Sylwia Koryga-Wszołek – streszczenie praca doktorskiej Ocena

Transkrypt

Sylwia Koryga-Wszołek – streszczenie praca doktorskiej
Ocena czynników prognostycznych oraz klasyfikacji zaawansowania raka sromu wg
FIGO2009.
Przeprowadzono
analizę
materiału
klinicznego
obejmującego
160
chorych
na raka sromu leczonych pierwotnie chirurgicznie w COOK w latach 1985-2009.
U 6 (3,5%) chorych na raka sromu w I° zaawansowania, wykonano częściowe wycięcie
sromu z jednostronną lymfadenektomią; u 65 (40,6%) chorych wykonano całkowite wycięcie
sromu również z lymfadenektomią jednostronną i u 85 (55,6%) chorych wykonano całkowite
wycięcie sromu z obustronną lymfadenektomią (głównie chore w III°, IVA°). 5 lat bez
objawów raka przeżyły 72 (45,0%) chore, natomiast 5-letnie przeżycie całkowite uzyskano u
73 (45,6%) chorych. W analizie jednocechowej czynnikami prognostycznymi okazały się:
stopień zróżnicowania raka, stan mikroskopowy regionalnych węzłów chłonnych, liczba
przerzutowo zmienionych węzłów chłonnych oraz zaawansowanie raka wg FIGO 1988 i
FIGO 2009. W analizie wielocechowej, przeprowadzonej metoda Coxa, jedynym
niezależnym czynnikiem prognostycznym okazał się stan mikroskopowy regionalnych
węzłów chłonnych. Spośród 80 (50,0%) chorych zmarłych z powodu raka sromu, u 74
(91,4%) przyczyną niepowodzenia leczenia była wznowa loko-regionalna procesu
nowotworowego. Porównanie klasyfikacji zaawansowania raka sromu wg FIGO 1988 i FIGO
2009 w badanej grupie chorych wykazała, że w klasyfikacji FIGO 2009 nie było zmian w
zakresie
kwalifikacji
chorych
do
I°
zaawansowania,
IB°
i III°, w porównaniu z FIGO 1988; natomiast 66 (41,3%) chorych przeklasyfikowano do
niższego stopnia zaawansowania z FIGO 1988 do FIGO 2009, w tym: z II° do IB° (46
chorych) i z IVA° do IIIB° i IIIC° (20 chorych). Porównawcza ocena wyników wykazała, że
w/w zmiany doprowadziły do obniżenia odsetka 5-letnich przeżyć bezobjawowych w I°
zaawansowania z 87,7% (FIGO 1988) do 70,7% (FIGO 2009), a w III° z 26,7% do 20,0%.
You created this PDF from an application that is not licensed to print to novaPDF printer (http://www.novapdf.com)
Nie stwierdzono istotnych różnic w 5-letnich przeżyciach bezobjawowych pomiędzy FIGO
1988 i FIGO 2009 w IA° zaawansowania (100,0% vs. 100,0%), II° (58,9% vs. 60,0%) i IVA°
(3,3% vs. 0%); nie stwierdzono różnic w przeżyciach chorych w IIIA°, IIIB° IIIC° wg FIGO
2009. Podsumowując analizę własnego materiału klinicznego, analizy przeprowadzone przez
van der Steena i wsp (2010 rok), Tabbaa i wsp. (2012 rok), Baiocchi i wsp. (2013 rok) i
Sznurkowskiego i wsp. (2010 i 2013 rok) można uznać, że klasyfikacja FIGO 2009 stanowi
niewątpliwie postęp w badaniach nad opracowaniem optymalnej klasyfikacji zaawansowania
procesu nowotworowego u chorych na raka sromu; niemniej, obok niewątpliwych zalet ma
również kilka istotnych wad. Do zalet FIGO 2009 należy niewątpliwie: konsolidacja do I°
zaawansowania wszystkich chorych bez przerzutów raka do węzłów chłonnych, u których rak
nie nacieka dolnych części cewki moczowej, pochwy, odbytu, dzięki czemu doszło do
wyraźnego oddzielenia chorych bez i z przerzutami do tych węzłów; wyodrębnienie do II°
chorych z rakiem naciekającym części w/w struktur anatomicznych, ale bez przerzutów do
węzłów chłonnych i wyłączenie z klasyfikacji zaawansowania jedno vs. obustronności
przerzutów do węzłów chłonnych jako czynnika prognostycznego. Niewątpliwe wady, w
porównaniu do FIGO 1988, to pogorszenie rokowania u chorych w I° i II° zaawansowania,
poprzez włączenie do I° guzów przekraczających 2cm, zminimalizowanie prognostycznego
wpływu wielkości guza pierwotnego, szczególnie w grupie chorych bez przerzutów do
regionalnych węzłów chłonnych, podział III° na IIIA°, IIIB°, IIIC°, co nie ma
prawdopodobnie istotnego znaczenia prognostycznego, a równocześnie jest skomplikowane i
niewygodne w codziennej praktyce klinicznej. Konieczna jest kontynuacja badań nad
klasyfikacją FIGO 2009 i ewentualne zmiany lub opracowanie nowej klasyfikacji,
uwzględniającej nowe problemy kliniczno-patologiczne, np. mikroprzerzuty czy liczbę
zajętych węzłów chłonnych.
Sylwia Koryga-Wszołek – abstract of the doctoral dissertation
Ocena czynników prognostycznych oraz klasyfikacji zaawansowania raka sromu wg
FIGO2009.
Abstract
The analysis of clinical material of 160 patients with vulvar cancer, treated initially with
surgery
between
1985
and
2009
in
COOK
was
conducted.
In 6 (3.5%) patients with stage I vulvar cancer partial excision of the vulva with unilateral
lymphadenectomy was performed, while 65(40.6%) patients underwent total vulvectomy with
unilateral lymphadenectomy.In 85(55.6%) patients
radical vulvectomy
with bilateral
lymphadenectomy (mostly patients with stage III and IV). Five-year disease free survival rate
for all patients was 72(45.0%), while 5-year overall survival rate was 73(45.6%). Univariate
analysis
of
prognostic
factors
revealed
statistical
significance
of cancer differentiation, regional lymph node status, the number of metastatic lymph nodes
harvested as well as FIGO stage, according to 1988 and 2009 classification. In the
multivariate Cox analysis the only independent prognostic factor was the regional lymph node
status. Among 80(50.0%) patients who died from the vulvar cancer, in 74 (91.4%) the cause
of the treatment failure was loco-regional recurrence. Comparison of both FIGO
classifications showed that there were no changes in the qualification of patients to stage I, IB
and III, while 66(41.3%) patients were reclassified from FIGO 1988 to a lower stage of FIGO
2009 as follow: 46 patients from stage II to IB and 20 patients from IVA to IIIB and IIIC. A
comparative analysis of the treatment results showed that the changes have led to a reduction
in 5-year disease free survival rate in stage I patients from 87.7% (FIGO 1988) to 70.7%
(FIGO 2009). In the stage III patients it was 26.7% to 20.0%, respectively. There was no
significant difference in 5-year disease free survival rate between FIGO 1988 and 2009 for
patients with stage IA disease (100.0% vs. 100.0%), stage II (58.9% vs. 60.0%) and stage
IVA (3.3% vs. 0%). No differences in survival of patients with IIIA, IIIB, IIIC according to
FIGO 2009 were found. Summing up our own data and results of van der Steen et al. (2010
year), Tabbaa et al. (2012), Baiocchi et al. (2013 year) and Sznurkowski et al. (2010 and 2013
years), it can be concluded that the FIGO 2009 classification represents undeniable progress
in research on the optimal classification of vulvar cancer, however, some significant
disadvantages are apparent. The advantages of the FIGO 2009 are: first, the consolidation in
stage I of patients with no lymph node metastases and no invasion of the lower part of the
urethra, vagina and anus; second, the categorizing to stage II of patients with invasion of the
mentioned above structures but with no lymph node metastases; third, no division between
uni- and bilaterality of lymph node metastases. The disadvantages of the FIGO 2009 are: first,
the worsening of prognosis in patients with stage I and II, due to including to stage I tumors >
2 cm; second, the minimizing of the prognostic value of the tumor size, especially in patients
without lymph node metastases; third, division of stage III to IIIA, IIIB and IIIC, which has
probably no impact on survival and is complicated and inconvenient in clinical practice.
Further research on FIGO classification is necessary to take into account new
clinicopathological challenges like lymph nodes micrometastases or the number of nodes
involved.

Sylwia Koryga-Wszołek – streszczenie praca doktorskiej Ocena

Transkrypt

Podobne dokumenty

str. 1 - Centrum Onkologii

Model stresu: Choroba psychiczna lub fizyczna Reakcje na stres

Szwecja – Pracownik w szkółce leśnej

PoWiązanie choróB stoMatologicznych z choroBaMi układu