INFORMACJA DLA OSÓB PODRÓŻUJĄCYCH DO KRAJÓW

Informacja nt. gorączki denga dla osób podróżujących
do krajów strefy subtropikalnej i tropikalnej
Informacja opracowana na podstawie materiałów CDC z dnia 27.11.2012 r. oraz ECDC z 2.02.2013 r.
Sytuacja epidemiologiczna w Afryce oraz na wyspach Oceanu Indyjskiego:
Zachorowania na gorączkę denga odnotowuje się w całej Afryce oraz na pobliskich wyspach
Oceanu Indyjskiego. Ministerstwo Zdrowia Somalii potwierdziło informację o trwającym ognisku
choroby w Mogadiszu. Jednocześnie potwierdza ono wystąpienie ognisk gorączki denga w kilku
miastach północnej Kenii, m.in. Mandera.
Sytuacja epidemiologiczna w rejonie południowego Pacyfiku i Azji południowowschodniej:
W ślad za informacjami WHO stały niski lub charakteryzujący się nieznacznym spadkiem trend w
zakresie zachorowalności na gorączkę denga odnotowuje się w chwili obecnej w Australii
(Północny Queensland), Indonezji (wyspa Jawa), Filipinach, Kambodży, Tajlandii, Wietnamie,
Laosie oraz Indiach. Wzrost liczby zachorowań potwierdzono w Malezji oraz Singapurze.
Sytuacja epidemiologiczna na kontynentach amerykańskich oraz na Karaibach:
Przypadki gorączki denga odnotowuje się w krajach Ameryki Łacińskiej, w szczególnosci w
Meksyku oraz Hondurasie. W krajach Ameryki Południowej zwiększona liczba zachorowań
występuje w Brazylii, Boliwii, Paragwaju, Kolumbii, Ekwadorze oraz Wenezueli, a także w
północnej Argentynie. Także w Peru oraz Urugwaju notuje się pojedyncze przypadki zachorowań.
Zachorowania występują również na Domikanie, Kubie oraz w Puerto Rico.
Sytuacja epidemiologiczna na Bliskim Wschodzie:
Odnotowano wystąpienie 13 nowych przypadków gorączki denga na Bliskim Wschodzie w rejonie
turystycznym Jeddah, w Arabii Saudyjskiej.
Szczegółowe informacje nt. lokalizacji ognisk zachorowań na gorączkę denga na świecie
przedstawia mapa, która dostępna jest pod poniższym linkiem:
http://wwwnc.cdc.gov/travel/notices/in-the-news/dengue-tropical-sub-tropical.htm
Gorączka denga jest chorobą zakaźną wywoływaną przez wirusa z rodziny Flaviviridae. Do
zakażenia człowieka dochodzi na skutek ukłucia komara – przenosiciela (wektora) wirusa. Po
okresie inkubacji trwającym 8-10 dni, pojawiają się objawy grypopodobne. Możliwy jest ciężki
przebieg choroby, któremu towarzyszą objawy krwotoczności. Do wystąpienia tej postaci choroby
dochodzi najczęściej podczas kolejnego zakażenia wirusem. Gorączka denga występuje w krajach
strefy tropikalnej i subtropikalnej. Komary, które przenoszą wirusa największą aktywność wykazują
rano i wieczorem, w czasie trwania pory gorącej i wilgotnej. Mogą one jednak przenosić infekcje
przez cały rok, o każdej porze dnia. Nie ma specyficznego leczenia i szczepionki przeciwko tej
chorobie.
1
Osoby podróżujące w rejony występowania gorączki denga powinny:
•
obowiązkowo stosować dostępne środki odstraszające komary (repelenty). Zastosowanie
repelentów u kobiet w ciąży i dzieci w wieku poniżej 12 roku życia każdorazowo należy
skonsultować z lekarzem lub farmaceutą,
•
jeśli zachodzi konieczność jednoczesnego zastosowania repelentu i kremu ochronnego z filtrem
przeciwsłonecznym najpierw nałożyć krem, a następnie środek odstraszający komary,
•
regularnie powtarzać aplikowanie repelentu, zgodnie z zaleceniami producenta, w
szczególności po kąpieli oraz w warunkach dużej wilgotności, gdyż intensywne pocenie usuwa
repelent ze skóry,
•
bez względu na porę dnia stosować odpowiednią odzież osłaniającą części ciała narażone na
ukąszenia (np. z długimi nogawkami, długimi rękawami),
•
stosować mechaniczne bariery przeciwko komarom w oknach i drzwiach, które zmniejszają
ryzyko przedostania się owadów do domów (np. siatki na owady ub moskitiery),
•
osoby, u których podczas pobytu na terenach endemicznych dla gorączki denga lub tuż
powrocie z tych terenów wystąpią ww. objawy chorobowe, powinny natychmiast udać się do
lekarza poz lub ośrodka leczenia chorób zakaźnych i poinformować o przebytej podróży.
Szczegółowy wykaz rejonów, w których w latach ubiegłych wystapiły zachorowania na gorączkę
denga oraz inne informacje na temat tej choroby znajdują się na oficjalnych stronach:

Światowej Organizacji Zdrowia http://who.int/en/

Europejskiego
Centrum
ds.
Zapobiegania
i
Kontroli
Chorób
http://www.ecdc.europa.eu/en/Pages/home.aspx

Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób w Atlancie http://www.cdc.gov/
W razie zachorowania w trakcie pobytu należy natychmiast poprosić o pomoc lekarską, zaś w
przypakdu wystąpienie niepokojących objawów chorobowych po powrocie z ww. rejonu należy
niezwłocznie zgłosić się do lekarza, informując o przebytej podróży.
W celu uzyskania informacji o innych chorobach zakaźnych występujących na Maderze należy przed
wyjazdem skontaktować się z lekarzem medycyny podróży lub lekarzem medycyny chorób
tropikalnych, najlepiej nie później niż 4 - 6 tyg. przed planowaną podróżą.
Więcej informacji dotyczących bezpieczeństwa w danym kraju znajduje się na stronie Ministerstwa
Spraw Zagranicznych w zakładce „Polak za granicą”.
2