PIERWSZE DNI W PRZEDSZKOLU Pójście dziecka do przedszkola

Transkrypt

PIERWSZE DNI W PRZEDSZKOLU Pójście dziecka do przedszkola
PIERWSZE DNI W PRZEDSZKOLU
Pójście dziecka do przedszkola to duża zmiana dla całej rodziny. Do tego wydarzenia
warto się odpowiednio przygotować, aby przedszkole kojarzyło się Państwu i dziecku już
tylko z radością, przygodą, rozwojem i bezpieczeństwem. W oparciu o własne doświadczenia
i stronę internetową www.babyonline.pl przygotowałam dla Państwa kilka wskazówek, które
mogą być przydatne w przygotowaniu się do rozpoczęcia edukacji w przedszkolu.
W przedszkolu malec dozna wiele radości, ale będzie też musiał stawić czoła
problemom. Co możecie Państwo zrobić, aby było ich jak najmniej? W przedszkolnej grupie
zwykle dobrze poradzą sobie dzieci, które sygnalizują swoje potrzeby, korzystają z toalety,
chusteczki do nosa, potrafią założyć kapcie, samodzielnie jeść. Procentują wcześniejsze
kontakty z rówieśnikami, ale też umiejętność słuchania bajek oraz tego, co mówią dorośli.
Warto już teraz zadbać o rozwój samodzielności i umiejętności przydatnych
w przedszkolu. Można zachęcać pociechę do posługiwania się sztućcami. Trzylatek raczej
nie pokroi sobie sam kotleta, ale powinien sprawnie posługiwać się łyżką i bez rozlewania
pić z kubeczka. Niezbędne jest, by nauczyć dziecko samodzielnego korzystania z toalety.
Dobrze by było, gdyby maluch w najbliższych miesiącach pożegnał się z pieluchą. Zachęcajcie
Państwo dzieci, by same się ubierały. Trzylatek potrafi się sam rozebrać, ale powinien
potrafić włożyć majtki, spodenki na gumkę, bluzę, kapcie. Już teraz trzeba przyzwyczajać
dziecko do wykonywania poleceń i przestrzegania reguł. Można robić to np. podczas
zabawy w przedszkole. Należy pamiętać, że przyzwyczajanie do dyscypliny nie może jednak
zabijać w dziecku spontaniczności. Zabawę w przedszkole można rozpocząć w domu. Nigdzie
indziej dziecko nie będzie się przecież czuło tak komfortowo i swobodnie. Dobrze jest
zaaranżować kilka sytuacji przypominających te, które czekają dziecko w przedszkolu. Warto
zadbać też o to, by maluch bawił się z innymi dziećmi, jeśli nie miał dotychczas takiej okazji.
W ich towarzystwie łatwiej nauczy się zasad życia w społeczeństwie (np. dzielenia się).
Wspólna zabawa z rówieśnikami, umiejętność współpracy w grupie i radzenia sobie
w sytuacjach konfliktowych na pewno ułatwią mu przedszkolny start. Wskazane byłoby
wprowadzenie stałego i powtarzalnego rytmu dnia. Zanim dziecko pójdzie do przedszkola
warto wprowadzić porządek dnia podobny do przedszkolnego. Przyzwyczajcie malucha
do wstawania do określonej porze i stałych pór posiłków. Podobny rytm dnia pomoże
dziecku łatwiej zaakceptować nowe miejsce.
Warto wcześniej oswajać dziecko z przedszkolem, rozmawiać z dzieckiem na ten
temat. Podkreślać pozytywne strony przedszkola, wtedy zacznie mu się dobrze kojarzyć.
Można opowiadać o tańcach w kółeczku, rysowaniu, lepieniu z plasteliny, wyjściach na plac
zabaw. Warto wspomnieć o Państwa własnych doświadczeniach z przedszkola, pokazać
zdjęcia z tego czasu. Pamiętajcie Państwo, by nie straszyć dziecka przedszkolem! Proszę
zwrócić uwagę by nie robili tego również inni opiekunowie czy członkowie rodziny. Lepiej
„ugryźć się w język”, nim wypowiecie Państwo kwestię w stylu: „Musisz ładnie zjadać
obiadek, bo pani w przedszkolu na pewno nie będzie zachwycona resztkami na talerzu”,
„W przedszkolu to Ci dopiero pokażą”, czy „Jak dalej będziesz się tak zachowywać to oddam
Cię do przedszkola.” Takie komunikaty, to informacja dla dziecka, że przedszkole nie jest
bezpiecznym miejsce i może potęgować uczucie lęku. Należy kierować się wyczuciem. Jeśli
widzicie Państwo, ze dziecko ma dość słuchania o przedszkolu, lepiej zmienić temat.
Nadmierne zachwalanie przedszkola też może przynieść odwrotny efekt. Mówienie,
że w przedszkolu ciągle będziesz mógł się bawić, bo są tam wspaniałe zabawki też nie jest
1
w pełni zgodne z prawdą. Oczywiście staramy się zapewnić dzieciom najlepsze zabawki
i dajemy im dużo czasu na zabawę, ale przedszkole to również edukacja (np. rysowanie,
tańce, gimnastyka, lepienie z plasteliny, wypełnianie kart pracy, czytanie książeczek itp.). Na
swobodną zabawę jest określony czas, który wybiera nauczyciel, kiedy to dziecko decyduje,
czym się bawi i z kim. Po drugie, zabawkami trzeba dzielić się z innymi kolegami, a to dla
kilkulatka nie zawsze jest łatwe zadanie, bo dzieci w tym wieku bywają zaborcze.
W odpowiadaniu na pytania dziecka odnośnie przedszkola warto mówić prawdę, by nie
naruszać zaufania, jakim darzą Państwa dzieci.
Dzieci w wieku przedszkolnym boją się, że ukochany rodzić już nie wróci. Adaptację
do przedszkola zwykle najtrudniej przechodzą dzieci, które przez cały czas przebywały pod
opieką rodziców (lub jednego z nich). Jeżeli tak właśnie jest w przypadku Państwa dziecka,
już teraz warto postarać się jak najczęściej stwarzać sytuacje, w których zaopiekuje się nim
ktoś inny i w innym miejscu niż Państwa mieszkanie. Możecie Państwo np. wybrać się sami
na zakupy (na początek małe, np. po gazetę, z czasem coraz dłuższe), a dziecko odprowadzić
do lubianej sąsiadki lub zawieźć do babci. Dziecko protestuje i płacze? Nie należy wpadać
w panikę. Każde dziecko po pewnym czasie uświadamia sobie, że mama czy tato wychodzi
z domu tylko po to, aby po kilku godzinach wrócić. Proszę starać się stopniowo wydłużać
czas swojej nieobecności. Wkrótce wizyty u miłej sąsiadki lub babci staną się dla malucha
przyjemnością. Są duże szanse, że pomoże to dziecku podczas pierwszych dni w przedszkolu.
Jeśli Państwa dziecko będzie miało mało takich doświadczeń, warto proces adaptacji rozłożyć
sobie na dłuższy okres. Przez pierwsze dni odbierać dziecko z przedszkola już nawet po
godzinie, stopniowo wydłużając ten czas.
Rozstanie z dzieckiem i odprowadzenie go do przedszkola po raz pierwszy jest dużym
przeżyciem i stresem nie tylko dla dziecka, ale również rodziców. Aby sprawnie przebiegało,
warto pamiętać o kilku zasadach. Uśmiech! Dobry nastrój od samego rana ułatwi dziecku
rozstanie. Pośpiech również utrudnia rozstanie, lepiej zarezerwować sobie w ten dzień
więcej czasu. Warto stworzyć atmosferę święta, cieszyć się tym, że maluch wkracza w nowy
etap życia. Jeżeli to możliwe, odprowadźcie go Państwo do przedszkola razem (mama i tato).
Żegnając się z dzieckiem, proszę pamiętać, aby zrobić to z uśmiechem, ale stanowczo.
Po uściskach i całusach przypomnijcie Państwo dziecku, kiedy i kto po niego przyjdzie, np. po
zupce, przed spaniem i koniecznie dotrzymajcie Państwo słowa. Zamiast mówić „wrócę o
trzynastej”, powiedzcie Państwo, że przyjdziecie zaraz po obiadku albo kiedy dzieci wrócą ze
spaceru. Zegar dla trzylatka to jeszcze abstrakcja. Na początku cztery, pięć godzin pobytu
wystarczy. Jeśli nie możecie Państwo odebrać dziecka w tym czasie, poproście o pomoc
babcię lub opiekunkę. Zdarza się, że rodzice nie dotrzymują obietnicy, np. zapowiadają, że
przyjdą po obiedzie, i dziecko czeka…
Niewskazane jest wypowiadanie przy maluchu swoich obaw związanych z jego
pójściem do przedszkola czy krytyka nauczycielki. W pierwszych dniach dziecku szczególnie
nie służy wahanie rodzica przy rozstaniu, uleganie presji malucha, które skutkuje rezygnacją
z pozostawienia go w przedszkolu.
Zwykle lepiej jest nie okazywać strachu ani smutku - maluch łatwo zaraża się takimi
uczuciami. Dziecko może pomyśleć, ze skoro mama smuci się, że tu zostaję, to pewnie nie
jest to dla mnie dobre miejsce. Żegnając się z dzieckiem, warto mieć poczucie, że nie stanie
mu się żadna krzywda, lepiej żeby nie byli Państwo roztrzęsieni czy ukradkiem wycierali łzy.
To bardzo ważne, bo niepokój dorosłego udziela się dziecku i budzi w nim lęk, co naprawdę
czeka go w obcym miejscu. Państwa spokój bardziej pomoże dziecku.
2
Lepiej nie przedłużać rozstania! Pożegnanie powinno być jak najkrótsze. Dobrze jest
szybko, sprawnie i zdecydowanie przekazać dziecko pod opiekę Pani nauczycielki. Każde
kolejne buziaki tylko utrudnią i niepotrzebnie wydłużą czas pożegnania. Z każdą chwilą
dziecko będzie coraz bardziej zwracało uwagę na emocje. Państwu mogą napłynąć do oczu
łzy, maluch zacznie wtulać się coraz bardziej i jest już tylko o krok od histerii. Im dłuższe
pożegnanie, tym ciężej. Przedłużanie tych chwil nie służy dziecku, Państwu, ani wychowawcy.
Gdy wyjdziecie już Państwo z sali, lepiej nie zaglądać do niej ponownie. Dziecko już raz
przeżyło rozstanie, więc proszę nie fundować mu kolejnego. Jeśli Państwa maluch był na tyle
dzielny, że opanował łzy, strach i poszedł do dzieci, nie sprawdzajcie Państwo, czy aby na
pewno wszystko jest w porządku. Jeżeli dziecko zobaczy rodzica w drzwiach,
prawdopodobnie od razu przybiegnie. Z każdą chwilą będzie coraz trudniej się rozstać…
Możecie Państwo przygotować nagrodę za udany debiut. Niech ten pierwszy dzień
w przedszkolu będzie dniem szczególnym, aż do samego wieczora – może urządzicie
rodzinne święto, pójdziecie razem na lody, wybierzecie się do kina? Warto pochwalić
przedszkolaka przed babcią lub ciocią, ale tak, by dziecko mogło słyszeć, jacy jesteście z niego
dumni.
Powodzenia !
-
-
–
3