszczenie Nieustające zainteresowanie roślinami leczniczymi jako potencjalnymi lekami wspomagającymi powoduje, że określenie w nich rodzaju i zawartości biogennych pierwiastków jest zagadnieniem ważnym i wciąż aktualnym. Z tego względu celem pracy było rozpoznanie poziomu selenu w roślinnych surowcach leczniczych z uwzględnieniem wpływu gatunku oraz organu rośliny na poziom tego pierwiastka. Istotne było także określenie relacji pomiędzy zawartością selenu a wybranymi biopierwiastkami – miedzią, manganem, cynkiem i żelazem. W wyniku przeprowadzonych analiz 148 roślinnych surowców leczniczych (ziół, liści, kwiatów, korzeni oraz owoców i nasion), pochodzących od 44 gatunków roślin stwierdzono, że ilość selenu w surowcach roślinnych waha się w graniach od kilku do kilkunastu lub kilkudziesięciu nanogramów w gramie suchej masy surowca. Zidentyfikowano kilka surowców, w których poziom selenu przekroczył 100 ng/g. Biorąc pod uwagę średnią zawartość selenu w poszczególnych grupach surowców stwierdzono, że najwięcej zawierały go owoce i nasiona, a następnie zioła, liście, kwiaty i korzenie. Porównując średnią zawartość oznaczanych pierwiastków w badanych surowcach stwierdzono, że w przypadku manganu, cynku i żelaza najbogatsze ich źródło stanowią liście i zioła, najuboższe zaś owoce i nasiona. Najwyższe średnie stężenie miedzi stwierdzono w kwiatach, natomiast zioła i liście charakteryzowały się niższą średnią zawartością tego pierwiastka. Analiza korelacji wskazała na istnienie kilku par pierwiastków, które korelują w największym stopniu, tj. Cu-Zn i Fe-Zn w owocach i nasionach, Mn-Zn w ziołach, FeCu w liściach oraz ujemną korelację Se-Cu w korzeniach. Z kolei analiza głównych składowych (PCA) i analiza skupień (CA) umożliwiły identyfikację surowców roślinnych o zbliżonym składzie pierwiastkowym. Skupienia tworzą często surowce pochodzące z tego samego gatunku rośliny leczniczej, a także surowce pochodzące od gatunków roślin należących do tej samej rodziny, jak np. liść jeżyny i maliny. Summary The elemental composition of medicinal plants is now very often an object of study. Because drugs of plant origin or herbal species are now commonly used, they can been additional source of macro- and microelements in everyday diet. The purpose of this study was to determine the content and distribution of selenium in commercial plant raw materials used in medicine. Very important matter was also to evaluate the relationship between levels of selenium and copper, manganese, zinc and iron. As the results of analysis of 148 samples of medicinal raw plant materials (herbs, leaves, flowers, roots as well as fruits and seeds), originating from 44 plant species, it was shown, that the concentration of selenium in majority of samples was determined in the range from several to several tens of ng/g of dry plant weight. The raw materials in which the content of selenium was above 100 ng/g were identified. Comparing the average selenium level in individual groups of plant materials it was possible to notice, that the highest amounts of this element contained fruits and seeds, next herbs, leaves, flowers and roots. Comparing the average concentration of studied elements it was found, that leaves and herbs contained the highest amounts of manganese, zinc and iron, whereas in fruits and seeds the lowest content of these elements was detected. In the case of copper, the highest average concentration of this element, in flowers was determined. The amounts of copper detected in herbs and leave, were the lowest in comparison with the other group of plant materials. Statistically significant correlations between the following pairs of metals: Cu-Zn, Fe-Zn in fruits and seeds, Mn-Zn in herbs, FeCu in leaves, were found. The negative linear correlations between Se-Cu in roots, Se-Mn in fruits and seeds, were observed. Principal Component Analysis (PCA) and Cluster Analysis (CA) were applied for interpretation of the results. It was found, that raw materials originating from the same medicinal plant species and from species which belong to the same taxonomic family are frequently characterized by very similar elemental composition (Rubi idaei Folium, Rubi fruticosi Folium). Słowa kluczowe: selen, miedź, mangan, cynk, żelazo, roślinne surowce lecznicze, analiza głównych składowych, analiza skupień Key words: selenium, copper, manganese, zinc, iron, medicinal plant raw materials, principal component analysis, cluster analysis &ARM0RZEGL.AUK '|ª-J®RylR - Rl-t¬luR |J¬ Rośliny lecznicze, tzw. „zioła” są stosowane w celach Materiał do badań składał się z 148 roślinnych surowmedycznych od setek lat na całym świecie. Mimo olbrzy- ców leczniczych, takich jak zioła, liście, kwiaty, korzenie miego tempa rozwoju nauki, a wraz nią wprowadzenia wielu oraz owoce i nasiona, pochodzących od 44 gatunków roślin. nowych leków syntetycznych, tradycyjnie stosowane rośli- Analizowano surowce lecznicze uzyskano z firm: Herbapol ny lecznicze w postaci ziół, mieszanek i tabletek ziołowych (Bydgoszcz, Kraków, Lublin i Łódź), Kawon (Gostyń), Bocieszą się niesłabnącą popularnością [1]. guccy (Kraków), Flos (Mokrsko), Herbalux (Warszawa), Wymagania jakościowe stawiane surowcom zielarskim Herbalux-Bis (Warszawa) i Elanda (Rozprza). Badany mazebrane są w Polskich Normach i Normach Zakładowych, teriał roślinny zmineralizowano za pomocą energii mikrozgodnie z wymogami Farmakopei Polskiej. Obejmują one falowej, stosując mineralizator mikrofalowy UniCleverTM parametry jakościowe cech organoleptycznych surowca, BM-1z, Plazmatronika, Wrocław oraz stężony kwas azotozawartość substancji biologicznie czynnych, zawartość do- wy(V). Selen oznaczono metodą spektrofluorymetryczną, stomieszek oraz zanieczyszczeń, w tym zanieczyszczeń pozosując spektrometr Luminescence LS 50B, Perkin Elmer. stałościami nawozów sztucznych [1-3]. W warunkach naturalnych obserwuje się duże zróżnico- W oznaczeniach wykorzystano barwną reakcję selenu(IV) wanie w zawartości makro- i mikroelementów w zależności z 2,3-diaminonaftalenem (DAN). W wyniku tej reakcji od gatunku, a nawet odmiany rośliny. Może ono wynikać tworzy się 4,5-benzopiazoselenol, dla którego wykonano z zanieczyszczenia środowiska, właściwości i typu gleby, pomiar spektrofluorymetryczny przy fali wzbudzenia o dłuwarunków agro-klimatycznych, jak również jest związane gości 377 nm i emisji 522 nm. Ponieważ DAN wiąże się z określoną częścią rośliny oraz jej stadium rozwojowym specyficznie z selenem na +4 stopniu utlenienia, konieczna [4, 5]. Z kolei znajomość rozmieszczenia pierwiastków była ilościowa redukcja selenu w mineralizatach przeprowaw różnych gatunkach roślin może okazać się bardzo przydatna dzona przy użyciu stężonego kwasu solnego. Pierwiastki metaliczne w badanym materiale roślinnym w poszukiwaniu naturalnych źródeł mikro- i makroelementów potrzebnych organizmowi człowieka w codzien- po mineralizacji mikrofalowej oznaczono metodą absorpcyjnej spektrometrii atomowej, wykorzystując atomizację nej diecie [2]. Dokonując przeglądu piśmiennictwa z ostatnich lat płomieniową (F-AAS). Precyzję i odzysk użytych do oznaczeń metod sprawmożna zauważyć istotny wzrost zainteresowania selenem, wynikający ze stwierdzenia jego ważnych funkcji fizjolo- dzono przy użyciu materiału referencyjnego Virginia Tabacgicznych, a także z faktu, że zarówno nadmiar jak i niedo- co Leaves (CTA-VTL-2, LGC Promochem) dla selenu, Tea bór tego mikroelementu niekorzystnie wpływa na organizm Leaves (INCT-TL-1, LGC Promochem) dla miedzi i cynku człowieka [6-9]. Podstawowym źródłem łatwo przyswajal- oraz Tomato Leaves (1573a, NIST) dla manganu i żelaza. nego selenu dla człowieka jest pożywienie, zarówno pocho- Średni odzysk dla selenu wyniósł 75,4 %, natomiast dla medzenia roślinnego, jak i zwierzęcego. Zawartość selenu tali od 99,4 % do 117,2 %. w wielu produktach żywnościowych została określona, pozostaje natomiast problem rozpoznania zawartości selenu '¬ylpllJ¬p¥ow roślinach i pozyskiwanych z nich surowcach leczniczych [6, 10, 11]. W wyniku przeprowadzonych oznaczeń stwierdzono, że Z uwagi na nieustające zainteresowanie roślinami ilość selenu w surowcach roślinnych waha się w graniach leczniczymi jako potencjalnymi lekami wspomagający- od kilku do kilkunastu lub kilkudziesięciu nanogramów mi, określenie w nich rodzaju i zawartości biogennych w gramie suchej masy surowca. Stwierdzono także występierwiastków jest zagadnieniem ważnym i wciąż aktual- powanie kilku surowców, w których poziom selenu przekronym. Z tego względu zasadniczym celem pracy było oznaczenie za- 240 wartości selenu oraz miedzi, man- 220 ganu, cynku i żelaza w dostępnych 200 w Polsce roślinnych surowcach 180 160 leczniczych oraz określenie wpły- 140 wu organu rośliny, z którego suro- 120 wiec został pozyskany, na poziom 100 80 oznaczanych pierwiastków. Istotne 60 było także porównanie zawartości M ediana 40 oznaczanych pierwiastków w su25%-75% 20 rowcach pochodzących od tego saZakres nieodstających 0 mego gatunku rośliny, pozyskanych -20 Odstające Zioła Kwiaty Owoce z różnych zakładów zielarskich, Ekstremalne Liście Korzenie jak również określenie relacji pomiędzy zawartością analizowanych Ryc. 1. Zawartość selenu w poszczególnych grupach surowców leczniczych. W obliczeniach pierwiastków w badanych grupach nie uwzględniono jednej próbki liścia podbiału z uwagi na skrajnie wysoką zawartość selenu w tym surowcu (623,80 ng/g s.m. surowca) surowców. COPYRIGHT'RUPADR!2+WIECIÊSKIEGO)33. czył 100 ng/g, tj. liść podbiału (w czterech analizowanych surowcach oznaczono selen w ilości, odpowiednio 623,80; 201,77; 142,53 i 108,42 ng/g), korzeń cykorii podróżnik (analizowano dwa surowce zawierające 152,89 i 130,93 ng Se/g próbki) oraz ziele skrzypu zawierające 133,74 ng Se/g s.m. surowca. Wysokie stężenie selenu oznaczono także w zielu majeranku i owocu głogu. Zawartość selenu w poszczególnych grupach surowców jest do siebie zbliżona, po wyłączeniu próbek o skrajnie wysokim stężeniu selenu, które występowały w każdej grupie surowców, z wyjątkiem kwiatów. Biorąc pod uwagę średnie stężenie selenu w kolejnych grupach surowców roślinnych, z wyłączeniem tylko jednej próbki o niezwykle wysokiej zawartości selenu, można uszeregować je w następującej kolejności: owoce i nasiona, zioła i liście, kwiaty oraz korzenie. Zilustrowano to na Rys. 1. Największą średnią zawartością selenu w badanych surowcach charakteryzują się owoce i nasiona (32,08 ng/g). Wśród nich wysokie stężenie selenu stwierdzono w owocu głogu pochodzącym z firmy Herbapol (Bydgoszcz). Wynosi ono 76,88 ng/g i jest wyższe w porównaniu z wartościami dla pozostałych próbek tego surowca. Wysoką zawartość selenu prezentują także nasiona lnu 68,32 ng/g i 50,00 ng/g. Bogatym źródłem selenu są również zioła (średnia zawartość 22,93 ng/g). W grupie tej wysokie stężenie selenu wykryto w zielu skrzypu (Kawon, Gostyń), wynoszące 133,74 ng/g. Wysoką zawartość selenu prezentują także próbki ziela majeranku, 63,04 ng/g i 86,16 ng/g. Istotnym źródłem selenu są także próbki ziela macierzanki o zawartości odpowiednio 44,91; 39,40 i 47,85 ng/g. Rozpatrując zawartość selenu w grupie liści można stwierdzić, że w przypadku większości próbek stężenie oznaczanego pierwiastka waha się w granicach od 15 do 25 ng/g suchej masy surowca przy wartości średniej rzędu 21,92 ng/g. W grupie tej występuje próbka o najwyższej zawartości selenu wśród wszystkich oznaczanych surowców leczniczych, jest nią liść podbiału (Kawon, Gostyń). Zawiera on 623,80 ng Se/g s.m., przy czym ilość tego pierwiastka w pozostałych próbkach tego samego surowca jest już niższa. Porównując stężenie selenu w surowcach pochodzących od tego samego gatunku rośliny leczniczej, ale uzyskanych z różnych zakładów zielarskich, zaobserwowano zróżnicowanie w zawartości oznaczanego pierwiastka w zależności od producenta, czego przykładem jest ziele majeranku i krwawnika. Stwierdzono także różnice w zawartości selenu w obrębie próbek pochodzących od tego samego producenta. Zauważono ponadto, że próbki surowców pochodzących z zakładu zielarskiego Kawon (Gostyń) charakteryzują się wyższą zawartością selenu w porównaniu z surowcami pochodzącymi z firmy Boguccy (Kraków) i Herbapol (Bydgoszcz). Rozpatrując zawartość miedzi w analizowanych surowcach leczniczych stwierdzono, że waha się ona w granicach od kilku do kilkunastu μg w gramie suchej masy surowca. Najwyższą średnią zawartością miedzi wśród badanych surowców charakteryzują się kwiaty, 11,37 μg/g s.m. surowca, następnie korzenie, owoce i nasiona oraz zioła, a najmniejszą jego ilość zawierają liście 7,05 μg/g. Przeprowadzone oznaczenia wykazały, że w porów- naniu z pozostałymi pierwiastkami, zawartość manganu w badanych próbkach jest wysoka. Ilość tego pierwiastka w kolejnych grupach surowców jest różna i wykazuje duże zróżnicowanie w zawartości w obrębie danej grupy. Najzasobniejsze w mangan są liście (137,26 μg/g s.m.), bogatym źródłem tego pierwiastka są również zioła (97,46 μg/g s.m.). Stwierdzono ponadto, że korzenie, owoce i nasiona stanowią ubogie źródło manganu. Analiza wyników oznaczeń cynku w badanych surowcach roślinnych wykazała, że zawartość tego pierwiastka oscyluje w granicach od kilku do kilkunastu lub kilkudziesięciu μg w gramie suchej masy surowca, jak również, że poza nielicznymi wyjątkami, jego ilość w ziołach (44,82 μg/g) i liściach (41,61 μg/g) jest średnio o połowę wyższa niż w pozostałych surowcach. Interesujące pod względem zawartości cynku są również korzenie. Pomimo tego, że średni poziom oznaczanego mikroelementu w korzeniach wynosi 29,18 μg/g, wykryto duży rozrzut w zawartości cynku w poszczególnych surowcach. Podobnie jak w przypadku manganu, najmniej cynku zawierają kwiaty, owoce i nasiona. Zawartość żelaza w badanym materiale kształtuje się na poziomie od 101,30 μg/g s.m. w owocach i nasionach do 451,43 μg/g s.m. w liściach. Oprócz liści, duże ilości żelaza wykryto także w korzeniach (447,27 μg/g s.m.). Owoce i nasiona, podobnie jak w przypadku manganu i cynku, stanowią najuboższe źródło omawianego pierwiastka. Zastosowanie analizy korelacji pozwoliło stwierdzić występowanie wprost i odwrotnie proporcjonalnych zależności między oznaczanymi pierwiastkami, określanych jako dodatnie i ujemne korelacje. W grupie ziół zanotowano dodatnią korelację pomiędzy Cu i Mn, Fe i Cu oraz Mn i Zn. Wśród liści stwierdzono trzy korelacje dodatnie i jedną ujemną. Dodatnie korelacje występowały pomiędzy parami pierwiastków Mn-Zn i Fe-Zn, natomiast korelację o wysokiej wartości współczynnika r reprezentowała para Fe-Cu. Ujemna korelacja występowała natomiast w parze Fe-Mn. W grupie kwiatów i korzeni zaobserwowano korelacje dodatnie w parach Mn-Zn (kwiaty) i Fe-Cu (korzenie). Ponadto w analizowanej grupie owoców i nasion zanotowano bardzo wysoką korelację pomiędzy Cu i Zn, wysoką między Fe i Zn oraz korelację o niskiej wartości współczynnika r w parze pierwiastków Fe-Cu. Dwie ujemne korelacje stwierdzono w parach Se-Cu (korzenie) oraz Se-Mn (owoce i nasiona). Zastosowanie technik eksploracji danych – analizy głównych składowych oraz analizy skupień pozwoliło na wyodrębnienie surowców o zbliżonym składzie pierwiastkowym. Stwierdzono, że skupienia tworzą często surowce pochodzące z tego samego gatunku rośliny leczniczej oraz surowce pochodzące z gatunków roślin należących do tej samej rodziny botanicznej, np. liść maliny i jeżyny. Analizę skupień zastosowano również do analizy relacji między pierwiastkami w poszczególnych grupach roślinnych surowców leczniczych. Interpretacja wyników obliczeń przeprowadzonych techniką analizy skupień dowiodła, że można je potraktować jako uzupełnienie i potwierdzenie wyników analizy korelacji. Skupienia utworzone na najniższym poziomie wiązań opisywały często pary pierwiastków o wysokiej wartości współczynnika korelacji. &ARM0RZEGL.AUK |J¥u|ª-ylR Piśmiennictwo Przeprowadzone badania dostarczyły cennych danych odnośnie zawartości selenu w stosowanych w lecznictwie roślinnych surowcach leczniczych. Z uwagi na niski poziom tego biopierwiastka w materiale roślinnym oraz pracochłonną procedurę analityczną, w literaturze naukowej odczuwa się brak szerszych opracowań na temat rozmieszczenia selenu w materiale roślinnym. Badania uzupełniły również wiedzę o zawartości wybranych biopierwiastków (miedź, mangan, cynk, żelazo), w dostępnych w Polsce surowcach, pochodzących od tych samych oraz różnych gatunków roślin leczniczych. Istotnym elementem pracy jest ponadto określenie wpływu organu rośliny, z którego surowiec został pozyskany na poziom oznaczanego pierwiastka, i w związku z tym identyfikacja surowców leczniczych oraz grup surowców szczególnie bogatych w selen i oznaczane mikroelementy. Ważnym elementem badań jest również identyfikacja wzajemnych relacji pomiędzy zawartością analizowanych pierwiastków. Pełną interpretację uzyskanych danych zapewniły wielowymiarowe metody analizy statystycznej (analiza głównych składowych i analiza skupień), umożliwiając optymalizację danych pomiarowych oraz identyfikację niezależnych źródeł zmienności w zawartości selenu i pierwiastków metalicznych w badanych surowcach. 1. Kalny P. i wsp., Determination of selected microelements in polish herbs and their infusions, Sci. Total Environ., 2007, 381, 99-104 2. Leśniewicz A. i wsp., Macro- and micro-nutrients and their bioavailability in polish herbal medicaments, Food Chem., 2006, 99, 670-679 3. Kordana T., Wymagania jakościowe stawiane surowcom zielarskim przez przemysł, Wiad. Ziel., 2002, 12, 1-3 4. Ražic S. i wsp., Determination of metal content in some herbal drugs - Empirical and chemometric approach, Talanta, 2005, 67, 233-239 5. Smrkolj P., Stibilj V., Determination of selenium in vegetables by hydride generation atomic fluorescence spectrometry, Anal. Chim. Acta, 2004, 512, 11-17 6. Ferri T., Favero G., Frasconi, M., Selenium speciation in foods: preliminary results on potatoes, Microchem. J., 2007, 85, 222-227 7. Pappa E.C., Pappas A.C., Surai P.F., Selenium content in selected foods from the Greek market and estimation of the daily intake, Sci. Total Environ., 2006, 372, 100-108 8. Pezzarossa B. i wsp., Absorption of selenium by Lactuca sativa as affected by carboxymethylcellulose, Chemosphere, 2007, 67, 322-329 9. Reid M.E. i wsp., A report of high-dose selenium supplementation: response and toxicities, J. Trace Elem. Med. Biol., 2004, 18, 69-74 10. Mazej D. i wsp., Determination of selenium species in plant leaves by HPLC-UV-HG-AFS, Talanta, 2006, 68, 558-568 11. Smrkolj P. i wsp., Selenium content in selected Slovenian foodstuffs and estimated daily intakes of selenium, Food Chem., 2005, 90, 691-697 Adres do korespondencji: Marek Wesołowski Al. Gen. J. Hallera 107, 80-416 Gdańsk tel. 058-349-31-20 e-mail: [email protected]