mlodzianki 255 - Kościół Akademicki św. Anny

Pismo studentów nr 12 (255)
11.01.2009
KOMENTARZ DO NIEDZIELNEJ
EWANGELII
Jan Chrzciciel
tak głosił:
Idzie za mną
mocniejszy
ode mnie, a ja
nie jestem godzien, aby się
schylić i rozwiązać rzemyk u Jego
sandałów. Ja
chrzciłem was
wodą, On zaś
chrzcić was
będzie Duchem Świętym. W owym
czasie przyszedł Jezus z
Nazaretu w
Galilei i przyjął od Jana
chrzest w Jordanie. W
chwili gdy
wychodził z
wody, ujrzał
rozwierające
się niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na siebie. A
z nieba odezwał się głos:
Tyś jest mój
Syn umiłowany, w Tobie
mam upodobanie.
(Mk 1,6b-11)
Dzisiejsza Ewangelia jest niezwykle krótka, lapidarna. A jednak
skrywa całe mnóstwo zaledwie
zasygnalizowanych treści. Mamy
pierwszego aktora, bohatera początkowych rozdziałów wszystkich czterech Ewangelii, który z
emfazą ogłasza nadejście Osoby
przy której jest naprawdę nikim.
Czytelny drogowskaz nie zatrzymuje na sobie uwagi, lecz wskazuje drogę. „On chrzcić was będzie
Duchem Świętym”. Nie wiemy,
czy dokładnie tych słów użył w
swoim przepowiadaniu syn Zachariasza.
Z całą jednak pewnością ewangelista z perspektywy swego życia we
wspólnocie Kościoła dobrze wiedział o jaki chrzest chodziło Janowi,
bo sam nieraz widział ludzi, którzy dzięki mocy Baranka Bożego stawali się zupełnie inni, jakby zanurzeni w odmiennej rzeczywistości —
nie z tego świata.
Również nasz Kościół ma takich „ruszonych Powietrzem”, czyli Pneumą, którzy nie wgłębiają się w tajniki nauki społecznej Kościoła, tylko
uczciwie i solidnie wykonują swoją pracę. Nie znają się pewnie na in
vitro i bioetyce, ale z otwartym sercem przyjmują w swoich rodzinach
kolejne, dzieci podarowane im przez Boga. Może nie walczą o pokój
na krańcach świata, lecz otwierają swoje domy dla dzieci pozbawionych naturalnych rodziców.
Tak, chrześcijaństwo jest nie z tego świata. Jest zwycięskim pochodem pogromcy diabła. Ikona Chrztu Pańskiego ukazuje rzeką Jordan
jak otchłań, w której pogrąża się Chrystus. Bardzo podobna jest do
niej ikona Zmartwychwstania, na której tańczący Jezus unosi się nad
rozbitą bramą piekła. W otchłani jest Chrystus. Piekła już nie ma!
Dzięki Jego przejściu przez nasze życie i my możemy dziś usłyszeć
słowa Boga Ojca: „Tyś jest mój Syn umiłowany!” Zostaliśmy
ochrzczeni, otrzymaliśmy moc, aby stać się Synami i Córkami Boga,
jego współpracownikami. Tylko trzeba ciągle wracać do źródła, do
chrztu. Zanurzyć się w Chrystusie.
mm
2
Dzień Judaizmu
W sobotę 17 stycznia w Kościele w Polsce
będzie obchodzony XII Dzień Judaizmu.
Przypada on co roku w przeddzień rozpoczęcia tygodnia modlitw o jedność chrześcijan.
Obchody Dnia Judaizmu w naszym kraju
mają już więc swoją tradycję, a ich zakres
pozytywnie wyróżnia nas wśród Kościołów w
Europie. Duży wkład w organizację wydarzeń składających się na Dzień Judaizmu ma
również Polska Rada Chrześcijan i Żydów.
Dzień Judaizmu został ustanowiony przez
Episkopat Polski, aby przypomnieć, że wyznawcy judaizmu i chrześcijanie wierzą w
jedynego Boga, który jest dawcą dziesięciu
przykazań jako podstawowego życiowego
drogowskazu. Celem tego dnia jest również
pogłębienie przez katolików wiedzy na temat
judaizmu i nauczania Kościoła o relacjach z
Żydami. W Dniu Judaizmu Żydzi i chrześcijanie spotykają się, by wspólnie odmawiać
psalmy. Dzień ten ma służyć rozważaniu
bardzo silnych więzów łączących wyznawców judaizmu i chrześcijaństwa, bez ukrywania istniejących różnic, dotyczących głównie stosunku do Chrystusa jako Mesjasza –
Zbawiciela całej ludzkości.
O ile dość mocna i powszechna jest świadomość tego, że Dekalog jest wspólny dla Żydów i chrześcijan, o tyle mniej utrwalona
jest wiedza, że przykazanie miłości Boga i
bliźniego również zapisane jest w pierwszych księgach Biblii, zwanych przez Żydów
Torą. W Księdze Powtórzonego Prawa czytamy: „Słuchaj, Izraelu, Pan jest naszym Bogiem – Panem jedynym. Będziesz miłował
Pana, Boga twojego, z całego swego serca, z
całej duszy swojej, ze wszystkich swych
sił.” (Pwt 6,4), zaś w Księdze Kapłańskiej
znajdujemy słowa: „Nie będziesz szukał pomsty, nie będziesz żywił urazy do synów
twego ludu, ale będziesz miłował bliźniego
jak siebie samego. Ja jestem Pan.” (Kpł 193
,18). Do tych słów odnosi się Chrystus, mówiąc o „największym i pierwszym przykazaniu”, rozciągając zarazem pojęcie „bliźniego”
na każdego człowieka, również nieprzyjaciela.
Dzień Judaizmu może być dobrą okazją do
ponownego zapoznania się z dokumentami
Kościoła i stanowiskiem papieży wobec Żydów i judaizmu. Szczególnie istotne są odpowiednie zapisy Katechizmu, deklaracja Nostra aetate Soboru Watykańskiego II oraz
przemówienia Jana Pawła II i Benedykta
XVI.
Dwa ważne cytaty. Pierwszy z Nostra aetate:
„Kościół bowiem Chrystusowy uznaje, iż
początki jego wiary i wybrania znajdują się
według Bożej tajemnicy zbawienia już u Patriarchów, Mojżesza i Proroków. Wyznaje, że
w powołaniu Abrahama zawarte jest również
powołanie wszystkich wyznawców Chrystusa, synów owego Patriarchy według wiary
(...) Zawsze też ma Kościół przed oczyma
słowa Apostoła Pawła odnoszące się do jego
ziomków, <do których należy, przybrane
synostwo i chwała, przymierze i zakon, służba Boża i obietnice; ich przodkami są ci, z
których pochodzi Chrystus wedle ciała> (Rz
9,4-5).”
Drugi to słowa zapisane przez Jana Pawła II
na kartce, włożonej – zgodnie z żydowską
tradycją – między kamienie Ściany Płaczu w
Jerozolimie podczas wizyty w 2000 roku:
„Boże naszych Ojców, wybrałeś Abrahama i
jego potomków, aby Imię Twoje zwiastowali
narodom; jesteśmy głęboko zasmuceni zachowaniem się tych, którzy w różnych okresach historii sprawiali cierpienia tym Twoim
dzieciom i, prosząc o przebaczenie, pragniemy zaangażować się w prawdziwe braterstwo z narodem przymierza".
W tym roku centralne obchody Dnia Judaizmu odbędą się w Warszawie. Punktem
kulminacyjnym będzie liturgia słowa pod
przewodnictwem księdza arcybiskupa Kazimierza Nycza w kościele Wszystkich Świętych przy placu Grzybowskim w sobotę 17
stycznia o 16.30. W modlitwie będą uczestniczyć przedstawiciele wspólnoty żydowskiej. Następnie Żydzi i chrześcijanie wezmą
udział w spotkaniu na zakończenie szabatu o
18.00 w synagodze Nożyków przy ul. Twardej 6.
Więcej informacji na temat Dnia Judaizmu
można znaleźć w internecie:
www.archidiecezja.warszawa.pl
www.prchiz.free.ngo.pl
Dzień Judaizmu można też wykorzystać dla
pogłębienia wiedzy o historii, kulturze i
współczesnym życiu Żydów. Wybór publikacji i wydarzeń kulturalnych dotyczących tej
tematyki jest bardzo duży. Zwrócę uwagę
jedynie na wysoko oceniany przez krytyków
film dokumentalny „Po-lin. Okruchy pamięci” w reżyserii Jolanty Dylewskiej. Można go
jeszcze obejrzeć w kinie Rejs przy Krakowskim Przedmieściu. Zawiera on amatorskie
filmy pokazujące życie Żydów i Polaków w
małych miasteczkach przed II wojną światową i szczere, pełne uczucia, wspomnienia
Polaków pamiętających swoich żydowskich
sąsiadów, w większości wymordowanych
przez Niemców. Film zrobiony jest z wyczuciem – nie przemilcza tematów trudnych,
takich jak przejawy antysemityzmu, ale akcentuje zgodne, codzienne życie obu społeczności, któremu w publicystycznych debatach poświęca się zwykle mało miejsca.
Cenną inicjatywą jest również projekt dokumentacyjno-edukacyjny „Życie za życie. Pa-
mięci Polaków, którzy narażali życie, by ratować Żydów”. Można tam znaleźć dokumenty i opowieści o bohaterskich postawach
Polaków w czasie II wojny światowej. Jednym z przykładów jest rodzina Ulmów z
Markowej koło Łańcuta (ojciec, matka w
stanie błogosławionym i sześcioro dzieci),
która w 1944 roku została zamordowana
przez Niemców za ukrywanie w swoim domu ośmiu (!) Żydów. Trwa proces beatyfikacyjny rodziny Ulmów. Więcej takich przemawiających do wyobraźni i serca historii można znaleźć na stronie www.zyciezazycie.pl.
Na koniec osobista refleksja. Oglądając film
„Po-lin” i stronę projektu „Życie za życie”
utwierdziłem się w przekonaniu, że najbardziej obiecującym podejściem do złożonych
relacji polsko-żydowskich i chrześcijańskojudaistycznych jest możliwe całościowe,
wszechstronne spojrzenie na historię. Miarą
dojrzałości chrześcijan (i Polaków) wobec
przeszłości jest odwaga stanięcia w prawdzie
wobec własnych i cudzych grzechów przy
jednoczesnym „przywracaniu pamięci” o
przejawach dobra, zwyczajnej współpracy, a
zwłaszcza bohaterstwa. Pamięć o męczennikach pomaga w uniknięciu małostkowych
sporów i jednostronnych ocen. Żyjących w
wolnej Polsce Polaków i Żydów powinno być
stać na szczerość i życzliwość, bo w takiej
atmosferze najlepiej wyciągnąć wnioski ze
złej przeszłości i kultywować to, co było w
niej dobre z myślą o nas i przyszłych pokoleniach.
Bohdan Białorucki
Zapraszamy do współredagowania naszego
pisma. Teksty i uwagi można przesyłać na adres:
[email protected]
Redakcja spotyka się w poniedziałki o 17.30
u ks. Michała
Kościół Akademicki
św. Anny w Warszawie
ul. Krakowskie Przedmieście 68,
www.swanna.waw.pl, tel. 826-89-91
Msze św. niedzielne: 8.30; 10.00; 12.00; 15.00;
19.00; 21.00. Msze św. w dni powszednie: 7.00;
7.30; 15.00; 18.30. (w I piątki miesiąca i 2. dnia
miesiąca: 21.00)
Sakrament Pokuty i Pojednania: pon.-piąt.
7.00-8.00; 15.00-19.00, sobota: 7.00-8.00, 1516, 18.30-19; niedziela: w czasie Mszy świętych.
Chrzty dzieci w niedzielę o godz 12.00
4