Ekonomia rozwoju wykład 2 – Ubóstwo, nierówność i - E-SGH

Transkrypt

Ekonomia rozwoju wykład 2 – Ubóstwo, nierówność i - E-SGH
Ekonomia rozwoju
wykład 2 – Ubóstwo, nierówność i
niedorozwój
dr Piotr Białowolski
Katedra Ekonomii I
Plan wykładu
• Metody pomiaru nierówności i ubóstwa
• Ubóstwo i nierówności a dobrobyt i wzrost
gospodarczy
• Ubóstwo w wymiarze bezwzględnym i
względnym – zasięg i skala występowania
• Grupy narażone na występowanie problemów
ubóstwa
• Rodzaje możliwych do zaimplementowania
polityk przeciwdziałania ubóstwu
Metody pomiaru nierówności i ubóstwa
• Wskaźniki zróżnicowania skrajnych części
rozkładu
▫ Górne 20% do dolnych 20%
▫ Górne 10% do dolnych 10%
▫ Górne 20% do dolnych 40% (Kuznets ratio)
• Współczynniki koncentracji
(nierównomierności) rozkładu dochodów
▫ Współczynnik Giniego
Krzywa Lorentza
• Krzywa Lorenza jest zdefiniowana jako funkcja,
której argumentem jest skumulowany procent lub
odsetek gospodarstw uporządkowanych
niemalejąco, zaś wartościami skumulowane
procenty lub odsetki ich dochodów.
•
• Jeżeli funkcja ta w punkcie np. 10% osiąga wartość
3%, oznacza to, że 10% najbiedniejszych jednostek
dysponuje w sumie 3% łącznego dochodu populacji.
Krzywa Lorentza
1
0,9
0,8
0,7
0,6
0,5
skumulowany rozkład
dochodów
0,4
rozkład idealnie równomierny
0,3
0,2
0,1
0
0
0,1
0,2
0,3
0,4
0,5
0,6
0,7
0,8
0,9
1
Współczynnik Giniego (1)
1  n
G ( y ) = 1 − 2  ∑ (2(n − i ) + 1) yi
n y  i =1

,

gdzie yi dochód i-tego gospodarstwa domowego,
y przeciętny dochód gospodarstw domowych,
przy czym:
n
1
y = ∑ yi
n i =1
Współczynnik Giniego (2)
Relacja zielonego
pola do pola
trójkąta ABC
Współczynnik Giniego (3)
• współczynnik Giniego przyjmuje wartości z
przedziału [0; 1]
• wartość zerowa współczynnika wskazuje na
pełną równomierność rozkładu dochodów
• wzrost wartości współczynnika oznacza wzrost
nierówności dochodowych
• wartość jeden współczynnik Giniego przyjąłby w
sytuacji gdyby tylko jedno gospodarstwo
domowe posiadało wszystkie dochody
Przykład liczbowy
Co złego w nierówności i ubóstwie???
• Empatia i dbałość o innych – dlaczego jednak stosujemy
relatywne miary ubóstwa?
• Największe odsetki dochodów na oszczędności
przeznacza klasa średnia – brak klasy średniej, to niska
stopa oszczędności.
• Najbogatsi kupują często dużo dóbr importowanych nie
przyczyniając się do wzrostu gospodarczego.
• Nieefektywna alokacja zasobów – zbyt duża koncentracja
np. ziemi, co prowadzi do występowania efektów
związanych z niekorzyściami skali
• Uwaga!!! Dążenie do całkowitej równość jest również
nieefektywne
Ubóstwo i nierówności a dobrobyt i wzrost
gospodarczy – hipoteza Kuznetsa odwróconego U
33
współczynnik Giniego
32
31
30
29
28
27
26
Krytyka hipotezy Kuznetsa dotyczy faktu, że
większość krajów Ameryki Południowej o
dużych dysproporcjach dochodów
charakteryzuje się średnim poziomem
25
24
PKB per capita
Dynamika wzrostu gospodarczego i
nierówności dochodowe
• Pozostając w zgodzie z hipotezą Kuznetsa można
podejrzewać, że przyspieszony wzrost będzie
skutkował wzrostem nierówności.
• Wzrost gospodarczy niekorzystny – najubożsi
pominięci przez korzystne zmiany
• Dane wydają się jednak wskazywać, że charakter
wzrostu gospodarczego przekłada się na zmiany
nierówności dochodowych
▫ Przykład Korei Południowej, w której pomimo bardzo
silnego wzrostu gospodarczego nie wzrosły
nierówności dochodowe
Skala nierówności i wzrost gospodarczy
• Odwrócenie problemu
• Spadek nierówności przez redystrybucję - zagrożenie
spadkiem oszczędności
▫ Kontrargument – wydatki ubogich przeznaczone na
poprawę kapitału ludzkiego
• Dodatkowo spadek skali ubóstwa może stymulować
wzrost przez:
▫ Zwiększenie dostępu do kredytu dla najuboższych
▫ Obecni bogaci w krajach wysokorozwiniętych nie są wcale
tak oszczędni jak ich odpowiednicy w przeszłości
▫ Niskie poziomy dochodów i standardu życia ubogich mogą
przyczyniać się w konsekwencji do spowolnienia wzrostu
gospodarczego ze względu na niski poziom produktywności
tych grup
Ubóstwo w wymiarze bezwzględnym –
zasięg i skala występowania
• Klasyczne linie ubóstwa na poziomie $1 i $2 na
dzień.
• Do redukcji ubóstwa w wymiarze absolutnym
prawie zawsze dochodzi na skutek wzrostu
gospodarczego.
• W Nigerii, Zambii odsetek żyjących poniżej $1 na
dzień wynosi 60-70%, a poniżej $2 ok. 90%.
Ubóstwo w wymiarze względnym –
zasięg i skala występowania
• Klasyczne linie ubóstwa – 50% lub 60% mediany
dochodów
• Do redukcji dochodzi, gdy zmniejsza się
dysproporcja dochodów między grupami
najzamożniejszych i najuboższych.
ZagroŜenie
ubóstwem –
relatywne
Unia
Europejska
ZagroŜenie ubóstwem – relatywne
Polska (EU-SILC)
Wpływ transferów socjalnych na
ograniczenie ubóstwa
Rozkład dochodów w Polsce (1)
Rozkład dochodów w Polsce (2)
0,8
Mediana = 1200 PLN
0,7
0,6
0,5
0,4
0,3
0,2
0,1
0
0
1000
2000
3000
4000
5000
6000
7000
Rozkład dochodów w Polsce (3)
18,9%
Grupy naraŜone na występowanie
problemów ubóstwa (1)
• Ludność wiejska
▫ Gospodarstwa produkujące tylko na własne potrzeby.
▫ Brak środków na inwestycje i zmianę profilu
działalności - w konsekwencji przerost zatrudnienia w
rolnictwie.
▫ Brak środków na edukację w konsekwencji
niemożność otrzymania pracy w innym sektorze
gospodarki.
▫ W znacznej mierze utrzymywane jest przez politykę
wspomagającą doraźną egzystencję małych
gospodarstw.
Grupy naraŜone na występowanie
problemów ubóstwa (2)
• Kobiety
▫ Gospodarstwa prowadzone przez kobiety o wiele częściej
spotykają się z problemem ubóstwa.
▫ Mężczyźni zarabiają więcej, kobiety mają utrudniony dostęp
do grup zawodów o wysokich płacach, kobiety prowadzą
samotnie często gospodarstwa domowe o większej liczbie
osób.
▫ Znaczna część prac wykonywanych przez kobiety nie
podlega rynkowej wycenie, co sprawia, że nie są właściwie
doceniane.
▫ Fakt, że ubóstwo częściej dotyka kobiet często przekłada się
na propagowanie ubóstwa na kolejne pokolenia, gdyż dzieci
częściej pozostają w finansowej zależności od matek.
Grupy naraŜone na występowanie
problemów ubóstwa (3)
• Mniejszości etniczne
▫ Problem ubóstwa częściej dotyka gospodarstwa
domowe mniejszości.
▫ Przegrywają oni w walce o zasoby i przede
wszystkim pracę
▫ Mają utrudniony dostęp do zdobyczy
cywilizacyjnych: edukacji i służby zdrowia, co
wpływa na niższy poziom kapitału ludzkiego w
tych grupach i na utrzymywanie się ubóstwa w
długim okresie
Polityki przeciwdziałania ubóstwu –
obszary interwencji
• Zmiana rozkładu funkcjonalnego dochodów
▫ Wywieranie wpływu na względne ceny czynników
produkcji (kapitał, praca, ew. ziemia w krajach
słabo rozwiniętych)
• Zmiana rozkładu dochodów
▫ Dla grup o wysokich dochodach – wprowadzanie
progresywnego opodatkowania dochodów
▫ Dla grup o niskich dochodach – wprowadzanie
dodatkowych transferów socjalnych
Zmiana rozkładu funkcjonalnego
dochodów
• Relacja wynagrodzenia kapitału i pracy jest zaburzona
▫ praca wyceniana jest powyżej ceny rynkowej, kapitał
poniżej
▫ Kapitał często jest przedmiotem ulg i zwolnień
podatkowych, a także subsydiowania
▫ Dochodzi zatem do substytucji pracy przez kapitał
• Korekta tej relacji mogłaby doprowadzić do:
▫ Zwiększenia zatrudnienia, większego udziału całej
społeczności w podziale owoców wzrostu gospodarczego,
mniejszej nierówności
• Całość ma cechy błędnego koła – pensje pracowników
podnoszone są w wyniku walki o zrównanie dochodów, w
konsekwencji jednak rośnie rozwarstwienie
Zmiana rozkładu dochodów po
opodatkowaniu i transferach
• W krajach rozwijających się występuje bardzo znacząca
nierówność dochodów i własności kapitału
▫ Celem jej redukcji można wprowadzić progresywne
opodatkowanie dochodów
▫ Podatki pośrednie nie zawsze są dobrym rozwiązaniem, gdyż
stanowią większy odsetek dochodów ubogiej części społeczeństwa
▫ Subsydiowanie dochodów wydaje się mniej skuteczne niż
subsydiowanie zachęt do pracy (workfare – idea tych programów
opiera się na zapewnieniu intensywnej pracy przy projektach
publicznych i zapłacie w produktach np. żywnościowych), gdyż:
Nie jest obniżana skłonność do inwestowania w kapitał ludzki i
poszukiwania pracy,
Brak jest skłonności do korzystania z programu przez bogatszych
Zmniejsza się skala ubóstwa, a pieniądze przeznaczane są na
podstawowe produkty (a nie np. alkohol i papierosy)
Następny wykład 25.10.2010