PIERWSZE DNI W PRZEDSZKOLU Pójście dziecka do przedszkola
Transkrypt
PIERWSZE DNI W PRZEDSZKOLU Pójście dziecka do przedszkola
PIERWSZE DNI W PRZEDSZKOLU Pójście dziecka do przedszkola to duża zmiana dla całej rodziny. Do tego wydarzenia warto się odpowiednio przygotować, aby przedszkole kojarzyło się Państwu i dziecku już tylko z radością, przygodą, rozwojem i bezpieczeństwem. W oparciu o własne doświadczenia i stronę internetową www.babyonline.pl przygotowałam dla Państwa kilka wskazówek, które mogą być przydatne w przygotowaniu się do rozpoczęcia edukacji w przedszkolu. W przedszkolu malec dozna wiele radości, ale będzie też musiał stawić czoła problemom. Co możecie Państwo zrobić, aby było ich jak najmniej? W przedszkolnej grupie zwykle dobrze poradzą sobie dzieci, które sygnalizują swoje potrzeby, korzystają z toalety, chusteczki do nosa, potrafią założyć kapcie, samodzielnie jeść. Procentują wcześniejsze kontakty z rówieśnikami, ale też umiejętność słuchania bajek oraz tego, co mówią dorośli. Warto już teraz zadbać o rozwój samodzielności i umiejętności przydatnych w przedszkolu. Można zachęcać pociechę do posługiwania się sztućcami. Trzylatek raczej nie pokroi sobie sam kotleta, ale powinien sprawnie posługiwać się łyżką i bez rozlewania pić z kubeczka. Niezbędne jest, by nauczyć dziecko samodzielnego korzystania z toalety. Dobrze by było, gdyby maluch w najbliższych miesiącach pożegnał się z pieluchą. Zachęcajcie Państwo dzieci, by same się ubierały. Trzylatek potrafi się sam rozebrać, ale powinien potrafić włożyć majtki, spodenki na gumkę, bluzę, kapcie. Już teraz trzeba przyzwyczajać dziecko do wykonywania poleceń i przestrzegania reguł. Można robić to np. podczas zabawy w przedszkole. Należy pamiętać, że przyzwyczajanie do dyscypliny nie może jednak zabijać w dziecku spontaniczności. Zabawę w przedszkole można rozpocząć w domu. Nigdzie indziej dziecko nie będzie się przecież czuło tak komfortowo i swobodnie. Dobrze jest zaaranżować kilka sytuacji przypominających te, które czekają dziecko w przedszkolu. Warto zadbać też o to, by maluch bawił się z innymi dziećmi, jeśli nie miał dotychczas takiej okazji. W ich towarzystwie łatwiej nauczy się zasad życia w społeczeństwie (np. dzielenia się). Wspólna zabawa z rówieśnikami, umiejętność współpracy w grupie i radzenia sobie w sytuacjach konfliktowych na pewno ułatwią mu przedszkolny start. Wskazane byłoby wprowadzenie stałego i powtarzalnego rytmu dnia. Zanim dziecko pójdzie do przedszkola warto wprowadzić porządek dnia podobny do przedszkolnego. Przyzwyczajcie malucha do wstawania do określonej porze i stałych pór posiłków. Podobny rytm dnia pomoże dziecku łatwiej zaakceptować nowe miejsce. Warto wcześniej oswajać dziecko z przedszkolem, rozmawiać z dzieckiem na ten temat. Podkreślać pozytywne strony przedszkola, wtedy zacznie mu się dobrze kojarzyć. Można opowiadać o tańcach w kółeczku, rysowaniu, lepieniu z plasteliny, wyjściach na plac zabaw. Warto wspomnieć o Państwa własnych doświadczeniach z przedszkola, pokazać zdjęcia z tego czasu. Pamiętajcie Państwo, by nie straszyć dziecka przedszkolem! Proszę zwrócić uwagę by nie robili tego również inni opiekunowie czy członkowie rodziny. Lepiej „ugryźć się w język”, nim wypowiecie Państwo kwestię w stylu: „Musisz ładnie zjadać obiadek, bo pani w przedszkolu na pewno nie będzie zachwycona resztkami na talerzu”, „W przedszkolu to Ci dopiero pokażą”, czy „Jak dalej będziesz się tak zachowywać to oddam Cię do przedszkola.” Takie komunikaty, to informacja dla dziecka, że przedszkole nie jest bezpiecznym miejsce i może potęgować uczucie lęku. Należy kierować się wyczuciem. Jeśli widzicie Państwo, ze dziecko ma dość słuchania o przedszkolu, lepiej zmienić temat. Nadmierne zachwalanie przedszkola też może przynieść odwrotny efekt. Mówienie, że w przedszkolu ciągle będziesz mógł się bawić, bo są tam wspaniałe zabawki też nie jest 1 w pełni zgodne z prawdą. Oczywiście staramy się zapewnić dzieciom najlepsze zabawki i dajemy im dużo czasu na zabawę, ale przedszkole to również edukacja (np. rysowanie, tańce, gimnastyka, lepienie z plasteliny, wypełnianie kart pracy, czytanie książeczek itp.). Na swobodną zabawę jest określony czas, który wybiera nauczyciel, kiedy to dziecko decyduje, czym się bawi i z kim. Po drugie, zabawkami trzeba dzielić się z innymi kolegami, a to dla kilkulatka nie zawsze jest łatwe zadanie, bo dzieci w tym wieku bywają zaborcze. W odpowiadaniu na pytania dziecka odnośnie przedszkola warto mówić prawdę, by nie naruszać zaufania, jakim darzą Państwa dzieci. Dzieci w wieku przedszkolnym boją się, że ukochany rodzić już nie wróci. Adaptację do przedszkola zwykle najtrudniej przechodzą dzieci, które przez cały czas przebywały pod opieką rodziców (lub jednego z nich). Jeżeli tak właśnie jest w przypadku Państwa dziecka, już teraz warto postarać się jak najczęściej stwarzać sytuacje, w których zaopiekuje się nim ktoś inny i w innym miejscu niż Państwa mieszkanie. Możecie Państwo np. wybrać się sami na zakupy (na początek małe, np. po gazetę, z czasem coraz dłuższe), a dziecko odprowadzić do lubianej sąsiadki lub zawieźć do babci. Dziecko protestuje i płacze? Nie należy wpadać w panikę. Każde dziecko po pewnym czasie uświadamia sobie, że mama czy tato wychodzi z domu tylko po to, aby po kilku godzinach wrócić. Proszę starać się stopniowo wydłużać czas swojej nieobecności. Wkrótce wizyty u miłej sąsiadki lub babci staną się dla malucha przyjemnością. Są duże szanse, że pomoże to dziecku podczas pierwszych dni w przedszkolu. Jeśli Państwa dziecko będzie miało mało takich doświadczeń, warto proces adaptacji rozłożyć sobie na dłuższy okres. Przez pierwsze dni odbierać dziecko z przedszkola już nawet po godzinie, stopniowo wydłużając ten czas. Rozstanie z dzieckiem i odprowadzenie go do przedszkola po raz pierwszy jest dużym przeżyciem i stresem nie tylko dla dziecka, ale również rodziców. Aby sprawnie przebiegało, warto pamiętać o kilku zasadach. Uśmiech! Dobry nastrój od samego rana ułatwi dziecku rozstanie. Pośpiech również utrudnia rozstanie, lepiej zarezerwować sobie w ten dzień więcej czasu. Warto stworzyć atmosferę święta, cieszyć się tym, że maluch wkracza w nowy etap życia. Jeżeli to możliwe, odprowadźcie go Państwo do przedszkola razem (mama i tato). Żegnając się z dzieckiem, proszę pamiętać, aby zrobić to z uśmiechem, ale stanowczo. Po uściskach i całusach przypomnijcie Państwo dziecku, kiedy i kto po niego przyjdzie, np. po zupce, przed spaniem i koniecznie dotrzymajcie Państwo słowa. Zamiast mówić „wrócę o trzynastej”, powiedzcie Państwo, że przyjdziecie zaraz po obiadku albo kiedy dzieci wrócą ze spaceru. Zegar dla trzylatka to jeszcze abstrakcja. Na początku cztery, pięć godzin pobytu wystarczy. Jeśli nie możecie Państwo odebrać dziecka w tym czasie, poproście o pomoc babcię lub opiekunkę. Zdarza się, że rodzice nie dotrzymują obietnicy, np. zapowiadają, że przyjdą po obiedzie, i dziecko czeka… Niewskazane jest wypowiadanie przy maluchu swoich obaw związanych z jego pójściem do przedszkola czy krytyka nauczycielki. W pierwszych dniach dziecku szczególnie nie służy wahanie rodzica przy rozstaniu, uleganie presji malucha, które skutkuje rezygnacją z pozostawienia go w przedszkolu. Zwykle lepiej jest nie okazywać strachu ani smutku - maluch łatwo zaraża się takimi uczuciami. Dziecko może pomyśleć, ze skoro mama smuci się, że tu zostaję, to pewnie nie jest to dla mnie dobre miejsce. Żegnając się z dzieckiem, warto mieć poczucie, że nie stanie mu się żadna krzywda, lepiej żeby nie byli Państwo roztrzęsieni czy ukradkiem wycierali łzy. To bardzo ważne, bo niepokój dorosłego udziela się dziecku i budzi w nim lęk, co naprawdę czeka go w obcym miejscu. Państwa spokój bardziej pomoże dziecku. 2 Lepiej nie przedłużać rozstania! Pożegnanie powinno być jak najkrótsze. Dobrze jest szybko, sprawnie i zdecydowanie przekazać dziecko pod opiekę Pani nauczycielki. Każde kolejne buziaki tylko utrudnią i niepotrzebnie wydłużą czas pożegnania. Z każdą chwilą dziecko będzie coraz bardziej zwracało uwagę na emocje. Państwu mogą napłynąć do oczu łzy, maluch zacznie wtulać się coraz bardziej i jest już tylko o krok od histerii. Im dłuższe pożegnanie, tym ciężej. Przedłużanie tych chwil nie służy dziecku, Państwu, ani wychowawcy. Gdy wyjdziecie już Państwo z sali, lepiej nie zaglądać do niej ponownie. Dziecko już raz przeżyło rozstanie, więc proszę nie fundować mu kolejnego. Jeśli Państwa maluch był na tyle dzielny, że opanował łzy, strach i poszedł do dzieci, nie sprawdzajcie Państwo, czy aby na pewno wszystko jest w porządku. Jeżeli dziecko zobaczy rodzica w drzwiach, prawdopodobnie od razu przybiegnie. Z każdą chwilą będzie coraz trudniej się rozstać… Możecie Państwo przygotować nagrodę za udany debiut. Niech ten pierwszy dzień w przedszkolu będzie dniem szczególnym, aż do samego wieczora – może urządzicie rodzinne święto, pójdziecie razem na lody, wybierzecie się do kina? Warto pochwalić przedszkolaka przed babcią lub ciocią, ale tak, by dziecko mogło słyszeć, jacy jesteście z niego dumni. Powodzenia ! - - – 3